346 ξένοι Ακαδημαϊκοί προς Ομπάμα: Ακύρωσε την Αναγνώριση των Σκοπίων ως «Μακεδονία»!

-ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΕΝΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΜΑΣ-

‘Δεν έχουν οι ΗΠΑ κανέναν λόγο να υποστηρίζουν την ανατροπή της Ιστορίας’

Επιστολή Σιούφα σ’ όλους τους προέδρους των Κοινοβουλίων των χωρών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ

Τετρακόσιοι ακαδημαϊκοί (για την ακρίβεια 346) απʼ όλον τον κόσμο ζητούν από τον αμερικανό Πρόεδρο να ακυρώσει την απερίσκεπτη απόφαση του προκατόχου του Τζ. Μπους που αναγνώρισε μονομερώς τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Σε επιστολή που έστειλαν στον Ομπάμα οι ακαδημαϊκοί τονίζουν ότι η ενέργεια αυτή όχι μόνο ακύρωσε γεωγραφικά και ιστορικά γεγονότα, αλλά παράλληλα προκάλεσε μια επικίνδυνη επιδημία ιστορικού ρεβιζιονισμού, της οποίας το πλέον εμφανές σύμπτωμα είναι η κατάχρηση από την κυβέρνηση των Σκοπίων του πλέον διασήμου από όλους τους Μακεδόνες, του Μεγάλου Αλεξάνδρου (!) και επισημαίνουν ότι:«Οι ΗΠΑ δεν έχουν κανέναν λόγο να υποστηρίζουν την ανατροπή της Ιστορίας».
Προχωρώντας σε μια πολυσήμαντη πρωτοβουλία, ο πρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Σιούφας έστειλε το υπόμνημα των διάσημων 346 ακαδημαϊκών απʼ όλες τις χώρες στους προέδρους των Κοινοβουλίων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, καθώς και στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Ο κ. Σιούφας, σε επιστολή που συνοδεύει το υπόμνημα, παραθέτει στοιχεία για τις πάγιες ελληνικές θέσεις στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων και υπογραμμίζει ότι η Ελλάδα κατέβαλε και καταβάλλει κάθε προσπάθεια για την εξεύρεση μιας αμοιβαία αποδεκτής λύσης στο πλαίσιο του ΟΗΕ.Η ιστορική αλήθεια όπως την επισημαίνουν οι ξένοι ακαδημαϊκοίΈχει μεγάλη αξία η ιστορική πραγματικότητα που καταγράφουν οι 346 ακαδημαϊκοί –καθηγητές σε τομείς της ελληνικής και ρωμαϊκής αρχαιότητας– στο υπόμνημα που έστειλαν στον Ομπάμα.
Συγκεκριμένα επισημαίνουν τα εξής ιστορικά στοιχεία, που διαψεύδουν τους αλυτρωτικούς ισχυρισμούς των Σκοπίων, στοιχεία που πρέπει να γνωρίζει κάθε Έλληνας, όπου γης, για να τα προβάλλει στους ανιστόρητους που θέλουν να οικειοποιηθούν τη Μακεδονία μας:
«Πιστεύουμε ότι η απερισκεψία αυτή έχει υπερβεί τα εσκαμμένα και πως οι ΗΠΑ δεν έχουν κανένα λόγο να υποστηρίζουν την υπονόμευση της Ιστορίας. Η συγκεκριμένη χώρα, με τη σύγχρονη της πρωτεύουσα, τα Σκόπια, απεκαλείτο Παιονία στην αρχαιότητα. Τα όρη Βόρας (Καϊμακτσαλάν) και Όρβηλος (τα οποία αποτελούν σήμερα το βορειότερο σύνορο της Ελλάδος) αποτελούν ένα φυσικό όριο το οποίο χώριζε και χωρίζει τη Μακεδονία από τη βόρεια γείτονά της.
Το μόνο πραγματικό σημείο σύνδεσης βρίσκεται κατά μήκος του ποταμού Αξιού/Βαρδάρη, αλλά ακόμα και αυτή η κοιλάδα “δεν αποτελεί γραμμή επικοινωνίας”, επειδή χωρίζεται από φαράγγια. Παρότι αληθεύει πως οι Παίονες καθυποτάχθηκαν από τον Φίλιππο Β΄, πατέρα του Αλεξάνδρου, το 358 π.Χ., δεν ήταν Μακεδόνες και δεν κατοικούσαν στη Μακεδονία. Κατά τον ίδιο τρόπο οι Αιγύπτιοι, για παράδειγμα, οι οποίοι καθυποτάχθηκαν από τον Αλέξανδρο, μπορεί να κυβερνούνταν από Μακεδόνες, συμπεριλαμβανομένης της ξακουστής Κλεοπάτρας, αλλά δεν υπήρξαν ποτέ Μακεδόνες οι ίδιοι και η Αίγυπτος δεν απεκαλείτο ποτέ Μακεδονία.
Μάλιστα η Μακεδονία και οι Έλληνες Μακεδόνες κατοικούν εδώ και 2.500 χρόνια τουλάχιστον στα εδάφη της σύγχρονης ελληνικής επαρχίας της Μακεδονίας. Το ίδιο είδος σχέσης ισχύει και για την Αττική και τους Έλληνες Αθηναίους, το Άργος και τους Έλληνες του Άργους, την Κόρινθο και τους Έλληνες Κορίνθιους κ.ο.κ.
Δεν κατανοούμε πώς οι σύγχρονοι κάτοικοι της αρχαίας Παιονίας, οι οποίοι μιλούν σλαβικά –γλώσσα η οποία καλλιεργήθηκε στα Βαλκάνια περίπου μία χιλιετία μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου– μπορούν να τον διεκδικούν ως εθνικό τους ήρωα. Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν εξ ολοκλήρου και αδιαμφισβήτητα Έλληνας.
Ο προ-προ-προπάππους του, Αλέξανδρος Α΄, συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπου η συμμετοχή επιτρεπόταν μόνο σε Έλληνες. Ακόμα και πριν από τον Αλέξανδρο Α΄ οι Μακεδόνες τοποθετούσαν τις προγονικές τους ρίζες στο Άργος και πολλοί από τους βασιλείς τους χρησιμοποιούσαν την κεφαλή του Ηρακλέους –του κατʼ εξοχήν Έλληνα ήρωα– στα νομίσματά τους.Ο Ευριπίδης –ο οποίος απεβίωσε και ενταφιάστηκε στη Μακεδονία– έγραψε το θεατρικό του έργο «Αρχέλαος» προς τιμήν του θείου Φίλιππου, πατέρα του Αλέξανδρου και το έγραψε στα ελληνικά. Ενώ βρισκόταν στη Μακεδονία ο Ευριπίδης έγραψε τις «Βάκχες», επίσης στα ελληνικά. Προφανώς το μακεδονικό κοινό ήταν σε θέση να καταλάβει τα όσα είχε γράψει και τα όσα άκουγε.
Ο πατέρας του Αλέξανδρου, Φίλιππος, κέρδισε αρκετές νίκες σε ιππικούς αγώνες στην Ολυμπία και τους Δελφούς, τα δύο πιο ελληνικά από όλα τα ιερά της αρχαίας Ελλάδας, όπου δεν επιτρεπόταν σε μη Έλληνες να αγωνιστούν. Ακόμα πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι ο Φίλιππος ορίστηκε διοργανωτής των Πύθιων Αγώνων στους Δελφούς το 346 π.Χ. Με άλλα λόγια, ο πατέρας του Μέγα Αλέξανδρου και οι πρόγονοί του ήταν εξ ολοκλήρου Έλληνες. Την ελληνική γλώσσα χρησιμοποιούσε ο Δημοσθένης και η αντιπροσωπεία του από την Αθήνα όταν επισκέπτονταν τον Φίλιππο, επίσης το 346 π.Χ. Ένας άλλος Έλληνας του Βορρά, ο Αριστοτέλης, πήγε για σπουδές για 20 χρόνια περίπου στην Ακαδημία του Πλάτωνα. Έπειτα επέστρεψε στη Μακεδονία και έγινε δάσκαλος του Αλέξανδρου Γ΄. Στον χώρο διδασκαλίας, ο οποίος σώζεται μέχρι σήμερα κοντά στη Νάουσα, στη Μακεδονία, μιλούσαν ελληνικά. Ο Αλέξανδρος είχε πάντοτε μαζί του στις εκστρατείες την Ιλιάδα του Ομήρου και συγκεκριμένα την έκδοση του Αριστοτέλη.
Ο Αλέξανδρος διέδωσε την ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό σε ολόκληρη την αυτοκρατορία του, ιδρύοντας πόλεις και δημιουργώντας εκπαιδευτικά κέντρα. Αυτό εξηγεί και το γεγονός ότι επιγραφές σχετικά με χαρακτηριστικούς ελληνικούς θεσμούς όπως το Γυμνάσιο έχουν βρεθεί σε τόσο μακρινά μέρη όπως το Αφγανιστάν. Είναι όλες γραμμένες στα ελληνικά.

Και επομένως προκύπτουν οι ερωτήσεις:

Γιατί ήταν η ελληνική γλώσσα η lingua franca σε όλη την αυτοκρατορία του Αλέξανδρου, εφόσον ήταν «Μακεδόνας»; Γιατί γράφτηκε στα ελληνικά, π.χ., η Καινή Διαθήκη;

Οι απαντήσεις είναι προφανείς:

Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Έλληνας, όχι Σλάβος. Οι Σλάβοι και η γλώσσα τους δεν απαντούσαν πουθενά κοντά στον Αλέξανδρο ή την πατρίδα του παρά 1.000 χρόνια αργότερα. Αυτό μας φέρνει πίσω στη γεωγραφική περιοχή η οποία ήταν γνωστή στην αρχαιότητα ως Παιονία. Γιατί οι άνθρωποι που κατοικούν εκεί σήμερα να αποκαλούν εαυτούς Μακεδόνες και τη χώρα τους Μακεδονία; Γιατί να κλέψουν μια εξ ολοκλήρου ελληνική μορφή και να τη μετατρέψουν σε εθνικό τους ήρωα;Οι αρχαίοι Παίονες, είτε ήταν είτε δεν ήταν Έλληνες, αναμφίβολα έγιναν ελληνίζοντες (Greekish) και δεν υπήρξαν ποτέ Σλάβοι. Επίσης, δεν ήταν Μακεδόνες.
Η αρχαία Παιονία αποτελούσε κομμάτι της Μακεδονικής Αυτοκρατορίας. Το ίδιο ισχύει για την Ιωνία, τη Συρία, την Παλαστίνη, την Αίγυπτο, τη Μεσοποταμία, τη Βαβυλωνία, τη Βακτριανή κ.ο.κ.
Ως εκ τούτου, μπορεί προσωρινά να έγιναν «Μακεδονικές», αλλά καμία δεν ήταν ποτέ «Μακεδονία». Η κλοπή του Φιλίππου και του Αλέξανδρου από μια χώρα που δεν ήταν ποτέ Μακεδονία δεν μπορεί να δικαιολογηθεί. Οι παραδόσεις της αρχαίας Παιονίας θα μπορούσαν να υιοθετηθούν από τους σημερινούς κατοίκους εκείνης της γεωγραφικής περιοχής και αυτό θα μπορούσε να δικαιολογηθεί. Η επέκταση, ωστόσο, του γεωγραφικού όρου «Μακεδονία», προκειμένου να καλύψει τη νότια Γιουγκοσλαβία, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί. Ακόμα και στα τέλη του 19ου αιώνα η λάθος αυτή χρήση υποδήλωνε νοσηρές εδαφικές βλέψεις. Το ίδιο κίνητρο κρύβεται πίσω από τους σχολικούς χάρτες, οι οποίοι απεικονίζουν την ψευδομεγάλη Μακεδονία να εκτείνεται από τα Σκόπια έως τον Όλυμπο, με σλαβική επιγραφή. Ο ίδιος χάρτης, και οι διεκδικήσεις του, βρίσκεται σε ημερολόγια, αυτοκόλλητα για αυτοκίνητα, χαρτονομίσματα κ.λπ., τα οποία κυκλοφορούν στο νέο κράτος από τότε που διακήρυξε την ανεξαρτησία του από τη Γιουγκοσλαβία το 1991. Για ποιο λόγο μια νέα, φτωχή χώρα, η οποία περικλείεται από στεριά, να προβαίνει σε τέτοιες απερισκεψίες ως προς την Ιστορία; Για ποιον λόγο να χλευάζει και να προκαλεί τόσο ευθαρσώς τη γείτονα χώρα της;
Όπως και να χαρακτηρίσει κανείς μια τέτοια συμπεριφορά, είναι σαφές πως η συμπεριφορά αυτή δεν έχει σκοπό την ιστορική ακρίβεια, ούτε τη σταθερότητα στα Βαλκάνια. Είναι λυπηρό το γεγονός πως οι ΗΠΑ έχουν υποθάλψει και ενθαρρύνει μια τέτοια συμπεριφορά.
Απευθύνουμε έκκληση προς εσάς, κύριε Πρόεδρε, προκειμένου να βοηθήσετε –με όποιον τρόπο κρίνετε κατάλληλο– την κυβέρνηση των Σκοπίων να κατανοήσει πως δεν μπορεί να οικοδομεί την εθνική της ταυτότητα εις βάρος της ιστορικής αλήθειας. Η διεθνής μας κοινότητα δεν μπορεί να επιβιώσει όταν αγνοούμε την Ιστορία, πόσω μάλλον όταν την επινοούμε».

Σιωπή από Ντόρα!

Η βαρύνουσας σημασίας και με πλήθος ιστορικών στοιχείων επιστολή των καθηγητών δεν αντιμετωπίσθηκε με τη δέουσα σοβαρότητα από την ηγεσία του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών.
Σε επιστολή τους μάλιστα προς την Ντόρα Μπακογιάννη εκφράζουν την ανησυχία και την αγωνία τους «για την αδράνεια της ελληνικής κυβέρνησης στο θέμα της αξιοποίησης της επιστολής», η οποία, όπως σημειώνουν, «ανατρέπει τους ισχυρισμούς της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας και ενδυναμώνει τη διαπραγματευτική ικανότητα της ελληνικής πλευράς».
Την ίδια στιγμή οι γείτονες, σε μια έξαρση εθνικισμού, ξαναγράφουν την Ιστορία!
Σε βιβλίο που εξέδωσε το «Ίδρυμα Εθνικής Ιστορίας» αναφέρεται ούτε λίγο ούτε πολύ ότι οι σημερινοί «Μακεδόνες» είναι απόγονοι των αρχαίων «Μακεδόνων» από τη... Σλοβενία! Το βιβλίο, που αυτοαποκαλείται προκλητικά «Ιστορία του Μακεδονικού Λαού», ισχυρίζεται ότι παρότι δέχθηκαν τις επιθέσεις των Σλάβων και αιχμαλωτίσθηκαν από αυτούς, η ρίζα είναι η ρίζα της «Αρχαίας Μακεδονίας», είναι δηλαδή απόγονοι των «Αρχαίων Μακεδόνων». Σημειώνεται ότι το συγκεκριμένο βιβλίο έχει μεταφραστεί στα αγγλικά και έχει δοθεί σε όλους τους ξένους διπλωμάτες.










Σ.σ.: Τα ονόματα των 346 ξένων ακαδημαϊκών θα δημοσιευθούν την Κυριακή
Το Παρόν




Δεν υπάρχει ενδιαφέρον για την Τερπνή Σερρών! Γιατί είσαστε ...λίγοι!

Παρακάτω καταχωρούμε δύο ενδιαφέροντες αναρτήσεις του φιλικού Blog "Βισάλτης" που δίδουν ένα μοναδικό στόρυ και μια ...μοναδική απάντηση του Υπουργείου Πολιτισμού

Ανάρτηση 18 Αυγούστου 2009 από ‘Βισάλτης’:

Επιτέλους ακουστήκαμε...Τα ερωτήματα του "Βισάλτης" για τον αρχαιολογικό χώρο Τερπνής,αυτούσια στην Βουλή!!!
ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΡΠΝΗ,ΚΑΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ,ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΧΕΔΟΝ 20 ΧΡΟΝΙΑ!!
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάστηκε για τον αρχαιολογικό χώρο Τερπνής μετά και τελευταίο σχετικό θέμα ''Αρχαιολογικός χώρος Τερπνής Σερρών:Οι πέτρες συνεχίζουν να διηγούνται την ιστορία του,άλλα και να καλούν σε βοήθεια...'' που παρουσιάστηκε από το ''Βισάλτης''.Προς μεγάλη μας έκπληξη,τα καυτά και ουσιώδη ερωτήματα που τέθηκαν από εδώ(Αυτά που φοβήθηκε να συμπεριλάβει στις αναδημοσιεύσεις του ο κατά τα άλλα "ανεξάρτητος" και "ασυμβίβαστος" τοπικός τύπος,μιας και εκείνο το διαστημά εκκρεμούσε η ανάθεση της κρατικής διαφήμισης) αυτά τα ερωτήματα λοιπόν μεταφέρθηκαν στην ελληνική Βουλή και τον Υπουργό Πολιτισμού,από τους βουλευτές του Λ.Α.Ο.Σ Άδωνή Γεωργιάδη,Αθανάσιο Πλεύρη και τον μοναδικό -και προς τιμήν του -Σερραίο βουλευτή Ηλία Πολατίδη.Μετά και από αυτήν την εξέλιξη,πιστεύουμε ότι έχουν πειστεί και οι λίγοι ευτυχώς δύσπιστοι, ότι έχουμε να κάνουμε με ΑΡΧΑΙΟ ΝΑΟ.Όταν το "Βισάλτης" μίλησε πρώτο για Ναό κάποιοι τα θεώρησαν αβάσιμα και προτίμησαν να πιστεύουν στις αερολογίες των ανευθυνουπεύθυνων του χώρου, για κτίριο συναθροίσεων και κάτι τέτοια,αποφεύγοντας την αναφορά σε αρχαίο Ναό μιας και κάτι τέτοιο θα "άνοιγε φασαρίες".Πράγμα που ακριβώς συνέβει τώρα!!.Κατά την τελευταία ξενάγηση στον χώρο αναγκάστηκαν να αναθεωρήσουν και κάτι να ψελλίσουν για "τόπο λατρείας".Η προσπάθεια να κρατηθεί το θέμα στην επικαιρότητα θα συνεχιστεί,τουλάχιστον από το παρόν ιστολόγιο,και από όσους έχουν καταλάβει "τι παίζεται" πλέον στο "Παλαιόκαστρο".....
ΠΡΟΣ: ΤΟΝ ΑΞΙΟΤΙΜΟ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ κ. ΣΑΜΑΡΑ ΑΝΤΩΝΗ ΘΕΜΑ: ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΤΕΡΠΝΗΣ ΝΟΜΟΥ ΣΕΡΡΩΝ
Τό τελευταῖο χρονικό διάστημα πυκνώνουν οἱ διαμαρτυρίες τῶν κατοίκων τῆς Κοινότητας Τερπνῆς Νομοῦ Σερρῶν ἀλλά καί Πολιτιστικῶν Φορέων γιά τόν ἀρχαιολογικό χῶρο πού βρίσκεται στήν περιοχή. Πιό συγκεκριμένα, τά σημεῖα τοῦ λοφίσκου πού ἀνασκάφθησαν ἀπό τήν ἀρχαιολογική ὑπηρεσία ἔχουν περιφραχθῆ καί σκεπασθῆ μέ λαμαρινοκατασκευές. Ἐν τούτοις σέ πολλά σημεῖα οἱ περιφράξεις ἔχουν καταστραφεῖ καί ἡ πρόσβασι σέ αὐτόν δέν εἶναι ἀπαγορευτική. Ἤδη ἔχει ἀνακαλυφθῆ καί Ναός τῆς Ἀρτέμιδος μιᾶς καί οἱ ἀνασκαφές ἔφεραν στό φῶς ἕναν μαρμάρινο κίονα μέ ἀνάγλυφο πρόσωπο ἑνός παιδιοῦ μέ δώδεκα (12) σειρές ἀναγλύφων γραμμάτων. Ἐπίσης, ἔχει ἀποκαλυφθῆ ἡ βάσις τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀρτέμιδος μιᾶς καί ὁ χῶρος εἶναι σέ σχῆμα παραλληλεπιπέδου ὅπου ἑκατέρωθεν τῶν πλευρῶν ὑπάρχουν οἱ βάσεις γιά τούς κίονες, οἱ ὁποῖοι βρίσκονται συγκεντρωμένοι ἔξω ἀπό την περιφραγμένη περιοχή. Ὅμως, οἱ ἀρχαιολογικές ἀνασκαφές σταμάτησαν ἀπότομα καί πολλά ἀπό τά εὑρήματα μετακινήθησαν πρός ἔκθεσι σέ Μουσεῖο ὅμορου Νομοῦ.Συνεπῶς ἐρωτᾶται ὁ ἁρμόδιος Ὑπουργός:1. Γιά ποιό λόγο διεκόπησαν οἱ ἀρχαιολογικές ἀνασκαφές καί δέν συνεχίστηκαν μέχρις ὅτου νά ἀποκαλυφθοῦν ὅλα τά εὑρήματα μιᾶς καί οἱ ἐνδείξεις δείχνουν ὅτι ὑπάρχουν ἀκόμη θαμμένα καί ἄλλα κτήρια;2. Γιατί τά μέχρι τώρα εὑρήματα πού βρέθηκαν μετακινήθησαν σέ ὅμορο Νομό τῶν Σερρῶν καί δέν τοποθετήθησαν στό ἐκεῖ Μουσεῖο ἤ ἀκόμη καλύτερα νά δημιουργοῦσαν τά ἁρμόδια κλιμάκια τοῦ Ὑπουργείου κάποιο μικρό Μουσειακό χῶρο στήν Κοινότητα Τερπνῆς;3. Θά συνεχιστοῦν οἱ ἐργασίες μέχρι τήν ὁλοκλήρωσί τους ὥστε νά ἀναδειχθῆ ὁ ἀρχαιολογικός χῶρος καί νά γίνη προσβάσιμος ἀπό τούς ἐπισκέπτες καί ἔτσι νά ἀναδειχθῆ ἕνα τμῆμα τῆς ἱστορίας μας;Ἀθῆναι, 25 Ἰουνίου 2009Οἱ ἐρωτῶντες βουλευτέςΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ, Β΄Ἀθηνῶν (ΛΑ.Ο.Σ.)ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ, Σερρῶν (ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΛΕΥΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, Α΄ Ἀθηνῶν (ΛΑ.Ο.Σ.)
---

και η απάντηση του Υπουργείου στην ανάρτηση του 'Βισάλτη' 20 Αυγ. 2009


Υπουργείο (α)πολιτισμού προς τοπική κοινωνία Βισαλτίας,Συλλόγους,Τερπνιώτες και μπλόγκς:Είστε ανύπαρκτοι..!!!
ΕΤΣΙ ΜΑΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΟΥΛΗΣΑΝ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!Να ζητήσει άμεσα και δημόσια συγνώμη από την τοπική κοινωνία ο υπουργός,και να ανακαλέσει τους χαρακτηρισμούς
Έφτασε στα χέρια μας η απάντηση του Υπουργού (α)πολιτισμού για το αρχαιολογικό χώρο Τερπνής.θα σταθούμε σε τρία σημεία,όπου υποτιμά την νοημοσύνη μας και προσβάλει τους κατοίκους μιας ολόκληρης περιοχής.
1)Δεν υπάρχει ναός της Αρτέμιδος(Μόνον οι ηλίθιοι δεν αλλάζουν γνώμη όπως είπε και κάποιος)
2)Αδύναμη κοινωνική παρουσία στην περιοχή(κοινώς είστε ανύπαρκτοι)
3)Δεν υπάρχουν κονδύλια(που όμως βρίσκονται άμεσα για το Μουσείο της Μεσσηνίας ,και όταν ο κάθε ανώμαλος καλλιτέχνης θέλει να προβάλει την καφρίλα του στην Αθήνα)
Διαβάστε τα σχετικά έγγραφα κάνοντας "κλίκ"
Καταστρέφουν τον πολιτισμό μας,ξεπουλάνε κάθε όσιο και ιερό , μας στερούν την αρχαία κληρονομιά μας, και τώρα ωμά και απροκάλυπτα μας αποκαλούν κοινωνία ανυπάρκτων.Διαμαρτυρηθείτε στο προφίλ του υπουργού στο Facebook μόνον έτσι καταλαβαίνουνΑς τους δείξουμε πως και υπαρκτοί είμαστε και πολλοί,και κοινωνική συνοχή έχουμε
.

Οι Γαλάτες, οι Μακεδόνες και ο Ρωμαίος ήρωας (118 π.Χ.)

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Στα τέλη του περασμένου Ιουνίου, διοργανώθηκε μια έκθεση στην Φρανκφούρτη με θέμα τους Κέλτες. Ένας παρεξηγημένος λαός, κατά τους διοργανωτές, που οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν ως ‘ Κέλτες’ και ‘Γαλάτες’ και την ονομασία αυτή διατήρησαν και οι Ρωμαίοι "Galati" (Galli).
Η πρώτη αναφορά για αυτούς γίνεται από τον Ηρόδοτο. Στην διάρκεια όμως των αιώνων πολλές φορές απασχόλησε την ιστορία των Ελλήνων αλλά και αυτή των Ρωμαίων. Η εκάστοτε αναφορά για αυτούς ήταν συνώνυμο της καταστροφής.



Φώτο: Οι Γαλάτες

Κάθε ‘πέρασμά’ τους ήταν καταστροφικό. Λεηλασίες, δολοφονίες, βιασμοί, αφανισμοί οικισμών κ.α. Οι ιστορικοί συγγραφείς τους καθορίζουν ως πρωτόγονο, βάρβαρο βόρειο-ευρωπαϊκό λαό.Στην έκθεση της Φρανκφούρτης επισημαίνεται και η σημερινή παρουσία τους, πού όπως σημειώνεται, «στους Κέλτες οφείλουμε, σήμερα, δύο πασίγνωστα πράγματα. Τον Αστερίξ και τον Χάρι Πότερ».
Εκθέσανε μάλιστα, στην αναφερόμενη διοργάνωση αρχαία αντικείμενα από τις σημερινές περιοχές απογόνων των Κελτών, όπου μεταξύ άλλων υπήρχαν ελληνικά και ρωμαϊκά νομίσματα. Σαφώς και πρόκειται για λεία από τις επιδρομές τους.

Μια ξεχωριστή δυνατότητα ιστορικής γνώσης μας δίδουν οι επιγραφές οι οποίες είναι πηγές ολωσδιόλου αντικειμενικές και καθαρές αφού στήνονται επεξηγηματικά, σε μνημεία, και καθορίζουν αποτελέσματα σημαντικών ιστορικών γεγονότων.

Μια τέτοια επιγραφή είναι η ‘λαλίστατη’ της αρχαίας Λητής (Μυγδονία, Μακεδονία). Είναι του 118 π.Χ. και μας πληροφορεί για ένα ηρωϊκό γεγονός που διαδραματίστηκε στην Κεντρική Μακεδονία.
Ήδη είχανε περάσει εξήντα χρόνια από την κατάληψη της Μακεδονίας από τους Ρωμαίους. Σε κάθε σημείο της μακεδονικής γης υπήρχε ‘βάση’ των Ρωμαίων. Αυτοί είχαν τα όπλα, αυτοί ήταν ο στρατός της περιοχής.
Γράφει η επιγραφή:

«ἔτους θʹ καὶ κʹ Πανήμου κʹ.
Ληταίων οἱ πολιτάρχαι προβουλευσαμέ-
νων τῶν βουλευτῶν εἶπαν· ἐπεὶ Μάαρκος Ἄννιος Πο-
πλίου υἱός, ἀνὴρ καλὸς καὶ ἀγαθός, ἀποσταλεὶς ταμίας ὑ-
πὸ τοῦ δήμου τοῦ Ῥωμαίων ἐπὶ τὰ κατὰ Μακεδονίαν πράγμα-
τα, καὶ τὸν ἀνώτερον μὲν χρόνον πάντα διατετέλεκεν
τὴν ἀρχὴν προϊστάμενος τῶν τε κατὰ κοινὸν πᾶσιν Μακε-
δόσιν συνφερόντων, πλείστην δὲ πρόνοιαν ποιούμενος τῶν
διαφερόντων κατ’ ἰδίαν τῆι ἡμετέραι πόλει, σπουδῆς καὶ φιλο-
τιμίας οὐθὲν ἐνλείπων·»

Δηλαδή,

«Το έτος θ’ και κ’ μήνα Πανήμου κ’
Οι πολιτικές αρχές της Λητής μετά από σύμφωνη γνώμη των βουλευτών αποφάσισαν τα παρακάτω:
Όταν ο υιός του Ποπλίου Μάαρκος Άννιος στάλθηκε από τη Βουλή των Ρωμαίων ως ταμίας (αξιωματούχος) για τα μακεδονικά πράγματα ακούραστος πάντοτε καθοδηγούσε και έδινε λύσεις για όλα τα προβλήματα προς όφελος των Μακεδόνων, δείχνοντας πάντοτε μεγάλο ενδιαφέρον, προθυμία και φιλοτιμία για την πόλη μας.»


Μας εξηγεί εδώ, πως η εγκατάσταση του Ρωμαίου αξιωματούχο στη μακεδονική πόλη έγινε μετά από απόφαση της ρωμαϊκής Βουλής. Στα χρόνια της εγκατάστασης του Ρωμαίου στρατιωτικού έμελλε να γίνει μια νέα εισβολή των ‘Γαλατών τρομοκρατών’.

«ἐν δὲ τῶι παρόντι καιρῶι καὶ τοῦ τῶν Γαλα-
τῶν ἔθνους συναχθέντος καὶ ἐπιστρατεύσαντος εἰς τοὺς κα-
τὰ Ἄργος τόπους στρατοπέδωι μείζονι, ἐφ’ οὓς καὶ ἐκπορευθέν-
[τ]ος Σέξτου Πομπηΐου τοῦ στρατηγοῦ καὶ παραταξαμένου μετὰ
[τ]ῶν ἰδίων στρατιωτῶν, ὃν καὶ συνβάντος ἐν τῆι μάχηι τελευτῆσαι,
θλιβομένων τε διὰ τὴν αἰτίαν ταύτην τῶν στρατιωτῶν, ἐπεξελ-
θὼν Μάαρκος ὁ ταμίας ἔχων τοὺς ὑφ’ ἑαυτὸν τεταγμένους ἐτρέ-
[ψ]ατο τοὺς ὑπεναντίους καὶ τοῦ τε πτώματος ἐκράτησεν καὶ πο[λ]-
λοὺς αὐτῶν ἀπέκτεινεν, ἐκυρίευσεν δὲ καὶ ἵππων καὶ ὅπλων πλε[ι]-
όνων»



Φώτο: Οι Ρωμαίοι

Δηλαδή,

«πρόσφατα Γαλατικά έθνη συγκεντρώθηκαν και δημιούργησαν στρατό μεγάλο κοντά στο Άργος (Ορεστικόν) εναντίον τους, τότε, εκστράτευσε ο (ρωμαίος) στρατηγός Σέξτος Πομπηίος και αντιπαρατάχθηκε με τους στρατιώτες του, στη διάρκεια της μάχης, όμως, σκοτώθηκε και αυτό είχε άσχημο αντίκτυπο στους στρατιώτες του. Όταν το πληροφορήθηκε ο Μάαρκος ο Ταμίας, έτρεξε με τους άνδρες του εναντίον τους, σκοτώνοντας πολλούς Γαλάτες , κατόρθωσε να πάρει το πτώμα του στρατηγού και ως λάφυρα πήρε πολλά άλογα και όπλα.»

Η ίδια η επιγραφή, η οποία αποτελεί ένα μεγάλο ιστορικό αφήγημα, μας πληροφορεί με λεπτομέρεια τη συνέχεια της έκβασης της επιδρομής των Γαλατών καθώς μαζί με αυτούς ενώθηκαν και o μονάρχης των Μαιδών ονόματι Τίπας και ο πειναλέος λαός του.

Γράφει η επιγραφή:
"Δεν πέρασαν πολλές μέρες και ανασυντάχθηκε το ιππικό των Γαλατών, ενώθηκαν με αυτούς και άλλοι, μεταξύ αυτών και ο Τίπας ο δυνάστης των Μαιδών που τον ακολουθούσε μεγάλος αριθμός ασύντακτου στρατού. Ο Ρωμαίος, Άννιος, τους αντιμετώπισε και απέτρεψε τη λεηλασία της πόλης."
Οι Ληταίοι για να ευχαριστήσουν το Ρωμαίο στρατιωτικό συνεδρίασαν και αποφάσισαν να τον τιμήσουν.

Αποδίδουμε το κείμενο της επιγραφής στη νεοελληνική:

«Για αυτό το λόγο έγινε αποδεκτό από τη βουλή και το δήμο των Ληταίων να απονείμουν έπαινο στον «Μάαρκον Ἄννιον Ποπλίου ταμίαν Ῥωμαίων» και να τον στεφανώσουν για τα κατορθώματά του με θάλλινο στεφάνι και προς τιμήν του θα διοργανώνονται ιππικοί αγώνες κάθε Δαίσιο μήνα μαζί τους άλλους αγώνες που καθιερώθηκαν για ευεργέτες της πόλης. Απέστειλαν μάλιστα (οι Ληταίοι) αποσταλμένους να τον συγχαρούν και να του ευχηθούν να είναι πάντα γερός αυτός και οι στρατιώτες του, να του παραδώσουν το ψήφισμα της πόλης και να τον παρακαλέσουν να αποδεχθεί ευνοϊκά την απόφαση του Δήμου.»

Ο συντάκτης της γερμανικής εφημερίδας, του οποίου το όνομα δεν συγκράτησα, πολύ σωστά ονόμασε τους Γαλάτες ως ‘τρομοκράτες της αρχαιότητας’ αφού όπως σημειώνει ‘ήταν ο λαός –τρόμος, του πολιτισμένου ελληνο-ρωμαϊκού κόσμου, αφού οι ληστρικές επιδρομές του, συνεχίστηκαν για 1500 χρόνια. Μέχρι να εγκατασταθούν εν τέλει, κυρίως, στη Μεγάλη Βρετανία.»






Χ ρ ο ν ο γ ρ α φ ί α


[ ο ἱ Τ ο ῦ ρ κ ο ι ἐ ν τ ῆ ι Ἁ γ ι ᾶ ι Σ ο φ ι ᾶ ι ]

ἐγένετο οὖν ἐν μιᾶι ὥραι ὁ ὑπερμεγέθης ἐκεῖνος ναὸς πλήρης ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν καὶ κάτω καὶ ἄνω καὶ ἐν τοῖς περιαυλίοις καὶ ἐν πάντὶ τόπωι ὄχλος ἀναρίθμητος. κλείσαντες δὲ τὰς θύρας εἱστήκεσαν τὴν παρ᾽ αὐτοῦ σωτηρίαν ἐλπίζοντες.
ὦ δύστηνοι Ῥωμαῖοι, ὦ ἄθλιοι, τὸν ναόν, ὃν ἐκαλεῖτε χθὲς καὶ πρὸ τὴν χθὲς σπήλαιον καὶ βωμὸν αἱρετικῶν καὶ ἄνθρωπος οὐκ εἰσήρχετο ἐξ ὑμῶν ἐντός, ἵνα μὴ μιανθῆι διὰ τὸ ἱερουργῆσαι ἔνδον τοὺς τὴν ἕνωσις τῆς ἐκκλησίας ἀσπαζομένους, νῦν ἔνεκα τῆς ἐπελθούσης ὀργῆς ὡς σωτήριον λύτρον ἐνδύεσθε.
ἀλλ᾽ οὐδὲ τῆς δικαίας ὀργῆς ἐπελθούσης ἐκίνησεν ἂν τὰ σπλάχνα ὑμῶν πρὸς εἰρήνην. καὶ γὰρ ἐν τοσαύτηι περιστάσει εἰ ἄγγελος κατήρχετο ἀπ᾽ οὐρανοῦ ἐρωτῶν ὑμᾶς· <εἰ δέχεσθε τὴν ἕνωσιν καὶ τὴν εἰρηνικὴν κατάστασιν τῆς ἐκκλησίας, διώξω τοὺς ἐχθροὺς ἐκ τῆς πόλεως>, οὐκ ἂν συνετίθεσθε.
εἰ δὲ καὶ συνετίθεσθε, ψεῦδος ἂν ἦν τὸ συντιθέμενον. ἴσασιν οἱ λέγοντες πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν· <κρεῖττον ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας τῶν Τούρκων ἢ Φράγκων>.
τότε οἱ Τοῦρκοι κουρσεύοντες, σφάττοντες, αἰχμαλωτίζοντες ἔφθασαν ἐν τῶι ναῶι οὔπω πρώτης ὥρας παρελθούσης καὶ εὑρόντες τὰς πύλας κεκλεισμένας σὺν τοῖς πελέκεσιν ἔβαλον κάτω μὴ βραδύναντες. ἐλθόντες δὲ ξιφήρεις ἐντὸς καὶ ἰδόντες τὸν μυριάριθμον δῆμον, ἕκαστος τὸν ἴδιον αἰχμάλωτον ἐδέσμει·
οὐ γὰρ ἦν ἐκεῖ ὁ ἀντιλέγων ἢ ὁ μὴ προδιδοὺς ἑαυτὸν ὡς πρόβατον. τίς ἐστιν ὃς διηγήσεται τὴν ἐκεῖ συμφοράν; τίς τοὺς γεγονότας τότε κλαυθμοὺς καὶ τὰς φωνὰς τῶν νηπίων καὶ τὰ σὺν βοῆι δάκρυα τῶν μητέρων καὶ τῶν πατέρων τοὺς ὀδυρμούς, τίς διηγήσεται;
ὁ τυχὼν Τοῦρκος τὴν τρυφερωτέραν ἐρευνᾶι. τὴν ὡραίαν ἐν μοναζούσαις προκατεῖχε μὴν εἷς, ἄλλος δὲ δυνάστης ἁρπάζων ἐδέσμει·
ἡ δὲ τῆς ἁρπαγῆς καὶ τοῦ ἑκλυσμοῦ αἰτία πλόκαμοι τριχῶν, στηθέων καὶ μασθῶν ἀποκαλύψεις, βραχιόνων ἐκτάσεις. τότε ἐδεσμεῖτο δούλη σὺν τῆι κυρίαι, δεσπότης σὺν τῶι ἀργυρωνήτωι, ἀρχιμανδρίτης σὺν τῶι θυρωρῶι, τρυφεροὶ νέοι σὺν παρθένοις, παρθένους ἃς οὐχ ἑώρα ἥλιος, παρθένους ἃς ὁ γεννήσας μόλις ἔβλεπεν, ἑλκόμεναι, εἰ δὲ καὶ βίαι ἀντωθοῦντο, καὶ ῥαβδιζόμεναι·
ἠβούλετο γὰρ ὁ σκυλεύσας εἰς τόπον ἄγειν καὶ παρακαταθέμενος ἐν ἀσφαλείαι στραφῆναι καὶ δευτέραν πραῖδαν ποιῆσαι καὶ τρίτην.
ἐβιάζοντο οἱ ἅρπαγες, οἱ εκδικηταὶ τοῦ θεοῦ, καὶ πάντας μὲν ἰδεῖν ἐν μιᾶι ὥραι δεσμωθέντας, τοὺς μὲν ἄρρενας σὺν καλωδίοις, τὰς δὲ γυναῖκας σὺν τοῖς σουδαρίοις αὐτῶν· καὶ ἦν ἰδεῖν ὁρμαθοὺς ἐξερχομένους ἀπείρους ἐκ τοῦ ναοῦ καὶ ἐκ τῶν ἀδύτων τοῦ ναοῦ ὥσπερ ἀγέλας καὶ ποίμνια προβάτων. κλαίοντες, ὀδυρόμενοι καὶ ὁ ἐλεῶν οὐκ ἦν.

_____________

Textus:Ducae historia byzantina ed. I. Bekker, Bonn 1834, pp. 290/92
Εστάλη από το φίλο & συνεργάτη: Π.Β., Αυστραλία

Ο κρυφός αρχαιοελληνικός πλούτος της Καμπούλ

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Ανασκαφές που έγιναν τις τελευταίες δεκαετίες σε πολλές περιοχές του Αφγανιστάν ανέδειξαν πάρα πολλές αρχαιότητες που ήταν χαμένες και λησμονημένες στα εδάφη της παλαιού ελληνο-βακτριανού βασιλείου.

Οι αρχαιολογικές αποστολές παρασυρμένες από τις ιστορικές πηγές αλλά και τις προφορικές, καθώς μυθοποιήθηκαν από τους μεταγενέστερους, για τον αρχαίο πολιτισμό της Βακτρίας, προέβησαν σε ανασκαφές αρκετών περιοχών στα νότια και στα ανατολικά της χώρας.

Οι ανασκαφές άρχισαν με τους Αμερικανούς και Βρετανούς στα τέλη του ’50 και στις αρχές του ’60, συνεχίστηκαν από του Ρώσους, τους Γερμανούς, τους Γάλλους και τους Γιαπωνέζους πάντοτε συνεπικουρούμενοι από την εκάστοτε εντόπια αρμόδια υπηρεσία.

Ο Σαλέχ Μοχάμαντ Χάλεκ, ένας ντόπιος ποιητής και ιστορικός και κάνει χρέη προϊσταμένου στην περιφέρεια της Καμπούλ υποστηρίζει πως η προστασία της αφγανικής κληρονομιάς θα προστατευθεί μόνον όταν αυτή γίνει συνείδηση μέσα από την εκπαίδευση στους νέους Αφγανούς.

«Ο κόσμος είναι πολύ φτωχός, ψάχνουν διάφορες μεθόδους για να αγοράσουν ένα κομμάτι ψωμιού. Πρέπει να ανοίξουν τα μυαλά τους γιατί δεν γνωρίζουν την αξία της ιστορίας τους, πρέπει να τους βοηθήσουμε, να τους προστατέψουμε».

Πολλά μνημεία γίνονται στόχοι από τους Ταλιμπάν που εμπνεόμενοι από έναν μουσουλμανικό φουνταμενταλισμό καταστρέφουν ότι δεν ανήκει στο Ισλάμ.

Πρόσφατα μάλιστα καταστρέψανε ένα τεράστιο άγαλμα του Βούδα ηλικίας 3.000 ετών. Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα, κατάφεραν να διασωθούν αρκετά αρχαιολογικά ευρήματα και από το ελληνο-βακτριανό κράτος της αρχαιότητας. Προσπαθήσαμε να συγκεντρώσουμε ορισμένα από αυτά.



Οι αρχαίες ελληνικές επιγραφές

(κάντε κλικ για μεγέθυνση)



































Άλλα ελληνικά ή ελληνότροπα ευρήματα






















Nat.Geographic1949 & Paeonia Όχι Βορ.Μακεδονία - 19Aug'09



Χάρτης ντοκουμέντο από National Georgraphic για την Μακεδονία

Πηγή: http://ventetta.blogspot.com/2009/08/national-geographic.html

Δισχίλια Ἒφεσος: «Μακεδόσιν καὶ τοῖς λοιποῖς ἔθνεσιν τοῖς Ἑλληνικοῖς»


Φώτο: Ο Κροίσος λαμβάνει φόρο από έναν Λύδιο χωρικό. (Έργο του Claude Vignon, 1629)Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Ο τεράστιος όγκος των επιγραφικών μαρτυριών, για την πόλη Έφεσο της μικρασιατικής ακτής, εμπλουτίζει σε μεγάλο βαθμό τη φήμη, τον πλούτο, την ακμή, τον πολιτισμό και τη ισχύ που είχε αποκτήσει μέσα στα δισχίλια χρόνια ύπαρξής της.
Έχουν αναβρεθεί πάνω από οκτακόσιες επιγραφές που τονίζουν την ιστορία και τη μνήμη ενός λαμπρού ελληνικού πολιτισμού.

Η παμπάλαια αυτή ελληνίδα πόλη, είναι δημιούργημα των άποικων Ιώνων πριν από την πρώτη χιλιετία π.Χ.
Ο γεωγράφος Στράβων γράφει στο 14ο βιβλίο του:

«ἄρξαι δέ φησιν Ἄνδροκλον τῆς τῶν Ἰώνων ἀποικίας͵ ὕστερον τῆς Αἰολικῆς͵ υἱὸν γνήσιον Κόδρου τοῦ Ἀθηνῶν βασιλέως͵ γενέσθαι δὲ τοῦτον Ἐφέσου κτίστην. »(14.1.3 )

Δηλαδή,

“ Λέει, (ο Φερεκύδης ) ότι ο Άνδροκλος, που ήταν νόμιμο τέκνο του βασιλιά Κόδρου των Αθηνών, ήταν ο αρχηγός του αποικισμού των Ιώνων, που ήταν μεταγενέστερος των Αιόλων, και αυτός έγινε ο ιδρυτής της Εφέσου».

Κι ο αρχαίος γεωγράφος είναι σαφέστατος: Η Έφεσος ιδρύθηκε από το γιο του Κόδρου τον Άνδροκλο που έζησε περί το 1100 π.Χ.
Έξι αιώνες αργότερα αναφέρεται από τον Ηρόδοτο, ως ελληνική πόλη, όταν καταλήφθηκε από τον Κροίσο που ανέλαβε τη βασιλεία της Λυδίας, περί το 560 π.Χ. Η παρουσία της, δηλαδή, τους έξι αυτούς αιώνες μαρτυρά την ισχύ της Εφέσου.
Μας πληροφορεί ο πατέρας της Ιστορίας:

«τελευτήσαντος δὲ Ἀλυάττεω ἐξεδέξατο τὴν βασιληίην Κροῖσος ὁ Ἀλυάττεω, ἐτέων ἐὼν ἡλικίην πέντε καὶ τριήκοντα· ὃς δὴ Ἑλλήνων πρώτοισι ἐπεθήκατο Ἐφεσίοισι. [2] ἔνθα δὴ οἱ Ἐφέσιοι πολιορκεόμενοι ὑπ᾽ αὐτοῦ ἀνέθεσαν τὴν πόλιν τῇ Ἀρτέμιδι, ἐξάψαντες ἐκ τοῦ νηοῦ σχοινίον ἐς τὸ τεῖχος. ἔστι δὲ μεταξὺ τῆς τε παλαιῆς πόλιος, ἣ τότε ἐπολιορκέετο, καὶ τοῦ νηοῦ ἑπτὰ στάδιοι” (Ηρόδοτος 1, 26)

Δηλαδή,

«Όταν πέθανε ο Αλυάτης τον διαδέχτηκε ο γιος του Κροίσος, που ήταν τότε στην ηλικία των τριάντα πέντε ετών. Η πρώτη ελληνική πόλη που δέχτηκε την επίθεση του, ήταν η Έφεσος. Όπου οι Εφέσιοι, όντας πολιορκούμενοι από αυτόν, έθεσαν την πόλη υπό της προστασίας της Αρτέμιδας, δένοντας μ’ ένα σχοινί το ναό της θεάς με τα τείχη. Η απόσταση ανάμεσα στο ναό και την παλιά πόλη που ήταν πολιορκημένη ήταν περίπου επτά στάδια». (σημ. 1 στάδιο= 185 μ.)
Ο Ηρόδοτος μας κάνει γνωστή τη λατρευτική …έφεση της Εφέσου προς τη θεά Αρτέμιδα.








Φώτο: Το ψήφισμα της Βουλής και της Πόλεως της Εφέσου. (κάνε κλικ για μεγέθυνση).















Η πόλη μπαίνει υπό της προστασίας της, ‘ελέω θεού’, για να γλυτώσει. Επισημαίνουμε πως ο ναός της θεάς ήταν έξω από τα τείχη της πόλης, όπως άλλωστε συνηθίζονταν σε όλον τον ελληνικό χώρο.
Εκείνα τα χρόνια, στα μέσα, δηλαδή, του έκτου π.Χ. αιώνα, ο Βλόσων, ένας αριστοκράτης της Εφέσου, απέκτησε έναν γιο. Ο πατέρας ήταν ευτυχισμένος για το νέο απόγονό του. Δεν γνώριζε όμως, πως εξ’ αιτίας της δύναμης του πνεύματος του γιου του, θα έμενε και αυτός στην ιστορία ως ο ‘πατέρας του μεγάλου Εφέσιου Φιλόσοφου Ηράκλειτου!
Οπωσδήποτε, ο Ηράκλειτος δεν ...ξεφύτρωσε από το πουθενά. Δεν άρχισε ξαφνικά η Έφεσος, η ιωνική αυτή πόλη, τον 6ο π.Χ. αιώνα να ‘βγάζει’ φιλοσόφους! Υπήρχε, σαφέστατα, μια πρόδηλη πνευματική παράδοση αιώνων.

Ας μην ...παρεκλίνουμε, όμως, από την πορεία μας!

Η θεά Άρτεμις στην Έφεσο, ήρθε με τους άποικους Ίωνες, όταν μετανάστεψαν από τον κορμό της κυρίως Ελλάδας, προς τα μικρασιατικά παράλια.
Αν και η ελληνίδα πόλη καταλήφθηκε από τον Κροίσο, όπως μας ανέφερε ο Ηρόδοτος, εντούτοις ο Λύδιος βασιλιάς Κροίσος όχι μόνον δεν πείραξε τους Εφέσιους, αλλά, επιπρόσθετα, για να έχει την εύνοια της Θεάς, υποσχέθηκε να κτίσει μεγαλοπρεπή ναό και να τον αφιερώσει σε αυτήν. Πράγματι ο ναός της Αρτέμιδος άρχισε να κτίζεται στα μέσα του 6ου αιώνα και τελείωσε ...120 χρόνια μετά, το 440 π.Χ.
Ενενήντα, όμως χρόνια αργότερα (περί το 356 π.Χ.), όπως μας λέει ο Στράβων, πυρπολήθηκε από έναν κάτοικο της Εφέσου που έφερε το όνομα Ηρόστρατος για να μείνει στην ιστορία το όνομά του! (Και τα κατάφερε ο μπαγλαμάς!...)
Μια επιγραφή που βρέθηκε στον αρχαιολογικό χώρο της Εφέσου και εκτιμάται πως είναι του 302 π.Χ. (μετά, δηλαδή, τη μακεδονική κατάκτηση) αναφέρεται στη θεά Αρτέμιδα. Από το κείμενο της επιγραφής γίνεται γνωστή η πρόθεση της Εφέσου, που αυτο-χαρακτηρίζεται ως «τῆς πρώτης καὶ μεγίστης μητροπόλεως τῆς Ἀσίας» να ανακηρύξει ως Πολιούχο της Εφέσου τη θεά Αρτέμιδα και να την τιμά όλο το μήνα Αρτεμισιώνα.
Μετά από το γεγονός αυτό, ως φαίνεται, αποφάσισαν οι Εφέσιοι να ξανακτίσουν τον ναό της πολιούχου θεάς.
Παραθέτουμε ένα μέρος της επιγραφής που δικαιολογεί και τον τίτλο του παρόντος αρθριδίου, περί των Μακεδόνων και λοιπών ελληνικών εθνών:
«τοῦτο δὲ μέγιστον τοῦ περὶ αὐτὴν σεβασμοῦ ἐστιν τεκμήριον, τὸ ἐπώνυμον αὐτῆς
εἶναι μῆνα καλούμενον παρ’ ἡ̣μῖν μὲν Ἀρτεμισιῶνα, παρὰ δὲ Μακεδόσιν καὶ τοῖς λοιποῖς ἔθνεσιν τοῖς Ἑλληνικοῖς καὶ ταῖς ἐν αὐταῖς πόλεσιν Ἀ̣ρτεμίσιον, ἐν ᾧ μηνὶ πανηγύρεις τε καὶ ἱερομηνίαι ἐπιτελοῦνται, διαφερόντως δὲ ἐν τῇ ἡμετέρᾳ πόλει τῇ τροφῷ τῆς ἰδίας θεοῦ τῆς Ἐφεσίας, προσῆκον δὲ εἶναι ἡγούμενος ὁ δῆμος ὁ Ἐφεσίων»

Δηλαδή,

«Μέγιστη απόδειξη για το σεβασμό προς αυτήν (την Αρτέμιδα) είναι ότι το όνομά της έχει ένας μήνας, που εμείς(οι Ίωνες) τον ονομάζουμε Αρτεμισιώνα, ενώ οι Μακεδόνες και τα υπόλοιπα ελληνικά έθνη στις πόλεις τους τον ονομάζουν Αρτεμίσιο. Στη διάρκεια του μήνα αυτού γίνονται πανηγύρεις και μεγάλες εορτές. Διαφέρει, βέβαια, ο τρόπος λατρείας στην πόλη μας, της Αρτέμιδος της Εφεσίας. Οι εκδηλώσεις αυτές πρέπει να διοργανώνονται από το Δήμο των Εφεσίων».

Φώτο: το αρχαίο θέατρο της Εφέσου, όπως είναι σήμερα. Το χρησιμοποιούν οι Τούρκοι για θερινές εκδηλώσεις.

Για την ανέγερση του ναού της Αρτέμιδος βοήθησαν όλες οι ισχυρές ελληνικές πόλεις της μικρασιατικής ακτής. Όλη η ιωνική φιλοσοφική τεχνοτροπία εφαρμόστηκε στην κατασκευή του.
Ο Έλληνας συγγραφέας Αντίπατρος ο Σιδώνιος όταν τον είδε το 186 π.Χ. έγραψε στην «Ελληνική Μυθολογία» του: «όταν βλέπω το ναό της Αρτέμιδος που αγγίζει τον ουρανό, τα υπόλοιπα μνημεία χάνουν την λαμπρότητά τους. Εκτός από τον Όλυμπο, ο ήλιος δε φάνηκε πουθενά αλλού τόσο μεγαλοπρεπής, όσο εδώ»…(ΙΧ,58)
Σημειώνεται, μάλιστα, πως στο Αρτεμίσιο (όπως ονομάζονταν ο χώρος του ναού) υπηρετούσαν οι ‘μεγάβυζοι’ που ήταν ιερείς και ιέρειες παρθένοι.
Στα μέσα του 3ου αιώνα π.Χ., στην ελληνιστική περίοδο, κατασκευάστηκε το Θέατρο της πόλης, που ήταν 25.000 θέσεων.
Μετά τη ρωμαϊκή κατάκτηση στην πόλη διέμεναν Ρωμαίοι έμποροι και στρατιωτικοί που σύμφωνα με τις επιγραφές, όχι μόνον, διατήρησαν τα μνημεία της αλλά δημιούργησαν και πολλά νέα.
Σχετική επιγραφή με το θέατρο είναι αυτή που αναφέρεται ως ανθύπατος Τινέιος Σακέρδως, το 200-10 μ.Χ. που επισκεύασε ένα τμήμα του:
«τὸν πέτασον τοῦ θεάτρου διαφορηθέντα ὅλον ἐπεσκεύασεν καὶ ἀπήρ̣τ̣ισεν ἔκ τε ἄλλων πόρων καὶ ὧν εὗρεν ὁ λαμπρότατος ἀνθύπατος Τινέιος vacat Σακέρδως»
Εξ’ άλλου ξακουστή ήταν η Βιβλιοθήκη του Κέλσου. Ένα μεγαλοπρεπές οικοδόμημα που κτίστηκε πάνω σε ένα μνημείο του Κέλσου Πολύμηνου, που ήταν ρωμαίος αξιωματούχος. Άρχισε να κτίζεται το 110 μ.Χ. και τελείωσε είκοσι πέντε χρόνια μετά. Υπολογίζεται πως περιελάμβανε ελληνικούς αρχαίους παπύρους και κυλίνδρους (περγαμηνές) περί τους 15.000, ένα τεράστιο, δηλαδή, μέρος της παγκόσμιας και ελληνικής σοφίας.
Με την εμφάνιση των χριστιανών η βιβλιοθήκη υπέστη σοβαρές ζημιές, κυρίως από την καθοδήγηση του Απόστολου Παύλου, αφού συγκέντρωναν τα βιβλία της βιβλιοθήκης και τα έκαιαν ενώπιον όλων και με τον τρόπο αυτόν ...μεγάλωνε και ισχυροποιούνταν ο λόγος του (εβραϊκού) Κυρίου:
Φώτο :Ένα από τα τέσσερα αγάλματα που κοσμούσαν την Βιβλιοθήκου του Κέλσου. Το παρόν επιγράφεται "ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΕΛΣΟΥ". Τα υπόλοιπα έχουν τις επιγραφές:“ΣΟΦΙΑ ΚΕΛΣΟΥ”, “ΕΝΝΟΙΑ ΚΕΛΣΟΥ” και “AΡΕΤΗ ΚΕΛΣΟΥ”. Και το σημαντικότερο: κοσμούν το Εθνικό Μουσείο της ...Βιέννης! (άλλοι κλέφτες ξένων πολιτισμών!)

“πολλοί τε τῶν πεπιστευκότων ἤρχοντο ἐξομολογούμενοι καὶ ἀναγγέλλοντες τὰς πράξεις αὐτῶν.19 ἱκανοὶ δὲ τῶν τὰ περίεργα πραξάντων συνενέγκαντες τὰς βίβλους κατέκαιον ἐνώπιον πάντων· καὶ συνεψήφισαν τὰς τιμὰς αὐτῶν καὶ εὗρον ἀργυρίου μυριάδας πέντε. 20 Οὕτω κατὰ κράτος ὁ λόγος τοῦ Κυρίου ηὔξανε καὶ ἴσχυεν.” (!)(ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 19)

Φώτο: Η αρχαία βιβλιοθήκη του Κέλσου στην Έφεσο, όπως είναι σήμερα.

Μέσα σε άλλο κλίμα και με άλλο πνεύμα, άλλη επιγραφή, μιας ευεργέτιδος Ρωμαίας, μας πληροφορεί για την επιδιόρθωση του πρόναου του Νεμεσείου:

«ἀγαθῇ τύχῃ·
“ἡ πόλις ἐπεσκεύασεν τὸ πρόναον τοῦ Νεμεσείου
ἐκ προσό̣δων̣ Ἰουλίας Ποτεντίλλης,
Γραμματεύοντος Μάρκου Ἀρουνκηΐου Οὐηδίου Μιθριδάτου.”

Η ίδια Ρωμαία αναφέρεται και σε άλλες ευεργεσίες. Μάλιστα μετά το θάνατό της άφησε την περιουσία της στο Δήμο για αγαθοεργίες υπέρ της πόλης της Εφέσου. Η επιγραφή μας λέει για την κατασκευή του ‘συστρώματος’ στο Αυδειτώριο (‘Ρητορείο’;) και της Κέλσου Βιβλιοθήκης :

“ ἀγαθῇ τύχῃ·
ἡ πόλις τὸ σύστρωμα
τὸ πρὸ τοῦ αὐδειτωρίου
καὶ τῆς Κέλσου βιβλιοθή-
κης κατεσκεύασεν ἐκ προ-
σόδων κληρονομίας
Ἰουλίας Ποτεντίλλης.»

Έτσι βλέπουμε πως η πόλη βαδίζει προς την βυζαντινή εποχή. Χτίστηκε μάλιστα και χριστιανικός ναός στην Έφεσο, ενώ παράλληλα μας γίνεται γνωστό από τον χριστιανό επίσκοπο και συγγραφέα Θεοδώρητο του 5ου αιώνα, για καταστροφές που υπέστη το περίφημο Αρτεμίσιο. Αναφέρει ο προαναφερόμενος πως το έτος 401 μ.Χ. ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, γνωστός για τον μισελληνισμό του, έκλεισε το Αρτεμίσιο της Εφέσου προτρέποντας την καταστροφή του, σε όχλο καλογήρων :
«ασκητάς πυρπολούμενους από ζήλον θεού συνέλεξε (μάζεψε, δηλαδή, φανατισμένους καλόγερους) … και κατά των ειδωλικών έπεμψε ιερών…»(!).
Η πλήρης καταστροφή της πόλης της Εφέσου, έγινε αργότερα από τους Οθωμανούς, που την κατέκτησαν το 1304.
Η αρχαία Έφεσος βρίσκεται κοντά στην τουρκική πόλη Σελτζούκ (Selçuk) και οι Τούρκοι την αποκαλούν Εφές (Efes).