Η αρχαία μακεδονική πόλη Μένδη

Ονομασία της πόλης & ευρήματα των ανασκαφών

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Ο προσφιλής χώρος διεξόδου των Θεσσαλονικέων στη θερινή κυρίως, περίοδο, είναι η Χαλκιδική. Πέρα όμως από τις καταγάλανες και ολοκάθαρες ακτές της, υπάρχουν και χώροι με μεγάλη και σπουδαία ιστορία.
Η πόλη Μένδη της αρχαιότητας ήταν ένας πολύ σημαντικός τόπος αφού πέρα από το εξαιρετικό της κρασί ήταν γνωστή και για την πολιτιστική της ανάπτυξη.
Ο Θουκυδίδης μας πληροφορεί πως η Μένδη ήταν αποικία των Ερετριών που την ίδρυσαν στην χερσόνησο της Παλλήνης, στο δυτικό ή πρώτο πόδι της Χαλκιδικής.
Δεδομένου του ότι οι Χαλκιδείς και Ερετριείς είχαν αποικίες στα μακεδονικά παράλια ήδη από το 1.000 ή 1100 π.Χ., σύμφωνα με την αξιολόγηση των νεότερων ευρήματων, η ίδρυση της πόλης ανάγεται γύρω από την χρονολογία αυτή.

Ο κάτοικος της πόλης λεγόταν Μενδαίος. Η ονομασία της πόλης προέρχεται από το ηδύοσμο φυτό μίνθη ή μίνθα που φύονταν σε αφθονία στην περιοχή (στα λατινικά mentha, εξ ου και η μέντα).
Σχετικά με το όνομα Μένδη, το μεσαιωνικό λεξικό Σουίδα αναφέρει επιπλέον πως έτσι ονόμαζαν οι Αιγύπτιοι τον τραγοπόδαρο θεό Πάνα, υπήρχε μάλιστα και ιερό ‘του Μενδησίου παρ’ Αιγυπτίοις, εν ω άγαλμα τραγοσκελές ήν, ορθόν έχον το αιδοίον.»
Ο Θουκυδίδης αναφέρει ακόμη το Μενδήσιο Κέρας που ήταν το Δέλτα του ποταμού Νείλου, δίχως να παραλληλίζει τις δύο ονομασίες: «ἐς Αἴγυπτον ἔσχον κατὰ τὸ Μενδήσιον κέρας» (1,110)

Ανθηρή πόλη

Η μεγάλη οικονομική της άνθηση, ήδη από τις αρχές του 6ου αι., επιβεβαιώνεται από την μεγάλη κυκλοφορία των νομισμάτων της και οφείλεται κυρίως στις εξαγωγές του περίφημου "Μενδαίου οίνου".
Το 1992 βρέθηκε στις ακτές της Αλοννήσου αρχαίο ναυάγιο του πέμπτου αιώνα π.Χ. σε βάθος 30 μέτρων που είχε 3000 περίπου αμφορείς με οίνο από τη Μένδη.
Οι Μενδαίοι είχαν μάλιστα δημιουργήσει στη Θράκη αποικία, την πόλη Ηιόνα : «Ἠιόνα τὴν ἐπὶ Θρᾴκης Μενδαίων ἀποικίαν» (Θουκυδίδης)Η Μένδη υπήρξε και ο τόπος καταγωγής του γνωστού γλύπτη του 5ου αι. Παιώνιου, ο οποίος φιλοτέχνησε και το άγαλμα της Νίκης στην Ολυμπία.
Η πόλη στον 5ο αι. ήταν από τους οικονομικά ισχυρότερους συμμάχους της Αθήνας, αποστάτησε ωστόσο στην διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου (431-404 π.Χ.), γεγονός που προκάλεσε την πολιορκία και λεηλασία της από τους Αθηναίους.
Στα μέσα του 4ου αι. η πόλη καταλαμβάνεται από τον Φίλιππο Β' και σταδιακά παρακμάζει. Η θέση της αρχαίας πόλης στην περιοχή της Κοινότητας Καλάνδρας ταυτίστηκε από τον Leake τον 19ο αι., και επιβεβαιώνεται από τοπογραφικά στοιχεία των Θουκυδίδη και Λίβιου, την επιβίωση του τοπωνυμίου "Ποσείδι" στο γειτονικό ακρωτήρι, αλλά και από τα ανασκαφικά στοιχεία. Συστηματική ανασκαφική έρευνα στην αρχαία Μένδη διενεργήθηκε από το 1986-1994, από την ΙΣΤ' Εφορεία Προϊστορικών & Κλασσικών Αρχαιοτήτων υπό την εποπτεία της Ιουλίας Βοκοτοπούλου. Ο κυρίως αρχαιολογικός χώρος, έκτασης 1200 Χ 600 μ., εντοπίζεται στο επίπεδο πλάτωμα και τις πλαγιές ενός πευκόφυτου λόφου ο οποίος καταλήγει ομαλά προς την θάλασσα.
«Στην Ακρόπολη, γνωστή ως Βίγλα, η οποία εκτείνεται στο ψηλότερο, ΝΑ σημείο του λόφου, ερευνήθηκαν συστάδες από λάκκους-αποθέτες, οι οποίοι είχαν αρχικά αποθηκευτικό χαρακτήρα.
Το κύριο περιεχόμενό τους ήταν κεραμική από τον 12ο έως και τον 7ο αι. π.Χ.
Στο πλάτωμα, γνωστό και ως Ξέφωτο, δοκιμαστική τομή αποκάλυψε τμήμα του τείχους. Στο"Προάστειο", το οποίο αναφέρεται από τον Θουκυδίδη και το οποίο καταλαμβάνει την παραθαλάσσια περιοχή της αρχαίας πόλης, αποκαλύφθηκαν, εκτός των άλλων, επάλληλα τμήματα κατοικιών και δρόμων, που χρονολογούνται από τον 9ο ως και τον 4ο αι. π.Χ.
Στο νεκροταφείο, το οποίο εντοπίστηκε στην παραλία του ξενοδοχείου Μένδη, ερευνήθηκαν 241 συνολικά ταφές, κυρίως εγχυτρισμοί βρεφών και μικρών παιδιών, που χρονολογούνται από τα τέλη του 8ου-αρχές 7ου ως τα τέλη του 6ου αι. π.Χ.

Στο Ποσείδι το αρχαίο ιερό

Τα αγγεία ήταν κυρίως γραπτά, με φυτική και γεωμετρική διακόσμηση, ή και εγχάρακτα, και αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα του κεραμικού ρυθμού της Χαλκιδικής.
Το ιερό της αρχαίας πόλης τέλος εντοπίστηκε στο αμμώδες, επίπεδο ακρωτήρι "Ποσείδι", 4χλμ. δυτικά της Μένδης.
Στα κτήρια που έχουν ανασκαφεί περιλαμβάνεται ο ναός του Ποσειδώνα των αρχών του 5ου αι. π.Χ., η ταύτιση του οποίου οφείλεται σε σειρά εγχάρακτων επιγραφών σε αγγεία. Αποκαλύφθηκε επίσης ένα διπλό αψιδωτό κτήριο του β΄ τετάρτου του 6ου αι. -με φάση επισκευής στα τέλη του 3ου αι. π.Χ.- ένα βοηθητικό ορθογώνιο κτίσμα του τέλους του 6ου αι. π.Χ. καθώς και ένα πρωτογεωμετρικό αψιδωτό κτήριο του 10ου αι. π.Χ.
Εσωτερικά και νότια του κτηρίου αυτού υψωνόταν ένας βωμός στάχτης-θυσιών, ο οποίος ήταν σε χρήση από τα τέλη του 12ου -αρχές του 11ου έως τον 5ο αι. π.Χ.
Το αψιδωτό κτήριο στο Ποσείδι είναι ένα από τα αρχαιότερα ιερά του Ελλαδικού χώρου και το μοναδικό με αποκλειστικά λατρευτική χρήση κτήριο των "Σκοτεινών Αιώνων" από την Βόρεια Ελλάδα.
Τα αποτελέσματα της μέχρι σήμερα ανασκαφικής έρευνας στην αρχαία Μένδη θεωρούνται ιδιαίτερα σημαντικά καθώς απέδειξαν ότι ένας μόνιμος οικισμός με έντονα Ευβοϊκές επιρροές ιδρύθηκε εκεί ήδη από τα τέλη του 12ου-αρχές 11ου αι. π.Χ. Ο χαρακτήρας αυτής της τόσο πρώιμης εγκατάστασης δεν μπορεί ακόμη να διευκρινιστεί, ωστόσο νέα στοιχεία προστίθενται όχι μόνο στις γνώσεις μας για την Ευβοϊκή αποικιακή δραστηριότητα στην περιοχή της Χαλκιδικής, αλλά και γενικότερα για τις εμπορικές σχέσεις που αναπτύχθηκαν στο Βόρειο Αιγαίο στην διάρκεια των "Σκοτεινών Αιώνων".


Σχετικές αναφορές :
Θουκυδίδης
Λεξικόν Σουίδα
Λεξικόν lidell & Scott
gohalkidiki.com
Magnesia.tourism.gr
Φωτό: αρχείου

Hellenic Migrations and Katadesmos: The Language of Katadesmos

Hellenic Migrations and Katadesmos:

A Paradigm of Macedonian Speech

Marcus Alexander Templar

THE LANGUAGE OF KATADESMOS[83]

GENERAL

Katadesmoi (sing. katadesmos) or defixios are binding spells cast by an individual in order to incapacitate the opposition, yet written as if a virtuous prayer. The earliest katadesmoi we have is from Sicily dated to the first half of the sixth century and the fifth century BC in Attica.[84]

“Most often, the spell was inscribed on a lead strip or sheet that was then folded and tied or pierced with a nail and buried in or near a recent grave.”[85] Although it is believed that early katadesmoi used in earlier times were engraved on pieces of metal, in time it became a preferable practice to use a durable material such as lead so that they would last indefinitely and along with them the wish. The referred to text was found rolled up in a tomb by the right hand of a deceased in the cemetery of the Agora, it is the only document we have written by a simple person in the language of simple people.

Before the adoption of the Ionic alphabet, Macedonia was using the Corinthian alphabet due to its proximity to Potidaea in the Peninsula of Cassandra, a Corinthian colony founded in around 600 BC. The scroll’s alphabet is clearly Ionic, which applies to all Northwest dialects at the end of the fifth and beginning of the fourth centuries, but for Macedonia the adoption of the Ionic alphabet took place earlier. Coins minted in Macedonia indicate the use of Ionic alphabet during the time of King Alexander I (495 – 450 BC) attesting that Macedonia had already adopted the Ionic alphabet during the early years of the first half of the fifth century BC, approximately 75 years before Athens.[1] Athens adopted the same under the archonship of Euclides in 403/2 BC.

Scholars have already explained the grammatical and syntactical aspects of the scroll offering their valuable opinion. I will only touch on the points that in my view need more analysis and on one occasion, I hope to offer my contribution to the scroll’s text.

Katadesmos facsimile[86]

1. [ΘΕΤΙ]ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΑΜΟΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΤΑΝ ΑΛΛΑΝ ΠΑΣΑΝ ΓΥ

2. [ΝΑΙΚ]ΩΝ ΚΑΙ ΧΗΡΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΘΕΝΩΝ ΜΑΛΙΣΤΑ ΔΕ ΘΕΤΙΜΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΚΑΤΤΙΘΕΜΑΙ ΜΑΚΡΩΝΙ ΚΑΙ

3. [ΤΟΙΣ] ΔΑΙΜΟΣΙ ΚΑΙ ΟΠΟΚΑ ΕΓΩ ΤΑΥΤΑ ΔΙΕΛΕΞΑΙΜΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΟΙΗΝ ΠΑΛLΙΝ ΑΝΟΡΟΞΑΣΑ

4. [ΤΟΚΑ] ΓΑΜΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΑ ΠΡΟΤΕΡΟΝ ΔΕ ΜΗ, ΜΗ ΓΑΡ ΛΑΒΟΙ ΑΛΛΑΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΛΛ Η ΕΜΕ

5. [ΕΜΕ Δ]Ε ΣΥΝΚΑΤΑΓΗΡΑΣΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΙ ΚΑΙ ΜΗΔΕΜΙΑΝ ΑΛΛΑΝ ΙΚΕΤΙΣ ΥΜΩΝ ΓΙΝΟ

6. [ΜΑΙ· …]ΑΝ ΟIΚΤΙΡΕΤΕ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΦΙΛ[Ο]Ι, ΔΑΓΙΝΑ ΓΑΡ ΙΜΕ ΦΙΛΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΗΜΑ· ΑΛΛΑ

7. [....]Α ΦΥΛΑΣΣΕΤΕ ΕΜΙΝ Ο[Π]ΩΣ ΜΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΑ[Υ]ΤΑ ΚΑΙ ΚΑΚΑ ΚΑΚΩΣ ΘΕΤΙΜΑ ΑΠΟΛΗΤΑΙ

8. [....]ΑΛ<> .ΥΝ Μ_ _ΕΣ ΠΛΗΝ ΕΜΟΣ ΕΜΕ ΔΕ [Ε]Υ[Δ]ΑΙΜΟΝΑ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΑΝ ΓΕΝΕΣΤΑΙ

9. [-]ΤΟ[.].[-].[..]..Ε.Ε.Ω[?]Α.[.]Ε..ΜΕΓΕ [-]

Grammatical and Syntactical Characteristics of Katadesmos:

-ᾱ for -η. One of the persistent characteristics of all dialects except Attic-Ionic is that the original ᾱ remains unchanged. Glosses such as Θετίμα, ταπινά, ἒρημα, κακά demonstrate the rule. The text maintains the ᾱ (long a), something that Ionic and Attic had long lost. The original vowel was ᾱ in all dialects, but in Ionic/Attic it developed to the sound of ē represented by η. No other dialect followed the example of Ionic/Attic. However, as the Ionic and Attic dialects developed away from each other, Attic partially turned its pronunciation around changing its η (long ē) to ᾱ only after ρ, ι, and ε as in χῶρα, οἰκία, and γενεά. Ionic did not change its pronunciation at all. Thus although the presence of ᾱ is noticed, this ᾱ now is not the original ᾱ.

The nouns and adjectives falling into the above category, in general, form their genitive plural in α as in τᾶν, ἄλλαν, πασᾶν, χηρᾶν, instead of τῶν, ἄλλων, πασῶν, χηρῶν. Some scholars expressed the opinion that glosses such as γυναικῶν, παρθένων should be γυναικᾶν, παρθέναν indicating Attic influence. Such opinion would be correct if the gloss γυνά were of the 1^st declension, but it is not. Although the gloss γυνά in its nominative singular form follows the 1^st declension,[88] the rest of the noun follows the 3^rd declension and because of it, the rule does not apply.[89] The gloss παρθένων belongs to the second declension with nominative παρθένος and thus it does not fall under the rule. The rule α for η does not always apply.[90] In the case of original η which represented the ē the η remains unchanged. Thus the Attic/Ionic gloss μήτηρ remained μᾱτηρ in the other dialects.[91]

The rest of the article can be found in History-of-Macedonia.com

Share on Facebook

Σκόπια: Σενάρια και απαισιοδοξία για την ονομασία

Οι δύο φιλοκυβερνητικοί ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί των Σκοπίων, «Σίτελ» και «Κάναλ 5», επικαλούμενοι διπλωματικές και κυβερνητικές πηγές της ΠΓΔΜ, μετέδωσαν κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου ότι είναι σχεδόν αδύνατο να βρεθεί λύση στο ζήτημα της ονομασίας μέχρι τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (10 και 11 Δεκεμβρίου) και ως εκ τούτου είναι πολύ πιθανό, η ΠΓΔΜ να βρεθεί αντιμέτωπη με τις αντιρρήσεις της Ελλάδας για έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων.

Οι πληροφορίες αυτές των δύο φιλοκυβερνητικών σταθμών, προβάλλονται και από το σημερινό Τύπο των Σκοπίων. Ακόμη, ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ, Γκιόργκι Ιβάνοφ, δήλωσε χθες από την πόλη Στρούμιτσα ότι η κρατική ηγεσία της ΠΓΔΜ ποτέ άλλοτε δεν είχε τόσο ενιαία θέση και στρατηγική στο θέμα της ονομασίας, όσο έχει σήμερα.
"Ένας μήνας είναι πολύ μικρή περίοδος για να βρεθεί λύση στην εκκρεμότητα της ονομασίας, η οποία διαρκεί 18 χρόνια. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κάποια προσέγγιση στις θέσεις μεταξύ των δύο χωρών, γεγονός που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο, η (Σλαβο) Μακεδονία να βρεθεί αντιμέτωπη το Δεκέμβριο με νέα εμπόδια από την Ελλάδα", μετέδωσαν οι δύο αυτοί τηλεοπτικοί σταθμοί.
Σύμφωνα με το "Σίτελ" θεωρείται πολύ δύσκολο να δρομολογηθεί κάποια λύση από τη νέα πρωτοβουλία του μεσολαβητή του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς, ο οποίος έχει καλέσει τους εκπροσώπους της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ σε νέα συνάντηση, την ερχόμενη εβδομάδα, στη Νέα Υόρκη.
"Αν η Ελλάδα ορθώσει και πάλι εμπόδια το Δεκέμβριο, όπως άλλωστε διαφαίνεται και από δηλώσεις και τοποθετήσεις εκπροσώπων της ελληνικής κυβέρνησης, τότε η μακεδονική πλευρά θα μπορούσε να εξετάσει το ενδεχόμενο διακοπής των διαπραγματεύσεων για την εκκρεμότητα της ονομασίας, καθώς και να προσφύγει εκ νέου στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, κατά της Ελλάδας ", μετέδωσαν ακόμη οι τηλεοπτικοί σταθμοί "Σίτελ" και "Κάναλ 5".
Οι δύο αυτοί τηλεοπτικοί σταθμοί συμπλήρωσαν ότι, σε περίπτωση αρνητικών για τη χώρα εξελίξεων, αναφορικά με την ευρωπαϊκή της προοπτική, τον προσεχή Δεκέμβριο, λόγω ελληνικών αντιρρήσεων, η κυβέρνηση θα μπορούσε να προβεί σε νέες μετονομασίες εγκαταστάσεων και υποδομών, με ονόματα από την αρχαιότητα, καθώς και σε τοποθετήσεις νέων αγαλμάτων.

http://www.foreignpress-gr.com/2009/11/blog-post_4297.html

Ο αρχαίος Μακεδόνας κύριος Πέταρ Ποπόφσκι…

… ‘πως έκλεψαν οι Έλληνες την ιστορία μας’!
















Ο αρχαίος Μακεδόνας κύριος Ποπόφσκι παρουσιάζει το έργο του " Η κλεμμένη Ιστορία".
Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος
Όχι κύριοι!
Οι Μακεδόνες δεν ήρθαν από τα Καρπάθια Όρη!
Αυτό το οποίο διατείνεται ο ‘διανοούμενος’ ακαδημαϊκός Tome Boševski δίνει λαβή στους Έλληνες να αμφισβητήσουν την αρχαία καταγωγή των σημερινών κατοίκων (της πΓΔΜ)!

Τα παραπάνω υποστηρίζει ο ‘αρχαίος μακεδόνας’ κύριος Ποπόφσκι...
Ο σκοπιανός συγγραφέας που συγχρόνως δημοσιογραφεί εξέδωσε ένα δίτομο έργο που όπως λέει: ‘με τεκμηριωμένα πλέον στοιχεία αποδεικνύει την απάτη ή την κλοπή των Ελλήνων της ιστορίας και πολιτισμού της Μακεδονίας’.
Σε δημοσίευμα της σκοπιανής εφημερίδας kirilica ο Πέταρ Ποπόφσκι (Петар Поповски ) υποστηρίζει πως το βιβλίο του επιδιώκει να δώσει απαντήσεις στην ελληνική εκδοχή για την πραγματική καταγωγή των Μακεδόνων.
Η παρουσίαση του βιβλίου έγινε στα Σκόπια στη βιβλιοθήκη Μπράκα Μιλαντίνιβτσι (Градската библиотека Браќа Миладиновци - Скопје) από τους κριτικούς Σεντομίρ Σβετανόφσκι και Σταύρι Ντζίκοφ.
Ο σκοπιανός συγγραφέας που θεωρεί τον εαυτό του ως απόγονο των αρχαίων Μακεδόνων δήλωσε πως το βιβλίο είναι ένα μικρό λεξικό της ιστορίας του (σλαβο) μακεδονικού λαού.
Μέσα από το βιβλίο του προσπαθεί να ανατρέψει τη θεωρία του ακαδημαϊκού Tome Boševsk ότι οι Μακεδόνες ήρθαν από τα Καρπάθια Όρη το μεσαίωνα...
«Έχουμε πολλά επιχειρήματα για να υπερασπίσουμε τη θέση μας πως είμαστε γηγενείς κάτοικοι αυτής της περιοχής» δήλωσε ο Ποπόφσκι.
«Οι Έλληνες ήταν πειρατές και δεν μπορούσαν να έχουν τον πολιτισμό που είχαν οι αρχαίοι Μακεδόνες, διότι δεν είχαν το ίδιο πολιτιστικό επίπεδο» (μπα!...)
Τα επιχειρήματα του σλαβομακεδόνα ‘απόγονου’ των αρχαίων Μακεδόνων, κυρίου Ποπόφσκι είναι τα τοπωνύμια που δίνουν και το στίγμα του πολιτισμού των ...προγόνων του!
«Σήμερα, εμείς, χρησιμοποιούμε τις ίδιες ονομασίες που είχαν οι αρχαίοι Μακεδόνες. Τα τοπωνύμια σε όλη την Βαλκανική χερσόνησο, σε όλη τον Ατλαντικό μέχρι των Ινδικό Ωκεανό είναι καθαρά Σλαβομακεδόνικα(!!) γιατί κανείς δεν μπορεί να ετυμολογήσει τα τοπωνύμια αυτά παρά μόνον εμείς»…(πω,πω!)
Όλοι οι αρχαίοι θεοί από την Θεογονία, που ονομάζονται ελληνικοί όλοι είναι αρχαίοι Μακεδόνες θεοί (древномакедонски-drevnomakedonski)”, υποστήριξε ο σκοπιανός εθνικιστής.

Δεν άφησε τίποτε ιερό και όσιο ο διαστρεβλωτής σκοπιανός. Χαρακτηριστική είναι η θέση του για τον Πλάτωνα:
«Ο Πλάτων στο έργο του «Η Δημοκρατία» έπρεπε να ζητήσει συγχώρεση από τον Όμηρο, γιατί όλο του το έργο, είναι μια εξελληνισμένη εκδοχή (του ποιητή).
Σημείωσε ακόμη πως κάποιοι (Σλαβο) μακεδόνες διανοούμενοι προσπαθούν να φέρουν σύγχυση στο κοινό και να εξομοιώσουν τους αρχαίους Μακεδόνες με τις σύγχρονες σλαβικές φυλές.

(σ.σ. ποιος θεός θα σώσει τα Βαλκάνια δεν ξέρουμε…)
--


Σχετικά για την προέλευση των Σλαβομακεδόνων από τα Καρπάθια του Tome Boševski δες:


http://echedoros-a.blogspot.com/2009/06/tome-bosevski.html

Ο μακεδονικός γωρυτός και η ...ομηρική ιστορία του

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Μέρος των αρχαιολογικών θησαυρών που βρέθηκαν στον βασιλικό τάφο του Φιλίππου, στη Βεργίνα, είναι η πανοπλία ενός πολεμιστή.
Ήταν τοποθετημένη στο κατώφλι της πόρτας που οδηγούσε από τον προθάλαμο στο θάλαμο του τάφου. Εκτός από το πετραχήλιο, τον θώρακα και τις κνημίδες βρέθηκαν: ο γωρυτός με το τόξο και τα βέλη και δύο δόρατα με χρυσοποίκιλτες αιχμές.
Παρόμοιος γωρυτός δεν έχει βρεθεί στον ελλαδικό χώρο και η άποψη του ελληνικού υπουργείου πολιτισμού είναι χαρακτηριστική:
«Το πιο εντυπωσιακό και ασυνήθιστο στοιχείο αυτής της πανοπλίας είναι ο χρυσοποίκιλτος γωρυτός, αντικείμενο τυπικό του θρακοσκυθικού χώρου».

Και μας εξηγεί τι είναι ο γωρυτός:
«Φτιαγμένος από δέρμα, ενισχυμένος με ξύλο στο κάτω μέρος του και στολισμένος με ασημένιο επίχρυσο έλασμα που σκεπάζει ολόκληρη την εμπρός και την κάτω πλευρά του ο γωρυτός δεν είναι τίποτα άλλο από μια θήκη που την κρεμούσαν στον ώμο σαν σάκκα, στην οποία φύλαγαν τα βέλη και το τόξο.»
Σύμφωνα με την επίσημη δημοσίευση του ΥΠΠΟ αν και ο γωρυτός δεν ήταν πολεμικό εξάρτημα των Ελλήνων, εντούτοις...κατασκευάζονταν από Έλληνες σε πόλεις της Μαύρης Θάλασσας.
Αναφέρεται συγκεκριμένα:
«Έργα Ελλήνων καλλιτεχνών, τα σπάνια αυτά αντικείμενα κατασκευάζονταν στα εργαστήρια των πόλεων της Μαύρης για να πουληθούν στους ηγεμόνες των Σκυθών και των Θρακών, αφού οι Έλληνες οπλίτες και βέβαια οι Έλληνες στρατηγοί όχι μόνον δεν πολεμούσαν με τόξα και βέλη, αλλά και θεωρούσαν αυτή την μορφή πολέμου υποδεέστερη τακτική, κατάλληλη μόνον για βαρβάρους.
»Το 359 π.Χ. ο Φίλιππος πραγματοποίησε μια εκστρατεία στη Σκυθία κατά τη διάρκεια της οποίας παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Μήδα, θυγατέρα του βασιλιά των Γετών, που όπως φαίνεται είναι η νεκρή του προθαλάμου. Ενθύμιο αυτής της νικηφόρας εκστρατείας είναι πιθανότατα αυτός ο γωρυτός, πράγμα που δικαιολογεί και την τοποθέτηση των όπλων στο κατώφλι ανάμεσα στους δύο θαλάμους.»

Σε αντίθεση με αυτά που αναφέρονται, σημειώνουμε πως οι τοξότες αποτελούσαν μέρος του στρατού. Μάλιστα οι Αθηναίοι το 479 π.Χ. πριν από τη μάχη των Πλαταιών αντιμετώπισαν το ιππικό των Περσών με τις φάλαγγες των τοξοτών. Αλλά και οι Πέρσες είχαν μεγάλα τμήματα τοξοτών:

“ἔκτητο δὲ πεντηκοντέρους τε ἑκατὸν καὶ χιλίους τοξότας»-Ηρόδοτος 3, 39γ

Επιπλέον, στις παραμονές του πελοποννησιακού πολέμου ο Περικλής ανέφερε ότι διέθετε 1.600 τοξότες πεζούς, εκτός από τους έφιππους, τους ιπποτοξότες.
Επομένως η χρήση του τόξου ως πολεμικό όπλο στην κλασική Ελλάδα ήταν ενεργή.
Όσο αφορά τον γωρυτό, μας τον αναφέρει πρώτος ο Όμηρος στην Οδύσσεια:

«ἔνθεν ὀρεξαμένη ἀπὸ πασσάλου αἲνυτο τόξον
αὐτῷ γωρυτῷ, ὃς οἱ περίκειτο φαεινός.»

Μετάφραση:
«Κι απλώνοντας το χέρι της ξεκρέμασε το τόξο
με το θηκάρι, που λαμπρό παντούθε φεγγοβόλα»

Είναι εξάλλου χαρακτηριστική η αναφορά για τον γωρυτό από τον Ευστάθιο τον αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης (12ος αιών). Σημειώνει ο λόγιος πως η λέξη προήλθε από το ‘χωρωτός’, θήκη που χωράει τα τόξα με τα βέλη:
«διό και γωρυτός, θύλακος, τοξοθήκη, ως οίον, φασί, χωρωτός, τουτέστι χωρών τόξον ρυτόν.»

Ήταν λοιπόν ο γωρυτός αποκλειστικό πολεμικό εργαλείο των Σκυθών;



Πριν πάμε βορειότερα, στην Ουκρανία, όπου εκεί βρέθηκαν αρχαίοι γωρυτοί, ας δούμε μια ξεχωριστή αναφορά για τους τοξότες στην αρχαία Αθήνα.

Οι Αθηναίοι τους θεωρούσαν ως κατώτερη κοινωνική ομάδα και είχαν την έννοια των δημόσιων υπηρετών, ήταν φύλακες της πόλης και αριθμούσαν περί τους χίλιους. Κατοικούσαν σε σκηνές στο μέρος της αγοράς αλλά αργότερα μεταφέρθηκαν στον χώρο του Άρειου Πάγου. Ονομάζονταν Σκύθες και Σπευσίνιοι από τον Σπευσίνα που τους οργάνωσε. (Σουίδα).
Αντιλαμβανόμαστε έτσι πως στην κλασική Ελλάδα οι Σκύθες ήταν ειδικευμένοι στην τοξοβολία και έκαναν χρέη ... ‘security’ στην Αθήνα.
Στην Ουκρανία, λοιπόν, βρέθηκαν μέσα σε γήινα ταφικά μνημεία (τούμπες ή kurgans όπως τα λένε) χρυσοί γωρυτοί που αποτελούσαν αγαπημένο πολεμικό αντικείμενο του νεκρού. Οι παραστάσεις που υπήρχαν στους γωρυτούς αυτούς παρέπεμπαν στην ιστορία της αρχαίας Ελλάδας. Οι αρχαιολόγοι θεώρησαν πως έχουν κατασκευαστεί από ελληνικά εργαστήρια κατόπιν παραγγελίας των Σκυθών. Τέτοια εργαστήρια αναφέρονται στην πόλη Παντικάπαιον του Βοσπόρου ή στην άλλη αρχαία ελληνική πόλη Χερσόνησο της Κριμαίας (Ουκρανία).
H Γιούλη Βελισσαροπούλου σε σχετικό άρθρο της στην 'Αρχαιολογία' θα σημειώσει χαρακτηριστικά:

«Μέχρι να έρθει στο φως ο γωρυτός της Βεργίνας, το εξάρτημα αυτό θεωρείτο τυπικά σκυθικό. Τέσσερις παρόμοιοι γωρυτοί έχουν βρεθεί κατά καιρούς στη Ουκρανία. Τόσο η τεχνοτροπία όσο και η διάταξη και το είδος των θεμάτων που εικονίζονται στα αντικείμενα αυτά μας κάνουν να πιστεύουμε πως προέρχονται από κοινή πηγή.Ότι, δηλαδή, ένας τεχνίτης ή ένας εργαστήρι είχαν ειδικευθεί στην κατασκευή των ελασμάτων αυτών. Η τεχνοτροπία και τα θέματα είναι καθαρά ελληνικά, πράγμα που καθιστά πιθανόν να έχουν κατασκευαστεί από Έλληνα καλλιτέχνη για μια σκυθική πελατεία.
Η απάντηση ωστόσο για την προέλευση και για τη σχέση ανάμεσα στους γωρυτούς της Ουκρανίας και σε αυτόν που βρέθηκε στη Βεργίνα δεν είναι δυνατό να δοθεί παρά μόνον όταν γίνουν οι απαραίτητες για την ταυτότητα των μετάλλων φυσικές και χημικές αναλύσεις.»

Θα προσθέσουμε σε όλα αυτά και το «χρυσό κάλυμμα φαρέτρας», που εντοπίστηκε στην πόλη Τρέντο της βόρειας Ιταλίας.

Πρόκειται για έναν γωρυτό ελληνικής τεχνοτροπίας όπως αναφέρεται, που πιθανόν μεταφέρθηκε στο Castello del Buonconsiglio του Τρέντο τα βυζαντινά χρόνια. Σήμερα κοσμεί το μουσείο του αναφερόμενου μεσαιωνικού κάστρου.

Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

Το αρχαιότερο κυριλλικό χειρόγραφo “МИРОСЛАВЉЕВОГ ЈЕВАНЂЕЉА”

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος



Το αρχαιότερο κυριλλικό χειρόγραφο, ένας από τους μεγαλύτερους πολιτιστικούς και ιστορικούς θησαυρούς του σερβικού λαού είναι το ονομαζόμενο ‘Ευαγγέλιο του Μιροσλάβου’ ή όπως γράφεται στα σερβικά: ‘МИРОСЛАВЉЕВОГ ЈЕВАНЂЕЉА.

Το χειρόγραφο αυτό βιβλίο θεωρείται ένα από τα ωραιότερα του κόσμου. Γράφηκε στο Άγιον Όρος δια χειρός ‘του αμαρτωλού διάκονος Γρηγορίου’ μεταξύ των ετών 1180 και 1191.

Μέσα στις 362 σελίδες του αναπαριστάται, κατά το βυζαντινό έθιμο, με μοναδική τεχνοτροπία, η χλωρίδα και η πανίδα της εποχής.

Προφανώς το χειρόγραφο τελείωσε πριν από την ίδρυση της νεότερης Μονής Χιλανδαρίου, που αυτή τοποθετείται το 1198.

Σχετικά με την ίδρυση της μονής αναφέρεται πως το 1198 ο βυζαντινός αυτοκράτορας Αλέξιος Γ΄ ο Άγγελος έθεσε την εγκαταλειμμένη μονή στην εξουσία του Στέφανου Νεμάνια (Стевана Немање) , ηγεμόνα τότε του "μεγάλου ζουπάνου" της Σερβίας και του δευτερότοκου γιου του, Ράστκο(Растко), ως αιώνιο δώρο στους Σέρβους.

Ο αναφερόμενος γιος βρισκόταν ήδη στο Άγιο Όρος και συγκεκριμένα στη Μονή Βατοπεδίου, όπου άφησε τα εγκόσμια και ακολούθησε το μοναχικό βίο χειροτονηθείς ως ‘μοναχός Σάββας’.

Τον ακολούθησε στη συνέχεια ο ηγεμόνας πατέρας του, που έλαβε το όνομα Συμεών.
Αυτοί ανήγειραν τη μονή, σε περιοχή που παραχωρήθηκε από τη Μονή Βατοπεδίου, πράξη που επικύρωσε με αυτοκρατορικό χρυσόβουλο ο Αυτοκράτορας Αλέξιος Γ΄ το 1198.

Η Μονή εμπλουτίσθηκε στη συνέχεια με αμύθητους θησαυρούς και κατέληξε να γίνει πνευματικό και θρησκευτικό κέντρο του σερβικού λαού, από τον 13ο αιώνα.

Το Κυριλλικό Ευαγγέλιο παραγγέλθηκε από τον Μιροσλάβο (Мирослава), αδελφό του ηγεμόνα Νεμάνια για να το δωρίσει σε νεόδμητη εκκλησία.

Περιέχει 296 διακοσμήσεις ζωγραφισμένες με μελάνι και φύλλο χρυσού, ακολουθώντας την αυτοκρατορική βυζαντινή παράδοση.

Σε σχετική εκδήλωση που έγινε από τον εκδοτικό οίκο του Βελιγραδίου ‘ECOLIBRI’ αναφέρθηκε πως το βιβλίο αυτό για κάθε Σέρβο αλλά και για την Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη και ως μοναδικό αποδεικτικό της παλαιάς σερβικής ταυτότητας.


«Το χειρόγραφο διασώθηκε μέσα από αλλεπάλληλες πυρκαγιές της Μονής στους προηγούμενους οκτώ αιώνες, διασώθηκε μέσα στην Οθωμανική Κυριαρχία, διασώθηκε για να αποδεικνύει στο μέλλον την ιστορία και των πολιτισμό των Σέρβων»

Όπως αναφέρεται, επίσης, από το Λαϊκό Μουσείο του Βελιγραδίου, όπου φυλάσσεται, το αρχαίο κυριλλικό ευαγγέλιο, εδόθη το 1896 στο Σέρβο βασιλιά Αλεξάντερ Ομπρένοβιτς.

Ο ηγούμενος της Μονής Χιλανδαρίου δώρισε το αρχαίο χειρόγραφο στο Σέρβο Βασιλιά, ως έκφραση ευγνωμοσύνης για την οικονομική βοήθεια του, στην συντήρηση της Μονής που βρισκόταν σε άθλια κατάσταση.

Πριν από τέσσερα χρόνια το «Ευαγγέλιο του Μιροσλάβου» το περιέλαβε η Ουνέσκο στο «Αρχείο Μνήμης του Κόσμου», όπου περιλαμβάνονται 120 διάσημα χειρόγραφα από 57 χώρες.

Ο αναφερόμενος εκδοτικό οίκος του Βελιγραδίου εξέδωσε 30 αριθμημένα αντίτυπα πιστά αντίγραφα του χειρογράφου με τιμή πώλησης εκάστου εξ αυτών, 2.600 Ευρώ.

Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

Ο Μέγας Αλέξανδρος παρέα με Βουλγάρους στα Σκόπια...

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα της σκοπιανής εφημερίδας ‘Veyer’ το συνταγματικό δικαστήριο της χώρας απέρριψε την έφεση της Mirjana Najcevska που είχε αρνητική θέση με άλλους πολίτες των Σκοπίων κατά της τοποθέτησης του αγάλματος του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην κεντρική πλατεία της πόλης.
«Δεν υπάρχουν εμπόδια για τη δημιουργία των μνημείων του Αλεξάνδρου, του Γκότσε Ντέλτσεφ, και του Νταμ. Το Συνταγματικό Δικαστήριο στη χθεσινή συνεδρίασή του απέρριψε την έφεση της Mirjana Najchevska και άλλων δύο πολιτών που πιστεύουν πως η ανέγερση του μνημείου είναι αντισυνταγματική».
Σύμφωνα με το ψήφισμα του δημοτικού συμβουλίου το άγαλμα του Αλεξάνδρου θα στηθεί στην κεντρική πλατεία, θα έχει ύψος 22 μέτρα και θα περιστοιχίζεται από μια φάλαγγα μακεδόνων στρατιωτών γύρω από ένα σιντριβάνι. Στον περίγυρο θα στηθούν χάλκινα λιοντάρια. Στην πέτρινη γέφυρα θα στηθούν σε ύψος πέντε μέτρων τα αγάλματα του Γκότσε Ντέλτσερ (οι Βούλγαροι τον έχουν εθνικό ήρωα) και του κομιτατζή Dam Gruev (Βούλγαρος από το Σμίλεβο, ιδρυτικό μέλος του Bulgarian Macedonian-Adrianople Revolutionary Committees –Βουλγαρομακεδονικού κομιτάτου). Θα στηθεί επίσης και το άγαλμα του Σαμουήλ (Βούλγαρου βασιλιά).
Τα μνημεία θα κατασκευάσει γνωστή εταιρεία της Φλωρεντίας (Ιταλία) και θα στοιχίσουν δέκα εκατομμύρια ευρώ. Ενώ το κόστος των τεσσάρων λιονταριών στη γέφυρα του Γκότσε Ντέλτσεφ είναι περίπου 4,5 εκατ. ευρώ.
Στην τοποθέτηση των μνημείων αυτών αντιτίθεται η αντιπολίτευση που ομιλεί για «μεθοδευμένη τακτική αρχαιοποίησης της χώρας».
Στο δημοσίευμα σημειώνεται πως και η Ελλάδα αντιτίθεται στην πρόκληση αυτή. Σημειώνεται, μάλιστα, επί λέξει:
«H Αθήνα πιστεύει ότι είναι αντιπαραγωγική η στάση αυτή και δεν συμβάλλει στην επίλυση της διαφοράς με το όνομα»

Σλαβομακεδόνες: ο πρώτος λαός της ...γης!

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Η κατευθυνόμενη ειδησεογραφία, οι ‘ενημερωτικές’ εκπομπές από την τηλεόραση των Σκοπίων, η ιδεολογία που απεικονίζεται ακόμη και μέσα στις τουαλέτες (!), δημιουργούν ένα ιδανικό πεδίο για να πληροφορηθούν οι αδαείς κάτοικοι της πΓΔΜ, ό,τι ανήκουν στην πρώτη φυλή της ανθρωπότητας και πως οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου είναι μακρινοί ...πρόγονοί τους!


Η όλη αυτή προπαγάνδα δημιουργεί πολλά εσωτερικά προβλήματα, δεδομένου της πολυεθνικής υπόστασης του βαλκανικού κρατιδίου.
Ένα από τα εσωτερικά μεγάλα θέματα που απασχολούν την ‘εθνικιστική’ ηγεσία της πΓΔΜ, είναι πως θα ‘περάσουν’ στην αλβανική μειονότητα την ιδεολογία πως η πλειονότητα του κρατιδίου βρίσκεται στην περιοχή από τα αρχέγονα χρόνια και είναι γηγενείς (!!), ενώ οι Αλβανοί, το ένα τέταρτο, δηλαδή, της χώρας, ’μετοίκησαν’ στη γη τους πριν μερικούς αιώνες...

Η ‘Αρχαιοποίηση της Κοινωνίας’ και η περιθωριοποίηση των Αλβανών

Επάνω στη λογική αυτή ο Sam Vaknin, πρώην σύμβουλος του πρωθυπουργού Νίκολα Γκρουέφσκι έχει καταστρώσει το σχέδιο «Αρχαιοποίηση της Κοινωνίας», ως ένα μεγαλεπήβολο πρόγραμμα οικοδόμησης του Σλαβομακεδονικού έθνους που κύρια σημεία του είναι ο αντι-αλβανισμός, ο αντι-βουλγαρισμός και φυσικά ο ανθελληνισμός.
Τον περασμένο Ιούνιο, μάλιστα, σε συνέντευξή του για την ‘αρχαιοποίηση της κοινωνίας’ δήλωσε πως το πρόγραμμα έχει διπλό στόχο.
Αφενός να δημιουργηθεί μια νέα εθνική ταυτότητα στο σλαβομακεδονικό στοιχείο και αφετέρου να απομονωθεί η αλβανική μειονότητα, δίχως το δικαίωμα του χαρακτηρισμού της ως ‘Μακεδόνες’…
Αντιδράσεις για τις θέσεις αυτές υπήρξαν από τους ηγέτες της αλβανικής μειοψηφίας.
Ο Abdurahman Aliti που ηγείται του εθνικού αλβανικού κόμματος PDP, εξέφρασε την ανησυχία του για την κρατική εκστρατεία ‘αρχαιοποίησης’ της κοινωνίας, όπου αναφέρεται πως οι Αλβανοί είναι ‘μέτοικοι’ νεώτερων χρόνων...
Το αλβανικό στοιχείο, ήδη, άρχισε να δυσανασχετεί και να διαμαρτύρεται στον άρρωστο εθνικισμό του Γκρουέφσκι.
Προβάλλουν μάλιστα, οι Αλβανοί, ιστορικά στοιχεία από την εποχή του Αλεξάνδρου αποδεικνύοντας πως ιλλυρικές φυλές κατοικούσαν στην περιοχή αυτή. Επιπρόσθετα παρουσιάζουν αρχαίους ρωμαίους συγγραφείς που αναφέρονται στους Ιλλυριούς.

Όταν τον περασμένο Σεπτέμβριο η ‘Ακαδημία Επιστημών’ των Σκοπίων δημοσίευσε μια εγκυκλοπαίδεια που αναφέρεται στο αλβανικό στοιχείο ως άποικους, «shiptari», οι διαμαρτυρίες στην πΓΔΜ και στο Κόσσοβο ήταν έντονες.
Ο Sabri Godo, ιστορικός και πολιτικός της Αλβανίας δήλωσε πως η εγκυκλοπαίδεια των Σκοπίων στοχεύει στο «να καταστρέψει την ειρηνική συνύπαρξη Αλβανών και Σλαβομακεδόνων».
Ο πρωθυπουργός του Κοσσόβου Hashim Thaci, επιβεβαίωσε την καταγγελία του Godo.
Για το φασιστικό περιεχόμενο της εγκυκλοπαίδειας αυτής έκαναν δηλώσεις διπλωμάτες από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ.
Τόνισαν με έμφαση πως το βιβλίο απειλεί την κοινωνική γαλήνη του πολυεθνικού κράτους, όπως συμφωνήθηκε με τη συνθήκη της Οχρίδας το 2001.
Αποτέλεσμα της κατακραυγής αυτής ήταν η απόσυρσή του…
Τα δύο αλβανικά κόμματα της πΓΔΜ που εναλλάσσονται στην εξουσία έχοντας συνασπισμό με το vmro-DPMNE του Γκρουέφσκι, διαμαρτύρονται πως τα χρησιμοποιούν, οι ιθύνοντες των Σκοπίων, για θεμελίωση των ακροδεξιών θέσεων τους.
Πιέζουν μάλιστα τον Γκρουέφσκι να επιλύσει σύντομα το ζήτημα του ονόματος με την Ελλάδα γιατί αυτό επιβαρύνει τη θέση του κρατιδίου.

Ζητούν ομοσπονδοποίηση



Ο Αλβανός αναλυτής Sefer Tahiri υποστηρίζει πως τα αλβανικά κόμματα αν αισθανθούν πως οι ιδεολογία του καθεστώτος μπαίνει εμπόδιο στην είσοδο του κρατιδίου στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, θα απαιτήσουν την αναδιοργάνωση της χώρας και την ομοσπονδοποίησή της.
Αναφέρει ο Tahiri : “ Η κυβέρνηση Γκρουέφσκι επιδιώκει να δημιουργήσει ένα μονοεθνικό κράτος που θα αποτελείται μόνον από τους Σλαβομακεδόνες. Αν το ζήτημα του ονόματος επιλυθεί με την Ελλάδα και η χώρα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ, θα κλιμακωθούν οι εθνικές εντάσεις στη χώρα».
Αναφέρεται μάλιστα πως τον Αύγουστο μια ομάδα ‘αρχαιόπληκτων’ σλαβομακεδόνων επιτέθηκε σε αλβανικό οικισμό έξω από τα Σκόπια και τραυμάτισε τουλάχιστον 10 άτομα.

Απειλή Εμφυλίου

Ο Zarko Trajanovski αρθογράφος και πολιτικός αναλυτής επισημαίνει πως η ‘αρχαιοπληξία και η επιδιωκόμενη αρχαιοποίηση’ της κοινωνίας έχει γίνει δίκοπο μαχαίρι.
Γράφει χαρακτηριστικά: «Οικοδομείται ένα έθνος με νέα ταυτότητα καταστρέφοντας το {υπάρχον} κράτος. Αν συνεχίσουμε έτσι μέσα σε δέκα χρόνια θα διαχωριστούμε σε πολλαπλά έθνη (σ.σ. σλαβικά, αλβανικά, αρχαιολατρικά κλπ) και θα υπήρχε ο κίνδυνος ενός εμφυλίου πολέμου».

Ο αμυντικός μηχανισμός της νέας ιδεολογίας



Πολλοί σοβαροί εμπειρογνώμονες υποστηρίζουν πως πίσω από όλο αυτό το σκηνικό της ‘Αρχαιοποίησης’ υπάρχει ο φόβος της διάλυσης. Η Αρχαιοποίηση αποτελεί ένα είδος αμυντικού μηχανισμού.
Οι αντιδράσεις στην ιδεολογία αυτή ξεφεύγουν από το εσωτερικό πρόβλημα της χώρας και οι γειτονικές χώρες αντιδρούν με την πολιτική που ακολουθεί η πΓΔΜ.
Η Βουλγαρία επιτίθεται με δριμύτητα τελευταία στην πΓΔΜ. Υποστηρίζει πως η νέα ταυτότητα είναι απάτη και ότι οι σλαβομακεδόνες ανήκουν στο βουλγαρικό έθνος.
Η Ελλάδα αντιδρά, επίσης, δραστικά.
Όπως σημειώνει ο αρθογράφος Boris Georgievski :
«Η στέγη του κτιρίου των συνόρων Medzitljija/Niki (Φλώρινα) είναι διακοσμημένη με την ίδια αρχαία ασπίδα που μπορεί κανείς να δει στο Bitola-Μοναστήρι. Η ασπίδα απεικονίζει τον ήλιο της Βεργίνας ‘ένα κοινό σύμβολο των Ελλήνων και των Μακεδόνων’. Μια επιγραφή στα αγγλικά και ελληνικά αναφέρει: Η Μακεδονία είναι ελληνική.
Κι αυτό είναι μια υπενθύμιση της αποφασιστικότητας των Ελλήνων να διαφυλάξουν τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.»

Ο καθηγητής ιστορίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Βασίλειος Γούναρης, επισημαίνει πώς οι πολιτικοί και από τις δύο πλευρές των συνόρων διαχειρίζονται τα ιστορικά δεδομένα. Λέει επί λέξει: «Όλες οι χώρες φλερτάρουν με την ιστορία και τους μύθους, αλλά εδώ στα Βαλκάνια αυτό δεν είναι ένα απλό φλέρτ, είναι μια σοβαρή σχέση».
Ένας έλληνας διπλωμάτης που δεν αναφέρει το όνομά του ο Georgievski θα του εκμυστηρευτεί:
«Για μας το να είσαι Έλληνας ή Μακεδόνας είναι το ίδιο πράγμα. Έχουν την ίδια ταυτότητα, αλλά δεν μπορεί κάποιος να ιδιοποιηθεί την παράδοση, τον πολιτισμό μας, τον τρόπο ζωή μας. Τα Σκόπια αν θέλουν να οικοδομήσουν μια νέα εθνική ταυτότητα να το πράξουν, όχι όμως σε βάρος της ελληνικής πολιτιστικής και ιστορικής κληρονομιάς.»

Από την άλλη ο ο ηγέτης του κόμματος VMRO στη Βουλγαρία, Krassimir Karakacanov επιμένει να λέει δημόσια πως η τεχνητή εθνική ταυτότητα του «Μακεδόνα» επιβλήθηκε σε σλαβομακεδόνες που ανήκουν στο βουλγαρικό έθνος μετά το 1944.
Σε σχετική συνέντευξή του μάλιστα θα υποστηρίξει:
«Εφευρέθηκε μια τεχνητή εθνική ταυτότητα στη ‘Μακεδονία’. Δεν υπάρχει καμία μακεδονική γλώσσα, είναι απλά μια βουλγαρική διάλεκτος με μερικές διαφορετικές λέξεις».
Η θέση της Βουλγαρίας μπήκε στο προσκήνιο αφότου μπήκε στην Ε.Ε.. Ο λόγος ήταν πως μέχρι τον Αύγουστο του 2009, 50.000, τουλάχιστον, σλαβομακεδόνες, δήλωσαν εθνικά Βούλγαροι και έλαβαν βουλγαρικά διαβατήρια για να ταξιδεύσουν σε άλλες χώρες.

Οι ΗΠΑ δεν θα επιτρέψουν εντάσεις

Η παρέμβαση των ΗΠΑ στο απλό ζήτημα της δημοσίευσης της σλαβομακεδονικής εγκυκλοπαίδειας και τελικά την απόσυρσή της, υποδηλώνει τα όρια που έχει δώσει στο βαλκανικό κρατίδιο.
Ο εθνικισμός ήδη υποβόσκει και εκφράζεται είτε μέσω διαδηλώσεων είτε μέσω αθλητικών γεγονότων. Στις 27 του περασμένου Σεπτέμβρη στον αγώνα μεταξύ δύο ποδοσφαιρικών ομάδων (αλβανικής και σλαβομακεδονικής) έφθασαν στο σημείο, οι οπαδοί να κάψουν εθνικές σημαίες…
Στις 14 Οκτωβρίου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε πως μπορούν να αρχίσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις για την είσοδο της πΓΔΜ στην Ε..Ε.
Η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να εμποδίσει αυτήν την διαδικασία τον επόμενο μήνα εκτός αν τα Σκόπια εκδηλώσουν πολιτική θέληση για πραγματική επίλυση του ζητήματος της ονομασίας.

Το παρόν άρθρο είναι το δεύτερο μέρος του: Σκόπια ανούσιος σχιζοφρενικός εθνικισμός.

The Hellenic Information Team

               

 © Βαλκανικό Περισκόπιο -Γιῶργος  Ἐχέδωρος

Διεθνείς ειδήσεις-Διεθνή Νέα- Τι συμβαίνει στον Κόσμο

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά  της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης  του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr