Φεβρουάριος 22, 2012.
Εδώ και
δεκαεπτά (17) έτη, Αθήνα και Σκόπια έχουν εμπλακεί φαινομενικά σε μια
διαπραγμάτευση υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, σχετικά με το πεδίο και το
εύρος χρήσης του όρου «Μακεδονία» και των παραγώγων του.
Τι σημαίνει αυτό;
Πολύ απλά,
μαζεύονται κάποιοι άνθρωποι χωρίς πολιτική επιρροή σε ένα δωμάτιο, λέει ο
καθένας τα δικά του, φωτογραφίζονται χαμογελαστοί και μετά ανανεώνουν το
ραντεβού τους για το κοντινό μέλλον. Το σκηνικό συνεχίζεται μέχρι ναυτίας,
χωρίς οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Η ιστορική εξέλιξη του ζητήματος είναι επαρκώς
καταγεγραμμένη, όμως τι πραγματικά συμβαίνει σήμερα και γιατί;
Από τη
στιγμή που διαλύθηκε η Γιουγκοσλαβία, η Αθήνα μπορούσε να δώσει στα Σκόπια μόνο
πέντε (5) πολιτικές
επιλογές:
1) να μη χρησιμοποιούν τον όρο
«Μακεδονία» και τα παράγωγά του για το νέο ανεξάρτητο κράτος, τους ανθρώπους
και τη γλώσσα τους
2) να αυτοπροσδιορίζονται, ως μέρος του ευρύτερου γεωγραφικού χώρου της
σύγχρονης Μακεδονίας, χρησιμοποιώντας την κατάλληλη ορολογία εντός και εκτός
συνόρων
3) να προσδιορίζονται μόνο στο εξωτερικό
ως μέρος του ευρύτερου γεωγραφικού χώρου της σύγχρονης Μακεδονίας
4) να προσδιορίζουν μόνο στο
εξωτερικό και μόνο το κράτος τους ως μέρος του ευρύτερου γεωγραφικού χώρου της
Μακεδονίας
5) να χρησιμοποιούν τον όρο
«Μακεδονία» και τα παράγωγά του χωρίς περιορισμούς
Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου στο
History-Of-Macedonia.com