Μάρτιος 7, 2022. Ελλάδα.
Τα έργα «μεγαλείου» του Τσάρου Βλαντιμίρ Πούτιν περνούν και από τη Σερβία; Μετά την εισβολή στην Ουκρανία, φόβοι για διεύρυνση της σύγκρουσης στη γειτονική αποσχισθείσα δημοκρατία της Υπερδνειστερίας , στη Μολδαβία, ένα πραγματικό «σοβιετικό κατάλοιπο» στην ευρωπαϊκή επικράτεια, ο φόβος είναι ότι τα σχέδια του Κρεμλίνου είναι και στα Δυτικά Βαλκάνια. Μια περιοχή που μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης έχει ήδη γίνει σκηνικό εμφυλίων πολέμων, συγκρούσεων και σφαγών.
Οι δεσμοί μεταξύ της ρωσικής και της σερβικής κυβέρνησης
είναι πολύ ισχυροί, ιστορικά, πολιτιστικά και πάνω απ' όλα οικονομικά: το
Βελιγράδι λαμβάνει ρωσικό αέριο από τη Μόσχα σε ευνοϊκή τιμή. Όμως οι
ομοιότητες είναι και στρατιωτικές: τα τελευταία χρόνια η συνεργασία των δύο
χωρών οδήγησε σε κοινές ασκήσεις και αγορά ρωσικών όπλων.
Για το λόγο αυτό, στη ψηφοφορία της Γενική Συνέλευση των
Ηνωμένων Εθνών η καταδίκη της Σερβίας κατά της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία,
δεν πρέπει να θεωρηθεί ως διαφορά μεταξύ των δύο συμμάχων.
Δεν είναι τυχαίο ότι το Βελιγράδι είναι μια από τις
λίγες κυβερνήσεις που δεν συμμετείχε στις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στο
Κρεμλίνο και στους ολιγάρχες του, δεν ανέστειλε την εναέρια κυκλοφορία από
και προς τη Μόσχα, ενώ τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ υποστηρίζουν τον Τσάρο.
Μια διφορούμενη θέση, δεδομένου ότι αφενός η Σερβία
παραμένει κοντά στο Κρεμλίνο και αφετέρου στοχεύει στην είσοδο στη «δυτική
σφαίρα»: από το 2014 συνεχίζονται οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της χώρας
για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση .
Η εγγύτητα μεταξύ των δύο κρατών και μεταξύ των δύο λαών
έγινε ακόμη πιο εμφανής από τις συγκλονιστικές διαδηλώσεις στους
δρόμους (του Βελιγραδίου) την περασμένη Παρασκευή, όταν τουλάχιστον 5 χιλιάδες
άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους στην πρωτεύουσα για να στηρίξουν τον
Βλαντιμίρ Πούτιν.
Συγκεκριμένα, οι ακροδεξιοί και υπερεθνικιστές της
παρέλασης του Ερυθρού Αστέρα , «πολύ καυτοί» οπαδοί της πρωτεύουσας
με επικεφαλής τη δεκαετία του '90 από τον αιμοδιψή διοικητή Αρκάν , γνωστό
και ως Ζέλικο Ραζνάτοβιτς.
Όσον αφορά τον Ερυθρό Αστέρα, ο σερβικός σύλλογος δεν έχει
αποκηρύξει τη χορηγία της Gazprom , του ρωσικού ενεργειακού κολοσσού
που οι Γερμανοί της Σάλκε 04 έχουν κλείσει στην πόρτα, εγκαταλείποντας την
πλούσια αμοιβή.
Σερβία και Ρωσία στο ίδιο μέτωπο και λόγω ενός κοινού
«εχθρού», του ΝΑΤΟ. Η Ατλαντική Συμμαχία εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται με
εχθρότητα: είναι αδύνατο για τον σερβικό
πληθυσμό να ξεχάσει τους σφοδρούς βομβαρδισμούς που υπέστησαν τη δεκαετία
του 1990 , στον πόλεμο εναντίον του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς την
εποχή που αντιτάχθηκε η Ρωσία στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις
Τζόνσον πρότεινε τις τελευταίες μέρες τη σύγκριση μεταξύ των δύο ηγετών:
« Υπάρχει μια βαθιά αναλογία μεταξύ της συμπεριφοράς του Πούτιν και του
Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς στη Σερβία τη δεκαετία του 90. Και οι δύο στην εξουσία
για μεγάλο χρονικό διάστημα με το χρόνο γίνονται, ολοένα και πιο αυταρχικοί, με
εθνικιστικό σκοπό να εδραιώσουν τη θέση τους. Αυτός είναι ο εφιάλτης που
έχουμε τώρα μπροστά μας. Αλλά εναπόκειται στο Δικαστήριο να βρει στοιχεία
για παράνομα πυρομαχικά, βόμβες διασποράς, θερμοβαρικές βόμβες».
Δεν είναι τυχαίο ότι η ένταση έχει αναζωπυρωθεί στα Βαλκάνια
εδώ και μέρες, ειδικά στο Κοσσυφοπέδιο που αυτοανακηρύχτηκε μονομερώς
ανεξάρτητο από το Βελιγράδι το 2008.
Η υπουργός Εξωτερικών του Κοσσυφοπεδίου Ντόνικα Γκερβάλλα το
κατήγγειλε , με φόβους για τον Σέρβο γείτονα «που δεσμεύεται να
διεκδικήσει το δικαίωμα της Σερβίας για την περιοχή», όπως ο σύμμαχος Πούτιν
στην Ουκρανία.
Επίσης για αυτό το λόγο έφτασε μια εσπευσμένη απόφαση από
την Πρίστινα με το αίτημα για ένταξη στο ΝΑΤΟ, γράφει το ιταλικό
δημοσίευμα.
Il
Riformista
© Βαλκανικό Περισκόπιο -Γιῶργος Ἐχέδωρος
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- https://www.echedoros-a.gr