«ΑΡΚΑΔΩΝ ΔΕ ΤΑ ΠΡΟΣ ΤΗΣ ΑΡΓΕΙΑΣ ΤΕΓΕΑΤΑΙ ΤΕ ΕΧΟΥΣΙ
ΚΑΙ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑΣ ΝΕΜΟΝΤΑΙ ΔΕ ΟΥΤΟΙ ΤΕ
ΚΑΙ ΤΟ ΆΛΛΟ ΑΡΚΑΔΙΚΟΝ ΤΟ ΜΕΣΟΓΑΙΟΝ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ»
γράφει στην ‘Περιήγησή’ του ο Παυσανίας καθορίζοντας τα όρια της αρχαίας Τεγέας.
Στην Τεγέα βρίσκονται, σήμερα, στο στάδιο της εξέλιξης δύο έργα:
Πριν λίγες ημέρες συμπληρώθηκε η πρώτη φάση ενός πενταετούς σχεδίου (2009-2013) ανασκαφών στο χώρο της αρχαίας Τεγέας, από μια διεθνή ομάδα αρχαιολόγων με επικεφαλής το Νορβηγικό Ινστιτούτο Αθηνών σε συνεργασία με το ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού.
Οι ανασκαφές γίνονται δυτικά από το θέατρο και τη Βασιλική του Θύρσου, όπου είχε γίνει μια τεκμηριωμένη έρευνα τα έτη 2003-2004.
Πιθανολογήθηκε, με τη χρήση ενός μαγνητομέτρου, η τοποθεσία μιας κύριας οδού βορρά – νότου και μιας στοάς που συνόρευαν με την Αγορά.
Στο χώρο ανακαλύφθηκαν χάλκινα αναθηματικά των γεωμετρικών και αρχαϊκών χρόνων με τη μορφή αλόγων και ελαφιών. Εντοπίστηκαν επίσης πόρπες και σφραγίδες.
Στην αρχαϊκή περίοδο εννέα οικισμοί σε μορφή συνοικισμού, συγκροτούσαν την αρχαία πόλη της Τεγέας. Αναφέρεται από το Όμηρο στον κατάλογο των πλοίων, ως μια πόλη που συνέδραμε τους Αχαιούς με πλοία και άνδρες στον τρωικό πόλεμο.
Η Τεγέα είχε αντιδράσει στην ηγεμονία της Σπάρτης αλλά τελικά κατακτήθηκε περί το 560 π.Χ.
Τον τέταρτο αιώνα εντάχθηκε στην Αρκαδική Συμμαχία και αγωνίστηκε να απαλλαγεί από τον σπαρτιατικό ηγεμονισμό. Ο ναός της Αλέας Αθηνάς κάηκε το 394 π.Χ. και ξανακτίστηκε σε σχεδιασμό και αρχιτεκτονική του διάσημου της εποχής Σκόπα του Πάριου.
Μετά την κατάληψη της περιοχής από τους Ρωμαίους, το 31 μ.Χ., ο αυτοκράτορας Οκταβιανός για να τιμωρήσει τους Τεγεάτες για την απήθειά τους διέταξε να μεταφερθεί το άγαλμα της θεάς στη Ρώμη, όπως αναφέρει ο Παυσανίας.
Εξάλλου, η σύγχρονη αρχαιολογική ομάδα εντόπισε άφθονη σκωρία από βυζαντινό εργαστήριο μεταλλουργίας και τα ερείπια μιας αγροικίας με πατητήρι, ενώ ήδη με βάση τα ευρήματα ανασυνθέτουν το σχεδιασμό της πόλης από την αρχαϊκή ώς τη βυζαντινή εποχή.
Αναδεικνύεται, έτσι, η βαθμιαία αλλαγή του χαρακτήρα μιας πόλης με συνεχόμενη κατοίκηση από τη ρωμαϊκή μέχρι και τη μεσοβυζαντινή περίοδο. Σημαντική, τελικά, αποδείχθηκε μια στρώση από σπασμένα κεραμίδια που αποκαλύφθηκε δυτικά του αρχαίου θεάτρου, όπου αργότερα οικοδομήθηκε μητροπολιτικός ναός της μεσοβυζαντινής περιόδου (7ος-12ος αι. μ.Χ.).
Αν και αρχικά θεωρήθηκε ότι οι κεραμίδες προέρχονταν από τη στέγη κτίσματος που κατέρρευσε, αποδείχθηκε πως η στρώση αυτή αποτελεί την τελευταία μιας μακρόχρονης σειράς διαδοχικών επιστρώσεων μιας μεγάλης πλατείας, η οποία πιθανότατα ταυτίζεται με την αρχαία αγορά της πόλης.
Πηγές:
Det Norske Instituttet i Athen
ΤΑ ΝΕΑ
ΑΠΕ
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΕΓΕΑΣ