Καλάς, απαγωγή Έλληνα δασκάλου, τι πρωτοέγραψε η πακιστανική εφημερίδα

Η πακιστανική εφημερίδα που πρωτοανέφερε την απαγωγή του Έλληνα δάσκαλου στην περιοχή των Καλάς.

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Ο Έλληνας δασκάλος Θανάσης Λερούνης που βρισκόταν στην περιοχή των Καλάς, έχει ιδρύσει το Μουσείο της περιοχής της Μπαμπορέϊτ στην κοιλάδα Καλάς. Εδώ και πολλά χρόνια προσπαθεί να διασώσει ότι έχει απομείνει από τους απογόνους των στρατευμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου και να τα διαφυλάξει.
Η απαγωγή του έχει δημιουργήσει πολλά ερωτηματικά και οι έρευνες γίνονται προς όλες τις κατευθύνσεις.

Κατά την απαγωγή του, λίγο πριν ξημερώσει την περασμένη Τρίτη, σκοτώθηκε ένας από τους δύο αστυνομικούς που είχαν οριστεί από την κυβέρνηση για την προστασία του. Φονταμενταλιστικοί μουσουλμανικοί κύκλοι δεν έβλεπαν θετικά την παρουσία του στην περιοχή.
Αγγλικά δημοσιεύματα μιλούν ως δράστες της απαγωγής τους Ταλιμπάν. Ωστόσο μυστήριο ακόμη καλύπτει τα αίτια της απαγωγής αυτής.


Μεταφέρουμε το κείμενο της πακιστανικής εφημερίδας, "Down", στα ελληνικά:

Pakistan- CHITRAL 08/09/2009

Ένοπλοι απήγαγαν ένα Έλληνα υπήκοο από την κατοικία του, στην κοιλάδα του Καλάς, αφού σκότωσαν τη φρουρά του νωρίς το πρωί της Τρίτης.
Η αστυνομία ανέφερε πως ο ελληνικής καταγωγής Θανάσης Λερούνης κοιμόταν στο δωμάτιό του, μέσα στο Μουσείο των Καλάς, όταν είκοσι περίπου μασκοφόροι έσπασαν την πόρτα, εισέβαλαν στο κτίριο και τον απήγαγαν.
Ένας αστυνομικός από την ασφάλειά του που προέβαλε αντίσταση δολοφονήθηκε.
Ο κ. Αθανάσιος Λερούνης ζει στην κοιλάδα εδώ και 15 χρόνια, συμμετείχε σε ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα για την κοινότητα Καλάς.
Εργαζόταν στην αποπεράτωση ενός κτιρίου, τριών χώρων, όπου σκόπευε να συντηρήσει και να διαφυλάξει τον μοναδικό πολιτισμό της περιοχής.
Ένα μέρος του κτιρίου λειτουργεί ως σχολείο πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, όπου ο κ. Λερούνης εργάζεται ως δάσκαλος.
Η Κυβέρνηση είχε διαθέσει πέντε αστυνομικούς για την ασφάλειά του, αλλά στην διάρκεια του συμβάντος υπήρχαν μόνον δύο, οι υπόλοιποι είχαν άδεια.
Τον άλλον δάσκαλο του σχολείου, τον Αχμέρ Χαν Καλάς, που βρισκόταν μέσα στο κτίριο, τον φιμώσανε και τον δέσανε σε μια κολώνα.
Η κοιλάδα είναι ακριβώς δίπλα στην περιοχή του Νουριστάν του Αφγανιστάν και όπως πιστεύεται ο κ. Λερούνης μεταφέρθηκε στο Νουριστάν.
Η επικήδειος ακολουθία, για το δολοφονημένο αστυνομικό, έλαβε χώρα στο Σαχί Μασχίντ και η ταφή του έγινε στο χωριό του Κόστ, στο Άνω Χιτράλ.
Στη κηδεία παραβρέθηκε ο ανώτατος αξιωματικός της αστυνομίας της περιοχής του Χιτράλ, ναζίμ Μαγκφιράτ Σαχ.
Σημ. δες νεότερη ανάρτηση εδώ

Ο Μυστικός Κόσμος των Ινδικών και Ελληνικών Κειμένων

Ο πτερωτός ίππος, Πήγασος, με τις Ναϊάδες

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Υπήρξαν στο παρελθόν ιπτάμενες ανθρώπινες κατασκευές;
Υπάρχει μια διαχεόμενη πεποίθηση πως ερευνητές και επιστήμονες γνωρίζουν πάρα πολλά για έναν παγκόσμιο πολιτισμό που χάθηκε. Τα στοιχεία που υπάρχουν και κρατούν αδημοσίευτα, είναι απρόσιτα, ‘ερμητικά’ κλειστά, στην μάζα των ανθρώπων
(εδώ πάει η λέξη ‘μάζα’).Οι αναφορές του Πλάτωνα στον Τίμαιο και τον Κριτία για τον χαμένο πολιτισμό της Ατλαντίδας, για υποβρύχια και ιπτάμενα αντικείμενα καθώς και οι αναφορές της ινδικής μυθολογίας για τα περίφημα ‘βιμάνας’ - ιπτάμενα αντικείμενα, έχουν εξάψει την φαντασία του ανθρώπινου πνεύματος τα τελευταία δυόμισι χιλιάδες χρόνια!
Πέρσι, τον Αύγουστο, οργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο Πατρών και συγκεκριμένα από το Τμήμα Μηχανολόγων και Αεροναυπηγών Μηχανικών & Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Μηχανικής, ένα διεθνές συνέδριο στην αρχαία Ολυμπία με θέμα: «Επιστήμη και τεχνολογία στα Ομηρικά Έπη».Ζουμερά σημεία του συνεδρίου ήταν οι διαπιστώσεις για μια ανώτερη τεχνολογία της αρχαϊκής εποχής.
Διαβάζουμε μερικά από τα συμπεράσματα του συνεδρίου αυτού:
«...Στην Ιλιάδα βρίσκεται η πρώτη αναφορά σε προηγμένα σύνθετα υλικά και συγκεκριμένα στις περιγραφές της κατασκευής και της συμπεριφοράς στη μάχη των ασπίδων του Αχιλλέα και του Αίαντα. Δίνονται επαρκή δεδομένα την ανακατασκευή και την πλήρη δομική τους ανάλυση, πράγμα που επέτρεψε την πλήρη μελέτη τους, η οποία και απέδειξε ότι οι επακόλουθες περιγραφές για τη συμπεριφορά τους στη μάχη είναι απόλυτα ακριβείς και επιστημονικά ορθές.
»Το ελληνικό Δωδεκάθεο περιλάμβανε τον Ήφαιστο, ένα θεό-τεχνίτη, στο σιδηρουργείο του οποίου λειτουργούσε το πρώτο πλήρως αυτοματοποιημένο εργοστάσιο. Ο ίδιος ο θεός είχε ως βοηθούς δυο μεταλλικά κορίτσια με ανθρώπινες ιδιότητες, πράγμα που κατά τον Isaac Asimov αποτελεί την πρώτη αναφορά σε ρομπότ. Περισσότερες αναφορές σε ρομπότ βρίσκουμε σε άλλες ραψωδίες της Ιλιάδας και της Οδύσσειας, καθώς και σε σκάφη με εκπληκτικές δυνατότητες αυτοπρόωσης και πλοήγησης.
”Στην Οδύσσεια οι οδηγίες της Κίρκης προς τον Οδυσσέα πώς να διασχίσει με ασφάλεια το στενό της Σκύλλας και της Χάρυβδης, αναλύθηκαν με σύγχρονους αριθμητικούς κώδικες και αποκάλυψαν βαθιά γνώση Δυναμικής των Ρευστών. Επίσης βρίσκουμε ακριβέστατα διατυπωμένες πολλές αρχές της φυσικής επιστήμης, όπως της καμπυλόγραμμης κίνησης και του ερπυσμού των υλικών.»

Στο ενδιαφέρον αυτό συνέδριο αναφέρθηκαν πολύ σημαντικά πράγματα που ανοίγουν ορίζοντες στο νου και τρέφουν άμετρα την φαντασία μας.
Ο Όμηρος, εξάλλου, στα έπη του, περιγράφει τις αστραπιαίες μετακινήσεις των ολύμπιων θεών στον αιθέρα με μεταλλικά άρματα. Μας δίνει, με τον τρόπο αυτόν, την υπόνοια μιας μυστηριώδους θεϊκής τεχνολογίας πολύ ανώτερης του ανθρώπου της εποχής εκείνης.
Λέει ο Όμηρος στην Ιλιάδα του, για παράδειγμα, πως η Ήρα πέταξε από τον Όλυμπο πάνω από τα Πιέρια όρη, την Ημαθία, τα βουνά της Θράκης χωρίς να πατάνε οι φτέρνες της στις κορυφές των βουνών και από τον Άθω κατηφόρησε και ‘προσγειώθηκε’ στη Λήμνο:
«Ἥρη δ᾽ ἀΐξασα λίπεν ῥίον Οὐλύμποιο,
Πιερίην δ᾽ ἐπιβᾶσα καὶ Ἠμαθίην ἐρατεινὴν
σεύατ᾽ ἐφ᾽ ἱπποπόλων Θρῃκῶν ὄρεα νιφόεντα
ἀκροτάτας κορυφάς· οὐδὲ χθόνα μάρπτε ποδοῖιν·
ἐξ Ἀθόω δ᾽ ἐπὶ πόντον ἐβήσετο κυμαίνοντα,
Λῆμνον δ᾽ εἰσαφίκανε πόλιν θείοιο Θόαντος. ”
(Ιλιάς 225)

Όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος έκτισε την Κωνσταντινούπολη έφερε σε αυτήν το άρμα του Δία που το οδηγούσαν πύρινα άλογα:
«Διός άρμα εν τετράσιν ίπποις πυρίνοις, ιπτάμενον παρά δύο στηλών, εκ παλαιών χρόνων υπάρχον»(Scriptores originum Constantinopolitarum 1 (Leipzig 1901, ανατ. 1975), σελ. 41-42.)

Αν ασχοληθεί κανείς, ελάχιστα με το θέμα αυτό, θα παρατηρήσει αμέσως μια ομοιότητα της ομηρικής περιγραφής με τα αναφερόμενα στα ινδικά κειμένα Βέδας.
Στα Βέδας ο Ήλιος και η Ίνδρα, αλλά και άλλοι βεδικοί θεοί μετακινούνταν πετώντας με ιπτάμενα άρματα που τα τραβούσαν ζώα, συνήθως άλογα εκτός από το θεό Πουσάν που το άρμα του το τραβούσαν αίγες.
Περιγράφονται, μάλιστα, και αερομαχίες με τα παράξενα αυτά ιπτάμενα αντικείμενα που ανήκουν στο προϊστορικό παρελθόν.
Αναφέρονται, επίσης, στα παμπάλαια ινδικά κείμενα τα λεγόμενα "agnihotra-vimana", και επειδή στα σανσκριτικά ‘agni’ σημαίνει φωτιά, θεωρούνται ιπτάμενα οχήματα που ωθούνταν από τη φωτιά.
Αναφέρονται, ακόμη, τα "gaja-vimana" , οπου ‘gaja’ στα σανσκριτικά σημαίνει ελέφαντας. Αυτά θεωρούνται ιπτάμενα βαρέως τύπου.

Στην ελληνική μυθολογία έχουμε τον Όλυμπο που βρίσκεται πάνω από τα νέφη και ετυμολογείται ως Ολύν-πους. Το Ολύν από το ρήμα όλλυμι, τόπος που δεν τον έχει πατήσει πόδι, απάτητος, δηλαδή, όπως έχουμε την αρχαία πόλη της Μακεδονίας Όλυν-θος (όπου το όλυν- έχει το νόημα του άνευ, δηλαδή Όλυν-θος = άνευ άνθος, όλυνθος λέγεται και η συκιά, το δέντρο, δηλαδή, που δεν βγάζει άνθη).
Στα κείμενα Βέδας έχουν τη Βιμάνα. Βρετανοί επιστήμονες θεωρούν τη βεδική λέξη ως σύνθετη: Βι-Μάνα, την επεξηγούν ως χώρο, κατοικία των αρχαίων θεών. Θα μπορούσαμε να το παραβάλουμε ως Γη-Μάνα, που υποδηλώνει μια άλλη πατρίδα, την μητέρα της Γης...
Με τη λέξη Βιμάνα υποδηλώνεται και το τέμπλο των ινδουϊστικών ναών.
Η σύγκριση των δύο μυθολογιών της Ινδικής και της Ελληνικής γίνεται αυθόρμητα αφού τα στοιχεία τους είναι κοινά.
Αν λάβουμε, εξάλλου, τις μαρτυρίες του Στράβωνα που αναφέρεται σε παμπάλαια κατάληψη της Ινδίας από τον Ηρακλή και το Διόνυσο, θα μπορούσαμε να εικάσουμε πως η ινδική μυθολογία βασίζεται στην αρχαία ελληνική.
Γράφει ο Έλληνας γεωγράφος Στράβων για το απώτατο ελληνικό παρελθόν της Ινδίας:
«...παρ΄ Ἰνδῶν ...κρατῆσαι τῆς μεθ΄ Ἡρακλέους καὶ Διονύσου»(Στράβων 15.1.6)δηλαδή, “την Ινδία κατέκτησε ο Ηρακλής και μετά ο Διόνυσος’’

Άλλωστε οι ίδιοι οι Ινδοί, παραδέχονται πως ο Ινδός θεός Σκάνδρα, προέρχεται από την ελληνική μυθολογία (δές άρθρο μου Καταραγκάμα ,Διόνυσος και Αλέξανδρος).
Τα ιπτάμενα άρματα ή αντικείμενα υπάρχουν στα ελληνικά και ινδικά κείμενα αλλά τοιχογραφίες σχετικές με τα αντικείμενα αυτά έχουν βρεθεί σε πολλά σημεία της Γης. Έχουν εντοπιστεί στην Ευρώπη, στην Αφρική, στην Αυστραλία, στην Κεντρική Αμερική. Χρονολογούνται κυρίως από το 10.000 έως 3.000 π.Χ. Πολλά νεότερης περιόδου (1η χιλιετία μ.Χ.) υπάρχουν στην Κεντρική Αμερική.
Ήταν δημιουργήματα ανθρώπινης φαντασίας ή αναπαράσταση πραγματικών εικόνων;
Και αν δεν ήταν δημιουργήματα της φαντασίας του, ήταν γήινα αντικείμενα ή όντα που εισέβαλαν από το διάστημα;
Αναδύεται, πραγματικά, ένας μυστικός κόσμος μέσα από τα κείμενα, μέσα από τις απεικονίσεις. Ένας κόσμος που ξέρει καλά να καλύπτει τα ίχνη του...



Τμήμα αρχαίας περγαμηνής βρέθηκε στο Σινά

Ο Σιναϊτικός Κώδικας του 350 μ.Χ., όπως δημοσιεύεται από τη Βρετανική Βιβλιοθήκη
Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος


Η παρατηρητικότητα και η διάθεση για έρευνα έφεραν την ανακάλυψη ενός μικρού χαμένου κομματιού από αρχαία περγαμηνή γραμμένη στα ελληνικά, που αρκετά φύλλα της βρίσκονται στην βιβλιοθήκη του Λονδίνου.
Πριν λίγο καιρό δημοσιεύθηκε στην βρετανική εφημερίδα «Independent» η είδηση πως ένας Έλληνας μεταπτυχιακός φοιτητής σε έρευνα για την διατριβή του, ανακάλυψε σε μοναστήρι του Σινά ένα αρχαίο χειρόγραφο του 350 μ.Χ. γραμμένο στα ελληνικά.
Η είδηση έκανε το γύρω του κόσμου για το σπάνιο εύρημα αλλά και για τον Έλληνα φοιτητή του βρετανικού πανεπιστημίου.
Πρόκειται για το Νικόλαο Σαρρή, 30 ετών που τελείωσε συντηρητής αρχαιοτήτων στη Βρετανία και έκανε την ανακάλυψη στη βιβλιοθήκη της μονής της Αγίας Αικατερίνης του όρους Σινά.
















Φώτο: Ο αρχαίος κώδικα γραμμένος στην ελληνική

«Μελετούσα βιβλιοδεσίες που βρίσκονται στο Σινά», είπε ο σπουδαστής, «για τη διδακτορική διατριβή μου και ξαφνικά αυτό το απόσπασμα του χειρογράφου τράβηξε την προσοχή μου. Μόνο αν κάποιος μελετούσε προσεκτικά και ψαχούλευε καλά αυτήν τη βιβλιοδεσία θα μπορούσε ίσως να το προσέξει και να καταλάβει πως κάτι υπάρχει».
Βρήκε το χαμένο, μέχρι τώρα, απόσπασμα του Codex Sinaiticus (Σιναϊτικός Κώδικας),καθώς περιεργαζόταν φωτογραφίες χειρογράφων στη βιβλιοθήκη της αναφερόμενης μονής.
Η εν λόγω Βίβλος, γραμμένη στα ελληνικά πάνω σε δέρμα ζώου, είναι η αρχαιότερη γνωστή. Τα φύλλα του ανεκτίμητης αξίας βιβλίου είχαν μοιραστεί σε τέσσερα σημεία, μεταξύ των οποίων η μονή της Αγίας Αικατερίνης και η βιβλιοθήκη του Λονδίνου, στην οποία υπήρχε το μεγαλύτερο τμήμα της από το 1933, όταν η πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση πούλησε τη συλλογή της στη Βρετανία.
Στο πέρασμα των αιώνων η αρχαία περγαμηνή χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές από τους μοναχούς της μονής της Αγίας Αικατερίνης για το δέσιμο βιβλίων (των σκληρών εξωφύλλων τους), τόσο επειδή ήταν αρκετά σκληρή όσο κι επειδή ήταν εξαιρετικά δύσκολο να βρουν περγαμηνές στην περιοχή.
Ο Νίκος Σαρρής ειδοποίησε το βιβλιοθηκάριο του μοναστηριού, πατέρα Ιουστίνο πως θα ήθελε να δει από κοντά όσα είδε στις φωτογραφίες. Στο δέσιμο είναι ορατό μόλις το ένα τέταρτο του αποσπάσματος, ωστόσο ύστερα από προσεκτική έρευνα ο πατέρας Ιουστίνος επιβεβαίωσε ότι το άγνωστο απόσπασμα της Βίβλου βρέθηκε. Δήλωσε, μάλιστα, ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η σύγχρονη τεχνολογία για να εντοπιστεί πόσα κείμενα υπάρχουν στην περγαμηνή, η οποία έχει χρησιμοποιηθεί για το δέσιμο άλλου βιβλίου, χωρίς να χρειαστεί αυτό να καταστραφεί.
Διασωθέν τμήμα από τον αρχαίο πάπυρο του Σιναϊτικού Κώδικα
Το συγκεκριμένο που βρέθηκε αναφέρεται στην αρχή του κεφαλαίου του Ιησού του Ναυή (κεφάλαιο 1, στίχος 10) στον οποίο προειδοποιεί τα παιδιά του Ισραήλ καθώς μπαίνουν στη γη της επαγγελίας.
«Παλιά, για να δέσουν βιβλία χρησιμοποιούσαν παλιά φύλλα και παλιές περγαμηνές. Έτσι ακριβώς ήταν και αυτό το σπάραγμα» λέει ο ίδιος και συμπληρώνει: «Προφανώς είχε χρησιμοποιηθεί από κάποιον ως εσώφυλλο, το οποίο ήταν λίγο κρυμμένο και δεν φαινόταν καλά».
Ο κ. Σαρρής τόνισε πως το εύρημά του ήταν ιδιαίτερα σημαντικό γιατί δίνει το έναυσμα για περαιτέρω έρευνα. Στην βιβλιοθήκη του μοναστηριού υπάρχουν τουλάχιστον 18 βιβλιοδεσίες που έγιναν από τους ίδιους δύο μοναχούς που είχαν επαναχρησιμοποιήσει τον κώδικα.
« Δεν ξέρουμε αν θα βρούμε περισσότερους κώδικες στα άλλα βιβλία, αλλά μια έρευνα, ωστόσο, θα άξιζε το κόπο», είπε ο Σαρρής.

Μια σελίδα του κώδικα που βρίσκεται στη βρετανική βιβλιοθήκη.




ΤΑ ΦΟΒΕΡΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ της 6ης προς 7η Σεπτεμβρίου 1955

Δυστυχώς τα ξεχάσαμε όλα αυτά λες και δεν συνέβησαν ποτέ...



Οι ορδές των Τούρκων βαρβάρων σε ανθελληνικό παραλήρημα ρατσισμού και εθνικισμού, κατά τη διάρκεια των βανδαλισμών εναντίον των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης

Αναδημοσίευση από το Blog Αιγαίο

Το άρθρο που ακολουθεί μας το έστειλε ο φίλος του ιστολογίου μας, Dr.Ing.N.Malakis και τον ευχαριστούμε ιδιαίτερα γι' αυτό.


Επειδή οι νεώτεροι δεν γνωρίζουν και οι παλαιότεροι ... συνεχώς αποδημούν ... , καλό είναι να ειπωθεί τι συνέβη στην Κωνσταντινούπολη και την Σμύρνη τον Σεπτέμβριο 1955 ...!

Η Αγγλική Κυβέρνηση σε συνεργασία με την Αγγλική Κυβέρνηση και το εκτελεστικό της όργανο, την British Intelligence Service η οποία είχε στην Αθήνα την έδρα της στην Οδό Πλουτάρχου 5, απεφάσισαν με μια δυναμική ενέργεια να κτυπήσουν τον μαχόμενο Ελληνισμό, να τον τρομοκρατήσουν και να τον αναγκάσουν να σταματήσει να ζητά τα δίκαιά του στην Κύπρο και να αγωνίζεται γι’ αυτά!

Ο Άγγλος πρεσβευτής Σερ Τσαρλς Πηκ, είχε ήδη προειδοποιήσει την Ελληνική Κυβέρνηση πως αν δεν σταματήσει ο Κυπριακός Αγώνας, η Αγγλία επρόκειτο να ανακινήσει το «Μακεδονικό».

Επειδή όμως θα έθετε εν κινδύνω την συνεργασία της Δύσεως με τον άρτι αυτομολήσαντα από το σοβιετικό μπλοκ, τέως πράκτορα των Άγγλων και μετά των Αμερικανών, Γιόσιπ Μπροζ, αλλέως πως «Τίτο», για τον οποίο η ύπαρξη της Ελληνικής συνεργασίας ήταν απαραίτητη, δεν προχώρησαν ! Αντίθετα ακολούθησαν την άλλη οδό που είχαν ήδη δρομολογήσει μέσω της Τουρκίας, απεφάσισαν δηλαδή, κατόπιν συνεννοήσεως με την Τουρκική Κυβέρνηση, να χρησιμοποιήσουν την Τουρκία σε μια προσπάθεια εκφοβισμού και καταπτοήσεως των Ελλήνων.

Η τότε τουρκική κυβέρνηση υπό τους: πρόεδρο δημοκρατίας Τζελάλ Μπαγιάρ, πρωθυπουργό Αντνάν Μεντερές [πήρε το όνομα Μεντερές, διότι είχε κατασφάξει πολλούς Έλληνες και τους γενναίους έφηβους Έλληνες προσκόπους που προσπάθησαν να σταματήσουν τους Τούρκους ατάκτους στον ποταμό Μαίανδρο (τουρκιστί Μεντερές)], υπουργό Εξωτερικών Ζορλού, υπουργό Εσωτερικών Γκεντίκ, σε συνεννόηση με τους Άγγλους οργάνωσε Πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως και της Σμύρνης. Πριν γίνει η επίθεση του τουρκικού όχλου, οι ιδιοκτησίες και οι κατοικίες των Ελλήνων σημαδεύτηκαν με έναν κόκκινο σταυρό και ετέθη σε λειτουργία το από καιρό οργανωμένο λεπτομερές και πλήρες σχέδιο για την καταστροφή των Ελλήνων. Ως έναυσμα του σχεδίου, χρησιμοποιήθηκε ο Τούρκος "φοιτητής" του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Οκτάν Ενγκίν, ο οποίος μετέφερε τα εκρηκτικά στην Θεσσαλονίκη, καθώς και το προσωπικό του κτηρίου του Τουρκικού Προξενείου Θεσσαλονίκης, κτήριο στο οποίο «φημολογείται» πως γεννήθηκε ο Μουσταφά Κεμάλ. Εξερράγη μέρος των εκρηκτικών στο προαύλιο του Τουρκικού Προξενείου Θεσσαλονίκης τα οποία είχαν τοποθετηθεί από τους ίδιους τους υπαλλήλους του προξενείου, χωρίς να προκληθούν ιδιαίτερες ζημίες στο κτήριο.

Ο τότε Νομάρχης Θεσσαλονίκης και ο Διοικητής Χωροφυλακής, οι οποίοι ήσαν τότε ικανότατοι λειτουργοί του Ελληνικού κράτους, έδρασαν ταχύτατα. Βρέθηκε ο ένας εκρηκτικός μηχανισμός που δεν είχε εκραγεί και συνελήφθη και ομολόγησε και ο Τούρκος «φοιτητής». Όμως την άλλη μέρα, όλες οι τουρκικές εφημερίδες δημοσίευσαν φωτογραφίες τροποποιημένες με φωτομοντάζ, στις οποίες το εν λόγω κτήριο φαινόταν σχεδόν κατεστραμμένο, συνοδεύοντας τις με εμπρηστικά άρθρα κατά της Ελλάδος και των Ελλήνων της Κύπρου.

Ο τουρκικός όχλος είχε ήδη πριν από την έκρηξη οργανωθεί και προετοιμασθεί κατάλληλα από την τότε ηγεσία της Τουρκίας ! Επί τη βάση οργανωμένου σχεδίου, ο όχλος κινήθηκε και κατέστρεψε και καταλεηλάτησε τα Ελληνικά καταστήματα τις Ελληνικές περιουσίες, έκαψε τις εκκλησίες, βίασε Ελληνίδες και … Έλληνες, σκότωσε ¨Ελληνες, επίσης ανέσκαψε ακόμη και τα Ελληνικά νεκροταφεία πετώντας έξω από τους τάφους τα κόκκαλα των νεκρών!

Στην Σμύρνη, οργανωμένα στίφη Τουρκαλάδων επετέθησαν κατά του Ελληνικού Προξενείου όπου έκαψαν την Ελληνική σημαία και κατέστρεψαν το κτήριο, αλλά επετέθησαν και κατά των κατοικιών των Ελλήνων Αξιωματικών του Ελληνικού κλιμακίου του ΝΑΤΟ και των οικείων τους, στους οποίους διέπραξαν αίσχη! Ο τουρκικός στρατός και η τουρκική αστυνομία παρακολουθούσαν τα εγκλήματα του όχλου χωρίς να παρεμβαίνουν!

Ελέχθη ότι, αν τότε ο Παπάγος ήταν υγιής, θα είχαμε επιτεθεί στην Τουρκία – τότε είχαμε στρατό, ναι μεν με όχι τόσο σύγχρονο οπλισμό, όμως εμπειροπόλεμο με πείρα δύο πολέμων, του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και του αποκαλουμένου σήμερα σκληρότατου «Εμφυλίου».

Εν τέλει τι απέγινε ;

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζων Φόστερ Ντάλλες, αδελφός του Άλεν Ντάλλες αρχηγού της CIA, έστειλε τελεσιγραφικό μήνυμα στην Ελληνική Κυβέρνηση, βάζοντας στην ίδια μοίρα Ελλάδα και Τουρκία όσον αφορά το Κυπριακό. Με το τελεσίγραφό του ο Ντάλλες καλούσε …… την Ελλάδα να αποκαταστήσει την ενότητα του ΝΑΤΟ ! Ο Παπάγος πέθανε στις 4 Οκτωβρίου 1955 και η νέα κυβέρνηση που ανέλαβε υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, δέχθηκε την συγνώμη της επίσημης Τουρκίας στην Σμύρνη όπου τουρκικό στρατιωτικό άγημα απέδωσε τιμές στην Ελληνική σημαία και στους πέντε Έλληνες αξιωματικούς που είχαν κακοποιηθεί και ούτε γάτα ούτε ζημιά …!!!

Αργότερα, εξεδηλώθη στην Τουρκία στρατιωτικό κίνημα. Ο πρόεδρος δημοκρατίας Τζελαλ Μπαγιάρ, ο πρωθυπουργός Αντνάν Μεντερές , ο υπουργός Εξωτερικών Ζορλού δικάστηκαν και βρέθηκαν ένοχοι για την οργάνωση και εκτέλεση του Πογκρόμ κατά των Ελλήνων και καταδικάστηκαν στο δια της αγχόνης θάνατο! Ο Μπαγιάρ γλύτωσε με ισόβια αλλά ο Μεντερές και ο Ζορλού εκτελέστηκαν στην αγχόνη, δηλαδή τους εκρέμασαν σαν σκύλους!Τους δύο πρωταγωνιστές της διαλεύκανσης της προβοκάτσιας της έκρηξης στο τουρκικό προξενείο, τους μετέθεσε η Κυβέρνηση Καραμανλή. Τον μεν Νομάρχη στην Ρόδο και δε τον Διοικητή της Χωροφυλακής αλλού!

Τον Τούρκο «φοιτητή», τον παρέδωσαν οι Ελληνικές αρχές στους Τούρκους οι οποίοι τον έκαμαν τμηματάρχη της μυστικής των υπηρεσίας της ΜΙΤ.Εκείνη την εποχή ήμουν νεαρούλης μαθητής Γυμνασίου, έτσι τους δύο πρώτους, Μπαγιάρ και Μεντερές τους τίμησα, μαζί με τους μαθητές όλων των σχολείων των Αθηνών, που τα είχε κατεβάσει η τότε Ελληνική Κυβέρνηση στην αρχή της Λεωφόρου Συγγρού, για να υποδεχθούν τους Τούρκους επίσημους κρατώντας μια Ελληνική και μια Τουρκική σημαία εις επιβράβευση της ….. «Ελληνοτουρκικής φιλίας» … !!!

…..Τότε ακόμη δεν γνώριζα ακόμη πολλά πράγματα για την «Ελληνοτουρκική φιλία» ... αλλιώς θα είχα αρνηθή την συμμετοχή μου (ειρρήσθω εν παρόδω: για τον Τζελαλ Μπαγιάρ, είχαν κατασκευάσει και μια αψίδα με την αναγραφή «HOS GELDINIS» ήγουν «καλώς ήρθατε» και είχαν φέρει, για μπούγιο (?) και ….. τα σκουπιδιάρικα αυτοκίνητα του Δήμου Αθηναίων (sic!)!


Φλερτ Βουλγάρων με αρχαία Θράκη

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Διαβάζουμε το αμερικανικό αρχαιολογικό περιοδικό archaeology. org, και εντυπωσιαζόμαστε, για άλλη μια φορά, από την έντεχνη βουλγαρική κειμενογραφία που προσπαθεί να διασπάσει ή καλύτερα να χωρίσει, να απομακρύνει, την ιστορική συνύπαρξη αρχαίων Θρακών-Ελλήνων.
Φώτο :Χρυσά ευρήματα του 4ου αιώνα π.Χ.



Επιχειρείται να θεμελιωθεί, για άλλη μια φορά, η εσφαλμένη αντίληψη πως ‘Έλληνες’ ήταν μόνον οι κάτοικοι της, πάλαι ποτε, Αθηναϊκής Δημοκρατίας, της πόλης των Αθηνών.
Ό, τι στοιχείο έχουμε από την αρχαία Θράκη είναι ελληνικό, αν και ποτέ δεν κατακτήθηκε από τους Αθηναίους, παρά μόνον ένα στενό μέρος της ακτής του Αιγαίου και δεν επιβλήθηκε με τη βία, ούτε η ελληνική τέχνη, ούτε η ελληνική γλώσσα. Θράκες σύμφωνα με τον Ηρόδοτο ήταν το πιο πολυπληθές έθνος μετά τους Ινδούς στον κόσμο…


Φώτο : Λατρευτικά σκεύη του 4ου αιώνα π.Χ., από την βορειοδυτική Βουλγαρία

Δεν έχουμε πρόθεση να γράψουμε οτιδήποτε για τους αρχαίους Θράκες, παραθέτουμε το άρθρο της Σούζαν Ι. Ροτρόφ, που δημοσιεύθηκε στο αναφερόμενο περιοδικό και προσπαθούμε να αντιληφθούμε γιατί θεωρείται από τους Βουλγάρους, σκόπιμη ή προκατειλημμένη η τρισχιλιετής συνύπαρξη Ελλήνων και Θρακών.

Ακολουθεί όλο το άρθρο σε απόδοση του γράφοντος.

Ποιοι ήταν οι Θράκες;

Στους λαούς της Μεσογείου έχουν συνήθως καταμετρηθεί μεταξύ των περιθωριακών πολιτισμών, ένας απροσδιόριστος λαός, περιφερειακά του λαμπερού ελληνορωμαϊκού κόσμου. Αναδύθηκε στο ιστορικό προσκήνιο από την τρίτη χιλιετία π.Χ. Οι Θράκες ζούσαν ως φυλετικές ομάδες σε μια περιοχή που είχε όρια νότια το Αιγαίο πέλαγος, ανατολικά τη Μαύρη Θάλασσα, δυτικά τον Αξιό ποταμό (σ.σ.’Vardar’ τον γράφει, υπήρχε τέτοιος ποταμός στην αρχαιότητα;) και βόρεια συνόρευε με τα Καρπάθια όρη.(sic)
Είναι ασαφές αν απέκτησαν δικό τους πολιτισμό και δική τους γλώσσα, ωστόσο δεν κατάφεραν ποτέ να αποκτήσουν πολιτική οντότητα. Ζούσαν σε μικρές πόλεις και χωριά. Οι πόλεις τους εμφανίστηκαν, ιστορικά, παρά πολύ αργότερα και τα περισσότερα μνημειακά κατασκευάσματά τους είναι τύμβοι.
Οι Θράκες δεν άφησαν γραπτές πηγές για τις συνήθειες και την ιστορία τους, και η γλώσσα τους είναι γνωστή μόνο από τοπωνύμια και από ένα μικρό αριθμό επιγραφών γραμμένων με ελληνικούς χαρακτήρες.
Οι Έλληνες, εντούτοις, γνώριζαν καλά τους βόρειους γείτονές τους, με τους οποίους ήρθαν σε επαφή και σύγκρουση, κατά τη διάρκεια του αποικισμού της βόρειας ακτής του Αιγαίου.
Για τους Έλληνες, οι Θράκες ήταν μια άγρια και απροσδιόριστη περιοχή: εκεί βρίσκονταν η κοιτίδα του βίαιου θεού του πολέμου, Άρη, ο τόπος των ανθρωποφάγων φοράδων του Διομήδη και η χώρα όπου παράφρονες γυναίκες καταξέσκισαν και κομμάτιασαν τον αοιδό Ορφέα.
Ο Όμηρος στην Ιλιάδα παρέχει ένα εντυπωσιακό πορτρέτο του θράκα ήρωα Ρέσου, ενός φοβερού πολεμιστή, αξιοπρόσεκτου για τους μεγάλους και όμορφους ίππους του, το περίκομψο άρμα του και τη χρυσή θωράκιση του.
Ο ιστορικός Ηρόδοτος περιγράφει τους Θράκες με ελάχιστες λεπτομέρειες, σχολιάζοντας τον τεράστιο αριθμό τους, την έλλειψη πολιτικής ενότητας τους και διάφορες συνήθειες τους όπως η πολυγαμία και το μαρκάρισμα των σκλάβων που, από μια ελληνική οπτική πλευρά, του φαινόταν πολύ παράξενο (Ιστορίες, 5.3-8).
Οι Έλληνες εγκαταστάθηκαν στη Θράκη και οι Θράκες ζούσαν σε ελληνικές πόλεις, και υπήρξε μια σπουδαία αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο πολιτισμών, αλλά κάθε εικόνα που προκύπτει από τις διασωθείσες γραπτές πηγές είναι βασικά προκατειλημμένη -οι Έλληνες θεωρούσαν τους Θράκες ως βάρβαρους.
Μόνο δια μέσου της αρχαιολογίας μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα αυτόν τον λαό.

Η Έκθεση: Αρχαίος χρυσός

Ο πλούτος των Θρακών.

Θησαυροί από τη Δημοκρατία της Βουλγαρίας εκτίθενται στο Μουσείο Τέχνης Κίμπελ στο Φορτ Γουόρθ Διατίθεται στο αμερικανικό μουσειακό κοινό, ένα μικρό αλλά θεαματικό τμήμα της αρχαιολογικής κληρονομιάς.
Τα εδάφη της Θράκης βρίσκονται κατανεμημένα σε πολλά σύγχρονα έθνη. Μερικά από τις πιο αξιοπρόσεκτες ανακαλύψεις έχουν γίνει στη Βουλγαρία. Η επίδειξη, η οποία παρουσιάζει διακόσια περίπου χρυσά και αργυρά αντικείμενα, άνοιξε στο St.Louis και έχει αρχίσει τώρα εκτενής εκθεσιακός γύρος στις Ηνωμένες Πολιτείες.



















Ένα από τα εκθέματα: Xρυσό δαχτυλίδι με 'θρακική επιγραφή' κατά τους Βουλγάρους αρχαιολόγους

Η έκθεση αναδεικνύει τον αρχαιολογικό πλούτο των παρακάτω βουλγαρικών μουσείων - Το Βουλγαρικό Ινστιτούτο και Μουσείο, η Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών της Σόφιας, το Αρχαιολογικό Μουσείο Βάρνας, το Αρχαιολογικό Μουσείο Πλοβντίν, το Ιστορικό Μουσείο Μπούργκας, το Ιστορικό Μουσείο Καζανλούκ, το Ιστορικό Μουσείο Κιουστεντίλ, το Ιστορικό Μουσείο Λόβεχ, το Ιστορικό Μουσείο Μοντάνα, το Ιστορικό Μουσείο Πλέβεν, το Ιστορικό Μουσείο Ράζγκραντ,το Ιστορικό Μουσείο Ρούσε,το Ιστορικό Μουσείο Στάρα Ζαγορά, το Ιστορικό Μουσείο Τργοβίστε, το Ιστορικό Μουσείο Βελίκο Τούρνοβο, και το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο στη Σόφια

Ο "ενοχλητικός"αρχαίος ναός της Τερπνής.Ένας μικρός Παρθενώνας στο Ν.Σερρών!!




ΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΦΟΒΑΤΑΙ ;
Αναδημοσίευση από το blog Βισάλτης
-Δια χειρός Βισάλτη-

Ο αρχαίος ναός της Τερπνής,ένα οικοδόμημα 600 τ.μ(!!) σπάνιο για τον Ελλαδικό χώρο κατά ομολογία των αρχαιολόγων.
Το οποίο όμως φαίνεται να είναι μέρος μόνο τεραστίου οικοδομήματος,που αν αποκαλυφθεί ολόκληρο θα είναι ίσως απο τα μεγαλύτερα οικοδομήματα και καλά διατηρημένα που βρέθηκαν στην Μακεδονία. Μισο-αποκαλυμμένα δωμάτια στα αριστερά του ναού, και μπροστά στην είσοδο,μαρτυρούν ότι το κτίριο έχει πολύ συνέχεια...Αν καί τοποθετείτε γύρω στο 100-200μ.Χ.,πρέπει σίγουρα να είναι χτισμένος πάνω σε παλαιότερο ναό, αφού υπάρχουν στους τοίχους ενσωματωμένα τμήματα από προγενέστερο κτίριο.Ετσι κι αλλιώς η περιοχή κατοικείται"επίσημα"από τον 6ο π.Χ.αιώνα...
Το αν είναι της Αρτέμιδος ή όχι είναι κάτι δευτερεύον αυτή την στιγμή και αφήνουμε να το επιβεβαιώσει η αρχαιολογική σκαπάνη. Είναι όμως υψίστης σημασίας να αναγνωριστεί επιτέλους και να χαρακτηριστεί σαν ναός. Υπάρχουν όμως κάποια στοιχεία που δίνουν μια σημαντική πιθανότητα να πρόκειται για Ιερό της Άρτεμιδος.
Πρώτο και σημαντικό είναι η αναθηματική επιγραφή όπου εκεί η δέηση γίνεται υπέρ της Αρτέμιδος και λογικά σε αυτήν πρέπει να ανήκε και ο ναός.Ενα δεύτερο σημείο είναι ότι στην περιοχή της Βισαλτίας η κυριότερη και πιο διαδεδομένη λατρεία, ήταν αυτή της Αρτέμιδος μαζί με του Διονύσου, καθώς έχουν βρεθεί και αρκετά "ανεπίσημα" νομίσματα στην περιοχή με την θεά του κυνηγιού. Και ένα ακόμη καινούργιο στοιχείο είναι ότι παρόμοια απεικόνιση της θεάς με αυτήν που υπάρχει στον κίονα,-και αρχικά πιστεύαμε ότι ανήκει στον Τόρκω-, υπάρχει και σε άλλο μέρος της Ελλάδας, άλλα και γενικώς συνηθιζόταν να απεικονίζεται με αυτήν την "ανδροειδή μορφή".
Όλα αυτά όμως είπαμε τα αφήνουμε να τα ξεδιαλύνει η αρχαιολογική σκαπάνη.Αυτό που προέχει τώρα είναι να αναγνωριστεί ότι πρόκειται για ναό, τεραστίων μάλιστα διαστάσεων, και να ενταχθεί άμεσα σε ειδικά προγράμματα που αναστηλώνουν, αναδεικνύουν, και προβάλουν τέτοια μνημεία.Κάτι τέτοιο δεν θα γίνει όμως εύκολα,μιας και θίγονται συμφέροντα. Στην τελευταία επιστολή του ο Υπουργός Πολιτισμού, εμμέσως πλην σαφώς μας υπέδειξε κάποια.....
Το κτίριο αυτήν τη στιγμή έχει περάσει στη φάση της αποσύνθεσης,από την αδιαφορία και απραξία των αρχών καί των βουλευτών του Νομού,από την αδιαφορία και απραξία της ΚΗ' Εφορίας Αρχαιοτήτων Σερρών,την γραφειοκρατία, και την αναλγησία του Υπ.(α)πολιτισμού.Το μόνο "έγκλημα" του μικρού αυτού Παρθενώνα είναι ότι έτυχε να βρεθεί σε κάποια γωνιά της Μακεδονίας .
Θα ασχοληθεί επιτέλους κάποιος;
Ότι απέμεινε από το ψηφιδωτό δάπεδο...

Τόρκω ή Άρτεμις;

Περισσότερες φώτο στο: Βισάλτης

Το βυθισμένο νησί των Πτολεμαίων και ο τάφος του Αλέξανδρου



Τεράστιος αρχαιολογικός πλούτος βρίσκεται στο βυθό του Μεγάλου Λιμένα της Αλεξάνδρειας. Εντυπωσιακές είναι οι λίθινες επιγραφές στα ιερογλυφικά και στα ελληνικά. (Δυστυχώς δεν έχουν δημοσιευθεί ακόμη)


Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Μια σημαντική υποβρύχια αρχαιολογική εξερεύνηση του λιμανιού της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και δέκα επτά χρόνια.
Δύτες-αρχαιολόγοι μένουν έκθαμβοι μπροστά σε έναν βυθό που παρόμοιο δεν έχουν συναντήσει, αφού πρόκειται για μια ολόκληρη βυθισμένη αρχαία πόλη.
Τα βασιλικά παλάτια και τα κτήρια τα οποία περιγράφει με εξαιρετική ευγλωττία ο Έλληνας γεωγράφος Στράβων βρίσκονται στο βυθό του Μεγάλου Λιμανιού της Αλεξάνδρειας.
Σύμφωνα με τον γεωφυσικό Άμος Νουρ, η περιοχή βρίσκεται επάνω στο ρήγμα Σικελίας-Καΐρου, και υπέστη σοβαρότατες ζημιές, ειδικά από τα μέσα του 5ου αιώνα μ.Χ.
Όπως μας γίνεται γνωστό από τη βυζαντινή ιστοριογραφία περισσότεροι από 23 σεισμοί χτύπησαν την αιγυπτιακή ακτή από το 320 μ.Χ. έως το 1303. Μεγαλύτερη από όλες ήταν αυτή του 365 μ.Χ.

Ενδεικτικά χαρτογραφούνται τα βυθισμένα σημεία της αρχαίας πόλης και κυρίως το βυθισμένο νησί της Αντιρόδου, μέσα στο σημερινό λιμάνι της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου.


Με την πάροδο του χρόνου ο βυθός του λιμανιού υποχώρησε γύρω στα επτά μέτρα, τα βασιλικά οικοδομικά τετράγωνα κατέρρευσαν και βυθίστηκαν κάτω από τα κύματα.
Οι πεσμένοι κίονες, τα κιονόκρανα, τα αγάλματα, οι λίθινες επιγραφές με ιερογλυφική και ελληνική γραφή, οι εναπομείναντες οδοί, τα πλινθώματα μολύβδου, και οι αμφορείς ρυπαίνονται στο βυθό του σύγχρονου λιμανιού, όπου έχει επικαθήσει μια βρώμικη κρούστα 16 αιώνων, η οποία, επιπρόσθετα, βομβαρδίζεται καθημερινά από τα βοθρολύματα που ρίχνονται στη θάλασσα του λιμανιού.
Προς έκπληξη όλων, αρκετά από τα αρχαία οικοδομικά τετράγωνα έχουν διασωθεί, ώστε να επιτρέψουν στους αρχαιολόγους, να επιχειρήσουν μια σοβαρή χαρτογράφηση όλης της βυθισμένης περιοχής.
Ο επικεφαλής όλης αυτής της προσπάθειας, Φράνκ Γκόντιο, του Ινστιτούτου της Ευρωπαϊκής υποθαλάσσιας Αρχαιολογίας που εδρεύει στο Παρίσι, τονίζει πως:
«Πολλοί κλασσικοί συγγραφείς,- ο Στράβων, ακόμη και ο Ιούλιος Καίσαρ, στα σχόλιά τους, περιγράφουν την Αλεξάνδρεια όπως την είδαν στις επισκέψεις τους σε αυτήν, αλλά είναι αδύνατο να καθοριστεί κάτι ή να προσομοιάσει με την ιδιαίτερη περιγραφή των κειμένων τους».
Σημειώνεται πως από την εποχή της κατάκτησης της Αιγύπτου από τον Ναπολέοντα το 1789, ιστορικοί και αρχαιολόγοι έχουν δημιουργήσει περισσότερους από 30 χάρτες της Πτολεμαϊκής και Ρωμαϊκής Αλεξάνδρειας. Όλοι, όμως οι χάρτες αυτοί, έχουν αποδειχθεί ανακριβείς κυρίως για την περιοχή του λιμανιού.
Ο Φ. Γκόντιο και η ομάδα του σε συνεργασία με το Ανώτατο Συμβούλιο της Αιγυπτιακής Αρχαιολογίας (και ειδικότερα με το τμήμα της υποβρύχιας αρχαιολογίας) άρχισαν να χαρτογραφούν την βυθισμένη πόλη, στο ανατολικό λιμάνι από το 1992.
Προσδιορίζουν, μάλιστα, τη θέση του παλατιού της Κλεοπάτρας της Ζ΄, της πιο διάσημης από τους Πτολεμαίους, στο τωρινό βυθισμένο νησί της Αντιρόδου, μιας βασιλική ιδιοκτησίας καθ’ όλη την πτολεμαϊκή περίοδο (305 έως 30 π.Χ.).
Επειδή εξάλλου σύμφωνα με τις πηγές ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου βρίσκεται στην Αλεξάνδρεια, δεν αποκλείεται η τοποθεσία του να βρίσκεται στα υποθαλάσσια βασιλικά οικοδομικά τετράγωνα, τα οποία συν τω χρόνω θα ερευνηθούν λεπτομερώς.

Βουλγαρικό Εθνικό Κίνημα (VMRO):«Οι Σκοπιανοί δεν έχουν θέση στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε.»

Καλά κρατά και η κόντρα μεταξύ Βουλγαρίας και πΓΔΜ.


Τώρα ξέσπασε και το εθνικό κόμμα της Βουλγαρίας, που ζητά από την Βουλγαρική Κυβέρνηση να τοποθετηθεί αρνητικά στην ένταξη των Σκοπίων σε Ε.Ε. και ΝΑΤΟ.
«Το Βουλγαρικό Εθνικό Κίνημα προτρέπει τη βουλγαρική κυβέρνηση να δηλώσει πως εάν η πΓΔΜ συνεχίζει να διεξάγει αντιβουλγαρική πολιτική δεν θα υπάρχει θέση για αυτήν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ», αυτές ήταν οι δηλώσεις του ηγέτη του ΒΕΚ (VMRO) Κρασιμίρ Καρακατσάνοφ προς το πρακτορείο ειδήσεων Φόκους (Focus News Agency).

Όπως ήταν αναμενόμενο τις προηγούμενες φραστικές επιθέσεις του Καρακατσάνοφ οι σκοπιανές αρχές τις αγνόησαν και δεν επεδίωξαν να δώσουν λύση στο ανθρωπιστικό πρόβλημα της Σπάρκα Μήτροβα, που απασχολεί τον τελευταίο καιρό τη διπλωματία των δύο χωρών. (Μια γυναίκα από τη Γευγελή με βουλγαρικό διαβατήριο που δεν δέχθηκε να το αλλάξει κλπ.)

Σύμφωνα με το προαναφερόμενο ειδησεογραφικό πρακτορείο:
«Οι απόψεις του προέδρου της πΓΔΜ διακατέχονται από κυνισμό, δια των οποίων δηλώνεται ολοκάθαρα ότι η Κυβέρνηση των Σκοπίων είναι έτοιμη να θέσει σε κίνδυνο μία χώρα μέλους της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ και επιπρόσθετα δεν επιδιώκει να δώσει τέλος στην αντιβουλγαρική πολιτική της. Προτείνουμε στη βουλγαρική κυβέρνηση να ξεκαθαρίσει τη θέση της μετά τα τελευταία γεγονότα της σκοπιανής ηγεσίας που δήλωσε πως θα συνεχίσει την πολιτική αυτή».
«Δηλώνουμε», συνέχισε ο Καρακατσάνοφ, «και κάνουμε ξεκάθαρη τη θέση μας: η πΓΔΜ δεν έχει θέση στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε.»
Σε προηγούμενες, μάλιστα, τοποθετήσεις του, το Εθνικό Βουλγαρικό Κίνημα είπε πως αν δεν ελευθερώσουν οι Σκοπιανοί την Μήτροβα θα διαμαρτυρηθεί διαδηλώνοντας έξω από την πρεσβεία των Σκοπίων, στη Σόφια. Κι ακόμη, θα καταφύγει στο Στρασβούργο.