Ο Σέλευκος, ο Διδυμαίος Απόλλων και οι ...δραχμές

Ο αρχαίος ναός του Διδυμαίου Απόλλωνος στα Δίδυμα της Μικράς Ασίας (κοντά στην αρχαία Μίλητο)


Ο Σέλευκος, ένας από τους διαδόχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ήταν ο ιδρυτής της δυναστείας των Σελευκιδών.
Στα 288 ή 287 π.Χ. επισκέφθηκε τη Μίλητο της Μικράς Ασίας ως προσκυνητής στο ναό του Διδυμαίου Απόλλωνος.
Ο ναός του Απόλλωνος ήταν έξω από την πόλη, στην περιοχή που πήρε το όνομα ‘Δίδυμα’ , λόγω των ναών της Αρτέμιδος και του Απόλλωνος που ήταν δίδυμα αδέλφια.
Ο Σέλευκος ο Α΄ο επονομαζόμενος Νικάτωρ, που καταγότανε από την Ορεστίδα της Μακεδονίας ήταν πιστός στις παραδόσεις και ευσεβής προσκυνητής του ξακουστού μαντείου του Απόλλωνος των Διδύμων.
Το μαντείο αυτό ανταγωνιζότανε τον καιρό εκείνο το άλλο ισχυρό και πάγνωστο μαντείο του Δελφικού Απόλλωνα, στους Δελφούς , στην δυτικά του αιγαίου χώρα.
Η επιγραφή που βρέθηκε στην τοποθεσία Διδυμαίον ή Δίδυμα, όπου βρισκόταν το αρχαίο ιερό και μαντείο, έδωσε ιδιαίτερο βάθος και χρώμα στη λατρεία του Θεού από τους Μακεδόνες βασιλείς.
Η επιγραφή λέγει συγκεκριμένα:
‘όλα αυτά που είναι γραμμένα στην επιστολή τα αφιερώνουν οι βασιλείς Σέλευκος και Αντίοχος.’
Επί λέξει: «τάδε ἀνέθηκαν βασιλεῖς Σέλευκος καὶ Ἀντίοχος τὰ ἐν τῆι ἐπιστολῆι γεγραμμένα».

Ένα σημαντικό κομμάτι αυτής της επιγραφής είναι η επιστολή του ιδίου του Μακεδόνα βασιλιά που είναι χαρακτηριστικός το τρόπος έκφρασής του. Το αρχαίο κείμενο της επιγραφής παρατίθεται δίπλα:
« Στείλαμε στο ιερό του Απόλλωνος που βρίσκεται στους Διδύμους τη μεγάλη τη λυχνία με τα αργυρά και χρυσά ποτήρια ως αφιέρωμα στους Σωτήρες θεούς (σ.σ. εννοεί και την Αρτέμιδα) τα οποία είναι γεμάτα με μύρο πολίου, όπως είναι, άλλωστε, χαραγμένα πάνω σε αυτά.
»Όταν, λοιπόν, εσείς (οι ιερείς) παραλάβετε αυτά με το καλό, να τα αποδώσετε στο ιερό να προσφέρετε στο θεό και να ευχηθείτε για την υγεία μας και στην ευτυχία των κατοίκων της πόλης όπως επιθυμώ εγώ αλλά και εσείς.
»Να αποδεχθείτε αυτά τα οποία στέλνω γεμάτα με πολιάνθη (σ.σ. μύρο του αρωματικού φυτού πολίου) και να κάνετε θυσία χρησιμοποιώντας τα.
»Να επιμεληθείτε εσείς οι ίδιοι, τα χρυσά και ασημένια αφιερώματα, ώστε όλα να γίνουν έτσι καθώς λεπτομερώς σας τα γράφω.
»Και το κάνω αυτό για να ξέρετε πόσα είναι και τι το καθένα.
»Έρρωσσθε. (Να έχετε υγεία!)

Θα κάνουμε μια σύντομη αναφορά στα αφιερώματα των Μακεδόνων Βασιλέων που, ασυνήθιστα, συνοδεύονται και με την αξία της εποχής εκείνης.

Έτσι έχουμε:
1.Μία φιάλη σε σχήμα καρυδιού με σχέδιο της Αγαθής Τύχης που έχει αξία διακοσίων σαράντα επτά δραχμών.
2. Μία άλλη φιάλη ίδια αλλά με σχέδιο της Οσίριδος που έχει αξία εκατόν ενενήντα δραχμές.
3. Μία άλλη φιάλη ίδια, αλλά με σχέδιο της Λητούς, που έχει αξία εκατόν ενενήντα οκτώ δραχμές και τρεις οβολούς.
4. Μία άλλη φιάλη σε σχήμα ακτίνας με σχέδιο της Εκάτης, που έχει αξία εκατόν δέκα τρείς δραχμές.
5. Ένα ζευγάρι ‘παλίμποτα’ ποτήρια (σ.σ. το λεγόμενο αμφικύπελλο που ήταν πάνω και κάτω κοίλο) που έχει τραγέλαφη προτομή και σκαλισμένο το όνομα "Ἀπόλλωνος" , αξίας τριακόσιες δέκα οκτώ δραχμές και τρεις οβολούς.
6. Ένα άλλο ποτήρι πολίμποτο με την προτομή ελαφιού και σκαλισμένο το όνομα "Ἀρτέμιδος" , αξίας εκατόν εξήντα μία δραχμές.
7. Ένα κέρας στο οποίο επιγράφεται "Διὶ Σωτῆρι" , αξίας εκατόν εβδομήντα τρεις δραχμές και τρεις οβολούς.
8. Ένα κύπελλο οίνου (οινοχόα) των θεών Σωτήρων, αξίας τριακοσίων ογδόντα έξι.
9.Ένας ψυκτήρας ποτού, βαρβαρικού σχεδιασμού επικολλημένος με επτά πολύτιμα πετράδια σε σχήμα καρυδιού και φέρει την επιγραφή "Σωτείρας" και είναι αξίας τριακόσιες εβδομήντα δύο δραχμές.
10. Χρυσός μαζόνομος (κυκλικός δίσκος) που έχει αξία χίλιες ογδόντα οκτώ δραχμές.
11. Άλλος ένας χρυσός, αξίας τρεις χιλιάδες διακόσιες σαράντα οκτώ δραχμές και τρεις οβολούς.
12. Έναν σκύφο ασημένιο ( τελετουργικό ποτήρι) τρυπητό με ζώδια (;) με κρεμαστή λαβή που έχει αξία τριακόσιες ογδόντα δραχμές.
13. Ένας ψυκτήρας, μεγάλου μεγέθους, ασημένιος, με δύο όψεις που έχει αξία εννιά χιλιάδες δραχμές.
14. Ένα λιβανωτό αξίας δέκα ταλάντων, μια σμύρνη (μύρρα) ενός ταλάντου, μία κασία δύο μνών, ένα κιννάμωμο (κανέλλα) δύο μνών και κόστος (αρωματική ρίζα) δύο μνών.
15. Μία μεγάλη χάλκινη λυχνία Ε.
"Μαζί με όλα αυτά", γράφει ο Σέλευκος, "και για θυσία στο θεό, φέρνω χίλια ιερεία (σφάγεια) και δώδεκα βόδια".



Εθνικιστική επίθεση Βουλγαρίας στα Σκόπια ...

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Με ένα εκτενές άρθρο τους οι καθ. Δρ Ivan Ivanov και Aleksandrov Kotcheff στη βουλγαρική εφημερίδα Φρογκ νιουζ αποδοκιμάζουν τη σύγχρονη γλώσσα των σκοπιανών.
Εκφράζονται χλευαστικά προς την σλαβομακεδονική λογοτεχνική γλώσσα σημειώνοντας χαρακτηριστικά:
«Η εμφάνιση της λεγόμενης σλαβομακεδονικής λογοτεχνικής γλώσσας είναι ένα μοναδικό φαινόμενο του εικοστού αιώνα, στην ευρωπαϊκή γλωσσική πραγματικότητα. Κι αυτό γιατί δεν έχει καμία σχέση με την εμφάνιση και ανάπτυξη των φυσικών γλωσσών της ευρωπαϊκής ηπείρου». Ο χάρτης που συνοδεύει το βουλγαρικό δημοσίευμα

Και θα σημειώσουν αμέσως μετά πως η ‘σλαβομακεδονική γλώσσα’ δημιουργήθηκε τεχνητά από μια ομάδα ανθρώπων και χαρακτηρίζεται
α) από μια πρόσφατη ημερομηνία
β) σε έναν συγκεκριμένο τόπο και
γ)με διάταγμα.

Οι δύο αρθογράφοι καθηγητές, με την παρέμβασή τους αυτή επιδιώκουν να τονίσουν την βουλγαρική προέλευση της σλαβομακεδονικής γλώσσας.
Σημειώνουν, μάλιστα, πως τον Αύγουστο του 1944 σε ένα μοναστήρι της Prohor Pčinja (манастира "Прохор Пчински") πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνεδρίαση της ASNOM – αντιφασιστικής συνεδρίαση για την Εθνική Απελευθέρωση της Μακεδονίας (Антифашистко събрание на народното освобождение на Македония),όπου εξέδωσαν διάταγμα για την αλλαγή της γλώσσας του νέου κράτους που θα διαφοροποιείται από τη βουλγαρική γλώσσα.
Αυτή ήταν η πρώτη απόφαση, όπως ισχυρίζονται, που επικυρώθηκε μετά από μήνες, από δέκα καθηγητές, έναν ποιητή και έναν πολιτικό καθώς και έναν εκπρόσωπο της ASNOM, σε συνάντηση που είχαν σε προάστιο των Σκοπίων.
Οι βούλγαροι συντάκτες σημειώνουν χαρακτηριστικά:
‘σε λιγότερο από μια εβδομάδα δημιουργήθηκε μια γλώσσα και αυτό δείχνει τον παραλογισμό της εμφάνισής της’...

Παρακάτω θα τονίσουν :
‘δημιουργήθηκε μια ‘νέα γλώσσα’ με μοντάζ, έχοντας σαν βάση την νοτιοδυτική βουλγαρική διάλεκτο που ομιλείτο στη Μακεδονία.»
»Επήλθε έτσι μια ρήξη των σλαβομακεδόνων με την βουλγαρική λογοτεχνική παράδοση και αυτό έγινε κυρίως για πολιτικούς λόγους».
Γίνεται αναφορά σε μια ομιλία του στρατάρχη Τίτο που είχε τονίσει την εποχή εκείνη προς τους Σλαβομακεδόνες :
«...ένα ξεχωριστό έθνος χρειάζεται τη δική του πολιτιστική δημιουργία. Για να διατηρήσετε το έθνος για το οποίο αγωνίζεστε σήμερα θα πρέπει να υπάρχουν όλα εκείνα τα στοιχεία που καθορίζουν ένα έθνος. Να θέσετε τα θεμέλια της γραφής και της λογοτεχνίας, να δημιουργήσετε το μακεδονικό αλφάβητο και τη μακεδονική λογοτεχνική γλώσσα»...
Οι δύο βούλγαροι καθηγητές παραθέτουν ιστορικές αναφορές και από τις δύο πλευρές για να αποδείξουν πως η Σλαβομακεδόνες ομιλούσαν παλαιότερα την βουλγαρική γλώσσα, αφήνοντας έτσι να εννοηθεί πως η καταγωγή των κατοίκων της πΓΔΜ, είναι ...βουλγαρική.

--
Τίτλος του βουλγαρικού δημοσιεύματος: «Как се измислят "македонската азбука и македонскиот литературен jазик»