Καθημερινό εργαλείο το τηλεσκόπιο στην αρχαία Ελλάδα

Παρασκευή, 27 Μάρτιος 2009
Αρχαιολογικό Εύρημα αποδεικνύει
πως

οί Έλληνες κλέψανε....το τηλεσκόπιο

από τον Νεύτωνα καί τον Γαλιλαίο

τον 5ο αιώνα π.Χ.!!!!!


Kατα την διάρκεια κατασκευής δρόμου μεταξύ του 1955-1960 στα νότια της Ακροπόλεως, ανακαλύφθηκε θραύσμα αγγείου που χρονολογείται τον 5ο αιώνα π.Χ. καί αναπαριστά κάποιον πού κρατά τηλεσκόπιο!!

Η αρχαιολογία βέβαια δεν μπήκε(;) στον κόπο να μελετήσει περεταίρω το εύρημα, αλλά ούτε και να βάλει κάποια περιγραφή κάτω από το εύρημα, πού βρίσκεται στο μουσείο της Ακροπόλεως(εκθ.αρ.ΝΑ.55.Αα, 4), ίσως ...
Περισσότερα εδώ

Ο Παρμενίδης και η αρχή του κόσμου

Η Ηώς στο τέθριππό της ταξιδεύει με τη συνοδεία του ήλιου. (απουλικός κρατήρας ύστερος 4 ος αι. π.Χ. Μόναχο Staatliche Antikensammlungen). Παρατηρείστε το αρχέγονο ελληνικό σύμβολο των δεκαεξάκτινων ήλιων. (Το γνωστό έμβλημα από τον τάφο του Φιλίππου).

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος


Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως ο άνθρωπος για να φθάσει στην αναζήτηση της προέλευσης του κόσμου πέρασε από πάρα πολλά πνευματικά στάδια.

Όταν μιλάμε για το ελληνικό πνεύμα του 5ου και 6ου αιώνα π.Χ. οφείλουμε να παραδεχτούμε πως προϋπήρξε της εποχής εκείνης μια τεράστια αρχέγονη πνευματική παρακαταθήκη.

Ένα λογικό όν, δεν μπορεί να ποτέ να ενστερνιστεί, να παραδεχθεί και να ακολουθήσει μια υπόθεση κατά φύση απαράδεκτης.
Ποια είναι αυτή;

Ξαφνικά, μέσα στο πουθενά, ένας λαός που έμαθε να γράφει με ...συλλαβές, μόλις πριν δύο αιώνες (τον 8ο, δηλαδή, αιώνα π.Χ., όπως μας λένε) άρχισε να φιλοσοφεί με τέτοια δύναμη πνεύματος που ακόμη και σήμερα αισθανόμαστε θαυμασμό και δέος. Άνοιξαν σχολές φιλοσοφίας στον τότε ελληνικό κόσμο, όπου διδάσκονταν κατά εκατοντάδες Έλληνες της εποχής, διαμορφώνοντας έτσι ένα πνευματικό επίπεδο που δεν υπήρχε πουθενά στην αρχαιότητα.
Η ευρωπαϊκή φιλοσοφία η οποία εδράζεται στην αρχαία ελληνική δεν μπόρεσε, δυστυχώς, να την ξεπεράσει. Παρουσιάστηκαν, βέβαια, κάποιες στρεβλώσεις. Μόνο, ο Μάρξ, είπε το περίφημο: η αρχαία ελληνική φιλοσοφία αποτελεί τη νηπιακή ηλικία της ανθρωπότητας.(!) θεωρώντας το πνεύμα του ως ...εξέλιξη της ανθρωπότητας.
Όταν άρχισα να γράφω το παρόν κείμενο, στο μυαλό μου ήρθε το : ‘τίποτε δεν προέρχεται από το τίποτε’ το γνωστό απόφθεγμα του Καρτέσιου ( ex nihilo nihil fit ) που προήλθε, σαφώς, από τα φιλοσοφικά κείμενα του Παρμενίδη.
Τα λιγοστά κείμενα του φιλόσοφου της Μεγάλης Ελλάδας, που έφθασαν έως εμάς δείχνουν, συν τοις άλλοις, τη ζωντάνια και την απαράμιλλη λογοτεχνική ευστροφία του.
Στα κείμενά του παρουσιάζεται, ο Ελεάτης φιλόσοφος, πως έρχεται με μια άμαξα από τον ουρανό και συνομιλεί, αναπτύσσοντας τις φιλοσοφικές του απόψεις, όχι με θνητό αλλά με μια θεά. Αποδίδει με τον τρόπο αυτό την πνευματική δύναμη των απόψεων του.Ο λόγος του είναι απόλυτος:

«ὡς ἀγένητον ἐὸν καὶ ἀνώλεθρόν ἐστιν,
ἔστι γὰρ οὐλομελές τε καὶ ἀτρεμὲς ἠδ΄ ἀτέλεστον·
[5] οὐδέ ποτ΄ ἦν οὐδ΄ ἔσται, ἐπεὶ νῦν ἔστιν ὁμοῦ πᾶν,
ἕν, συνεχές·»
Δηλαδή:

Η ουσία του σύμπαντος είναι μία, αγέννητη, ακατανόητη, μονογενής τέλεια, ανεπανάληπτη. Δεν ήτανε ποτέ, ούτε θα είναι κάποτε, γιατί το τότε και το τώρα αποτελούν μαζί το παν, το Ένα, τη Συνέχεια.
Και πιο κάτω:

«Χρὴ τὸ λέγειν τε νοεῖν τ΄ ἐὸν ἔμμεναι· ἔστι γὰρ εἶναι,
μηδὲν δ΄ οὐκ ἔστιν·»
Δηλαδή:
Είναι απαραίτητο να λέγεται και να νοείται πως το Ον υπάρχει. Γιατί το Είναι, η ουσία του σύμπαντος υπάρχει. Το μηδέν όμως δεν υπάρχει.
Για το σύμπαν θα εκφράσει την άποψή:

«πῶς γαῖα καὶ ἥλιος ἠδὲ σελήνη
αἰθήρ τε ξυνὸς γάλα τ΄ οὐράνιον καὶ ὄλυμπος
ἔσχατος ἠδ΄ ἄστρων θερμὸν μένος ὡρμήθησαν
γίγνεσθαι.»
Δηλαδή: η γη, ο ήλιος και η σελήνη, ο κοινός αέρας αλλά και ο ουράνιος γαλαξίας κι ο όλυμπος ο έσχατος (το απάτητο σύμπαν, δηλαδή) και τα φλέγοντα αστέρια διεγήρθησαν, μπήκαν βίαια σε κίνηση.
Δεν μας θυμίζει αυτή η παράγραφος τη σημερινή θεωρία της μεγάλης έκρηξης του λεγόμενου Big Bang;

(Παρμενίδης: 540-470 π.X.)

Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος

Μαρξισμός,Διαφωτισμός, Κεφαλαιοκρατία, Ανθρωπισμός

Κρίση και ανθρωπισμός

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Rembrandt van Rijn: Οι σύμβουλοι της Συντεχνίας των εριουργών. Άμστερνταμ, Βασιλικό Μουσείο.

Διανύουμε για άλλη μια φορά τη λεγόμενη ‘χρηματοπιστωτική κρίση’. Είναι μια ωραιοποιημένη έκφραση της χρεοκοπίας του καπιταλισμού.

Δεν έχουν περάσει είκοσι χρόνια που χρεοκόπησε και ο κομμουνισμός.
Η δυτική ιδεολογία της αγοράς και του κεφαλαίου ζητά αγωνιωδώς την υποστήριξη του κράτους για να επιβιώσει. Επί δεκαετίες, τώρα, βομβαρδιζόμαστε σε όλους του τόνους για την ιδεολογία της ελεύθερης αγοράς, την σκληρή επιβίωση του κεφαλαίου, τον ανταγωνισμό, την αποκρατικοποίηση, την ιδιωτική πρωτοβουλία, την ανάδειξη του ιδιώτη κεφαλαιοκράτη ως θεμέλιο λίθο της σύγχρονης παγκόσμιας ιδεολογίας, κ.α.
Και ξαφνικά, μέσα στο πουθενά, τεράστιες επιχειρήσεις με παγκόσμιο πρόσωπο είναι έτοιμες να κατακρημνισθούν και ζητούν εναγωνίως την οικονομική υποστήριξη του κράτους. Να λάβουν, δηλαδή, χρήματα των φορολογούμενων πολιτών για να συμπληρώνουν το εξουσιαστικό παζλ..
Ψάχνω με ενδιαφέρον, αν όχι με αγωνία, να βρω μια φιλοσοφική άποψη για το θέμα που να δώσει την διαφορετική άποψη, να καταδεικνύει την ουσία της κρίσης ή να προτάσσει, ίσως, κάποια διέξοδο...
Οι ‘φιλοσοφούντες’ σιωπούν. Η πλειονότητα των διανοουμένων είναι μέρος του συστήματος και αποφεύγει να ονομάσει τα πράγματα με το όνομά τους.
Η κρίση της καπιταλιστικής ιδεολογίας δεν είναι κρίση που ξαφνικά παρουσιάστηκε από το πουθενά. Ενυπάρχει στην ιδεολογία αυτή, η οποία (ιδεολογία) διατρέφεται και συντηρείται από τον κρατισμό, είτε ευρωπαϊκός είναι αυτός, είτε αμερικανικός.
Υπάρχει λοιπόν μια κρίση. Όχι οικονομική, αλλά πολιτισμική. Υπάρχει τρόπος αλλαγής ή βελτίωσης;
« Έχουμε τη γνώμη, γράφει ο Δ.Ν. Μωραΐτης (καθηγητής του πανεπ. Αθηνών ) ότι η σημερινή κρίση του πολιτισμού μας μπορεί να αντιμετωπιστεί εάν αντιδράσουμε με όλες πνευματικές και ηθικές δυνάμεις εναντίον κάθε θεωρίας και κάθε τάσης που έρχεται αντιμέτωπος με τις παλιές και δοκιμασμένες αξίες του Ανθρωπισμού. Εναντίον των δυνάμεων του κακού και του σκότους, που τείνουν πάντοτε να υποδουλώσουν τον άνθρωπο στην ύλη, στο χρήμα και στην άψυχη μηχανή.»

Τα γράφει αυτά στο περιοδικό 'Παρνασσός' το 1961, πριν από ...μισό αιώνα!
Η λύση είναι, λοιπόν, ο ανθρωπισμός;
Ο μαρξισμός θεοποίησε τον οικονομικό παράγοντα, την υλιστική αντίληψη της ιστορίας και του πολιτισμού.
Ο διαφωτισμός θεοποίησε τον ορθό λόγο και παρέκαμψε την πνευματική υπόσταση του ανθρώπου.
Η κεφαλαιοκρατία προσήλωσε τον άνθρωπο στο χρήμα και θεοποίησε το νέο μαμμωνά.
Επιστρέφουμε, πάλι, στην αρχαιότητα.

Έχουμε το ‘σωκράτειο’ «γνώθι σαυτόν».
Ο ελεύθερος άνθρωπος, ο καλλιεργημένος, αυτός που έχει τη δύναμη να σκέπτεται μόνος του, αυτός είναι το ιδεώδες του ανθρωπισμού. Αυτός θα δώσει την Απάντηση, αυτός θα δείξει το δρόμο, την κατεύθυνση του ανθρώπου προς το μέλλον...

Η πρώτη γραφή της ανθρωπότητας

Humanity’s first writing (!)


We have in our hands the ancienter perhaps clue on the transformation of human thought in "picture". I want to say in writing. Is shocking a such revelation...


Η πρώτη γραφή της ανθρωπότητας (!)

Γράφει ο συγγραφέας Γιώργος Εχέδωρος

Η ξύλινη επιγραφή του Δισπηλιού έχει δέκα σειρές γράμματα

Οφείλουμε να δημοσιεύσουμε περισσότερα στοιχεία για να γίνει πιο κατανοητό το προηγούμενο κείμενό μας.
Για να προσδώσουμε, έτσι, μια σφαιρική εικόνα των ανασκαφικών εργασιών στο λιμναίο οικισμό του Δισπηλιού της Καστοριάς θα παραθέσουμε ορισμένα δημοσιεύματα πανελλήνιων εφημερίδων της εποχής. Στα δημοσιεύματα αυτά παρουσιάζονται τα ευρήματα των ανασκαφών και οι επιστημονικές απόψεις του καθηγητή προϊστορικής αρχαιολογίας κ. Γ. Χουρμουζιάδη.
Αρχαίοι λιμναίοι οικισμοί αναφέρονται, για πρώτη φορά, από τον Ηρόδοτο. (όπως λ.χ. για την Πρασιάδα λίμνη).

Το ιστορικό
Ο λιμναίος οικισμός του Δισπηλιού εντοπίστηκε από τον καθηγητή Α. Κεραμόπουλο το 1932, ο οποίος έγραψε τότε για την σπουδαιότητά του και την ανάγκη αρχαιολογικής έρευνας. Ο καθηγητής Ν. Μουτσόπουλος δημοσιεύοντας το 1968 αρχαιολογικό υλικό που ανακάλυψε στη νότια πλευρά της λίμνης τόνισε για τη σημασία του λιμναίου οικισμού και την ανάγκη συνέχισης των εργασιών.
Είκοσι τέσσερα χρόνια αργότερα ο καθηγητής της προϊστορικής αρχαιολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου κ. Γ.Χ. Χουρμουζιάδης με άδεια του υπουργείου Πολιτισμού άρχισε συστηματικές ανασκαφές. Ήταν Ιούλιος του 1992. Στην ομάδα του κ. Χουρμουζιάδη ήταν τρεις διδάκτορες, πέντε υποψήφιοι, τότε, διδάκτορες και δεκαέξι φοιτητές.Δύο σημαντικά ευρήματα ήρθαν στο φως, σύμφωνα με τον καθηγητή. Μια βάρκα, το πρώτο χρόνο της ανασκαφής και η ξύλινη πινακίδα τον επόμενο.



Το αρχαιότερο κείμενο του κόσμου



Σε δημοσίευμα στις 17 Αυγούστου 1993 με τίτλο: Το αρχαιότερο κείμενο στον κόσμο, ο καθηγητής κ. Χουρμουζιάδης τόνισε πως: «Αν οι έρευνες δείξουν ότι αυτή η επιγραφή ανήκει στη Νεολιθική Εποχή, τότε θα μιλάμε για το αρχαιότερο γραπτό κείμενο στον κόσμο».
Δώδεκα μέρες αργότερα στις 29 Αυγούστου, ο κ. καθηγητής, δήλωσε σε άλλον δημοσιογράφο για την ξύλινη επιγραφή:
«Φέτος, άλλο ένα εύρημα ήρθε στο φως για να μας συγκλονίσει. Μια ξύλινη πινακίδα με ένα «κείμενο» χαραγμένο επάνω της. Ας μην πω κείμενο, όμως, γιατί το θέμα της «γραφής» δεν έχει ακόμη ξεκαθαριστεί. Οπωσδήποτε όμως έχουμε στα χέρια μας το αποτέλεσμα μιας προσπάθειας, για να αποτυπωθεί πάνω σε μια επιφάνεια, ξύλινη στην προκείμενη περίπτωση, η σκέψη ενός ανθρώπου ή μιας ολόκληρης κοινότητας. Άρα έχουμε στα χέρια μας την αρχαιότερη ίσως ένδειξη για τη μετατροπή της ανθρώπινης σκέψης σε «εικόνα». Θέλω να πω σε γραφή. Είναι, το λιγότερο, συγκλονιστική μια τέτοια ‘αποκάλυψη’. Όλα αυτά θα τα χειροκροτήσουμε όμως, όταν θα έχουμε την επιβεβαίωση των υποθέσεών μας, με την εργαστηριακή χρονολόγηση του ευρήματος και την πιο συστηματική μελέτη του.»

Έχει δέκα σειρές γράμματα – σήματα

Στις 11 Σεπτεμβρίου 1993 διαβάζουμε σε άλλη εφημερίδα: «Ο ανασκαφέας καθηγητής της Προϊστορικής Αρχαιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Γιώργος Χουρμουζιάδης είναι αρκετά σαφής σε ό, τι αφορά τα εντυπωσιακά ευρήματα. Η πινακίδα εξηγεί, έχει μετρηθεί με τη μέθοδο άνθρακας 14 (G 14) με τη βοήθεια του «Δημοκρίτου». Είναι τέλους της έκτης χιλιετίας, δηλαδή 5.260 χρόνων. Η ξύλινη αυτή πινακίδα πέρασε το στάδιο της συντήρησης και απομένει τώρα η αποκρυπτογράφησή της. Έχει χαραγμένες στην επιφάνειά της γύρω στις δέκα σειρές-σήματα. Είναι το παλαιότερο εύρημα που έχει μια πολύ σαφή και συγκεκριμένη ένδειξη χάραξης σημάτων – γραμμάτων και θα ενταχθεί στα πλαίσια μιας συζήτησης που αφορά την πρώτη γραφή της ανθρωπότητας, με πρωτοβουλία αμερικανών και φιλανδών αρχαιολόγων.»
Σημειώνεται πως ο λιμναίος οικισμός δεν καταστράφηκε αλλά εγκαταλείφθηκε για άγνωστους λόγους. Σε διατριβή Γερμανού επιστήμονα που αναφέρεται στη χλωρίδα της περιοχής επισημαίνεται ότι όλη η ευρύτερη περιοχή ήταν δασωμένη με είκοσι πέντε ειδών δένδρα, κέδροι, πεύκα κλπ. Σήμερα έχουμε μόνον λεύκες. Υπάρχουν υποψίες τεράστιας οικολογικής καταστροφής στα προϊστορικά χρόνια.


Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος

Αμφορείς και μαίανδροι σε αρχαία πόλη της Κίνας

Greek culture in ancient city of China
A publication of Australian newspaper upset historical waters, the first years of decade 1990. The publication said for Greek culture in ancient city of China. Thus we have paradoxical that Great Alexandros did reach up to the Ganges river that do exist Greek cities in China?
Alexandros did reach up to the interior of China? Or at least, reached there his troops? Unanswered historical questions...



Ελληνική παρουσία σε πανάρχαια πόλη της Κίνας

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Ο αμφορέας αυτός που βρέθηκε στην αρχαία πόλη Νίγια της Κίνας έκανε το 'γύρο του κόσμου'.

Αφού, λοιπόν, μιλάμε για δημοσιεύματα που κλείστηκαν στα δώματα του παρελθόντος, ας κάνουμε τον κόπο να ανοίξουμε τη λησμονημένη αυτή πόρτα για να δουν οι νεότεροι μερικά πράγματα.
Ένα δημοσίευμα αυστραλιανής εφημερίδας τάραξε τα ιστορικά ύδατα, τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1990. Το δημοσίευμα έλεγε για ελληνικό πολιτισμό σε πόλη της Κίνας. Έτσι έχουμε το παράδοξο ότι αφού ο Μέγας Αλέξανδρος έφθασε μέχρι το Γάγγη ποταμό πως υπάρχουν ελληνικές πόλεις στην Κίνα;
Μήπως ο Αλέξανδρος έφθασε μέχρι το εσωτερικό της Κίνας; Ή τουλάχιστον, έφθασαν εκεί στρατεύματά του; Αναπάντητα ιστορικά ερωτήματα, αφού δεν υπάρχουν οι ανάλογες ιστορικές πηγές που να τεκμηριώνουν κάτι τέτοιο.
Κι όμως στην Κίνα βρέθηκε αρχαία ελληνική πόλη. Αυτό μας λέει το δημοσίευμα της Μελβούρνης το 1993. Ή για να ακριβολογούμε: σε πανάρχαια κινεζική πόλη είχαν εγκατασταθεί στρατεύματα του Αλεξάνδρου, τα αντικείμενα των οποίων έμελλε να βρεθούν 2.300 χρόνια μετά.Η ανακάλυψη δεν είναι νέα, δηλαδή δεν είναι ούτε του προαναφερόμενου χρόνου. Πηγαίνει αρκετά πίσω.
Ο Βρετανός εξερευνητής σερ Όρελ Στέιν, περιδιαβάζοντας την Κίνα το 1903 (106 χρόνια πριν) άκουσε από Κινέζους χωρικούς για την ύπαρξη μιας αρχαίας ελληνικής πόλης κάτω από μεγάλους αμμόλοφους. Πρόκειται για την πανάρχαια πόλη Νίγια που στις επόμενες δεκαετίες χάθηκαν τα ίχνη της. ( Όταν επιβλήθηκε στην Κίνα το κομμουνιστικό καθεστώς τα αρχαιολογικά ενδιαφέροντα αδράνησαν.).
Από τη δεκαετία, όμως, του 1980, αναζωπυρώθηκε το ενδιαφέρον και έτσι μια ομάδα Κινέζων και Ιαπώνων ερευνητών άρχισε να ψάχνει για την χαμένη πόλη Νίγια κάπου 640 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της πόλης Kashgar.
Πράγματι έπειτα από κοπιώδη έρευνα βρήκαν κάτω από τους αμμόλοφους τα ερείπια της αρχαίας πόλης.
Στη διαδικασία της ανασκαφής με μεγάλη έκπληξη εντόπισαν μέσα στα ερείπια ‘έπιπλα ελληνικού στυλ’(!!) Βρήκαν δηλαδή, ανάγλυφες παραστάσεις με μαιάνδρους, αμφορείς ελληνικούς με αναπαραστάσεις από τα ομηρικά έπη.Η χρονολόγησή τους ανάγεται στα χρόνια της αλεξανδρινής εκστρατείας. Η ανακάλυψη είχε μεγάλο ενδιαφέρον.
Κανένα ιστορικό στοιχείο δεν υπήρχε που να αναφέρει έστω αόριστα την παρουσία των Ελλήνων στην κινεζική αυτή επαρχία.
Η είδηση των ευρημάτων της ανασκαφής μεταδόθηκε από το κινεζικό πρακτορείο και δημοσιεύθηκε πρώτα στην Αυστραλία και από εκεί αναδημοσιεύθηκε στον ελληνικό Τύπο.


Για να δείτε που είναι η κινεζική πόλη Kashgar πατήστε εδώ

Η ...τύχη του Κολοσσού της Ρόδου

-->

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Ο Κολοσσός της Ρόδου. Όταν έπεσε καταπλάκωσε τριάντα οικείες στο λιμάνι της Ρόδου.

Αναφέραμε σε προηγούμενο σημείωμά μας, για τον Δημήτριο τον Πολιορκητή, που δεν κατόρθωσε να εκπορθήσει τη Ρόδο, αφού ο Διόγνητος με την ευφυΐα του τον ανάγκασε να λύσει την πολιορκία.

Οι πολιορκητές έφυγαν. Άφησαν όμως πίσω τους την τεράστια πολιορκητική μηχανή τους. Αυτή τη μηχανή την εκμεταλλεύτηκαν οι Ρόδιοι. Την τεμάχισαν και την πούλησαν ως μέταλλο.

Τότε οι Ρόδιοι, ενθουσιασμένοι για την ελευθερία τους, με τα χρήματα που έλαβαν από το μέταλλο, αποφάσισαν να τιμήσουν τον προστάτη του νησιού, το θεό Ήλιο.

 Θα κατασκεύαζαν το ομοίωμα ενός άνδρα σε υπερφυσικές διαστάσεις με τη μορφή του ήλιου (ή την ακτινοβολία του ήλιου). 

Την κατασκευή του ανέλαβε ο Χάρης ο Λίνδιος από τη Ρόδο που ήταν μαθητής του Λύσιππου.

Η κατασκευή του τεράστιου ομοιώματος κράτησε δώδεκα χρόνια.

 Ήταν έτοιμο περίπου το 280 π.Χ. 

Στήθηκε στο λιμάνι του νησιού και είχε ύψος τριάντα μέτρα. 

Ονομάστηκε ‘Κολοσσός της Ρόδου’ και αποτέλεσε ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου.

Τα γόνατα του Κολοσσού δεν άντεξαν σε έναν σεισμό που έγινε το 226 π.Χ. και κατέρρευσε, ισοπεδώνοντας τριάντα οικείες.

Αυτό δηλώνει πως το κατασκεύασμα δεν ήταν μέσα στη θάλασσα αλλά στην άκρη του λιμανιού. 

Έμεινε εκεί σωριασμένο πολλούς αιώνες προξενώντας το θαυμασμό των επισκεπτών του νησιού.

Οι Ρωμαίοι δεν το πείραξαν, ούτε οι βυζαντινοί. 

Χίλια περίπου χρόνια ( 936 για την ακρίβεια) έμεινε σωριασμένο το γιγάντιο είδωλο του θεού ήλιου στο λιμάνι της Ρόδου. 

Είχε γίνει, πια, ένα μνημείο του νησιού. Ώσπου ήρθε το έτος 654 με τους Αγαρηνούς πειρατές.

Τότε αυτοκράτορας της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ήταν ο Κώνστας Β΄ ο Πωγωνάτος (‘μουσάτος’) που βασίλευσε από το 641 έως το 668.

Ας δούμε όμως τι μας λέει ο βυζαντινός συγγραφέας Ζωναράς (1100-1180) για τους Αγαρηνούς το Κώνστα και την τύχη του Κολοσσού. 

(δες τη φώτο του κειμένου του βυζαντινού συγγραφέα)

Το κείμενο του βυζαντινού συγγραφέα Ζωναρά που αναφέρεται στον Κολοσσό της Ρόδου

Πήγε, λοιπόν, ο Κώνστας στο Φοίνικα που ήταν νεώριο της Λυκίας (παράλια Μικράς Ασίας) και ετοίμασε το στόλο του. 

Δεν είχε καλή τύχη.

 Ήταν δηλωτικό και το όνειρο που είδε (!) μας λέει ο Ζωναράς. 

Βάφτηκε με αίμα Ρωμαίων η θάλασσα και στη ναυμαχία υπερίσχυσαν οι Αγαρηνοί: «τοσούτος γέγονε φόνος Ρωμαίων ως εκ του αίματος πορφυρωθήναι την θάλασσαν».

Ο αυτοκράτορας για να γλιτώσει πέταξε τα βασιλικά ρούχα και φόρεσε λαϊκά μπήκε σε ένα τυχαίο πλοίο και διέφυγε. Επί λέξει: «Ο δε βασιλεύς εσθήτα φαύλην ενδύς και εις πλοίον εμβεβηκώς το παρατυχόν μετά τινων ολίγων διέδρα και εις το Βυζάντιον διασέσωστο.»

Τότε οι πειρατές κατέλαβαν το νησί. Η τύχη του σωριασμένου για χίλια χρόνια κολοσσού στην ακτή της Ρόδου έλαχε να έχει τέλος.

 Τον τεμαχίσανε ο Αγαρηνοί και τον πούλησαν. Σημειώνει μάλιστα πως ο Εβραίος έμπορος που τον πήρε χρησιμοποίησε εννιακόσιες (!) καμήλες. 

Επί λέξει: «τον χαλκόν Ιουδαίος πριάμενος έμπορος εννακοσίαις καμήλοις λέγεται τούτον μετενεγκείν».

Έτσι, ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου, μπήκε στα χυτήρια της εποχής για να γίνει χύτρες και μπακίρια...

Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

Το πρώτο γραπτό κείμενο στην Ευρώπη

The first written text in Europe

Ανατρέπονται τα ιστορικά κατεστημένα

Γραπτό 7.270 (!) ετών

Γράφει ο συγγραφέας Γιώργος Εχέδωρος



Το πρώτο γραπτό κείμενο της Ευρώπης, αποτυπωμένο σε ξύλινη επιγραφή από προηγμένο άνθρωπο της νεολιθικής εποχής, που βρέθηκε στο λιμναίο προϊστορικό οικισμό του Δισπηλιού της Καστοριάς.

Το 1998 ο καθηγητής κ. Γ. Χουρμουζιάδης δήλωσε πως είναι αδύνατη η δημοσίευση του κειμένου του Δισπηλιού που ήρθε στο φως το 1994, λόγω του ότι η ξύλινη επιγραφή ...καταστράφηκε.
Το περίεργο είναι πως 7. 258 χρόνια περίμενε η ...επιγραφή για να τη δει ο κ. καθηγητής και μόλις την είδε ...κονιορτοποιήθηκε.
Είναι εμφανές πως η όποια επίσημη δημοσίευσή της θα ανέτρεπε όλο το ...ιστορικό σκηνικό περί ανακάλυψης της γραφής, της αποτύπωσης της έναρθρης φωνής του ανθρώπου με γράμματα (και όχι με ιδεογράμματα) και μάλιστα στο γεωγραφικό χώρο της Ελλάδας, στο γεωγραφικό χώρο της Ευρώπης...Θα ανατρέπονταν δηλαδή η θεωρία πως οι Έλληνες- όπως μας διδάσκουν- έλαβαν και αυτοί, το φως εξ ...ανατολάς ( από βαβυλώνιους, σουμέριους, φοίνικες κλπ. !!) και θα έπρεπε να καλύψουν το μεγάλο κενό των τεσσάρων χιλιάδων χρόνων, όταν δηλαδή, οι ανατολικοί λαοί εκφράζονταν με ιδεογράμματα, οι Έλληνες έγραφαν με συλλαβές όπως σήμερα... Είναι καταφανές ότι αυτό δηλώνει πρώιμο στάδιο σκέψης και πολιτισμού.
Σύμφωνα με τη σημερινή θεωρία - αυτή που διδάσκεται και στα ελληνικά σχολεία - οι Έλληνες έμαθαν γραφή περί το 800 π.Χ. από τους ...Φοίνικες.
Εκείνο που δεν μπορούν να μας εξηγήσουν πως είναι δυνατόν η ελληνική γλώσσα να έχει 800.000 λήμματα, πρώτη γλώσσα στον πλανήτη, όταν η αμέσως επόμενη έχει 250.000 λήμματα.
Πως είναι δυνατόν να γράφηκαν τα Ομηρικά έπη περί το 800 π.Χ. όταν δηλαδή έμαθαν να γράφουν οι Έλληνες; Παρουσιάστηκαν ξαφνικά οι αρχαίοι Έλληνες στο ιστορικό προσκήνιο τον 8ο αιώνα π.Χ., με γλώσσα εκατοντάδων χιλιάδων λημμάτων, που για να δημιουργηθεί απαιτείται γλωσσική προϊστορία τουλάχιστον 10.000 ετών (σύμφωνα με επίσημη αμερικανική γλωσσολογική έκθεση).Η αγγλική γλώσσα είναι 1.600 ετών και έχει 48% ελληνικές λέξεις με σύνολο λημμάτων 240.000. Η γερμανική είναι 1.700 ετών και έχει 250.000 λήμματα με ελληνικές λέξεις 46%.
Η ομηρική γλώσσα τι ηλικία έχει;
Έμαθαν να γράφουν οι Έλληνες από τους ανατολικούς λαούς και ξαφνικά έγραψαν τα ομηρικά έπη που έχουν ιστορικό βάθος τριών χιλιάδων ετών;Τι είναι αυτό που φοβίζει τους ιστορικούς; Μήπως γιατί δεν χάθηκαν στη σκόνη της ιστορίας και οι Έλληνες όπως οι Χαναναίοι, οι Σουμέριοι, οι Βαβυλώνιοι, οι Φοίνικες κλπ.; Μήπως η αλήθεια, η πραγματικότητα, αποτελεί εμπόδιο και φόβος στα σχέδια κάποιων ‘εκλεκτών’ που επιδιώκουν την τύφλωση των λαών;


Τι γράφει το δημοσίευμα πριν δεκαπέντε χρόνια:

Το παλιότερο οργανωμένο γραπτό κείμενο που βρέθηκε στη γη της Ευρώπης και χρονολογείται πριν από 7.254 χρόνια(!) από σήμερα αποκαλύφθηκε στη λίμνη της Καστοριάς.



Είναι μια ξύλινη πινακίδα με άγνωστο μήνυμα χαραγμένο
από ένα νεολιθικό ψαρά ή έμπορο λιμνιαίου προϊστορικού οικισμού στο Δισπηλιό Καστοριάς, γραμμένο δύο χιλιάδες χρόνια πριν από τα γραπτά ευρήματα των Σουμερίων και τέσσερις χιλιάδες χρόνια πριν από τις κρητομυκηναϊκές πήλινες πινακίδες της γραμμικής γραφής.
Τη συγκλονιστική ανακοίνω­ση έκανε χθες στη διάρκεια του αρχαιολογικού συνεδρίου για το φετινό ανασκαφικό έργο στη Βόρεια Ελλάδα ο καθηγη­τής της Προϊστορικής Αρχαιο­λογίας στο ΑΠΘ κ. Γιώργος Χουρμουζιάδης, που αποκά­λυψε το ντοκουμέντο στη διάρκεια ανασκαφικής έρευ­νας το περασμένο καλοκαίρι.
Η ξύλινη πινακίδα με την επιγραφή χρονολογήθηκε επακριβώς με τη μέθοδο του άνθρακα-14 στον «Δημόκρι­το» στο 5260 (!) π.Χ., δηλαδή στο τέλος της μέσης νεολιθι­κής περιόδου.
Ο κ. Χουρμουζιάδης με επι­στημονικά επιχειρήματα κατέ­ληξε στο συμπέρασμα ότι τα χαράγματα της επιγραφής, που είναι οργανωμένα σε στί­χους, δεν πρέπει να είναι διακοσμητικά, αλλά «γράμματα» που μπορούν να ενταχθούν στο σύστημα της παλαιοευρωπαϊκής γραφής και μάλιστα στην πρώιμη φάση της.
«Είναι το μοναδικό έγγραφο-εύρημα όπου τα σήματα του δεν έχουν ιδεογραφικό χαρακτήρα (με μορφές αν­θρώπων, ζώων, του ήλιου κ.ά.) και παρουσιάζουν προχωρη­μένο χαρακτήρα αφαίρεσης, άρα είναι προϊόν διανοητικής επεξεργασίας», είπε ο κ. Χουρμουζιάδης.
Η ανακοίνωση του μοναδι­κού προϊστορικού ευρήματος εντυπωσίασε τους αρχαιολόγους-συνέδρους, ενώ ο κ. Χουρμουζιάδης διατύπωσε το ερώτημα: «θα μπορέσουμε, άραγε, να μάθουμε ποτέ αν αυτά τα σήματα ήταν η πρώτη αρχή ενός διηγηματικού λό­γου ή του λόγου μιας εξου­σίας;».

Περισσότερα στην ανάρτηση: Η πρώτη γραφή της ανθρωπότητας