Η Βουλγαρία ‘χαϊδεύει’ τα Σκόπια και…

...ζητά κοινές εθνικές εορτές!

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Όταν επισκέφθηκε τον περασμένο μήνα ο πρωθυπουργός της πΓΔΜ την Αυστραλία έκανε την περίφημη δήλωση για ενοποίηση όλων των ‘Μακεδόνων’ που βρίσκονται στα Σκόπια, στην αιγαιακή Μακεδονία (Ελλάδα) και του Πιρίν (Βουλγαρία).
Τότε ο Βούλγαρος πρόεδρος Γκεόργκι Παρβάνοφ τόνισε πως οι δηλώσεις Γκρουέφσκι είναι μια έκφραση εδαφικών διεκδικήσεων «δεν θα πρέπει να ξεχνάμε», είπε, «ότι η ανάπτυξη καλής γειτονίας, οι καλές σχέσεις αποτελούν προϋπόθεση για την ένταξη της (Σλαβο)‘Μακεδονίας’ στην Ε.Ε.»
Ενώ ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας Μπόικο Μπορίσοφ δήλωσε: «Ο Γκρουέφσκι εκφράζει εδαφικές διεκδικήσεις κατά της Βουλγαρίας»(‘Груевски е израз на територијални претензии кон Бугарија').
Η Ελλάδα δεν αντέδρασε στις δηλώσεις αυτές, ίσως, επειδή γνωρίζει πως οι εκφράσεις αυτές αποσκοπούν για εγχώρια (σκοπιανή) εθνικιστική κατανάλωση.
Είκοσι μέρες μετά (στις 16 Νοεμβρίου 2009) πραγματοποιήθηκε συνάντηση των πρωθυπουργών της πΓΔΜ και της Βουλγαρίας, Ν. Γκρουέφσκι και Μπόϊκο Μπορισόφ αντίστοιχα.
Ο Βούλγαρος πρωθυπουργός δήλωσε πως η χώρα του θα υποστηρίξει τη πΓΔΜ στην ένταξή της στην Ε.Ε. τονίζοντας χαρακτηριστικά: “ Οι (σλαβο)Μακεδόνες και οι Βούλγαροι είναι αδελφικά έθνη, στηρίζουμε την ένταξη της (σλαβο)Μακεδονίας στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ αλλά πρέπει η ηγεσία της να έχει υπόψη τις σχέσεις καλής γειτονίας, που είναι ένα από τα βασικά κριτήρια της ένταξης αυτής.»
Ο βούλγαρος πρωθυπουργός ήταν εξαιρετικά ήπιος και εγκρατής στις εκφράσεις αφού είχε σκοπό όχι μόνον να προσεγγίσει την ηγεσία των Σκοπίων αλλά να θεωρηθεί ως προστάτης της.
Χαρακτηριστική είναι η δήλωσή του για την ‘ιδέα της Σόφιας’ όπως είπε, τα δύο κράτη να έχουν κοινούς εθνικούς εορτασμούς σε ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία των δύο λαών.
«Συζητήσαμε με το συνάδελφό μου», δήλωσε ο βούλγαρος πρωθυπουργός, «να αποφεύγουν οι δύο χώρες τις εχθρότητες και να μην σχολιάζονται τα ιστορικά ζητήματα τμηματικά, αλλά να αναζητηθούν τα στοιχεία εκείνα που μας ενώνουν και αυτά είναι οι κοινές ημερομηνίες των ιστοριών μας».
Ο πρωθυπουργός της πΓΔΜ, σαφώς ενοχλημένος από τις θέσεις του Μπόικο Μπορίσοφ, δήλωσε στην κοινή συνέντευξη τύπου, τα εξής χαρακτηριστικά:
«Όσον αφορά τα θέματα που σχετίζονται με την ιστορία η γνώμη μου είναι πως πρέπει να αφήσουμε τους ιστορικούς να ασχοληθούν με αυτά. Και εμείς ως ηγέτες των δύο χωρών να επικεντρωθούμε στα ζητήματα του παρόντος και του μέλλοντος».
Σημειώνεται πως η συνάντηση έγινε στη βουλγαρική πρωτεύουσα και ήταν η πρώτη μεταξύ Γκρουέφσκι και Μπορίσοφ μετά τη ψυχρότητα των σχέσεων τους από την περίπτωση της Σπάρσκα Μήτροβα (για το βουλγαρικό διαβατήριο μιας γυναίκας από τη Γευγελή), τη γιορτή της ημέρας του Ίλιντεν και στη συνέχεια τις δηλώσεις του Γκρουέφσκι από την Αυστραλία για την ενοποίηση των Μακεδόνων.
Η Βουλγαρία, δεν θα μπορούσαμε να πούμε πως δεν έχει καταλάβει καλά την πορεία που ακολουθεί το βαλκανικό κρατίδιο και τον αγώνα που κάνει για αποβουλγαροποίηση του παρελθόντος του. Ίσως σκέπτεται πονηρά και απλώς ...στοργικά περιμένει.
--
Σημείωση: Οι αναφερόμενες δηλώσεις Βουλγάρων προέδρου και πρωθυπουργού καθώς και του Γκρουέφσκι από το σκοπιανό: Α1
με τίτλο : Борисов - Македонците и Бугарите се братски народи (16 Νοε 2009)
και : Прванов: Позицијата на Груевски израз на територијални претензии (29 Οκτωβρίου 2009)

Πατριάρχης Βαρθολομαίος : ‘Ανησυχούμε’...

Στο σημερινό της φύλλο (26 Νοε 2009) η τουρκική εφημερίδα Daily’s Zaman φιλοξενεί συνέντευξη του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου ο οποίος εκφράζει τις ανησυχίες του στη χρησιμοποίηση των μειονοτήτων, της Τουρκίας, για βίαια αλλαγή του πολιτικού σκηνικού της χώρας.
Οι ανησυχίες του ηγέτη της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, βασίζονται σε γεγονότα του άμεσου παρελθόντος αλλά και στο κλίμα που διαμορφώθηκε με την αποκάλυψη των σχεδίων της μυστικής οργάνωσης Εργκένεκον.
Ο Βαρθολομαίος αναφέρθηκε στο σχεδιασμό της παραστρατιωτικής ομάδας, τα μέλη της οποίας ανήκουν στις Ναυτικές Ένοπλες Δυνάμεις και, όπως δημοσιεύθηκε, είχαν σκοπό να δολοφονήσουν προεξάρχουσες προσωπικότητες του μη μουσουλμανικού στοιχείου της χώρας, έχοντας τελικό στόχο την ανατροπή του κυβερνώντος κόμματος.
Ο Οικουμενικός πατριάρχης επεσήμανε τα πρόσφατα γεγονότα που έγιναν στη συνοικία Κουρτουλούς της Κωνσταντινούπολης αλλά και στην περιοχή Ανταλάρ και υποστήριξε πως το ύπουλο σχέδιο έχει μπει ήδη σε εφαρμογή.
Επιπρόσθετα υπενθύμισε στον τούρκο δημοσιογράφο την επίθεση που δέχθηκε μια ομάδα αποφοίτων του κολλεγίου—Γυμνασίου ‘Ζωγράφειον’ της Πόλης πριν από τέσσερα χρόνια.
Τόνισε, μάλιστα, πως κανένας δεν συνελήφθη για την επίθεση αυτή.

Εξέφρασε, πάντως, την ευγνωμοσύνη του προς τις τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας που έφεραν στο φως τα ‘σκοτεινά σχέδια’ της παραστρατιωτικής οργάνωσης.
Δήλωσε πως είναι αισιόδοξος ότι τα προβλήματα της ελληνικής μειονότητας καθώς και των άλλων μειονοτήτων θα επιλυθούν σύντομα.
«Είμαστε πολύ θετικοί στις πρωτοβουλίες της κυβέρνησής μας. Είναι επιτακτική ανάγκη όλων, οι μειονότητες να αντιμετωπίζονται με καλή θέληση».
Δήλωσε, επίσης, αισιόδοξος για την λειτουργία της Σχολής Θεολογίας της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, Σχολή της Χάλκης, που έκλεισε το 1971.
Στο δημοσίευμα επισημαίνεται πως το κλείσιμο της Σχολής της Χάλκης έγινε βάσει ενός νόμου με τον οποίο η θρησκευτική κατάρτιση τέθηκε υπό κρατικό έλεγχο.
«Ανώτεροι αξιωματούχοι της Ε.Ε. και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν καλέσει επανειλημμένα την Τουρκία να ανοίξει τη Σχολή από την οποία έχουν αποφοιτήσει όλοι οι Ορθόδοξοι ηγέτες, συμπεριλαμβανομένου του Βαρθολομαίου», γράφει η ‘Zaman’.

Βολές εξαπέλυσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κατά του λεγόμενου ‘Τουρκικού Ορθόδοξου Πατριαρχείου’ το οποίο επιδιώκει την υποβάθμιση του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Αναφερόμενος στις τρεις εκκλησίες της Πόλης, τις οποίες έχουν καταλάβει οι Τούρκοι Ορθόδοξοι είπε πως θα χρησιμοποιήσει νομικές διαδικασίες για την απόκτησή τους. Δήλωσε μάλιστα πως πίσω από το λεγόμενο ‘τουρκικό ορθόδοξο πατριαρχείο’ βρίσκεται η οικογένεια Ερενερόλ.
Είναι αξιοσημείωτο πως κατά τη διάρκεια των ερευνών για την παραστρατιωτική οργάνωση ‘Εργκένεκον’ μεταξύ των συλληφθέντων ήταν και η Σεβγκί Ερενερόλ (Sevgi Erenerol) η οποία είναι επικεφαλής των δημοσίων σχέσεων του τουρκικού ανεξάρτητου ορθόδοξου πατριαρχείου.
Πρόκειται για την εγγονή του πατέρα Εφτίμ, ιδρυτή του προαναφερόμενου πατριαρχείου.
Ο Βαρθολομαίος ήταν σαφής στην αναφορά του για την Σεβγκί Ερενερόλ:
«Καταφέρεται συνέχεια έναντίον μας. Έχει αποκαλυφθεί πως αυτή οργάνωνε συνεδριάσεις σε εκείνες τις εκκλησίες εναντίον μας… Είναι κρίμα που ένας χώρος λατρείας χρησιμοποιήθηκε για τέτοιους σκοπούς.
»Κανείς δεν έχει αναγνωρίσει το τουρκικό ορθόδοξο πατριαρχείο αλλά παρόλα αυτά επιχορηγείται από το τουρκικό κράτος»…
Αναφέρθηκε μάλιστα σε μια διαμαρτυρία που έγινε στις 28 Οκτωβρίου 2005 μπροστά από το Οικουμενικό Πατριαρχείο όπου φωνάζανε ‘το Πατριαρχείο πρέπει να πάει στην Ελλάδα’. Μεταξύ των διαμαρτυρομένων ήταν αυτή η Σεβγκί Ερενερόλ. Η διαμαρτυρόμενοι τότε άφησαν ένα μαύρο στεφάνι στην πύλη του Πατριαρχείου.

«Είμαστε πολίτες της Τουρκίας»

Στο δημοσίευμα σημειώνεται πως οι πρωτοβουλίες του ‘πατριάρχη Βαθρολομαίου’ (έτσι αναφέρεται χωρίς τη λέξη Οικουμενικού) για την προώθηση της θρησκευτικής ελευθερίας και ανοχής μεταξύ των θρησκειών όλου του Κόσμου εκλαμβάνεται από μερίδα της τουρκικής κοινωνίας με καχυποψία αν και το ελληνικό στοιχείο της Πόλης -τούρκοι πολίτες– καθημερινά μειώνεται.
Ο Βαρθολομαίος θα σχολιάσει σχετικά: «Ελπίζουμε πως οι δημοκρατικές πρωτοβουλίες της (τουρκικής) κυβέρνησης θα αποτρέψουν την αναχώρηση του ελληνικού πληθυσμού.
»Είμαστε χριστιανοί αλλά γεννηθήκαμε εδώ και ανατραφήκαμε εδώ. Εγώ γεννήθηκα στην Gökçeada. Αγαπώ τη χώρα και το χωριό μου. Έκανα δύο χρόνια στρατιωτική θητεία (στον τουρκικό στρατό). Πληρώνω τους φόρους μου. Η μόνη διαφορά μας είναι η θρησκεία. Αλλά βάσει του συντάγματος είμαστε πολίτες με ίσα δικαιώματα.»

Σημ. Το αγγλικό κείμενο της τουρκικής εφημερίδας το δημοσιεύουμε στο: http://echedoros.blogspot.com/2009/11/plotters-planned-to-overthrow.html

Σλαβομακεδόνες αρχαιολόγοι: «βρέθηκαν υποδήματα των ...προγόνων μας»!

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Με τον τίτλο πως βρέθηκαν τα παλαιότερα υποδήματα στο χώρο της Βαλκανικής δημοσιεύει το σκοπιανό Κανάλ 5 (Канал 5 Телевизија), τα ευρήματα που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στην πΓΔΜ.
Η ανακάλυψη έγινε σε γνωστό αρχαιολογικό χώρο κοντά στην κωμόπολη Конче στην περιοχή της Στρούμιτσας (Στρώμνιτσα). Η ανασκαφή έγινε με την επίβλεψη αρχαιολόγων του μουσείου της Στρώμνιτσας και της πόλης Στιπ.

Εκείνο το οποίο ‘χτυπάει στο μάτι’ είναι η δήλωση του Σλαβομακεδόνα αρχαιολόγου προς τα μέσα ενημέρωσης:
«Είναι τα αρχαιότερα υποδήματα που βρέθηκαν στη Μακεδονία και στα Βαλκάνια. Είναι φτιαγμένα από τους προγόνους μας (!!) πριν από δέκα οκτώ αιώνες»…
Τώρα πως γίνεται να έρχονται οι Σλάβοι τον έκτο-έβδομο αιώνα στη Μακεδονία και να έχουν προγόνους τους έλληνες κατοίκους του δεύτερου αιώνα; Είναι ένας από τους σύγχρονους βαλκανικούς γρίφους.

Το ζευγάρι των αρχαίων υποδημάτων τα οποία είναι διακοσμημένα με σχήμα μαιάνδρου βρισκόταν θαμμένα μέσα σε ένα ξύλινο δοχείο στη γνωστή νεκρόπολη του οικισμού.
Η περιοχή είναι αναγνωρισμένη ως ‘μοναστηριακός αρχαιολογικός χώρος’ γνωστός στους Σλαβομακεδόνες με την ονομασία Manastirishte Crkvishte (στα κυριλλικά: Манастириште и Црквиште).
Παλαιότερα βρέθηκαν και άλλα αρχαία πολύτιμα αντικείμενα Μακεδόνων αξιωματούχων. Τα οποία, όμως, δεν έχουν δημοσιοποιηθεί.
Αρχαιοκάπηλοι, όπως αναφέρεται, πριν από τέσσερα χρόνια έσκαψαν στην περιοχή, άνοιξαν αρχαίους τάφους και αφού τους σύλησαν, κατέστρεψαν ό,τι δεν μπορούσαν να μεταφέρουν.

Ροδιάπολις: Τουρκικές αρχαιολογικές ανασκαφές και αναφορές για κληρονομικό DNA!

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα ήρθαν στο φως από την αρχαία ελληνική πόλη Ροδιάπολη της Αττάλειας, στη νοτιοδυτική Τουρκία.Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας HABERTÜRK (24 Νοε 2009), οι ανασκαφές γίνονται από το Μεσόγειο Πανεπιστήμιο με συνεργασία του (τουρκικού) Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού.
Τις τελευταίες ημέρες ήρθαν στο φως νεότερα στοιχεία από την αρχαία πόλη. Βρέθηκαν σημαντικοί τάφοι της ελληνιστικής περιόδου καθώς και ταφικά μνημεία ρωμαϊκής και βυζαντινής περιόδου.
Όπως δήλωσε ο καθηγητής Δρ İsrafil Kurtcephe του αναφερόμενου πανεπιστημίου τα ταφικά δομικά στοιχεία αρχίζουν από τον 4ο αιώνα π.Χ. και φθάνουν μέχρι την βυζαντινή εποχή.
Οι ανασκαφές έδειξαν τρεις διαφορετικές περιόδους ζωής της αρχαίας ελληνικής πόλης.
Ο επιβλέπων των ανασκαφών αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος αρχαιολογίας της Σχολής Καλών Τεχνών του Μεσόγειου Πανεπιστημίου Δρ İsa Kızgut, Rektör δήλωσε στους δημοσιογράφους πως ένας μεγάλος σεισμός στο παρελθόν κατέστρεψε την πόλη.
Το αρχαίο θέατρο της Ροδιάπολης που ανάγεται χρονολογικά στον 3ο αιώνα π.Χ. καταστράφηκε από τον σεισμό αυτόν.
Σημειώνεται πως το θέατρο είναι χιλίων τετρακοσίων θέσεων και σύμφωνα με τον καθηγητή θα αποκατασταθεί στα επόμενα 2-3 χρόνια.
Όπως επισημάνθηκε ένα σημαντικό τμήμα της πόλης κατέρρευσε με το σεισμό του 140/141 και ο πληθυσμός της συρρικνώθηκε.
Αμέσως, όμως μετά, ένας πάμπλουτος της περιοχής ονόματι Ομπραμόα έκανε σημαντικές αποκαταστάσεις κτιρίων, αναπτύσσοντας συγχρόνως πλούσια φιλανθρωπική δράση σε όλη της περιοχή της Λυκίας.

Η Ροδιάπολις βρισκόταν στα σύνορα με τη Λυκία και ανήκε στο ‘Κοινό των Λυκίων’.
Σύμφωνα με ιστορικές αναφορές η περιοχή της Λυκίας χτυπήθηκε και από την Πανώλη και ο πληθυσμός της αποδεκατίστηκε κατά το ένα πέμπτο.
Ο Τούρκος καθηγητής στη συνέντευξή του έδωσε την...παράτα του περί απογόνων των αρχαίων κατοίκων...Δήλωσε στους δημοσιογράφους:
«Η ανάλυση DNA που πραγματοποιήθηκε στα οστά των αρχαίων τάφων έδειξε πως οι κάτοικοι που κατοικούσαν στην αρχαιότητα στην περιοχή αυτήν είναι οι ίδιοι που κατοικούν και σήμερα» (!!)

Ποια ήταν η Ροδιάπολις
H Pοδιάπολις βρίσκεται 6,5 χλμ. Β-ΒΔ της σύγχρονης πόλης Kumluca της Αττάλειας. Η ταύτισή της με την αρχαία Ροδιάπολη έγινε από τους αρχαιολόγους Spratt και Forbes όπου βρέθηκαν επιγραφές με το όνομα της πόλης.

Αναφέρεται ως ροδιακή αποικία όπως και οι γειτονικές πόλεις Φάσηλις και Γάγαι. Ο Θεόπομπος αναφέρει τη μυθολογική εκδοχή της ονομασίας της. Το όνομά της προήλθε,γράφει, από την Ρόδη, θυγατέρα του μάντη Μόψου.
Στην αρχαία πόλη υπήρχαν αρκετοί ναοί όπου λατρευόταν η Άρτεμις, ο Απόλλων, η Αθηνά, ο Ασκληπιός, η Νέμεσις, η Ελευθερία, η Ίσιδα, ο Σάραπις και η Τύχη.
Έχουν βρεθεί πολλά οικοδομήματα της αρχαίας πόλης με ανασκαφές που έγιναν στο παρελθόν από γερμανικές, κυρίως, αρχαιολογικές αποστολές.
Εκτός από το μικρό θέατρο της πόλης και τους ναούς διασώζεται και το ταφικό μνημείο του ευεργέτη της πόλης Ομπραμόα καθώς και πάρα πολλές επιγραφές .
Πρόκειται για 12 αυτοκρατορικές επιστολές, 19 επιστολές του κυβερνήτη της επαρχίας και 33 ψηφίσματα του Kοινού των Λυκίων, που αναφέρονται στις τιμές που απονεμήθηκαν στον Oπραμόα καθώς και στις δωρεές –χρηματικά ποσά και δημόσια κτήρια– που έκανε στις περισσότερες πόλεις της Λυκίας.

The Hellenic Information Team

 © Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά  της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης  του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr

 

Ο Σέλευκος, ο Διδυμαίος Απόλλων και οι ...δραχμές

Ο αρχαίος ναός του Διδυμαίου Απόλλωνος στα Δίδυμα της Μικράς Ασίας (κοντά στην αρχαία Μίλητο)

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Ο Σέλευκος, ένας από τους διαδόχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ήταν ο ιδρυτής της δυναστείας των Σελευκιδών.
Στα 288 ή 287 π.Χ. επισκέφθηκε τη Μίλητο της Μικράς Ασίας ως προσκυνητής στο ναό του Διδυμαίου Απόλλωνος.
Ο ναός του Απόλλωνος ήταν έξω από την πόλη, στην περιοχή που πήρε το όνομα ‘Δίδυμα’ , λόγω των ναών της Αρτέμιδος και του Απόλλωνος που ήταν δίδυμα αδέλφια.
Ο Σέλευκος ο Α΄ο επονομαζόμενος Νικάτωρ, που καταγότανε από την Ορεστίδα της Μακεδονίας ήταν πιστός στις παραδόσεις και ευσεβής προσκυνητής του ξακουστού μαντείου του Απόλλωνος των Διδύμων.

Το μαντείο αυτό ανταγωνιζότανε τον καιρό εκείνο το άλλο ισχυρό και πάγνωστο μαντείο του Δελφικού Απόλλωνα, στους Δελφούς , στην δυτικά του αιγαίου χώρα.
Η επιγραφή που βρέθηκε στην τοποθεσία Διδυμαίον ή Δίδυμα, όπου βρισκόταν το αρχαίο ιερό και μαντείο, έδωσε ιδιαίτερο βάθος και χρώμα στη λατρεία του Θεού από τους Μακεδόνες βασιλείς.
Η επιγραφή λέγει συγκεκριμένα:

‘όλα αυτά που είναι γραμμένα στην επιστολή τα αφιερώνουν οι βασιλείς Σέλευκος και Αντίοχος.’
Επί λέξει: «τάδε ἀνέθηκαν βασιλεῖς Σέλευκος καὶ Ἀντίοχος τὰ ἐν τῆι ἐπιστολῆι γεγραμμένα».

Ένα σημαντικό κομμάτι αυτής της επιγραφής είναι η επιστολή του ιδίου του Μακεδόνα βασιλιά που είναι χαρακτηριστικός το τρόπος έκφρασής του. Το αρχαίο κείμενο της επιγραφής παρατίθεται δίπλα:
« Στείλαμε στο ιερό του Απόλλωνος που βρίσκεται στους Διδύμους τη μεγάλη τη λυχνία με τα αργυρά και χρυσά ποτήρια ως αφιέρωμα στους Σωτήρες θεούς (σ.σ. εννοεί και την Αρτέμιδα) τα οποία είναι γεμάτα με μύρο πολίου, όπως είναι, άλλωστε, χαραγμένα πάνω σε αυτά.
»Όταν, λοιπόν, εσείς (οι ιερείς) παραλάβετε αυτά με το καλό, να τα αποδώσετε στο ιερό να προσφέρετε στο θεό και να ευχηθείτε για την υγεία μας και στην ευτυχία των κατοίκων της πόλης όπως επιθυμώ εγώ αλλά και εσείς.
»Να αποδεχθείτε αυτά τα οποία στέλνω γεμάτα με πολιάνθη (σ.σ. μύρο του αρωματικού φυτού πολίου) και να κάνετε θυσία χρησιμοποιώντας τα.
»Να επιμεληθείτε εσείς οι ίδιοι, τα χρυσά και ασημένια αφιερώματα, ώστε όλα να γίνουν έτσι καθώς λεπτομερώς σας τα γράφω.
»Και το κάνω αυτό για να ξέρετε πόσα είναι και τι το καθένα.
»Έρρωσσθε. (Να έχετε υγεία!)

Θα κάνουμε μια σύντομη αναφορά στα αφιερώματα των Μακεδόνων Βασιλέων που, ασυνήθιστα, συνοδεύονται και με την αξία της εποχής εκείνης.

Έτσι έχουμε:
1.Μία φιάλη σε σχήμα καρυδιού με σχέδιο της Αγαθής Τύχης που έχει αξία διακοσίων σαράντα επτά δραχμών.
2. Μία άλλη φιάλη ίδια αλλά με σχέδιο της Οσίριδος που έχει αξία εκατόν ενενήντα δραχμές.
3. Μία άλλη φιάλη ίδια, αλλά με σχέδιο της Λητούς, που έχει αξία εκατόν ενενήντα οκτώ δραχμές και τρεις οβολούς.
4. Μία άλλη φιάλη σε σχήμα ακτίνας με σχέδιο της Εκάτης, που έχει αξία εκατόν δέκα τρείς δραχμές.
5. Ένα ζευγάρι ‘παλίμποτα’ ποτήρια (σ.σ. το λεγόμενο αμφικύπελλο που ήταν πάνω και κάτω κοίλο) που έχει τραγέλαφη προτομή και σκαλισμένο το όνομα "Ἀπόλλωνος" , αξίας τριακόσιες δέκα οκτώ δραχμές και τρεις οβολούς.
6. Ένα άλλο ποτήρι πολίμποτο με την προτομή ελαφιού και σκαλισμένο το όνομα "Ἀρτέμιδος" , αξίας εκατόν εξήντα μία δραχμές.
7. Ένα κέρας στο οποίο επιγράφεται "Διὶ Σωτῆρι" , αξίας εκατόν εβδομήντα τρεις δραχμές και τρεις οβολούς.
8. Ένα κύπελλο οίνου (οινοχόα) των θεών Σωτήρων, αξίας τριακοσίων ογδόντα έξι.
9.Ένας ψυκτήρας ποτού, βαρβαρικού σχεδιασμού επικολλημένος με επτά πολύτιμα πετράδια σε σχήμα καρυδιού και φέρει την επιγραφή "Σωτείρας" και είναι αξίας τριακόσιες εβδομήντα δύο δραχμές.
10. Χρυσός μαζόνομος (κυκλικός δίσκος) που έχει αξία χίλιες ογδόντα οκτώ δραχμές.
11. Άλλος ένας χρυσός, αξίας τρεις χιλιάδες διακόσιες σαράντα οκτώ δραχμές και τρεις οβολούς.
12. Έναν σκύφο ασημένιο ( τελετουργικό ποτήρι) τρυπητό με ζώδια (;) με κρεμαστή λαβή που έχει αξία τριακόσιες ογδόντα δραχμές.
13. Ένας ψυκτήρας, μεγάλου μεγέθους, ασημένιος, με δύο όψεις που έχει αξία εννιά χιλιάδες δραχμές.
14. Ένα λιβανωτό αξίας δέκα ταλάντων, μια σμύρνη (μύρρα) ενός ταλάντου, μία κασία δύο μνών, ένα κιννάμωμο (κανέλλα) δύο μνών και κόστος (αρωματική ρίζα) δύο μνών.
15. Μία μεγάλη χάλκινη λυχνία Ε.
"Μαζί με όλα αυτά", γράφει ο Σέλευκος, "και για θυσία στο θεό, φέρνω χίλια ιερεία (σφάγεια) και δώδεκα βόδια".

Εθνικιστική επίθεση Βουλγαρίας στα Σκόπια ...

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Με ένα εκτενές άρθρο τους οι καθ. Δρ Ivan Ivanov και Aleksandrov Kotcheff στη βουλγαρική εφημερίδα Φρογκ νιουζ αποδοκιμάζουν τη σύγχρονη γλώσσα των σκοπιανών.
Εκφράζονται χλευαστικά προς την σλαβομακεδονική λογοτεχνική γλώσσα σημειώνοντας χαρακτηριστικά:
«Η εμφάνιση της λεγόμενης σλαβομακεδονικής λογοτεχνικής γλώσσας είναι ένα μοναδικό φαινόμενο του εικοστού αιώνα, στην ευρωπαϊκή γλωσσική πραγματικότητα. Κι αυτό γιατί δεν έχει καμία σχέση με την εμφάνιση και ανάπτυξη των φυσικών γλωσσών της ευρωπαϊκής ηπείρου». Ο χάρτης που συνοδεύει το βουλγαρικό δημοσίευμα

Και θα σημειώσουν αμέσως μετά πως η ‘σλαβομακεδονική γλώσσα’ δημιουργήθηκε τεχνητά από μια ομάδα ανθρώπων και χαρακτηρίζεται
α) από μια πρόσφατη ημερομηνία
β) σε έναν συγκεκριμένο τόπο και
γ)με διάταγμα.

Οι δύο αρθογράφοι καθηγητές, με την παρέμβασή τους αυτή επιδιώκουν να τονίσουν την βουλγαρική προέλευση της σλαβομακεδονικής γλώσσας.
Σημειώνουν, μάλιστα, πως τον Αύγουστο του 1944 σε ένα μοναστήρι της Prohor Pčinja (манастира "Прохор Пчински") πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνεδρίαση της ASNOM – αντιφασιστικής συνεδρίαση για την Εθνική Απελευθέρωση της Μακεδονίας (Антифашистко събрание на народното освобождение на Македония),όπου εξέδωσαν διάταγμα για την αλλαγή της γλώσσας του νέου κράτους που θα διαφοροποιείται από τη βουλγαρική γλώσσα.
Αυτή ήταν η πρώτη απόφαση, όπως ισχυρίζονται, που επικυρώθηκε μετά από μήνες, από δέκα καθηγητές, έναν ποιητή και έναν πολιτικό καθώς και έναν εκπρόσωπο της ASNOM, σε συνάντηση που είχαν σε προάστιο των Σκοπίων.
Οι βούλγαροι συντάκτες σημειώνουν χαρακτηριστικά:
‘σε λιγότερο από μια εβδομάδα δημιουργήθηκε μια γλώσσα και αυτό δείχνει τον παραλογισμό της εμφάνισής της’...

Παρακάτω θα τονίσουν :
‘δημιουργήθηκε μια ‘νέα γλώσσα’ με μοντάζ, έχοντας σαν βάση την νοτιοδυτική βουλγαρική διάλεκτο που ομιλείτο στη Μακεδονία.»
»Επήλθε έτσι μια ρήξη των σλαβομακεδόνων με την βουλγαρική λογοτεχνική παράδοση και αυτό έγινε κυρίως για πολιτικούς λόγους».
Γίνεται αναφορά σε μια ομιλία του στρατάρχη Τίτο που είχε τονίσει την εποχή εκείνη προς τους Σλαβομακεδόνες :
«...ένα ξεχωριστό έθνος χρειάζεται τη δική του πολιτιστική δημιουργία. Για να διατηρήσετε το έθνος για το οποίο αγωνίζεστε σήμερα θα πρέπει να υπάρχουν όλα εκείνα τα στοιχεία που καθορίζουν ένα έθνος. Να θέσετε τα θεμέλια της γραφής και της λογοτεχνίας, να δημιουργήσετε το μακεδονικό αλφάβητο και τη μακεδονική λογοτεχνική γλώσσα»...
Οι δύο βούλγαροι καθηγητές παραθέτουν ιστορικές αναφορές και από τις δύο πλευρές για να αποδείξουν πως η Σλαβομακεδόνες ομιλούσαν παλαιότερα την βουλγαρική γλώσσα, αφήνοντας έτσι να εννοηθεί πως η καταγωγή των κατοίκων της πΓΔΜ, είναι ...βουλγαρική.

--
Τίτλος του βουλγαρικού δημοσιεύματος: «Как се измислят "македонската азбука и македонскиот литературен jазик»

Σκόπια: Φίλιππος Β’ ο Σλαβομακεδών!

Το πολιτιστικό βαρόμετρο του βαλκανικού κρατιδίου

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Αναμφίβολα η λαϊκή παιδεία, όπως το θέατρο, είναι η καλύτερη ‘διαφωτιστική μέθοδος’ για ένα παραζαλισμένο καθεστώς, που επιδιώκει να προσανατολίσει το λαό του στο δρόμο της Ουτοπίας.
Ο σκοπιανός ηθοποιός Πέταρ Τεμελκόφσκι (Петар Темелковски) που παίζει το ιστορικό μονόδραμα «Φίλιππος ο Β΄» είναι αρκετά σαφής:
«Όταν ξεκινήσαμε τις πρόβες του έργου «Φίλιππος ο Β΄» σκέφτηκα πως ο χαρακτήρας του μεγαλύτερου ιστορικού μας προσώπου θα συμβάλλει στην εκπαίδευση των νέων, να γνωρίσουν την ιστορία και τις ρίζες τους»…
Το μονόδραμα παίζεται στη μικρή ‘δραματική σκηνή’ της πόλης των Σκοπίων και σημειώνει μεγάλη επιτυχία. Μέσα στο έργο παρουσιάζεται η αρχαία καθημερινότητα του πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου με τα χαρακτηριστικά ενός συνηθισμένου ανθρώπου.
Ο σλαβομακεδόνας ηθοποιός που υποδύεται τον Φίλιππο Β’, δήλωσε πολύ ικανοποιημένος από την υποδοχή του κοινού στην πρωτεύουσα της χώρας αλλά και σε μερικές πόλεις που το παρουσίασε.
Προγραμματίζεται μάλιστα να παιχτεί για ‘διαπαιδαγώγηση’ και στις πόλεις: Οχρίδα, Μπίτολα (Μοναστήρι), Στιπ.
Το έργο που ανέβηκε το 2009 παίχθηκε και στη Ιταλία.
«Μεγάλη τιμή για μένα ήταν ότι στις 22 Μαΐου παίξαμε το «Φίλιππος ο Β΄» στη Ρώμη προς τιμή του Αγίου Κυρίλλου», πρόσθεσε στη συνέντευξή του ο Τεμελκόφσκι.
Ο ηθοποιός αναφέρθηκε στη δυσκολία που έχει ένα μονόδραμα:
«γιατί παίζω μόνος, με τον εαυτό μου και το κάθε ιστορικό πρόσωπο έχει τις ιδιαιτερότητές του».
Αναφερόμενος στα ιστορικά πρόσωπα των Σλαβομακεδόνων ανέφερε και τον βυζαντινό αυτοκράτορα Ιουστινιανό που ήταν σλαβικής καταγωγής...
«Τα ιστορικά μας πρόσωπα, όπως ο Ιουστινιανός, Nicholas Jovkov Vaptsarov Κώστα Racin Solev , Φίλιππος Β ' μέσα από τη ζωή τους δίνουν τη σύγχρονη διάσταση της ιστορίας μας»… Με την ευκαιρία μάλιστα της παρουσίασης του έργου του στον Τύπο, δεν θα διστάσει να διατυπώσει τα εξής:
«Θα ήθελα να δημοσιοποιήσω και να τονίσω τις λησμονημένες ιστορικές αξίες, οι οποίες κατάγονται από εδώ και οι οποίες εξαπλώθηκαν σε άλλους πολιτισμούς του παρελθόντος και του σήμερα"...
Είναι τρομερή η νοσηρή και μεθοδευμένη εμμονή του βαλκανικού αυτού κρατιδίου στη ‘μακεδονοποίηση’ όλων των εκφράσεων του.
Είτε αυτή είναι η πολιτική, είτε η Τέχνη (στρατευμένη Τέχνη) είτε ο αθλητισμός είτε άλλη έκφραση ή κοινωνική δραστηριότητα ...
Εδώ,πια, δεν υπάρχουν όρια μεταξύ δημοκρατίας και φασισμού...

Απόγονοι των αρχαίων Ιώνων οι ...Τούρκοι

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Δεν είναι μόνον οι Σκοπιανοί, οι οποίοι προσπαθούν να πείσουν τον εαυτό τους ότι είναι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων και πως οι θεοί του Ολύμπου δεν είχαν σχέση με την Ελλάδα.
Είναι και οι Τούρκοι.
Αυτοί, αφού κατέκτησαν την αρχαία ελληνική γη της Ιωνίας και εδραιώθηκαν εκεί, ξύπνησαν τώρα και είδαν τριγύρω τους άπιαστα, ασύλληπτα ερείπια ενός πολιτισμού που δεν μπορούν να ανεχτούν πως είναι Πολιτισμός των Ελλήνων …
Ιστορικοί και ιστορίσκοι προσπαθούν να αλλοιώσουν την ελληνική φυσιογνωμία της Μικράς Ασίας.

Πρόδηλη είναι η τουρκική ‘ξενάγηση’ στις ελληνικές μικρασιατικές αρχαιότητες. Παρουσιάζονται τα ερείπια ενός αξεπέραστου πολιτισμού ως δική τους ιστορική παρακαταθήκη και πως αυτά καταστράφηκαν τελείως από τους Σελτζούκους (Τούρκους) και τους Μογγόλους τον 14ο αιώνα… που αφήνει να θεωρηθεί ότι δεν είναι ...πρόγονοί τους.

Γράφει η επίσημη τουρκική ιστοσελίδα, για το ναό του Απόλλωνος κοντά στη αρχαία Μίλητο:
«After the Seljuks and the Mongols conquered the region the temple οf Apollo was completely abandoned”
δηλ. "Μετά την κατάκτηση της περιοχής από τους Σελτζούκους και τους Μογγόλους ο ναός του Απόλλωνος εγκαταλείφτηκε τελείως".
Και όσον αφορά τον Απόλλωνα, ε, αυτός δεν ήταν Έλληνας θεός… κλεμμένος από τους ...Χιττίτες ήταν.
Μετά, όμως, μας λέει πως είχε αδελφή την Αρτέμιδα και πως ήταν παιδιά της Κυβέλης, αλλά και αυτή, η μάνα, δεν ήταν ...ελληνίδα. Ήταν από την θεότητα Kubaba της Ανατολίας…
Έτσι και ο Απόλλων δεν ήταν Έλληνας θεός.
Το όνομα του, μας λέει ο ...απόγονος των ...αρχαίων Ιώνων Σελτζούκος ή Μογγόλος Τούρκος, πως προέρχεται από τον θεό ‘Απουλούνας’ (Apulunas) των Χιττιτών.
( Αναγράφεται επι λέξει: «The name of Apollo is considered not to be Greek. Apollo, who, because of the resemblance in names was identified with the god Apulunas mentioned in Hittite written sources”)

Καλά, αυτοί οι αρχαίοι Έλληνες, μπας και δεν υπήρξανε ποτέ;