Το πολιτιστικό βαρόμετρο του βαλκανικού κρατιδίουΓράφει ο Γιώργος Εχέδωρος
Αναμφίβολα η λαϊκή παιδεία, όπως το θέατρο, είναι η καλύτερη ‘διαφωτιστική μέθοδος’ για ένα παραζαλισμένο καθεστώς, που επιδιώκει να προσανατολίσει το λαό του στο δρόμο της Ουτοπίας.
Ο σκοπιανός ηθοποιός Πέταρ Τεμελκόφσκι (Петар Темелковски) που παίζει το ιστορικό μονόδραμα «Φίλιππος ο Β΄» είναι αρκετά σαφής:
«Όταν ξεκινήσαμε τις πρόβες του έργου «Φίλιππος ο Β΄» σκέφτηκα πως ο χαρακτήρας του μεγαλύτερου ιστορικού μας προσώπου θα συμβάλλει στην εκπαίδευση των νέων, να γνωρίσουν την ιστορία και τις ρίζες τους»…
Το μονόδραμα παίζεται στη μικρή ‘δραματική σκηνή’ της πόλης των Σκοπίων και σημειώνει μεγάλη επιτυχία. Μέσα στο έργο παρουσιάζεται η αρχαία καθημερινότητα του πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου με τα χαρακτηριστικά ενός συνηθισμένου ανθρώπου.
Ο σλαβομακεδόνας ηθοποιός που υποδύεται τον Φίλιππο Β’, δήλωσε πολύ ικανοποιημένος από την υποδοχή του κοινού στην πρωτεύουσα της χώρας αλλά και σε μερικές πόλεις που το παρουσίασε.
Προγραμματίζεται μάλιστα να παιχτεί για ‘διαπαιδαγώγηση’ και στις πόλεις: Οχρίδα, Μπίτολα (Μοναστήρι), Στιπ.
Το έργο που ανέβηκε το 2009 παίχθηκε και στη Ιταλία.
«Μεγάλη τιμή για μένα ήταν ότι στις 22 Μαΐου παίξαμε το «Φίλιππος ο Β΄» στη Ρώμη προς τιμή του Αγίου Κυρίλλου», πρόσθεσε στη συνέντευξή του ο Τεμελκόφσκι.
Ο ηθοποιός αναφέρθηκε στη δυσκολία που έχει ένα μονόδραμα:
«γιατί παίζω μόνος, με τον εαυτό μου και το κάθε ιστορικό πρόσωπο έχει τις ιδιαιτερότητές του».
Αναφερόμενος στα ιστορικά πρόσωπα των Σλαβομακεδόνων ανέφερε και τον βυζαντινό αυτοκράτορα Ιουστινιανό που ήταν σλαβικής καταγωγής...
«Τα ιστορικά μας πρόσωπα, όπως ο Ιουστινιανός, Nicholas Jovkov Vaptsarov Κώστα Racin Solev , Φίλιππος Β ' μέσα από τη ζωή τους δίνουν τη σύγχρονη διάσταση της ιστορίας μας»… Με την ευκαιρία μάλιστα της παρουσίασης του έργου του στον Τύπο, δεν θα διστάσει να διατυπώσει τα εξής:
«Θα ήθελα να δημοσιοποιήσω και να τονίσω τις λησμονημένες ιστορικές αξίες, οι οποίες κατάγονται από εδώ και οι οποίες εξαπλώθηκαν σε άλλους πολιτισμούς του παρελθόντος και του σήμερα"...
Είναι τρομερή η νοσηρή και μεθοδευμένη εμμονή του βαλκανικού αυτού κρατιδίου στη ‘μακεδονοποίηση’ όλων των εκφράσεων του.
Είτε αυτή είναι η πολιτική, είτε η Τέχνη (στρατευμένη Τέχνη) είτε ο αθλητισμός είτε άλλη έκφραση ή κοινωνική δραστηριότητα ...
Εδώ,πια, δεν υπάρχουν όρια μεταξύ δημοκρατίας και φασισμού...
