Στα ίχνη της μυθικής Ατλαντίδας

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Η μυθική Ατλαντίδα ταλανίζει τους ερευνητές, τους αρχαιολόγους, και τους επιστήμονες πολύ έντονα, τα τελευταία χρόνια.
Η εύκολη μετακίνηση του σημερινού ανθρώπου καθώς και η επιστημονική δυνατότητα που του παρέχεται για υποθαλάσσιες έρευνες, έχουν εντείνει τους ρυθμούς της αναζήτησης της πανάρχαιας πόλης.

Τα κεραμικά και η λιθοδομές είναι κατάσπαρτες στο νότιο βυθό της Πελοποννήσου.

Ένα σχετικό δημοσίευμα φιλοξενεί η βουλγαρική εφημερίδα ‘Дневник’ με τον τίτλο: «Μια βυθισμένη πόλη τυλιγμένη με το μύθο της Ατλαντίδος».

«Η Ατλαντίδα», γράφει η εφημερίδα, «μπορεί να είναι ένας μύθος, αλλά πίσω από αυτόν μπορούμε να δούμε πραγματικά γεγονότα. Αυτό τουλάχιστον προσπαθεί να αποδείξει μια ομάδα Βρετανών και Ελλήνων αρχαιολόγων που έχει κάνει έρευνες σε έναν αρχαίο υποθαλάσσιο οικισμό κοντά στην νότια ακτή της Λακωνίας. Η περιοχή είναι γνωστή ως Παυλοπέτρι και χρονολογείται πριν από το 5.000 π.Χ, Ο οικισμός είναι πρωτοφανής σε μέγεθος και σε πλούτο για την εποχή του».
Μάλιστα, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, ο βρετανός αρχαιολόγος Δρ Τζον Χέντερσον, καθηγητής της υποβρύχιας αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Nottingham, είπε ότι οι αρχαιότητες που εντοπίστηκαν μπορούν να χρονολογηθούν μεταξύ του 2800-1200 π.Χ. Πολύ πριν από την περίοδο της κλασικής Ελλάδας. «Έχουν βρεθεί παγκοσμίως πολλοί υποθαλάσσιοι οικισμοί αλλά σαν αυτόν στο Παυλοπέτρι δεν υπάρχει».
Η πόλη καταλαμβάνει ένα εντυπωσιακό μέγεθος. Βρίσκεται σε μια έκταση 30.000 τ.μ. στην περιοχή της νότιας Πελοποννήσου και πιστεύεται ότι είναι καταποντισμένη περί το 1000 π.Χ.

Ο δύτης καταγράφει το τείχος που βρισκόταν κυκλικά της προϊστορικής πόλης

Οι οικισμός είχε εντοπιστεί πριν από 40 χρόνια από βρετανικό ωκεανογραφικό πλοίο αλλά η μελέτη με τις σύγχρονες ψηφιακές τεχνικές ξεκίνησε μόλις φέτος.
Τα πορίσματα που βγήκαν από την υποθαλάσσια έρευνα ήταν εντυπωσιακά.
Οι οικισμός ήταν κτισμένος σε έναν προστατευμένο κόλπο και όταν βυθίστηκε σκεπάστηκε με άμμο και αυτό συντέλεσε στη διατήρησή του. Οι ερευνητές σκόνταψαν κυριολεκτικά πάνω σε ολόκληρα κτίρια, αυλές, δρόμους, τάφους, ναούς. Όλος ο βυθός ήταν βομβαρδισμένος από κεραμικά.
«Βρήκαμε αντικείμενα που ανήκουν στο τέλος της Λίθινης Εποχής, πράγμα που σημαίνει πως ο οικισμός κατοικήθηκε 1200 χρόνια νωρίτερα από όσο θεωρούσαμε μέχρι σήμερα, δηλαδή πριν από το 5000 π.Χ.» λέει ο Χέντερσον και θα συνεχίσει:
«Μέσα στα 90.000 τ.μ. οικιστικής περιοχής βρέθηκε και ένα μέγαρο- μια μνημειώδης κατασκευή ενός ορθογώνιου κτιρίου- που χρησιμοποιούνταν κατά πάσα πιθανότητα από την ελίτ της εποχής. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να επανεξετάσουμε τις απόψεις μας σχετικά με την κοινωνική δομή της αρχαϊκής εποχής».
Από την ελληνική ομάδα ο αρχαιολόγος Ηλίας Σπονδύλης τόνισε πως τα ευρήματα είναι εντυπωσιακά και από τη στιγμή που κατακρημνίστηκε η πόλη έχει παραμείνει άθικτη. Η πόλη διέθετε και κυκλικό προστατευτικό λίθινο τείχος.
Σύμφωνα με τον Δημήτρη Σακελλαρίου, του Ελληνικού Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας, δεν είναι σαφές από τί προκλήθηκε η βύθιση της αρχαίας πόλης.

Τα ευρήματα είναι εντυπωσιακά. Στη φώτο οι ερευνητές μετρούν τα κτιαριακά συγκροτήματα της αρχαίας πόλης στο Παυλοπέτρι της Λακωνίας.

Η περίπτωση παλιρροϊκών κυμάτων που δημιουργήθηκαν μετά από σεισμό δεν φαίνεται ισχυρή, δυνατότερη φαίνεται η περίπτωση της απότομης ανόδου της θαλάσσιας στάθμης που είχε ως αποτέλεσμα την καταβύθισή της. Δεν αποκλείονται, ωστόσο, και οι δύο περιπτώσεις συγχρόνως.
Το ερώτημα που ανακύπτει είναι μήπως η περίπτωση αυτή, ή ακόμη, και άλλες παρόμοιες, δημιούργησαν το μύθο της Ατλαντίδος;

Φωτό: Στο δημοσίευμα της αναφερόμενης εφημερίδας σχολίασε αναγνώστης ο οποίος παρέπεμψε σε σχετικό χάρτη της Google, όπου στον Ατλαντικό Ωκεανό βορειοδυτικά των Καναρίων Νήσων εντοπίστηκαν σχήματα αρχαίας πόλης.

Το Link για τον Ατλαντικό: http://maps.google.com/maps?ll=31.716851,-24.178904&z=8&t=h&hl

Ισπανός συγγραφέας: "Ο Ηρακλής δεν ήταν Έλληνας"

Ισπανός συγγραφέας:
Ο Ηρακλής δεν ήταν έλληνας και οι ‘Ηράκλειες Στήλες’ ήταν στα Κύθηρα…

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Η αμφισβήτηση Ελλήνων Ηρώων που γαλούχησαν γενιές γενεών στην ιστορική πορεία του ελληνικού έθνους υπήρξε πάντοτε.
Οι αμφισβητίες οι οποίοι φθονούν τον ελληνισμό, ως έννοια αλλά και ως αιώνια συνέχεια, δημοσιεύουν κατά καιρούς ‘μελέτες’ που προσπαθούν να αρνηθούν το αναπόδεικτο: της βαθύτητας της ελληνικής παρουσίας στο παγκόσμιο ιστορικό γίγνεσθαι.
Ένας από αυτούς τους αμφισβητίες είναι ο ισπανός συγγραφέας Παουλίνο Θαμάρο που έγραψε το βιβλίο «Το στενό του Γιβραλτάρ και η Ατλαντίδα» (στα ισπανικά ‘Del estrecho de Gibraltar a la Atlántida’ ).
Ο συγγραφέας αμφισβητεί πλήρως τους διαλόγους του Πλάτωνα στον Κριτία και Τίμαιο.
«Η Ατλαντίδα είναι ένα όνομα που προέρχεται από τους Φοίνικες, όπως και η ονομασία του όρους Άτλαντος της βόρειας Αφρικής και η διάσταση που δίνεται από τον Πλάτωνα στους διαλόγους του, είναι προφανώς υπερβολική», σημειώνει ο Θαμάρο.
Σχετικά με τις ‘Ηράκλειες Στήλες’ θα αμφισβητήσει τον Ηρόδοτο και θα σημειώσει:
« Με τις ‘Στήλες του Ηρακλή’, όπως είναι γνωστό οι αρχαίοι ονόμαζαν βραχώδεις προεξοχές που βρίσκονταν στο βορειοανατολικό μέρος του μικρού νησιού των Αντικυθήρων, το οποίο σηματοδοτεί τη μέση απόσταση μεταξύ της Κρήτης και της Πελοποννήσου».
Και θα ..εξηγήσει:
«Ένας από αυτούς τους βράχους, γνωστός σήμερα στους Έλληνες ως ‘Αυγό’ έχει υπέροχες θαλάσσιες σπηλιές και μια αποικία από φώκιες που χρησιμοποιούν το μέρος για ανάπαυση. Το μεγαλύτερο νησί που ονομάζεται Πόροι ήταν πιθανόν να είχε ανεγερθεί ιερό προς τιμή του Ηρακλή, λατρεία που εισήχθη από τους Φοίνικες (προς τιμή του θεού Melcart) αλλά σύντομα προσδιορίστηκε από τους Έλληνες ως γιος της Ήρας (ο ‘Ηρακλής’)»
Και η γελοιότητα του δημοσιεύματος ‘στεφανώνεται’ με την εξής κορώνα:
« Σε αυτόν τον ναό, όπως και σε όλους τους ναούς των Φοινίκων, που ήταν αφιερωμένοι στον Melcart, υπάρχουν δύο στήλες, επειδή, πιθανόν, ο ναός δεν ήταν πολύ μεγάλος, και οι στήλες αυτές τοποθετήθηκαν στο ύπαιθρο που ήταν συνέχεια του ναού και είναι πολύ πιθανό να περιείχαν αυτές βωμό για θυσίες»…
(καλά, ο Ισπανός νομίζει πως μιλά για ναΐσκους της Ανδαλουσίας...).
Το λιβελογράφημα που το ονομάζει ‘βιβλίο’ θα το υποστηρίξει γράφοντας:
«Παρά την απουσία αρχαιολογικών στοιχείων τα πιο πάνων επιβεβαιώνονται από τα ακόλουθα γεγονότα:
«Πρώτον: αν υποτεθεί ότι οι αιγυπτιακοί πάπυροι, στους οποίους είχε πρόσβαση ο Πλάτωνας, ανέφεραν για τις Ηράκλειες Στήλες, αυτές βρίσκονταν στην άλλη πλευρά από την Αίγυπτο, δηλαδή στο Αιγαίο Πέλαγος.
Δεύτερον. Είναι λογικό οι ναυτικοί που έβλεπαν τις κολώνες του Ηρακλή (Ηράκλειες Στήλες) εννοούσαν τους κίονες του ναού στο νησί, που ξεχώριζαν από μακριά.
Τέλος, με σκοπό να θεμελιώσω αυτή τη μελέτη, παραθέτω το απόσπασμα του Ηροδότου που παρουσιάζει τα πράγματα από την ελληνική οπτική γωνία, αναφέρεται στους Καρχηδονίους που εμπορεύονταν σε ορισμένο μέρος της Λιβύης.
Αναφέρει συγκεκριμένα ο Ηρόδοτος:
«En Libia, Allende las Columnas de Heracles , hay cierto lugar que se encuentra habitado; cuando arriban a este paraje, descargan sus mercancías” ...κλπ
Ο Ισπανός φοινικιστής συγγραφέας τονίζει τα εξής από το κομμάτι του Ηροδότου: "Στη Λιβύη, πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες...» και δίχως φυσικά να γνωρίζει ή μάλλον σκόπιμα αγνοεί πως οι Έλληνες την αφρικανική ήπειρο ονόμαζαν Λιβύη.
Και βγάζει το περίφημο συμπέρασμα:
«Είναι επομένως σαφές πως οι Ηράκλειες Στήλες, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο θα πρέπει να βρίσκονται στη Μεσόγειο Θάλασσα και πιο συγκεκριμένα σε ένα ενδιάμεσο σημείο μεταξύ του Αιγαίου και του Ιονίου Πελάγους, που αντιστοιχεί με το νησάκι που αναφέρθηκε πιο πάνω».
Επειδή όμως υπάρχουν στην πόλη Cadiz (σ.σ. βρίσκεται έξω από το Γιβραλτάρ) ερείπια αρχαίων ναών που ήταν αφιερωμένα στον Ηρακλή και δεν πρέπει να θεωρήσουμε πως πήγαν εκεί ή διέμεναν Έλληνες, βρήκε ο Ισπανός τη λύση:
« Ο θρησκευτικός συγκρητισμός μεταξύ των Ελλήνων και των Φοινίκων ήταν τόσο μεγάλος που πολλοί θεοί από τους θεούς τους ήταν ίδιοι.
»Στην περίπτωση του Ηρακλή, ο συγκρητισμός αυτός ήταν ακόμη μεγαλύτερος, δεδομένου ότι ο όνομα ‘Ηρακλής’ αντικατέστησε τον φοινικικό Melcart αν και χρησιμοποιείται (σε επιγραφές) ο ‘Ηρακλής Κάντιθ’ ( σ.σ. αναφέρεται ο ‘Ηρακλής Γαδείρων’ και όχι ‘Κάντιθ’ –Cadiz, γιατί η πόλη που λέει ο άσχετος, είναι η ελληνική πόλη Γάδειρα ή Γήδειρα, πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες).

Και συνεχίζει την ...κωμωδία του:
« Ο Ηρακλής ήταν φοινικικής προέλευσης και μάλιστα οι Φοίνικες έκαναν αποικία στα Κύθηρα, στα ανοικτά της ακτής της Πελοποννήσου, η οποία, σίγουρα, προηγήθηκε από την ίδρυση της Cadiz.
Το μικρό νησί των Αντικυθήρων, πρέπει να κυριαρχήθηκε από τους Φοίνικες, που ήρθαν να καλύψουν το κενό που άφησε η κατάρρευση της Μυκηναϊκής Αυτοκρατορίας το 1200 π.Χ.»

Άργησε ο συγγραφέας, αλλά μας δείχνει εμμέσως τις καταβολές του:
«Σε αυτούς τους ναούς, ιδίως κατά τα πρώτα χρόνια, η θυσία ήταν ανθρωποποιημένη, συνήθως, το θύμα ήταν ένα παιδί (σ.σ. αλά εβραίου Αβραάμ), αργότερα το τελετουργικό άλλαξε και τη θέση του παιδιού πήρε ένα αρνί ή ένα κατσίκι»…
Και πιο κάτω γίνεται πιο σαφής:
«Το ιερό που ήταν αφιερωμένο στον Ηρακλή τον Cadiz (αποφεύγει την πραγματική ονομασία του : ‘Ηρακλής ο Γάδειρος’, σύμφωνα με τις επιγραφές που βρέθηκαν) ονομάστηκε ‘Ηράκλειον’ και αυτός ο ναός βρισκόταν σε ένα νησάκι 20 χλμ. νότια του Cadiz, όπου το είχαν επισκεφθεί προσωπικότητες όπως ο Αννίβας, ο Ιούλιος Καίσαρ, ο Τραϊανός κλπ.»

Μια κραυγαλέα σημείωσή του, που φυσικά είναι αποκύημα του σημιτικού εγκεφάλου του, είναι το πιο κάτω αναφερόμενο:
"Λόγω της αποστροφής των Σημιτών στις απεικονίσεις των θεών, δεν βρέθηκαν Φοινικικοί Θεοί, παρά μόνο θεοί εξελληνισμένοι όπως ο Ηρακλής και στην περίπτωση του Cadiz υπήρχαν στήλες από ορείχαλκο ύψους 3,35 μ. παρόμοιες με εκείνες της Τύρου»

Αφού λοιπόν υπήρχαν οι Ηράκλειες Στήλες στα ...Αντικύθηρα και Στήλες στο νησάκι του Cadiz, από ...σύγχυση ονόμασαν το Γιβραλτάρ οι αρχαίοι ως Ηράκλειες Στήλες.

Μετά από δυόμισι χιλιάδες χρόνια ήρθε ο λοιπόν ο κ. Θαμάρο να μας πει πως από σύγχυση και ο Πλάτων δεν προσδιόρισε την Ατλαντίδα προς το στενό του Γιβραλτάρ, αλλά είπε απλώς πως βρισκόταν στην άλλη πλευρά των Ηράκλειων Στηλών που αυτές βρίσκονται στα ...Αντικύθηρα, γιατί μόνο οι Φοίνικες είχαν τη δυνατότητα να περάσουν τα στενά του Γιβραλτάρ…
Στο βιογραφικό του πάντως ο κ. Παουλίνο Θαμάρο κάνει χίλιες προσπάθειες να κρύψει τη σημιτική καταγωγή του…
Χαιρετίσματα...

Κατηγορείται η Ελλάδα για αποδοχή κλεμμένων αλβανικών αρχαιοτήτων

Ερείπια της αρχαίας Απολλωνίας της Ιλλυρίας

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Έκλεψαν οι Έλληνες μνημεία από την αρχαία Απολλωνία της Ιλλυρίας;
Αυτό το ερώτημα αναφύεται από το άρθρο του Δανιήλ Μοσκοπολίτι (Dhaniil Moskopoliti ) στην αλβανική εφημερίδα “Albania”.
Το άρθρο, δημοσιευμένο στην αλβανική γλώσσα, έχει το τίτλο «Να επιστραφούν από την Ελλάδα τα λεηλατημένα μνημεία της Απολλωνίας»

(στα αλβανικά: Të kthehen nga Greqia monumentet e grabitura në Apolloni” 23-12-2009).
Γράφει ο συντάκτης:
« Για χάρη της αλήθειας, πρέπει να πούμε ότι στη διάρκεια της κομμουνιστικής περιόδου, μέχρι το 1990, η κατάσταση των αρχαιολογικών μουσείων σε αρχαίες πόλεις της Αλβανίας ήταν πολύ καλή.»
.. “μετά το 1992 η αλβανική Αρχαιολογική υπηρεσία αντιμετώπιζε σημαντικές δυσκολίες όσον αφορά τη χρηματοδότησή της. Έτσι παραμελήθηκε αυτός ο σημαντικός κλάδος ιστορίας και τέχνης του πολιτισμού της Αλβανίας.
”Αλλά η περίοδος 1997-1998 ήταν η πιο ‘μαύρη’ στην ιστορία των μουσειακών μνημείων των αρχαίων πόλεων της Αλβανίας».

Και τώρα στο ζουμί:

«Την περίοδο αυτή εκλάπησαν εκατοντάδες αρχαιολογικά αντικείμενα από τα μουσεία της χώρας, ανυπολόγιστης ιστορικής και πολιτιστικής αξίας, εξήχθησαν και πουλήθηκαν στο εξωτερικό.
»Κύριος προορισμός αυτών των μνημείων ήταν αναμφίβολα η Ελλάδα».
Ο συντάκτης κατηγορεί την Ελλάδα ως αποδέκτη ληστεμένων αρχαιολογικών μνημείων της αρχαίας Ιλλυρίας.
«Δεν μπορεί», γράφει ο Μοσκοπολίτι, «να κατηγορήσουμε την ελληνική κυβέρνηση ότι συμμετέχει σε αυτήν την περιπέτεια αλλά την επικρίνουμε για την αδιαφορία που επιδεικνύει στην αποδοχή των μνημείων αυτών καθώς υπονομεύεται η ίδια η Ελλάδα και στη συνέχει η Αλβανία»

Παραλληλίζει την Ακρόπολη με την Απολλωνία

Στη συνέχεια παραλληλίζει τον αγώνα της Ελλάδας για την επιστροφή των μνημείων της Ακρόπολης με αυτά της αρχαίας Απολλωνίας.
«Πολλοί από εμάς έχουμε δει τις κολοσσιαίες διπλωματικές προσπάθειες που κάνει η Ελλάδα με το αμερικανικό λόμπυ και τις διάφορες ενώσεις σε πολλές χώρες για την επιστροφή από την Αγγλία τα μνημεία της Ακρόπολης των Αθηνών. Είναι μια αξιοθαύμαστη προσπάθεια».

Η παροιμία

« Μια γνωστή λαϊκή παροιμία λέει: ‘η βαριά πέτρα στη θέση της’.

Έτσι υποστηρίζουμε την επιστροφή των μαρμάρων στην Ακρόπολη, στον τόπο που γεννήθηκε η ελληνική μυθολογία και είναι ιστορική συνέχεια της σύγχρονης Αθήνας.
Όμως η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να αδιαφορεί για τα αλβανικά μνημεία, των οποίων ο τόπος καταγωγής του είναι η αρχαία Ιλλυρία και τώρα βρίσκονται στο ελληνικό έδαφος.»

Η υπόθεση των Τρικάλων και τα 10 κιλά κάνναβης

Ο αρθρογράφος αναφέρεται στη συνέχεια σε απόφαση Δικαστηρίου των Τρικάλων για μια υπόθεση 11 αρχαίων μαρμάρων που λεηλατήθηκαν από το Μουσείο της Απολλωνίας και πουλήθηκαν (από Αλβανούς) στην τιμή των 15.000 Ευρώ.
Δεν διστάζει να κάνει και μια σύγκριση:
Η ελληνική αστυνομία είναι ανελέητη στο αλβανικό λαθρεμπόριο ναρκωτικών δεν συμπεριφέρεται όμως με τον ίδιο τρόπο στους λαθρέμπορους των πολιτιστικών ελληνικών μνημείων που έχουν καταγωγή από τη σύγχρονη Αλβανία.
Η ζημιά που προκαλείται στην Ιστορία του Παγκόσμιου Πολιτισμού με την εξαφάνιση ενός αρχαίου μνημείου είναι πολύ μεγαλύτερη από τη ζημιά που προκαλείται από 10 κιλά κάνναβης»
Ο Μοσκοπολίτι αναφέρεται και στις δεκάδες λεηλασίες που έχουν γίνει σε χριστιανικές (ελληνικές) εκκλησίες τις κλοπές αγίων εικόνων κλπ. από Αλβανούς και ζητά μια καλύτερη συνεργασία στον τομέα αυτόν από τις κυβερνήσεις της Αλβανίας και της Ελλάδας.

Τουρκικές εφημερίδες: «Η θεία Λειτουργία στο Φανάρι»

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Η μεγάλη απήχηση που είχε η συνέντευξη του Οικουμενικού Πατριάρχη στο αμερικανικό δίκτυο CBS έχει ανησυχήσει σοβαρά την πολιτική ηγεσία της Τουρκίας. Οι δηλώσεις του κ.Βαρθολομαίου περί «σταυρωμένου» και «πολίτη δεύτερης κατηγορίας» στην Τουρκία, δεν εντυπωσίασε και ανησύχησε μόνον τους Έλληνες ανά το κόσμο, αλλά απασχόλησε και την αμερικανική, -κυρίως- κοινή γνώμη.
Μέσα στα πλαίσια της αντιστροφής των εντυπώσεων αυτών, τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, παρουσιάζουν για πρώτη φορά τη χριστουγεννιάτικη θεία λειτουργία που πραγματοποιήθηκε στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου της Κωνσταντινούπολης.
Η φωτογραφία που δημοσιεύουμε είναι από τη εφημερίδα «Ραντικάλ» και εμπλουτίζει το άρθρο το οποίο τιτλοφορείται: «Το Οικουμενικό Πατριαρχείο κατά τη Λειτουργία των Χριστουγέννων».
Γράφει επί λέξει:
«Την θεία λειτουργία που κράτησε 4 ώρες και τελείωσε με τη θεία κοινωνία (ψωμί με κρασί), παρακολούθησαν έλληνες της Τουρκίας, έλληνες που ήρθαν από την Ελλάδα αλλά και ορθόδοξοι από άλλες χώρες».
Ο τουρκικός τύπος προϊδεάζει τις επόμενες κινήσεις της τουρκικής πολιτικής αφού είναι βέβαιο πως θα δεχθεί πιέσεις από τις ΗΠΑ για τη λειτουργία της Σχολής της Χάλκης.

Τουρκία: τρία άτομα συνελήφθησαν για κατασκοπεία υπέρ Ελλάδας.

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Τρία άτομα τουρκικής καταγωγής συνελήφθησαν στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας για κατασκοπεία υπέρ της Ελλάδας.
Το τουρκικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Cihan ανέφερε πως οι συλλήψεις έγιναν μετά από συνδυασμένες ενέργειες της επαρχιακού αστυνομικού τμήματος της Σμύρνης και της τουρκικής εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών ΜΙΤ (Milli İstihbarat Teşkilatı).
Η σύλληψη των τριών ατόμων που διατηρούν ταξιδιωτικά γραφεία στην Σμύρνη, έγινε κατά παράβαση του νόμου «περί πολιτικής και στρατιωτικής κατασκοπείας».
Όπως αναφέρεται στα δημοσιέυματα του τουρκικού τύπου, οι τρεις συλληφθέντες πωλούσαν φωτογραφίες στρατιωτικών εγκαταστάσεων και ναυτικών βάσεων της Σμύρνης, του Μπουντρούμ και άλλων περιοχών.
Τις φωτογραφίες ή τα βίντεο που έβγαζαν τα πουλούσαν από 500 έως 700 ευρώ, σε έλληνες πράκτορες που βρίσκονταν στα ελληνικά νησιά.
Η συχνή μετακίνησή τους προς τα ελληνικά νησιά στάθηκε η αιτία της ετήσιας παρακολούθησής και τελικά της σύλληψής τους.
Κατασχέθηκαν τηλεσκόπια, ψηφιακές κάμερες, υπολογιστές, CD, 11 κινητά τηλέφωνα, 9 κάρτες sim, 3 PC, κλπ.
Οι τρεις συλληφθέντες οδηγήθηκαν στις τουρκικές φυλακές.

Χαμός στην Αλβανική Βουλή...

...Τσάμηδες όρμησαν κατά του Βαγγέλη Ντούλε

Ο Πρόεδρος του ΚΕΑΔ αντέδρασε ψύχραιμα…

Aναιτιολόγητη και αδικαιολόγητη επίθεση, εναντίον του Προέδρου του ΚΕΑΔ Βαγγέλη Ντούλε έκαναν, μέσα στην Αλβανική Βουλή, οι δύο Τσάμηδες βουλευτές του νεοσύστατου Τσάμικου κόμματος.

Παρ' ότι κανείς από τους παρόντες υπουργούς και βουλευτές του Δημοκρατικού Κόμματος δεν αντέδρασε, ο κ. Ντούλες αντιμετώπισε με ψυχραιμία το συμβάν και απέτρεψε με την συμπεριφορά του τα χειρότερα...

Πάντως η κρατική Αλβανική τηλεόραση διέκοψε την ζωντανή μετάδοση της συνεδρίασης, προκειμένου να μην καταγραφεί η επίθεση στον Μειονοτικό βουλευτή. Προηγήθηκε έντονος διάλογος, όπου οι δύο Τσάμηδες βουλευτές κατηγόρησαν με ανεπίτρεπτους χαρακτηρισμούς τον Βαγγέλη Ντούλε.

Αιτία αποτέλεσε η θέση του ότι "δεν μπορούμε να μιλάμε για Ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας, όταν αναμοχλεύονται ανύπαρκτα θέματα, όπως το Τσάμικο".

Ο βουλευτής Ταχίρ "όρμησε" σαν μαινόμενος ταύρος, ακολουθούμενος από το συνάδελφό του, εναντίον του κ. Ντούλε, ο ο οποίος δεν αντέδρασε στην πρόκληση.

Οι Τσάμηδες αποτελούν την αιχμή της επιθετικής πολιτικής της Αλβανίας εναντίον της χώρας μας.

Σήμερα, οι Τσάμηδες, είναι εγκατεστημένοι στις περιοχές των Αγίων Σαράντα, Δελβίνου, Αυλώνος, Βερατίου, Τιράνων και κυρίως στην Κονίσπολη.

Ιδιαίτερα εχθρική είναι η στάση των Τσάμηδων προς την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας. Ενδεικτικά αναφέρονται μερικά γεγονότα:

• Την ημέρα της ενθρονίσεως του Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας Αναστασίου, οι Τσάμηδες πρωτοστάτησαν σε επεισόδια και ανθελληνικές εκδηλώσεις, πλαισιώνοντας τον εθνικιστή Αλβανό βουλευτή Uran Butka.

• Στους Αγίους Σαράντα, έριξαν με πυροβολισμούς το σταυρό της στέγης του ιερού ναού του Αγίου Χαραλάμπους.• Έκαψαν το ναό του Αγίου Γεωργίου στο χωριό Μετόχι.

• Βεβήλωσαν το ναό της Αναστάσεως Εξαμιλίων, καταστρέφοντας τις εικόνες και αφοδεύοντας ομαδικά στο δάπεδο του ναού.

• Πρωτοστατούν σε καταπατήσεις εκκλησιαστικών περιουσιών. Συγκεκριμένα Τσάμηδες και Λιάπηδες από την Αυλώνα έκτισαν αυθαίρετα σπίτια σε ιδιοκτησία της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου Τσούκας Αγίων Σαράντα. Χωρίς την έγκριση της Εκκλησίας ιδιοποίησαν οικόπεδα της Ιεράς Μονής των Αγίων Σαράντα στην περιοχή Γκιάστα.

• Πρόσφατα εκδόθηκε στην Αλβανία ένα δίτομο έργο 1.600 σελίδων του Αλμπέρτ Κοτίνι που αναφέρεται στις περίφημες διεκδικήσεις για την Τσαμουριά.

Επίσης καθιέρωσαν την 24η Ιουνίου ως «ημέρα γενοκτονίας των Τσάμηδων από τους Έλληνες».

H Σουηδία αρνήθηκε σε γονείς να ονομάσουν το γιό τους «Αλλάχ»

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος
Ως ζήτημα κατά των Μουσουλμάνων τίθεται από ορισμένες εφημερίδες της Τουρκίας η άρνηση των σουηδικών αρχών να επικυρώσουν μια ονομασία μεταναστών-μουσουλμάνων γονέων στο παιδί τους με το όνομα «Αλλάχ».
Το θέμα παρουσιάζεται, σήμερα, από την εφημερίδα «Sabah” ως συνέχεια του γεγονότος της άρνησης ανέγερσης μιναρέδων στην Ελβετία. Η τουρκική εφημερίδα τονίζει πως απαγορεύεται ακόμη και η αναγραφή της λέξης Αλλάχ στα σουηδικά, που γράφεται με το τρίγραμμα GUD και στις πινακίδες των αυτοκινήτων.

Σύμφωνα με την σουηδική εφημερίδα Γκέτεμποργκ-Posten η αρμόδια αρχή (Skatteverket) γνωμοδότησε αρνητικά, στην αίτηση των μουσουλμάνων γονέων από την πόλης Skåne, της νότιας Σουηδίας, να ονομάσουν ένα βρέφος δύο μηνών ως «Αλλάχ».

Η ‘Skatteverket’ αποφάσισε πως δεν μπορούν να εγκριθούν ονόματα τα οποία φέρουν κάποιο αδίκημα ή μπορεί να προκαλέσουν δυσφορία στον ονομαζόμενο. Στην περίπτωση της μουσουλμανικής οικογένειας, η αρμόδια αρχή, γενικεύοντας την απόφαση της δήλωσε πως «η ονομασία θεωρείται απαράδεκτη για θρησκευτικούς λόγους».
Η λογική ήταν να προφυλάξει το ίδιο το άτομο από ονόματα που έχουν μεγάλη θρησκευτική απήχηση.
«Ο Θεός ή ο Αλλάχ ή ακόμη και ο Διάβολος είναι ονόματα προσβλητικά για μια κοινωνία. Οι αντιλήψεις αυτές δεν απηχούν προσωπικές απόψεις αλλά απόψεις ανθρώπων που πιστεύουν»,
τόνισε ο νομικός εμπειρογνώμονας Λαρς Τεγκενφέλντ.
«Μερικά θρησκευτικά ονόματα όμως όπως το όνομα Ιησούς θεωρούνται φυσιολογικά», πρόσθεσε.
Αλλά και κατά το παρελθόν έχουν απορριφθεί και άλλα ονόματα όπως το 2007, γονείς ήθελαν να ονομάσουν την κόρη τους «Metallica “ ή ένα αγοράκι σε «Google”.

Πηγές:
Goteborgs-Posten -sabah-thelocal

Γερμανοί και Νεφερτίτη: Αβγά από το Περού εισάγουν και δεν ...σπάνε...

Οι γερμανικές αρχές απέρριψαν το αίτημα της Αιγύπτου για επιστροφή της προτομής της βασίλισσας Νεφερτίτης στη χώρα της.
Το σπάνιο έργο τέχνης το οποίο είναι κατασκευασμένο από πηλό, απέσπασε από την Αίγυπτο το 1913 ο Πρώσος αρχαιολόγος Λούντβιχ Μπόραρντ, που διενεργούσε ανασκαφές στη χώρα του Νείλου.
Σύμφωνα με τον διευθυντή της αιγυπτιακής αρχαιολογίας Ζαχί Χαβάς το κομψοτέχνημα βγήκε τότε από τη χώρα λαθραία. Η πρώτη αίτηση της Αιγύπτου για την επιστροφή της Νεφερτίτης έγινε το 1930 και απορρίφθηκε για τους ίδιους λόγους όπως τώρα:
«το έργο είναι εξαιρετικά πολύτιμο και ενδέχεται σε όποια μετακίνησή του να καταστραφεί»(!!).
Η προτομή της αιγυπτιακής βασίλισσας βρίσκεται στο αρχαιολογικό μουσείο του Βερολίνου