Ροδιάπολις: Τουρκικές αρχαιολογικές ανασκαφές και αναφορές για κληρονομικό DNA!

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα ήρθαν στο φως από την αρχαία ελληνική πόλη Ροδιάπολη της Αττάλειας, στη νοτιοδυτική Τουρκία.Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας HABERTÜRK (24 Νοε 2009), οι ανασκαφές γίνονται από το Μεσόγειο Πανεπιστήμιο με συνεργασία του (τουρκικού) Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού.
Τις τελευταίες ημέρες ήρθαν στο φως νεότερα στοιχεία από την αρχαία πόλη. Βρέθηκαν σημαντικοί τάφοι της ελληνιστικής περιόδου καθώς και ταφικά μνημεία ρωμαϊκής και βυζαντινής περιόδου.
Όπως δήλωσε ο καθηγητής Δρ İsrafil Kurtcephe του αναφερόμενου πανεπιστημίου τα ταφικά δομικά στοιχεία αρχίζουν από τον 4ο αιώνα π.Χ. και φθάνουν μέχρι την βυζαντινή εποχή.
Οι ανασκαφές έδειξαν τρεις διαφορετικές περιόδους ζωής της αρχαίας ελληνικής πόλης.
Ο επιβλέπων των ανασκαφών αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος αρχαιολογίας της Σχολής Καλών Τεχνών του Μεσόγειου Πανεπιστημίου Δρ İsa Kızgut, Rektör δήλωσε στους δημοσιογράφους πως ένας μεγάλος σεισμός στο παρελθόν κατέστρεψε την πόλη.
Το αρχαίο θέατρο της Ροδιάπολης που ανάγεται χρονολογικά στον 3ο αιώνα π.Χ. καταστράφηκε από τον σεισμό αυτόν.
Σημειώνεται πως το θέατρο είναι χιλίων τετρακοσίων θέσεων και σύμφωνα με τον καθηγητή θα αποκατασταθεί στα επόμενα 2-3 χρόνια.
Όπως επισημάνθηκε ένα σημαντικό τμήμα της πόλης κατέρρευσε με το σεισμό του 140/141 και ο πληθυσμός της συρρικνώθηκε.
Αμέσως, όμως μετά, ένας πάμπλουτος της περιοχής ονόματι Ομπραμόα έκανε σημαντικές αποκαταστάσεις κτιρίων, αναπτύσσοντας συγχρόνως πλούσια φιλανθρωπική δράση σε όλη της περιοχή της Λυκίας.

Η Ροδιάπολις βρισκόταν στα σύνορα με τη Λυκία και ανήκε στο ‘Κοινό των Λυκίων’.
Σύμφωνα με ιστορικές αναφορές η περιοχή της Λυκίας χτυπήθηκε και από την Πανώλη και ο πληθυσμός της αποδεκατίστηκε κατά το ένα πέμπτο.
Ο Τούρκος καθηγητής στη συνέντευξή του έδωσε την...παράτα του περί απογόνων των αρχαίων κατοίκων...Δήλωσε στους δημοσιογράφους:
«Η ανάλυση DNA που πραγματοποιήθηκε στα οστά των αρχαίων τάφων έδειξε πως οι κάτοικοι που κατοικούσαν στην αρχαιότητα στην περιοχή αυτήν είναι οι ίδιοι που κατοικούν και σήμερα» (!!)

Ποια ήταν η Ροδιάπολις
H Pοδιάπολις βρίσκεται 6,5 χλμ. Β-ΒΔ της σύγχρονης πόλης Kumluca της Αττάλειας. Η ταύτισή της με την αρχαία Ροδιάπολη έγινε από τους αρχαιολόγους Spratt και Forbes όπου βρέθηκαν επιγραφές με το όνομα της πόλης.

Αναφέρεται ως ροδιακή αποικία όπως και οι γειτονικές πόλεις Φάσηλις και Γάγαι. Ο Θεόπομπος αναφέρει τη μυθολογική εκδοχή της ονομασίας της. Το όνομά της προήλθε,γράφει, από την Ρόδη, θυγατέρα του μάντη Μόψου.
Στην αρχαία πόλη υπήρχαν αρκετοί ναοί όπου λατρευόταν η Άρτεμις, ο Απόλλων, η Αθηνά, ο Ασκληπιός, η Νέμεσις, η Ελευθερία, η Ίσιδα, ο Σάραπις και η Τύχη.
Έχουν βρεθεί πολλά οικοδομήματα της αρχαίας πόλης με ανασκαφές που έγιναν στο παρελθόν από γερμανικές, κυρίως, αρχαιολογικές αποστολές.
Εκτός από το μικρό θέατρο της πόλης και τους ναούς διασώζεται και το ταφικό μνημείο του ευεργέτη της πόλης Ομπραμόα καθώς και πάρα πολλές επιγραφές .
Πρόκειται για 12 αυτοκρατορικές επιστολές, 19 επιστολές του κυβερνήτη της επαρχίας και 33 ψηφίσματα του Kοινού των Λυκίων, που αναφέρονται στις τιμές που απονεμήθηκαν στον Oπραμόα καθώς και στις δωρεές –χρηματικά ποσά και δημόσια κτήρια– που έκανε στις περισσότερες πόλεις της Λυκίας.

The Hellenic Information Team

 © Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά  της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης  του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr

 

Ο Σέλευκος, ο Διδυμαίος Απόλλων και οι ...δραχμές

Ο αρχαίος ναός του Διδυμαίου Απόλλωνος στα Δίδυμα της Μικράς Ασίας (κοντά στην αρχαία Μίλητο)

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Ο Σέλευκος, ένας από τους διαδόχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ήταν ο ιδρυτής της δυναστείας των Σελευκιδών.
Στα 288 ή 287 π.Χ. επισκέφθηκε τη Μίλητο της Μικράς Ασίας ως προσκυνητής στο ναό του Διδυμαίου Απόλλωνος.
Ο ναός του Απόλλωνος ήταν έξω από την πόλη, στην περιοχή που πήρε το όνομα ‘Δίδυμα’ , λόγω των ναών της Αρτέμιδος και του Απόλλωνος που ήταν δίδυμα αδέλφια.
Ο Σέλευκος ο Α΄ο επονομαζόμενος Νικάτωρ, που καταγότανε από την Ορεστίδα της Μακεδονίας ήταν πιστός στις παραδόσεις και ευσεβής προσκυνητής του ξακουστού μαντείου του Απόλλωνος των Διδύμων.

Το μαντείο αυτό ανταγωνιζότανε τον καιρό εκείνο το άλλο ισχυρό και πάγνωστο μαντείο του Δελφικού Απόλλωνα, στους Δελφούς , στην δυτικά του αιγαίου χώρα.
Η επιγραφή που βρέθηκε στην τοποθεσία Διδυμαίον ή Δίδυμα, όπου βρισκόταν το αρχαίο ιερό και μαντείο, έδωσε ιδιαίτερο βάθος και χρώμα στη λατρεία του Θεού από τους Μακεδόνες βασιλείς.
Η επιγραφή λέγει συγκεκριμένα:

‘όλα αυτά που είναι γραμμένα στην επιστολή τα αφιερώνουν οι βασιλείς Σέλευκος και Αντίοχος.’
Επί λέξει: «τάδε ἀνέθηκαν βασιλεῖς Σέλευκος καὶ Ἀντίοχος τὰ ἐν τῆι ἐπιστολῆι γεγραμμένα».

Ένα σημαντικό κομμάτι αυτής της επιγραφής είναι η επιστολή του ιδίου του Μακεδόνα βασιλιά που είναι χαρακτηριστικός το τρόπος έκφρασής του. Το αρχαίο κείμενο της επιγραφής παρατίθεται δίπλα:
« Στείλαμε στο ιερό του Απόλλωνος που βρίσκεται στους Διδύμους τη μεγάλη τη λυχνία με τα αργυρά και χρυσά ποτήρια ως αφιέρωμα στους Σωτήρες θεούς (σ.σ. εννοεί και την Αρτέμιδα) τα οποία είναι γεμάτα με μύρο πολίου, όπως είναι, άλλωστε, χαραγμένα πάνω σε αυτά.
»Όταν, λοιπόν, εσείς (οι ιερείς) παραλάβετε αυτά με το καλό, να τα αποδώσετε στο ιερό να προσφέρετε στο θεό και να ευχηθείτε για την υγεία μας και στην ευτυχία των κατοίκων της πόλης όπως επιθυμώ εγώ αλλά και εσείς.
»Να αποδεχθείτε αυτά τα οποία στέλνω γεμάτα με πολιάνθη (σ.σ. μύρο του αρωματικού φυτού πολίου) και να κάνετε θυσία χρησιμοποιώντας τα.
»Να επιμεληθείτε εσείς οι ίδιοι, τα χρυσά και ασημένια αφιερώματα, ώστε όλα να γίνουν έτσι καθώς λεπτομερώς σας τα γράφω.
»Και το κάνω αυτό για να ξέρετε πόσα είναι και τι το καθένα.
»Έρρωσσθε. (Να έχετε υγεία!)

Θα κάνουμε μια σύντομη αναφορά στα αφιερώματα των Μακεδόνων Βασιλέων που, ασυνήθιστα, συνοδεύονται και με την αξία της εποχής εκείνης.

Έτσι έχουμε:
1.Μία φιάλη σε σχήμα καρυδιού με σχέδιο της Αγαθής Τύχης που έχει αξία διακοσίων σαράντα επτά δραχμών.
2. Μία άλλη φιάλη ίδια αλλά με σχέδιο της Οσίριδος που έχει αξία εκατόν ενενήντα δραχμές.
3. Μία άλλη φιάλη ίδια, αλλά με σχέδιο της Λητούς, που έχει αξία εκατόν ενενήντα οκτώ δραχμές και τρεις οβολούς.
4. Μία άλλη φιάλη σε σχήμα ακτίνας με σχέδιο της Εκάτης, που έχει αξία εκατόν δέκα τρείς δραχμές.
5. Ένα ζευγάρι ‘παλίμποτα’ ποτήρια (σ.σ. το λεγόμενο αμφικύπελλο που ήταν πάνω και κάτω κοίλο) που έχει τραγέλαφη προτομή και σκαλισμένο το όνομα "Ἀπόλλωνος" , αξίας τριακόσιες δέκα οκτώ δραχμές και τρεις οβολούς.
6. Ένα άλλο ποτήρι πολίμποτο με την προτομή ελαφιού και σκαλισμένο το όνομα "Ἀρτέμιδος" , αξίας εκατόν εξήντα μία δραχμές.
7. Ένα κέρας στο οποίο επιγράφεται "Διὶ Σωτῆρι" , αξίας εκατόν εβδομήντα τρεις δραχμές και τρεις οβολούς.
8. Ένα κύπελλο οίνου (οινοχόα) των θεών Σωτήρων, αξίας τριακοσίων ογδόντα έξι.
9.Ένας ψυκτήρας ποτού, βαρβαρικού σχεδιασμού επικολλημένος με επτά πολύτιμα πετράδια σε σχήμα καρυδιού και φέρει την επιγραφή "Σωτείρας" και είναι αξίας τριακόσιες εβδομήντα δύο δραχμές.
10. Χρυσός μαζόνομος (κυκλικός δίσκος) που έχει αξία χίλιες ογδόντα οκτώ δραχμές.
11. Άλλος ένας χρυσός, αξίας τρεις χιλιάδες διακόσιες σαράντα οκτώ δραχμές και τρεις οβολούς.
12. Έναν σκύφο ασημένιο ( τελετουργικό ποτήρι) τρυπητό με ζώδια (;) με κρεμαστή λαβή που έχει αξία τριακόσιες ογδόντα δραχμές.
13. Ένας ψυκτήρας, μεγάλου μεγέθους, ασημένιος, με δύο όψεις που έχει αξία εννιά χιλιάδες δραχμές.
14. Ένα λιβανωτό αξίας δέκα ταλάντων, μια σμύρνη (μύρρα) ενός ταλάντου, μία κασία δύο μνών, ένα κιννάμωμο (κανέλλα) δύο μνών και κόστος (αρωματική ρίζα) δύο μνών.
15. Μία μεγάλη χάλκινη λυχνία Ε.
"Μαζί με όλα αυτά", γράφει ο Σέλευκος, "και για θυσία στο θεό, φέρνω χίλια ιερεία (σφάγεια) και δώδεκα βόδια".

Εθνικιστική επίθεση Βουλγαρίας στα Σκόπια ...

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Με ένα εκτενές άρθρο τους οι καθ. Δρ Ivan Ivanov και Aleksandrov Kotcheff στη βουλγαρική εφημερίδα Φρογκ νιουζ αποδοκιμάζουν τη σύγχρονη γλώσσα των σκοπιανών.
Εκφράζονται χλευαστικά προς την σλαβομακεδονική λογοτεχνική γλώσσα σημειώνοντας χαρακτηριστικά:
«Η εμφάνιση της λεγόμενης σλαβομακεδονικής λογοτεχνικής γλώσσας είναι ένα μοναδικό φαινόμενο του εικοστού αιώνα, στην ευρωπαϊκή γλωσσική πραγματικότητα. Κι αυτό γιατί δεν έχει καμία σχέση με την εμφάνιση και ανάπτυξη των φυσικών γλωσσών της ευρωπαϊκής ηπείρου». Ο χάρτης που συνοδεύει το βουλγαρικό δημοσίευμα

Και θα σημειώσουν αμέσως μετά πως η ‘σλαβομακεδονική γλώσσα’ δημιουργήθηκε τεχνητά από μια ομάδα ανθρώπων και χαρακτηρίζεται
α) από μια πρόσφατη ημερομηνία
β) σε έναν συγκεκριμένο τόπο και
γ)με διάταγμα.

Οι δύο αρθογράφοι καθηγητές, με την παρέμβασή τους αυτή επιδιώκουν να τονίσουν την βουλγαρική προέλευση της σλαβομακεδονικής γλώσσας.
Σημειώνουν, μάλιστα, πως τον Αύγουστο του 1944 σε ένα μοναστήρι της Prohor Pčinja (манастира "Прохор Пчински") πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνεδρίαση της ASNOM – αντιφασιστικής συνεδρίαση για την Εθνική Απελευθέρωση της Μακεδονίας (Антифашистко събрание на народното освобождение на Македония),όπου εξέδωσαν διάταγμα για την αλλαγή της γλώσσας του νέου κράτους που θα διαφοροποιείται από τη βουλγαρική γλώσσα.
Αυτή ήταν η πρώτη απόφαση, όπως ισχυρίζονται, που επικυρώθηκε μετά από μήνες, από δέκα καθηγητές, έναν ποιητή και έναν πολιτικό καθώς και έναν εκπρόσωπο της ASNOM, σε συνάντηση που είχαν σε προάστιο των Σκοπίων.
Οι βούλγαροι συντάκτες σημειώνουν χαρακτηριστικά:
‘σε λιγότερο από μια εβδομάδα δημιουργήθηκε μια γλώσσα και αυτό δείχνει τον παραλογισμό της εμφάνισής της’...

Παρακάτω θα τονίσουν :
‘δημιουργήθηκε μια ‘νέα γλώσσα’ με μοντάζ, έχοντας σαν βάση την νοτιοδυτική βουλγαρική διάλεκτο που ομιλείτο στη Μακεδονία.»
»Επήλθε έτσι μια ρήξη των σλαβομακεδόνων με την βουλγαρική λογοτεχνική παράδοση και αυτό έγινε κυρίως για πολιτικούς λόγους».
Γίνεται αναφορά σε μια ομιλία του στρατάρχη Τίτο που είχε τονίσει την εποχή εκείνη προς τους Σλαβομακεδόνες :
«...ένα ξεχωριστό έθνος χρειάζεται τη δική του πολιτιστική δημιουργία. Για να διατηρήσετε το έθνος για το οποίο αγωνίζεστε σήμερα θα πρέπει να υπάρχουν όλα εκείνα τα στοιχεία που καθορίζουν ένα έθνος. Να θέσετε τα θεμέλια της γραφής και της λογοτεχνίας, να δημιουργήσετε το μακεδονικό αλφάβητο και τη μακεδονική λογοτεχνική γλώσσα»...
Οι δύο βούλγαροι καθηγητές παραθέτουν ιστορικές αναφορές και από τις δύο πλευρές για να αποδείξουν πως η Σλαβομακεδόνες ομιλούσαν παλαιότερα την βουλγαρική γλώσσα, αφήνοντας έτσι να εννοηθεί πως η καταγωγή των κατοίκων της πΓΔΜ, είναι ...βουλγαρική.

--
Τίτλος του βουλγαρικού δημοσιεύματος: «Как се измислят "македонската азбука и македонскиот литературен jазик»

Σκόπια: Φίλιππος Β’ ο Σλαβομακεδών!

Το πολιτιστικό βαρόμετρο του βαλκανικού κρατιδίου

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Αναμφίβολα η λαϊκή παιδεία, όπως το θέατρο, είναι η καλύτερη ‘διαφωτιστική μέθοδος’ για ένα παραζαλισμένο καθεστώς, που επιδιώκει να προσανατολίσει το λαό του στο δρόμο της Ουτοπίας.
Ο σκοπιανός ηθοποιός Πέταρ Τεμελκόφσκι (Петар Темелковски) που παίζει το ιστορικό μονόδραμα «Φίλιππος ο Β΄» είναι αρκετά σαφής:
«Όταν ξεκινήσαμε τις πρόβες του έργου «Φίλιππος ο Β΄» σκέφτηκα πως ο χαρακτήρας του μεγαλύτερου ιστορικού μας προσώπου θα συμβάλλει στην εκπαίδευση των νέων, να γνωρίσουν την ιστορία και τις ρίζες τους»…
Το μονόδραμα παίζεται στη μικρή ‘δραματική σκηνή’ της πόλης των Σκοπίων και σημειώνει μεγάλη επιτυχία. Μέσα στο έργο παρουσιάζεται η αρχαία καθημερινότητα του πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου με τα χαρακτηριστικά ενός συνηθισμένου ανθρώπου.
Ο σλαβομακεδόνας ηθοποιός που υποδύεται τον Φίλιππο Β’, δήλωσε πολύ ικανοποιημένος από την υποδοχή του κοινού στην πρωτεύουσα της χώρας αλλά και σε μερικές πόλεις που το παρουσίασε.
Προγραμματίζεται μάλιστα να παιχτεί για ‘διαπαιδαγώγηση’ και στις πόλεις: Οχρίδα, Μπίτολα (Μοναστήρι), Στιπ.
Το έργο που ανέβηκε το 2009 παίχθηκε και στη Ιταλία.
«Μεγάλη τιμή για μένα ήταν ότι στις 22 Μαΐου παίξαμε το «Φίλιππος ο Β΄» στη Ρώμη προς τιμή του Αγίου Κυρίλλου», πρόσθεσε στη συνέντευξή του ο Τεμελκόφσκι.
Ο ηθοποιός αναφέρθηκε στη δυσκολία που έχει ένα μονόδραμα:
«γιατί παίζω μόνος, με τον εαυτό μου και το κάθε ιστορικό πρόσωπο έχει τις ιδιαιτερότητές του».
Αναφερόμενος στα ιστορικά πρόσωπα των Σλαβομακεδόνων ανέφερε και τον βυζαντινό αυτοκράτορα Ιουστινιανό που ήταν σλαβικής καταγωγής...
«Τα ιστορικά μας πρόσωπα, όπως ο Ιουστινιανός, Nicholas Jovkov Vaptsarov Κώστα Racin Solev , Φίλιππος Β ' μέσα από τη ζωή τους δίνουν τη σύγχρονη διάσταση της ιστορίας μας»… Με την ευκαιρία μάλιστα της παρουσίασης του έργου του στον Τύπο, δεν θα διστάσει να διατυπώσει τα εξής:
«Θα ήθελα να δημοσιοποιήσω και να τονίσω τις λησμονημένες ιστορικές αξίες, οι οποίες κατάγονται από εδώ και οι οποίες εξαπλώθηκαν σε άλλους πολιτισμούς του παρελθόντος και του σήμερα"...
Είναι τρομερή η νοσηρή και μεθοδευμένη εμμονή του βαλκανικού αυτού κρατιδίου στη ‘μακεδονοποίηση’ όλων των εκφράσεων του.
Είτε αυτή είναι η πολιτική, είτε η Τέχνη (στρατευμένη Τέχνη) είτε ο αθλητισμός είτε άλλη έκφραση ή κοινωνική δραστηριότητα ...
Εδώ,πια, δεν υπάρχουν όρια μεταξύ δημοκρατίας και φασισμού...

Απόγονοι των αρχαίων Ιώνων οι ...Τούρκοι

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Δεν είναι μόνον οι Σκοπιανοί, οι οποίοι προσπαθούν να πείσουν τον εαυτό τους ότι είναι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων και πως οι θεοί του Ολύμπου δεν είχαν σχέση με την Ελλάδα.
Είναι και οι Τούρκοι.
Αυτοί, αφού κατέκτησαν την αρχαία ελληνική γη της Ιωνίας και εδραιώθηκαν εκεί, ξύπνησαν τώρα και είδαν τριγύρω τους άπιαστα, ασύλληπτα ερείπια ενός πολιτισμού που δεν μπορούν να ανεχτούν πως είναι Πολιτισμός των Ελλήνων …
Ιστορικοί και ιστορίσκοι προσπαθούν να αλλοιώσουν την ελληνική φυσιογνωμία της Μικράς Ασίας.

Πρόδηλη είναι η τουρκική ‘ξενάγηση’ στις ελληνικές μικρασιατικές αρχαιότητες. Παρουσιάζονται τα ερείπια ενός αξεπέραστου πολιτισμού ως δική τους ιστορική παρακαταθήκη και πως αυτά καταστράφηκαν τελείως από τους Σελτζούκους (Τούρκους) και τους Μογγόλους τον 14ο αιώνα… που αφήνει να θεωρηθεί ότι δεν είναι ...πρόγονοί τους.

Γράφει η επίσημη τουρκική ιστοσελίδα, για το ναό του Απόλλωνος κοντά στη αρχαία Μίλητο:
«After the Seljuks and the Mongols conquered the region the temple οf Apollo was completely abandoned”
δηλ. "Μετά την κατάκτηση της περιοχής από τους Σελτζούκους και τους Μογγόλους ο ναός του Απόλλωνος εγκαταλείφτηκε τελείως".
Και όσον αφορά τον Απόλλωνα, ε, αυτός δεν ήταν Έλληνας θεός… κλεμμένος από τους ...Χιττίτες ήταν.
Μετά, όμως, μας λέει πως είχε αδελφή την Αρτέμιδα και πως ήταν παιδιά της Κυβέλης, αλλά και αυτή, η μάνα, δεν ήταν ...ελληνίδα. Ήταν από την θεότητα Kubaba της Ανατολίας…
Έτσι και ο Απόλλων δεν ήταν Έλληνας θεός.
Το όνομα του, μας λέει ο ...απόγονος των ...αρχαίων Ιώνων Σελτζούκος ή Μογγόλος Τούρκος, πως προέρχεται από τον θεό ‘Απουλούνας’ (Apulunas) των Χιττιτών.
( Αναγράφεται επι λέξει: «The name of Apollo is considered not to be Greek. Apollo, who, because of the resemblance in names was identified with the god Apulunas mentioned in Hittite written sources”)

Καλά, αυτοί οι αρχαίοι Έλληνες, μπας και δεν υπήρξανε ποτέ;

Η πορεία της ...δραχμούλας

Γράφει και 'ξεναγεί' ο Γιώργος Εχέδωρος

Θα μπορούσε κανείς να γράψει τόμους ιστορίας με μοναδικό υλικό τα χαρτονομίσματα που εκτύπωσε το ελληνικό κράτος τον περασμένο αιώνα.
Ένα στοιχείο που αντλεί κανείς από αυτά είναι οι πληθωριστικές διαδρομές δεκαετιών καθώς και η δραχμική αξία ανά εποχή.
Τα σημάδια τους, όμως, άφησαν και οι Γερμανοί και οι Ιταλοί κατακτητές με τα χαρτονομίσματα που κυκλοφόρησαν στην ελληνική επικράτεια. Το στίγμα του άφησε, επίσης, και ο Μάρκος (Βαφειάδης) με το 'Εθνικό Ομόλογο Απελευθερωτικού Αγώνα'.
Είναι δύσκολο σε μια ανάρτηση να παρουσιάσουμε όλη τη σειρά των χαρτονομισμάτων, γι' αυτό κάναμε μια μικρή επιλογή.
Για να μην μακρηγορούμε άσκοπα, μπαίνουμε ευθύς στο ...οπτικό ψητό των χαρτονομισμάτων...

Αλβανία: Το κρυφό στίγμα του αρχαίου ναυαγίου

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Αρχαιολογικό μυστικό αποτελεί το στίγμα ναυαγίου αρχαίου ελληνικού πλοίου στα ανοικτά των αλβανικών ακτών.
Φόβος και τρόμος επικρατεί στους αρχαιολογικούς κύκλους η δημοσιοποίηση οποιοδήποτε στοιχείων από τέτοια ναυάγια. Οι αρχαιολογικοί θησαυροί που κρύβονται σε αυτά έχουν μπει στο στόχαστρο ολόκληρων συνεργείων-εταιριών αρχαιοκαπήλων που ‘χτενίζουν’ τις ακτές με υπερσύγχρονα ναυτιλιακά όργανα.
Ο Αλβανός αρχαιολόγος Αδριανός Αναστάσι θα τονίσει πως πλοιάρια με ξένες σημαίες, προσποιούνται πως κάνουν θαλάσσιο τουρισμό και ο σκοπός τους είναι η λεηλασία των αρχαίων ναυαγίων.
Αφορμή για τα πιο πάνω αναφερόμενα ήταν η εύρεση ενός αρχαίου ελληνικού ναυαγίου του 4ου αιώνα π.Χ. ανοικτά των Αγίων Σαράντα (Sarandë). Συγκεκριμένα το ναυάγιο είναι κοντά στην αρχαία ελληνική πόλη ‘Βουθρωτόν’ ή Buthrotum (στα λατινικά) ή όπως λέγεται σήμερα Μπουτρίντι (Butrinti) που ήταν αρχαίο εμπορικό κέντρο και βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τις βόρειες ακτές της Κέρκυρας.
Η ανακάλυψη έγινε από ειδική αμερικανική ομάδα ερευνητών, του Key West -Ναυτικού Ιδρύματος RPM της Φλόριντας, της οποίας προΐσταται ο καθηγητής Τζορτζ Ρόμπ.
Από το αρχαίο ναυάγιο κατάφεραν και ανέσυραν έναν ακέραιο αμφορέα.
Ο αμφορέας που βρέθηκε την τελευταία ημέρα των ερευνών και έδωσε το στίγμα του μεγάλου ναυαγίου, είναι κατασκευασμένος από άργιλο, χρώματος ανοικτού καφέ και φέρει κολλημένα όστρακα στα τοιχώματά του. Η χρήση του ήταν αποθηκευτική για μεταφορά οίνου ή ελαίου. Η χρονολόγηση του ευρήματος έδειξε πως ήταν παλαιότερο του ...Πλάτωνος, όπως χαρακτηριστικά είπε ο καθηγητής.
Ο επιβλέπων αρχαιολόγος- διευθυντής του Ιδρύματος, Τζέφρυ Ρουαγιάλ, είπε πως θα ζητήσει άδεια ερευνών με το ερευνητικό πλοίο ‘Hercules’ του ιδρύματος τόσο για τις ακτές της Αλβανίας όσο και του Μαυροβουνίου που είναι παρθενικές και καταστρέφονται από τους αρχαιοκαπήλους.
Σημείωσε μάλιστα πως η πρόσφατη έρευνα έφερε στο φως 50-60 αποθηκευτικούς αμφορείς.
«Έχουμε καταγράψει τα στίγματα των ναυαγίων και τα κρατούμε ως δικό μας μυστικό» είπε χαρακτηριστικά.
Ο τεράστιος αμφορέας του ελληνικού ναυαγίου παραδόθηκε στην αρχαιολογική υπηρεσία της Αλβανίας. Βρίσκεται, σήμερα, στο μουσείο της πόλης Durres.
Τοποθετήθηκε σε γυάλα με θαλασσινό νερό για να μην σπάσει. Από το θαλασσινό νερό σιγά σιγά θα αφαιρέσουν το αλάτι ώστε να προσαρμοστεί στο νέο περιβάλλον.

Ο Αλβανός αρχαιολόγος Αδριανός Αναστάσι τόνισε πως στη χώρα του «η αρχαιολογική αυτή έρευνα είναι ανύπαρκτη και τα σπουδαία ευρήματα, ίσως, δώσουν ώθηση στο αλβανικό κράτος να επιχορηγήσει τέτοιες προσπάθειες.
»Οι πληροφορίες που μπορούμε να αντλήσουμε από τα ναυάγια αυτά είναι πολύ σημαντικές»
Είπε μάλιστα πως «μετά το 1990 οι ακτές της Αλβανίας έχουν κατακλυστεί από ‘στόλους’ αρχαιοκαπήλων».
Όπως, εξάλλου, ανακοίνωσε ο αρχηγός της αμερικανικής αποστολής Τζόρτζ Ρόμπ, το ‘Hercules’ έχει εντοπίσει αρκετά ναυάγια και όσα μέχρι σήμερα γνωρίζουμε είναι ελάχιστα μπροστά στον όγκο των διαχρονικών ναυαγίων.

Πηγές:
usatoday.com
msnbc.msn.com
bookrags.com
The Associated Press

History Of Macedonia - Ιστορία της Μακεδονίας

Tragedies of the abducted Greek children of 1948: the reality of the FYROM claims (Macedonia, Greece)

Tymphaios

November 16, 2009

In 1948, Cominform, the first official forum of the international communist movement since the dissolution of the Comintern, put into action a plan to take hostage to communist countries children from Greece during the Greek civil war. The aim was to re-educate the children as well as blackmail the populace and the Greek government towards reaching a settlement leading to a partition of Greece and the subsequent creation of an internationalist “Macedonian” Republic. This move has favoured by the Yugoslav dictator Josip Broz Tito and had been a Comitern policy aimed at destroying the national states of the Balkans through the creation of internationalist republics. Today several FYROM sources claim or at least believe the abducted children were FYROMacedonian. Indeed that they were not abducted, rather they were refugees fleeing the Greek army.

It was in the month of November 61 years ago when the United Nations issued a resolution condemning the abduction of the Greek children. The text of the resolution and its context have been presented in my last article. The tragic stories of the abducted children that follow defy belief.

Last week a conference took place at the University of Utah, sponsored by the United Pseudo-Macedonia Diaspora (UMD), a lobby group campaigning against “Greek atrocities” in Cyprus and other out of touch with reality issues. There was a display of venom the revisionism of history condoned by segments of the FYROM government and media. An eye-witness in the audience attempted to speak about her experience during the child abductions, probably the only person in the entire conference with any real experience from their own lives. The response from one of the Yugoslav speakers was:

“This poor woman had probably been drawn into a Greek family or circle years before, and in order to keep peace in the family had decided to play dumb when it came to her linguistic and ethnic identity. To an outsider it appeared to be quite the sad spectacle, for her Greek handlers to parade her out at an academic conference as some sort of living proof of the non-existence of her mother tongue and ethnicity.”

The rest of the article can be found in History-of-Macedonia.com

Share on Facebook