Πράβδα: «Μακεδονική Εγκυκλοπαίδεια» ένα ιμπεριαλιστικό όπλο της Δύσης...

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Με ένα άρθρο-καταπέλτη για την πολιτική που ακολουθεί η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας καθώς και την χωρίς μέλλον, τακτική της, έναντι των γειτόνων της, επισημαίνει η εφημερίδα Πράβδα της Μόσχας.
Παρουσιάζει ως σεισμό, την ονομαζόμενη ‘μακεδονική εγκυκλοπαίδεια’ που δημοσιεύθηκε στα Σκόπια, σεισμός ο οποίος έχει ταρακουνήσει υπονομεύοντας την ασφάλεια με την έξωθεν ιμπεριαλιστική πολιτική, που ακολουθεί στη βαλκανική χερσόνησο.
Επισημαίνεται πως η ιμπεριαλιστική τάση και τα όποια κέρδη της μικρής χώρας θεμελιώθηκαν επάνω σε μια «Νέα Ιδέα» ή καλύτερα, σημειώνει ο συντάκτης, επάνω το Τίποτε, σε μια Ουτοπία...
«Υποτίθεται πως η νέα ιδεολογία θα οδηγήσει τους λαούς και τα έθνη της περιοχής σε μια ευημερία αφού εναγκαλιστούν τον ευρωπαϊκό και τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό που πρέπει να συνοδεύεται από την άρνηση της ιστορικής εμπειρίας τους.
Με άλλα λόγια οι μικροί λαοί των Βαλκανίων κλήθηκαν να υιοθετήσουν «Νέα Ταυτότητα», «Ξένη νοοτροπία» για να καθιερώσουν ένα καθεστώς άρνησης του εαυτού τους, ως ανταλλάξιμο υλικό σε μια υποσχόμενη ευημερία τους».
Μετά την σοσιαλιστική εποχή επικρατεί μια ανασφάλεια στους λαούς της περιοχής, όπως είναι η Fyrom, που αισθάνεται πως πρέπει να καλυφθεί κάτω από το πέπλο του δυτικού ιμπεριαλισμού.»
Ο συντάκτης αναφέρει πως με την στρατηγική αυτή αναφύονται προβλήματα τα οποία δεν πρέπει να παραβλέπουμε.
Πρώτα απ’ όλα οι παλαιοί εχθροί βρίσκονται ήδη κάτω από το ίδιο πέπλο και κανείς πια δεν δικαιούται να φωνάξει πως «Ο Ιμπεριαλισμός βρωμά...».
Ο συντάκτης της Πράβδα επισημαίνει, πως ο σχεδιασμός είναι πολύ απλός και άλλωστε πολύ παλιός.
‘Ο καθένας εγκαταλείπει τα προσωπικά συμφέροντά του, στο όνομα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, ο οποίος καθορίζει στον καθένα τα ενδιαφέροντα που οφείλει να έχει και τις τακτικές που πρέπει να ακολουθήσει.
Και αυτή είναι μια ‘πάγια’ στρατηγική της ιμπεριαλιστικής πολιτικής όπου ακολουθείται η Λογική της Κατανομής των Λαών σε Χρήσιμους (ως προς τους σκοπούς της) και στους Μη χρήσιμους.
'Αυτή η λογική ακολουθείται στην πρώην γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας:
« Τα Σκόπια έπαιξαν πρωτεύοντα ρόλο στο διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, τώρα όμως είναι άνευ αξίας. Είναι ένας λαός αιχμάλωτος και με την κάννη του όπλου επάνω στο κεφάλι του.
Η πρώην γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας βρίσκεται στο τέλος μιας διαδικασίας αφού είναι κατακερματισμένη και ανίκανη να κάνει οτιδήποτε.»

Στο άρθρο αναφέρεται πως η υποσχόμενη ευημερία των δυτικών ιμπεριαλιστών για την οποία οι Σλαβομακεδόνες έκαναν όλες τις ανοησίες που ξέρουμε, δεν υπάρχει πουθενά στο μέλλον και δεν θα ξαναβρούν την ευημερία και την σταθερότητα που είχαν στο παρελθόν στο σχήμα της Γιουγκοσλαβίας.
«Τα Σκόπια, η πρωτεύουσα της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας έχει γίνει η μεγαλύτερη λειτουργική βάση της C.I.A. για την αμερικανική κατασκοπεία και το γενικότερο χειρισμό των Βαλκανίων. Οι Αμερικανοί αισθάνονται εκεί ασφαλέστεροι από οποιαδήποτε άλλη περιοχή. Και τώρα, που αναμένεται να παπαγαλίσουν οι Σλαβομακεδόνες τις ιμπεριαλιστικές αναλήθειες, έρχεται η νέα ‘μακεδονική εγκυκλοπαίδεια’ που διαχέει την απαγορευμένη γνώση.»
Ο αρθρογράφος επισημαίνει πως η εγκυκλοπαίδεια είναι μια εκδοχή των ιμπεριαλιστών που ρητορεύει αυτά τα οποία δεν μπορεί να πει δημόσια η Κυβέρνηση των Σκοπίων.
«Αυτό όμως δεν είναι ασήμαντο, όπως φαίνεται, γιατί η εγκυκλοπαίδεια εκδόθηκε από την αιγίδα της «Μακεδονικής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών (MANU). Γιατί όμως η εγκυκλοπαίδεια χαρακτηρίστηκε αιρετική; Για ένα πράγμα, η εγκυκλοπαίδεια δηλώνει ότι οι ‘Μακεδόνες’ είναι Σλάβοι, το οποίο υπονομεύει το ιμπεριαλιστικό σχέδιο εφεύρεσης νέων εθνών στο έδαφος της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
»Η εγκυκλοπαίδεια αποκαλύπτει περαιτέρω πως οι Αλβανοί κάτοικοι της FYROM δεν είναι γηγενείς και ότι εγκαταστάθηκαν βίαια περί το δέκατο έκτο αιώνα, εκτοπίζοντας τους Σλαβομακεδόνες.
Υπάρχει ακόμη μία πιο σύγχρονη εκδοχή αυτής της περίπτωσης όπου δεν έχει δημοσιευθεί και χαρακτηρίζεται ως άκρως απόρρητη.»
Ο συντάκτης εμβαθύνει στην ανάλυση του γυρίζοντας λίγα χρόνια πίσω και μιλά για τους «διαχωριστές Αλβανούς».
«Το 2001 εκπαιδεύτηκαν από την βρετανική υπηρεσία SAS και από τις Αμερικανικές Ειδικές Δυνάμεις στην Αλβανία και στην σερβική επαρχία του Κοσσυφοπεδίου, Αλβανοί τρομοκράτες που σχεδίαζαν τη διάσπαση της FYROM.
Αφ’ ενός οι Αμερικανοί έχουν εκπαιδεύσει και υποστηρίξει την τρομοκρατική οργάνωση ΟΝΑ για κλίμα αναστάτωσης και ακρωτηριασμού της FYROM και από την άλλη έχουν υποδείξει οι ίδιοι την ίδια οργάνωση ως ‘τρομοκράτες’»
«Αυτό το διπλό αμερικανικό παιχνίδι γίνεται απλά γιατί όλες τις καταστάσεις και των δύο εχθρικών λαών τις διαχειρίζεται το ίδιο Αφεντικό της περιοχής.
»Το παράλογο είναι ότι οι Αμερικανοί υπόσχονται ‘τη Μακεδονία στους (σλαβο) Μακεδόνες’ και το κατάπτυστο να υπόσχεται τμήματα της πΓΔΜ στους Αλβανούς θέτοντας τους σε μια διαδικασία τρομοκρατίας και δολοφονιών όπως έκαναν στο Κόσσοβο.
» Αυτό όμως είναι το modus operandi του ιμπεριαλισμού. Εκείνοι που παρέχουν τις μεγαλύτερες και πολυτιμότερες υπηρεσίες στο Αφεντικό απολαμβάνουν μεγαλύτερες ανταμοιβές (και ίσως μερικές φορές), από τον ιμπεριαλισμό χαρακτηρίζονται εγωϊστές και ανήθικοι.»
Πολλά, βέβαια, από τα αναφερόμενα του συντάκτη της Πράβδα, δεν είναι άγνωστα σε όσους έχουν εντρυφήσει στη ρέουσα κατάσταση των κρατών της μετα-κομμουνιστικής εποχής. Όπου κυρίως επικρατεί η λογική του αλλήθωρου σκοπευτή.
Σε αυτήν την περίπτωση οι Αλβανοί είναι πιο χρήσιμοι από τους αριθμητικά ασήμαντους και περιορισμένους στο έδαφός τους, Σλαβομακεδόνες.
Σχετικά με την περιβόητη προπαγανδιστική εγκυκλοπαίδεια θα σημειωθούν τα εξής:
«Η κατακραυγή εναντίον της ‘Μακεδονικής Εγκυκλοπαίδειας’ των συγγραφέων και των συντακτών της δεν είναι τίποτε άλλο εκτός από μια κακοφωνία των αμερικανικών, βρετανικών και αλβανικών φωνών που με καλυμμένες απειλές απαιτούν να διορθώσουν οι Σκοπιανοί τα λάθη τους.
Και οι πρεσβείες των τριών χωρών απειλούν και απαιτούν να ριχτούν στην πυρκαγιά οι αρμόδιοι για αυτήν τη δημοσίευση και ειδικά ο Blaža Ristovski.”
Ο συντάκτης αντιπαραβάλει τη λογική που επικρατεί μεταξύ της Ε.Ε. και της Σερβίας που αναγκάζουν τους Σέρβους να λογοκρίνουν σχολικά εγχειρίδια απαλείφοντας στοιχεία που δεν τους είναι αρεστά.
Και θα καταλήξει ο αρθρογράφος:
«Σήμερα, η πρώην γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας έχει μια κυβέρνηση που στοχεύει να ενσωματώσει τη χώρα στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ως πανάκεια για την πανούκλα της ένδειας (22%) και της ανεργίας (37.2%).
Η εθνική αστάθεια και η διαφθορά δεν προσελκύουν εύκολα τους ξένους επενδυτές σε μια χώρα όπου το 64% καυχάται ότι είναι Μακεδόνες.
Ενώ η υποτακτική κυβέρνηση των Σκοπίων δεν τολμά να πει την αλήθεια σε αυτά που οι ακαδημαϊκοί της αποκαλύπτουν..
Και η αλήθεια για τους Σλαβομακεδόνες θα ήταν οδυνηρή»...
--
Σημ. Το άρθρο έχει τον τίτλο : The Trouble with Knowledge
Και ο συντάκτης είναι ο: Michael Celik

Κομμαγηνή: Το Μυστήριο Μαυσωλείο του Αντίοχου

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Πριν από σαράντα επτά χρόνια μια ελληνική εφημερίδα αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο ξεχασμένο Βασίλειο της Κομμαγηνής.
Αφορμή στάθηκε οι αρχαιολογικές επισημάνσεις της εποχής για το τεράστιο μαυσωλείο του βασιλιά Αντίοχου του Α΄ του επονομαζόμενου ‘Θεού’.

Το Μαυσωλείο
Το δημοσίευμα έχει τον τίτλο: ‘Ελληνικό Μαυσωλείο στα βάθη της Ασίας’ και γράφει διευκρινιστικά:
«Στην κορυφή του Νεμρούτ Ντάγκ, επάνω στον Αντίταυρο, στα Ν.Α. της Τουρκίας, βρίσκεται ένα παράξενο μνημείο, σε ύψος 2.500 μέτρων.
Για πρώτη φορά το ανακάλυψε μια μικτή αρχαιολογική αποστολή γερμανοτουρκική, το 1882. Είναι περίεργο, ωστόσο πως από τότε, ως σήμερα, δεν έγινε δυνατόν να ερευνηθεί το εσωτερικό του. Είναι το μαυσωλείο του Αντιόχου Α΄ , του βασιλέως της Κομμαγηνής, ενός μικροσκοπικού βασιλείου, που δεν είχε πολύχρονη ζωή, και που απλώς στάθηκε, η τελευταία ηχώ της μεγάλης περιπέτειας του Αλέξανδρου στην Ασία.
» Πρόκειται για ένα μνημείο εκπληκτικό, που θυμίζει πολύ και ανάλογα έργα περσικά, αλλά και αιγυπτιακά μαζί. Η ομοιότητά του, εξ άλλου, με τα αιγυπτιακά μνημεία παραξένεψε τους πρώτους ερευνητές, που ακόμη δεν είχαν προσέξει πως ό, τι μνημειακό κατασκευάστηκε στην Ανατολή, μιμήθηκε πολύ τα έργα της Αιγύπτου.
Στην Περσέπολη, τα μνημεία του Αρταξέρξη και του Δαρείου, σκαλισμένα πάνω στο βράχο, θυμίζουν απόλυτα τους ναούς της κοιλάδας του Νείλου.
Στο Νεμρούτ Ντάγκ, τα κολοσσιαία αγάλματα που στήθηκαν πάνω στο μνημείο του Αντιόχου του Α΄, μοιάζουν πολύ με τους κολοσσούς των ναών των Θηβών».

Η ονομασία Κομμαγηνή

 Ερευνώντας διάφορες πηγές σχετικά με την ονομασία του βασιλείου αυτού διαπιστώσαμε πως η ονομασία εκπορεύεται από τις λέξεις κόμμα-γένος που σημαίνει τμήμα ή μέρος μιας μεγαλύτερης γενιάς (γένος). Σε ένα τουρκικό κείμενο αναφέρεται πως είναι από τις λέξεις Κομμούν και Γένες, που τις αναφέρει ως ελληνικές λέξεις. Το μικρό κρατίδιο προήλθε μετά την αποσύνθεση της αυτοκρατορίας των Σελευκιδών (γνωστή ως ελληνο-συριακό βασίλειο) το 162 π.Χ.
Άλλοι ιστορικοί λέγουν πως υπάρχει η ονομασία Kummuhu στα κείμενα των Ασσυρίων, που είναι σχετική με την Κομμαγηνή,.
Πρώτος βασιλιάς της Κομμαγηνής ήταν ο πρώην σατράπης (διοικητής) της όταν έπαψε να βρίσκεται υπό της αυτοκρατορίας των Σελευκιδών.
Με τη διάλυση της ελληνο-συριακής αυτοκρατορίας ανακήρυξε την Κομμαγηνή ανεξάρτητη με πρωτεύουσα τη Σαμόσατα (που είχε κτίσει παλαιότερα ο Σάμης στις όχθες του Ευφράτη-σημερινή πόλη Σάμσατ της Τουρκίας). Στο βασίλειό του ενσωματώθηκαν ελληνικοί και περσικοί πληθυσμοί της περιοχής.

Η ίδρυση του βασιλείου

Ο Πτολεμαῖος σύμφωνα με επιγραφή που βρέθηκε στον τύμβο του όρους Νεμρούτ ήταν απόγονος του βασιλιά Δαρείου του Α΄ της Περσίας. Τον διαδέχτηκε ο γιος του ο Σάμης ο Β΄ ο επονομαζόμενος ‘Θεοσεβής Δικαίος’. Από την μετέπειτα βασιλεία του Μιθριδάτη του Α΄του Καλλίνικου (100 έως 69 π.Χ.) η Κομμαγηνή απέβαλλε το περσικό παρελθόν της, αφού κυριάρχησε σε όλα τα επίπεδα ο ελληνικός πολιτισμός. Καθιερώθηκε ως επίσημη γλώσσα του κράτους η ελληνική.
Ο Μιθριδάτης νυμφεύθηκε την πριγκίπισσα του ελληνοσυριακού βασιλείου Λαοδίκη Ζ΄ την Θεά και ο γιος τους ο Αντίοχος ο Α΄ ο ‘Θεός της Κομμαγηνής’ ανέλαβε το βασίλειο το 70 π.χ, μέχρι το θάνατό του, το 38 π.Χ.Φώτο: Οι λίθινες αυτές κεφαλές έχουν ύψος 3 μέτρα!

Τεράστια μεγέθη
Οι αρχαιολόγοι έχουν εντυπωσιαστεί από το μαυσωλείο του, το οποίο έχει περίμετρο 30 μέτρα και βρίθει επιγραφών.
Η επιλογή του τόπου για την ανέγερσή του, έγινε από τον ίδιο το βασιλιά, με σκοπό να το κάνει μνημείο τόπο περισυλλογής και προσκυνήματος για το λαό του. Στους πρόποδες του όρους αυτού ο πατέρας του Μιθριδάτης ίδρυσε την πόλη Αρσεμεία.
Σύμφωνα με τις επιγραφές ο ίδιος ο Αντίοχος ήταν υπερήφανος για την καταγωγή του αφού δήλωνε πως ήταν απόγονος του Αλέξανδρου και του Δαρείου!
Στο ανατολικό ανάχωμα του μνημείου υπάρχει ένας βωμός, ενώ στην κορυφή του έργου είχαν στηθεί 25 κολοσσιαία αγάλματα στα οποία μόνο τα κεφάλια ήταν δουλεμένα με περισσή λεπτομέρεια. Σε αυτά ξεχωρίζουμε τον ίδιο τον Αντίοχο και γύρω από αυτόν το θεό Ήλιο, τον Απόλλωνα των Ελλήνων, ο Μίδας των Περσών, η Φορτούνα, η θεά της γονιμότητας, ο Άχουρα Μάλδα, ο πατέρας των θεών, προσωποποίηση του Διός, ο Ηρακλής κ.ά.
Σήμερα τα λίθινα κεφάλια βρίσκονται σκορπισμένα στον περίγυρο του τύμβου. Είναι τεράστια, πάνω από τρία μέτρα το καθένα, και εντυπωσιάζουν τους επισκέπτες.
Η ματαιοδοξία του Αντίοχου με την ανέγερση του μνημείου αυτού είναι φανερή, αφού ανακήρυξε τον εαυτό του εκπρόσωπο των θεών επί της γης! Θεοποίησε, μάλιστα, τον εαυτό του πριν πεθάνει και προσδιόρισε κάθε λατρευτική λεπτομέρεια γύρω από τον τάφο του.
«Πίστευα πάντοτε ότι η ευσέβεια είναι το σπουδαιότερο αγαθό κι αυτό δίνει την πιο γλυκιά χαρά στους θνητούς» γράφει σε μια επιγραφή στο μνημείο του.
Θεωρείται πως από σεισμό έπεσαν τα τεράστια αγάλματα του μνημείου που έφταναν τα 15 μέτρα ύψος.
Οι αρχαιοκάπηλοι, βέβαια, ανά τους αιώνες ,που ψάχνουν μανιωδώς για έναν ποθητό θησαυρό, σήκωσαν όλα τα λατρευτικά σκεύη που ήταν φτιαγμένα από πολύτιμο μέταλλο.
Δεν κατάφεραν όμως να πλησιάσουν στο εσωτερικό του μνημείου, ώστε να λεηλατήσουν το εσωτερικό του. Οι πέτρινοι όγκοι είναι ασήκωτοι και σε αυτά τα απομακρυσμένα μέρη, προς το παρόν τουλάχιστον, είναι αδύνατη η χρησιμοποίηση σύγχρονων μηχανικών μέσων. Κάποια προσπάθεια που έγινε παλαιότερα δεν έφερε αποτέλεσμα γιατί κύλησαν επικίνδυνα τα πιο πάνω πετρώματα.
Σε μια επιγραφή φαίνεται να γράφει ο Αντίοχος:
«Συνέλαβα το σχέδιο να υψώσω κοντά στους ουράνιους θρόνους και σε θεμέλια απροσπέλαστα και απρόσβλητα από τον καιρό αυτό το ‘οροθέσιον’ μνημείο αφιερωμένο τους θεούς όπου το σώμα μου, αφού γεράσει θα κοιμηθεί τον αιώνιο ύπνο, αποχωρισμένο από την ευλαβή ψυχή μου, που θα πετάξει προς τα ουράνια βασίλεια του Διός-Άχουρα Μάγδα».
Ενώ σε μία άλλη θα σημειώσει:
«Εγώ ο Αντίοχος, έστησα αυτό το μνημείο για να δοξάσω τον εαυτό μου και τους θεούς μου».
Χαρακτηριστική είναι μια άλλη επιγραφή που βρίσκεται όπως ανεβαίνει κανείς προς την είσοδο του τύμβου:
«Αυτός είναι ο δρόμος προς το ιερό. Εκείνοι που έχουν κακές προθέσεις πρέπει να φύγουν αμέσως».

Μέχρι σήμερα δεν έχουν μπει οι αρχαιολόγοι μέσα στον τύμβο. Ίσως να περιμένουν να τολμήσουν πρώτοι οι αρχαιοκάπηλοι!
Έτσι όμως, θα μπορέσουμε να μάθουμε το μυστήριο του τύμβου του αρχαίου βασιλιά;


Επισημάνσεις :
Γνωστός αρχαίος συγγραφέας που γεννήθηκε στη Σαμόσατα της Κομμαγηνής, είναι ο Λουκιανός, ο πρώτος στον κόσμο συγγραφέας του διαστήματος. Έχουμε αναφέρει παλαιότερα, δες για το ταξίδι του: Το διαστημικό ταξίδι του Λουκιανού.
 Είναι, επίσης, η πόλη που γεννήθηκε ο Παύλος ο Σαμοσάτης ο τρίτος ηγέτης των Ελκασιτών, αιρετικών Εβραίων μια έκφραση, της ‘ύπαρξης των γνωστικών’, που αναφέρεται και από τον Ιώσηφο.
Περιηγηθείτε τον ιστορικό χώρο με το παρακάτω Video:



Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος

Ἡ παρθένος τοῦ Ἂμμωνος

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Αυτό που δίνει ζωή στους ανθρώπους, αυτό που τους χαρίζει τη βούληση για δημιουργία, αυτό που τους ξεχωρίζει από την έννοια του πράγματος είναι ο αέρας που εισπνέουμε, είναι ο αέρας που ορμά στους πνεύμονες και τους αναστατώνει. Είναι η θεϊκή ανάσα του Ἂμμωνος. Ο Ἂμμων είναι ο αέρας, είναι η πνοή της ζωής, είναι η ίδια η ζωή.
Είναι ο θεός των μεγάλων και των μικρών, των φτωχών και των πλούσιων, είναι ο προστάτης της Θήβας.
Η Μίρα είναι η υμνήτριά του. Είναι η προστατευόμενή του, είναι η αγαπημένη θεών και ανθρώπων.
Η Μίρα είναι ιέρεια του ναού του, στην αιώνια Θήβα, στην αιώνια Αίγυπτο…
Το αγγελικό της πρόσωπο σαγηνεύει και ξεσηκώνει τον καυτό αέρα της άμμου. Η μαγευτική φωνή της αναστατώνει τους φτωχούς, τους κατατρεγμένους, τους πλούσιους, τους ισχυρούς.
‘Άμμων, Ἂμμωνα, δώσε στους ανθρώπους την πνοή σου, δώσε την ανάσα σου, τη δύναμή σου, τη θέλησή σου, Ἂμμωνα…’
Και μέσα στο απόδειλο, μέσα στο μούχρωμα, η Μίρα ανέβηκε στο πιο ψηλό σημείο του ναού κι άρχισε να τραγουδά.
Η παρθένος ιέρεια του Ἂμμωνα έψαλλε, στην αρχαία γλώσσα, για το θάνατο που ερχότανε. Θα έχανε τη ζωή της και θα γινότανε αθάνατη. Η ζήλια και ο φθόνος των άλλων ιερειών θα της αφαιρούσε τη ζωή με ένα δηλητήριο. Το ήξερε, το γνώριζε.
Εκείνο το απόδειλο, τρεις χιλιάδες χρόνια πριν, η μαγευτική φωνή, της εικοσάχρονης ιέρειας έσκιζε τον καυτό αέρα της ερήμου τραγουδώντας το χαμό της.

***
Ο Τζαίημς Χέντρι Μπρέστεντ είναι ο ιδρυτής του ασιατικού Μουσείου του πανεπιστημίου του Σικάγου. Το 1920 αγόρασε στην Αίγυπτο μια σαρκοφάγο, για την ακρίβεια ήταν ένα φέρετρο, που βρέθηκε στα ερείπια του ναού του Ἂμμωνος της Θήβας.

Φώτο: Η μεταφορά της μούμιας σε ζώσα μορφή (κλικ στη φωτο για μεγέθυνση)

Το εξωτερικό μέρος ήταν ζωγραφισμένο με έντονα χρώματα με την εικόνα του Ἂμμωνα και έλεγε στην ιερογλυφική γραφή πως επρόκειτο για την τραγουδίστρια του θεού. Έγραφε κατά λέξη Μερε’ς’ αμούν. Η λέξη μεταφέρεται ως ‘Ζωή στον Ἂμμωνα’.
Η κασετίνα-σαρκοφάγος είχε μέσα μια μούμια, που περιτυλίχθηκε πριν 3000 χρόνια και ονομάστηκε από την επιγραφή ‘Μερεσαμούν’. Εντυπωσιάζει η κατασκευή της ‘κασετίνας’ που είναι κατασκευασμένη με πεπιεσμένο χαρτί πλεγμένο με στρώματα υφασμάτων, κόλλα και ασβεστοκονίαμα.
Δύο προσπάθειες που έγινα παλαιότερα, το 1989 και το 1991, για να εξετάσουν το περιεχόμενο της μούμιας, αφού δεν ήθελαν να καταστρέψουν το πανάρχαιο περιτύλιγμα δεν ήταν αποτελεσματικές.
Πρόσφατα έγινε μια νέα προσπάθεια με έναν ηλεκτρονικό ανιχνευτή νοσοκομείου υψηλής τεχνολογίας. Ανιχνεύτηκαν 100 φέτες διατομής της μούμιας ανά δευτερόλεπτο που παράγουν 3ο δις μεμονωμένες μετρήσεις που δίνουν 1οοο φορές περισσότερα στοιχεία από την ανίχνευση του 1991.
«Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό», λέει ο Μίτσελ Βαννιέρ που καθοδηγούσε την ερευνητική ομάδα, «οι εικόνες της μούμιας είναι συναρπαστικές, θα μπορούσαμε να δούμε και τις πιο λεπτές γραμμές, καθώς και τη διαστρωματική κατάσταση της οδοντοστοιχίας που μας δίνει μια σαφή ένδειξη της ηλικίας της».
Η όλη μουμιοποίηση της σωρού της ιέρειας της φανερώνει πως επρόκειτο για τραγουδίστρια που εξυπηρετούσε μέλη της τότε αιγυπτιακής κυβερνώσας οικογένειας.
Τα στοιχεία που ελήφθησαν την χαρακτηρίζουν ως ελκυστική γυναίκα με μεγάλα εκφραστικά μάτια σε έναν συμμετρικό πρόσωπο με προεξέχοντα ζυγωματικά. Ο λαιμός της ήταν μακρύς και το κορμί της είχε ύψος περίπου 1, 60 μ.
Η κατάσταση των οστών της είναι σε άριστη κατάσταση και διαφάνηκε πως μεγάλωσε σε πλούσια οικογένεια αφού δεν στερήθηκε θρεπτικής διατροφής. Μια μικρή αλλοίωση διαπιστώθηκε στα δόντια της, σαν συνέπεια του μασήματος του σκληρού αιγυπτιακού άρτου. Ακόμη η σκελετική ανάλυση έδειξε πως δεν είχε κάνει παιδιά.
Άλυτο μυστήριο αποτελεί η αιτία του θανάτου της, αφού όλα τα στοιχεία δεν δηλώνουν κάποια πάθηση.
Η Μερεσαμούν, πάντως, ουδέποτε θα μπορούσε να φανταστεί πως το μουμιοποιημένο κορμί της θα βρίσκονταν μετά από τρεις χιλιάδες χρόνια σε μια άλλη ήπειρο και ειδικά σε εργαστήριο ανάλυσής των υπολειμμάτων της...

Ο αιγυπτιακός θεός Ἂμμων

Οι «Μακεδόνες» των Σκοπίων δια τους «Μακεδόνας» της Ελλάδος

Γεωργίου Μόδη

Δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι οι φίλοι μας στα Σκόπια, εργάζονται ακούραστα για τον καλό των Μακεδόνων, ιδιαίτερα για τους αδελφούς τους, που είναι υπόδουλοι υπό του ελληνικού ζυγού, στη «Μακεδονία του Αιγαίου».
Τους οφείλουμε βαθιά ευγνωμοσύνη, όλοι εμείς οι άλλοι, έστω κι αν δεν είμαστε ακραιφνείς καθαρόαιμοι ‘Μακεδόνες’, όπως εκείνοι που μιλούν μία βουλγαρική διάλεκτο, κατάγονται απ’ ευθείας, όπως ισχυρίζονται από τους Σλάβους εποίκους και επιδρομείς του μεσαίωνα και κατοικούν σε μέρη, τα οποία δεν ανήκαν ποτέ στην ιστορική ‘Μακεδονία’…
Έχω υπόψη μου μία ανέκδοτη μετάφραση του ογκώδες βιβλίου του Λαζάρ Σιμόνωφ, βουλευτή στη βουλή των Σκοπίων και την ομοσπονδιακή του Βελιγραδίου, μέλους της ένωσης δημοσιογράφων και νομικών της Γιουγκοσλαβίας , του εκτελεστικού συμβουλίου του Κ.Κ. Μακεδονίας, ταγματάρχου, πρώην εισαγγελέα κλπ. κλπ.
Για την ιστορία, ας σημειωθεί ότι είναι τιμημένος και με το παράσημο Α΄ τάξεως της εργασίας, Β΄ τάξεως της αδελφοσύνης και της ενότητας.
Στις κομμουνιστικές χώρες έχουν αφάνταστη ιδιαίτερη βαρύτητα τα παράσημα και λιλιά…
Δηλώνει ευθύς εξ αρχής ότι είναι υπέρ της ελληνογιουγκοσλαβικής φιλίας και συμμαχίας χάρη της οποίας πρέπει να κατασκευαστεί η ‘μακεδονική’ εθνότητα και στην αποκαλούμενη ‘Μακεδονία του Αιγαίου’, δηλαδή την Ελλάδα. Για να αποδείξει ακριβώς την ύπαρξη αυτής, συνέγραψε το πολυσέλιδο έργο του.
Αφορμή του έδωσε η ψήφιση από την επιτροπή εξουσιοδότησης της ελληνικής βουλής του νόμου 2536 ‘περί παραμεθορίων’. Δεν αμφιβάλλει πως αυτός στρεφόταν κυρίως κατά των δεινοπαθούντων ‘μακεδονικών πληθυσμών’ αν και καταχωρεί άρθρα τουρκικών εφημερίδων της Κωνσταντινούπολης που διαμαρτύρονται δριμύτατα κατά του νόμου αυτού και αγορεύσεις των βουλευτών Αλαμανή, Ζορμπά, Κοθρή που είχαν ζητήσει πληρέστερη μελέτη και διασκευή του νόμου.

Παιδομάζωμα και ...καπιταλισμός

Δεν μας εξηγεί όμως που γης ήταν ο πόνος και το ενδιαφέρον του όταν κομμουνιστές όπως αυτός άρπαζαν και έσερναν εκτός των ελληνικών ορίων και μάλιστα στο γιουγκοσλαβικό έδαφος μυριάδες μικρά παιδιά και αργότερα στη φυγή τους ολόκληρους πληθυσμούς;
Πως τότε δεν επενέβησαν ούτε και διαμαρτυρήθηκαν οι κοπτόμενοι σήμερα «Μακεδόνες των Σκοπίων» που τόσο ενεργά και έκθυμα ενίσχυαν τους απαγωγείς;
Δυσκολεύεται και μπερδεύεται κάποιος όταν επιχειρεί να αποδείξει ότι η ‘μακεδονική’ γενικά εθνότης υπήρξε ανέκαθεν. Εμφανίζονταν οι ‘Μακεδόνες’ του, κυρίως, ως Βούλγαροι. Αλλά και για αυτό φταίει ο καπιταλισμός! Άργησε να φθάσει στη Μακεδονία. Αν υπήρχαν νωρίτερα υψικάμινοι και χαλυβουργεία στο Τέτοβο και το Κουμάνοβο, θα είχαν ανανήψει έγκαιρα οι κάτοικοί των και δεν θα περίμεναν να κλίνει ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος σε βάρος της Γερμανίας και της Βουλγαρίας για να καταλάβουν ότι είναι «Μακεδόνες» και όχι Βούλγαροι!...

Η παραποίηση της απογραφής και η ανυπαρξία ‘Μακεδόνων’

Με θαυμαστή όμως επιμέλεια αξία καλύτερης τύχης, αναζήτησε παντού επιχειρήματα και στοιχεία. Ανασκάλισε και όλες τις εφημερίδες των Αθηνών της Θεσσαλονίκης, μεγάλες και μικρές. Ό, τι έχει γραφεί υπ’ αυτών σχετικά με την Μακεδονία βρίσκεται καταχωρημένο στο βιβλίο του.
Προσέφυγε σε Ρώσους συγγραφείς. Τσέχους, Βουλγάρους, Ιταλούς, Γερμανούς, Σέρβους και Έλληνες και στις εντυπώσεις ξένων περιηγητών και ταξιδιωτών από του Τούρκου Εβλιγιά Τσελεμπή μέχρι του Πουκεβίλ, Λήκ και νεωτέρων.
Επικαλέσθηκε και όλες τις στατιστικές τουρκικές, βουλγαρικές, ρωσικές, και άλλες και ακόμη και ελληνικές. Δεν έχει εμπιστοσύνη στην απογραφή των πληθυσμών της Μακεδονίας επί Χιλμή Πασά και των βοηθών και συμβούλων του, Ρώσων και Αυστριακών ( είχαν επιβληθεί ευρωπαϊκές μεταρρυθμίσεις) για το λόγο ότι ο γνωστός φιλοβούλγαρος Γάλλος ταγματάρχης Λαμπούς την χαρακτήρισε μεροληπτική. Επίσης και ο Σέρβος ζωγράφος Τσβίϊτς αποφάνθηκε ότι το τουρκικό ‘Μιλέτ’ σημαίνει περισσότερο θρησκεία παρά έθνος, πράγμα ανακριβέστατο.
Πράγματι οι Τούρκοι κατέγραφαν στα ληξιαρχικά τους βιβλία και στα ‘Νοφούζια’ (είδος ταυτότητος) όλους τους μουσουλμάνους, αδιακρίτως γλώσσας και γένους ως ‘Ισλιάμ’.
Τους χριστιανούς, όμως, ξεχώριζαν απαραίτητα κατά εθνικότητα (Μιλέτ), αφού αυτό υπαγόρευε το συμφέρον τους. Πάντως, δεν έφταιγαν οι Τούρκοι, γιατί δεν υπήρξε ούτε ένα νοφούζι με εθνικότητα ‘μακεδονική’. Έφταιγε όμως το Οικουμενικό Πατριαρχείο που πέτυχε την κατάργηση των πατριαρχείων Ιπέκ και Αχρίδος πριν από 200 έτη τα οποία ξεσπάθωναν, φαίνεται, υπέρ της ‘Μακεδονικής’ Εθνικότητας.

Η επιτροπή Κάρνετζι και οι Έλληνες

Δεν λησμόνησε και την περιβόητη επιτροπή Κάρνετζι του 1913, κατά την οποία ο ελληνικός στρατός πυρπόλησε χιλιάδες οικίες ‘μακεδονικές’, όπως τις χαρακτηρίζει ο Σιμόνωφ, κατά τη διάρκεια της μεγάλης μάχης του Κιλκίς του 1913.
Όπως με διαβεβαίωσαν αξιωματικοί που παραβρέθηκαν εκεί, οι πυρκαγιές εξερράγησαν τυχαία και μοιραία, χωρίς διαταγή, γιατί ο πληθυσμός, καθαρά ‘βουλγαρικός’, είχε εγκαταλείψει τα πάντα και παρακολουθούσε σύσσωμος τον υποχωρούντα βουλγαρικό στρατό, μαζί με τον οποίο ετοιμαζότανε πριν λίγες ημέρες να παρελάσει θριαμβευτής στη Θεσσαλονίκη.
Ανέφερε επίσης ότι πυρπολήθηκαν τότε στις Σέρρες 4000 οικίες, κατά πλείστον ‘μακεδονικές’. Δεν τονίζει ρητώς ότι οι Έλληνες τις πυρπόλησαν. Αφήνει όμως να εννοηθεί αυτό. Έλληνες προφανώς κατάσφαξαν τον τότε γυμνασιάρχη Σερρών Παπαπαύλου και άλλους προκρίτους, τον Έλληνα Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου και πάνω από εκατό Έλληνες της μικρής πόλης, μερικές εκατοντάδες του μαρτυρικού Δοξάτου και λοιπά. Κατηγορηματικά όμως βεβαιώνει ότι οι Έλληνες τον πολεμικό Ιούνιο του 1913 έκαψαν και όλες τις ‘μακεδονικές’ συνοικίες της Θεσσαλονίκης!!!
Δεν παρέλειψε και τη συμφωνία Πολίτη– Κάλφωφ, του 1924 με την οποία αποφασίζονταν η ίδρυση βουλγαρικών μειονοτικών σχολείων στην Ελλάδα. Ανομολογεί, όμως, ότι κατά αυτής σφοδρότατα η γιουγκοσλαβική κυβέρνηση, η οποία και κατήγγειλε την ελληνοσερβική συμμαχία του 1913 και εξαπέλυσε βιαία ανθελληνική εκστρατεία. Τότε ανακάλυψαν οι ‘εν Βελιγραδίω’ ότι υπήρχαν στην Ελλάδα 300.000 καθαροί ‘παλαιοί Σέρβοι’.
Ούτε Βούλγαροι, ούτε Μακεδόνες - οι οποίοι υπέφεραν τα πάνδεινα από τον ελληνικό ζυγό, συγκρότησαν συλλαλητήρια κλπ.κλπ.
Η θορυβώδης όσο και ανόητη εκείνη μεγαλομανής τυμπανοκρουσία πήρε τέλος τον Ιούλιο του 1926 όταν μια ‘τρόϊκα’ (τριάς) ‘παλαιών Σέρβων’ αλλά κομιτατζήδων που είχαν έρθει από τη Σόφια δολοφόνησαν στο Μοναστήρι τον διευθυντή της κατ’ εξοχήν ανθελληνικής εφημερίδας ‘Νότιος Αστήρ’ για να διαταράξει περισσότερο τις αρκετά ήδη τεταμένες ελληνοσερβικές σχέσεις.

‘Μακεδόνες’ Σκοπίων και οι Βούλγαροι

Δι’ όλων αυτών και πολλών άλλων απέδειξε τετραγωνικότατα ότι υπήρχαν ανέκαθεν στην Ελληνική Μακεδονία (Μακεδονία του Αιγαίου) και πολυάριθμοι ‘Μακεδόνες’ διότι υπήρχαν ...Βούλγαροι (!).
Παρέτρεξε τη διάταξη της συνθήκης της Νεϊγί περί αμοιβαίας μετανάστευσης των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας, ενώ εκτάκτως ασχολείται με όλες τις συνθήκες.
Φρονεί φαίνεται ότι δεν υπαγόντουσαν σε αυτήν οι Βούλγαροι της Ελλάδας, εφ’ όσο ήσαν γνήσιοι ‘Μακεδόνες’…
Ανέφερε, όμως, παρεπιπτόντως ότι η Βουλγαρία δέχθηκε τότε σκόπιμα από την Ελλάδα ‘Μακεδόνες’ για να τονίσει τον βουλγαρικό τους χαρακτήρα. Λυπάται δε βαθύτατα γιατί με την ελληνοτουρκική ανταλλαγή ανεχώρησαν από τη Μακεδονία και πολλές χιλιάδες καθαρόαιμοι ‘Μακεδόνες’ που ήσαν ...Μουσουλμάνοι και Τούρκοι και ήλθαν σε αντικατάστασή τους από τη Μικρά Ασία, Λαζοί, Κούρδοι (!), και Καραμανλίδες κάθε άλλο παρά Έλληνες όλοι τους!!
Επικαλείται τα στατιστικά στοιχεία τα οποία περιλαμβάνονται στο γαλλικό βιβλίο του 1905 του Μπράγκωφ, πού πίσω από το όνομα αυτό κρυβόταν ο γενικός γραμματέας της εξαρχίας Μίτσεφ.
Αναγράφει έτσι εξογκωμένο αριθμό Βουλγάρων αλλά έχει την ειλικρίνεια να προσθέτει ότι από αυτούς μεγάλο μέρος ή όλο ήταν με το πατριαρχείο και στην ελληνική ‘πλευρά’.
Έτσι χωρίζονταν οι ‘Βούλγαροι’ αυτοί στην Έδεσσα και Πτολεμαΐδα και εν μέρει στη Φλώρινα κατά το ήμισυ.
Στο Λαγκαδά, Σέρρες, Ζίχνη και Θεσσαλονίκη το ασύγκριτο μεγαλύτερο μέρος ήταν με την ‘ελληνική πλευρά’.
...Πάντως τα πραγματικά σύνορα του ελληνισμού βρίσκονται στον Αλιάκμονα και νοτίως αυτού!...
Αντιπαρέρχεται ο Σιμόνωφ την περίδο του 1903-1912, την κρισιμότερη για τη Μακεδονία. Τότε έδρασε το βουλγαρικό κομιτάτο. Επηκολούθησε η δική μας αντίδραση με το μακεδονικό αγώνα. Χιλιάδες από εκείνους που ο γραμματέας της βουλγαρικής εξαρχίας κατατάσσει στην ελληνική πλευρά και το πατριαρχείο σφαγιάστηκαν γιατί δεν ήθελαν να γίνουν Βούλγαροι. Πολλούς από τους σφαγείς κομιτατζήδες ανακήρυξαν τώρα τα Σκόπια μεγάλους ήρωες της «Μακεδονίας”.
Αλλά τα θύματά τους σε ποια κατηγορία τα κατατάσσουν; Όλους αυτούς καθώς και τους άλλους που κατά τον Μπράγκωφ παρέμειναν πιστοί στην ελληνική ιδέα παρά την έντονο δράση των κομιτατζήδων, τους χαρακτηρίζει ‘Μακεδόνες’ πρώτου βουλγαρικού τύπου;
Και είμαστε υποχρεωμένοι να παραδεχθούμε και εμείς παρόμοιους εξωφρενισμούς;

Οι χιτλερικοί που έγιναν ‘δημοκράτες μακεδόνες’

Αφιερώνει επίσης ελάχιστες γραμμές στην περίοδο του πολέμου 1940-1944. Λέγει απλώς ότι κατά τον ιταλικό πόλεμο οι ‘Μακεδόνες’ της Ελλάδας πολέμησαν γενναία κατά του φασισμού, που είναι ακριβέστατο γιατί πράγματι όλα τα μακεδονικά συντάγματα, σε αντίθεση εκείνων της Γιουγκοσλαβίας αναδείχθηκαν ηρωϊκά και ότι κατά την κατοχή οι ‘Μακεδόνες’ τάχθηκαν σύσσωμοι στις ανταρτικές ομάδες κατά των Γερμανοϊταλών και του Κάλτσεφ, που είναι, όμως, ανακριβέστατο.
Έπρεπε να βρίσκεται κανείς στο νότιο πόλο ή άλλο πλανήτη για να μη ξέρει τι πραγματικά συνέβη.
Πολλοί από τους φυγάδες στα Σκόπια που παριστάνουν σήμερα το ‘δημοκράτη’ και ‘Μακεδόνα’ θα σας έδερναν τότε αν μιλούσατε για την Μακεδονία!...
Έστησαν αψίδες προς τιμήν του Χίτλερ, του Μουσολίνι, του βασιλιά Μπόρι της Βουλγαρίας, τους οποίους ανακήρυξαν ‘ελευθερωτές’, ξελαρυγγίστηκαν υπέρ αυτών, ασχημονούσαν και τίποτε δεν παρέλειψαν για να εμφανιστούν φανατικότεροι φασίστες Βούλγαροι.
Εξοπλίστηκαν και πολλοί από τους Ιταλοβουλγαρογερμανούς. Αλλά μήπως και στη λαϊκή δημοκρατία της Μακεδονίας δεν συνέβησαν τα ίδια και χειρότερα;

Ζητούν τώρα και ρέστα;

...Ο Σιμόνωφ ανεδίφησε και τα αρχεία του υπουργείου εξωτερικών του Βελιγραδίου, παρουσίασε τις ελληνοσερβικές διαπραγματεύσεις προς σύναψη συμμαχίας από του 1861 μέχρι και του 1893.
Οι ελληνικές αξιώσεις περιορίστηκαν πάντοτε στη γραμμή Στρώμνιτσα-Δεμίρ Καπού, βόρεια Γευγελής, Μπαμπούνα Κρούσοβο. Για τους Έλληνες αντιπροσώπους το Μοναστήρι ήταν αδιάλειπτος και απαρέγκλιτος όρος, απαράβατος Sine qua non.
Δεν υπήρξαν άλλωστε εκεί Σέρβοι περισσότεροι από τα δάχτυλα ενός χεριού.
Κατέχουν τώρα το Μοναστήρι, τη Στρώμνιτσα, Γευγελή, Κρούσοβο και άλλα μέρη.
Βαπτίζουν όλους τους Έλληνες ‘Μακεδόνες’ του δικού τους τύπου, δηλαδή, Βουλγαρομακεδόνες.
Ποδοπάτησαν την ιστορία, καταξέσχισαν τις παραδόσεις. Ακόμη και το Βασίλειο το Βουλγαροκτόνο μετέτρεψαν σε Μακεδονοκτόνο!
Διέγραψαν και το Μέγα Αλέξανδρο.
Ζητούν τώρα και ρέστα;


+ Γιώργος Μόδης

Σημείωση Γ.Ε.: Τη γλώσσα του δημοσιεύματος της εφημ. ‘Μακεδονίας’ της 26ης Απριλίου του 1962, προσπάθησα να τη φέρω στην εποχή μας, δίχως να παραποιηθεί ή αλλοιωθεί το παραμικρό.

Ιάπωνες & Βέλγοι επιστήμονες προσπαθούν να ακούσουν τους αρχαίους Έλληνες!!

Αναδημοσίευση από το Blog: Βισάλτης

H σκέψη ήταν απλή:

Εφόσον οι ανθρώπινες φωνές ,η μουσική και τα μουσικά όργανα ,οι ήχοι και οι θόρυβοί μπορούν να εγγραφούν με χάραξη σε περιστρεφόμενους δίσκους και να αναπαραχθούν ,θα έπρεπε να ανιχνευθεί τι ήταν αυτό στον αρχαίο ελληνικό κόσμο,που είχε παραχθεί σε περιστρεφόμενο άξονα και το οποίο είχε τέτοια δομή χάραξης που να μπορέσει να κατακρατήσει-και συνεπώς να εγγράψει-ήχους,φωνές και μουσικές από την αρχαιότητα.

Φυσικά ,εκείνο που θα μπορούσε να προσομοιάζει στο "πικ-απ" εγγραφής και στον δίσκο βινυλλίου δεν ήταν άλλο από τον αγγειοπλαστικό τροχό και τα αγγεία που έφτιαχναν οι αρχαίοι Έλληνες αγγειοπλάστες!
Μία ομάδα Ιαπώνων ελληνολατρών επιστημόνων έχει παθιαστεί με την πιθανότητα να "ακουσει" αληθινούς αρχαίους Έλληνες να μιλάνε αρχαία ελληνικά ή να σιγοψιθυρίζουν κάποιο αρχαίο ελληνικό τραγούδι,την ώρα που μηχανικά δουλεύουν στον τροχό.Οι πιθανότητες βέβαια είναι πραγματικά λίγες και επειδή δεν έχει ακόμα προσδιοριστεί ο τέλειος ηλεκτρονικός τρόπος να "ακουστούν" καθαρά οι ήχοι που δεσμεύτηκαν στο κεραμικό "βινύλλιο" και επειδή δεν είναι καθόλου βέβαιο αν οι αγγειοπλάστες μιλούσαν και τραγούδαγαν την ώρα της δουλειάς ή αν παρέμεναν εντελώς σιωπηλοί.

Ακόμα όμως και αν κάποιοι μιλούσαν ή τραγουδούσαν,θα είναι σαν να ψάχνει κανείς για ψύλλο στα άχυρα για να βρει το,σε άριστη κατάσταση,αγγείο το οποίο κατά την ώρα που ο αγγειοπλάστης του το δημιουργούσε κάποιος μιλούσε ή τραγουδούσε.Επίσης δενμπορούσε να είναι βέβαιο αν ο ήχος που καταγραφόταν στο κεραμεικό υλικό,δεν θα αλλοιωνόταν εντελώς είτε από εξωγενείς παράγοντες που θα επιδρούσαν κατά την ώρα της δουλειάς στον τροχό είτε από της φύσης του κεραμεικού υλικού είτε από την συνεχόμενη ενυδάτωση του υλικού κατά την παραμονή του αγγείου μέσα στο χώμα ή στον τάφο όπου συνήθως ανακαλύπτονται τα αγγεία.Αλλά το σημαντικότερο πρόβλημα της ομάδας είναι το να αποκτήση πρόσβαση σε κάποια μεγάλη "αποθήκη" αρχαίων ελληνικών αγγείων τα οποία θα πρέπει να βρίσκονται σε άριστη κατάσταση.Παρόλα αυτά ,η ομάδα έχει παθιαστεί με την έρευνα.

Το εντυπωσιακό ωστόσο είναι ότι μέχρι τώρα και με την βοήθεια υψηλής τεχνολογίας κατάφεραν να "ακούσουν" κάποια βάζα. Δεν ακούγεται βέβαια κάποια φωνή άλλα.. ακούγεται καθαρά κάποιο επαναλαμβανόμενο τρίξιμο που θυμίζει αμυδρά την κίνηση του τροχού ενός αγγειοπλάστη!

-Αναδημοσιέυση από το περιοδικό "Τρίτο Μάτι"-

σσ.Βισάλτης: Υπάρχει μια θεωρία που με κάθε επιφύλαξη μεταφέρουμε και ίσως να είχαν υπ' όψιν οι Ιάπωνες επιστήμονες,σύμφωνα με την οποία οι άνθρωποι της εποχής είχαν αντιληφθεί την δυνατότητα αποτύπωσης της φωνής επάνω στον πηλό.Και έτσι με αυτόν τον τρόπο "ηχογραφούσαν" απόρρητα μηνύματα σε αγγεία και τα στέλναν στις αποικίες τους, όπου το εκεί ιερατείο τα "άκουγε" με κάποιου είδους συσκευή(αρχαίος φωνόγραφoς;!!) και τα μετέφερε στους κυβερνώντες. Όσο τρελή-αν και όχι παράξενη- ακούγεται όλη αυτή η ιστορία ,εντούτοις μεταδόθηκε σε πολλά ΜΜΕ της Ιαπωνίας και δημοσιεύθηκε σε αρκετά ευρωπαϊκά περιοδικά έρευνας.Το μόνο σίγουρο πάντως της υπόθεσης είναι ότι σε καμιά περίπτωση δεν είναι τρελοί οι Ιάπωνες επιστήμονες, που όλο και κάτι παραπάνω θα ξέρουν.....

...και επειδή εφευρέτης του φωνόγραφου δεν είναι σε καμιά περίπτωση ο Έντισον όπως διδάσκει η επίσημη ιστορία ,και απλά όλοι αυτοί αντιγράφαν συσκευες από προγενέστερους,οι οποίοι αντιγράφαν και αυτοί με την σειρά τους εφευρέσεις από προγενέστερους φτάνοντας έτσι για μια εφεύρεση ακόμα και σε βάθος χιλιετιών(!!!) διαβάστε και αυτό και αυτό!.

Kαι Βέλγοι επιστήμονες προσπαθούν να ακούσουν φωνές από αγγείο 6.500 ετών!!Επιστημονικά απεδεδειγμένη η όλη θεωρία.

Τα Αρχαία Μνημεία του Αγίου Όρους

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Το Άγιο Όρος είναι η μοναδική, ίσως, περιοχή της Ελλάδας όπου δεν έχουν γίνει ανασκαφικές έρευνες από τους αρχαιολόγους.
Ό, τι έχει βρεθεί, είναι τυχαίο και αδημοσίευτο. Εντούτοις όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς, σε αυτόν τον ξεχωριστό τόπο, συνυπάρχει το αρχαίο με το σύγχρονο.
Δεν θα έλεγα πως υπάρχει αποστροφή των μοναχών στις αρχαιότητες του Άθω.
Αθωνίτες μοναχοί σε γραπτά μνημεία, τα οποία μας έχουν αφήσει, εκδηλώνουν το θαυμασμό τους για τα κείμενα των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων τα οποία είχαν μελετήσει.
Μέσα στο πνεύμα αυτό, αγιορείτες αγιογράφοι ενσωμάτωσαν στις αγιογραφίες τους Έλληνες φιλοσόφους, δείχνοντας με τον τρόπο αυτόν την εκτίμηση και το σεβασμό στα έργα τους.
Το ερώτημα είναι: πόσο μπορεί να συνυπάρξει η αρχαία ελληνική φιλοσοφία (όχι, βέβαια, η αρχαία θρησκεία) με την χριστιανική;
Μια ικανοποιητική απάντηση στο ερώτημα αυτό παίρνουμε από τον ιστοχώρο «Άγιον Όρος». Έτσι:

«Οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, έχοντες την άνωθεν σοφία, την Αγιοπνευματική βιωμένη εμπειρία, και την όντως θεολογία, όταν το απαίτησαν οι καιροί και οι περιστάσεις, και οι κάθε λογής αιρετικοί και πλανώντες και πλανώμενοι, τι έκαναν;»Πήραν από τους αρχαίους φιλοσόφους, την γλώσσα, τα νοήματα, την προυπάρχουσα θύραθεν σοφία, αυτήν την έστω ελλιπή ως προς την αποκάλυψη του αληθινού Θεού, αλλά τόσο πλούσια σε λόγο, και την ανακαίνισαν, της έδωσαν την πραγματική της διάσταση και νόημα και σκοπό.»
Και πιο κάτω:
«Έτσι, λοιπόν, η Εκκλησία, θέλοντας να τιμήσει τους αρχαίους ημών προγόνους και μοναδικούς στα παγκόσμια δεδομένα φιλοσόφους, Σωκράτη, Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Πυθαγορείους, και τις άλλες σχολές, ακόμα δε και Νεοπλατωνικούς, δεν δίστασε να τους εισάγει και στην λειτουργική της τέχνη, την αδιάστατη ιστορικά Αγιογραφία της.»
Πιστεύουμε πως υπάρχουν σημαντικά αρχαιολογικά μνημεία στην απομονωμένη αυτή χερσόνησο, και δεν θα ήτανε κακή η συνύπαρξη των αρχαίων, βυζαντινών και σύγχρονων μνημείων σε έναν ιδιαίτερο χώρο της αθωνικής πολιτείας.
Ο Άθως, όπως είναι γνωστό, πρωτοαναφέρεται στην Ιλιάδα του Ομήρου:
ἐξ Ἀθόω δ᾽ ἐπὶ πόντον ἐβήσετο κυμαίνοντα
(Ομήρου Ιλιάς Ξ, 229)
Η ονομασία του προήλθε από το Γίγαντα Άθω που κατά τη γιγαντομαχία έριξε στον Ποσειδώνα ένα μεγάλο βράχο, από τον οποίο σχηματίστηκε ο σημερινός ορεινός όγκος του Άθω.
Ο Ηρόδοτος μας αναφέρει τις πόλεις που υπήρχαν στην εποχή του:
[3] ἐν δὲ τῷ ἰσθμῷ τούτῳ, ἐς τὸν τελευτᾷ ὁ Ἄθως, Σάνη πόλις Ἑλλὰς οἴκηται, αἳ δὲ ἐκτὸς Σάνης, ἔσω δὲ τοῦ Ἄθω οἰκημέναι, τὰς τότε ὁ Πέρσης νησιώτιδας ἀντὶ ἠπειρωτίδων ὅρμητο ποιέειν· εἰσὶ δὲ αἵδε, Δῖον Ὀλόφυξος Ἀκρόθῳον Θύσσος Κλεωναί. (Ηρόδοτος 7, 22)
Ο Άθως μας λέει έφθανε μέχρι τη διώρυγα του Ξέρξη όπου βρισκόταν η πόλη Σάνη ενώ πέρα από αυτήν ήταν οι πόλεις: Δίον, Ολόφυξος, Ακρόθωον, Θύσσος και Κλεωναί.
Ο Στράβων αναφέρει ακόμη μία που υπήρξε στην εποχή του, την Χαράδρια, ενώ ο Ρωμαίος Πλίνιος αρκετά μετά αναφέρει τις πόλεις: Ουρανόπολις, Παλαιώτριον, Θύσσον, Κλέωνας και Απολλωνία.
Εδώ γίνεται επιτακτική η ανάγκη αρχαιολογικών ανασκαφών για να εντοπιστούν μνημεία του παρελθόντος, ό, τι κατόρθωσε να διασώσει η αθωνική γη.

Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

Η περιπέτεια του χρυσού Κορανίου

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

To 1997 πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο της Βαλτιμόρης μια έκθεση παλαιών χειρογράφων, όπου μεταξύ των εκθεμάτων υπήρχε μέρος ενός βιβλίου που το περιεχόμενό του αντί να είναι γραμμένο με μελάνι ήταν από χρυσό!
Όπως διαπιστώθηκε, το χειρόγραφο αποτελούνταν από δεκαοκτώ κεφάλαια του Κορανίου.
Το πρωτότυπο έκθεμα ανήκε στον Τζον Χόπκινς που το κληροδότησε το 1942. Ήταν μέρος ενός χειρόγραφου του Κορανίου του ένατου αιώνα.
Το βιβλίο είναι γραμμένο με λεπτά φύλλα χρυσού, σε αραβική γραφή και πιθανολογείται πως γράφηκε και βιβλιοδετήθηκε στην βόρεια Αφρική (πιθανότατα στην Αίγυπτο) ή στο Ιράκ.
Το έκθεμα έγινε αντιληπτό από τις τουρκικές προξενικές αρχές και όπως διαπιστώθηκε ανήκε στο ιερό βιβλίο των Μουσουλμάνων που εκτίθεται στη Νουρουοσμανίβε Βιβλιοθήκη της Κωνσταντινούπολης.
Οι Τούρκοι ζήτησαν την επιστροφή του χειρογράφου για να ενσωματωθεί στο κύριο βιβλίο. Τα δεκαοκτώ κεφάλαια εκτιμήθηκαν από $ 1,9 εκατ. έως $ 2,9 εκατ. δολάρια.
Το βιβλίο ήταν καταγεγραμμένο σε καταλόγους της Βιβλιοθήκης της Κωνσταντινούπολης, ήδη, από το 1756.
Τα κεφάλαια του ιερού βιβλίου που αποσπάστηκαν από άγνωστο, μετά από μια περιπέτεια δυόμισι αιώνων ενσωματώθηκαν, τελικά, στον κύριο κορμό του βιβλίου.

Πολυεθνικοί … ‘Μακεδόνες’: ‘Συζητούμε με την Ελλάδα μόνον για το όνομα’

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Σε αναμονή βρίσκονται οι Σκοπιανοί μετά τις εκλογές και την ανάδειξη των σοσιαλιστών στην πολιτική εξουσία της Ελλάδας.
Ο πρόεδρος των Σκοπίων Γκιόργκε Ιβάνοφ ευθύς μετά το αποτέλεσμα των εκλογών δήλωσε πως τα Σκόπια είναι έτοιμα να συζητήσουν με την Ελλάδα για μια συμβιβαστική λύση ως προς το όνομα, μέσα στα πλαίσια των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και όχι σε άλλα ζητήματα πλέον αυτού.
Διευκρίνισε μάλιστα, απευθυνόμενος εμμέσως, προς την νέα ελληνική κυβέρνηση, πως το πρόβλημα το οποίο υπήρχε στις μακρόχρονες συζητήσεις, προήλθε γιατί είχαν συμπεριληφθεί σε αυτές η ‘μακεδονική ταυτότητα’ και η ‘μακεδονική γλώσσα’. Αυτά ξεκαθάρισε πως δεν μπορούν να διαπραγματευθούν.
Σε συνέντευξή του μάλιστα προς εκπροσώπους του γερμανικού τύπου δήλωσε:
«Ωθούμε τις συζητήσεις προς την επίλυση του ονόματος πάνω στις αρχές που καθορίστηκαν από τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον μας στο συνταγματικό όνομά μας. Αν οι συζητήσεις καθοριστούν από τα πλαίσια αυτά, τότε μια λύση θα μπορούσε να είναι εφικτή»
Βασικό έρεισμα της θέσης του σκοπιανού προέδρου στη συνέντευξή του, ήταν πως όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και του αυτοπροσδιορισμού.
«Σε όλη την ιστορική διαδρομή ο λαός που ζει σε αυτήν την περιοχή αυτοπροσδιορίζεται ως Μακεδόνες. Αυτοί οι Μακεδόνες έχουν δημιουργήσει τη Μακεδονία. Επιπρόσθετα είμαστε υπερήφανοι που είμαστε Μακεδόνες και έχουμε δικαιώματα όπως κάθε άτομο σε αυτόν τον πλανήτη».
Ο σκοπιανός πρόεδρος εξέφρασε την επιθυμία της εισόδου της χώρας του στην Ευρωπαϊκή Ένωση και δήλωσε πως αναμένει τις εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πρόοδο των μεταρρυθμίσεων που έχουν πραγματοποιηθεί, ώστε να καθοριστεί η ημερομηνία της ενταξιακής της πορείας.
Ο κ. Γκιόργκε Ιβάνοφ ζήτησε τη χαλάρωση των ευρωπαϊκών κριτηρίων δηλώνοντας πως οι μεταρρυθμίσεις και οι στόχοι δεν μπορούν να μετρηθούν με τον ίδιο τρόπο σε διαφορετικές κοινωνίες. Καθόρισε μάλιστα την κοινωνία της χώρας του πολυεθνική:

«Δεν είναι το ίδιο να ζει κανείς σε μια κοινωνία μονοεθνική ή μια πολυεθνική. Μια κοινωνία σαν τη δική μας που είναι πολυεθνική, απαιτείται μεγαλύτερη ενέργεια, χρόνος και πόροι για να αποκτήσεις τη συναίνεση και την επιτυχία προς την επίτευξη των στόχων, γι’ αυτό προσανατολιζόμαστε σε μια ικανοποιητική αξιολόγηση.»
Προέτρεψε μάλιστα του γερμανούς δημοσιογράφους να ‘διαδώσουν την αλήθεια για την ‘Μακεδονία’ σε όλην την Ευρώπη’.


* η συνέντευξη του κ. Gjorge Ivanov, δημοσιεύθηκε στο :