‘ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ’

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Μελετώντας κανείς τους βυζαντινούς συγγραφείς εντυπωσιάζεται από τις αναφορές τους για ‘σημεία και τέρατα’ που προοιώνιζαν ήττες, νίκες, θανάτους και γεννήσεις.
Μερικά από αυτά τα προμηνύματα θα μεταφέρουμε στη σχετική αναφορά μας. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά είναι το όνειρο του Κωνσταντίνου του ιδρυτή της πόλης του Βυζαντίου.
Γράφει σχετικά ο Ιωάννης Μαλάλας (491-578 μ.Χ.).στη «Χρονογραφία» του:
« Ὁ Κωνσταντίνος... ἑλκυσθεὶς εἰς ὕπνον εἶδε κατ' ὄναρ ἐν τῷ οὐρανῷ σταυρόν, ἐν ᾧ ἐπεγέγραπτο, Ἐν τούτω νίκα. καὶ ἀναγνοὺς τὸ ἐπιγεγραμμένον ἐν τῷ σταυρῷ διυπνίσθη· καὶ ἀναστὰς ἐποίησε σίγνον σταυροῦ, ὡς εἶδεν ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ προηγεῖτο αὐτοῦ. καὶ προτρεψάμενος τὸν ἴδιον στρατόν, λέγων ὅτι Νικῶμεν, καὶ ὁρμήσας καὶ συμβαλὼν τοῖς βαρβάροις, ἐνίκησε τὸν πόλεμον κατὰ κράτος»

Δηλαδή,
«Ο Κωνσταντίνος όταν βυθίστηκε σε ύπνο είδε στο όνειρό του έναν σταυρό στον ουρανό, όπου έγραφε Εν τούτω Νίκα, μόλις διάβασε τις λέξεις που ήταν στο σταυρό, ξύπνησε. Σηκώθηκε κι έφτιαξε το σημάδι του σταυρού όπως το είδε στον ουρανό και μπήκε μπροστά από αυτόν. Συμπαρέσυρε, έτσι, το στρατό του λέγοντας ότι Θα Νικήσουμε και όρμησε επιτιθέμενος στους βαρβάρους, κατάφερε, μάλιστα, να τους συντρίψει.»
Μια άλλη σχετική αναφορά για το ίδιο θέμα μας κάνει ο Ιωάννης ο Ζωναράς (1110-1180). Μας αναφέρει πως ο ιδρυτής της Νέας Ρώμης ο Κωνσταντίνος ο ισαπόστολος (έτσι τον αποκαλεί) βρισκόταν σε μεγάλη αγωνία για την τύχη της αυτοκρατορίας λόγω των απειλών των στρατευμάτων του Μαξέντιου. Μέσα στο φόβο και στην αγωνία του:
«τύπος αὐτῷ σταυρικὸς μεσούσης ἡμέρας δι' ἀστέρος ἐφάνη κατ' οὐρανὸν καὶ
γραφὴ περὶ τὸν σταυρὸν Ῥωμαϊκοῖς στοιχείοις, δι' ἀστέρων καὶ αὐτοῖς τυπουμένοις
καὶ φράζουσιν "ἐν τούτῳ νίκα." ἐκ χρυσοῦ τοίνυν αὐτίκα σχεδιάσας σταυρὸν κατὰ
τὸν φανέντα τύπον αὐτῷ καὶ τοῦτον κελεύσας τῆς στρατιᾶς αὐτοῦ προπορεύεσθαι,
τοῖς τοῦ Μαξεντίου συρρήγνυται καὶ ὑπερτερεῖ ».
Δηλαδή,
Στη διάρκεια της ημέρας φάνηκε στον ουρανό αστερισμός σε σχήμα σταυρού και γύρω από το σταυρό αυτόν υπήρχαν ρωμαϊκά γράμματα, τυπωμένα στον ουρανό με αστέρια που έλεγαν ‘εν τούτω νίκα’. Εδώ θα νικήσεις. Αμέσως έφτιαξε με χρυσό έναν σταυρό, όπως ακριβώς του παρουσιάστηκε στο όνειρο. Διάταξε μάλιστα ο σταυρός αυτός να βρίσκεται εμπρός από το στρατό. Έτσι τον Μαξέντιο κατατρόπωσε και νίκησε.
Θα πρέπει, βέβαια, να σημειώσουμε πως το όνειρο αυτό ήταν μια έξυπνη επινόηση του Κωνσταντίνου προς το στρατό του, που βρισκόταν σε κατάσταση διάλυσης μετά από συνεχείς ήττες από τον αντίπαλό του.
Ο Μαξέντιος, μάλιστα, έπαιζε πολύ καλά το προπαγανδιστικό παιχνίδι του πολέμου κάνοντας ψυχολογικό πόλεμο στο στράτευμα του Κωνσταντίνου με άλλες μαντικές ικανότητες.
Σημειώνει ο ίδιος βυζαντινός συγγραφέας για τις μεθόδους του Μαξέντιου που ήταν πράγματι ανατριχιαστικές, αφού έσφαζε βρέφη και από τα σπλάχνα τους ...προέβλεπε τα μελλούμενα:
«γοητείαις κεχρημένος καὶ δι' ἀνατομῆς βρεφῶν μαντευόμενος
καὶ ἄλλα πράττων ἀθέμιτα, ἃ δέος ἐνεποίει τῷ Κωνσταντίνῳ.”

Δηλαδή,
Χρησιμοποιούσε μαγικά τεχνάσματα. Ειδικότερα, προμηνούσε το μέλλον από τα σπλάχνα των βρεφών, και άλλα πολλά έκανε αθέμιτα με τα οποία δημιουργούσε φόβο στον Κωνσταντίνο.

Ο στρατός του Κωνσταντίνου είχε πανικοβληθεί με όλα αυτά. Τότε παρουσιάστηκε το μεγάλο όνειρο με τα αστέρια να σχηματίζουν το ‘ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ’. Το οποίο αποδείχθηκε αποτελεσματικό...

ΤΟ ΑΙΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΣΤΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ‘64...

« Οι Τούρκοι ...διχοτόμησαν την Κύπρο!
"Οι τουρκοκύπριοι έφθασαν μέχρι του σημείου να διχοτομήσουν την Μεγαλόνησον κρατούντες για λογαριασμό τους την μερίδα του λέοντος. Ο χάρτης που δημοσιεύουμε τυπώθηκε στην Άγκυρα και διανέμεται στην Κύπρο. Όπως βλέπετε, εις τον τουρκικόν τομέα (το επάνω μέρος) που έχει διακοσμηθή και με τουρκικάς σημαίας, περιλαμβάνεται και η πρωτεύουσα της Κύπρου, η Λευκωσία. Οι Έλληνες, που αποτελούν το 80% του πληθυσμού της Μεγαλονήσου - κατά τους Τούρκους– θα πρέπει να ονομάσουν πρωτεύουσαν των την Λεμεσό ή την Λάρνακα.» (εφημ. Εμπρός 4/1/1964)

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Διαβάζω από την blogόσφαιρα τις θέσεις του Υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας που αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία στα ελληνικά νησιά (δες μετά αυτό) και κάνω συναφείς συνειρμούς - η ιστορική μνήμη πάει στο τότε… Στη δεκαετία του 1960, που ήμουνα παιδί...

Δέκα χρόνια πριν την εισβολή οι Τούρκοι είχαν εκδηλώσει τα σχέδια διχοτόμησης της Κύπρου. Κι αυτά δεν έγιναν γνωστά μόνον στην Τουρκία, αλλά στην Ελλάδα, στην Κύπρο, σε όλον τον κόσμο.
Το δημοσίευμα της εφημερίδας «Εμπρός» της 4ης Ιανουαρίου 1964 δημοσίευσε τα τουρκικά επεκτατικά σχέδια του στρατιωτικού κατεστημένου της Τουρκίας προβλέποντας τις δραματικές εξελίξεις της επόμενης δεκαετίας.
Η Ελλάδα πνιγμένη στον δικομματισμό, αδυνατούσε να δει τι μέλλει γενέσθαι…
Τα δύο μεγάλα κόμματα, όπως και σήμερα, βρισκόντουσαν σε αναβρασμό. Αλλά ευτυχώς (!!) οι Τούρκοι δεν ...τόλμησαν να πραγματοποιήσουν απόβαση στη Κύπρο, και έτσι ...μπορούσαν να γίνουν οι ...εκλογές(!!).
Γράφει, επακριβώς, στο κύριο θέμα της η αναφερόμενη εφημερίδα, που σήμερα, αισθανόμαστε να μας κατακλύζει η αγανάκτηση:
« Η νέα οξύτης, την οποίαν, αποτόμως, συνεπεία των Τουρκικών απειλών, είχε προσλάβει την νύκτα της Πρωτοχρονιάς το θέμα της Κύπρου, εδημιούργησε προς στιγμήν την εντύπωσιν ότι βαίνομεν προς αναβολήν των εκλογών και ματαίωσιν της αποφασισμένης διαλύσεως της Βουλής, σχηματιζομένης και πάλιν πολιτικής Κυβερνήσεως εκ της Ενώσεως Κέντρου, προς υπεύθυνον διαχείρισιν του Κυπριακού. Ευτυχώς, η Τουρκία, δεν ετόλμησε να πραγματοποιήση τας περί αποβάσεως απειλάς της και ούτω η οξύτης του Κυπριακού υπεχώρησε, κατόπιν δε τούτου δεν προβλέπεται αλλαγή εις τας δια του διορισμού της Υπηρεσιακής Κυβερνήσεως Παρασκευοπούλου δια ραγδαίας πολιτικάς εξελίξεις. Απομένει ήδη η διάλυσις της Βουλής και η δια του ιδίου Βασιλικού Διατάγματος προκήρυξις των εκλογών δια την 16ην Φεβρουαρίου.»

Οι Τούρκοι δεν απειλούσαν, απλά, ενημέρωναν για τις προθέσεις τους...

Οι Τούρκοι, όμως, και επίσημα, λοιπόν, δεν κρύβουν τις προθέσεις τους. Θα πραγματοποιήσουν απόβαση στο νησί. Η απόφαση ήταν δεδομένη, Ο χρόνος δεν είχε ωριμάσει ακόμη και το χειρότερο η Ελλάδα δεν μπορούσε να το ...ακούσει. Ή κώφευε ή ήταν προσηλωμένη στα της πολιτικής εξουσίας δρώμενα...
Λέει ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών στο δημοσίευμα που παρατίθεται:
«η Τουρκία θα ζητήση την διχοτόμησιν της Κύπρου, αν όλαι αι άλλαι λύσεις της παρούσης κρίσεως αποτύχουν.
»Η Τουρκία ούδέποτε θα δεχθή κατάργησιν των συμφωνιών δια την Κύπρον την οποίαν επιδιώκει ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος.
»Η κυβέρνησις της Άγκυρας έχει ως πρωταρχικόν σκοπόν εις περίπτωσιν καθ’ ήν θα απεφασίζετο αναθέωρησις του Συντάγματος της Κύπρου, να ενισχύση τας εγγυήσεις τας σχετικάς με την ασφάλειαν της τουρκικής κοινότητας της Κύπρου, εγγυήσεις των οποίων την ανεπάρκειαν απέδειξαν τα τελευταία γεγονότα εν Κύπρω.
Εξ άλλου 20.000 τρομοκράται της ΕΟΚΑ, εξωπλισμένοι μέχρις οδόντων συνέχισεν ο Τούρκος Υπουργός δρουν ελευθέρως εις ολόκληρον την Κύπρον και η σφαγή των Τούρκων εις την Κύπρον θα ηδύνατο να επαναληφθή ανά πάσαν στιγμήν.»
Αν και η εφημερίδα δηλώνει ότι ο Υπουργός των Εξωτερικών της Τουρκίας Ερκίν ψεύδεται για τους «20.000 τρομοκράτας της ΕΟΚΑ», ποιος μπορούσε να τους σταματήσει;
Τα πολιτικά πράγματα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο…
...και με τη Χούντα φθάσανε στον χείριστο βαθμό... στη απόβαση...στην εισβολη...στους νεκρούς...αγνοούμενους... Και το αίμα ακόμη ρέει...

ΕΛΛΑΔΑ, ΜΑΝΑ ΓΗ, ΑΙΩΝΙΑ

Οι καλύτεροι ...πλαστογράφοι των αρχαίων νομισμάτων

Αντίγραφο νομίσματος του Μέγα Αλέξανδρου της "Βουλγαρικής Σχολής Αντιγράφων", το πρωτότυπο βρέθηκε στην Ταρσό της Μικράς Ασίας. Πουθενά δεν γράφει ότι είναι αντίγραφο.

(Αντίγραφο Σβορώνου Plate VIII, 1. )

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Η ερώτηση ενός αναγνώστη ήταν η αιτία της γραφής αυτού του σημειώματος. Με ρωτά αν αυτά τα αρχαιοελληνικά νομίσματα που πωλούνται στις ξένες δημοπρασίες είναι πραγματικά.
Δράττομαι έτσι της ευκαιρίας να αναφερθώ στους καλύτερους αντιγραφείς των νομισμάτων. Αυτοί είναι οι ...Βούλγαροι!
Έχουν την πρωτιά στην κατασκευή πλαστών νομισμάτων.
Είναι γνωστό στον συλλεκτικό κόσμο πως ο καλύτερος κατασκευαστής πλαστών αρχαίων νομισμάτων στον κόσμο είναι σήμερα η αμφισβητούμενη βουλγαρική επιχείρηση Slavey Petrov. Ο Βούλγαρος κατασκευαστής διαμένει στη Γερμανία και έχει την Ιστοσελίδα : Titiana & Slavey Art Numis.

Τετράδραχμο του Λυσιμάχου. Αντίγραφοτου Slavey, σε ασήμι. Το πραγματικό είναι του 288-281 π.Χ.
Ο οίκος Slavey αμφισβητείται γιατί δεν είχε (ή γιατί δεν έχει) χαρακτηρίσει όλα τα πλαστά που κατασκεύασε ως αντίγραφα. Επιπλέον οι μαθητευόμενοι του- στην πλαστογράφηση- έχουν δημιουργήσει καινούργια αντίγραφα για την προσέλκυση νέων πελατών.
Το κακό, όμως, είναι πως οι νέοι συλλέκτες που δεν γνωρίζουν, θα πιστέψουν πως ο οίκος Slavey έχει αυθεντικά νομίσματα.

Πτολεμαίος ο Α' - Αλέξανδρος, τετράδραχμο. Αντίγραφο του Slavey. Ασήμι 950, πουθενά δεν γράφει ότι είναι αντίγραφο.

Τα πλαστά νομίσματα Slavey ένα έμπειρο μάτι μπορεί εύκολα να τα εντοπίσει.
Οι βουλγαρικές πλαστογραφίες έχουνε ένα ύφος χαρακτηριστικά επιδεικτικό.
Τα νομίσματα συνοδεύονται και με επεξηγήσεις που δηλώνουν πως τάχα είναι αρχαία παρά του ότι είναι, απλά, σλαβικά αντίγραφα.
Το μήτρα τους είναι διαφορετική, πιο λεπτομερής, φωτεινή ή περισσότερο εκφραστική, συχνά με αισθησιακά μάτια ώστε να είναι περισσότερο εντυπωσιακά.
Το εργαστήριο του Σλάβεϊ προσπαθεί να μιμηθεί και να πρωτοτυπήσει και στην κατασκευή των πλαστών νομισμάτων. Έτσι εργάζονται όπως οι αρχαίοι. Δηλαδή, με το χέρι. Κόβουν τη μήτρα που θέλουν να χρησιμοποιήσουν με το χέρι και αποφεύγουν τη χρησιμοποίηση σύγχρονων μηχανών κοπής.
Χρησιμοποιούν, επίσης, υδραυλική πίεση και αποφεύγουν τη χρήση δίσκου ή βαριοπούλας. Αυτό τυπικά οδηγεί στο σχηματισμό ομοιόμορφων επιφανειών.
Η εταιρεία Slavey έχει κάνει πάρα πολλά αντίγραφα από το 1966. Έχει πουλήσει πάνω από τριακόσια αντίγραφα από κάθε μήτρα που έχει δημιουργήσει.
Επειδή όμως η υπόθεση έχει χρήμα, εμφανίστηκαν και ανταγωνιστές. Διάφοροι άλλοι, Βούλγαροι και αυτοί, παραγνωρίζοντας τα δικαιώματα που τυχόν είχε ο Σλάβεϊ, τα παρουσιάζουν ως δικά τους και τα ξαναπουλούν. Εκτός από αυτά κάνουν και αντίγραφα των ...αντιγράφων του Σλάβεϊ.

Αθηναϊκό τετράδραχμο. Αντίγραφο του Slavey σε ασήμι 950. Το πραγματικό είναι του 157-63 π.Χ.
Τα πωλούν μάλιστα μέσω του eBay. Αυτά τα νομίσματα είναι τυπικά πιο ελαφριά από τα πρώτα αντίγραφα και προσεγγίζουν το βάρος των πραγματικών αρχαίων νομισμάτων.
Η αλήθεια είναι ότι ο Σλάβεϊ συχνά δημιουργεί εκλεπτυσμένη εργασία, αν και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί όλη η δημιουργία ως ξεχωριστή.

Σάτυρος της Θάσου με τη νύμφη. Αντίγραφο του Slavey κλασικός στατήρας. Το πραγματικό είναι του 430-411 π.Χ.

Καλό είναι, επίσης, να γνωρίζουν οι συλλέκτες πως τα κομμάτια που παρουσιάζονται με την προσωνυμία «Βουλγάρικης Σχολής», πωλούνται ως δημιουργίες του Σλάβεϊ, εξαπατώντας τους συλλέκτες με την φήμη που απέκτησε το όνομα Slavey.

--

Is FYROM a democratic country YES or NO ?

πρόταση taxalia



Δημοσκόπηση-απάντηση στο αμερικάνικο ιστολόγιο http://www.topix.com/



27 Μαϊ 2009



Is FYROM a democratic country YES or NO ?



Στο taxalia πληρώνουμε μετρητοίς και με το ίδιο νόμισμα. Ψηφίστε και διαδώστε !!!!!



http://www.topix.com/forum/topstories/TSU2Q2IEJAHQ3BADQ

Ψηφίστε πηγαίνοντας στο εικονιζόμενο ιστολόγιο.

Η αμαζόνα, ο Σάτυρος ...και τα ελβετικά φράγκα

Γράφει ο Γιώργος Έχέδωρος

Βλέπουμε την Αμαζόνα, γυμνή από τη μέση και πάνω με γυρισμένη την πλάτη στο ‘μπανιστιρτζή’ Σάτυρο. Έχει γονατίσει με το αριστερό πόδι και προσπαθεί να φτιάξει το τόξο της.
Είναι το ασημένιο νόμισμα της πόλης των Σολέων. Στην άλλη πλευρά υπάρχει ένα ανάγλυφο τετράγωνο με τη λέξη ’ ΣΟΛΕΩΝ ‘, και ανάγλυφα τα προϊόντα της, ένα τσαμπί σταφύλι (βότρυς) και μια μέλισσα.
Πρόκειται για την πόλη ΣΟΛΟΙ, της Κιλικίας που ήταν ξακουστή για τα κρασιά της και το μέλι της.
Βρισκόταν στο νότιο μέρος της Μικράς Ασίας, απέναντι από την Κύπρο, και από την ομιλία των κατοίκων της προήλθε και η λέξη ‘σολοικισμός’ , ‘σολοικίζω, ή ‘σόλοικος’. Που το νόημα της δεν είναι καθόλου κολακευτικό.
Η λέξη ‘σολοικίζω’ άρχισε να λέγεται περιπαικτικά για τους κατοίκους των Σολέων, που προσπαθούσαν με κακό τρόπο να μιμηθούν την αττική διάλεκτο.
Διαβάζουμε στο λεξικό του L & Sc. “Λέγεται ότι παρήχθη η λέξις εκ της παραφθοράς της αττικής διαλέκτου υπό των Αθηναίων αποίκων των εν Σόλοις της Κιλικίας).
Γράφει μάλιστα ο κωμικός ο Ιπποκράτης : «σολοικότερον ἂν εἴη » που θα πει: θα ήταν άξεστο, ηλίθιο.( Αγμ. 763).
Πληροφορούμαστε πως ο τόπος των Σολέων ήταν ιδανικός για κυνήγι και όπως αναφέρει και ο ρωμαίος ιστορικός Πλίνιος οι Σολοί παρήγαγαν εξαιρετικής ποιότητας οίνου.
Όσο για τις Αμαζόνες, όχι δεν ζούσαν στην περιοχή, αλλά ήταν τόσο γνωστές και μυστηριώδεις αλλά και γοητευτικές που εμπλέκονταν μέσα στα παραμύθια των κατοίκων. Οι κυνηγοί, προφανώς θα τις είχαν ...δει (...μπανίσει) μέσα στα πυκνά δάση της περιοχής.
Ο Διογένης ο Λαέρτιος που έζησε περί τον δεύτερο αιώνα μας λέει πως η πόλη ιδρύθηκε από το Σόλωνα:
«(Σόλων) ἐν Κιλικίᾳ, πόλιν συνῴκισεν ἣν ἀφ' ἑαυτοῦ Σόλους ἐκάλεσεν· ὀλίγους τέ τινας τῶν Ἀθηναίων ἐγκατῴκισεν, οἳ τῷ χρόνῳ τὴν φωνὴν ἀποξενωθέντες σολοικίζειν ἐλέχθησαν.»(Βίοι καὶ γνῶμαι τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ εὐδοκιμησάντων Βιβλίον Α', 51)
Δηλαδή,

(Ο Σόλων) στην Κιλικία ίδρυσε πόλη που την ονόμασε από τον εαυτό του Σόλους. Με τους λίγους Αθηναίους που κατοίκησαν εκεί, με την πάροδο του χρόνου αποξενώθηκαν από την ελληνική γλώσσα και πήραν την ονομασία ότι σολοικίζουν.
Για το σολοικισμό κάνει μια αναφορά και ο Στράβων στη Γεωγραφία του:
«ἀπὸ δὲ τοῦ καρίζειν καὶ τὸ βαρβαρίζειν μετήνεγκαν εἰς τὰς περὶ ἑλληνισμοῦ τέχνας καὶ τὸ σολοικίζειν͵ εἴτ΄ ἀπὸ Σόλων εἴτ΄ ἄλλως τοῦ ὀνόματος τούτου πεπλασμένου.»
Δηλαδή,
Από το καρίζω (σ.σ. όπως μιλούσαν οι Κάρες) και το βαρβαρίζω μπήκε στην ελληνική φιλολογία και το σολοικίζειν, που προήλθε είτε από το όνομα Σόλων ή από άλλο πλασμένο παραπλήσιο όνομα.

Και όλη αυτή η ‘βαβούρα’ περί των Σολέων και το σολοικίζω έγινε για τον απλό λόγο:
Ο στατήρας αυτός (το νόμισμα) είναι του 425 με 400 π.Χ. είναι από καθαρό ασήμι και ζυγίζει 10, 68 γραμμάρια και πωλείται, παρακαλώ, στις δημοπρασίες στην τιμή των 18 χιλιάδων ελβετικών φράγκων.
Όταν βγάλουν στο σφυρί τα μάρμαρα του Παρθενώνα τότε θα ...χτυπήσουμε κι εμείς!

Αρχαιολογικός χώρος Τερπνής Σερρών:Οι πέτρες συνεχίζουν να διηγούνται την ιστορία του,άλλα και να καλούν σε βοήθεια.......

Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΤΕΡΠΝΗΣ

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Δυόμιση χιλιόμετρα ννδ της Τερπνής του νομού Σερρών σε μια τοποθεσία που ονομάζεται ‘παλιόκαστρο’ βρίσκεται ένας σημαντικός αρχαιολογικός χώρος. Στο συγκεκριμένο τόπο, όπου έχουν εντοπιστεί οι αρχαιότητες, έχει ερευνηθεί και ανασκαφθεί από την αρχαιολογική υπηρεσία. Ήρθαν στο φως σημαντικά ευρήματα τα οποία φυλάσσονται σήμερα στο αρχαιολογικό Μουσείο Καβάλας.Έχουν γίνει δύο τομές επάνω σε έναν επιβλητικό λόφο που δεσπόζει της περιοχής. Η ομορφιά του τοπίου είναι μαγευτική. Στους πρόποδες του λοφίσκου ρέει ακατάπαυστα το νερό που κατεβαίνει από τη δυτική δασώδη οροσειρά των Κρουσίων. Μεγάλα πλατάνια καλύπτουν τις δύο όχθες που σχηματίζουν ένα θαυμάσιο πλάτωμα που χρησιμοποιείται από τους ντόπιους στις ανοιξιάτικες εξόδους τους.Στον επισκέπτη δίνεται η αίσθηση πως βρίσκεται σε ένα σημαντικό μέρος, όπου πρέπει να έχει οπωσδήποτε ένα ιστορικό βάθος.Όστρακα (κεραμικών) είναι διάσπαρτα σε όλη την περιοχή και στον αρχαιολογικό χώρο του λοφίσκου αλλά και στους γύρω από αυτόν. Γίνεται φανερό πως όλη η περιοχή ήταν κατοικημένη στην αρχαιότητα.Η άποψη αυτή ενισχύεται και από το χώρο εξόρυξης χρυσού στα χίλια πεντακόσια μέτρα από τον αρχαίο οικισμό. Εκεί θα συναντήσει κανείς λοφίσκους από λίθους (δεκάδες χιλιάδες) που ως φαίνεται έχουν αφαιρεθεί από πάνω τους, σε αρχαίους υψικαμίνους, πολύτιμα μέταλλα.Τα σημεία του λοφίσκου που ανασκάφθηκαν από την αρχαιολογική υπηρεσία έχουν περιφραχθεί και σκεπαστεί με λαμαρινοκατασκευές. Εντούτοις σε πολλά σημεία οι περιφράξεις έχουν καταστραφεί και η πρόσβαση σε αυτόν δεν είναι απαγορευτική.

Ναός της Αρτέμιδος;

Η έκπληξή μας ήταν όταν είδαμε έναν μαρμάρινο κίονα με ανάγλυφο πρόσωπο ενός παιδιού με δώδεκα σειρές ανάγλυφων γραμμάτων. Δεν είμαστε ειδικοί για να καθορίσουμε τη χρονολογία της επιγραφής. Αλλά δύο στοιχεία τα οποία εντοπίσαμε μας δίδουν την εντύπωση πως πρόκειται για αρχαίο Ναό προς τιμή της Αρτέμιδας.Ο χώρος είναι σε σχήμα παραλληλεπίπεδου όπου εκατέρωθεν των πλευρών υπάρχουν οι βάσεις για τους κίονες, οι οποίοι βρίσκονται συγκεντρωμένοι έξω από το χώρο. Πρόκειται, λοιπόν, για αρχαίο Ναό.Η επιγραφή είναι χαραγμένη, όπως προαναφέραμε, σε μαρμάρινο κίονα. Στην επιγραφή γίνεται αναφορά στην Αρτέμιδα. Χαράχθηκε, προφανώς, για να τιμήσουν τον εικονιζόμενο Τόρκο. Από ότι μπορέσαμε να καταλάβουμε, η επιγραφή έχει ως εξής:


ΚΕ ΤΟΡΚΩ


ΝΟΥΜΕΣΙΣ ΙΜΑΤΥΩ


ΤΟΙΣ ΕΙΔΕΙΟΙΣ ΤΕΚΝΟΙΣ


ΝΟΥΜΕΣΙ- ΛΙΝΤΩ


ΖΩΣΙΝ ΚΕ ΑΡΤΕΜΙΣ


ΑΡΤΕΜΙΣ -- ΜΑΤΕΙΩ


ΤΑΡΟΥΤΙΝΑΣ ΔΙΜΗ—Ε- ΕΙΣ


ΤΟΡΚΟΣ ΑΡΤΕΜΙΣ ΚΙ ΟΥΙΑ

ΑΝΗΡ ΑΥΤΗΣ ΑΝΕΣΤΗΣΕΝ


ΜΑΤΕΙΩ ΕΚ ΤΩΝ ΕΙΔΙΩΝ ΚΟΠΩΝ


ΜΝΕΙΑΣ ΧΑΡΙΝ


Τ.


Τα ονόματα τα οποία είναι χαραγμένα: Τόρκος, Ματύω, Λιντώ, Ματείω, Ταρουτίνα διαπιστώσαμε πως είναι θρακικής προέλευσης.

Σχετική αναφορά για την προέλευση των ονομάτων αυτώνγίνεται στο βιβλίο: Inscriptiones Graecae (Academiae Scientiarum Germanicae Editae) Berolini MCMLXXII.Επίσης μια μακεδονική επιγραφή με το όνομα Τόρκου φιλοξενείται στη σελίδα 243 του αναφερόμενου βιβλίου:

Περισσότερα στο Βισάλτη

Ο Φιλόσοφος των Φιλοσόφων Ερμής ο Τρισμέγιστος

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Ακόμη και σήμερα, όταν θέλουμε να τονίσουμε την ηθελημένη σιωπή ενός ανθρώπου, λέμε: ‘έχει το στόμα του ερμητικά κλειστό’... Η λέξη ‘ερμητικά’ προήλθε από το αρχαίο μυστικιστικό φιλοσοφικό ρεύμα που είναι γνωστό ως ‘ερμητισμός’.

Είναι ένα σύστημα μεταφυσικών αξιών που δημιουργήθηκε ή καλύτερα διαμορφώθηκε στην ελληνιστική και ρωμαϊκή εποχή. Οι βάσεις του ανάγονται στις φιλοσοφικές θεωρήσεις της πλέον πολυσυζητημένης προσωπικότητας όλων των εποχών, του Ερμή του Τρισμέγιστου.
Σύμφωνα με όλες τις αρχαίες πνευματικές πηγές ο Ερμής ο Τρισμέγιστος βασίλευσε στην αρχαία Αίγυπτο πολύ πριν από την κλασική ελληνική αρχαιότητα και πολύ πριν από τους γνωστούς Αιγύπτιους Φαραώ.(πριν από την τρίτη ή τέταρτη χιλιετία π.Χ.).
Στους Αιγυπτίους είχε την ίδια έκφραση με το σεληνιακό θεό Θώθ. Λέγεται πως η ονομασία του προέρχεται από το έρμα ή έρεισμα ( η βάση, η αρχή) γιατί όλες οι επινοήσεις του ανθρώπου αποδίδονται σε αυτόν. Στον Ερμή οδηγείται η δημιουργία του έναρθρου λόγου, της γλωσσικής απεικόνισης (γραφής), της αριθμητικής, της γεωμετρίας, της αστρονομίας, της μουσικής, της σωματικής υγείας, της σωματικής έκφρασης (χορός), της γλυπτικής και πολλών άλλων.
Εκτός από τη βασιλική του ιδιότητα, ήταν σεβαστός για την φιλοσοφία του και την γνώση της ιατρικής.
Στις θεωρήσεις και γνώσεις αυτές μύησε το αιγυπτιακό ιερατείο το οποίο κατόπιν βάσει των γραπτών του σοφού Βασιλιά, δίδασκε στους μύστες τη γνώση του κόσμου.

φωτο: ο σμαραγδιένος κήπος (έργο του Ερμή του Τρισμέγιστου)

«Μία θεότητα στον κόσμο υπάρχει»

Ο Ερμής αναφέρεται ως ένας παντογνώστης στα χρόνια της βασιλείας του Σώστρου. Γράφει σχετικά ο Ιωάννης Μαλάλας (7-8 αιων):

" Ἑρμῆς ὁ Τρισμέγιστος ὁ Αἰγύπτιος, ἀνὴρ φοβερὸς ἐν σοφίᾳ· ὃς ἔφρασε τρεῖς μεγίστας ὑποστάσεις εἶναι τὸ τοῦ ἀῤῥήτου καὶ δημιουργοῦ ὄνομα, μίαν δὲ θεότητα εἶπε· "
Δηλαδή:
Ο Ερμής ο Τρισμέγιστος ο Αιγύπτιος, άνδρας με φοβερή σοφία. Ο οποίος είπε πως του ακατάληπτου και δημιουργού το όνομα έχει τρεις υποστάσεις σε μια ενιαία θεότητα",

δίδοντας έτσι το τριαδικό της υπόστασης του Θεού, που κατόπιν ενσωματώθηκε στην Ορθοδοξία.
Ο αναφερόμενος βυζαντινός συγγραφέας συνεχίζοντας μας πληροφορεί πως έχει μελετήσει το έργο του Ασκληπιού για τον Τρισμέγιστο («Ερμού Τρισμέγιστου Ασκληπιός ήτοι περί φύσεως θεών διάλογος»), όπου και τα αναγραφόμενα. Τονίζει πάντως πως ο λόγος του Ερμή δεν είναι εφικτός στους αμύητους. Επί λέξει: ‘οὐ γὰρ ἐφικτόν ἐστιν εἰς ἀμυήτους τοιαῦτα μυστήρια παρέχεσθαι, ἀλλὰ τῷ νοῒ ἀκούσατε’.
Ένα σημαντικό κομμάτι από τη φιλοσοφική θεώρηση του Ερμή του Τρισμέγιστου, του φιλοσόφου των φιλοσόφων, αφού προηγείται τουλάχιστο τρεις χιλιάδες χρόνια της κλασικής αρχαιότητας.

“ ἓν μόνον ἐστὶ τὸ φῶς νοερὸν πρὸ φωτὸς νοεροῦ· καὶ ἦν ἀεὶ νοῦς νοὸς φωτεινός, καὶ οὐδὲν ἕτερον ἦν ἢ ἡ τούτου ἑνότης, ἀεὶ ἐν αὑτῷ ὢν ἀεὶ τῷ αὑτοῦ νοῒ καὶ φωτὶ καὶ πνεύματι πάντα περιέχει.ἐκτὸς τούτου οὐ θεός, οὐκ ἄγγελος, οὐ
δαίμων, οὐκ οὐσία τις ἄλλη· πάντων γὰρ κύριος καὶ θεός, καὶ πάντα ὑπ' αὐτὸν καὶ ἐν αὐτῷ ἐστιν.”

Δηλαδή,
Μία μόνο είναι η άυλη Ύπαρξη, πριν από την πεπροικισμένη με νου ζωή. Πάντοτε υπήρχε ο λαμπερός Νους της Ύπαρξης, και τίποτε άλλο δεν ήταν παρά η καθαυτή έννοιά του, πάντοτε μέσα σε αυτό, πάντοτε η κατανόησή του. Η ύλη και τα πνεύματα περιέχονται σε αυτό.
Μακριά από την Ύπαρξη αυτήν δεν υπάρχει ούτε θεός, ούτε δαίμονας ούτε κάποια άλλη ουσία. Γιατί σε όλα αυτά είναι ένας ο κύριος και θεός και όλα βρίσκονται υπό αυτόν και σε αυτόν ανήκουν.

Έτσι, ο Ερμής ο Τρισμέγιστος ήταν ο πρώτος που μίλησε για έναν Δημιουργό του Κόσμου, χιλιάδες χρόνια πριν καθιερωθούν οι σημερινές μονοθεϊστικές θρησκείες σε όλη την υφήλιο.


«Ο Ερμής ήταν ο Τρίτος Μέγιστος»

Μια άλλη αναφορά που αξίζει να σημειώσουμε είναι αυτή από άλλον έναν βυζαντινό συγγραφέα. Τον Ιωάννη το Μοναχό (5ος αι.; ). Σε διάλογο μεταξύ του αυτοκράτορα των Ρωμαίων Ιουλιανού και των χριστιανών Ευγενίου και Μακαρίου ( “πρεσβύτεροι τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Ἐκκλησίας ὑπάρχοντες” ), αναφέρεται στην ύπαρξη τριών βασιλέων της Αιγύπτου με το όνομα Ερμής.
Γράφει επί λέξει ο συγγραφέας των πρώτων βυζαντινών αιώνων:
“ εἰσὶ καὶ παρ' Ἕλλησιν ἄνδρες σοφώτατοι οὐ μόνον δὶς γεννηθέντες, ἀλλὰ καὶ τρίς· ὅ τε γὰρ Ἑρμῆς ὁ Τρισμέγιστος ἐπικαλούμενος, τρίτον ἦλθεν ἐν κόσμῳ, ἑαυτὸν ἐπιγνοὺς, καθὼς αἱ ἱεραὶ αὐτοῦ καὶ θαυμάσιαι βίβλοι διαγορεύουσι, καὶ διὰ τοῦτο Τρισμέγιστος ὀνομάζεται”

Δηλαδή,
Υπάρχουν και στους Έλληνες άνδρες σοφώτατοι που δεν γεννήθηκαν δύο φορές αλλά τρεις. Όπως για παράδειγμα ο Ερμής ο Τρισμέγιστος που αποκαλείται. Ήρθε για τρίτη φορά στον κόσμο, αναγνωρίζοντας τον εαυτό του, όπως μας λένε τα ιερά και θαυμάσια βιβλία του, γι’ αυτό άλλωστε Τρισμέγιστος λέγεται.

Στον Ιωάννη το Μοναχό αναφέρεται ο Ερμής ως Έλληνας θεός που βασίλεψε στην Αίγυπτο, όπως και οι συνονόματοί του κατά το μακρινό παρελθόν.

Ερμής ο Τρισμέγιστος στη Δύση

Μόλις το 15ο αιώνα έγινε γνωστό το έργο του Ερμή του Τρισμέγιστου στη Δύση. Στα χρόνια, δηλαδή, της Αναγέννησης. Μεταφράστηκαν, τότε, από τον Μαρτσίλιο Φιτσίνο -από τα ελληνικά στα λατινικά- αποσπάσματα από το έργο του φιλοσόφου των φιλοσόφων ως “Hermetica Corpus Hermeticum” .
Αυτή η μετάφραση αποτέλεσε το έναυσμα. Το ενδιαφέρον των Ευρωπαίων διογκώθηκε ξαφνικά και από τότε έχουν γίνει αμέτρητες εκδόσεις ενσωματώνοντας στο έργο όλες τις μυστικιστικές και αλχημικές θεωρήσεις των ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων. Ακολούθησαν από τότε έως σήμερα, πάρα πολλές εκδόσεις σε τουλάχιστον εκατό γλώσσες.

Φωτο Βιβλίου: Ερμής ο Τρισμέγιστος, Παρίσι, έκδοση 1549.

φωτο Βιβλίου: The Divine Pymander of Hermes Mercurius Trismegistus. 1630.

Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος  Ἐχέδωρος