Showing posts with label Βούλγαροι. Show all posts
Showing posts with label Βούλγαροι. Show all posts

Σλαβομακεδόνες: ο πρώτος λαός της ...γης!

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Η κατευθυνόμενη ειδησεογραφία, οι ‘ενημερωτικές’ εκπομπές από την τηλεόραση των Σκοπίων, η ιδεολογία που απεικονίζεται ακόμη και μέσα στις τουαλέτες (!), δημιουργούν ένα ιδανικό πεδίο για να πληροφορηθούν οι αδαείς κάτοικοι της πΓΔΜ, ό,τι ανήκουν στην πρώτη φυλή της ανθρωπότητας και πως οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου είναι μακρινοί ...πρόγονοί τους!


Η όλη αυτή προπαγάνδα δημιουργεί πολλά εσωτερικά προβλήματα, δεδομένου της πολυεθνικής υπόστασης του βαλκανικού κρατιδίου.
Ένα από τα εσωτερικά μεγάλα θέματα που απασχολούν την ‘εθνικιστική’ ηγεσία της πΓΔΜ, είναι πως θα ‘περάσουν’ στην αλβανική μειονότητα την ιδεολογία πως η πλειονότητα του κρατιδίου βρίσκεται στην περιοχή από τα αρχέγονα χρόνια και είναι γηγενείς (!!), ενώ οι Αλβανοί, το ένα τέταρτο, δηλαδή, της χώρας, ’μετοίκησαν’ στη γη τους πριν μερικούς αιώνες...

Η ‘Αρχαιοποίηση της Κοινωνίας’ και η περιθωριοποίηση των Αλβανών

Επάνω στη λογική αυτή ο Sam Vaknin, πρώην σύμβουλος του πρωθυπουργού Νίκολα Γκρουέφσκι έχει καταστρώσει το σχέδιο «Αρχαιοποίηση της Κοινωνίας», ως ένα μεγαλεπήβολο πρόγραμμα οικοδόμησης του Σλαβομακεδονικού έθνους που κύρια σημεία του είναι ο αντι-αλβανισμός, ο αντι-βουλγαρισμός και φυσικά ο ανθελληνισμός.
Τον περασμένο Ιούνιο, μάλιστα, σε συνέντευξή του για την ‘αρχαιοποίηση της κοινωνίας’ δήλωσε πως το πρόγραμμα έχει διπλό στόχο.
Αφενός να δημιουργηθεί μια νέα εθνική ταυτότητα στο σλαβομακεδονικό στοιχείο και αφετέρου να απομονωθεί η αλβανική μειονότητα, δίχως το δικαίωμα του χαρακτηρισμού της ως ‘Μακεδόνες’…
Αντιδράσεις για τις θέσεις αυτές υπήρξαν από τους ηγέτες της αλβανικής μειοψηφίας.
Ο Abdurahman Aliti που ηγείται του εθνικού αλβανικού κόμματος PDP, εξέφρασε την ανησυχία του για την κρατική εκστρατεία ‘αρχαιοποίησης’ της κοινωνίας, όπου αναφέρεται πως οι Αλβανοί είναι ‘μέτοικοι’ νεώτερων χρόνων...
Το αλβανικό στοιχείο, ήδη, άρχισε να δυσανασχετεί και να διαμαρτύρεται στον άρρωστο εθνικισμό του Γκρουέφσκι.
Προβάλλουν μάλιστα, οι Αλβανοί, ιστορικά στοιχεία από την εποχή του Αλεξάνδρου αποδεικνύοντας πως ιλλυρικές φυλές κατοικούσαν στην περιοχή αυτή. Επιπρόσθετα παρουσιάζουν αρχαίους ρωμαίους συγγραφείς που αναφέρονται στους Ιλλυριούς.

Όταν τον περασμένο Σεπτέμβριο η ‘Ακαδημία Επιστημών’ των Σκοπίων δημοσίευσε μια εγκυκλοπαίδεια που αναφέρεται στο αλβανικό στοιχείο ως άποικους, «shiptari», οι διαμαρτυρίες στην πΓΔΜ και στο Κόσσοβο ήταν έντονες.
Ο Sabri Godo, ιστορικός και πολιτικός της Αλβανίας δήλωσε πως η εγκυκλοπαίδεια των Σκοπίων στοχεύει στο «να καταστρέψει την ειρηνική συνύπαρξη Αλβανών και Σλαβομακεδόνων».
Ο πρωθυπουργός του Κοσσόβου Hashim Thaci, επιβεβαίωσε την καταγγελία του Godo.
Για το φασιστικό περιεχόμενο της εγκυκλοπαίδειας αυτής έκαναν δηλώσεις διπλωμάτες από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ.
Τόνισαν με έμφαση πως το βιβλίο απειλεί την κοινωνική γαλήνη του πολυεθνικού κράτους, όπως συμφωνήθηκε με τη συνθήκη της Οχρίδας το 2001.
Αποτέλεσμα της κατακραυγής αυτής ήταν η απόσυρσή του…
Τα δύο αλβανικά κόμματα της πΓΔΜ που εναλλάσσονται στην εξουσία έχοντας συνασπισμό με το vmro-DPMNE του Γκρουέφσκι, διαμαρτύρονται πως τα χρησιμοποιούν, οι ιθύνοντες των Σκοπίων, για θεμελίωση των ακροδεξιών θέσεων τους.
Πιέζουν μάλιστα τον Γκρουέφσκι να επιλύσει σύντομα το ζήτημα του ονόματος με την Ελλάδα γιατί αυτό επιβαρύνει τη θέση του κρατιδίου.

Ζητούν ομοσπονδοποίηση



Ο Αλβανός αναλυτής Sefer Tahiri υποστηρίζει πως τα αλβανικά κόμματα αν αισθανθούν πως οι ιδεολογία του καθεστώτος μπαίνει εμπόδιο στην είσοδο του κρατιδίου στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, θα απαιτήσουν την αναδιοργάνωση της χώρας και την ομοσπονδοποίησή της.
Αναφέρει ο Tahiri : “ Η κυβέρνηση Γκρουέφσκι επιδιώκει να δημιουργήσει ένα μονοεθνικό κράτος που θα αποτελείται μόνον από τους Σλαβομακεδόνες. Αν το ζήτημα του ονόματος επιλυθεί με την Ελλάδα και η χώρα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ, θα κλιμακωθούν οι εθνικές εντάσεις στη χώρα».
Αναφέρεται μάλιστα πως τον Αύγουστο μια ομάδα ‘αρχαιόπληκτων’ σλαβομακεδόνων επιτέθηκε σε αλβανικό οικισμό έξω από τα Σκόπια και τραυμάτισε τουλάχιστον 10 άτομα.

Απειλή Εμφυλίου

Ο Zarko Trajanovski αρθογράφος και πολιτικός αναλυτής επισημαίνει πως η ‘αρχαιοπληξία και η επιδιωκόμενη αρχαιοποίηση’ της κοινωνίας έχει γίνει δίκοπο μαχαίρι.
Γράφει χαρακτηριστικά: «Οικοδομείται ένα έθνος με νέα ταυτότητα καταστρέφοντας το {υπάρχον} κράτος. Αν συνεχίσουμε έτσι μέσα σε δέκα χρόνια θα διαχωριστούμε σε πολλαπλά έθνη (σ.σ. σλαβικά, αλβανικά, αρχαιολατρικά κλπ) και θα υπήρχε ο κίνδυνος ενός εμφυλίου πολέμου».

Ο αμυντικός μηχανισμός της νέας ιδεολογίας



Πολλοί σοβαροί εμπειρογνώμονες υποστηρίζουν πως πίσω από όλο αυτό το σκηνικό της ‘Αρχαιοποίησης’ υπάρχει ο φόβος της διάλυσης. Η Αρχαιοποίηση αποτελεί ένα είδος αμυντικού μηχανισμού.
Οι αντιδράσεις στην ιδεολογία αυτή ξεφεύγουν από το εσωτερικό πρόβλημα της χώρας και οι γειτονικές χώρες αντιδρούν με την πολιτική που ακολουθεί η πΓΔΜ.
Η Βουλγαρία επιτίθεται με δριμύτητα τελευταία στην πΓΔΜ. Υποστηρίζει πως η νέα ταυτότητα είναι απάτη και ότι οι σλαβομακεδόνες ανήκουν στο βουλγαρικό έθνος.
Η Ελλάδα αντιδρά, επίσης, δραστικά.
Όπως σημειώνει ο αρθογράφος Boris Georgievski :
«Η στέγη του κτιρίου των συνόρων Medzitljija/Niki (Φλώρινα) είναι διακοσμημένη με την ίδια αρχαία ασπίδα που μπορεί κανείς να δει στο Bitola-Μοναστήρι. Η ασπίδα απεικονίζει τον ήλιο της Βεργίνας ‘ένα κοινό σύμβολο των Ελλήνων και των Μακεδόνων’. Μια επιγραφή στα αγγλικά και ελληνικά αναφέρει: Η Μακεδονία είναι ελληνική.
Κι αυτό είναι μια υπενθύμιση της αποφασιστικότητας των Ελλήνων να διαφυλάξουν τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.»


Ο καθηγητής ιστορίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Βασίλειος Γούναρης, επισημαίνει πώς οι πολιτικοί και από τις δύο πλευρές των συνόρων διαχειρίζονται τα ιστορικά δεδομένα. Λέει επί λέξει: «Όλες οι χώρες φλερτάρουν με την ιστορία και τους μύθους, αλλά εδώ στα Βαλκάνια αυτό δεν είναι ένα απλό φλέρτ, είναι μια σοβαρή σχέση».
Ένας έλληνας διπλωμάτης που δεν αναφέρει το όνομά του ο Georgievski θα του εκμυστηρευτεί:
«Για μας το να είσαι Έλληνας ή Μακεδόνας είναι το ίδιο πράγμα. Έχουν την ίδια ταυτότητα, αλλά δεν μπορεί κάποιος να ιδιοποιηθεί την παράδοση, τον πολιτισμό μας, τον τρόπο ζωή μας. Τα Σκόπια αν θέλουν να οικοδομήσουν μια νέα εθνική ταυτότητα να το πράξουν, όχι όμως σε βάρος της ελληνικής πολιτιστικής και ιστορικής κληρονομιάς.»

Από την άλλη ο ο ηγέτης του κόμματος VMRO στη Βουλγαρία, Krassimir Karakacanov επιμένει να λέει δημόσια πως η τεχνητή εθνική ταυτότητα του «Μακεδόνα» επιβλήθηκε σε σλαβομακεδόνες που ανήκουν στο βουλγαρικό έθνος μετά το 1944.
Σε σχετική συνέντευξή του μάλιστα θα υποστηρίξει:
«Εφευρέθηκε μια τεχνητή εθνική ταυτότητα στη ‘Μακεδονία’. Δεν υπάρχει καμία μακεδονική γλώσσα, είναι απλά μια βουλγαρική διάλεκτος με μερικές διαφορετικές λέξεις».
Η θέση της Βουλγαρίας μπήκε στο προσκήνιο αφότου μπήκε στην Ε.Ε.. Ο λόγος ήταν πως μέχρι τον Αύγουστο του 2009, 50.000, τουλάχιστον, σλαβομακεδόνες, δήλωσαν εθνικά Βούλγαροι και έλαβαν βουλγαρικά διαβατήρια για να ταξιδεύσουν σε άλλες χώρες.

Οι ΗΠΑ δεν θα επιτρέψουν εντάσεις

Η παρέμβαση των ΗΠΑ στο απλό ζήτημα της δημοσίευσης της σλαβομακεδονικής εγκυκλοπαίδειας και τελικά την απόσυρσή της, υποδηλώνει τα όρια που έχει δώσει στο βαλκανικό κρατίδιο.
Ο εθνικισμός ήδη υποβόσκει και εκφράζεται είτε μέσω διαδηλώσεων είτε μέσω αθλητικών γεγονότων. Στις 27 του περασμένου Σεπτέμβρη στον αγώνα μεταξύ δύο ποδοσφαιρικών ομάδων (αλβανικής και σλαβομακεδονικής) έφθασαν στο σημείο, οι οπαδοί να κάψουν εθνικές σημαίες…
Στις 14 Οκτωβρίου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε πως μπορούν να αρχίσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις για την είσοδο της πΓΔΜ στην Ε..Ε.
Η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να εμποδίσει αυτήν την διαδικασία τον επόμενο μήνα εκτός αν τα Σκόπια εκδηλώσουν πολιτική θέληση για πραγματική επίλυση του ζητήματος της ονομασίας.

Το παρόν άρθρο είναι το δεύτερο μέρος του: Σκόπια ανούσιος σχιζοφρενικός εθνικισμός.



               

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά  της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης  του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr
 



Οι «Μακεδόνες» των Σκοπίων δια τους «Μακεδόνας» της Ελλάδος

Γεωργίου Μόδη

Δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι οι φίλοι μας στα Σκόπια, εργάζονται ακούραστα για τον καλό των Μακεδόνων, ιδιαίτερα για τους αδελφούς τους, που είναι υπόδουλοι υπό του ελληνικού ζυγού, στη «Μακεδονία του Αιγαίου».
Τους οφείλουμε βαθιά ευγνωμοσύνη, όλοι εμείς οι άλλοι, έστω κι αν δεν είμαστε ακραιφνείς καθαρόαιμοι ‘Μακεδόνες’, όπως εκείνοι που μιλούν μία βουλγαρική διάλεκτο, κατάγονται απ’ ευθείας, όπως ισχυρίζονται από τους Σλάβους εποίκους και επιδρομείς του μεσαίωνα και κατοικούν σε μέρη, τα οποία δεν ανήκαν ποτέ στην ιστορική ‘Μακεδονία’…
Έχω υπόψη μου μία ανέκδοτη μετάφραση του ογκώδες βιβλίου του Λαζάρ Σιμόνωφ, βουλευτή στη βουλή των Σκοπίων και την ομοσπονδιακή του Βελιγραδίου, μέλους της ένωσης δημοσιογράφων και νομικών της Γιουγκοσλαβίας , του εκτελεστικού συμβουλίου του Κ.Κ. Μακεδονίας, ταγματάρχου, πρώην εισαγγελέα κλπ. κλπ.
Για την ιστορία, ας σημειωθεί ότι είναι τιμημένος και με το παράσημο Α΄ τάξεως της εργασίας, Β΄ τάξεως της αδελφοσύνης και της ενότητας.
Στις κομμουνιστικές χώρες έχουν αφάνταστη ιδιαίτερη βαρύτητα τα παράσημα και λιλιά…
Δηλώνει ευθύς εξ αρχής ότι είναι υπέρ της ελληνογιουγκοσλαβικής φιλίας και συμμαχίας χάρη της οποίας πρέπει να κατασκευαστεί η ‘μακεδονική’ εθνότητα και στην αποκαλούμενη ‘Μακεδονία του Αιγαίου’, δηλαδή την Ελλάδα. Για να αποδείξει ακριβώς την ύπαρξη αυτής, συνέγραψε το πολυσέλιδο έργο του.
Αφορμή του έδωσε η ψήφιση από την επιτροπή εξουσιοδότησης της ελληνικής βουλής του νόμου 2536 ‘περί παραμεθορίων’. Δεν αμφιβάλλει πως αυτός στρεφόταν κυρίως κατά των δεινοπαθούντων ‘μακεδονικών πληθυσμών’ αν και καταχωρεί άρθρα τουρκικών εφημερίδων της Κωνσταντινούπολης που διαμαρτύρονται δριμύτατα κατά του νόμου αυτού και αγορεύσεις των βουλευτών Αλαμανή, Ζορμπά, Κοθρή που είχαν ζητήσει πληρέστερη μελέτη και διασκευή του νόμου.

Παιδομάζωμα και ...καπιταλισμός

Δεν μας εξηγεί όμως που γης ήταν ο πόνος και το ενδιαφέρον του όταν κομμουνιστές όπως αυτός άρπαζαν και έσερναν εκτός των ελληνικών ορίων και μάλιστα στο γιουγκοσλαβικό έδαφος μυριάδες μικρά παιδιά και αργότερα στη φυγή τους ολόκληρους πληθυσμούς;
Πως τότε δεν επενέβησαν ούτε και διαμαρτυρήθηκαν οι κοπτόμενοι σήμερα «Μακεδόνες των Σκοπίων» που τόσο ενεργά και έκθυμα ενίσχυαν τους απαγωγείς;
Δυσκολεύεται και μπερδεύεται κάποιος όταν επιχειρεί να αποδείξει ότι η ‘μακεδονική’ γενικά εθνότης υπήρξε ανέκαθεν. Εμφανίζονταν οι ‘Μακεδόνες’ του, κυρίως, ως Βούλγαροι. Αλλά και για αυτό φταίει ο καπιταλισμός! Άργησε να φθάσει στη Μακεδονία. Αν υπήρχαν νωρίτερα υψικάμινοι και χαλυβουργεία στο Τέτοβο και το Κουμάνοβο, θα είχαν ανανήψει έγκαιρα οι κάτοικοί των και δεν θα περίμεναν να κλίνει ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος σε βάρος της Γερμανίας και της Βουλγαρίας για να καταλάβουν ότι είναι «Μακεδόνες» και όχι Βούλγαροι!...

Η παραποίηση της απογραφής και η ανυπαρξία ‘Μακεδόνων’

Με θαυμαστή όμως επιμέλεια αξία καλύτερης τύχης, αναζήτησε παντού επιχειρήματα και στοιχεία. Ανασκάλισε και όλες τις εφημερίδες των Αθηνών της Θεσσαλονίκης, μεγάλες και μικρές. Ό, τι έχει γραφεί υπ’ αυτών σχετικά με την Μακεδονία βρίσκεται καταχωρημένο στο βιβλίο του.
Προσέφυγε σε Ρώσους συγγραφείς. Τσέχους, Βουλγάρους, Ιταλούς, Γερμανούς, Σέρβους και Έλληνες και στις εντυπώσεις ξένων περιηγητών και ταξιδιωτών από του Τούρκου Εβλιγιά Τσελεμπή μέχρι του Πουκεβίλ, Λήκ και νεωτέρων.
Επικαλέσθηκε και όλες τις στατιστικές τουρκικές, βουλγαρικές, ρωσικές, και άλλες και ακόμη και ελληνικές. Δεν έχει εμπιστοσύνη στην απογραφή των πληθυσμών της Μακεδονίας επί Χιλμή Πασά και των βοηθών και συμβούλων του, Ρώσων και Αυστριακών ( είχαν επιβληθεί ευρωπαϊκές μεταρρυθμίσεις) για το λόγο ότι ο γνωστός φιλοβούλγαρος Γάλλος ταγματάρχης Λαμπούς την χαρακτήρισε μεροληπτική. Επίσης και ο Σέρβος ζωγράφος Τσβίϊτς αποφάνθηκε ότι το τουρκικό ‘Μιλέτ’ σημαίνει περισσότερο θρησκεία παρά έθνος, πράγμα ανακριβέστατο.
Πράγματι οι Τούρκοι κατέγραφαν στα ληξιαρχικά τους βιβλία και στα ‘Νοφούζια’ (είδος ταυτότητος) όλους τους μουσουλμάνους, αδιακρίτως γλώσσας και γένους ως ‘Ισλιάμ’.
Τους χριστιανούς, όμως, ξεχώριζαν απαραίτητα κατά εθνικότητα (Μιλέτ), αφού αυτό υπαγόρευε το συμφέρον τους. Πάντως, δεν έφταιγαν οι Τούρκοι, γιατί δεν υπήρξε ούτε ένα νοφούζι με εθνικότητα ‘μακεδονική’. Έφταιγε όμως το Οικουμενικό Πατριαρχείο που πέτυχε την κατάργηση των πατριαρχείων Ιπέκ και Αχρίδος πριν από 200 έτη τα οποία ξεσπάθωναν, φαίνεται, υπέρ της ‘Μακεδονικής’ Εθνικότητας.

Η επιτροπή Κάρνετζι και οι Έλληνες

Δεν λησμόνησε και την περιβόητη επιτροπή Κάρνετζι του 1913, κατά την οποία ο ελληνικός στρατός πυρπόλησε χιλιάδες οικίες ‘μακεδονικές’, όπως τις χαρακτηρίζει ο Σιμόνωφ, κατά τη διάρκεια της μεγάλης μάχης του Κιλκίς του 1913.
Όπως με διαβεβαίωσαν αξιωματικοί που παραβρέθηκαν εκεί, οι πυρκαγιές εξερράγησαν τυχαία και μοιραία, χωρίς διαταγή, γιατί ο πληθυσμός, καθαρά ‘βουλγαρικός’, είχε εγκαταλείψει τα πάντα και παρακολουθούσε σύσσωμος τον υποχωρούντα βουλγαρικό στρατό, μαζί με τον οποίο ετοιμαζότανε πριν λίγες ημέρες να παρελάσει θριαμβευτής στη Θεσσαλονίκη.
Ανέφερε επίσης ότι πυρπολήθηκαν τότε στις Σέρρες 4000 οικίες, κατά πλείστον ‘μακεδονικές’. Δεν τονίζει ρητώς ότι οι Έλληνες τις πυρπόλησαν. Αφήνει όμως να εννοηθεί αυτό. Έλληνες προφανώς κατάσφαξαν τον τότε γυμνασιάρχη Σερρών Παπαπαύλου και άλλους προκρίτους, τον Έλληνα Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου και πάνω από εκατό Έλληνες της μικρής πόλης, μερικές εκατοντάδες του μαρτυρικού Δοξάτου και λοιπά. Κατηγορηματικά όμως βεβαιώνει ότι οι Έλληνες τον πολεμικό Ιούνιο του 1913 έκαψαν και όλες τις ‘μακεδονικές’ συνοικίες της Θεσσαλονίκης!!!
Δεν παρέλειψε και τη συμφωνία Πολίτη– Κάλφωφ, του 1924 με την οποία αποφασίζονταν η ίδρυση βουλγαρικών μειονοτικών σχολείων στην Ελλάδα. Ανομολογεί, όμως, ότι κατά αυτής σφοδρότατα η γιουγκοσλαβική κυβέρνηση, η οποία και κατήγγειλε την ελληνοσερβική συμμαχία του 1913 και εξαπέλυσε βιαία ανθελληνική εκστρατεία. Τότε ανακάλυψαν οι ‘εν Βελιγραδίω’ ότι υπήρχαν στην Ελλάδα 300.000 καθαροί ‘παλαιοί Σέρβοι’.
Ούτε Βούλγαροι, ούτε Μακεδόνες - οι οποίοι υπέφεραν τα πάνδεινα από τον ελληνικό ζυγό, συγκρότησαν συλλαλητήρια κλπ.κλπ.
Η θορυβώδης όσο και ανόητη εκείνη μεγαλομανής τυμπανοκρουσία πήρε τέλος τον Ιούλιο του 1926 όταν μια ‘τρόϊκα’ (τριάς) ‘παλαιών Σέρβων’ αλλά κομιτατζήδων που είχαν έρθει από τη Σόφια δολοφόνησαν στο Μοναστήρι τον διευθυντή της κατ’ εξοχήν ανθελληνικής εφημερίδας ‘Νότιος Αστήρ’ για να διαταράξει περισσότερο τις αρκετά ήδη τεταμένες ελληνοσερβικές σχέσεις.

Μακεδόνες’ Σκοπίων και οι Βούλγαροι

Δι’ όλων αυτών και πολλών άλλων απέδειξε τετραγωνικότατα ότι υπήρχαν ανέκαθεν στην Ελληνική Μακεδονία (Μακεδονία του Αιγαίου) και πολυάριθμοι ‘Μακεδόνες’ διότι υπήρχαν ...Βούλγαροι (!).
Παρέτρεξε τη διάταξη της συνθήκης της Νεϊγί περί αμοιβαίας μετανάστευσης των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας, ενώ εκτάκτως ασχολείται με όλες τις συνθήκες.
Φρονεί φαίνεται ότι δεν υπαγόντουσαν σε αυτήν οι Βούλγαροι της Ελλάδας, εφ’ όσο ήσαν γνήσιοι ‘Μακεδόνες’…
Ανέφερε, όμως, παρεπιπτόντως ότι η Βουλγαρία δέχθηκε τότε σκόπιμα από την Ελλάδα ‘Μακεδόνες’ για να τονίσει τον βουλγαρικό τους χαρακτήρα. Λυπάται δε βαθύτατα γιατί με την ελληνοτουρκική ανταλλαγή ανεχώρησαν από τη Μακεδονία και πολλές χιλιάδες καθαρόαιμοι ‘Μακεδόνες’ που ήσαν ...Μουσουλμάνοι και Τούρκοι και ήλθαν σε αντικατάστασή τους από τη Μικρά Ασία, Λαζοί, Κούρδοι (!), και Καραμανλίδες κάθε άλλο παρά Έλληνες όλοι τους!!
Επικαλείται τα στατιστικά στοιχεία τα οποία περιλαμβάνονται στο γαλλικό βιβλίο του 1905 του Μπράγκωφ, πού πίσω από το όνομα αυτό κρυβόταν ο γενικός γραμματέας της εξαρχίας Μίτσεφ.
Αναγράφει έτσι εξογκωμένο αριθμό Βουλγάρων αλλά έχει την ειλικρίνεια να προσθέτει ότι από αυτούς μεγάλο μέρος ή όλο ήταν με το πατριαρχείο και στην ελληνική ‘πλευρά’.
Έτσι χωρίζονταν οι ‘Βούλγαροι’ αυτοί στην Έδεσσα και Πτολεμαΐδα και εν μέρει στη Φλώρινα κατά το ήμισυ.
Στο Λαγκαδά, Σέρρες, Ζίχνη και Θεσσαλονίκη το ασύγκριτο μεγαλύτερο μέρος ήταν με την ‘ελληνική πλευρά’.
...Πάντως τα πραγματικά σύνορα του ελληνισμού βρίσκονται στον Αλιάκμονα και νοτίως αυτού!...
Αντιπαρέρχεται ο Σιμόνωφ την περίδο του 1903-1912, την κρισιμότερη για τη Μακεδονία. Τότε έδρασε το βουλγαρικό κομιτάτο. Επηκολούθησε η δική μας αντίδραση με το μακεδονικό αγώνα. Χιλιάδες από εκείνους που ο γραμματέας της βουλγαρικής εξαρχίας κατατάσσει στην ελληνική πλευρά και το πατριαρχείο σφαγιάστηκαν γιατί δεν ήθελαν να γίνουν Βούλγαροι. Πολλούς από τους σφαγείς κομιτατζήδες ανακήρυξαν τώρα τα Σκόπια μεγάλους ήρωες της «Μακεδονίας”.
Αλλά τα θύματά τους σε ποια κατηγορία τα κατατάσσουν; Όλους αυτούς καθώς και τους άλλους που κατά τον Μπράγκωφ παρέμειναν πιστοί στην ελληνική ιδέα παρά την έντονο δράση των κομιτατζήδων, τους χαρακτηρίζει ‘Μακεδόνες’ πρώτου βουλγαρικού τύπου;
Και είμαστε υποχρεωμένοι να παραδεχθούμε και εμείς παρόμοιους εξωφρενισμούς;

Οι χιτλερικοί που έγιναν ‘δημοκράτες μακεδόνες’

Αφιερώνει επίσης ελάχιστες γραμμές στην περίοδο του πολέμου 1940-1944. Λέγει απλώς ότι κατά τον ιταλικό πόλεμο οι ‘Μακεδόνες’ της Ελλάδας πολέμησαν γενναία κατά του φασισμού, που είναι ακριβέστατο γιατί πράγματι όλα τα μακεδονικά συντάγματα, σε αντίθεση εκείνων της Γιουγκοσλαβίας αναδείχθηκαν ηρωϊκά και ότι κατά την κατοχή οι ‘Μακεδόνες’ τάχθηκαν σύσσωμοι στις ανταρτικές ομάδες κατά των Γερμανοϊταλών και του Κάλτσεφ, που είναι, όμως, ανακριβέστατο.
Έπρεπε να βρίσκεται κανείς στο νότιο πόλο ή άλλο πλανήτη για να μη ξέρει τι πραγματικά συνέβη.
Πολλοί από τους φυγάδες στα Σκόπια που παριστάνουν σήμερα το ‘δημοκράτη’ και ‘Μακεδόνα’ θα σας έδερναν τότε αν μιλούσατε για την Μακεδονία!...
Έστησαν αψίδες προς τιμήν του Χίτλερ, του Μουσολίνι, του βασιλιά Μπόρι της Βουλγαρίας, τους οποίους ανακήρυξαν ‘ελευθερωτές’, ξελαρυγγίστηκαν υπέρ αυτών, ασχημονούσαν και τίποτε δεν παρέλειψαν για να εμφανιστούν φανατικότεροι φασίστες Βούλγαροι.
Εξοπλίστηκαν και πολλοί από τους Ιταλοβουλγαρογερμανούς. Αλλά μήπως και στη λαϊκή δημοκρατία της Μακεδονίας δεν συνέβησαν τα ίδια και χειρότερα;

Ζητούν τώρα και ρέστα;

...Ο Σιμόνωφ ανεδίφησε και τα αρχεία του υπουργείου εξωτερικών του Βελιγραδίου, παρουσίασε τις ελληνοσερβικές διαπραγματεύσεις προς σύναψη συμμαχίας από του 1861 μέχρι και του 1893.
Οι ελληνικές αξιώσεις περιορίστηκαν πάντοτε στη γραμμή Στρώμνιτσα-Δεμίρ Καπού, βόρεια Γευγελής, Μπαμπούνα Κρούσοβο. Για τους Έλληνες αντιπροσώπους το Μοναστήρι ήταν αδιάλειπτος και απαρέγκλιτος όρος, απαράβατος Sine qua non.
Δεν υπήρξαν άλλωστε εκεί Σέρβοι περισσότεροι από τα δάχτυλα ενός χεριού.
Κατέχουν τώρα το Μοναστήρι, τη Στρώμνιτσα, Γευγελή, Κρούσοβο και άλλα μέρη.
Βαπτίζουν όλους τους Έλληνες ‘Μακεδόνες’ του δικού τους τύπου, δηλαδή, Βουλγαρομακεδόνες.
Ποδοπάτησαν την ιστορία, καταξέσχισαν τις παραδόσεις. Ακόμη και το Βασίλειο το Βουλγαροκτόνο μετέτρεψαν σε Μακεδονοκτόνο!
Διέγραψαν και το Μέγα Αλέξανδρο.
Ζητούν τώρα και ρέστα;


+ Γιώργος Μόδης

Σημείωση Γ.Ε.: Τη γλώσσα του δημοσιεύματος της εφημ. ‘Μακεδονίας’ της 26ης Απριλίου του 1962, προσπάθησα να τη φέρω στην εποχή μας, δίχως να παραποιηθεί ή αλλοιωθεί το παραμικρό.

Φλερτ Βουλγάρων με αρχαία Θράκη

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Διαβάζουμε το αμερικανικό αρχαιολογικό περιοδικό archaeology. org, και εντυπωσιαζόμαστε, για άλλη μια φορά, από την έντεχνη βουλγαρική κειμενογραφία που προσπαθεί να διασπάσει ή καλύτερα να χωρίσει, να απομακρύνει, την ιστορική συνύπαρξη αρχαίων Θρακών-Ελλήνων.
Φώτο :Χρυσά ευρήματα του 4ου αιώνα π.Χ.



Επιχειρείται να θεμελιωθεί, για άλλη μια φορά, η εσφαλμένη αντίληψη πως ‘Έλληνες’ ήταν μόνον οι κάτοικοι της, πάλαι ποτε, Αθηναϊκής Δημοκρατίας, της πόλης των Αθηνών.
Ό, τι στοιχείο έχουμε από την αρχαία Θράκη είναι ελληνικό, αν και ποτέ δεν κατακτήθηκε από τους Αθηναίους, παρά μόνον ένα στενό μέρος της ακτής του Αιγαίου και δεν επιβλήθηκε με τη βία, ούτε η ελληνική τέχνη, ούτε η ελληνική γλώσσα. Θράκες σύμφωνα με τον Ηρόδοτο ήταν το πιο πολυπληθές έθνος μετά τους Ινδούς στον κόσμο…


Φώτο : Λατρευτικά σκεύη του 4ου αιώνα π.Χ., από την βορειοδυτική Βουλγαρία

Δεν έχουμε πρόθεση να γράψουμε οτιδήποτε για τους αρχαίους Θράκες, παραθέτουμε το άρθρο της Σούζαν Ι. Ροτρόφ, που δημοσιεύθηκε στο αναφερόμενο περιοδικό και προσπαθούμε να αντιληφθούμε γιατί θεωρείται από τους Βουλγάρους, σκόπιμη ή προκατειλημμένη η τρισχιλιετής συνύπαρξη Ελλήνων και Θρακών.

Ακολουθεί όλο το άρθρο σε απόδοση του γράφοντος.

Ποιοι ήταν οι Θράκες;

Στους λαούς της Μεσογείου έχουν συνήθως καταμετρηθεί μεταξύ των περιθωριακών πολιτισμών, ένας απροσδιόριστος λαός, περιφερειακά του λαμπερού ελληνορωμαϊκού κόσμου. Αναδύθηκε στο ιστορικό προσκήνιο από την τρίτη χιλιετία π.Χ. Οι Θράκες ζούσαν ως φυλετικές ομάδες σε μια περιοχή που είχε όρια νότια το Αιγαίο πέλαγος, ανατολικά τη Μαύρη Θάλασσα, δυτικά τον Αξιό ποταμό (σ.σ.’Vardar’ τον γράφει, υπήρχε τέτοιος ποταμός στην αρχαιότητα;) και βόρεια συνόρευε με τα Καρπάθια όρη.(sic)
Είναι ασαφές αν απέκτησαν δικό τους πολιτισμό και δική τους γλώσσα, ωστόσο δεν κατάφεραν ποτέ να αποκτήσουν πολιτική οντότητα. Ζούσαν σε μικρές πόλεις και χωριά. Οι πόλεις τους εμφανίστηκαν, ιστορικά, παρά πολύ αργότερα και τα περισσότερα μνημειακά κατασκευάσματά τους είναι τύμβοι.
Οι Θράκες δεν άφησαν γραπτές πηγές για τις συνήθειες και την ιστορία τους, και η γλώσσα τους είναι γνωστή μόνο από τοπωνύμια και από ένα μικρό αριθμό επιγραφών γραμμένων με ελληνικούς χαρακτήρες.
Οι Έλληνες, εντούτοις, γνώριζαν καλά τους βόρειους γείτονές τους, με τους οποίους ήρθαν σε επαφή και σύγκρουση, κατά τη διάρκεια του αποικισμού της βόρειας ακτής του Αιγαίου.
Για τους Έλληνες, οι Θράκες ήταν μια άγρια και απροσδιόριστη περιοχή: εκεί βρίσκονταν η κοιτίδα του βίαιου θεού του πολέμου, Άρη, ο τόπος των ανθρωποφάγων φοράδων του Διομήδη και η χώρα όπου παράφρονες γυναίκες καταξέσκισαν και κομμάτιασαν τον αοιδό Ορφέα.
Ο Όμηρος στην Ιλιάδα παρέχει ένα εντυπωσιακό πορτρέτο του θράκα ήρωα Ρέσου, ενός φοβερού πολεμιστή, αξιοπρόσεκτου για τους μεγάλους και όμορφους ίππους του, το περίκομψο άρμα του και τη χρυσή θωράκιση του.
Ο ιστορικός Ηρόδοτος περιγράφει τους Θράκες με ελάχιστες λεπτομέρειες, σχολιάζοντας τον τεράστιο αριθμό τους, την έλλειψη πολιτικής ενότητας τους και διάφορες συνήθειες τους όπως η πολυγαμία και το μαρκάρισμα των σκλάβων που, από μια ελληνική οπτική πλευρά, του φαινόταν πολύ παράξενο (Ιστορίες, 5.3-8).
Οι Έλληνες εγκαταστάθηκαν στη Θράκη και οι Θράκες ζούσαν σε ελληνικές πόλεις, και υπήρξε μια σπουδαία αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο πολιτισμών, αλλά κάθε εικόνα που προκύπτει από τις διασωθείσες γραπτές πηγές είναι βασικά προκατειλημμένη -οι Έλληνες θεωρούσαν τους Θράκες ως βάρβαρους.
Μόνο δια μέσου της αρχαιολογίας μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα αυτόν τον λαό.

Η Έκθεση: Αρχαίος χρυσός

Ο πλούτος των Θρακών.

Θησαυροί από τη Δημοκρατία της Βουλγαρίας εκτίθενται στο Μουσείο Τέχνης Κίμπελ στο Φορτ Γουόρθ Διατίθεται στο αμερικανικό μουσειακό κοινό, ένα μικρό αλλά θεαματικό τμήμα της αρχαιολογικής κληρονομιάς.
Τα εδάφη της Θράκης βρίσκονται κατανεμημένα σε πολλά σύγχρονα έθνη. Μερικά από τις πιο αξιοπρόσεκτες ανακαλύψεις έχουν γίνει στη Βουλγαρία. Η επίδειξη, η οποία παρουσιάζει διακόσια περίπου χρυσά και αργυρά αντικείμενα, άνοιξε στο St.Louis και έχει αρχίσει τώρα εκτενής εκθεσιακός γύρος στις Ηνωμένες Πολιτείες.



















Ένα από τα εκθέματα: Xρυσό δαχτυλίδι με 'θρακική επιγραφή' κατά τους Βουλγάρους αρχαιολόγους

Η έκθεση αναδεικνύει τον αρχαιολογικό πλούτο των παρακάτω βουλγαρικών μουσείων - Το Βουλγαρικό Ινστιτούτο και Μουσείο, η Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών της Σόφιας, το Αρχαιολογικό Μουσείο Βάρνας, το Αρχαιολογικό Μουσείο Πλοβντίν, το Ιστορικό Μουσείο Μπούργκας, το Ιστορικό Μουσείο Καζανλούκ, το Ιστορικό Μουσείο Κιουστεντίλ, το Ιστορικό Μουσείο Λόβεχ, το Ιστορικό Μουσείο Μοντάνα, το Ιστορικό Μουσείο Πλέβεν, το Ιστορικό Μουσείο Ράζγκραντ,το Ιστορικό Μουσείο Ρούσε,το Ιστορικό Μουσείο Στάρα Ζαγορά, το Ιστορικό Μουσείο Τργοβίστε, το Ιστορικό Μουσείο Βελίκο Τούρνοβο, και το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο στη Σόφια

Ντιμιτρόφ, αργά ξύπνησες!

Βούλγαροι στρατιώτες εν ώρα μάχης

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Σε άλλη μια νέα επίθεση προβαίνει η Βουλγαρία μέσω του υπουργού άνευ χαρτοφυλακίου, Μποτζιδάρ Ντιμιτρόφ. Ζητά από τα Σκόπια να αποκαταστήσει 470 παραμελημένα νεκροταφεία, όπου σύμφωνα με τις βουλγαρικές αρχές βρίσκονται θαμμένοι Βούλγαροι στρατιώτες των Βαλκανικών Πολέμων και του Α’ Παγκόσμιου Πόλεμου.
Το Κράτος των Σκοπίων δεν καπηλεύεται μόνον την ελληνική αλλά έχει βάλει χέρι και στη βουλγαρική ιστορία!
Βαπτίζει όλους του Βουλγάρους που σκοτώθηκαν στους πολέμους και έχουν ταφεί σε σημερινά εδάφη του ως ‘μακεδόνες’ που στρατεύτηκαν με τη Βουλγαρία.
Η πρωτοφανής αυτή πλαστογράφηση προκάλεσε την οργή του Βούλγαρου υπουργού Ντιμιτρόφ, ο οποίος, σημειωτέον, απολαμβάνει την εκτίμηση της βουλγαρικής κοινής γνώμης με τη σθεναρή στάση του, κατά των πλαστογράφων σκοπιανών.
Η Βουλγαρία είχε ζητήσει την αποκατάσταση των κοιμητηρίων, στο έδαφος της πΓΔΜ, όπου είναι θαμμένοι οι Βούλγαροι στρατιώτες.
Όπως ανακοινώθηκε από τα Σκόπια, μέχρι τις 29 Αυγούστου 2009 θα έχουν αποκατασταθεί μερικώς 57 κοιμητήρια στον Πρίλαπο, παρουσιάζοντας έτσι η Βουλγαρία την έναρξη μιας «κοινής βουλγαρικής δράσης». ( Η αλήθεια είναι πως την αποκατάσταση αυτών ζήτησε, πρώτα, η γερμανική κυβέρνηση για τους νεκρούς Γερμανούς του Α’ παγκ. Πολέμου)
Τα απεριποίητα και κατεστραμμένα βουλγαρικά νεκροταφεία, πολλά εκ των οποίων έχουν γίνει χωματερές από τους σκοπιανούς, στάθηκε ως μια καλή αφορμή για να εκφράσει η Σόφια την αντίθεσή της στην πολιτική Γκρουέφσκι που απομακρύνει τη χώρα από την επιρροή της γείτονος.
Δεν θα λησμονήσουμε τη μεγάλη χαρά της Βουλγαρίας όταν αναγνώρισε τα Σκόπια ως «Μακεδονία». Νόμιζε πως απόκτησε ένα προτεκτοράτο...
Τώρα, την έχουν ξεπεράσει στην πλαστογράφηση της Ιστορίας.
Η μεγάλη διδάξασα είναι η ίδια που κατά το παρελθόν, διατείνονταν πως ο Αλέξανδρος είχε ...βουλγαρική καταγωγή! Τώρα ο Αλέξανδρος και οι Μακεδόνες έχουν γίνει ...αρχαίοι σκοπιανοί!
Στο μέλλον μπορεί να ζηλέψουν και οι ...Αλβανοί, οι Άραβες, οι Πακιστανοί κ.ο.κ.
Εκείνο που δεν θέλουν να ακούσουν για την καταγωγή του Αλέξανδρου είναι αυτό που πραγματικά ήταν: Έλληνας.
Πέρα, όμως από αυτά, και Έλληνες αλλά και οι Βούλγαροι γνώριζαν μέχρι τώρα πως ο πόλεμος του 1913, ήταν ελληνοβουλγαρικός ( Μάχες Κιλκίς-Λαχανά, Δοϊράνη, Στρώμνιτσα κλπ).
Τώρα όμως μαθαίνουμε πως δεν ήταν ελληνοβουλγαρικός πόλεμος αλλά .. “ελληνο-μακεδονικός» και οι Βούλγαροι που έφυγαν από τα ελληνικά εδάφη και εγκαταστάθηκαν στη Σόφια και τα περίχωρα ήταν ‘μακεδόνες’!
Διαβάζουμε αυτά τα περίφημα από πορωμένους ...ιεραπόστολους της πλαστογραφίας.

Ντιμιτρόφ, αργά ξύπνησες!

Να δούμε όμως τι λένε και από το κράτος του Γκρουέφσκι, σύμφωνα με δημοσίευμα της σκοπιανής εφημερίδας Βρέμε.
Ο καθηγητής Στέφαν Βλάχοφ Μίκοφ, διατείνεται πως η Βουλγαρία επιδιώκει να σφετεριστεί ένα δικαίωμα των «μακεδόνων στρατιωτών» οι οποίοι είχαν καταταχτεί στο βουλγαρικό στρατό.

«Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα για μια χώρα να επιδιώξει τη συντήρηση των νεκροταφείων των στρατιωτών της, αλλά αυτό το οποίο ζητεί η Βουλγαρία είναι απαράδεκτο.
»Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της, όλα τα νεκροταφεία στη πΓΔΜ είναι βουλγαρικά.
Είναι επίσης σαφές ότι η πλειονότητα των στρατιωτών ήταν «Μακεδόνες», που κατατάχτηκαν στο βουλγαρικό στρατό»,εξηγεί ο Βλάχοφ Μίκοφ.
Σύμφωνα με τον αναφερόμενο, η Βουλγαρία μπορεί να αποκαταστήσει τις σπασμένες ταφόπετρες στα κοιμητήρια που βρίσκονται στην πΓΔΜ, αλλά, όχι να προσθέσει νέες επιγραφές, που να εξηγούν ορισμένα γεγονότα που δεν έχουν αποδειχθεί.(!)
Δεν θα ανεχθούν δηλαδή τα Σκόπια να αναγραφεί πως ήτανε Βούλγαροι στρατιώτες.
Επισημαίνεται πως τον περασμένο Μάρτιο η Βουλγαρία προσπάθησε να τοποθετήσει το μνημείο του Βούλγαρου βασιλιά Φερδινάνδου και του συνταγματάρχη Καβαρνάλιεφ σε ένα χωριό της περιοχής Μοναστηρίου (Μπίτολα) αλλά δεν δόθηκε άδεια από την κυβέρνηση των Σκοπίων.
Ο Βλάχοφ Μίκοφ δηλώνει για το γεγονός πως άλλο η τοποθέτηση μιας ταφόπετρας και άλλο είναι η τοποθέτηση ενός μνημείου.
Ο Βούλγαρος υπουργός Ντιμιτρόφ σχετικά με τα κοιμητήρια του Πρίλεπου δήλωσε πως η συντήρηση τους αποτελεί μια πρόοδο και ένδειξη της καλής γειτονίας των δύο χωρών.
Είπε με έμφαση μάλιστα, πως τα νεκροταφεία αυτά είναι του γερμανικού στρατού από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και ότι εκεί είναι θαμμένοι χίλιοι περίπου Γερμανοί και 57 Βούλγαροι. Τα υπουργεία αμύνης της Γερμανίας και της Βουλγαρίας έχουν χρηματοδοτήσει για την αποκατάστασή τους, αφού είχανε γίνει χωματερές από τους Σκοπιανούς.
Ο Ντιμιτρόφ είπε πως είναι ευγνώμων ο βουλγαρικός λαός προς την κυβέρνηση των Σκοπίων που αναγνωρίζει τη Συνθήκη της Γενεύης για τη συντήρηση των τάφων των στρατιωτών. Διαφώνησε όμως με τις δηλώσεις πως δεν πρόκειται για Βουλγάρους αλλά τάχα για «μακεδόνες».
«Έχουμε», είπε, «πολύ καλά στρατιωτικά αρχεία και γνωρίζουμε το που γεννήθηκε και που πέθανε ο καθένας. Δεν είναι σωστό, τώρα, να τους βαπτίζουμε «μακεδόνες» τους στρατιώτες του βουλγαρικού στρατού.
»Δεν αμφιβάλλουμε πως υπήρχαν και εντόπιοι -περίπου 120.000– αλλά δεν μπορώ να συμφωνήσω λέγοντας ότι κατατάχθηκαν με τη βία.”

Ο Ντιμιτρόφ προσπαθώντας να επιβάλλει τις θέσεις υποστηρίζει:
«Σεβόμαστε όσους κατατάχθηκαν στο βουλγαρικό στρατό και σκοτώθηκαν. Είμαστε υποχρεωμένοι να φροντίσουμε τους τάφους τους.»

Οι Βούλγαροι, τώρα, διεκδικούν τους προγόνους των ...Τρώων

Φωτο: Η χιλιοτραγουδισμένη Τροία σε ζωγραφική αναπαράσταση, όπως ήταν πριν από 3.500 χρόνια!

Με τους σκοπιανούς νεκραναστήθηκαν και οι ...Βούλγαροι


Την ιστορική δόξα δεν την ζήλεψαν μονο οι Σκοπιανοί, που αυτοαποκαλούνται 'Μακεδόνες', τώρα έχουμε και τους Βουλγάρους που βγαίνουν ως πρόγονοι των ...Τρώων.
Ο πανάρχαιος πολιτισμός του Βορειοανατολικού Αιγαίου έχει μπει στο ...μάτι του κυκλώνα. Τον διεκδικούν όλοι. Οι Τούρκοι, ενισχυόμενοι από τους Γερμανούς τον αποδίδουν στους Χετταίους. Τον πάνε, δηλαδή, στα ανατολικά.
Δεν είναι άσχετη η φράση: 'εδώ είναι Βαλκάνια'!...

Οι Έλληνες, λέμε, από Όμηρο(πάππου) προς πάππου, ότι ο περί την αρχαιότατη Τροία, πολιτισμός, αναπτύχθηκε στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου, αλλά και στις μικρασιατικές και μακεδονικές ακτές. Και τώρα έρχονται και οι Βούλγαροι να υποστηρίξουν ότι όλα ξεκίνησαν πολύ βορειότερα, στα δικά τους μέρη και, απλώς, οι φορείς αυτού του πολιτισμού κατέβηκαν από τα εδάφη της σημερινής Βουλγαρίας νοτιότερα, προς το Αιγαίο.
Η αρχαιολογία, τείνει, να χαντακώσει την Ιστορία...
Όλα ξεκίνησαν όταν σε ανασκαφές στο Μομτσίλγκραντ της Βουλγαρίας, 60 χιλιόμετρα βορειότερα από το Αιγαίο, ο Γιαβόρ Μπογιατζίεφ, επικεφαλής βουλγαρικής ανασκαφικής ομάδας, έφερε στο φως κεραμική όμοια με αυτή που έχει αποκαλυφθεί στην Τροία, στη Λήμνο, στη Λέσβο κ.λπ.
Ο οικισμός της Χαλκολιθικής Εποχής που αποκαλύφθηκε στο Μομτσίλγκραντ χρονολογείται, λέει, στο δεύτερο μισό της 5ης χιλιετίας π.Χ. και ο κ. Μπογιατζίεφ άρχισε να υποστηρίζει ότι οι κάτοικοι του οικισμού που ανασκάπτει είναι πρόγονοι των κατοίκων της Τροίας, του Πριάμου, του Έκτορα, του Πάρη, της Εκάβης και της Κασσάνδρας.
Μάλιστα, επεκτείνει έτι περαιτέρω τη θεωρία του, υποστηρίζοντας ότι οι κάτοικοι του Μομτσίλγκραντ είχαν δεχθεί επίθεση απ' τα βορειοανατολικά και τράπηκαν σε φυγή υποχωρώντας προς τα νοτιοδυτικά, προς το Αιγαίο.
Τα σπουδαιότερα από τα ευρήματα οι Βούλγαροι αρχαιολόγοι, που θα ολοκληρώσουν την έρευνα στα τέλη Αυγούστου, θα τα εκθέσουν σε μουσείο στο Κίρτζαλι της Βουλγαρίας.
Στο μεταξύ, εντυπωσιακά ευρήματα έρχονται και από άλλα μέρη των Βαλκανίων, όπως είναι η Κροατία. Στην πόλη Βίνκοβτσι, ο αρχαιολόγος Χιργόγε Βούλιτς έφερε στο φως περισσότερους από 100 τάφους που χρονολογούνται μεταξύ 5ου και 1ου αιώνα π.Χ.
Εκεί που απλώνεται η ρωμαϊκή νεκρόπολη, υπήρχε η πρόθεση να κατασκευαστεί εμπορικό κέντρο, πολυκατοικία και εμπορικά γραφεία, αλλά μάλλον όσοι σκόπευαν σε μία τέτοια επένδυση έκαναν λάθος επιλογή τόπου.
Τέλος, στην περιοχή Κρουν, της επαρχίας Καζαλνάκ της κεντρικής Βουλγαρίας, ήλθε στο φως προϊστορικό ιερό (περί το 2000 π.Χ.).

1913. Η εκδικητική καταστροφή των Σερρών


Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Η μεγάλη ιδέα της Βουλγαρίας, όπου με αυτήν διαπαιδαγωγήθηκαν δύο γενιές, κατέρρευσε μπροστά στην αποφασιστικότητα και τον ηρωϊσμό των Ελλήνων στρατιωτών Οι νικηφόρες μάχες του Κιλκίς –Λαχανά, της Δοϊράνης και της Στρώμνιτσας ήταν καθοριστικές στην τελική έκβαση του συνόλου του μακεδονικού μετώπου.
Οι Βούλγαροι εγκατέλειπαν εσπευσμένα πόλεις και χωριά που είχαν καταλάβει από τον πρώτο Βαλκανικό.
Ο Στρατηλάτης βασιλιάς Κωνσταντίνος και το στρατιωτικό επιτελείο του βρίσκονταν στρατοπεδευμένοι -ήδη από τις 23 Ιουνίου- στη Δοϊράνη. Στις 28 Ιουνίου 1913, πληροφορήθηκαν τηλεγραφικώς την αποχώρηση του βουλγαρικού στρατού από την πόλη των Σερρών.

φωτο: Η χθεσινή κατάληψις των Σερρών (εφημ. 'Εμπρός' 29 Ιουνίου 1913)
Έτσι το Στρατιωτικό Επιτελείο έσπευσε να ενημερώσει το Υπουργείο των Στρατιωτικών με το ακόλουθο τηλεγράφημα:
«Ο φρούραρχος Σερρών τηλεγραφεί ότι η πόλις κατελήφθη υπό αποσπάσματος προσκόπων. Εκηρύχθη ο στρατιωτικός νόμος. Εσχηματίσθη πολιτοφυλακή προς τήρησιν της τάξεως. Αποσπάσματα προσκόπων και πολιτοφυλάκων εξήλθον εις την ύπαιθρον χώραν, ίνα φρουρήσουν αυτήν από ενδεχόμενη επίθεση κομιτατζήδων.»Αλλά ας δούμε πως περιγράφει ο αυστριακός υποπρόξενος Σερρών την αποχώρηση των Βουλγάρων από την πόλη σε σχετικό τηλεγράφημα που έστειλε στον πρόξενο της Αυστρίας στη Θεσσαλονίκη:
«Ένα βουλγαρικό απόσπασμα με τμήματα ιππικού και πεζικού κανονιοβόλησε την πόλη των Σερρών το πρωί της Παρασκευής (28 Ιουνίου 1913). Αφού έπεσαν μερικές βόμβες σε διάφορα σημεία της πόλης το πεζικό μπήκε στην πόλη. Σφάξανε πολλούς κατοίκους και πυρπόλησαν όλα τα σπίτια και τα καταστήματα της πόλης, η οποία καταστράφηκε εντελώς.
Τα θύματα της σφαγής και της πυρκαγιάς είναι πολυάριθμα. Δύο χιλιάδες περίπου ψυχές μένουν χωρίς στέγη, τροφή, ρουχισμό και καταλύματα. Όλα τα αποθέματα καταστράφηκαν. Η πόλη στερείται εντελώς ζωοτροφών. Για τη φοβερή αυτή κατάσταση σας παρακαλώ να λάβετε μέρος στην αποστολή βοήθειας. Το μεσημέρι της περασμένης Παρασκευής οι στρατιώτες του τακτικού στρατού χτύπησαν την οικία μου μας έβγαλαν με τη βία στο δρόμο, εμένα και την οικογένειά μου, τότε ένας μεγάλος αριθμός προσώπων που προσπαθούσαν να αποφύγουν τη σφαγή και τη φωτιά ήρθαν προς εμένα. Όλα τα παιδιά και οι γυναίκες που με συνόδευαν απειλήθηκαν με θάνατο και μόνον με αντίτιμο μεγάλου ποσού λύτρων απελευθερώθηκαν. Είμαι υγιής, το σπίτι μου ήταν στο έλεος της φωτιάς και βρέθηκα με την οικογένειά μου άστεγος και άνευ ρουχισμού.»


Φώτο: Ο Βασιλεύς έφθασεν εις τας Σέρρας.(εφημ. 'Εμπρός' 29 Ιουλίου 1913)





Ενώ ένα άλλο τηλεγράφημα που στάλθηκε προς τον πρόεδρο της Βουλής την 1η Ιουλίου 1913, αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Πριν βάλουνε φωτιά οι Βούλγαροι λεηλάτησαν όλα τα σπίτια και τα καταστήματα, σπάζοντας τις πόρτες με τσεκούρια. Δεν υπολόγιζαν ούτε τους ξένους υπηκόους που έλπιζαν ότι θα σωθούν υψώνοντας τις εθνικές σημαίες τους. Έτσι παραβιάστηκαν οικίες του Θεμιστοκλέους Μιγάτσκου διευθυντού της Τραπέζης Αθηνών, Αυστριακού υπηκόου που κατοκούσε στο σπίτι του αυστριακού Δούρου, τα σπίτια των Αμερικανών καπνεμπόρων Χαίκτων και Μουρ, αν και είχαν ανυψώσει την αμερικάνικη σημαία, η οικία του αντιπροσώπου του καπνεμπορικού καταστήματος ‘Κομέρσιαλ’-οίκου αγγλικού, το κατάστημα Τίριγγ που ανήκε σε αυστριακό, οι καπναποθήκες ‘Αμέρικαν-Ταμπάκο’ και ‘Έρζοκ’, αυστριακού, η Μακεδονική Εταιρεία Καπνών, η Αγγλική του Μονοπωλίου Καπνών των αδελφών Εσκενάζη Αμερικανών, Κιαζημμεμίν, Ιταλού, Χασίζ Σαούρτα, Ισπανού. Επίσης κάηκαν η τράπεζα Αθηνών και Ανατολής, τα σπίτια Κ. Μαρούλη, Γερμανού υπηκόου.»
Ο εμπρησμός και η λεηλασία-κατακάηκαν τα δύο τρίτα της πόλης– διήρκησε μέχρι το απόγευμα της Παρασκευής, οπότε έφθασε το σώμα των προσκόπων υπό τον Μαζαράκη. Επιτέθηκε κατά των Βουλγάρων που αυτοί δεν άργησαν να τραπούν σε φυγή. Από τους προσκόπους σκοτώθηκαν επτά και τραυματίστηκαν δέκα. Δυστυχώς, όμως, η εκδικητική μανία των Βουλγάρων δεν άφησε τίποτε όρθιο. Ευτυχώς γλύτωσαν τα γυναικόπαιδα.
Την ίδια μέρα το απόγευμα μπήκε στις Σέρρες η 7η Μεραρχία υπό του Μεράρχου
Σωτήλη.
Φώτο: Ότι απέμεινε από την κεντρική αγορά των Σερρρών (1 Ιουλίου 1913)

Η εικόνα που αντίκρυσε ήταν τρομερή. Οι Βούλγαροι, όπως και στο Κιλκίς, πριν την αναχώρησή τους έκαψαν το μεγαλύτερο μέρος της πόλης. Κυρίως τη μεγάλη ελληνική συνοικία και την ελληνική αγορά.
Ο Μέραρχος έστειλε τηλεγράφημα στο στρατιωτικό επιτελείο στη Δοϊράνη ζητώντας επειγόντως βοήθεια.
«Η πόλη Σερρών εκάη ολόκληρος εξαιρέσει τουρκικής και εβραϊκής συνοικίας. Αγορά εκάη επίσης. Πλήθος γυναικοπαίδων ευρέθησαν φονευμένα ή απηνθρακωμένα εντός των οικιών. Πόλις στερείται εντελώς άρτου. Απόλυτος ανάγκη ληθώσι μέτρα συντόμως προς διατροφήν πληθυσμού. Άστεγοι υπερβαίνουσι 20 χιλιάδας.»
Οι Βούλγαροι πριν εγκαταλείψουν τις Σέρρες έσφαξαν εκτός από τον ιατρό Αναστάσιο Χρυσάφη, το γυμνασιάρχη Παπαπαύλου και τον διευθύνοντα του υποκαταστήματος της Τραπέζης Ανατολής, Σταμούλη.
Για να δούν ‘ιδίοις όμμασι’ την καταστροφή των Σερρών, πήγαν οι πρόξενοι της Αυστρίας και της Ιταλίας. Με ανακοινώσεις τους οι δύο πρόξενοι εξέφρασαν τη φρίκη τους για ‘τα πρωτάκουστα ανοσιουργήματα’.
Στις 6 Ιουλίου 1913 κατόπιν εντολής του φρουράρχου Μαζαράκη άρχισε η εκκαθάριση των ερειπίων από το κέντρο της πόλης. Όπως αναφέρεται σε εφημερίδα της εποχής πιστοποιήθηκαν ότι κάηκαν αρκετοί κάτοικοι αφού πρώτα είχαν δολοφονηθεί με ξιφολόγχη. Στη συνοικία Κατινίκια είχαν σφαγεί 28 μεταξύ αυτών ήταν και ο αυστριακός μηχανικός Αλβέρτος Πιρώ.
Σημειώνεται μάλιστα πως οι συνοικίες που κάηκαν ολοσχερώς ήταν : Αγίων Παντελήμονος, Ελεούσης, Βλασίου, Ταξιαρχών, Αποστόλων, Αθανασίου, Νικολάου, Παρασκευής, Βλαχερνών, Γεωργίου, Βαρβάρας, Άντωνίου, Αναργύρων, Ευαγγελιστρίας και Φωτεινής.
Από τους 23 ναούς διασώθηκαν μόνον τρεις και όλα τα χωριά κάηκαν. Όλη η αγορά κάηκε εκτός ενός μικρού τμήματος που κατασβήστηκε. Αλλά και στην Εβραϊκή συνοικία καήκαν 115 περίπου οικίες. Η εβραϊκή σχολή και η συναγωγή ανατινάχτηκαν με δυναμίτη. Από τις τουρκικές οικίες μόνον δύο κάηκαν.
Ένα χαρακτηριστικό στιγμιότυπο είναι καταχωρημένο στην εφημερίδα ‘Εμπρός’ της 5ης Ιουλίου 1913. Στο δημοσίευμα σημειώνεται πως έγινε εκδήλωση στο τζαμί Εσκή, όπου είχε μετατραπεί από τους Βουλγάρους σε εκκλησία. Με την απελευθέρωση της πόλης αποδόθηκε πάλι στους μουσουλμάνους, όπου έγινε ειδική εκδήλωση για το σκοπό αυτόν. Στην εκδήλωση παρεβρίσκονταν οι πρόξενοι της Αυστρίας και της Ιταλίας, οι πολεμικοί ανταποκριτές Μαγκρίνι και Φέρμαν ο δήμαρχος των Σερρών Αδήλ Βέης, Έλληνες πρόκριτοι και πολλοί άλλοι. Εκεί ο φρούραρχος της πόλης των Σερρών Μαζαράκης κήρυξε την απελευθέρωση της. Είπε συγκεκριμένα ο Φρούρχος:
«Εν ονόματι της Α. Μεγαλειότητος του Βασιλέως Κωνσταντίνου και του νικηφόρου στρατού κηρύσσω την απελευθέρωσιν της αγαπητής πόλεως των Σερρών τόσον σκληρώς δοκιμασθείσης υπό βαρβάρου εχθρού. Η ελληνική Κυβέρνησις θα απονείμει τοις πάσι δικαιοσύνην, ουδεμίαν διάκρισιν ποιούσα μεταξύ φυλής, θρησκεύματος, εθνικότητος.»Τις πρώτες μέρες η κατάσταση ήταν δραματική. Ο μητροπολίτης Σερρών με το Φρούραρχο Μαζαράκη έστειλαν τηλεγράφημα σε σύλλογο της Αθήνα με την επωνυμία ‘Επιτροπή Κυριών’ και ζήτησαν ρουχισμό για τις χιλιάδες των αστέγων.
Το τηλεγράφημα έλεγε τα εξής: «Ανάγκη έλθη Σέρρας, επιτροπή κυριών μετά ενδυμάτων, τροφίμων και δια νοσοκομεία»
Όπως πληροφορούμαστε η αποστολή ρουχισμού και τροφίμων από τον πιο πάνω σύλλογο ήταν άμεση.