Αποσύρεται η σλαβομακεδονική Εγκυκλοπαίδεια


Άνευ σχολίων...


κάνε κλικ για μεγέθυνση

‘Στέγη’ Καβάφη στην Αθήνα

Ο μεγάλος αλεξανδρινός ποιητής Κωνσταντίνος Καβάφης, επιτέλους, θα αποκτήσει ‘στέγη’ στην Αθήνα.
Το ΥΠΠΟ παραχώρησε χρήση κτιρίου στην περιοχή της Πλάκας, στην Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρεία ‘Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού’ η οποία κατέχει το αρχείο Καβάφη.
Η σχετική απόφαση υπογράφηκε την Τρίτη από τον υπουργό Πολιτισμού Αντώνη Σαμαρά. Το ακίνητο αποτελείται από ισόγειο, α' όροφο και δώμα, συνολικής δομημένης επιφάνειας περίπου 500 τ.μ. και περιλαμβάνει, επίσης, και ένα ισόγειο βοηθητικό κτίσμα.

Φώτο: Ο Κωνσταντίνος Καβάφης (κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση)
Το Μουσείο Καβάφη προβλέπεται να καταστεί ένα από τα σημαντικότερα μουσεία του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού και θα εκθέτει σε μόνιμη βάση χειρόγραφα, φωτογραφίες, βιβλία, έπιπλα και προσωπικά αντικείμενα του μεγάλου Έλληνα ποιητή. Θα περιλαμβάνει αίθουσες πολυμέσων και εκδηλώσεων και θα στεγάσει το πλήρες Αρχείο του Κ.Π. Καβάφη.

Το αρχείο του ποιητή

Το Αρχείο Καβάφη είναι το σύνολο των χειρογράφων, βιβλίων, εγγράφων, φωτογραφιών και άλλων τεκμηρίων τα οποία είχε διατηρήσει και ταξινομήσει ο ίδιος ο Καβάφης και μετά τον θάνατό του, το 1933, πέρασαν στον κληρονόμο του Αλέκο Σεγκόπουλο. Ο Σεγκόπουλος τα διαχειρίστηκε αρχικά με τη βοήθεια της πρώτης συζύγου του Ρίκας Αγαλλιανού και στη συνέχεια με τη βοήθεια πολλών μελετητών, με άνισα ωστόσο αποτελέσματα. Το 1963 ο ίδιος ο Σεγκόπουλος ανέθεσε τη μελέτη και την έκδοση του Αρχείου Καβάφη στον Γ.Π. Σαββίδη. Το 1969, μετά τον θάνατο του Σεγκόπουλου, η δεύτερη σύζυγός του και κληρονόμος του Κυβέλη Τρεχαντζάκη πούλησε το Αρχείο Καβάφη στον Γ.Π. Σαββίδη, ο οποίος προώθησε αρχικώς την καταλογογράφηση και τη μικροφωτογράφιση του Αρχείου και στη συνέχεια προχώρησε στη σταδιακή έκδοση του υλικού με τη βοήθεια άλλων φιλολόγων. Το 1995, μετά τον θάνατο του Σαββίδη, το Αρχείο Καβάφη περιήλθε στην κυριότητα του Μανόλη Σαββίδη, ο οποίος το ενέταξε στο υλικό του Σπουδαστηρίου Νέου Ελληνισμού (από την ίδρυση αυτής της μη κερδοσκοπικής εταιρείας το 1996) και το διαχειρίζεται με τη βοήθεια των φιλολόγων Νταϊάνα Χάας, Ρενάτα Λαβανίνι και Μιχάλη Πιερή.

Το κτίριο της Πολυγνώτου

Το κτίριο είναι η τέως οικία Κωλέττη στην οδό Πολυγνώτου 13, η οποία σήμερα βρίσκεται σε τραγική κατάσταση.

Φώτο: Κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση


Το ακίνητο αποτελείται από ισόγειο, πρώτο όροφο και δώμα, συνολικής δομημένης επιφάνειας περίπου 500 τ.μ., ενώ περιλαμβάνει επίσης ένα ισόγειο βοηθητικό κτίσμα. Η αποκατάσταση του κτιρίου είχε ξεκινήσει το 2003, αλλά σταμάτησε το 2004 και δεν συνεχίστηκε λόγω οφειλών του ΥΠΠΟ στον εργολάβο. Ο εργολάβος εν τέλει εξοφλήθηκε μόλις αυτή την εβδομάδα, αλλά απαιτούνται νέες και περισσότερο εξειδικευμένες εργασίες για την αποκατάστασή του, πόσο μάλλον που σήμερα είναι καταφύγιο τοξικομανών, ενώ υπάρχει και ένας «κάτοικος»! Σε 1 εκατ. ευρώ υπολογίζεται το κόστος της αναπαλαίωσης και της μετατροπής του κτιρίου σε μουσείο, ποσό το οποίο καλύπτεται εξ ολοκλήρου από τη χορηγία του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Παράλληλα το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο θα προσφέρει τη συντήρηση, τη φύλαξη και τη γραμματειακή υποστήριξη του μουσείου και του πολυδύναμου κέντρου.



Πληροφορίες κειμένου:

Βρέθηκε η τραπεζαρία του Νέρωνα

Και όμως κινείται!
΄Η, τουλάχιστον, βρισκόταν σε συνεχή κίνηση στα χρόνια του ρωμαίου αυτοκράτορα Νέρωνα...


Αρχαιολόγοι έφεραν στο φως χθες τα ερείπια της τραπεζαρίας του Νέρωνα! Πρόκειται για ένα κυκλικό δωμάτιο που περιστρεφόταν μέρανύχτα προκειμένου να μιμηθεί την κίνηση της Γης και να εντυπωσιάσει τους καλεσμένους του ανακτόρου. Το συγκεκριμένο δωμάτιο, το οποίο αποτελεί μέρος του χρυσού παλατιού του αυτοκράτορα, εντυπωσιακού κτιρίου του 1ου αιώνα μ.Χ., θεωρείται ότι είχε κτιστεί ως χώρος ψυχαγωγίας αρχόντων και επιφανών προσώπων, όπως δήλωσε η επικεφαλής της ανασκαφής Φρανσουάζ Βιλεντιέ. Μέχρι στιγμής η ανασκαφή έχει φέρει στο φως τα θεμέλια του δωματίου, τον μηχανισμό περιστροφής που βρίσκεται από κάτω και ένα συνδεδεμένο τμήμα το οποίο πιστεύεται ότι ήταν οι κουζίνες.


«Πρόκειται για πρωτοφανές εύρημα,δεν συγκρίνεται με τίποτε που έχουμε δει ως τώρα από τη ρωμαϊκή αρχιτεκτονική » τόνισε η Βιλεντιέ στους δημοσιογράφους.


Οι πυκνές αρχαίες αναφορές σε αυτή την περιστρεφόμενη κατασκευή επιβεβαιώνουν ότι όντως πρόκειται για την περίφημη τραπεζαρία όπου ελάμβαναν χώρα « τα πιο απρόβλεπτα γεύματα και δείπνα της Ιστορίας » συμπληρώνει η αρχαιολόγος. Το δωμάτιο, με διάμετρο πάνω από 16 μέτρα, στηριζόταν σε έναν στυλοβάτη πλάτους τεσσάρων μέτρων με ισάριθμους σφαιρικούς μηχανισμούς οι οποίοι πιθανότατα κινητοποιούνταν με τη δύναμη του νερού, εξασφαλίζοντας την περιστροφή της κατασκευής.


Η αποκάλυψη έγινε κατά τη διάρκεια εργασιών συντήρησης στην περιοχή των ρωμαϊκών ανακτόρων. Ο βιογράφος και ιστορικός Σουητώνιος αναφέρεται σε ένα κυρίως δωμάτιο το οποίο περιστρεφόταναδιάκοπα «σε συγχρονισμό με τον ουρανό ».


Οπως είπε ο Αντζελο Μποτίνι, επικεφαλής της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας στη Ρώμη, το ταβάνι του περιστρεφόμενου δωματίου μπορεί κάλλιστα να είναι εκείνο που περιγράφει ο Σουητώνιος, ο οποίος αναφέρει συρόμενα φατνώματα από ελεφαντόδοντο που μετακινούνταν για να ράνουν με άνθη και αρώματα τους καλεσμένους.


« Η καρδιά κάθε δραστηριότητας στην αρχαία Ρώμη ήταν τα επίσημα δείπνα που συνοδεύονταν από κάποια μορφή ψυχαγωγίας » είπε ο Μποτίνι. « Ο Νέρων ήταν σαν τον ήλιο και οι άνθρωποι περιστρέφονταν γύρω από τον αυτοκράτορά τους ».


Εκείνο το κομμάτι του παλατιού, το οποίο εκτεινόταν σε 80 εκτάρια καταλαμβάνοντας μέρος των τεσσάρων από τους επτά αρχαίους λόφους της Ρώμης, προσέφερε πανοραμική θέα της Αγοράς αλλά και μιας λίμνης- εκείνη την οποία οι διάδοχοι του Νέρωνα αποξήραναν προκειμένου να κτίσουν το Κολοσσαίο, σύμφωνα με τον Μποτίνι.


Ο Νέρων, ο οποίος έμεινε στην Ιστορία για την ασύδοτη ζωή του, κυβέρνησε από το 37 ως το 68 μ.Χ. και υπήρξε ένας από τους πιο σκληρούς, πιο διεφθαρμένους και μεγαλομανείς ηγεμόνες της Ρώμης