Με μεγάλη χαρά έλαβα το βιβλίο των συγγραφέων Aleksandra
Pećinar και Γεωργίου Δουδούμη, «Ελλάς
& Σερβία- Παράγοντες Σταθερότητας στο Παρελθόν και στη Βαλκανική Προοπτική»-
Αθήνα 2020.
Ο κ. Γ. Δουδούμης, μου το πρόσφερε πολύ ευγενικά
και με δική μου πρωτοβουλία αποφάσισα να κάνω μια μικρή παρουσίαση.
Δίνοντας μια
διάστασή του, αναφέρω ότι στις πρώτες σελίδες υπάρχει χαιρετισμός από τον Αντιναύαρχο ε.α. Βασίλειο Μαρτζούκο -πρόεδρο
του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών, ενώ το έργο προλογίζει ο
Ακαδημαϊκός καθηγητής Δρ Νέγκοσλαβ Όστογιτς.
Οι συγγραφείς
αρχίζουν το πόνημα τους από τις ελληνικές παροικίες στη Σερβία κατά τον 18ο
αιώνα καταγράφοντας τις προσπάθειες, την αλληλοβοήθεια και τις ανησυχίες των
Σέρβων και των Ελλήνων για ανεξαρτησία από τον Οθωμανικό ζυγό.
«Παρά το
γεγονός ότι Έλληνες εθελοντές στο πλευρό των Σέρβων στα 1804-1817 και
αντίστοιχα Σέρβοι και Μαυροβούνιοι έπραξαν το ίδιο με την Ελληνική Επανάσταση,
τα δύο κινήματα παρέμειναν ξεχωριστά και αποδείχθηκαν ευάλωτα, τόσο στις
αντιδράσεις της Πύλης, όσο και στις επιδιώξεις των Μεγάλων Δυνάμεων», σημειώνεται
χαρακτηριστικά.
Η ιστορική
διαδρομή περνά από τους Βαλκανικούς Πολέμους και φθάνει μέχρι τις μέρες, μέσα
από ιστορικές συμφωνίες και γεωπολιτικές ανακατατάξεις με έναν γνώμονα τις
διαχρονικές σχέσεις της Σερβίας και της Ελλάδας, οι οποίες είναι καθοριστικές
στην πολιτική γεωγραφία της Βαλκανικής.
Το βιβλίο το
οποίο περιέχει σημαντικά στοιχεία, αναφέρεται ακόμη και στην τάση μετανάστευσης
των πολιτών των βαλκανικών χωρών επισημαίνοντας «στο τέλος του 2018, από τις 10
βαλκανικές χώρες οι αλλοδαποί στην Γερμανία ήταν 2.241.075, δηλαδή το 20,5% όλων
των αλλοδαπών στη Γερμανία».
Αναφέρεται επίσης
στα εθνικά κινήματα των βαλκανικών λαών και τις διεκδικήσεις τους για την
επέκτασή τους στον βαλκανικό χώρο και τονίζεται με έμφαση ότι οι σχέσεις Σερβίας - Ελλάδος αποτελούν πυλώνες σταθερότητας στη Βαλκανική.
Στο κεφάλαιο των
σχέσεων Σερβίας- Ελλάδας αναφέρεται χαρακτηριστικά:
«Οι Έλληνες της
Σερβίας ήταν αγαπητοί στους γηγενείς και συχνά υποδείγματα προς μίμηση. Σε αυτό
συνέβαλε μαζί με την επαγγελματική τους καταξίωση και η κοινωνική προσφορά τους στις τοπικές κοινωνίες με ευεργεσίες κάθε
είδους π.χ. σχολείων και νοσοκομείων και
ενίσχυση πνευματικών ιδρυμάτων».
Ωστόσο, οι
συγγραφείς του έργου θα επισημάνουν ότι «οι σημερινές σχέσεις Ελλάδος – Σερβίας
οφείλουν να αναπτύσσονται με μακροχρόνια προοπτική λαμβάνοντας υπόψη και τις αναμενόμενες
εξελίξεις στα Βαλκάνια μέσα στην επόμενη δεκαπενταετία και ότι εξυπηρετεί τα
ελληνικά μακροχρόνια συμφέροντα η υποστήριξη των σερβικών θέσεων, όπως αυτές
αναλύθηκαν (στο έργο).
Όμως η Ελλάς
αναμένει την αυτονόητη αμοιβαιότητα από πλευράς της Σερβίας και παρακολουθεί με
ιδιαίτερο ενδιαφέρον μαζί με ανησυχία τις εξελίξεις στις σχέσεις μεταξύ
Σερβίας και Τουρκίας (συνέχεια αυτών του
2010 με τον πρόεδρο της Σερβίας Μπόρις Τάντιτς, να χαρακτηρίζει την Τουρκία «στρατηγικό
σύμμαχο» της Σερβίας)».
Το βιβλίο, 291
σελίδων, το οποίο έχει μια πλούσια βιβλιογραφία, είναι έκδοση του βιβλιοπωλείου Διονυσίου Νότη Καραβία στην
Αθήνα.
Η Aleksandra Pećinar είναι φιλόλογος με μεταπτυχιακό τίτλο
στη Σύγχρονη Ιστορία και μεταπτυχιακή έρευνα με θέμα τις διπλωματικές σχέσεις
Σερβίας- Ελλάδος στο πρώτο ήμισυ του 20ου αιώνα. Είναι μια πολυσχιδής
προσωπικότητα με τίτλους σερβικούς και διεθνούς κύρους.
Ο Γεώργιος Ευάγγ. Δουδούμης είναι οικονομολόγος. Διετέλεσε επί 29 χρόνια οικονομικός διπλωμάτης σε διπλωματικές
αντιπροσωπείες της Ελλάδας σε πολλές χώρες. Έχει συγγράψει 20 βιβλία, τα περισσότερα
με θέμα τα Βαλκάνια.
--