Σκόπια: Στις θέσεις Σαμαρά ο Παπανδρέου...

...σύμφωνα με σκοπιανή εφημερίδα

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Με τον τίτλο «Η Ελλάδα επιστρέφει στις θέσεις του 1992” η σκοπιανή εφημερίδα kirilica, σε χθεσινό δημοσίευμα, επισημαίνει πως στη συνάντηση του Έλληνα διαπραγματευτή Αδαμάντιου Βασιλάκη με τον μεσολαβητή των Η.Ε. Μάθιου Νίμιτς, η Ελλάδα επιστρέφει στις θέσεις που είχε πάρει το 1992, όταν ήταν υπουργός εξωτερικών ο Αντώνης Σαμαράς.

Επισημαίνεται πως το μήνυμα που δόθηκε στα Σκόπια– αν επιθυμούν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση– είναι πως δεν πρέπει να αποτύχουν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο χωρών.
Σύμφωνα με την ελληνική θέση, όπως παρουσιάστηκε στο Νίμιτς, η μόνη δυνατή λύση είναι το όνομα της Βόρειας Μακεδονίας ( република северна македонија).
Επισημαίνεται πως η Αθήνα αποκλείει την περίπτωση του ονόματος «Μακεδονία» και επιμένει στο γεωγραφικό προσδιορισμό και θεωρεί πως το όνομα των Σκοπίων θα πρέπει να είναι μια συνέχεια του γιουγκοσλαβικού συντάγματος του 1946, 1963 και 1974 που είχε την ονομασία Σοσιαλιστική Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Η Ελλάδα θα είχε εγκαταλείψει τη θέση του γεωγραφικού προσδιορισμού αν τα Σκόπια συμφωνούσαν σε ένα ενιαίο όνομα κράτους-έθνους ως ‘Νοβομακεντόσκα’(новомакедонска).
Ο Α. Βασιλάκης τόνισε πως η Ελλάδα επιθυμεί το νέο όνομα να είναι σε χρήση και στις διεθνείς σχέσεις αλλά και στο εσωτερικό της χώρας και το τρέχον συνταγματικό της όνομα να χρησιμοποιείται μόνον μεταξύ φιλικών κρατών αλλά δεν θα αποτελεί το επίσημο όνομα του κράτους.
Όλα τα επίσημα έγγραφα που εκδίδονται από το υπουργείο εξωτερικών όσο και αυτά που είναι σε χρήση στο εσωτερικό ή οποιαδήποτε μνημόνια ή συμφωνίες θα πρέπει να έχουν το νέο όνομα.
Σε κάθε άλλη περίπτωση η Ελλάδα δεν αφήνει πιθανότητα συμφωνίας.
Σύμφωνα με τις θέσεις αυτές και τη χρήση του νέου ονόματος θα πρέπει να ενημερωθούν και να αποδεχθούν οι 127 χώρες που την αναγνώρισαν με το συνταγματικό της όνομα.
Σε εξέλιξη ακόμη βρίσκεται αν το νέο όνομα θα περιέχει τις λέξεις «βόρεια» ή «νέα».
Στην περίπτωση που γίνει αποδεκτή η ονομασία ‘Βόρεια Μακεδονία’ ή ‘Νοβομακεντόσκα’ αυτή θα χρησιμοποιείται και ως εθνική ταυτότητα των κατοίκων του κράτους.
Σύμφωνα με τις τελευταίες ελληνικές θέσεις όπως καθορίζονται από το ΠΑΣΟΚ και τον Γ. Παπανδρέου είναι απαράδεκτη η χρήση του ονόματος ‘Μακεδονία’ και για εμπορικούς σκοπούς.
Η Αθήνα απαιτεί:
α. οι εμπορικές συναλλαγές που γίνονται με κράτη μέλη της Ε.Ε. να μην περιλαμβάνουν το όνομα ‘Μακεδονία’ αλλά αυτό που θα συμφωνηθεί.
β. Ο διεθνής κωδικός mk να αλλάξει με την καθιέρωση του νέου ονόματος καθώς και ότι καθορίζεται με το όνομα αυτό όπως η χρήση ως domain name στο διαδίκτυο,ως διεθνές σήμα αυτοκινήτων, κλπ, και να γίνει SM ή NM από το βόρεια (северна) ή νέα (нова македонија).

Το σκοπιανό άρθρο χαρακτηρίζει ως ελληνικό παραλογισμό τις ελληνικές θέσεις που καθορίζουν ακόμη και τους χάρτες και τις ονομασίες οι οποίες τίθενται στα σχολικά εγχειρίδια καθώς από τούδε και στο εξής δεν θα ισχύουν οι σλαβομακεδονικές ονομασίες που είναι σε χρήση για τοπωνύμια οικισμούς και πόλεις στην Ελλάδα.
Να πάψουν τα Σκόπια να αποκαλούν Λερίν (Лерин) την Φλώρινα, Σολούν (Солун) τη Θεσσαλονίκη ή την Έδεσσα και άλλες πόλεις στα σλαβομακεδόνικα.
Σύμφωνα με το σκοπιανό κανάλι 5, όπως σημειώνεται στο δημοσίευμα, οι ελληνικές θέσεις που εξέφρασε ο Βασιλάκης εξέπλησσαν τον αμερικανό διαπραγματευή Νίμιτς.

Κοσμοπολιτισμός

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

-μια απλή προσέγγιση-

Οι ιδεολογίες και τα πνευματικά ή φιλοσοφικά ρεύματα διακοινώνονται, κυρίως, για την επίτευξη μεσοπρόθεσμων ή μακροπρόθεσμων σκοπιμοτήτων.
Στην ουσία όταν ξεφύγουν από το πνευματικό επίπεδο και ‘ριχτούν’ στο κοινωνικό γίγνεσθαι γίνεται τότε ορατός ο στόχος και ο σκοπός τους.

Ο Καντ

Η έννοια του κοσμοπολιτισμού δεν είναι ξένη στην ευρωπαϊκή πολιτική φιλοσοφία. Σπέρμα αυτής συναντούμε στον Καντ. Διατυπώνεται μάλιστα έντονα μετά τη γαλλική επανάσταση αλλά κυρίως μετά τους πολέμους που ταλάνισαν τους ευρωπαϊκούς λαούς.
Σύμφωνα με τον Καντ, τα ανθρώπινα όντα στο μέλλον θα ανήκουν σε ένα καθολικό κράτος ώστε να μπορέσουν να απολαμβάνουν δικαιώματα τα οποία επεκτείνονται πέρα από τις κρατικές ρυθμίσεις και ιδιαιτερότητες που ορίζονται από το εθνικό κράτος.
Οι απόψεις αυτές εμπεριείχαν μια ουμανιστική επιρροή που ήταν σχετική με την κοινωνία στην οποία ζούσε ο φιλόσοφος.
Δεν διατύπωσε ο Καντ κάποια ιδιαίτερη σχέση μεταξύ του διεθνούς δικαίου και ενός κοσμοπολιτικού δικαίου.

Τι είναι κοσμοπολιτισμός

Η σαφής διατύπωση του κοσμοπολιτισμού, πιστεύουμε πως είναι η εξής:
Κοσμοπολιτισμός είναι πολιτικό ρεύμα ή φιλοσοφική διδασκαλία, όπου ο κάθε άνθρωπος έχει όλον τον κόσμο πατρίδα του και ο ίδιος αποτελεί πολίτης μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.
Στην ουσία είναι ένα μεθοδευμένο σύστημα διάσπασης των εθνικών δεσμών και ιδιαιτεροτήτων μιας κοινωνίας και προσαγωγής του ανθρώπου στην αόριστη έννοια του πολίτη του κόσμου.

Κοσμοπολιτισμός και μαρξισμός

Στον κοσμοπολιτισμό είχαν συναινέσει κατ’ αρχήν μαρξιστές διανοούμενοι γιατί πίστευαν πως ο ιμπεριαλισμός έχει κοιτίδα τον εθνικισμό και το εθνικό κράτος. Μέσα σε αυτούς συγκαλέγονται: ο ιταλός μαρξιστής πολιτικός φιλόσοφος Αντόνιο Νέγρι, ο ιταλός ιστορικός, τροτσκιστής Enzo Traverso.
Ο πρώτος αναφερθείς ,μάλιστα ,διατύπωσε πως :«Στη διεθνοποιημένη κεφαλαιοκρατική κοινωνία αποτελεί προϋπόθεση η εξάλειψη του εθνικού κράτους. Ο ιμπεριαλισμός δεν είναι στην ουσία τίποτε άλλο από την επέκταση ενός εθνικού κράτους»
Ενώ ο Traverso που είναι καθηγητής πολιτικών επιστημών στο γαλλικό πανεπιστήμιο Ιουλίου Βερν του Πικάρντι θα διατυπώσει πως:
«Ο σοσιαλισμός και έπειτα ο κομμουνισμός έγιναν κληρονόμοι του κοσμοπολιτικού διαφωτισμού από τον 19ο αιώνα αλλά μόνον ο Μαρξ συνέλαβε την ιδέα μιας καθολικής κοινότητας της ανθρωπότητας». Και κατηγορώντας τον φιλελευθερισμό θα πει: «Ο φιλελευθερισμός συνέδραμε στη δημιουργία των εθνικών κρατών και προσδιορίστηκε ως ιμπεριαλιστικός, αφού αρνείται την παράδοση του κοσμοπολιτισμού».
Στην πορεία όμως της ιστορίας διαπιστώθηκε πως και η εξουσιαστική δομή των κομμουνιστικών κρατών δεν στερούνταν ιμπεριαλιστικών σχεδίων και εφαρμογών.

Κοσμοπολιτισμός και φιλελευθερισμός

Ο Τζερόμ-Αλεξάνδρ Νίλσμπεργκ στο άρθρο του: «Ο κοσμοπολιτισμός είναι νέα ιδέα;»
θα σημειώσει: «στην πραγματικότητα ο μόνος αληθινός φιλελεύθερος κοσμοπολιτικός μετά τον Καντ ήταν του Χανς Κέλσεν, αλλά ο νομικός δεοντολογισμός του Κέλσεν, υπεισέρχεται σε ένα εξαιρετικά αφηρημένο πεδίο αφού αναφέρει τους πολίτες με την ιδιαίτερη civitas (ανώτατη υπηκοότητα) που μας οδηγεί σ' έναν τεχνητό πολίτη του κόσμου.
Αλλά ο φιλελεύθερος κοσμοπολιτισμός δεν προχώρησε παρά πέρα και δεν πρότεινε ποτέ ένα σύστημα τύπου Βεστφαλίας, μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης, δηλαδή μια ιεραρχική, συγκεντρωμένη παγκόσμια τάξη.

Κοσμοπολιτισμός και μιλιταρισμός

Ο κακός εννοούμενος κοσμοπολιτισμός που ξέφυγε από τη σφαίρα της φιλοσοφίας εφαρμόστηκε μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου, με την άνοδο των αμερικανικών σχεδίων για μια αυτοκρατορική ηγεμονία. Ένας κοσμοπολιτισμός που αν τραβήξεις το σεντόνι θα δεις το πρόσωπο του μιλιταρισμού.
Για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους ο κοσμοπολιτισμός είναι μια ιδέα δίχως πρόσωπο, κανείς δεν έχει δώσει ακόμη μια εφαρμόσιμη διάστασή του.

Ως τροχοπέδη στη δημιουργία

Η αποδόμηση των εθνικών κρατών και η εγκεφαλική στροφή των ανθρώπων σε αποδοχή μιας ιδεολογίας όπου πατρίδα του κάθε ενός είναι ο πλανήτης και τα ίσα δικαιώματα καθορίζονται ως καθολική ανώτερη αξία ενός κόσμου ανύπαρκτου, καθιστούν τον άνθρωπο άβουλο και τοποθετούν τροχοπέδη στη δημιουργική πορεία του.
Μέσα σε έναν έντονα μιλιταριστικό κόσμο η αποδοχή του ουτοπικού κοσμοπολιτισμού είναι επικίνδυνη για την ύπαρξη και την ελευθερία του ιδίου του ατόμου.

Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

ΔΑΣΕ: Όταν η Γιουγκοσλαβία έθετε θέμα ελληνικής Μακεδονίας

Επιμέλεια: Γιώργος Εχέδωρος

Την Παρασκευή 22 Ιουνίου 1990 στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΔΑΣΕ) ο τότε γιουγκοσλάβος αντιπρόσωπος εξαπέλυσε από το βήμα της διάσκεψης μία πρωτοφανή στην τελευταία 40ετία, επίθεση κατά της Ελλάδας και έθεσε ανοικτά θέμα ελληνικής Μακεδονίας και χωριστής «μακεδονικής μειονότητας» στην ελληνική Μακεδονία-καθώς επίσης και στη Βουλγαρία και στην Αλβανία.


Τη Δευτέρα 25 Ιουνίου 1990 ο επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στη ΔΑΣΕ απάντησε στη γιουγκοσλαβική επίθεση και στο μνημόνιο κατά της ελληνικής Μακεδονίας, το οποίο διένειμε η γιουγκοσλαβική αντιπροσωπεία στη Διάσκεψη.
Τμήματα αυτής της απάντησης θα παρουσιάσουμε σήμερα, ξεσηκώνοντάς τα από το αρχείο μας.
Σημειώνουμε πως η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και η ανεξαρτοποίηση της πΓΔΜ έγινε ένα χρόνο μετά.

Η απάντηση του Ελλάδας:

«Πιστεύουμε ότι η στιγμή της αλήθειας και η πραγματι­κή ιστορία για το τι συνέβη στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέ­μου, πλησιάζει πολύ γρήγορα. Οι αντιπρόσωποι ίσως να εξεπλάγησαν με τον τόνο και τον όγκο της δραστηριότητας τις πρόσφατες ημέρες, τόσο μέσα, όσο και στην περιφέ­ρεια της Διάσκεψης, γύρω από το μακεδονικό ζήτημα: ένα σχεδόν ξεχασμένο ζήτημα από τον καιρό του ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου του 1946 - 49.
"Αυτή, ήταν μια δυσάρεστη στιγμή στη σύγχρονη ελληνική Ιστορία, την οποία οι Έλληνες ολόκληρου του πολι­τικού φάσματος αποφάσισαν να την παραδώσουν στην Ιστορία.
Με νόμο της Βουλής, που ψηφίστηκε ομόφωνα πέρσι, ρυθμίστηκαν όλα τα σχετικά ζητήματα. Αλλά ο ελ­ληνικός Εμφύλιος Πόλεμος υπήρξε επίσης μια μαύρη σε­λίδα στις ελληνογιουγκοσλαβικές σχέσεις, γιατί εκείνη την εποχή ορισμένοι ηγεμονιστικοί κύκλοι στη Γιουγκοσλαβία προσπάθησαν να επωφεληθούν από τις εσωτερικές ελλη­νικές δυσκολίες για να προωθήσουν τις βλέψεις τους στην ελληνική Μακεδονία.
Δυστυχώς, το φάσμα αυτής της τρα­γικής περιόδου επισείεται πάλι από ορισμένους εξτρεμι­στές.
Χωρίς τη γνώση αυτών των γεγονότων, είναι αδύνατο να καταλάβει κανείς τα πραγματικά ζητήματα και τα αλη­θινά κίνητρα αυτών που παρουσιάστηκαν στη Διάσκεψη αυτή με το κάλυμμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων.
Είναι λυπηρό που το γιου­γκοσλαβικό μνημόνιο προσπάθησε τόσο κατάφωρα να διαστρέψει την παρουσίαση των ιστορικών γεγονότων για να παραπλανήσει το ακροατήριο.
Για σαράντα χρόνια, η Ελλάδα προτίμησε να παραμείνει σιωπηλή, μολονότι προκλήθηκε επανειλημμένα.

Το έκανε αυτό για δύο λόγους:

ΠΡΩΤΟΝ: γιατί το ξένο σλαβικό στοιχείο, ως συνέ­πεια του ρόλου του κατά την κατοχή και τον Εμφύλιο Πόλεμο, εγκατέλειψε τη χώρα μαζικά και η προοπτική χειραγώγησης του από μια γειτονική χώρα, για να απειλη­θεί η ασφάλεια και η εδαφική ακεραιότητα της χώρας είχε απομακρυνθεί.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέ­μου και στη συνέχεια, κατά την περίοδο των λεπτών ισορ­ροπιών ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση, η διατήρηση καλών ελληνογιουγκοσλαβικών σχέσεων ήταν προς το αμοιβαίο συμφέρον των δύο χωρών.
Παρά τα συχνά ξε­σπάσματα από τα Σκόπια, μέχρι το θάνατο του Τίτο, οι ευκαιριακές αναφορές από το Βελιγράδι στη λεγόμενη «μακεδονική μειονότητα» στην Ελλάδα, ήταν λίγο ως πολύ ακαδημαϊκού χαρακτήρα. Ήταν πολύ καλά γνωστό στο Βελιγράδι ότι δεν υπήρχε πλέον υλική βάση για τέ­τοιους ισχυρισμούς. Μόνο στα μέσα της δεκαετίας του 1980, όταν οι εσωτερικές εθνικές συγκρούσεις στη Γιου­γκοσλαβία άρχισαν να ξεφεύγουν από τον έλεγχο, τότε φα­νατικά εθνικιστικά στοιχεία στα Σκόπια και στη διασπορά άρχισαν να επιτίθενται στην Ελλάδα.
Για μια ακόμη φορά, η Ελλάδα προτίμησε να παραμείνει σιωπηλή, κάνοντας εκκλήσεις στο Βελιγράδι για μετριοπάθεια. Μολονότι αυτή τη στάση τη συμμερίζονται πολλοί υπεύθυνοι Γιου­γκοσλάβοι στο Βελιγράδι και στις διάφορες δημοκρατίες, γινόταν ολοένα και πιο φανερό ότι η ομοσπονδιακή κυ­βέρνηση ήταν ανίκανη και ίσως απρόθυμη να περιορίσει τους εθνικιστές στα Σκόπια.

Δραστηριοποίηση της προπαγάνδας

Έτσι κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών οργα­νώθηκαν συναντήσεις και διασκέψεις στα Σκόπια από ομάδες απ' ολόκληρο τον κόσμο, με στόχο να τονώσουν παλιά εθνικιστικά αισθήματα.
Οι εκπομπές στην ελληνική γλώσσα του ραδιοσταθμού των Σκοπίων πήραν επιθετικό και διχαστικό χαρακτήρα, θυμίζοντας τα χρόνια του εμ­φυλίου πολέμου.
Επιπλέον, ταραχές ενθαρρύνθηκαν στη διασπορά, ακόμη και σε μακρινές χώρες, όπως η Αυστρα­λία και ο Καναδάς, όπου Σλαβομακεδόνες μετανάστευσαν μετά το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου.

Κάτω απ' αυτές τις συνθήκες, οι Έλληνες Μακεδόνες της διασποράς νιώθουν να απειλείται ή να αμφισβητείται η ίδια τους η πολιτική ταυτότητα. Έχοντας συνείδηση του γεγονότος ότι εδαφικές βλέψεις στην ελληνική Μακεδονία είναι αντίθετες στο γράμμα και το πνεύμα της ΔΑΣΕ, οι Γιουγκοσλάβοι προτίμησαν την προσέγγιση του ζητήματος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Στόχος οι Έλληνες Μακεδόνες

Η επιχείρηση οργανώθηκε προσεκτικά από τις αρχές των Σκοπίων.
Υποθέτοντας ότι η διεθνής κοινότητα ξέχα­σε τα γεγονότα της περασμένης 50ετίας, προχώρησαν σε μία συστηματική παραποίηση των αντίθετων απόψεων και αλλοίωση των στοιχείων, επαναλαμβάνοντας ανακρίβειες, μισές αλήθειες, και καθαρά ψέματα.
Η πολιτική αυτή επηρέασε τις χιλιάδες των Ελλήνων Μακεδόνων του Κα­ναδά, της Αυστραλίας, των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμε­ρικής και ακόμη ολόκληρη την ελληνική διασπορά. Με δύο λόγια οι Έλληνες Μακεδόνες υπήρξαν στόχος μιας πολιτικής επίθεσης και ενός πολιτικού εκφοβισμού.

Πιο συγκεκριμένα:

* Είδαν το μακεδονικό τους όνομα να το σφετερίζονται και να το αποδίδουν, ήδη από το 1944, σε ένα σλαβικό λαό στη νότια δημοκρατία της νεοσυγκροτημένης ομο­σπονδιακής Γιουγκοσλαβίας.
* Υπέστησαν, για πάνω από πέντε δεκαετίες, πιέσεις για να στερηθούν την ελληνική μακεδονική τους ταυτότη­τα, την πολιτιστική τους κληρονομιά, τα ιστορικά τους μνημεία και ακόμη τα πιο πρόσφατα επιτεύγματα τους.
Έτσι, τα Σκόπια, στη βάση ενός ισχυρισμού μονοπώ­λησης του μακεδονικού ονόματος, προσπάθησαν να οι­κειοποιηθούν ως δικό τους, το Μακεδόνα Μέγα Αλέξαν­δρο, τον Αριστοτέλη και τους βυζαντινούς Αποστόλους στο σλαβικό κόσμο Κύριλλο και Μεθόδιο.»

'Μακεδονικός πόλεμος' ήταν ο ελληνικός του 1821!


»Επίσης, ισχυ­ρίζονται ότι είναι «μακεδονικός» ο ελληνικός πόλεμος της ανεξαρτησίας του 1821 - τουλάχιστον στο τμήμα του πο­λέμου στη Μακεδονία - καθώς και οι νίκες του ελληνικού στρατού ενάντια στους Ιταλούς το 1940 (λόγω του απλού γεγονότος ότι ο πόλεμος διεξήχθη εν μέρει στην ελληνική Μακεδονία).
Οι πρωτοβουλίες αυτές αποτελούν για μας μια από τις πιο κατάφωρες και αφόρητες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς αποβλέπουν στο να σφετεριστούν την ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά ενός Λαού, του ελληνικού λαού της Μακεδονίας.
Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στο γεγονός ότι τέτοιες δραστηριότητες υποστηρίζονται πλήρως, αν δεν υποκινούνται, από τις αρμόδιες αρχές στα Σκόπια.
Αυτό, όμως, που αύξησε την ανησυχία μας, είναι ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση στο Βελιγράδι έχει τώρα επιλέ­ξει να υποστηρίζει όχι μόνο την πολιτική των τοπικών αρχών, αλλά και τις δραστηριότητες Σλαβομακεδονικών οργανώσεων στο εξωτερικό.
Έτσι η γιουγκοσλαβική κυ­βέρνηση οργανώνει από κοινού τις δραστηριότητες τέ­τοιων οργανώσεων. Σε μια προσπάθεια να επιρριφθεί η ευθύνη στην άλλη πλευρά, ο διακεκριμένος εκπρόσωπος της Γιουγκοσλαβίας αναφέρθηκε κατά την ομιλία του σε υποτιθέμενες παραβιάσεις από την Ελλάδα ορισμένων επί­σημων διεθνών εγγράφων.
θα ήθελα να υπενθυμίζω, ότι η Ελλάδα είναι μία ανοι­χτή κοινωνία, βασισμένη στις θεμελιώδεις αξίες της Δημο­κρατίας και του πλουραλισμού, στην οποία υπερισχύει ο κανόνας του νόμου. Το ελληνικό Σύνταγμα είναι σύγχρονο φιλελεύθερο και εγγυάται την πλήρη προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών όλων των ατόμων που ζουν μέσα στο ελληνικό έδαφος, ανεξάρτητα από εθνικότητα, φυλή ή γλώσσα και από θρησκευτικές ή πο­λιτικές πεποιθήσεις.
»Η χώρα μου, μέλος της δημοκρατι­κής οικογένειας των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, έχει ήδη επικυρώσει τα περισσότερα από τα περιφερειακά και διε­θνή έγγραφα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι διατάξεις τους όχι μόνο αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της ελληνι­κής νομοθεσίας, αλλά, Βάσει του Συντάγματος, υπερι­σχύουν επίσης οποιασδήποτε αντίθετης πρόβλεψης του νόμου και τα ελληνικά δικαστήρια είναι υποχρεωμένα να διασφαλίζουν την εφαρμογή του ex officio.
Από όλα τα διεθνή έγγραφα που η Ελλάδα έχει επικυ­ρώσει, θα θέλαμε να αναφερθούμε ιδιαίτερα στη διεθνή σύμβαση για την εξάλειψη κάθε μορφής φυλετικού διαχω­ρισμού και την ευρωπαϊκή σύμβαση για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθε­ριών.
Η Ελλάδα έχει αναγνωρίσει, χωρίς καμμία επιφύλαξη, την αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα αν­θρώπινα δικαιώματα σε ό,τι αφορά ατομικές προσφυγές από άτομα ή ομάδες ατόμων που ισχυρίζονται πως είναι θύματα παραβίασης των δικαιωμάτων που αναφέρονται στην ευρωπαϊκή σύμβαση για την προστασία των ανθρωπί­νων δικαιωμάτων (άρθρο 25).
Έχουμε επίσης αναγνωρίσει χωρίς προϋποθέσεις την υποχρεωτική δικαιοδοσία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, οι αποφάσεις του οποίου, όχι μόνον επηρεάζουν τα ελληνικά δικαστήρια, όταν εξετά­ζουν υποθέσεις παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά χρησιμεύουν επίσης για την προσαρμογή των ελληνικών νόμων και της εφαρμογής τους στις προβλέψεις της σύμβασης.
Το μητρώο της Ελλάδας στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι εντυπωσιακό και αυτό είναι φανερό, με μια έστω και επιπόλαια ματιά στις διάφορες εκθέσεις υπευθύνων μη κυβερνητικών οργανισμών που ασχολούνται με τα θέματα αυτά. Πάντα αναγνωρίζουμε την ευθύνη μας να συμβάλλουμε εποικοδομητικά για μια καλύτερη και αποτελεσματικότερη προστασία των δικαιωμάτων ατόμων που ανήκουν σε μειονότητες, σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο.

Μειονότητα ‘φάντασμα’

Με τα δεδομένα αυτά, θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε ότι, παρά την έντονη κατηγορία της γιουγκοσλαβικής αντιπροσωπείας εναντίον της Ελλάδας για υποτιθέμενες «παραβιάσεις» ανθρωπίνων δικαιωμάτων της αποκαλού­μενης «μακεδονικής εθνικής μειονότητας», ούτε ένα άτομο η ομάδα ατόμων αυτής της μειονότητας «φάν­τασμα» έχει όλα αυτά τα χρόνια καταθέσει έστω και μία μήνυση εναντίον του ελληνικού κράτους για τέτοιες παρα­βιάσεις ενώπιον των ελληνικών δικαστηρίων ή ενώπιον οποιουδήποτε άλλου αρμόδιου διεθνούς οργάνου.
Αναφορές σε υποτιθέμενες παραβιάσεις διεθνών δια­τάξεων από την Ελλάδα είναι τόσο προφανώς αβάσιμες, ώστε αποκτά κανείς την εντύπωση ότι ο διακεκριμένος εκ­πρόσωπος της Γιουγκοσλαβίας διάβαζε έναν κατάλογο συγκεκριμένων παραβιάσεων τέτοιων διεθνών εγγράφων που διαπράττονται συστηματικά από τη χώρα του σε μία πε­ρίοδο περισσότερων των σαράντα ετών. Στη βιασύνη τους να συκοφαντήσουν τη χώρα μου, οι συγγραφείς του γιου­γκοσλαβικού μνημονίου έφτασαν στο σημείο να κατηγορούν την Ελλάδα ότι παραβιάζει διεθνείς συμβάσεις που... βρίσκονται ακόμα στο στάδιο του αρχικού σχεδίου. Ανα­φέρομαι εδώ στο «χάρτη των γλωσσών περιφερειών και μειονοτήτων», που βρίσκεται τώρα υπό συζήτηση στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Παρόμοιες ανακριβείς αναφορές ανευρίσκονται και σε άλλες παραπομπές.

Ο επαναπατρισμός των Σλάβων

θα ήθελα επίσης να πω λίγα λόγια, για ορισμένους υπαινιγμούς που περιέχονται στο γιουγκοσλαβικό μνημόνιο και αφορούν την ελληνική νομοθεσία για τη λήξη των συνεπειών του ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου, θα ήθελα κατ' αρχήν να δηλώσω ότι είναι τουλάχιστον περίεργο ότι μία χώρα που φέρει βαριά ευθύνη για τα βάσανα του ελληνικού λαού τον καιρό εκείνο, θέτει θέμα για τον επαναπατρισμό στην Ελλάδα αυτών που επιδίωξαν να αποσπάσουν τμήμα του ελληνικού εδάφους και να το προσαρτήσουν στη Γιουγκοσλαβία.
Δεν θέλουμε να ανοίξουμε τα αρχεία μας για το ρόλο που διαδραμάτισε το καθεστώς της Γιουγκοσλαβίας στα 1946 - 1948 εναντίον της ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας, και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μου.
Πιστεύου­με ότι αυτό θα πρέπει να αφεθεί στην κρίση των ιστορι­κών. Αυτό που θέλω εδώ να τονίσω, είναι ότι διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις επιδίωξαν να διευθετήσουν ζητή­ματα σχετιζόμενα με τους πολιτικούς πρόσφυγες του Εμ­φυλίου.»

Η απόφαση του ‘82

»Η απόφαση της 20.12.1982 προέβλεπε την αυτόματη επιστροφή όλων των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων. Σε μερικές, πάντως, περιπτώσεις, όταν τα εν λόγω άτομα είχαν αναμειχθεί, όχι απλώς στον Εμφύλιο Πόλεμο, αλλά σε ανατρεπτικές δραστηριότητες, όπως η απόσπαση ελλη­νικών εδαφών υπέρ μιας ξένης χώρας, οι περιπτώσεις τους εξετάζονται χωριστά. Όσον αφορά το νόμο που κανονίζει ως θέμα κοινωνικής αποκατάστασης θέματα περιουσιών επαναπατριζόμενων ατόμων, ο νόμος αυτός αναφέρεται ει­δικά σε Έλληνες πολίτες που κατοικούν μονίμως στην Ελλάδα.
Στο τέλος της Κατοχής και ξανά με τον τερματισμό του Εμφυλίου Πολέμου, το μικρό σλαβικό στοιχείο του πλη­θυσμού, το οποίο είχε ενεργά αναμειχθεί στις δραστηριό­τητες αυτές, εγκατέλειψε μαζικά τη χώρα. Έτσι, καμιά «μακεδονική εθνική μειονότητα» - όπως υπαινίσσεται το γιουγκοσλαβικό κείμενο - δεν υπάρχει σήμερα στην Ελλά­δα. Αυτή είναι μια πραγματικότητα που υποστηρίζουν όλα τα ελληνικά πολιτικά κόμματα.

Η πραγματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

»Επιπλέον, αποτελεί πεποίθηση των σχεδόν 2.500.000 ατόμων που ζουν στην ελληνική Μακεδονία, οι οποίοι είναι περήφανοι για το μακεδονικό τους όνομα, ως Έλλη­νες, και για την πολιτιστική τους κληρονομιά. Οποιαδή­ποτε προσπάθεια σφετερισμού του ονόματος τους και πα­ραποίησης της Ιστορίας τους θεωρείται χονδροειδής παραβίαση των δικαιωμάτων τους ως ανθρώπινα όντα.
Το «μακεδονικό πρόβλημα» είναι ένα ανύπαρκτο ζή­τημα. Η Μακεδονία είναι μια γεωγραφική έννοια και όχι εθνική.

Μόνο η Ελλάδα μπορεί να ταυτιστεί με τη Μακεδονία

»Πράγματι, μόνο μια χώρα μπορεί να ταυτιστεί, για ιστορικούς λογούς, με τη Μακεδονία. Αυτή η χώρα είναι η Ελλάδα, η οποία έχει αξεδιάλυτα συνδεθεί με την Μακε­δονία για περισσότερο από 30 αιώνες.
Λυπάμαι που ήταν απαραίτητο να επεκταθώ σε τόσες λεπτομέρειες αναφορικά με τα θέματα που έθεσε ο διακε­κριμένος εκπρόσωπος της Γιουγκοσλαβίας, αλλά για μας που γνωρίζουμε την ιστορία της Νοτιοανατολικής Ευρώ­πης και τις πολιτικές περιπλοκές της περιοχής, η γιου­γκοσλαβική δήλωση φέρνει στο νου μνήμες αξιώσεων επί της εδαφικής μας ακεραιότητας και αποτελεί μια απαρά­δεκτη ανάμειξη στις εσωτερικές μας υποθέσεις.
Αναρωτιόμαστε ποιο είναι το μέλλον των προσπαθειών μας στο πλαίσιο της ΔΑΣΕ, στην υποθετική περίπτωση που άλλες χώρες ενεργήσουν με παρόμοιο τρόπο.
Πιστεύουμε ότι το γιουγκοσλαβικό μνημόνιο μας προ­σφέρει ένα ανησυχητικό παράδειγμα του πως ακόμα και οι καλύτερες προθέσεις, όπως τις είδαμε εδώ στην Κοπεγχά­γη, τις τρεις τελευταίες εβδομάδες, μπορούν να χειραγω­γηθούν για την εξυπηρέτηση εξτρεμιστικών και τυχοδιω­κτικών πολιτικών»

Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

«Τα Σκόπια επιδιώκουν διέξοδον εις το Αιγαίον»...

... γράφει η εφημερίδα «Ελευθερία» στις 2 Μαίου του 1962 και στον υπέρτιτλο διευκρινίζει: «όπως γράφει το αγγλικόν περιοδικόν «τοπικ»



Επιμέλεια: Γιώργος Εχέδωρος

Μεταφέρουμε όλο το κείμενο, από το απόκομμα της εφημερίδας ως έχει και παρατηρούμε τις προσπάθειες της τότε Γιουγκοσλαβίας να δημιουργήσει ‘μακεδονικό’ ζήτημα με στόχο το λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Αναφέρεται στο ιστορικό δημοσίευμα:

Σχέδια δια την Θεσσαλονίκην. Συνελήφθη εις Παρισίους ηγέτης της κινήσεως; Πολλά παραρτήματα.
——————————-
Αποκαλυπτικά στοιχεία δια το «Σλαβομακεδονικόν»

Λονδίνο, 1. (Αθην. Πρακτ.)- Το έγκυρον περιοδικόν «Τόπικ» εις το διοικητικόν συμβούλιον του οποίου ανήκει και ο υιός του βρεταννού πρωθυπουργού κ. Μακ Μίλλαν, δημοσιεύει άρθρον, με εντυπωσιακάς αποκαλύψεις δια την κίνησιν των Σλαβομακεδόνων.
Το περιοδικόν αποκαλύπτει, πρώτον ότι εσχάτως, συνελήφθη εις Παρισίους Γιουγκοσλάβος, όστις φέρεται ως είς των ηγετών της κινήσεως δια μίαν ανεξάρτητον Μακεδονίαν και δεύτερον ότι εις Ζυρίχην, Μόναχον, Γκότεμπουργκ, Όσλο, και Παρισίους έχουν ιδρυθή υπό του Εκτελεστικού Μακεδονικού Συμβουλίου των Σκοπίων, παραρτήματα, τα οποία προπαγανδίζουν υπέρ της κινήσεως δια την δημιουργίαν ανεξαρτήτου μακεδονικού κράτους, το οποίον θα περιλάβη και μέρος της ελληνικής Μακεδονίας.

Εις την αρχήν του άρθρου που φέρει τον τίτλον «Ερυθροί εναντίον Ερυθρών εις αγώνα δρόμου προς την θάλασσαν» δημοσιεύονται, επί λέξει, τα ακόλουθα:
»Η πρόσφατος σύλληψις υπό της αστυνομίας των Παρισίων του λαθρεμπόρου και μαυραγορίτου Ντραγκάν Μπογκυταφόφσκι ανησυχεί την γιουγκοσλαβικήν κυβέρνησιν, διότι ο συλλφθείς, ο οποίος κατηγορείται δια λαθρεμπόριον ραδιοφώνων και έκδοσιν πλαστών διαβατηρίων, φημολογείται ότι είναι είς εκ των ηγετών της κινήσεως δια την δημιουργίαν ανεξαρτήτου μακεδονικού κράτους η οποία υποστηρίζεται υπό της Γιουγκοσλαβίας.
Πρόκειται περί κινήσεως της οποίας τα μέλη ομιλούν παρεφθαρμένην σλαβικήν γλώσσαν και έχοντα, ως κυρίαν βάσιν τα Σκόπια της γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας προπαγανδίζουν υπέρ της δημιουργίας ανεξαρτήτου κράτους το οποίον θα περιλαμβάνη την γιουγκοσλαβική Μακεδονίαν, την καρδίαν της ελληνικής Μακεδονίας και μέρος του νοτιοδυτικού τμήματος της Βουλγαρίας.
»Τελικός σκοπός των είναι η διέξοδος προς το Αιγαίον και την Ανατολικήν Μεσόγειον, δια της ευημερούσης πόλεως της Θεσσαλονίκης. Εις τούτο ενθαρρύνονται από καιρού εις καιρόν υπό της γιουγκοσλαβικής κυβερνήσεως, ήτις τους επέτρεψε να σχηματίσουν Εκτελεστικόν Μακεδονικόν Συμβούλιον εις Σκόπια.
»Το συμβούλιον το οποίον έχει παραρτήματα εις Ζυρίχην, Μόναχον, Γκότεμπουργκ,Όσλο και Παρισίους κατευθύνει την προπαγανδιστικήν δραστηρίοτητα της κινήσεως.
«»Εκδίδουν επίσης διάφορα περιοδικά όπως το «Σλομπόντινα Μακεντόνια» (Ελευθέρα Μακεδονία) «Μακεντόσκα Λόζα (Μακεδονική Κληρονομιά).
Η καλώς οργανωμένη δραστηριότης και αι εκδόσεις της κινήσεως αποδεικνύουν ότι αύτη χρηματοδοτείται με σημαντικά ποσά από τα Σκόπια.
» Έν εκ των επιχειρημάτων δια την δημιουργίαν ανεξαρτήτου μακεδονικού κράτους εις το κέντρον των Βαλκανίων είναι, ότι υπάρχει μακεδονική εθνική μειονότης όχι μόνον εις Γιουγκοσλαβίαν αλλά και εντός της Βουλγαρίας και της Ελλάδος.
»Η δραστηριότης των συγκεντρούται, κυρίως, εναντίον της Ελλάδος δοθέντος ότι ισχυρίζονται ότι οι Σλαβο-μακεδόνες δεν απολαύουν των αυτών προνομίων, ως η μειονότης των Εβραίων και των Τούρκων εν Ελλάδι».
Το μακροσκελές άρθρο αναφέρεται περαιτέρω, εις το ιστορικόν της ανακινήσεως του ζητήματος.»

Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

Ενεργή εμπλοκή ΗΠΑ για Σκόπια…

Του Γιώργου Εχέδωρου

Οι καλύτερες πηγές πληροφόρησης, τελικά, είναι οι ...βαλκανικές.
Όπως πληροφορούμαστε από βουλγαρική πηγή σήμερα έγινε συνάντηση του μεσολαβητή Μάθιου Νίμιτς με τον έλληνα διαπραγματευτή Αδαμάντιο Βασιλάκη.
Εξάλλου η σκοπιανή εφημερίδα Vecer Daily υποστηρίζει πως:
«Οι ελληνικές κυβερνητικές αρχές προσπαθούν να κρατήσουν στο περιθώριο της δημοσιότητας τις επαφές αυτές".

Όπως, μάλιστα, διατυπώνεται, η Αθήνα στοχεύει να κερδίσει χρόνο και να αφήσει την εντύπωση πως η πΓΔΜ δεν επιζητεί τη συνεργασία.

Σχετικά με την πρόσφατη συνάντηση του Έλληνα Πρωθυπουργου Γιώργου Παπανδρέου με την Χίλλαρι Κλίντον, οι έλληνες αξιωματούχοι αρνήθηκαν ότι δέχθηκαν πιέσεις από την Ουάσιγκτον..

Παρά τις προσπάθειες της Ελλάδας να δημιουργήσει την εντύπωση ότι το πρόβλημα είναι η αδιαλλαξία των Σκοπίων, μια νέα συνάντηση θα πραγματοποιηθεί την 1η Δεκεμβρίου στην Αθήνα μεταξύ της Χίλλαρι Κλίντον και ελληνικής κυβέρνησης στα πλαίσια της Συνόδου Κορυφής.

Πληροφορίες από focus-fen.net

Γκρουέφσκι: Να αγνοηθεί η Ελλάδα...

Του Γιώργου Εχέδωρου

Διπλωματικά παιχνίδια άρχισε ο Γκρουέφσκι λίγες μέρες πριν την επανάληψη των διαπραγματεύσεων υπό του ΟΗΕ για το όνομα της πΓΔΜ.
Σκοπιανό κυβερνητικό δημοσίευμα προτρέπει την Ελλάδα να υποχωρήσει από τις θέσεις της στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου.

«Η πιθανότητα, αυτή τη φορά, μιας νέας ελληνικής αρνησικυρίας (βέτο) της (σλαβο)μακεδονίας, σχετικά με την ημερομηνία των ευρωπαϊκών ενταξιακών διαπραγματεύσεων, σημαίνει πως ο νότιος γείτονας δεν επιθυμεί τη διευθέτηση του ονόματος», δήλωσε στους δημοσιογράφους την Τετάρτη ο πρωθυπουργός Νίκολα Γκρουέφσκι.

Ο Γκρουέφσκι μετά από μια παρουσίαση νέων πυροσβεστικών αεροπλάνων, απάντησε σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου:
«Το Δεκέμβριο θα διαπιστώσουμε εάν η Ελλάδα πραγματικά επιθυμεί την επίλυση του ζητήματος. Θέτοντας, όμως, ένα ακόμη βέτο θα δήλωνε ακριβώς το αντίθετο».

Σχολιάζοντας τις έντονες διπλωματικές δραστηριότητες της χώρας του τόνισε πως θα έλπιζε από τους ευρωπαίους ηγέτες να λάβουν μια ευνοϊκή απόφαση για τη χώρα του.
Υπονοώντας σαφώς την αγνόηση της ελληνικής θέσης.

Γκλιγκόροφ, Γκρουέφσκι και η αλήθεια για την «Μακεδονία»

Τoυ ΝΙΚ. ΜΑΡΤΗ, ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟΥ

Ο κ. Γκρουέφσκι, εμμένων στην πολιτική και ιστορική απάτη, που το 1944 επινόησαν οι Τίτο και Στάλιν και δημιούργησαν το τεχνητό «Μακεδονικό Έθνος» με σκοπό την απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα προς έλεγχο του Αιγαίου εν όψει του Ψυχρού Πολέμου που ακολούθησε, ευρισκόμενος στην Αυστραλία, δήλωσε: «Οι Μακεδόνες έχουν την μοναδική ευκαιρία να ζουν όλοι μαζί. Μακεδόνες του Αιγαίου και Μακεδόνες του Πιρίν, όλοι συμπατριώτες».
O Κίρο Γκλιγκόρωφ, πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας των Σκοπίων, σε συνέντευξη του στον δημοσιογράφο Παναγιώτη Σαββίδη που δημοσιεύθηκε την 25η Οκτωβρίου 2009 στην εφημερίδα «ΤΟ ΘΕΜΑ», «ΑΔΕΙΑΖΕΙ» την εθνικιστική κυβέρνηση του Νικόλα Γκρουέφσκι δηλώνοντας:

«Είμαστε Σλάβοι και ήρθαμε μετά τον Μέγα Αλέξανδρο στην περιοχή», αγνοώντας την ‘'αρχαίομακεδονική'' υστερία των τελευταίων ετών στα Σκόπια. Σοβαροί ιστορικοί γελούν με όλα αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μου τα τελευταία χρόνια. Προφανώς γελούν (προσθέτω) και για όσους θεωρούν τους Σκοπιανούς Μακεδόνες, απογόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου.»

Πλην των Στεττίνιους και Κίσσιγκερ, σε αυτή την προκλητική δήλωση του κ. Γκρουέφσκι απάντησαν επίσης:

• Αξιωματούχοι των Σκοπίων που γνωρίζουν ιστορία και δεν επιθυμούν να εξευτελίζονται.
•Ο πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας των Σκοπίων κ. Κίρο Γκλιγκόρωφ, ο οποίος στο βιβλίο του «Απομνημονεύματα» (σελ. 259), αναφέρει ότι, στην δεξίωση που έγινε στη Νέα Υόρκη την επομένη της αναγνωρίσεως ως ανεξαρτήτου Κράτους των Σκοπίων, μια ομάδα νέων από την Αυστραλία του είπαν:

«Εσείς μιλήσατε, αλλά δεν είπατε το σημαντικότερο. Δεν είπατε ότι εμείς είμαστε απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αυτό μπορεί να ερμηνευτεί ότι αρνηθήκαμε την καταγωγή μας, τους προγόνους μας».

«Δυσκολεύτηκα να βρω απάντηση αμέσως (συνεχίζει ο Γκλιγκόρωφ στο βιβλίο του) και τελικά τους είπα: «Ξέρετε, σέβομαι τις σκέψεις και τις πεποιθήσεις σας. Είναι δικαίωμα σας. Αλλά σύμφωνα με την ιστοριογραφία στον Μακεδονικό λαό επικρατεί η γνώμη ότι είμαστε Σλάβοι. Έχουμε έλθει στα Βαλκάνια τον 6ο και 7ο αιώνα έχουμε εγκατασταθεί στα εδάφη που ονομάζονται Μακεδονία. Δεν γνωρίζω το κατά πόσο στις φλέβες μας συνεχίζει να ρέει κάποια σταγόνα αίματος των αρχαίων Μακεδόνων!». Έμειναν ακόμη μου φάνηκε μισή ώρα στην αίθουσα και έφυγαν ανικανοποίητοι, όπως μου φάνηκε».
Ο Γκλιγκόρωφ εμφανίζεται απαισιόδοξος για το ενδεχόμενο λύσης στο θέμα της ονομασίας, ενώ καυτηριάζει όσα υποστηρίζουν πολλοί στη χώρα του για την εθνική τους καταγωγή, λέγοντας: «Σιγά σιγά θα πούμε πως και οι πρωτόπλαστοι ήταν Μακεδόνες».
Στην ερώτηση του δημοσιογράφου:

«Το 1993 στα Τίρανα είπατε ότι ο λαός σας είναι σλαβικής καταγωγής και ότι δεν συνδέεται με τον Μέγα Αλέξανδρο και πως βρεθήκατε στην περιοχή στον 6ο αιώνα μ.Χ.»,

ο κ. Γκλιγκόρωφ απάντησε:

«Εξακολουθώ και σήμερα να πιστεύω και να δηλώνω ακριβώς τα ίδια».

Και συνέχισε:

«Η ιστορία είναι παγκόσμιο αγαθό. Αυτό ασφαλώς σημαίνει πως η ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά δεν μπορεί να μην είναι και ελληνική».

Στην ερώτηση του δημοσιογράφου για εκείνους που ομιλούν περί Μεγάλης Μακεδονίας ο κ. Γκλιγκόρωφ απάντησε:

«Αυτά είναι αστειότητες. Κομμάτι της Ελλάδος είναι σήμερα το μεγαλύτερο τμήμα της γεωγραφικής Μακεδονίας. Ασφαλώς κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το δικαίωμα της Ελλάδος στα εδάφη αυτά και βεβαίως το δικαίωμα να το διατηρήσει».

Βεβαίως, το 1912, ο Σερβικός Στρατός κατέλαβε μια λωρίδα της βόρειας Μακεδονίας (κατά την Ακαδημία Αθηνών), όπου το Μοναστήρι (σήμερα Βιτόλα) είχε 17 ελληνικά σχολεία.

Η λωρίδα αυτή μπορεί (ως συμβιβαστική λύση) να ονομάζεται «Περιφέρεια Σλαβομακεδονίας», διότι ως Μακεδονία θα είναι ελληνική και ως Μακεδόνες Έλληνες.
Η Βουλγαρία, ως γνωστόν, κατέλαβε το 1912 τμήμα της βορείου Μακεδονίας που το ονόμασε Πιρίν και δεν το ονόμασε «Μακεδονία».

Η πρόταση να ονομαστεί η Δημοκρατία αυτή βόρεια Μακεδονία είναι παράλογη.

Τα Σκόπια ήταν πρωτεύουσα της Βαρντάρσκα κατά την αρχαιότητα και την Ρωμαιοκρατία. Κατά την Τουρκοκρατία πρωτεύουσα του Κοσυφοπεδίου και τελευταία η Βαρντάρσκα της νοτίου Σερβίας. Δεν είναι σοβαρό τα Σκόπια να ονομαστούν σήμερα πρωτεύουσα της βόρειας Μακεδονίας.
Ο πρώην Δήμαρχος των Σκοπίων Μπενκόφσκυ, ο Αρχισυντάκτης Σκοπιανής εφημερίδας και ο Υπουργός Παιδείας Ολιζάνης, οι οποίοι είπαν στον Καθηγητή Βλασίδη ότι έχουν πρόβλημα με τα παιδιά τους και προσπαθούν να τα πείσουν ότι «δεν έχουμε σχέση με τους Αρχαίους Μακεδόνες», αλλά δεν μπορούν διότι τα παιδιά, αυτά διδάχθηκαν στα σχολεία.

Το ανωτέρω αναφέρεται Στο βιβλίο «Αθήνα - Σκόπια. Η επτάχρονη συμβίωση 1995-2002» [σελ. 300, υποσημείωση 201] του ε.τ. Πρέσβεως Ευάγγελου Κωφού και του Καθηγητή Βλασίδη.
Επειδή η Σουηδία προεδρεύει της Ε.Ε. το εξάμηνο αυτό, αναφέρω ότι το Ινστιτούτο Εξωτερικών Υποθέσεων της Σουηδίας σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Lund και υπογραφή του διακεκριμένου συγγραφέα Staffan Stolpe, σε μελέτη τους το 1995 για την ταυτότητα της Μακεδονίας έγραψαν:

«Όλοι μας πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, και οι Υπουργοί, ότι η Ιστορία της Μακεδονίας δεν είναι Ιστορία μόνο των Ελλήνων, αλλά και ημών των Ευρωπαίων, διότι οι Μακεδόνες διέδωσαν τον Ελληνικό Πολιτισμό στην Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο».
340 Καθηγητές Ιστορίας Αμερικανικών και άλλων Πανεπιστημίων σε πρόσφατο γράμμα τους στον Πρόεδρο Ομπάμα, του ζητούν να ανακαλέσει την απόφαση του προκατόχου του που ονόμασε τα Σκόπια «Μακεδονία».
Κατόπιν των ανωτέρω, κόκκινη γραμμή για την Ελλάδα είναι η ταυτότητα της Μακεδονίας ως ελληνικής και η ταυτότητα των Μακεδόνων ως Ελλήνων, και φυσικά η γλώσσα η ελληνική και η ιστορία και πολιτιστική κληρονομιά της Μακεδονίας.

Την κόκκινη αυτή γραμμή εννοούν οι δηλώσεις Stettinious και Kissinger. Τον γεωγραφικό προσδιορισμό περιέχει στη δήλωση του ο Κίρο Γκλιγκόρωφ, αλλά και διεθνείς συνθήκες όπως πχ. Συνθήκη του Βουκουρεστίου.

Πηγή: http://neoskosmos.com/news/el/node/4518

Ενημέρωση: http://history-of-macedonia.com/wordpress/2009/11/11/gligorof-gruevski-kai-alitheia-gia-tin-makedonia/

Η εκδίκηση του θεού Άμμωνα...

Επιστροφή από τη λήθη για το στρατό του Καμβύση...

Οστά που υποστηρίζεται ότι ανήκαν στους χαμένους Πέρσες στρατιώτες.

«Όταν οι Πέρσες ξεκίνησαν από την πόλη Όαση εναντίον των Αμμωνίων διασχίζοντας την έρημο και ήταν περίπου στα μισά της διαδρομής μεταξύ της πόλης τους και της Όασης, κατά τη διάρκεια του φαγητού, φύσηξε ένας δυνατός άνεμος και τους έθαψε όλους. Έτσι χάθηκαν...».
Έτσι περιγράφει ο Ηρόδοτος (Γ, 26, μτφ. Λευτέρης Δρακόπουλος) την καταστροφή του περσικού στρατού που επλήγη από αμμοθύελλα κατά την πορεία του προς την όαση της Siwa, στην αιγυπτιακή έρημο το 525 π.Χ.

Καθοδηγούμενοι από τον Πέρση κατακτητή της Αιγύπτου Καμβύση Β΄, γιο του Κύρου του Μεγάλου, 5.000 στρατιώτες βάδιζαν εναντίον του διάσημου μαντείου της όασης, καθώς οι ιερείς του Άμμωνα εκεί είχαν αρνηθεί να αναγνωρίσουν τον Καμβύση ως ηγεμόνα της Αιγύπτου.

Δεν μπόρεσαν όμως ούτε καν να φτάσουν στο μαντείο.

Η τραγική μοίρα τους, ως γεγονός αλλά και ως αποτέλεσμα της έπαρσης ενός φιλόδοξου ηγεμόνα, μετατράπηκε μέσω και της διήγησης του Ηροδότου σε μια από τις πιο θρυλικές ιστορίες καταστροφής του παγκόσμιου πολιτισμού, ενώ η αποκάλυψη του χαμένου στρατού αντιπροσωπεύει μέχρι και τις μέρες μας μια από τις διασημότερες αρχαιολογικές προκλήσεις.

Σήμερα, μια ομάδα Ιταλών επιστημόνων, καθοδηγούμενοι από τους δίδυμους αδελφούς Angelo και Alfredo Castiglioni, υποστηρίζει ότι εντόπισε τελικά τον χαμένο στρατό, κατά τη διάρκεια ερευνών τους στη δυτική έρημο.

Εκεί, στη μικρή όαση Bahrin, σχετικά κοντά στη Siwa, οι αδελφοί Castiglioni είχαν εντοπίσει ήδη από το 1996 ένα σπήλαιο μήκους 35 μ. , ύψους 1.8μ. και βάθους 3 μ. Στο εσωτερικό του αποκάλυψαν αμέσως ένα χάλκινο εγχειρίδιο και αιχμές δοράτων περσικού Αχαιμενιδικού τύπου, οι οποίες είναι και οι μοναδικές παρόμοιου τύπου που έχουν εντοπιστεί τόσο κοντά στη Siwa.

Στον εντοπισμό του σπηλαίου είχε οδηγήσει η αποκάλυψη ανθρώπινων καταλοίπων και κεραμικής σε κοντινή απόσταση προς το χώρο.

«Το μέγεθος και το σχήμα του το καθιστούν ως το τέλειο καταφύγιο σε περίπτωση αμμοθύελλας» δηλώνει ο Alfredo Castiglioni για το σπήλαιο, που είναι μοναδικό τυπολογικά για την ευρύτερη περιοχή.

Στα δεκατρία χρόνια που ακολούθησαν, οι αδελφοί Castiglioni διεξήγαγαν έρευνες μέσω του ιταλικού ερευνητικού κέντρου CeRDO για οδηγηθούν σε συγκλονιστικά ευρήματα:

χάλκινα όπλα, κοσμήματα (αργυρό περικάρπιο, ενώτιο) και εκατοντάδες οστά που υποστηρίζεται ότι ανήκαν στους άτυχους στρατιώτες.
Η δραστηριότητα των διάσημων ιταλών αδελφών, που είναι γνωστοί για τον εντοπισμό της πόλης Βερενίκης Παγχρύσου 20 χρόνια πριν, προβλήθηκε μέσα από σχετική αρχαιολογική ταινία η οποία και προκάλεσε αίσθηση πρόσφατα στο ιταλικό φεστιβάλ του Roverto.

Πάντως, η ιταλική αποστολή είναι η δεύτερη ομάδα που ισχυρίζεται ότι εντόπισε το χαμένο στρατό μέσα σε διάστημα 9 χρόνων.

Το 2000, μια ομάδα γεωλόγων από το αιγυπτιακό Πανεπιστήμιο Helwan δήλωσε ότι βρήκε ίχνη των άτυχων Περσών όταν αποκάλυψε ανθρώπινα οστά και υλικά κατάλοιπα κατά τη διάρκεια ερευνών για πετρέλαιο στη Δυτική Έρημο.

Σύνταξη, με πληροφορίες από Discovery News , 08/11/09
Z.Ξ.

Αρχαιολογία