ΔΑΣΕ: Όταν η Γιουγκοσλαβία έθετε θέμα ελληνικής Μακεδονίας
Την Παρασκευή 22 Ιουνίου 1990 στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΔΑΣΕ) ο τότε γιουγκοσλάβος αντιπρόσωπος εξαπέλυσε από το βήμα της διάσκεψης μία πρωτοφανή στην τελευταία 40ετία, επίθεση κατά της Ελλάδας και έθεσε ανοικτά θέμα ελληνικής Μακεδονίας και χωριστής «μακεδονικής μειονότητας» στην ελληνική Μακεδονία-καθώς επίσης και στη Βουλγαρία και στην Αλβανία.
Τη Δευτέρα 25 Ιουνίου 1990 ο επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στη ΔΑΣΕ απάντησε στη γιουγκοσλαβική επίθεση και στο μνημόνιο κατά της ελληνικής Μακεδονίας, το οποίο διένειμε η γιουγκοσλαβική αντιπροσωπεία στη Διάσκεψη.
Τμήματα αυτής της απάντησης θα παρουσιάσουμε σήμερα, ξεσηκώνοντάς τα από το αρχείο μας.
Σημειώνουμε πως η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και η ανεξαρτοποίηση της πΓΔΜ έγινε ένα χρόνο μετά.
Η απάντηση του Ελλάδας:
«Πιστεύουμε ότι η στιγμή της αλήθειας και η πραγματική ιστορία για το τι συνέβη στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πλησιάζει πολύ γρήγορα. Οι αντιπρόσωποι ίσως να εξεπλάγησαν με τον τόνο και τον όγκο της δραστηριότητας τις πρόσφατες ημέρες, τόσο μέσα, όσο και στην περιφέρεια της Διάσκεψης, γύρω από το μακεδονικό ζήτημα: ένα σχεδόν ξεχασμένο ζήτημα από τον καιρό του ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου του 1946 - 49.
"Αυτή, ήταν μια δυσάρεστη στιγμή στη σύγχρονη ελληνική Ιστορία, την οποία οι Έλληνες ολόκληρου του πολιτικού φάσματος αποφάσισαν να την παραδώσουν στην Ιστορία.
Με νόμο της Βουλής, που ψηφίστηκε ομόφωνα πέρσι, ρυθμίστηκαν όλα τα σχετικά ζητήματα. Αλλά ο ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος υπήρξε επίσης μια μαύρη σελίδα στις ελληνογιουγκοσλαβικές σχέσεις, γιατί εκείνη την εποχή ορισμένοι ηγεμονιστικοί κύκλοι στη Γιουγκοσλαβία προσπάθησαν να επωφεληθούν από τις εσωτερικές ελληνικές δυσκολίες για να προωθήσουν τις βλέψεις τους στην ελληνική Μακεδονία.
Δυστυχώς, το φάσμα αυτής της τραγικής περιόδου επισείεται πάλι από ορισμένους εξτρεμιστές.
Χωρίς τη γνώση αυτών των γεγονότων, είναι αδύνατο να καταλάβει κανείς τα πραγματικά ζητήματα και τα αληθινά κίνητρα αυτών που παρουσιάστηκαν στη Διάσκεψη αυτή με το κάλυμμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων.
Είναι λυπηρό που το γιουγκοσλαβικό μνημόνιο προσπάθησε τόσο κατάφωρα να διαστρέψει την παρουσίαση των ιστορικών γεγονότων για να παραπλανήσει το ακροατήριο.
Για σαράντα χρόνια, η Ελλάδα προτίμησε να παραμείνει σιωπηλή, μολονότι προκλήθηκε επανειλημμένα.
Το έκανε αυτό για δύο λόγους:
ΠΡΩΤΟΝ: γιατί το ξένο σλαβικό στοιχείο, ως συνέπεια του ρόλου του κατά την κατοχή και τον Εμφύλιο Πόλεμο, εγκατέλειψε τη χώρα μαζικά και η προοπτική χειραγώγησης του από μια γειτονική χώρα, για να απειληθεί η ασφάλεια και η εδαφική ακεραιότητα της χώρας είχε απομακρυνθεί.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου και στη συνέχεια, κατά την περίοδο των λεπτών ισορροπιών ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση, η διατήρηση καλών ελληνογιουγκοσλαβικών σχέσεων ήταν προς το αμοιβαίο συμφέρον των δύο χωρών.
Παρά τα συχνά ξεσπάσματα από τα Σκόπια, μέχρι το θάνατο του Τίτο, οι ευκαιριακές αναφορές από το Βελιγράδι στη λεγόμενη «μακεδονική μειονότητα» στην Ελλάδα, ήταν λίγο ως πολύ ακαδημαϊκού χαρακτήρα. Ήταν πολύ καλά γνωστό στο Βελιγράδι ότι δεν υπήρχε πλέον υλική βάση για τέτοιους ισχυρισμούς. Μόνο στα μέσα της δεκαετίας του 1980, όταν οι εσωτερικές εθνικές συγκρούσεις στη Γιουγκοσλαβία άρχισαν να ξεφεύγουν από τον έλεγχο, τότε φανατικά εθνικιστικά στοιχεία στα Σκόπια και στη διασπορά άρχισαν να επιτίθενται στην Ελλάδα.
Για μια ακόμη φορά, η Ελλάδα προτίμησε να παραμείνει σιωπηλή, κάνοντας εκκλήσεις στο Βελιγράδι για μετριοπάθεια. Μολονότι αυτή τη στάση τη συμμερίζονται πολλοί υπεύθυνοι Γιουγκοσλάβοι στο Βελιγράδι και στις διάφορες δημοκρατίες, γινόταν ολοένα και πιο φανερό ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση ήταν ανίκανη και ίσως απρόθυμη να περιορίσει τους εθνικιστές στα Σκόπια.
Δραστηριοποίηση της προπαγάνδας
Έτσι κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών οργανώθηκαν συναντήσεις και διασκέψεις στα Σκόπια από ομάδες απ' ολόκληρο τον κόσμο, με στόχο να τονώσουν παλιά εθνικιστικά αισθήματα.
Οι εκπομπές στην ελληνική γλώσσα του ραδιοσταθμού των Σκοπίων πήραν επιθετικό και διχαστικό χαρακτήρα, θυμίζοντας τα χρόνια του εμφυλίου πολέμου.
Επιπλέον, ταραχές ενθαρρύνθηκαν στη διασπορά, ακόμη και σε μακρινές χώρες, όπως η Αυστραλία και ο Καναδάς, όπου Σλαβομακεδόνες μετανάστευσαν μετά το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου.
Κάτω απ' αυτές τις συνθήκες, οι Έλληνες Μακεδόνες της διασποράς νιώθουν να απειλείται ή να αμφισβητείται η ίδια τους η πολιτική ταυτότητα. Έχοντας συνείδηση του γεγονότος ότι εδαφικές βλέψεις στην ελληνική Μακεδονία είναι αντίθετες στο γράμμα και το πνεύμα της ΔΑΣΕ, οι Γιουγκοσλάβοι προτίμησαν την προσέγγιση του ζητήματος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Στόχος οι Έλληνες Μακεδόνες
Η επιχείρηση οργανώθηκε προσεκτικά από τις αρχές των Σκοπίων.
Υποθέτοντας ότι η διεθνής κοινότητα ξέχασε τα γεγονότα της περασμένης 50ετίας, προχώρησαν σε μία συστηματική παραποίηση των αντίθετων απόψεων και αλλοίωση των στοιχείων, επαναλαμβάνοντας ανακρίβειες, μισές αλήθειες, και καθαρά ψέματα.
Η πολιτική αυτή επηρέασε τις χιλιάδες των Ελλήνων Μακεδόνων του Καναδά, της Αυστραλίας, των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και ακόμη ολόκληρη την ελληνική διασπορά. Με δύο λόγια οι Έλληνες Μακεδόνες υπήρξαν στόχος μιας πολιτικής επίθεσης και ενός πολιτικού εκφοβισμού.
Πιο συγκεκριμένα:
* Είδαν το μακεδονικό τους όνομα να το σφετερίζονται και να το αποδίδουν, ήδη από το 1944, σε ένα σλαβικό λαό στη νότια δημοκρατία της νεοσυγκροτημένης ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας.
* Υπέστησαν, για πάνω από πέντε δεκαετίες, πιέσεις για να στερηθούν την ελληνική μακεδονική τους ταυτότητα, την πολιτιστική τους κληρονομιά, τα ιστορικά τους μνημεία και ακόμη τα πιο πρόσφατα επιτεύγματα τους.
Έτσι, τα Σκόπια, στη βάση ενός ισχυρισμού μονοπώλησης του μακεδονικού ονόματος, προσπάθησαν να οικειοποιηθούν ως δικό τους, το Μακεδόνα Μέγα Αλέξανδρο, τον Αριστοτέλη και τους βυζαντινούς Αποστόλους στο σλαβικό κόσμο Κύριλλο και Μεθόδιο.»
'Μακεδονικός πόλεμος' ήταν ο ελληνικός του 1821!
»Επίσης, ισχυρίζονται ότι είναι «μακεδονικός» ο ελληνικός πόλεμος της ανεξαρτησίας του 1821 - τουλάχιστον στο τμήμα του πολέμου στη Μακεδονία - καθώς και οι νίκες του ελληνικού στρατού ενάντια στους Ιταλούς το 1940 (λόγω του απλού γεγονότος ότι ο πόλεμος διεξήχθη εν μέρει στην ελληνική Μακεδονία).
Οι πρωτοβουλίες αυτές αποτελούν για μας μια από τις πιο κατάφωρες και αφόρητες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς αποβλέπουν στο να σφετεριστούν την ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά ενός Λαού, του ελληνικού λαού της Μακεδονίας.
Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στο γεγονός ότι τέτοιες δραστηριότητες υποστηρίζονται πλήρως, αν δεν υποκινούνται, από τις αρμόδιες αρχές στα Σκόπια.
Αυτό, όμως, που αύξησε την ανησυχία μας, είναι ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση στο Βελιγράδι έχει τώρα επιλέξει να υποστηρίζει όχι μόνο την πολιτική των τοπικών αρχών, αλλά και τις δραστηριότητες Σλαβομακεδονικών οργανώσεων στο εξωτερικό.
Έτσι η γιουγκοσλαβική κυβέρνηση οργανώνει από κοινού τις δραστηριότητες τέτοιων οργανώσεων. Σε μια προσπάθεια να επιρριφθεί η ευθύνη στην άλλη πλευρά, ο διακεκριμένος εκπρόσωπος της Γιουγκοσλαβίας αναφέρθηκε κατά την ομιλία του σε υποτιθέμενες παραβιάσεις από την Ελλάδα ορισμένων επίσημων διεθνών εγγράφων.
θα ήθελα να υπενθυμίζω, ότι η Ελλάδα είναι μία ανοιχτή κοινωνία, βασισμένη στις θεμελιώδεις αξίες της Δημοκρατίας και του πλουραλισμού, στην οποία υπερισχύει ο κανόνας του νόμου. Το ελληνικό Σύνταγμα είναι σύγχρονο φιλελεύθερο και εγγυάται την πλήρη προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών όλων των ατόμων που ζουν μέσα στο ελληνικό έδαφος, ανεξάρτητα από εθνικότητα, φυλή ή γλώσσα και από θρησκευτικές ή πολιτικές πεποιθήσεις.
»Η χώρα μου, μέλος της δημοκρατικής οικογένειας των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, έχει ήδη επικυρώσει τα περισσότερα από τα περιφερειακά και διεθνή έγγραφα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι διατάξεις τους όχι μόνο αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της ελληνικής νομοθεσίας, αλλά, Βάσει του Συντάγματος, υπερισχύουν επίσης οποιασδήποτε αντίθετης πρόβλεψης του νόμου και τα ελληνικά δικαστήρια είναι υποχρεωμένα να διασφαλίζουν την εφαρμογή του ex officio.
Από όλα τα διεθνή έγγραφα που η Ελλάδα έχει επικυρώσει, θα θέλαμε να αναφερθούμε ιδιαίτερα στη διεθνή σύμβαση για την εξάλειψη κάθε μορφής φυλετικού διαχωρισμού και την ευρωπαϊκή σύμβαση για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών.
Η Ελλάδα έχει αναγνωρίσει, χωρίς καμμία επιφύλαξη, την αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε ό,τι αφορά ατομικές προσφυγές από άτομα ή ομάδες ατόμων που ισχυρίζονται πως είναι θύματα παραβίασης των δικαιωμάτων που αναφέρονται στην ευρωπαϊκή σύμβαση για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (άρθρο 25).
Έχουμε επίσης αναγνωρίσει χωρίς προϋποθέσεις την υποχρεωτική δικαιοδοσία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, οι αποφάσεις του οποίου, όχι μόνον επηρεάζουν τα ελληνικά δικαστήρια, όταν εξετάζουν υποθέσεις παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά χρησιμεύουν επίσης για την προσαρμογή των ελληνικών νόμων και της εφαρμογής τους στις προβλέψεις της σύμβασης.
Το μητρώο της Ελλάδας στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι εντυπωσιακό και αυτό είναι φανερό, με μια έστω και επιπόλαια ματιά στις διάφορες εκθέσεις υπευθύνων μη κυβερνητικών οργανισμών που ασχολούνται με τα θέματα αυτά. Πάντα αναγνωρίζουμε την ευθύνη μας να συμβάλλουμε εποικοδομητικά για μια καλύτερη και αποτελεσματικότερη προστασία των δικαιωμάτων ατόμων που ανήκουν σε μειονότητες, σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο.
Μειονότητα ‘φάντασμα’
Με τα δεδομένα αυτά, θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε ότι, παρά την έντονη κατηγορία της γιουγκοσλαβικής αντιπροσωπείας εναντίον της Ελλάδας για υποτιθέμενες «παραβιάσεις» ανθρωπίνων δικαιωμάτων της αποκαλούμενης «μακεδονικής εθνικής μειονότητας», ούτε ένα άτομο η ομάδα ατόμων αυτής της μειονότητας «φάντασμα» έχει όλα αυτά τα χρόνια καταθέσει έστω και μία μήνυση εναντίον του ελληνικού κράτους για τέτοιες παραβιάσεις ενώπιον των ελληνικών δικαστηρίων ή ενώπιον οποιουδήποτε άλλου αρμόδιου διεθνούς οργάνου.
Αναφορές σε υποτιθέμενες παραβιάσεις διεθνών διατάξεων από την Ελλάδα είναι τόσο προφανώς αβάσιμες, ώστε αποκτά κανείς την εντύπωση ότι ο διακεκριμένος εκπρόσωπος της Γιουγκοσλαβίας διάβαζε έναν κατάλογο συγκεκριμένων παραβιάσεων τέτοιων διεθνών εγγράφων που διαπράττονται συστηματικά από τη χώρα του σε μία περίοδο περισσότερων των σαράντα ετών. Στη βιασύνη τους να συκοφαντήσουν τη χώρα μου, οι συγγραφείς του γιουγκοσλαβικού μνημονίου έφτασαν στο σημείο να κατηγορούν την Ελλάδα ότι παραβιάζει διεθνείς συμβάσεις που... βρίσκονται ακόμα στο στάδιο του αρχικού σχεδίου. Αναφέρομαι εδώ στο «χάρτη των γλωσσών περιφερειών και μειονοτήτων», που βρίσκεται τώρα υπό συζήτηση στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Παρόμοιες ανακριβείς αναφορές ανευρίσκονται και σε άλλες παραπομπές.
Ο επαναπατρισμός των Σλάβων
θα ήθελα επίσης να πω λίγα λόγια, για ορισμένους υπαινιγμούς που περιέχονται στο γιουγκοσλαβικό μνημόνιο και αφορούν την ελληνική νομοθεσία για τη λήξη των συνεπειών του ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου, θα ήθελα κατ' αρχήν να δηλώσω ότι είναι τουλάχιστον περίεργο ότι μία χώρα που φέρει βαριά ευθύνη για τα βάσανα του ελληνικού λαού τον καιρό εκείνο, θέτει θέμα για τον επαναπατρισμό στην Ελλάδα αυτών που επιδίωξαν να αποσπάσουν τμήμα του ελληνικού εδάφους και να το προσαρτήσουν στη Γιουγκοσλαβία.
Δεν θέλουμε να ανοίξουμε τα αρχεία μας για το ρόλο που διαδραμάτισε το καθεστώς της Γιουγκοσλαβίας στα 1946 - 1948 εναντίον της ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας, και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μου.
Πιστεύουμε ότι αυτό θα πρέπει να αφεθεί στην κρίση των ιστορικών. Αυτό που θέλω εδώ να τονίσω, είναι ότι διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις επιδίωξαν να διευθετήσουν ζητήματα σχετιζόμενα με τους πολιτικούς πρόσφυγες του Εμφυλίου.»
Η απόφαση του ‘82
»Η απόφαση της 20.12.1982 προέβλεπε την αυτόματη επιστροφή όλων των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων. Σε μερικές, πάντως, περιπτώσεις, όταν τα εν λόγω άτομα είχαν αναμειχθεί, όχι απλώς στον Εμφύλιο Πόλεμο, αλλά σε ανατρεπτικές δραστηριότητες, όπως η απόσπαση ελληνικών εδαφών υπέρ μιας ξένης χώρας, οι περιπτώσεις τους εξετάζονται χωριστά. Όσον αφορά το νόμο που κανονίζει ως θέμα κοινωνικής αποκατάστασης θέματα περιουσιών επαναπατριζόμενων ατόμων, ο νόμος αυτός αναφέρεται ειδικά σε Έλληνες πολίτες που κατοικούν μονίμως στην Ελλάδα.
Στο τέλος της Κατοχής και ξανά με τον τερματισμό του Εμφυλίου Πολέμου, το μικρό σλαβικό στοιχείο του πληθυσμού, το οποίο είχε ενεργά αναμειχθεί στις δραστηριότητες αυτές, εγκατέλειψε μαζικά τη χώρα. Έτσι, καμιά «μακεδονική εθνική μειονότητα» - όπως υπαινίσσεται το γιουγκοσλαβικό κείμενο - δεν υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα. Αυτή είναι μια πραγματικότητα που υποστηρίζουν όλα τα ελληνικά πολιτικά κόμματα.
Η πραγματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
»Επιπλέον, αποτελεί πεποίθηση των σχεδόν 2.500.000 ατόμων που ζουν στην ελληνική Μακεδονία, οι οποίοι είναι περήφανοι για το μακεδονικό τους όνομα, ως Έλληνες, και για την πολιτιστική τους κληρονομιά. Οποιαδήποτε προσπάθεια σφετερισμού του ονόματος τους και παραποίησης της Ιστορίας τους θεωρείται χονδροειδής παραβίαση των δικαιωμάτων τους ως ανθρώπινα όντα.
Το «μακεδονικό πρόβλημα» είναι ένα ανύπαρκτο ζήτημα. Η Μακεδονία είναι μια γεωγραφική έννοια και όχι εθνική.
Μόνο η Ελλάδα μπορεί να ταυτιστεί με τη Μακεδονία
»Πράγματι, μόνο μια χώρα μπορεί να ταυτιστεί, για ιστορικούς λογούς, με τη Μακεδονία. Αυτή η χώρα είναι η Ελλάδα, η οποία έχει αξεδιάλυτα συνδεθεί με την Μακεδονία για περισσότερο από 30 αιώνες.
Λυπάμαι που ήταν απαραίτητο να επεκταθώ σε τόσες λεπτομέρειες αναφορικά με τα θέματα που έθεσε ο διακεκριμένος εκπρόσωπος της Γιουγκοσλαβίας, αλλά για μας που γνωρίζουμε την ιστορία της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και τις πολιτικές περιπλοκές της περιοχής, η γιουγκοσλαβική δήλωση φέρνει στο νου μνήμες αξιώσεων επί της εδαφικής μας ακεραιότητας και αποτελεί μια απαράδεκτη ανάμειξη στις εσωτερικές μας υποθέσεις.
Αναρωτιόμαστε ποιο είναι το μέλλον των προσπαθειών μας στο πλαίσιο της ΔΑΣΕ, στην υποθετική περίπτωση που άλλες χώρες ενεργήσουν με παρόμοιο τρόπο.
Πιστεύουμε ότι το γιουγκοσλαβικό μνημόνιο μας προσφέρει ένα ανησυχητικό παράδειγμα του πως ακόμα και οι καλύτερες προθέσεις, όπως τις είδαμε εδώ στην Κοπεγχάγη, τις τρεις τελευταίες εβδομάδες, μπορούν να χειραγωγηθούν για την εξυπηρέτηση εξτρεμιστικών και τυχοδιωκτικών πολιτικών»
«Τα Σκόπια επιδιώκουν διέξοδον εις το Αιγαίον»...
Επιμέλεια: Γιώργος Εχέδωρος
Μεταφέρουμε όλο το κείμενο, από το απόκομμα της εφημερίδας ως έχει και παρατηρούμε τις προσπάθειες της τότε Γιουγκοσλαβίας να δημιουργήσει ‘μακεδονικό’ ζήτημα με στόχο το λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Αναφέρεται στο ιστορικό δημοσίευμα:
Σχέδια δια την Θεσσαλονίκην. Συνελήφθη εις Παρισίους ηγέτης της κινήσεως; Πολλά παραρτήματα.
——————————-
Αποκαλυπτικά στοιχεία δια το «Σλαβομακεδονικόν»
Λονδίνο, 1. (Αθην. Πρακτ.)- Το έγκυρον περιοδικόν «Τόπικ» εις το διοικητικόν συμβούλιον του οποίου ανήκει και ο υιός του βρεταννού πρωθυπουργού κ. Μακ Μίλλαν, δημοσιεύει άρθρον, με εντυπωσιακάς αποκαλύψεις δια την κίνησιν των Σλαβομακεδόνων.
Το περιοδικόν αποκαλύπτει, πρώτον ότι εσχάτως, συνελήφθη εις Παρισίους Γιουγκοσλάβος, όστις φέρεται ως είς των ηγετών της κινήσεως δια μίαν ανεξάρτητον Μακεδονίαν και δεύτερον ότι εις Ζυρίχην, Μόναχον, Γκότεμπουργκ, Όσλο, και Παρισίους έχουν ιδρυθή υπό του Εκτελεστικού Μακεδονικού Συμβουλίου των Σκοπίων, παραρτήματα, τα οποία προπαγανδίζουν υπέρ της κινήσεως δια την δημιουργίαν ανεξαρτήτου μακεδονικού κράτους, το οποίον θα περιλάβη και μέρος της ελληνικής Μακεδονίας.
Εις την αρχήν του άρθρου που φέρει τον τίτλον «Ερυθροί εναντίον Ερυθρών εις αγώνα δρόμου προς την θάλασσαν» δημοσιεύονται, επί λέξει, τα ακόλουθα:
»Η πρόσφατος σύλληψις υπό της αστυνομίας των Παρισίων του λαθρεμπόρου και μαυραγορίτου Ντραγκάν Μπογκυταφόφσκι ανησυχεί την γιουγκοσλαβικήν κυβέρνησιν, διότι ο συλλφθείς, ο οποίος κατηγορείται δια λαθρεμπόριον ραδιοφώνων και έκδοσιν πλαστών διαβατηρίων, φημολογείται ότι είναι είς εκ των ηγετών της κινήσεως δια την δημιουργίαν ανεξαρτήτου μακεδονικού κράτους η οποία υποστηρίζεται υπό της Γιουγκοσλαβίας.
Πρόκειται περί κινήσεως της οποίας τα μέλη ομιλούν παρεφθαρμένην σλαβικήν γλώσσαν και έχοντα, ως κυρίαν βάσιν τα Σκόπια της γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας προπαγανδίζουν υπέρ της δημιουργίας ανεξαρτήτου κράτους το οποίον θα περιλαμβάνη την γιουγκοσλαβική Μακεδονίαν, την καρδίαν της ελληνικής Μακεδονίας και μέρος του νοτιοδυτικού τμήματος της Βουλγαρίας.
»Τελικός σκοπός των είναι η διέξοδος προς το Αιγαίον και την Ανατολικήν Μεσόγειον, δια της ευημερούσης πόλεως της Θεσσαλονίκης. Εις τούτο ενθαρρύνονται από καιρού εις καιρόν υπό της γιουγκοσλαβικής κυβερνήσεως, ήτις τους επέτρεψε να σχηματίσουν Εκτελεστικόν Μακεδονικόν Συμβούλιον εις Σκόπια.
»Το συμβούλιον το οποίον έχει παραρτήματα εις Ζυρίχην, Μόναχον, Γκότεμπουργκ,Όσλο και Παρισίους κατευθύνει την προπαγανδιστικήν δραστηρίοτητα της κινήσεως.
«»Εκδίδουν επίσης διάφορα περιοδικά όπως το «Σλομπόντινα Μακεντόνια» (Ελευθέρα Μακεδονία) «Μακεντόσκα Λόζα (Μακεδονική Κληρονομιά).
Η καλώς οργανωμένη δραστηριότης και αι εκδόσεις της κινήσεως αποδεικνύουν ότι αύτη χρηματοδοτείται με σημαντικά ποσά από τα Σκόπια.
» Έν εκ των επιχειρημάτων δια την δημιουργίαν ανεξαρτήτου μακεδονικού κράτους εις το κέντρον των Βαλκανίων είναι, ότι υπάρχει μακεδονική εθνική μειονότης όχι μόνον εις Γιουγκοσλαβίαν αλλά και εντός της Βουλγαρίας και της Ελλάδος.
»Η δραστηριότης των συγκεντρούται, κυρίως, εναντίον της Ελλάδος δοθέντος ότι ισχυρίζονται ότι οι Σλαβο-μακεδόνες δεν απολαύουν των αυτών προνομίων, ως η μειονότης των Εβραίων και των Τούρκων εν Ελλάδι».
Το μακροσκελές άρθρο αναφέρεται περαιτέρω, εις το ιστορικόν της ανακινήσεως του ζητήματος.»
Ενεργή εμπλοκή ΗΠΑ για Σκόπια…
Οι καλύτερες πηγές πληροφόρησης, τελικά, είναι οι ...βαλκανικές.
Όπως πληροφορούμαστε από βουλγαρική πηγή σήμερα έγινε συνάντηση του μεσολαβητή Μάθιου Νίμιτς με τον έλληνα διαπραγματευτή Αδαμάντιο Βασιλάκη.
Εξάλλου η σκοπιανή εφημερίδα Vecer Daily υποστηρίζει πως:
«Οι ελληνικές κυβερνητικές αρχές προσπαθούν να κρατήσουν στο περιθώριο της δημοσιότητας τις επαφές αυτές".
Όπως, μάλιστα, διατυπώνεται, η Αθήνα στοχεύει να κερδίσει χρόνο και να αφήσει την εντύπωση πως η πΓΔΜ δεν επιζητεί τη συνεργασία.
Σχετικά με την πρόσφατη συνάντηση του Έλληνα Πρωθυπουργου Γιώργου Παπανδρέου με την Χίλλαρι Κλίντον, οι έλληνες αξιωματούχοι αρνήθηκαν ότι δέχθηκαν πιέσεις από την Ουάσιγκτον..
Παρά τις προσπάθειες της Ελλάδας να δημιουργήσει την εντύπωση ότι το πρόβλημα είναι η αδιαλλαξία των Σκοπίων, μια νέα συνάντηση θα πραγματοποιηθεί την 1η Δεκεμβρίου στην Αθήνα μεταξύ της Χίλλαρι Κλίντον και ελληνικής κυβέρνησης στα πλαίσια της Συνόδου Κορυφής.
Πληροφορίες από focus-fen.net
Γκρουέφσκι: Να αγνοηθεί η Ελλάδα...
Διπλωματικά παιχνίδια άρχισε ο Γκρουέφσκι λίγες μέρες πριν την επανάληψη των διαπραγματεύσεων υπό του ΟΗΕ για το όνομα της πΓΔΜ.
Σκοπιανό κυβερνητικό δημοσίευμα προτρέπει την Ελλάδα να υποχωρήσει από τις θέσεις της στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου.
«Η πιθανότητα, αυτή τη φορά, μιας νέας ελληνικής αρνησικυρίας (βέτο) της (σλαβο)μακεδονίας, σχετικά με την ημερομηνία των ευρωπαϊκών ενταξιακών διαπραγματεύσεων, σημαίνει πως ο νότιος γείτονας δεν επιθυμεί τη διευθέτηση του ονόματος», δήλωσε στους δημοσιογράφους την Τετάρτη ο πρωθυπουργός Νίκολα Γκρουέφσκι.
Ο Γκρουέφσκι μετά από μια παρουσίαση νέων πυροσβεστικών αεροπλάνων, απάντησε σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου:
«Το Δεκέμβριο θα διαπιστώσουμε εάν η Ελλάδα πραγματικά επιθυμεί την επίλυση του ζητήματος. Θέτοντας, όμως, ένα ακόμη βέτο θα δήλωνε ακριβώς το αντίθετο».
Σχολιάζοντας τις έντονες διπλωματικές δραστηριότητες της χώρας του τόνισε πως θα έλπιζε από τους ευρωπαίους ηγέτες να λάβουν μια ευνοϊκή απόφαση για τη χώρα του.
Υπονοώντας σαφώς την αγνόηση της ελληνικής θέσης.
Γκλιγκόροφ, Γκρουέφσκι και η αλήθεια για την «Μακεδονία»
Ο κ. Γκρουέφσκι, εμμένων στην πολιτική και ιστορική απάτη, που το 1944 επινόησαν οι Τίτο και Στάλιν και δημιούργησαν το τεχνητό «Μακεδονικό Έθνος» με σκοπό την απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα προς έλεγχο του Αιγαίου εν όψει του Ψυχρού Πολέμου που ακολούθησε, ευρισκόμενος στην Αυστραλία, δήλωσε: «Οι Μακεδόνες έχουν την μοναδική ευκαιρία να ζουν όλοι μαζί. Μακεδόνες του Αιγαίου και Μακεδόνες του Πιρίν, όλοι συμπατριώτες».
O Κίρο Γκλιγκόρωφ, πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας των Σκοπίων, σε συνέντευξη του στον δημοσιογράφο Παναγιώτη Σαββίδη που δημοσιεύθηκε την 25η Οκτωβρίου 2009 στην εφημερίδα «ΤΟ ΘΕΜΑ», «ΑΔΕΙΑΖΕΙ» την εθνικιστική κυβέρνηση του Νικόλα Γκρουέφσκι δηλώνοντας:
•Ο πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας των Σκοπίων κ. Κίρο Γκλιγκόρωφ, ο οποίος στο βιβλίο του «Απομνημονεύματα» (σελ. 259), αναφέρει ότι, στην δεξίωση που έγινε στη Νέα Υόρκη την επομένη της αναγνωρίσεως ως ανεξαρτήτου Κράτους των Σκοπίων, μια ομάδα νέων από την Αυστραλία του είπαν:
Ο Γκλιγκόρωφ εμφανίζεται απαισιόδοξος για το ενδεχόμενο λύσης στο θέμα της ονομασίας, ενώ καυτηριάζει όσα υποστηρίζουν πολλοί στη χώρα του για την εθνική τους καταγωγή, λέγοντας: «Σιγά σιγά θα πούμε πως και οι πρωτόπλαστοι ήταν Μακεδόνες».
Στην ερώτηση του δημοσιογράφου:
Η Βουλγαρία, ως γνωστόν, κατέλαβε το 1912 τμήμα της βορείου Μακεδονίας που το ονόμασε Πιρίν και δεν το ονόμασε «Μακεδονία».
Ο πρώην Δήμαρχος των Σκοπίων Μπενκόφσκυ, ο Αρχισυντάκτης Σκοπιανής εφημερίδας και ο Υπουργός Παιδείας Ολιζάνης, οι οποίοι είπαν στον Καθηγητή Βλασίδη ότι έχουν πρόβλημα με τα παιδιά τους και προσπαθούν να τα πείσουν ότι «δεν έχουμε σχέση με τους Αρχαίους Μακεδόνες», αλλά δεν μπορούν διότι τα παιδιά, αυτά διδάχθηκαν στα σχολεία.
Επειδή η Σουηδία προεδρεύει της Ε.Ε. το εξάμηνο αυτό, αναφέρω ότι το Ινστιτούτο Εξωτερικών Υποθέσεων της Σουηδίας σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Lund και υπογραφή του διακεκριμένου συγγραφέα Staffan Stolpe, σε μελέτη τους το 1995 για την ταυτότητα της Μακεδονίας έγραψαν:
340 Καθηγητές Ιστορίας Αμερικανικών και άλλων Πανεπιστημίων σε πρόσφατο γράμμα τους στον Πρόεδρο Ομπάμα, του ζητούν να ανακαλέσει την απόφαση του προκατόχου του που ονόμασε τα Σκόπια «Μακεδονία».
Κατόπιν των ανωτέρω, κόκκινη γραμμή για την Ελλάδα είναι η ταυτότητα της Μακεδονίας ως ελληνικής και η ταυτότητα των Μακεδόνων ως Ελλήνων, και φυσικά η γλώσσα η ελληνική και η ιστορία και πολιτιστική κληρονομιά της Μακεδονίας.
Η εκδίκηση του θεού Άμμωνα...
Οστά που υποστηρίζεται ότι ανήκαν στους χαμένους Πέρσες στρατιώτες.
Έτσι περιγράφει ο Ηρόδοτος (Γ, 26, μτφ. Λευτέρης Δρακόπουλος) την καταστροφή του περσικού στρατού που επλήγη από αμμοθύελλα κατά την πορεία του προς την όαση της Siwa, στην αιγυπτιακή έρημο το 525 π.Χ.
Η τραγική μοίρα τους, ως γεγονός αλλά και ως αποτέλεσμα της έπαρσης ενός φιλόδοξου ηγεμόνα, μετατράπηκε μέσω και της διήγησης του Ηροδότου σε μια από τις πιο θρυλικές ιστορίες καταστροφής του παγκόσμιου πολιτισμού, ενώ η αποκάλυψη του χαμένου στρατού αντιπροσωπεύει μέχρι και τις μέρες μας μια από τις διασημότερες αρχαιολογικές προκλήσεις.
Η δραστηριότητα των διάσημων ιταλών αδελφών, που είναι γνωστοί για τον εντοπισμό της πόλης Βερενίκης Παγχρύσου 20 χρόνια πριν, προβλήθηκε μέσα από σχετική αρχαιολογική ταινία η οποία και προκάλεσε αίσθηση πρόσφατα στο ιταλικό φεστιβάλ του Roverto.
Η αρχαία μακεδονική πόλη Μένδη
Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος
Η πόλη Μένδη της αρχαιότητας ήταν ένας πολύ σημαντικός τόπος αφού πέρα από το εξαιρετικό της κρασί ήταν γνωστή και για την πολιτιστική της ανάπτυξη.
Ο Θουκυδίδης μας πληροφορεί πως η Μένδη ήταν αποικία των Ερετριών που την ίδρυσαν στην χερσόνησο της Παλλήνης, στο δυτικό ή πρώτο πόδι της Χαλκιδικής.
Δεδομένου του ότι οι Χαλκιδείς και Ερετριείς είχαν αποικίες στα μακεδονικά παράλια ήδη από το 1.000 ή 1100 π.Χ., σύμφωνα με την αξιολόγηση των νεότερων ευρήματων, η ίδρυση της πόλης ανάγεται γύρω από την χρονολογία αυτή.
Σχετικά με το όνομα Μένδη, το μεσαιωνικό λεξικό Σουίδα αναφέρει επιπλέον πως έτσι ονόμαζαν οι Αιγύπτιοι τον τραγοπόδαρο θεό Πάνα, υπήρχε μάλιστα και ιερό ‘του Μενδησίου παρ’ Αιγυπτίοις, εν ω άγαλμα τραγοσκελές ήν, ορθόν έχον το αιδοίον.»
Ο Θουκυδίδης αναφέρει ακόμη το Μενδήσιο Κέρας που ήταν το Δέλτα του ποταμού Νείλου, δίχως να παραλληλίζει τις δύο ονομασίες: «ἐς Αἴγυπτον ἔσχον κατὰ τὸ Μενδήσιον κέρας» (1,110)
Ανθηρή πόλη
Το 1992 βρέθηκε στις ακτές της Αλοννήσου αρχαίο ναυάγιο του πέμπτου αιώνα π.Χ. σε βάθος 30 μέτρων που είχε 3000 περίπου αμφορείς με οίνο από τη Μένδη.
Οι Μενδαίοι είχαν μάλιστα δημιουργήσει στη Θράκη αποικία, την πόλη Ηιόνα : «Ἠιόνα τὴν ἐπὶ Θρᾴκης Μενδαίων ἀποικίαν» (Θουκυδίδης)Η Μένδη υπήρξε και ο τόπος καταγωγής του γνωστού γλύπτη του 5ου αι. Παιώνιου, ο οποίος φιλοτέχνησε και το άγαλμα της Νίκης στην Ολυμπία.
Η πόλη στον 5ο αι. ήταν από τους οικονομικά ισχυρότερους συμμάχους της Αθήνας, αποστάτησε ωστόσο στην διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου (431-404 π.Χ.), γεγονός που προκάλεσε την πολιορκία και λεηλασία της από τους Αθηναίους.
Στα μέσα του 4ου αι. η πόλη καταλαμβάνεται από τον Φίλιππο Β' και σταδιακά παρακμάζει. Η θέση της αρχαίας πόλης στην περιοχή της Κοινότητας Καλάνδρας ταυτίστηκε από τον Leake τον 19ο αι., και επιβεβαιώνεται από τοπογραφικά στοιχεία των Θουκυδίδη και Λίβιου, την επιβίωση του τοπωνυμίου "Ποσείδι" στο γειτονικό ακρωτήρι, αλλά και από τα ανασκαφικά στοιχεία. Συστηματική ανασκαφική έρευνα στην αρχαία Μένδη διενεργήθηκε από το 1986-1994, από την ΙΣΤ' Εφορεία Προϊστορικών & Κλασσικών Αρχαιοτήτων υπό την εποπτεία της Ιουλίας Βοκοτοπούλου. Ο κυρίως αρχαιολογικός χώρος, έκτασης 1200 Χ 600 μ., εντοπίζεται στο επίπεδο πλάτωμα και τις πλαγιές ενός πευκόφυτου λόφου ο οποίος καταλήγει ομαλά προς την θάλασσα.
«Στην Ακρόπολη, γνωστή ως Βίγλα, η οποία εκτείνεται στο ψηλότερο, ΝΑ σημείο του λόφου, ερευνήθηκαν συστάδες από λάκκους-αποθέτες, οι οποίοι είχαν αρχικά αποθηκευτικό χαρακτήρα.
Το κύριο περιεχόμενό τους ήταν κεραμική από τον 12ο έως και τον 7ο αι. π.Χ.
Στο πλάτωμα, γνωστό και ως Ξέφωτο, δοκιμαστική τομή αποκάλυψε τμήμα του τείχους. Στο"Προάστειο", το οποίο αναφέρεται από τον Θουκυδίδη και το οποίο καταλαμβάνει την παραθαλάσσια περιοχή της αρχαίας πόλης, αποκαλύφθηκαν, εκτός των άλλων, επάλληλα τμήματα κατοικιών και δρόμων, που χρονολογούνται από τον 9ο ως και τον 4ο αι. π.Χ.
Στο νεκροταφείο, το οποίο εντοπίστηκε στην παραλία του ξενοδοχείου Μένδη, ερευνήθηκαν 241 συνολικά ταφές, κυρίως εγχυτρισμοί βρεφών και μικρών παιδιών, που χρονολογούνται από τα τέλη του 8ου-αρχές 7ου ως τα τέλη του 6ου αι. π.Χ.
Το ιερό της αρχαίας πόλης τέλος εντοπίστηκε στο αμμώδες, επίπεδο ακρωτήρι "Ποσείδι", 4χλμ. δυτικά της Μένδης.
Στα κτήρια που έχουν ανασκαφεί περιλαμβάνεται ο ναός του Ποσειδώνα των αρχών του 5ου αι. π.Χ., η ταύτιση του οποίου οφείλεται σε σειρά εγχάρακτων επιγραφών σε αγγεία. Αποκαλύφθηκε επίσης ένα διπλό αψιδωτό κτήριο του β΄ τετάρτου του 6ου αι. -με φάση επισκευής στα τέλη του 3ου αι. π.Χ.- ένα βοηθητικό ορθογώνιο κτίσμα του τέλους του 6ου αι. π.Χ. καθώς και ένα πρωτογεωμετρικό αψιδωτό κτήριο του 10ου αι. π.Χ.
Εσωτερικά και νότια του κτηρίου αυτού υψωνόταν ένας βωμός στάχτης-θυσιών, ο οποίος ήταν σε χρήση από τα τέλη του 12ου -αρχές του 11ου έως τον 5ο αι. π.Χ.
Το αψιδωτό κτήριο στο Ποσείδι είναι ένα από τα αρχαιότερα ιερά του Ελλαδικού χώρου και το μοναδικό με αποκλειστικά λατρευτική χρήση κτήριο των "Σκοτεινών Αιώνων" από την Βόρεια Ελλάδα.
Τα αποτελέσματα της μέχρι σήμερα ανασκαφικής έρευνας στην αρχαία Μένδη θεωρούνται ιδιαίτερα σημαντικά καθώς απέδειξαν ότι ένας μόνιμος οικισμός με έντονα Ευβοϊκές επιρροές ιδρύθηκε εκεί ήδη από τα τέλη του 12ου-αρχές 11ου αι. π.Χ. Ο χαρακτήρας αυτής της τόσο πρώιμης εγκατάστασης δεν μπορεί ακόμη να διευκρινιστεί, ωστόσο νέα στοιχεία προστίθενται όχι μόνο στις γνώσεις μας για την Ευβοϊκή αποικιακή δραστηριότητα στην περιοχή της Χαλκιδικής, αλλά και γενικότερα για τις εμπορικές σχέσεις που αναπτύχθηκαν στο Βόρειο Αιγαίο στην διάρκεια των "Σκοτεινών Αιώνων".
Σχετικές αναφορές :
Θουκυδίδης
Λεξικόν Σουίδα
Λεξικόν lidell & Scott
gohalkidiki.com
Magnesia.tourism.gr
Φωτό: αρχείου
Hellenic Migrations and Katadesmos: The Language of Katadesmos
A Paradigm of Macedonian Speech
Marcus Alexander Templar
THE LANGUAGE OF KATADESMOS[83]
GENERAL
Katadesmoi (sing. katadesmos) or defixios are binding spells cast by an individual in order to incapacitate the opposition, yet written as if a virtuous prayer. The earliest katadesmoi we have is from Sicily dated to the first half of the sixth century and the fifth century BC in Attica.[84]
“Most often, the spell was inscribed on a lead strip or sheet that was then folded and tied or pierced with a nail and buried in or near a recent grave.”[85] Although it is believed that early katadesmoi used in earlier times were engraved on pieces of metal, in time it became a preferable practice to use a durable material such as lead so that they would last indefinitely and along with them the wish. The referred to text was found rolled up in a tomb by the right hand of a deceased in the cemetery of the Agora, it is the only document we have written by a simple person in the language of simple people.
Before the adoption of the Ionic alphabet, Macedonia was using the Corinthian alphabet due to its proximity to Potidaea in the Peninsula of Cassandra, a Corinthian colony founded in around 600 BC. The scroll’s alphabet is clearly Ionic, which applies to all Northwest dialects at the end of the fifth and beginning of the fourth centuries, but for Macedonia the adoption of the Ionic alphabet took place earlier. Coins minted in Macedonia indicate the use of Ionic alphabet during the time of King Alexander I (495 – 450 BC) attesting that Macedonia had already adopted the Ionic alphabet during the early years of the first half of the fifth century BC, approximately 75 years before Athens.[1] Athens adopted the same under the archonship of Euclides in 403/2 BC.
Scholars have already explained the grammatical and syntactical aspects of the scroll offering their valuable opinion. I will only touch on the points that in my view need more analysis and on one occasion, I hope to offer my contribution to the scroll’s text.
Katadesmos facsimile[86]
1. [ΘΕΤΙ]ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΑΜΟΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΤΑΝ ΑΛΛΑΝ ΠΑΣΑΝ ΓΥ
2. [ΝΑΙΚ]ΩΝ ΚΑΙ ΧΗΡΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΘΕΝΩΝ ΜΑΛΙΣΤΑ ΔΕ ΘΕΤΙΜΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΚΑΤΤΙΘΕΜΑΙ ΜΑΚΡΩΝΙ ΚΑΙ
3. [ΤΟΙΣ] ΔΑΙΜΟΣΙ ΚΑΙ ΟΠΟΚΑ ΕΓΩ ΤΑΥΤΑ ΔΙΕΛΕΞΑΙΜΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΟΙΗΝ ΠΑΛLΙΝ ΑΝΟΡΟΞΑΣΑ
4. [ΤΟΚΑ] ΓΑΜΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΑ ΠΡΟΤΕΡΟΝ ΔΕ ΜΗ, ΜΗ ΓΑΡ ΛΑΒΟΙ ΑΛΛΑΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΛΛ Η ΕΜΕ
5. [ΕΜΕ Δ]Ε ΣΥΝΚΑΤΑΓΗΡΑΣΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΙ ΚΑΙ ΜΗΔΕΜΙΑΝ ΑΛΛΑΝ ΙΚΕΤΙΣ ΥΜΩΝ ΓΙΝΟ
6. [ΜΑΙ· …]ΑΝ ΟIΚΤΙΡΕΤΕ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΦΙΛ[Ο]Ι, ΔΑΓΙΝΑ ΓΑΡ ΙΜΕ ΦΙΛΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΗΜΑ· ΑΛΛΑ
7. [....]Α ΦΥΛΑΣΣΕΤΕ ΕΜΙΝ Ο[Π]ΩΣ ΜΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΑ[Υ]ΤΑ ΚΑΙ ΚΑΚΑ ΚΑΚΩΣ ΘΕΤΙΜΑ ΑΠΟΛΗΤΑΙ
8. [....]ΑΛ<> .ΥΝ Μ_ _ΕΣ ΠΛΗΝ ΕΜΟΣ ΕΜΕ ΔΕ [Ε]Υ[Δ]ΑΙΜΟΝΑ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΑΝ ΓΕΝΕΣΤΑΙ
9. [-]ΤΟ[.].[-].[..]..Ε.Ε.Ω[?]Α.[.]Ε..ΜΕΓΕ [-]
Grammatical and Syntactical Characteristics of Katadesmos:
-ᾱ for -η. One of the persistent characteristics of all dialects except Attic-Ionic is that the original ᾱ remains unchanged. Glosses such as Θετίμα, ταπινά, ἒρημα, κακά demonstrate the rule. The text maintains the ᾱ (long a), something that Ionic and Attic had long lost. The original vowel was ᾱ in all dialects, but in Ionic/Attic it developed to the sound of ē represented by η. No other dialect followed the example of Ionic/Attic. However, as the Ionic and Attic dialects developed away from each other, Attic partially turned its pronunciation around changing its η (long ē) to ᾱ only after ρ, ι, and ε as in χῶρα, οἰκία, and γενεά. Ionic did not change its pronunciation at all. Thus although the presence of ᾱ is noticed, this ᾱ now is not the original ᾱ.
The nouns and adjectives falling into the above category, in general, form their genitive plural in α as in τᾶν, ἄλλαν, πασᾶν, χηρᾶν, instead of τῶν, ἄλλων, πασῶν, χηρῶν. Some scholars expressed the opinion that glosses such as γυναικῶν, παρθένων should be γυναικᾶν, παρθέναν indicating Attic influence. Such opinion would be correct if the gloss γυνά were of the 1st declension, but it is not. Although the gloss γυνά in its nominative singular form follows the 1st declension,[88] the rest of the noun follows the 3rd declension and because of it, the rule does not apply.[89] The gloss παρθένων belongs to the second declension with nominative παρθένος and thus it does not fall under the rule. The rule α for η does not always apply.[90] In the case of original η which represented the ē the η remains unchanged. Thus the Attic/Ionic gloss μήτηρ remained μᾱτηρ in the other dialects.[91]
The rest of the article can be found in History-of-Macedonia.com