«Η Ελλάδα είναι απειλή για την Τουρκία;»

Από άρθρο του Burak BEKDIL
στην τουρκική εφημερίδα Ζαμάν

Η περασμένη Κυριακή, ο κ. Ερντογάν δήλωσε ότι η κυβέρνησή του θα αναθεωρήσει το άρθρο 35 (του στρατιωτικού νόμου) το οποίο ορίζει πως κύριο καθήκον του στρατού είναι «η προστασία και η διαφύλαξη της Τουρκικής Δημοκρατίας».

Ο κ. Ερντογάν δεσμεύτηκε επίσης ότι η κυβέρνηση του μέσα στο έτος θα αναθεωρήσει το έγγραφο αυτό που μιλά για εθνικές απειλές ή όπως είναι γνωστός ,ως νόμος, ‘Πολιτική Εθνικής Ασφάλειας", που θεσπίστηκε το 2003 (με τις απαραίτητες αναθεωρήσεις και τροποποιήσεις του από τότε).

Το νέο σχέδιο , όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός, θα αναφέρεται σε «εγχώριες απειλές» για πρώτη φορά στην ιστορία της Τουρκίας.

...Στην υπάρχουσα λίστα εθνικών απειλών περιέχεται το Ιράν, ιδίως το πυρηνικό Ιράν, το Βόρειο Ιράκ και η Ελλάδα. Καθώς και άλλες εξωτερικές απειλές για την ασφάλεια της Τουρκίας στις οποίες γίνεται μια σαφής αναφορά για την Κύπρο, η οποία εμπεριέχεται σε έναν (τουρκικό) σημαντικό σχεδιασμό.

Οι εγχώριες απειλές καθορίζονται: οι κουρδικές αποσχιστικές τάσεις, ο ισλαμικός φονταμενταλισμός, ακροαριστεροί οργανισμοί ( για παράδειγμα, το « Επαναστατικό Λαϊκό απελευθερωτικό Κόμμα- Μέτωπο ή DHKP-C) και σε μη εμφανή παράρτημα μερικά ακροδεξιά κινήματα, όπως αυτά που έχουν ως βάση τη θρησκεία συμπεριλαμβανομένης και τις ιεραποστολικές (χριστιανικές) δραστηριότητες.

...Αποτελεί συνήθης πρακτική σε μια δημοκρατία, η εκλεγμένη κυβέρνηση να καθορίζει ποιος αποτελεί απειλή για τη χώρα και ποιος όχι.

Τι γίνεται όμως αν μια νόμιμη κυβέρνηση καταγράφει απειλές κατά της ασφάλειας της χώρας που δεν είναι πραγματικές;
Ποιος δημοκρατικός μηχανισμός είναι σε θέση να ελέγξει την νομιμότητα των αποφάσεων μιας εκλεγμένης δημοκρατικά κυβέρνησης;

Δεν έπρεπε να υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί που θα ερευνούν τις ισορροπίες μέσα σε μια πραγματική δημοκρατία;

Γιατί, το λέμε υποθετικά, κάθε κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να απαλείφει ή να προσθέτει, σύμφωνα με τις προτιμήσεις της, από τον κατάλογο ονόματα απειλών κατά της ασφάλειας του κράτους.

Να μιλήσουμε πιο ρεαλιστικά. Πρόσφατα αποφάσισε η Κυβέρνηση να αγοράσει έξι υποβρύχια ύψους 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων για να αντιμετωπίσει την απειλή του Ελληνικού Ναυτικού.

Γιατί, πραγματικά, η Τουρκία θα χρειαστεί αυτά τα έξι νέα υποβρύχια;

Ποιες είναι οι πιθανές απειλές;

Η Αίγυπτος, η Ουκρανία, η Ρωσία, ο Λίβανος;
Προφανώς η απειλή που προορίζονται να αντιμετωπίσουν τα υποβρύχια είναι η Ελλάδα, που είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η οποία δηλώνει πως κάνει προσπάθειες για την ένταξη της Τουρκίας.

Δεν υπάρχει εδώ μια ανίφαση;
Η κυβέρνηση Ερντογάν έδωσε την παραγγελία των υποβρυχίων και στη συνέχεια προτείνει ένα συμβούλιο στρατηγικής συνεργασίας με την Ελλάδα...;