Αύγουστος
24, 2012.
Ενώ
η Ελλάδα αγωνίζεται με την οικονομική κρίση, η Τουρκία έχει μία επιτυχία μετά
την άλλη.
Παρά
τις κάποιες ομοιότητες: η επιτυχημένη συνταγή της Τουρκίας, απλά, δεν μπορεί να
εφαρμοστεί στην Ελλάδα.
Το
περήφανο τουρκικό έθνος δεν ξεχνά εύκολα τις προσβολές. Η χώρα τους μόλις πριν
από λίγα χρόνια έφερε τον περίφημο τίτλο «Ασθενής», δήλωσε ο υπουργός της Οικονομίας
στην Τουρκία, Zafer Caglayan, έχοντας
το βλέμμα καρφωμένο στους Ευρωπαίους, για να προσθέσει στην συνέχεια «για όσα
λέγανε τότε, τώρα οι ίδιοι, βρίσκονται σε μονάδα εντατικής θεραπείας».
Μετά
την καταστροφική οικονομική κατάρρευση του Βοσπόρου το 2011, η Τουρκία βιώνει
οικονομικό θαύμα, κατά το οποίο ο πρώην «ασθενής» έχει εκτοξευθεί στην ομάδα
των 20 πρώτων εθνικών οικονομιών στον κόσμο.
Ωστόσο,
το τουρκικό μοντέλο επιτυχίας ισχύει μόνο για ένα ορισμένο βαθμό σε μια ευρωπαϊκή
χώρα, όπως είναι η Ελλάδα.
Απαιτούνται
διαφορετικές λύσεις
Κάποιες
βασικές παράμετροι από την κρίση στην Τουρκία και την Ελλάδα είναι παρόμοιες.
Και
οι δύο χώρες, εξαιτίας της εκτεταμένης διαφθοράς και του νεποτισμού, ήταν στα
πρόθυρα της εθνικής χρεοκοπίας.
Και στις
δύο χώρες, παρά την οικονομική κρίση, εμφανίστηκε και μια κρίση εμπιστοσύνης
στην πολιτική σύνθεση.
Στην
Άγκυρα, καθώς και στην Αθήνα, σύντομα κατέστη σαφές ότι η κρίση της χώρας δεν
μπορεί παρά να ξεπεραστεί από μόνης της , αλλά με τη βοήθεια από το εξωτερικό,
ακόμη και εις βάρος των μη φιλικών της χωρών.
Όμως,
οι μέθοδοι και οι δυνατότητες για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ελλάδα και
την Τουρκία, είναι εντελώς διαφορετική.
Σε
αντίθεση με την Ελλάδα, η οποία είναι μέλος της Ευρωζώνης, η Τουρκία θα μπορούσε
να υποτιμήσει το νόμισμά της, ώστε να τονωθεί η οικονομική ανάπτυξη.
Η
Τουρκία άλλαξε πολιτικούς ή Ελλάδα όχι
Στο
πολιτικό επίπεδο, υπήρξε μια κρίσιμη διαφορά: στην Ελλάδα για πολλούς
ψηφοφόρους, δεν υπήρχε εναλλακτική λύση για τα καθιερωμένα κόμματα που έφεραν
τη χώρα σε κρίση.
Αλλά, στις εκλογές του 2002, στο κοινοβούλιο στην
Τουρκία δεν τίθεται κανένα γνωστό κόμμα, αλλά η δύναμη ήρθε από το Κόμμα
Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP)
του σημερινού πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Αυτό
επέτρεψε μια ριζική τομή και μια νέα αρχή.
ΔΝΤ,
οι ιδιωτικοποιήσεις και το άνοιγμα στο ξένο κεφάλαιο
Η
μεγαλύτερη οικονομική επιτυχία του AKP κατά τα πρώτα χρόνια της κυβέρνησης
ήταν ότι κράτησε την εσωτερική σταθερότητα και αποφασιστικότητα για την
υλοποίηση του πακέτου των μεταρρυθμίσεων,
σύμφωνα με με τις συμβάσεις του ΔΝΤ, που είχαν υπογραφεί από τις προηγούμενες
κυβερνήσεις.
Η
Τουρκία επέτρεψε την πρόσβαση στις αναγκαίες πιστώσεις και στον εκσυγχρονισμό της
οικονομίας. Η επιτυχία των μεταρρυθμίσεων αποδείχθηκε σε αυτήν την οικονομική
κρίση.
Το
τούρκικο τραπεζικό σύστημα, το 2001, υπέστη νευρικό κλονισμό και στη συνέχει
τοποθετήθηκε επάνω σε νέες βάσεις και πέτυχε να αντιμετωπίσει την παγκόσμια
κρίση χωρίς σοβαρές συνέπειες.
Η
κυβέρνηση, επίσης, ιδιωτικοποίησε τις τούρκικες κρατικές επιχειρήσεις.
Αυτή
η νέα πολιτική θα προσελκύσει ξένους επενδυτές. Μόλις το περασμένο έτος, οι
ξένες επενδύσεις στην Τουρκία έφθασαν τα 15 δις δολάρια.
Επιπλέον,
ο αυξανόμενος ρόλος που διαδραματίζουν οι επενδυτές προέρχονται από τα αραβικά κράτη. Στους πλούσιους
επενδυτές από τις χώρες αυτές, για να διευκολυνθεί η αγορά ακινήτων στην
Τουρκία, το κοινοβούλιο άλλαξε πρόσφατα τη σχετική νομοθεσία.
--
Thomas Seibert- Jeanne Aceska –ανταποκριτές στην Κωνσταντινούπολη- Deutsche Welle
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της
ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr