Χρήστος Ζαχόπουλος
Οι πηγές της μεσοβυζαντινής περιόδου και η νεοπλασία «Σλάβοι-Μακεδόνες»
Χρήστος Ζαχόπουλος
Ο ελληνικός πολιτισμός και ο ρόλος του στη σύγχρονη εποχή
Η παρουσίαση, προβολή και ενθάρρυνση παραγωγής σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού, καθώς και η εξαγωγή του εκτός Ελλάδας, είναι ο βασικός σκοπός του διεθνούς συνεδρίου με τίτλο «Οι Διάλογοι των Αθηνών» που θα διοργανώσει στην Αθήνα από τις 24 έως τις 27 Νοεμβρίου 2010 το Κοινωφελές Ίδρυμα Αλέξανδρος Ωνάσης, και του οποίου οι ευρύτεροι στόχοι γνωστοποιήθηκαν στο πλαίσιο ειδικής συνάντησης ενημέρωσης στη Βιέννη, με συμμετοχή δεκάδων εκπροσώπων της ακαδημαϊκής κοινότητας και του πνευματικού κόσμου από Αυστρία, Βέλγιο, Γερμανία, Δανία και Ελβετία.
Τους άξονες και τις θεματικές ενότητες, στις οποίες θα βασιστεί το Συνέδριο, ανέλυσαν στη συνάντηση στη Βιέννη ο πρόεδρος του Ιδρύματος Ωνάση, Αντώνης Παπαδημητρίου, ο αντιπρόεδρος του Ιδρύματος, Γιάννης Ιωαννίδης, ο πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής, καθηγητής Γεώργιος Μπαμπινιώτης, η επιστημονική συντονίστρια του Συνεδρίου, Νίκη Τσιρώνη, και ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Βιέννης, Γιοχάνες Κόντερ.
Όπως τονίστηκε κατά την παρουσίαση, «Οι Διάλογοι των Αθηνών» θα ασχοληθούν με ζητήματα που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος άνθρωπος από την προοπτική της ελληνικής σκέψης και η καινοτομία τους έγκειται στη διεπιστημονική και διακλαδική προσέγγιση των θεμάτων, στη διαχρονική αντίληψη της ελληνικής σκέψης όπως διαμορφώθηκε στη διάρκεια των κλασικών, μέσων και νεωτέρων χρόνων, καθώς και στην καινοτόμο οργανωτική μορφή του Συνεδρίου το οποίο ξεκινά ήδη από την περίοδο της προετοιμασίας του μέσω της διαδικτυακής του πύλης.
Οι έξι θεματικές του Συνεδρίου θα είναι «Ταυτότητα και Ετερότητα, Ιστορία και Ιστορίες, Λόγος και Τέχνη, Δημοκρατία και Πολιτεία, Επιστήμες και Ηθική, Ποιότητα Ζωής», ενώ βασικός άξονας ανάπτυξης των διαφόρων θεμάτων θα είναι η διεπιστημονική και διαχρονική προσέγγιση.
Φιλοδοξία του Συνεδρίου είναι να συμπεριλάβει μεταξύ των κυρίων ομιλητών επιστήμονες, καλλιτέχνες, δημοσιογράφους, φιλοσόφους, πνευματικούς δημιουργούς και διανοούμενους που προσεγγίζουν τον ελληνικό πολιτισμό με ένα σύγχρονο και δημιουργικό πνεύμα.
Σε δηλώσεις του στη Βιέννη, ο πρόεδρος του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Ωνάσης, Αντώνης Παπαδημητρίου, τόνισε πως επιδίωξη της διοργάνωσης είναι να αναδείξει την επικαιρότητα του προβληματισμού των Αρχαίων Ελλήνων, το πόσο σημαντικός είναι για τη νέα γενιά ο προβληματισμός εκείνης της εποχής και πόσο εφαρμόσιμος είναι αυτός ο προβληματισμός σε σημερινά προβλήματα.
Όπως σημείωσε ο κ. Παπαδημητρίου, «Οι Διάλογοι της Αθήνας» είναι μείζον πολιτιστικό γεγονός, μια πολιτιστική και ερευνητική δράση σε εξέλιξη, που ξεκινά από το Διαδίκτυο, διαδραμματίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στο Διαδίκτυο και συνεχίζει και μετά τη λήξη της φυσικής παρουσίας των συμμετεχόντων και πάλι στο Διαδίκτυο.
Ο ίδιος επισήμανε ότι σημαντικό στοιχείο είναι ο χαρακτήρας των Διαλόγων, διότι έχει ζητηθεί από τους κύριους ομιλητές να καταθέσουν τις ομιλίες τους γραπτώς σε ένα διαδικτυακό τόπο, έξι μήνες πριν από το Συνέδριο, να διαβάσουν τις ομιλίες και τα σχόλια των υπολοίπων, ώστε στη διάρκειά του τον ερχόμενο Νοέμβριο να αφιερωθεί λίγος μόνο χρόνος σε αναγνώσεις και ο περισσότερος να διατεθεί για έναν πραγματικό διάλογο.
Ο πρόεδρος του Ιδρύματος τόνισε ακόμη στις δηλώσεις του στη Βιέννη, πως ο αριθμός των κύριων ομιλητών ανέρχεται σε 60 και η επιλογή τους έχει γίνει με πολύ αυστηρά και αξιοκρατικά κριτήρια από την Ακαδημαϊκή Επιτροπή η οποία αποτελείται από 40 διακεκριμένα μέλη της ελληνικής και διεθνούς επιστημονικής Κοινότητας. Συνδιοργανωτές είναι τα Πανεπιστήμια Χάρβαρτ, Στάνφορντ, Οξφόρδης, η Αυστριακή Ακαδημία Επιστημών, το Ινστιτούτο Γαλλίας, στο οποίο ανήκουν οι πέντε γαλλικές Ακαδημίες, η Ιταλική Ακαδημία, το Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Βερολίνου και η Ακαδημία Αθηνών.
Τέλος, ο κ. Παπαδημητρίου ανέφερε πως παρόμοιες συναντήσεις ενημέρωσης της πανεπιστημιακής και ακαδημαϊκής Κοινότητας για τους στόχους του Συνεδρίου, όπως η συνάντηση στη Βιέννη, έχουν ήδη πραγματοποιηθεί σε Αμβούργο, Παρίσι, Βοστώνη και Σαν Φραντσίσκο, ενώ προγραμματίζονται σε Οξφόρδη και Μόσχα.
VOTE: Is Macedonia Hellenic YES or NO
Αστείο έλληνα blogger τα παραπάνω
Το παραπάνω ψήφισμα προέρχεται από κάποιο joke το οποίο ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο έλληνας blogger. Χιλιάδες χρήστες έπεσαν θύματα πηγαίνοντας να ψηφίσουν χωρίς ουσιαστικό λόγο.
«Έχει αποκαλυφθεί πως η ψηφοφορία είναι πλασματική. Δεν παρέχει εχέγγυα ψηφοφορίας. Για παράδειγμα 3-4 σκοπιανοί μπορούσαν να ψηφίζουν συνέχεια”...
Αγνοούμε, λοιπόν, την παραπάνω ψηφοφορία.
Σκόπια: Στις θέσεις Σαμαρά ο Παπανδρέου...
Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος
Με τον τίτλο «Η Ελλάδα επιστρέφει στις θέσεις του 1992” η σκοπιανή εφημερίδα kirilica, σε χθεσινό δημοσίευμα, επισημαίνει πως στη συνάντηση του Έλληνα διαπραγματευτή Αδαμάντιου Βασιλάκη με τον μεσολαβητή των Η.Ε. Μάθιου Νίμιτς, η Ελλάδα επιστρέφει στις θέσεις που είχε πάρει το 1992, όταν ήταν υπουργός εξωτερικών ο Αντώνης Σαμαράς.
Επισημαίνεται πως το μήνυμα που δόθηκε στα Σκόπια– αν επιθυμούν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση– είναι πως δεν πρέπει να αποτύχουν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο χωρών.
Σύμφωνα με την ελληνική θέση, όπως παρουσιάστηκε στο Νίμιτς, η μόνη δυνατή λύση είναι το όνομα της Βόρειας Μακεδονίας ( република северна македонија).
Επισημαίνεται πως η Αθήνα αποκλείει την περίπτωση του ονόματος «Μακεδονία» και επιμένει στο γεωγραφικό προσδιορισμό και θεωρεί πως το όνομα των Σκοπίων θα πρέπει να είναι μια συνέχεια του γιουγκοσλαβικού συντάγματος του 1946, 1963 και 1974 που είχε την ονομασία Σοσιαλιστική Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Η Ελλάδα θα είχε εγκαταλείψει τη θέση του γεωγραφικού προσδιορισμού αν τα Σκόπια συμφωνούσαν σε ένα ενιαίο όνομα κράτους-έθνους ως ‘Νοβομακεντόσκα’(новомакедонска).
Ο Α. Βασιλάκης τόνισε πως η Ελλάδα επιθυμεί το νέο όνομα να είναι σε χρήση και στις διεθνείς σχέσεις αλλά και στο εσωτερικό της χώρας και το τρέχον συνταγματικό της όνομα να χρησιμοποιείται μόνον μεταξύ φιλικών κρατών αλλά δεν θα αποτελεί το επίσημο όνομα του κράτους.
Όλα τα επίσημα έγγραφα που εκδίδονται από το υπουργείο εξωτερικών όσο και αυτά που είναι σε χρήση στο εσωτερικό ή οποιαδήποτε μνημόνια ή συμφωνίες θα πρέπει να έχουν το νέο όνομα.
Σε κάθε άλλη περίπτωση η Ελλάδα δεν αφήνει πιθανότητα συμφωνίας.
Σύμφωνα με τις θέσεις αυτές και τη χρήση του νέου ονόματος θα πρέπει να ενημερωθούν και να αποδεχθούν οι 127 χώρες που την αναγνώρισαν με το συνταγματικό της όνομα.
Σε εξέλιξη ακόμη βρίσκεται αν το νέο όνομα θα περιέχει τις λέξεις «βόρεια» ή «νέα».
Στην περίπτωση που γίνει αποδεκτή η ονομασία ‘Βόρεια Μακεδονία’ ή ‘Νοβομακεντόσκα’ αυτή θα χρησιμοποιείται και ως εθνική ταυτότητα των κατοίκων του κράτους.
Σύμφωνα με τις τελευταίες ελληνικές θέσεις όπως καθορίζονται από το ΠΑΣΟΚ και τον Γ. Παπανδρέου είναι απαράδεκτη η χρήση του ονόματος ‘Μακεδονία’ και για εμπορικούς σκοπούς.
Η Αθήνα απαιτεί:
α. οι εμπορικές συναλλαγές που γίνονται με κράτη μέλη της Ε.Ε. να μην περιλαμβάνουν το όνομα ‘Μακεδονία’ αλλά αυτό που θα συμφωνηθεί.
β. Ο διεθνής κωδικός mk να αλλάξει με την καθιέρωση του νέου ονόματος καθώς και ότι καθορίζεται με το όνομα αυτό όπως η χρήση ως domain name στο διαδίκτυο,ως διεθνές σήμα αυτοκινήτων, κλπ, και να γίνει SM ή NM από το βόρεια (северна) ή νέα (нова македонија).
Το σκοπιανό άρθρο χαρακτηρίζει ως ελληνικό παραλογισμό τις ελληνικές θέσεις που καθορίζουν ακόμη και τους χάρτες και τις ονομασίες οι οποίες τίθενται στα σχολικά εγχειρίδια καθώς από τούδε και στο εξής δεν θα ισχύουν οι σλαβομακεδονικές ονομασίες που είναι σε χρήση για τοπωνύμια οικισμούς και πόλεις στην Ελλάδα.
Να πάψουν τα Σκόπια να αποκαλούν Λερίν (Лерин) την Φλώρινα, Σολούν (Солун) τη Θεσσαλονίκη ή την Έδεσσα και άλλες πόλεις στα σλαβομακεδόνικα.
Σύμφωνα με το σκοπιανό κανάλι 5, όπως σημειώνεται στο δημοσίευμα, οι ελληνικές θέσεις που εξέφρασε ο Βασιλάκης εξέπλησσαν τον αμερικανό διαπραγματευή Νίμιτς.
Κοσμοπολιτισμός
-μια απλή προσέγγιση-
Οι ιδεολογίες και τα πνευματικά ή φιλοσοφικά ρεύματα διακοινώνονται, κυρίως, για την επίτευξη μεσοπρόθεσμων ή μακροπρόθεσμων σκοπιμοτήτων.
Στην ουσία όταν ξεφύγουν από το πνευματικό επίπεδο και ‘ριχτούν’ στο κοινωνικό γίγνεσθαι γίνεται τότε ορατός ο στόχος και ο σκοπός τους.
Ο Καντ
Η έννοια του κοσμοπολιτισμού δεν είναι ξένη στην ευρωπαϊκή πολιτική φιλοσοφία. Σπέρμα αυτής συναντούμε στον Καντ. Διατυπώνεται μάλιστα έντονα μετά τη γαλλική επανάσταση αλλά κυρίως μετά τους πολέμους που ταλάνισαν τους ευρωπαϊκούς λαούς.
Σύμφωνα με τον Καντ, τα ανθρώπινα όντα στο μέλλον θα ανήκουν σε ένα καθολικό κράτος ώστε να μπορέσουν να απολαμβάνουν δικαιώματα τα οποία επεκτείνονται πέρα από τις κρατικές ρυθμίσεις και ιδιαιτερότητες που ορίζονται από το εθνικό κράτος.
Οι απόψεις αυτές εμπεριείχαν μια ουμανιστική επιρροή που ήταν σχετική με την κοινωνία στην οποία ζούσε ο φιλόσοφος.
Δεν διατύπωσε ο Καντ κάποια ιδιαίτερη σχέση μεταξύ του διεθνούς δικαίου και ενός κοσμοπολιτικού δικαίου.
Τι είναι κοσμοπολιτισμός
Η σαφής διατύπωση του κοσμοπολιτισμού, πιστεύουμε πως είναι η εξής:
Κοσμοπολιτισμός είναι πολιτικό ρεύμα ή φιλοσοφική διδασκαλία, όπου ο κάθε άνθρωπος έχει όλον τον κόσμο πατρίδα του και ο ίδιος αποτελεί πολίτης μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.
Στην ουσία είναι ένα μεθοδευμένο σύστημα διάσπασης των εθνικών δεσμών και ιδιαιτεροτήτων μιας κοινωνίας και προσαγωγής του ανθρώπου στην αόριστη έννοια του πολίτη του κόσμου.
Κοσμοπολιτισμός και μαρξισμός
Στον κοσμοπολιτισμό είχαν συναινέσει κατ’ αρχήν μαρξιστές διανοούμενοι γιατί πίστευαν πως ο ιμπεριαλισμός έχει κοιτίδα τον εθνικισμό και το εθνικό κράτος. Μέσα σε αυτούς συγκαλέγονται: ο ιταλός μαρξιστής πολιτικός φιλόσοφος Αντόνιο Νέγρι, ο ιταλός ιστορικός, τροτσκιστής Enzo Traverso.
Ο πρώτος αναφερθείς ,μάλιστα ,διατύπωσε πως :«Στη διεθνοποιημένη κεφαλαιοκρατική κοινωνία αποτελεί προϋπόθεση η εξάλειψη του εθνικού κράτους. Ο ιμπεριαλισμός δεν είναι στην ουσία τίποτε άλλο από την επέκταση ενός εθνικού κράτους»
Ενώ ο Traverso που είναι καθηγητής πολιτικών επιστημών στο γαλλικό πανεπιστήμιο Ιουλίου Βερν του Πικάρντι θα διατυπώσει πως:
«Ο σοσιαλισμός και έπειτα ο κομμουνισμός έγιναν κληρονόμοι του κοσμοπολιτικού διαφωτισμού από τον 19ο αιώνα αλλά μόνον ο Μαρξ συνέλαβε την ιδέα μιας καθολικής κοινότητας της ανθρωπότητας». Και κατηγορώντας τον φιλελευθερισμό θα πει: «Ο φιλελευθερισμός συνέδραμε στη δημιουργία των εθνικών κρατών και προσδιορίστηκε ως ιμπεριαλιστικός, αφού αρνείται την παράδοση του κοσμοπολιτισμού».
Στην πορεία όμως της ιστορίας διαπιστώθηκε πως και η εξουσιαστική δομή των κομμουνιστικών κρατών δεν στερούνταν ιμπεριαλιστικών σχεδίων και εφαρμογών.
Κοσμοπολιτισμός και φιλελευθερισμός
Ο Τζερόμ-Αλεξάνδρ Νίλσμπεργκ στο άρθρο του: «Ο κοσμοπολιτισμός είναι νέα ιδέα;»
θα σημειώσει: «στην πραγματικότητα ο μόνος αληθινός φιλελεύθερος κοσμοπολιτικός μετά τον Καντ ήταν του Χανς Κέλσεν, αλλά ο νομικός δεοντολογισμός του Κέλσεν, υπεισέρχεται σε ένα εξαιρετικά αφηρημένο πεδίο αφού αναφέρει τους πολίτες με την ιδιαίτερη civitas (ανώτατη υπηκοότητα) που μας οδηγεί σ' έναν τεχνητό πολίτη του κόσμου.
Αλλά ο φιλελεύθερος κοσμοπολιτισμός δεν προχώρησε παρά πέρα και δεν πρότεινε ποτέ ένα σύστημα τύπου Βεστφαλίας, μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης, δηλαδή μια ιεραρχική, συγκεντρωμένη παγκόσμια τάξη.
Κοσμοπολιτισμός και μιλιταρισμός
Ο κακός εννοούμενος κοσμοπολιτισμός που ξέφυγε από τη σφαίρα της φιλοσοφίας εφαρμόστηκε μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου, με την άνοδο των αμερικανικών σχεδίων για μια αυτοκρατορική ηγεμονία. Ένας κοσμοπολιτισμός που αν τραβήξεις το σεντόνι θα δεις το πρόσωπο του μιλιταρισμού.
Για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους ο κοσμοπολιτισμός είναι μια ιδέα δίχως πρόσωπο, κανείς δεν έχει δώσει ακόμη μια εφαρμόσιμη διάστασή του.
Ως τροχοπέδη στη δημιουργία
Η αποδόμηση των εθνικών κρατών και η εγκεφαλική στροφή των ανθρώπων σε αποδοχή μιας ιδεολογίας όπου πατρίδα του κάθε ενός είναι ο πλανήτης και τα ίσα δικαιώματα καθορίζονται ως καθολική ανώτερη αξία ενός κόσμου ανύπαρκτου, καθιστούν τον άνθρωπο άβουλο και τοποθετούν τροχοπέδη στη δημιουργική πορεία του.
Μέσα σε έναν έντονα μιλιταριστικό κόσμο η αποδοχή του ουτοπικού κοσμοπολιτισμού είναι επικίνδυνη για την ύπαρξη και την ελευθερία του ιδίου του ατόμου.
ΔΑΣΕ: Όταν η Γιουγκοσλαβία έθετε θέμα ελληνικής Μακεδονίας
Την Παρασκευή 22 Ιουνίου 1990 στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΔΑΣΕ) ο τότε γιουγκοσλάβος αντιπρόσωπος εξαπέλυσε από το βήμα της διάσκεψης μία πρωτοφανή στην τελευταία 40ετία, επίθεση κατά της Ελλάδας και έθεσε ανοικτά θέμα ελληνικής Μακεδονίας και χωριστής «μακεδονικής μειονότητας» στην ελληνική Μακεδονία-καθώς επίσης και στη Βουλγαρία και στην Αλβανία.
Τη Δευτέρα 25 Ιουνίου 1990 ο επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στη ΔΑΣΕ απάντησε στη γιουγκοσλαβική επίθεση και στο μνημόνιο κατά της ελληνικής Μακεδονίας, το οποίο διένειμε η γιουγκοσλαβική αντιπροσωπεία στη Διάσκεψη.
Τμήματα αυτής της απάντησης θα παρουσιάσουμε σήμερα, ξεσηκώνοντάς τα από το αρχείο μας.
Σημειώνουμε πως η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και η ανεξαρτοποίηση της πΓΔΜ έγινε ένα χρόνο μετά.
Η απάντηση του Ελλάδας:
«Πιστεύουμε ότι η στιγμή της αλήθειας και η πραγματική ιστορία για το τι συνέβη στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πλησιάζει πολύ γρήγορα. Οι αντιπρόσωποι ίσως να εξεπλάγησαν με τον τόνο και τον όγκο της δραστηριότητας τις πρόσφατες ημέρες, τόσο μέσα, όσο και στην περιφέρεια της Διάσκεψης, γύρω από το μακεδονικό ζήτημα: ένα σχεδόν ξεχασμένο ζήτημα από τον καιρό του ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου του 1946 - 49.
"Αυτή, ήταν μια δυσάρεστη στιγμή στη σύγχρονη ελληνική Ιστορία, την οποία οι Έλληνες ολόκληρου του πολιτικού φάσματος αποφάσισαν να την παραδώσουν στην Ιστορία.
Με νόμο της Βουλής, που ψηφίστηκε ομόφωνα πέρσι, ρυθμίστηκαν όλα τα σχετικά ζητήματα. Αλλά ο ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος υπήρξε επίσης μια μαύρη σελίδα στις ελληνογιουγκοσλαβικές σχέσεις, γιατί εκείνη την εποχή ορισμένοι ηγεμονιστικοί κύκλοι στη Γιουγκοσλαβία προσπάθησαν να επωφεληθούν από τις εσωτερικές ελληνικές δυσκολίες για να προωθήσουν τις βλέψεις τους στην ελληνική Μακεδονία.
Δυστυχώς, το φάσμα αυτής της τραγικής περιόδου επισείεται πάλι από ορισμένους εξτρεμιστές.
Χωρίς τη γνώση αυτών των γεγονότων, είναι αδύνατο να καταλάβει κανείς τα πραγματικά ζητήματα και τα αληθινά κίνητρα αυτών που παρουσιάστηκαν στη Διάσκεψη αυτή με το κάλυμμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων.
Είναι λυπηρό που το γιουγκοσλαβικό μνημόνιο προσπάθησε τόσο κατάφωρα να διαστρέψει την παρουσίαση των ιστορικών γεγονότων για να παραπλανήσει το ακροατήριο.
Για σαράντα χρόνια, η Ελλάδα προτίμησε να παραμείνει σιωπηλή, μολονότι προκλήθηκε επανειλημμένα.
Το έκανε αυτό για δύο λόγους:
ΠΡΩΤΟΝ: γιατί το ξένο σλαβικό στοιχείο, ως συνέπεια του ρόλου του κατά την κατοχή και τον Εμφύλιο Πόλεμο, εγκατέλειψε τη χώρα μαζικά και η προοπτική χειραγώγησης του από μια γειτονική χώρα, για να απειληθεί η ασφάλεια και η εδαφική ακεραιότητα της χώρας είχε απομακρυνθεί.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου και στη συνέχεια, κατά την περίοδο των λεπτών ισορροπιών ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση, η διατήρηση καλών ελληνογιουγκοσλαβικών σχέσεων ήταν προς το αμοιβαίο συμφέρον των δύο χωρών.
Παρά τα συχνά ξεσπάσματα από τα Σκόπια, μέχρι το θάνατο του Τίτο, οι ευκαιριακές αναφορές από το Βελιγράδι στη λεγόμενη «μακεδονική μειονότητα» στην Ελλάδα, ήταν λίγο ως πολύ ακαδημαϊκού χαρακτήρα. Ήταν πολύ καλά γνωστό στο Βελιγράδι ότι δεν υπήρχε πλέον υλική βάση για τέτοιους ισχυρισμούς. Μόνο στα μέσα της δεκαετίας του 1980, όταν οι εσωτερικές εθνικές συγκρούσεις στη Γιουγκοσλαβία άρχισαν να ξεφεύγουν από τον έλεγχο, τότε φανατικά εθνικιστικά στοιχεία στα Σκόπια και στη διασπορά άρχισαν να επιτίθενται στην Ελλάδα.
Για μια ακόμη φορά, η Ελλάδα προτίμησε να παραμείνει σιωπηλή, κάνοντας εκκλήσεις στο Βελιγράδι για μετριοπάθεια. Μολονότι αυτή τη στάση τη συμμερίζονται πολλοί υπεύθυνοι Γιουγκοσλάβοι στο Βελιγράδι και στις διάφορες δημοκρατίες, γινόταν ολοένα και πιο φανερό ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση ήταν ανίκανη και ίσως απρόθυμη να περιορίσει τους εθνικιστές στα Σκόπια.
Δραστηριοποίηση της προπαγάνδας
Έτσι κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών οργανώθηκαν συναντήσεις και διασκέψεις στα Σκόπια από ομάδες απ' ολόκληρο τον κόσμο, με στόχο να τονώσουν παλιά εθνικιστικά αισθήματα.
Οι εκπομπές στην ελληνική γλώσσα του ραδιοσταθμού των Σκοπίων πήραν επιθετικό και διχαστικό χαρακτήρα, θυμίζοντας τα χρόνια του εμφυλίου πολέμου.
Επιπλέον, ταραχές ενθαρρύνθηκαν στη διασπορά, ακόμη και σε μακρινές χώρες, όπως η Αυστραλία και ο Καναδάς, όπου Σλαβομακεδόνες μετανάστευσαν μετά το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου.
Κάτω απ' αυτές τις συνθήκες, οι Έλληνες Μακεδόνες της διασποράς νιώθουν να απειλείται ή να αμφισβητείται η ίδια τους η πολιτική ταυτότητα. Έχοντας συνείδηση του γεγονότος ότι εδαφικές βλέψεις στην ελληνική Μακεδονία είναι αντίθετες στο γράμμα και το πνεύμα της ΔΑΣΕ, οι Γιουγκοσλάβοι προτίμησαν την προσέγγιση του ζητήματος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Στόχος οι Έλληνες Μακεδόνες
Η επιχείρηση οργανώθηκε προσεκτικά από τις αρχές των Σκοπίων.
Υποθέτοντας ότι η διεθνής κοινότητα ξέχασε τα γεγονότα της περασμένης 50ετίας, προχώρησαν σε μία συστηματική παραποίηση των αντίθετων απόψεων και αλλοίωση των στοιχείων, επαναλαμβάνοντας ανακρίβειες, μισές αλήθειες, και καθαρά ψέματα.
Η πολιτική αυτή επηρέασε τις χιλιάδες των Ελλήνων Μακεδόνων του Καναδά, της Αυστραλίας, των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και ακόμη ολόκληρη την ελληνική διασπορά. Με δύο λόγια οι Έλληνες Μακεδόνες υπήρξαν στόχος μιας πολιτικής επίθεσης και ενός πολιτικού εκφοβισμού.
Πιο συγκεκριμένα:
* Είδαν το μακεδονικό τους όνομα να το σφετερίζονται και να το αποδίδουν, ήδη από το 1944, σε ένα σλαβικό λαό στη νότια δημοκρατία της νεοσυγκροτημένης ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας.
* Υπέστησαν, για πάνω από πέντε δεκαετίες, πιέσεις για να στερηθούν την ελληνική μακεδονική τους ταυτότητα, την πολιτιστική τους κληρονομιά, τα ιστορικά τους μνημεία και ακόμη τα πιο πρόσφατα επιτεύγματα τους.
Έτσι, τα Σκόπια, στη βάση ενός ισχυρισμού μονοπώλησης του μακεδονικού ονόματος, προσπάθησαν να οικειοποιηθούν ως δικό τους, το Μακεδόνα Μέγα Αλέξανδρο, τον Αριστοτέλη και τους βυζαντινούς Αποστόλους στο σλαβικό κόσμο Κύριλλο και Μεθόδιο.»
'Μακεδονικός πόλεμος' ήταν ο ελληνικός του 1821!
»Επίσης, ισχυρίζονται ότι είναι «μακεδονικός» ο ελληνικός πόλεμος της ανεξαρτησίας του 1821 - τουλάχιστον στο τμήμα του πολέμου στη Μακεδονία - καθώς και οι νίκες του ελληνικού στρατού ενάντια στους Ιταλούς το 1940 (λόγω του απλού γεγονότος ότι ο πόλεμος διεξήχθη εν μέρει στην ελληνική Μακεδονία).
Οι πρωτοβουλίες αυτές αποτελούν για μας μια από τις πιο κατάφωρες και αφόρητες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς αποβλέπουν στο να σφετεριστούν την ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά ενός Λαού, του ελληνικού λαού της Μακεδονίας.
Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στο γεγονός ότι τέτοιες δραστηριότητες υποστηρίζονται πλήρως, αν δεν υποκινούνται, από τις αρμόδιες αρχές στα Σκόπια.
Αυτό, όμως, που αύξησε την ανησυχία μας, είναι ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση στο Βελιγράδι έχει τώρα επιλέξει να υποστηρίζει όχι μόνο την πολιτική των τοπικών αρχών, αλλά και τις δραστηριότητες Σλαβομακεδονικών οργανώσεων στο εξωτερικό.
Έτσι η γιουγκοσλαβική κυβέρνηση οργανώνει από κοινού τις δραστηριότητες τέτοιων οργανώσεων. Σε μια προσπάθεια να επιρριφθεί η ευθύνη στην άλλη πλευρά, ο διακεκριμένος εκπρόσωπος της Γιουγκοσλαβίας αναφέρθηκε κατά την ομιλία του σε υποτιθέμενες παραβιάσεις από την Ελλάδα ορισμένων επίσημων διεθνών εγγράφων.
θα ήθελα να υπενθυμίζω, ότι η Ελλάδα είναι μία ανοιχτή κοινωνία, βασισμένη στις θεμελιώδεις αξίες της Δημοκρατίας και του πλουραλισμού, στην οποία υπερισχύει ο κανόνας του νόμου. Το ελληνικό Σύνταγμα είναι σύγχρονο φιλελεύθερο και εγγυάται την πλήρη προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών όλων των ατόμων που ζουν μέσα στο ελληνικό έδαφος, ανεξάρτητα από εθνικότητα, φυλή ή γλώσσα και από θρησκευτικές ή πολιτικές πεποιθήσεις.
»Η χώρα μου, μέλος της δημοκρατικής οικογένειας των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, έχει ήδη επικυρώσει τα περισσότερα από τα περιφερειακά και διεθνή έγγραφα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι διατάξεις τους όχι μόνο αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της ελληνικής νομοθεσίας, αλλά, Βάσει του Συντάγματος, υπερισχύουν επίσης οποιασδήποτε αντίθετης πρόβλεψης του νόμου και τα ελληνικά δικαστήρια είναι υποχρεωμένα να διασφαλίζουν την εφαρμογή του ex officio.
Από όλα τα διεθνή έγγραφα που η Ελλάδα έχει επικυρώσει, θα θέλαμε να αναφερθούμε ιδιαίτερα στη διεθνή σύμβαση για την εξάλειψη κάθε μορφής φυλετικού διαχωρισμού και την ευρωπαϊκή σύμβαση για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών.
Η Ελλάδα έχει αναγνωρίσει, χωρίς καμμία επιφύλαξη, την αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε ό,τι αφορά ατομικές προσφυγές από άτομα ή ομάδες ατόμων που ισχυρίζονται πως είναι θύματα παραβίασης των δικαιωμάτων που αναφέρονται στην ευρωπαϊκή σύμβαση για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (άρθρο 25).
Έχουμε επίσης αναγνωρίσει χωρίς προϋποθέσεις την υποχρεωτική δικαιοδοσία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, οι αποφάσεις του οποίου, όχι μόνον επηρεάζουν τα ελληνικά δικαστήρια, όταν εξετάζουν υποθέσεις παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά χρησιμεύουν επίσης για την προσαρμογή των ελληνικών νόμων και της εφαρμογής τους στις προβλέψεις της σύμβασης.
Το μητρώο της Ελλάδας στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι εντυπωσιακό και αυτό είναι φανερό, με μια έστω και επιπόλαια ματιά στις διάφορες εκθέσεις υπευθύνων μη κυβερνητικών οργανισμών που ασχολούνται με τα θέματα αυτά. Πάντα αναγνωρίζουμε την ευθύνη μας να συμβάλλουμε εποικοδομητικά για μια καλύτερη και αποτελεσματικότερη προστασία των δικαιωμάτων ατόμων που ανήκουν σε μειονότητες, σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο.
Μειονότητα ‘φάντασμα’
Με τα δεδομένα αυτά, θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε ότι, παρά την έντονη κατηγορία της γιουγκοσλαβικής αντιπροσωπείας εναντίον της Ελλάδας για υποτιθέμενες «παραβιάσεις» ανθρωπίνων δικαιωμάτων της αποκαλούμενης «μακεδονικής εθνικής μειονότητας», ούτε ένα άτομο η ομάδα ατόμων αυτής της μειονότητας «φάντασμα» έχει όλα αυτά τα χρόνια καταθέσει έστω και μία μήνυση εναντίον του ελληνικού κράτους για τέτοιες παραβιάσεις ενώπιον των ελληνικών δικαστηρίων ή ενώπιον οποιουδήποτε άλλου αρμόδιου διεθνούς οργάνου.
Αναφορές σε υποτιθέμενες παραβιάσεις διεθνών διατάξεων από την Ελλάδα είναι τόσο προφανώς αβάσιμες, ώστε αποκτά κανείς την εντύπωση ότι ο διακεκριμένος εκπρόσωπος της Γιουγκοσλαβίας διάβαζε έναν κατάλογο συγκεκριμένων παραβιάσεων τέτοιων διεθνών εγγράφων που διαπράττονται συστηματικά από τη χώρα του σε μία περίοδο περισσότερων των σαράντα ετών. Στη βιασύνη τους να συκοφαντήσουν τη χώρα μου, οι συγγραφείς του γιουγκοσλαβικού μνημονίου έφτασαν στο σημείο να κατηγορούν την Ελλάδα ότι παραβιάζει διεθνείς συμβάσεις που... βρίσκονται ακόμα στο στάδιο του αρχικού σχεδίου. Αναφέρομαι εδώ στο «χάρτη των γλωσσών περιφερειών και μειονοτήτων», που βρίσκεται τώρα υπό συζήτηση στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Παρόμοιες ανακριβείς αναφορές ανευρίσκονται και σε άλλες παραπομπές.
Ο επαναπατρισμός των Σλάβων
θα ήθελα επίσης να πω λίγα λόγια, για ορισμένους υπαινιγμούς που περιέχονται στο γιουγκοσλαβικό μνημόνιο και αφορούν την ελληνική νομοθεσία για τη λήξη των συνεπειών του ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου, θα ήθελα κατ' αρχήν να δηλώσω ότι είναι τουλάχιστον περίεργο ότι μία χώρα που φέρει βαριά ευθύνη για τα βάσανα του ελληνικού λαού τον καιρό εκείνο, θέτει θέμα για τον επαναπατρισμό στην Ελλάδα αυτών που επιδίωξαν να αποσπάσουν τμήμα του ελληνικού εδάφους και να το προσαρτήσουν στη Γιουγκοσλαβία.
Δεν θέλουμε να ανοίξουμε τα αρχεία μας για το ρόλο που διαδραμάτισε το καθεστώς της Γιουγκοσλαβίας στα 1946 - 1948 εναντίον της ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας, και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μου.
Πιστεύουμε ότι αυτό θα πρέπει να αφεθεί στην κρίση των ιστορικών. Αυτό που θέλω εδώ να τονίσω, είναι ότι διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις επιδίωξαν να διευθετήσουν ζητήματα σχετιζόμενα με τους πολιτικούς πρόσφυγες του Εμφυλίου.»
Η απόφαση του ‘82
»Η απόφαση της 20.12.1982 προέβλεπε την αυτόματη επιστροφή όλων των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων. Σε μερικές, πάντως, περιπτώσεις, όταν τα εν λόγω άτομα είχαν αναμειχθεί, όχι απλώς στον Εμφύλιο Πόλεμο, αλλά σε ανατρεπτικές δραστηριότητες, όπως η απόσπαση ελληνικών εδαφών υπέρ μιας ξένης χώρας, οι περιπτώσεις τους εξετάζονται χωριστά. Όσον αφορά το νόμο που κανονίζει ως θέμα κοινωνικής αποκατάστασης θέματα περιουσιών επαναπατριζόμενων ατόμων, ο νόμος αυτός αναφέρεται ειδικά σε Έλληνες πολίτες που κατοικούν μονίμως στην Ελλάδα.
Στο τέλος της Κατοχής και ξανά με τον τερματισμό του Εμφυλίου Πολέμου, το μικρό σλαβικό στοιχείο του πληθυσμού, το οποίο είχε ενεργά αναμειχθεί στις δραστηριότητες αυτές, εγκατέλειψε μαζικά τη χώρα. Έτσι, καμιά «μακεδονική εθνική μειονότητα» - όπως υπαινίσσεται το γιουγκοσλαβικό κείμενο - δεν υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα. Αυτή είναι μια πραγματικότητα που υποστηρίζουν όλα τα ελληνικά πολιτικά κόμματα.
Η πραγματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
»Επιπλέον, αποτελεί πεποίθηση των σχεδόν 2.500.000 ατόμων που ζουν στην ελληνική Μακεδονία, οι οποίοι είναι περήφανοι για το μακεδονικό τους όνομα, ως Έλληνες, και για την πολιτιστική τους κληρονομιά. Οποιαδήποτε προσπάθεια σφετερισμού του ονόματος τους και παραποίησης της Ιστορίας τους θεωρείται χονδροειδής παραβίαση των δικαιωμάτων τους ως ανθρώπινα όντα.
Το «μακεδονικό πρόβλημα» είναι ένα ανύπαρκτο ζήτημα. Η Μακεδονία είναι μια γεωγραφική έννοια και όχι εθνική.
Μόνο η Ελλάδα μπορεί να ταυτιστεί με τη Μακεδονία
»Πράγματι, μόνο μια χώρα μπορεί να ταυτιστεί, για ιστορικούς λογούς, με τη Μακεδονία. Αυτή η χώρα είναι η Ελλάδα, η οποία έχει αξεδιάλυτα συνδεθεί με την Μακεδονία για περισσότερο από 30 αιώνες.
Λυπάμαι που ήταν απαραίτητο να επεκταθώ σε τόσες λεπτομέρειες αναφορικά με τα θέματα που έθεσε ο διακεκριμένος εκπρόσωπος της Γιουγκοσλαβίας, αλλά για μας που γνωρίζουμε την ιστορία της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και τις πολιτικές περιπλοκές της περιοχής, η γιουγκοσλαβική δήλωση φέρνει στο νου μνήμες αξιώσεων επί της εδαφικής μας ακεραιότητας και αποτελεί μια απαράδεκτη ανάμειξη στις εσωτερικές μας υποθέσεις.
Αναρωτιόμαστε ποιο είναι το μέλλον των προσπαθειών μας στο πλαίσιο της ΔΑΣΕ, στην υποθετική περίπτωση που άλλες χώρες ενεργήσουν με παρόμοιο τρόπο.
Πιστεύουμε ότι το γιουγκοσλαβικό μνημόνιο μας προσφέρει ένα ανησυχητικό παράδειγμα του πως ακόμα και οι καλύτερες προθέσεις, όπως τις είδαμε εδώ στην Κοπεγχάγη, τις τρεις τελευταίες εβδομάδες, μπορούν να χειραγωγηθούν για την εξυπηρέτηση εξτρεμιστικών και τυχοδιωκτικών πολιτικών»
«Τα Σκόπια επιδιώκουν διέξοδον εις το Αιγαίον»...
Επιμέλεια: Γιώργος Εχέδωρος
Μεταφέρουμε όλο το κείμενο, από το απόκομμα της εφημερίδας ως έχει και παρατηρούμε τις προσπάθειες της τότε Γιουγκοσλαβίας να δημιουργήσει ‘μακεδονικό’ ζήτημα με στόχο το λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Αναφέρεται στο ιστορικό δημοσίευμα:
Σχέδια δια την Θεσσαλονίκην. Συνελήφθη εις Παρισίους ηγέτης της κινήσεως; Πολλά παραρτήματα.
——————————-
Αποκαλυπτικά στοιχεία δια το «Σλαβομακεδονικόν»
Λονδίνο, 1. (Αθην. Πρακτ.)- Το έγκυρον περιοδικόν «Τόπικ» εις το διοικητικόν συμβούλιον του οποίου ανήκει και ο υιός του βρεταννού πρωθυπουργού κ. Μακ Μίλλαν, δημοσιεύει άρθρον, με εντυπωσιακάς αποκαλύψεις δια την κίνησιν των Σλαβομακεδόνων.
Το περιοδικόν αποκαλύπτει, πρώτον ότι εσχάτως, συνελήφθη εις Παρισίους Γιουγκοσλάβος, όστις φέρεται ως είς των ηγετών της κινήσεως δια μίαν ανεξάρτητον Μακεδονίαν και δεύτερον ότι εις Ζυρίχην, Μόναχον, Γκότεμπουργκ, Όσλο, και Παρισίους έχουν ιδρυθή υπό του Εκτελεστικού Μακεδονικού Συμβουλίου των Σκοπίων, παραρτήματα, τα οποία προπαγανδίζουν υπέρ της κινήσεως δια την δημιουργίαν ανεξαρτήτου μακεδονικού κράτους, το οποίον θα περιλάβη και μέρος της ελληνικής Μακεδονίας.
Εις την αρχήν του άρθρου που φέρει τον τίτλον «Ερυθροί εναντίον Ερυθρών εις αγώνα δρόμου προς την θάλασσαν» δημοσιεύονται, επί λέξει, τα ακόλουθα:
»Η πρόσφατος σύλληψις υπό της αστυνομίας των Παρισίων του λαθρεμπόρου και μαυραγορίτου Ντραγκάν Μπογκυταφόφσκι ανησυχεί την γιουγκοσλαβικήν κυβέρνησιν, διότι ο συλλφθείς, ο οποίος κατηγορείται δια λαθρεμπόριον ραδιοφώνων και έκδοσιν πλαστών διαβατηρίων, φημολογείται ότι είναι είς εκ των ηγετών της κινήσεως δια την δημιουργίαν ανεξαρτήτου μακεδονικού κράτους η οποία υποστηρίζεται υπό της Γιουγκοσλαβίας.
Πρόκειται περί κινήσεως της οποίας τα μέλη ομιλούν παρεφθαρμένην σλαβικήν γλώσσαν και έχοντα, ως κυρίαν βάσιν τα Σκόπια της γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας προπαγανδίζουν υπέρ της δημιουργίας ανεξαρτήτου κράτους το οποίον θα περιλαμβάνη την γιουγκοσλαβική Μακεδονίαν, την καρδίαν της ελληνικής Μακεδονίας και μέρος του νοτιοδυτικού τμήματος της Βουλγαρίας.
»Τελικός σκοπός των είναι η διέξοδος προς το Αιγαίον και την Ανατολικήν Μεσόγειον, δια της ευημερούσης πόλεως της Θεσσαλονίκης. Εις τούτο ενθαρρύνονται από καιρού εις καιρόν υπό της γιουγκοσλαβικής κυβερνήσεως, ήτις τους επέτρεψε να σχηματίσουν Εκτελεστικόν Μακεδονικόν Συμβούλιον εις Σκόπια.
»Το συμβούλιον το οποίον έχει παραρτήματα εις Ζυρίχην, Μόναχον, Γκότεμπουργκ,Όσλο και Παρισίους κατευθύνει την προπαγανδιστικήν δραστηρίοτητα της κινήσεως.
«»Εκδίδουν επίσης διάφορα περιοδικά όπως το «Σλομπόντινα Μακεντόνια» (Ελευθέρα Μακεδονία) «Μακεντόσκα Λόζα (Μακεδονική Κληρονομιά).
Η καλώς οργανωμένη δραστηριότης και αι εκδόσεις της κινήσεως αποδεικνύουν ότι αύτη χρηματοδοτείται με σημαντικά ποσά από τα Σκόπια.
» Έν εκ των επιχειρημάτων δια την δημιουργίαν ανεξαρτήτου μακεδονικού κράτους εις το κέντρον των Βαλκανίων είναι, ότι υπάρχει μακεδονική εθνική μειονότης όχι μόνον εις Γιουγκοσλαβίαν αλλά και εντός της Βουλγαρίας και της Ελλάδος.
»Η δραστηριότης των συγκεντρούται, κυρίως, εναντίον της Ελλάδος δοθέντος ότι ισχυρίζονται ότι οι Σλαβο-μακεδόνες δεν απολαύουν των αυτών προνομίων, ως η μειονότης των Εβραίων και των Τούρκων εν Ελλάδι».
Το μακροσκελές άρθρο αναφέρεται περαιτέρω, εις το ιστορικόν της ανακινήσεως του ζητήματος.»
Ενεργή εμπλοκή ΗΠΑ για Σκόπια…
Οι καλύτερες πηγές πληροφόρησης, τελικά, είναι οι ...βαλκανικές.
Όπως πληροφορούμαστε από βουλγαρική πηγή σήμερα έγινε συνάντηση του μεσολαβητή Μάθιου Νίμιτς με τον έλληνα διαπραγματευτή Αδαμάντιο Βασιλάκη.
Εξάλλου η σκοπιανή εφημερίδα Vecer Daily υποστηρίζει πως:
«Οι ελληνικές κυβερνητικές αρχές προσπαθούν να κρατήσουν στο περιθώριο της δημοσιότητας τις επαφές αυτές".
Όπως, μάλιστα, διατυπώνεται, η Αθήνα στοχεύει να κερδίσει χρόνο και να αφήσει την εντύπωση πως η πΓΔΜ δεν επιζητεί τη συνεργασία.
Σχετικά με την πρόσφατη συνάντηση του Έλληνα Πρωθυπουργου Γιώργου Παπανδρέου με την Χίλλαρι Κλίντον, οι έλληνες αξιωματούχοι αρνήθηκαν ότι δέχθηκαν πιέσεις από την Ουάσιγκτον..
Παρά τις προσπάθειες της Ελλάδας να δημιουργήσει την εντύπωση ότι το πρόβλημα είναι η αδιαλλαξία των Σκοπίων, μια νέα συνάντηση θα πραγματοποιηθεί την 1η Δεκεμβρίου στην Αθήνα μεταξύ της Χίλλαρι Κλίντον και ελληνικής κυβέρνησης στα πλαίσια της Συνόδου Κορυφής.
Πληροφορίες από focus-fen.net
Γκρουέφσκι: Να αγνοηθεί η Ελλάδα...
Διπλωματικά παιχνίδια άρχισε ο Γκρουέφσκι λίγες μέρες πριν την επανάληψη των διαπραγματεύσεων υπό του ΟΗΕ για το όνομα της πΓΔΜ.
Σκοπιανό κυβερνητικό δημοσίευμα προτρέπει την Ελλάδα να υποχωρήσει από τις θέσεις της στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου.
«Η πιθανότητα, αυτή τη φορά, μιας νέας ελληνικής αρνησικυρίας (βέτο) της (σλαβο)μακεδονίας, σχετικά με την ημερομηνία των ευρωπαϊκών ενταξιακών διαπραγματεύσεων, σημαίνει πως ο νότιος γείτονας δεν επιθυμεί τη διευθέτηση του ονόματος», δήλωσε στους δημοσιογράφους την Τετάρτη ο πρωθυπουργός Νίκολα Γκρουέφσκι.
Ο Γκρουέφσκι μετά από μια παρουσίαση νέων πυροσβεστικών αεροπλάνων, απάντησε σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου:
«Το Δεκέμβριο θα διαπιστώσουμε εάν η Ελλάδα πραγματικά επιθυμεί την επίλυση του ζητήματος. Θέτοντας, όμως, ένα ακόμη βέτο θα δήλωνε ακριβώς το αντίθετο».
Σχολιάζοντας τις έντονες διπλωματικές δραστηριότητες της χώρας του τόνισε πως θα έλπιζε από τους ευρωπαίους ηγέτες να λάβουν μια ευνοϊκή απόφαση για τη χώρα του.
Υπονοώντας σαφώς την αγνόηση της ελληνικής θέσης.
Γκλιγκόροφ, Γκρουέφσκι και η αλήθεια για την «Μακεδονία»
Ο κ. Γκρουέφσκι, εμμένων στην πολιτική και ιστορική απάτη, που το 1944 επινόησαν οι Τίτο και Στάλιν και δημιούργησαν το τεχνητό «Μακεδονικό Έθνος» με σκοπό την απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα προς έλεγχο του Αιγαίου εν όψει του Ψυχρού Πολέμου που ακολούθησε, ευρισκόμενος στην Αυστραλία, δήλωσε: «Οι Μακεδόνες έχουν την μοναδική ευκαιρία να ζουν όλοι μαζί. Μακεδόνες του Αιγαίου και Μακεδόνες του Πιρίν, όλοι συμπατριώτες».
O Κίρο Γκλιγκόρωφ, πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας των Σκοπίων, σε συνέντευξη του στον δημοσιογράφο Παναγιώτη Σαββίδη που δημοσιεύθηκε την 25η Οκτωβρίου 2009 στην εφημερίδα «ΤΟ ΘΕΜΑ», «ΑΔΕΙΑΖΕΙ» την εθνικιστική κυβέρνηση του Νικόλα Γκρουέφσκι δηλώνοντας:
•Ο πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας των Σκοπίων κ. Κίρο Γκλιγκόρωφ, ο οποίος στο βιβλίο του «Απομνημονεύματα» (σελ. 259), αναφέρει ότι, στην δεξίωση που έγινε στη Νέα Υόρκη την επομένη της αναγνωρίσεως ως ανεξαρτήτου Κράτους των Σκοπίων, μια ομάδα νέων από την Αυστραλία του είπαν:
Ο Γκλιγκόρωφ εμφανίζεται απαισιόδοξος για το ενδεχόμενο λύσης στο θέμα της ονομασίας, ενώ καυτηριάζει όσα υποστηρίζουν πολλοί στη χώρα του για την εθνική τους καταγωγή, λέγοντας: «Σιγά σιγά θα πούμε πως και οι πρωτόπλαστοι ήταν Μακεδόνες».
Στην ερώτηση του δημοσιογράφου:
Η Βουλγαρία, ως γνωστόν, κατέλαβε το 1912 τμήμα της βορείου Μακεδονίας που το ονόμασε Πιρίν και δεν το ονόμασε «Μακεδονία».
Ο πρώην Δήμαρχος των Σκοπίων Μπενκόφσκυ, ο Αρχισυντάκτης Σκοπιανής εφημερίδας και ο Υπουργός Παιδείας Ολιζάνης, οι οποίοι είπαν στον Καθηγητή Βλασίδη ότι έχουν πρόβλημα με τα παιδιά τους και προσπαθούν να τα πείσουν ότι «δεν έχουμε σχέση με τους Αρχαίους Μακεδόνες», αλλά δεν μπορούν διότι τα παιδιά, αυτά διδάχθηκαν στα σχολεία.
Επειδή η Σουηδία προεδρεύει της Ε.Ε. το εξάμηνο αυτό, αναφέρω ότι το Ινστιτούτο Εξωτερικών Υποθέσεων της Σουηδίας σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Lund και υπογραφή του διακεκριμένου συγγραφέα Staffan Stolpe, σε μελέτη τους το 1995 για την ταυτότητα της Μακεδονίας έγραψαν:
340 Καθηγητές Ιστορίας Αμερικανικών και άλλων Πανεπιστημίων σε πρόσφατο γράμμα τους στον Πρόεδρο Ομπάμα, του ζητούν να ανακαλέσει την απόφαση του προκατόχου του που ονόμασε τα Σκόπια «Μακεδονία».
Κατόπιν των ανωτέρω, κόκκινη γραμμή για την Ελλάδα είναι η ταυτότητα της Μακεδονίας ως ελληνικής και η ταυτότητα των Μακεδόνων ως Ελλήνων, και φυσικά η γλώσσα η ελληνική και η ιστορία και πολιτιστική κληρονομιά της Μακεδονίας.
Η εκδίκηση του θεού Άμμωνα...
Οστά που υποστηρίζεται ότι ανήκαν στους χαμένους Πέρσες στρατιώτες.
Έτσι περιγράφει ο Ηρόδοτος (Γ, 26, μτφ. Λευτέρης Δρακόπουλος) την καταστροφή του περσικού στρατού που επλήγη από αμμοθύελλα κατά την πορεία του προς την όαση της Siwa, στην αιγυπτιακή έρημο το 525 π.Χ.
Η τραγική μοίρα τους, ως γεγονός αλλά και ως αποτέλεσμα της έπαρσης ενός φιλόδοξου ηγεμόνα, μετατράπηκε μέσω και της διήγησης του Ηροδότου σε μια από τις πιο θρυλικές ιστορίες καταστροφής του παγκόσμιου πολιτισμού, ενώ η αποκάλυψη του χαμένου στρατού αντιπροσωπεύει μέχρι και τις μέρες μας μια από τις διασημότερες αρχαιολογικές προκλήσεις.
Η δραστηριότητα των διάσημων ιταλών αδελφών, που είναι γνωστοί για τον εντοπισμό της πόλης Βερενίκης Παγχρύσου 20 χρόνια πριν, προβλήθηκε μέσα από σχετική αρχαιολογική ταινία η οποία και προκάλεσε αίσθηση πρόσφατα στο ιταλικό φεστιβάλ του Roverto.
Η αρχαία μακεδονική πόλη Μένδη
Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος
Η πόλη Μένδη της αρχαιότητας ήταν ένας πολύ σημαντικός τόπος αφού πέρα από το εξαιρετικό της κρασί ήταν γνωστή και για την πολιτιστική της ανάπτυξη.
Ο Θουκυδίδης μας πληροφορεί πως η Μένδη ήταν αποικία των Ερετριών που την ίδρυσαν στην χερσόνησο της Παλλήνης, στο δυτικό ή πρώτο πόδι της Χαλκιδικής.
Δεδομένου του ότι οι Χαλκιδείς και Ερετριείς είχαν αποικίες στα μακεδονικά παράλια ήδη από το 1.000 ή 1100 π.Χ., σύμφωνα με την αξιολόγηση των νεότερων ευρήματων, η ίδρυση της πόλης ανάγεται γύρω από την χρονολογία αυτή.
Σχετικά με το όνομα Μένδη, το μεσαιωνικό λεξικό Σουίδα αναφέρει επιπλέον πως έτσι ονόμαζαν οι Αιγύπτιοι τον τραγοπόδαρο θεό Πάνα, υπήρχε μάλιστα και ιερό ‘του Μενδησίου παρ’ Αιγυπτίοις, εν ω άγαλμα τραγοσκελές ήν, ορθόν έχον το αιδοίον.»
Ο Θουκυδίδης αναφέρει ακόμη το Μενδήσιο Κέρας που ήταν το Δέλτα του ποταμού Νείλου, δίχως να παραλληλίζει τις δύο ονομασίες: «ἐς Αἴγυπτον ἔσχον κατὰ τὸ Μενδήσιον κέρας» (1,110)
Ανθηρή πόλη
Το 1992 βρέθηκε στις ακτές της Αλοννήσου αρχαίο ναυάγιο του πέμπτου αιώνα π.Χ. σε βάθος 30 μέτρων που είχε 3000 περίπου αμφορείς με οίνο από τη Μένδη.
Οι Μενδαίοι είχαν μάλιστα δημιουργήσει στη Θράκη αποικία, την πόλη Ηιόνα : «Ἠιόνα τὴν ἐπὶ Θρᾴκης Μενδαίων ἀποικίαν» (Θουκυδίδης)Η Μένδη υπήρξε και ο τόπος καταγωγής του γνωστού γλύπτη του 5ου αι. Παιώνιου, ο οποίος φιλοτέχνησε και το άγαλμα της Νίκης στην Ολυμπία.
Η πόλη στον 5ο αι. ήταν από τους οικονομικά ισχυρότερους συμμάχους της Αθήνας, αποστάτησε ωστόσο στην διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου (431-404 π.Χ.), γεγονός που προκάλεσε την πολιορκία και λεηλασία της από τους Αθηναίους.
Στα μέσα του 4ου αι. η πόλη καταλαμβάνεται από τον Φίλιππο Β' και σταδιακά παρακμάζει. Η θέση της αρχαίας πόλης στην περιοχή της Κοινότητας Καλάνδρας ταυτίστηκε από τον Leake τον 19ο αι., και επιβεβαιώνεται από τοπογραφικά στοιχεία των Θουκυδίδη και Λίβιου, την επιβίωση του τοπωνυμίου "Ποσείδι" στο γειτονικό ακρωτήρι, αλλά και από τα ανασκαφικά στοιχεία. Συστηματική ανασκαφική έρευνα στην αρχαία Μένδη διενεργήθηκε από το 1986-1994, από την ΙΣΤ' Εφορεία Προϊστορικών & Κλασσικών Αρχαιοτήτων υπό την εποπτεία της Ιουλίας Βοκοτοπούλου. Ο κυρίως αρχαιολογικός χώρος, έκτασης 1200 Χ 600 μ., εντοπίζεται στο επίπεδο πλάτωμα και τις πλαγιές ενός πευκόφυτου λόφου ο οποίος καταλήγει ομαλά προς την θάλασσα.
«Στην Ακρόπολη, γνωστή ως Βίγλα, η οποία εκτείνεται στο ψηλότερο, ΝΑ σημείο του λόφου, ερευνήθηκαν συστάδες από λάκκους-αποθέτες, οι οποίοι είχαν αρχικά αποθηκευτικό χαρακτήρα.
Το κύριο περιεχόμενό τους ήταν κεραμική από τον 12ο έως και τον 7ο αι. π.Χ.
Στο πλάτωμα, γνωστό και ως Ξέφωτο, δοκιμαστική τομή αποκάλυψε τμήμα του τείχους. Στο"Προάστειο", το οποίο αναφέρεται από τον Θουκυδίδη και το οποίο καταλαμβάνει την παραθαλάσσια περιοχή της αρχαίας πόλης, αποκαλύφθηκαν, εκτός των άλλων, επάλληλα τμήματα κατοικιών και δρόμων, που χρονολογούνται από τον 9ο ως και τον 4ο αι. π.Χ.
Στο νεκροταφείο, το οποίο εντοπίστηκε στην παραλία του ξενοδοχείου Μένδη, ερευνήθηκαν 241 συνολικά ταφές, κυρίως εγχυτρισμοί βρεφών και μικρών παιδιών, που χρονολογούνται από τα τέλη του 8ου-αρχές 7ου ως τα τέλη του 6ου αι. π.Χ.
Το ιερό της αρχαίας πόλης τέλος εντοπίστηκε στο αμμώδες, επίπεδο ακρωτήρι "Ποσείδι", 4χλμ. δυτικά της Μένδης.
Στα κτήρια που έχουν ανασκαφεί περιλαμβάνεται ο ναός του Ποσειδώνα των αρχών του 5ου αι. π.Χ., η ταύτιση του οποίου οφείλεται σε σειρά εγχάρακτων επιγραφών σε αγγεία. Αποκαλύφθηκε επίσης ένα διπλό αψιδωτό κτήριο του β΄ τετάρτου του 6ου αι. -με φάση επισκευής στα τέλη του 3ου αι. π.Χ.- ένα βοηθητικό ορθογώνιο κτίσμα του τέλους του 6ου αι. π.Χ. καθώς και ένα πρωτογεωμετρικό αψιδωτό κτήριο του 10ου αι. π.Χ.
Εσωτερικά και νότια του κτηρίου αυτού υψωνόταν ένας βωμός στάχτης-θυσιών, ο οποίος ήταν σε χρήση από τα τέλη του 12ου -αρχές του 11ου έως τον 5ο αι. π.Χ.
Το αψιδωτό κτήριο στο Ποσείδι είναι ένα από τα αρχαιότερα ιερά του Ελλαδικού χώρου και το μοναδικό με αποκλειστικά λατρευτική χρήση κτήριο των "Σκοτεινών Αιώνων" από την Βόρεια Ελλάδα.
Τα αποτελέσματα της μέχρι σήμερα ανασκαφικής έρευνας στην αρχαία Μένδη θεωρούνται ιδιαίτερα σημαντικά καθώς απέδειξαν ότι ένας μόνιμος οικισμός με έντονα Ευβοϊκές επιρροές ιδρύθηκε εκεί ήδη από τα τέλη του 12ου-αρχές 11ου αι. π.Χ. Ο χαρακτήρας αυτής της τόσο πρώιμης εγκατάστασης δεν μπορεί ακόμη να διευκρινιστεί, ωστόσο νέα στοιχεία προστίθενται όχι μόνο στις γνώσεις μας για την Ευβοϊκή αποικιακή δραστηριότητα στην περιοχή της Χαλκιδικής, αλλά και γενικότερα για τις εμπορικές σχέσεις που αναπτύχθηκαν στο Βόρειο Αιγαίο στην διάρκεια των "Σκοτεινών Αιώνων".
Σχετικές αναφορές :
Θουκυδίδης
Λεξικόν Σουίδα
Λεξικόν lidell & Scott
gohalkidiki.com
Magnesia.tourism.gr
Φωτό: αρχείου
Hellenic Migrations and Katadesmos: The Language of Katadesmos
A Paradigm of Macedonian Speech
Marcus Alexander Templar
THE LANGUAGE OF KATADESMOS[83]
GENERAL
Katadesmoi (sing. katadesmos) or defixios are binding spells cast by an individual in order to incapacitate the opposition, yet written as if a virtuous prayer. The earliest katadesmoi we have is from Sicily dated to the first half of the sixth century and the fifth century BC in Attica.[84]
“Most often, the spell was inscribed on a lead strip or sheet that was then folded and tied or pierced with a nail and buried in or near a recent grave.”[85] Although it is believed that early katadesmoi used in earlier times were engraved on pieces of metal, in time it became a preferable practice to use a durable material such as lead so that they would last indefinitely and along with them the wish. The referred to text was found rolled up in a tomb by the right hand of a deceased in the cemetery of the Agora, it is the only document we have written by a simple person in the language of simple people.
Before the adoption of the Ionic alphabet, Macedonia was using the Corinthian alphabet due to its proximity to Potidaea in the Peninsula of Cassandra, a Corinthian colony founded in around 600 BC. The scroll’s alphabet is clearly Ionic, which applies to all Northwest dialects at the end of the fifth and beginning of the fourth centuries, but for Macedonia the adoption of the Ionic alphabet took place earlier. Coins minted in Macedonia indicate the use of Ionic alphabet during the time of King Alexander I (495 – 450 BC) attesting that Macedonia had already adopted the Ionic alphabet during the early years of the first half of the fifth century BC, approximately 75 years before Athens.[1] Athens adopted the same under the archonship of Euclides in 403/2 BC.
Scholars have already explained the grammatical and syntactical aspects of the scroll offering their valuable opinion. I will only touch on the points that in my view need more analysis and on one occasion, I hope to offer my contribution to the scroll’s text.
Katadesmos facsimile[86]
1. [ΘΕΤΙ]ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΑΜΟΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΤΑΝ ΑΛΛΑΝ ΠΑΣΑΝ ΓΥ
2. [ΝΑΙΚ]ΩΝ ΚΑΙ ΧΗΡΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΘΕΝΩΝ ΜΑΛΙΣΤΑ ΔΕ ΘΕΤΙΜΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΚΑΤΤΙΘΕΜΑΙ ΜΑΚΡΩΝΙ ΚΑΙ
3. [ΤΟΙΣ] ΔΑΙΜΟΣΙ ΚΑΙ ΟΠΟΚΑ ΕΓΩ ΤΑΥΤΑ ΔΙΕΛΕΞΑΙΜΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΟΙΗΝ ΠΑΛLΙΝ ΑΝΟΡΟΞΑΣΑ
4. [ΤΟΚΑ] ΓΑΜΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΑ ΠΡΟΤΕΡΟΝ ΔΕ ΜΗ, ΜΗ ΓΑΡ ΛΑΒΟΙ ΑΛΛΑΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΛΛ Η ΕΜΕ
5. [ΕΜΕ Δ]Ε ΣΥΝΚΑΤΑΓΗΡΑΣΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΙ ΚΑΙ ΜΗΔΕΜΙΑΝ ΑΛΛΑΝ ΙΚΕΤΙΣ ΥΜΩΝ ΓΙΝΟ
6. [ΜΑΙ· …]ΑΝ ΟIΚΤΙΡΕΤΕ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΦΙΛ[Ο]Ι, ΔΑΓΙΝΑ ΓΑΡ ΙΜΕ ΦΙΛΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΗΜΑ· ΑΛΛΑ
7. [....]Α ΦΥΛΑΣΣΕΤΕ ΕΜΙΝ Ο[Π]ΩΣ ΜΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΑ[Υ]ΤΑ ΚΑΙ ΚΑΚΑ ΚΑΚΩΣ ΘΕΤΙΜΑ ΑΠΟΛΗΤΑΙ
8. [....]ΑΛ<> .ΥΝ Μ_ _ΕΣ ΠΛΗΝ ΕΜΟΣ ΕΜΕ ΔΕ [Ε]Υ[Δ]ΑΙΜΟΝΑ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΑΝ ΓΕΝΕΣΤΑΙ
9. [-]ΤΟ[.].[-].[..]..Ε.Ε.Ω[?]Α.[.]Ε..ΜΕΓΕ [-]
Grammatical and Syntactical Characteristics of Katadesmos:
-ᾱ for -η. One of the persistent characteristics of all dialects except Attic-Ionic is that the original ᾱ remains unchanged. Glosses such as Θετίμα, ταπινά, ἒρημα, κακά demonstrate the rule. The text maintains the ᾱ (long a), something that Ionic and Attic had long lost. The original vowel was ᾱ in all dialects, but in Ionic/Attic it developed to the sound of ē represented by η. No other dialect followed the example of Ionic/Attic. However, as the Ionic and Attic dialects developed away from each other, Attic partially turned its pronunciation around changing its η (long ē) to ᾱ only after ρ, ι, and ε as in χῶρα, οἰκία, and γενεά. Ionic did not change its pronunciation at all. Thus although the presence of ᾱ is noticed, this ᾱ now is not the original ᾱ.
The nouns and adjectives falling into the above category, in general, form their genitive plural in α as in τᾶν, ἄλλαν, πασᾶν, χηρᾶν, instead of τῶν, ἄλλων, πασῶν, χηρῶν. Some scholars expressed the opinion that glosses such as γυναικῶν, παρθένων should be γυναικᾶν, παρθέναν indicating Attic influence. Such opinion would be correct if the gloss γυνά were of the 1st declension, but it is not. Although the gloss γυνά in its nominative singular form follows the 1st declension,[88] the rest of the noun follows the 3rd declension and because of it, the rule does not apply.[89] The gloss παρθένων belongs to the second declension with nominative παρθένος and thus it does not fall under the rule. The rule α for η does not always apply.[90] In the case of original η which represented the ē the η remains unchanged. Thus the Attic/Ionic gloss μήτηρ remained μᾱτηρ in the other dialects.[91]
The rest of the article can be found in History-of-Macedonia.com
Σκόπια: Σενάρια και απαισιοδοξία για την ονομασία
"Ένας μήνας είναι πολύ μικρή περίοδος για να βρεθεί λύση στην εκκρεμότητα της ονομασίας, η οποία διαρκεί 18 χρόνια. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κάποια προσέγγιση στις θέσεις μεταξύ των δύο χωρών, γεγονός που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο, η (Σλαβο) Μακεδονία να βρεθεί αντιμέτωπη το Δεκέμβριο με νέα εμπόδια από την Ελλάδα", μετέδωσαν οι δύο αυτοί τηλεοπτικοί σταθμοί.
Σύμφωνα με το "Σίτελ" θεωρείται πολύ δύσκολο να δρομολογηθεί κάποια λύση από τη νέα πρωτοβουλία του μεσολαβητή του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς, ο οποίος έχει καλέσει τους εκπροσώπους της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ σε νέα συνάντηση, την ερχόμενη εβδομάδα, στη Νέα Υόρκη.
"Αν η Ελλάδα ορθώσει και πάλι εμπόδια το Δεκέμβριο, όπως άλλωστε διαφαίνεται και από δηλώσεις και τοποθετήσεις εκπροσώπων της ελληνικής κυβέρνησης, τότε η μακεδονική πλευρά θα μπορούσε να εξετάσει το ενδεχόμενο διακοπής των διαπραγματεύσεων για την εκκρεμότητα της ονομασίας, καθώς και να προσφύγει εκ νέου στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, κατά της Ελλάδας ", μετέδωσαν ακόμη οι τηλεοπτικοί σταθμοί "Σίτελ" και "Κάναλ 5".
Οι δύο αυτοί τηλεοπτικοί σταθμοί συμπλήρωσαν ότι, σε περίπτωση αρνητικών για τη χώρα εξελίξεων, αναφορικά με την ευρωπαϊκή της προοπτική, τον προσεχή Δεκέμβριο, λόγω ελληνικών αντιρρήσεων, η κυβέρνηση θα μπορούσε να προβεί σε νέες μετονομασίες εγκαταστάσεων και υποδομών, με ονόματα από την αρχαιότητα, καθώς και σε τοποθετήσεις νέων αγαλμάτων.
http://www.foreignpress-gr.com/2009/11/blog-post_4297.html
Ο αρχαίος Μακεδόνας κύριος Πέταρ Ποπόφσκι…
Ο αρχαίος Μακεδόνας κύριος Ποπόφσκι παρουσιάζει το έργο του " Η κλεμμένη Ιστορία".
Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος
Όχι κύριοι!
Οι Μακεδόνες δεν ήρθαν από τα Καρπάθια Όρη!
Αυτό το οποίο διατείνεται ο ‘διανοούμενος’ ακαδημαϊκός Tome Boševski δίνει λαβή στους Έλληνες να αμφισβητήσουν την αρχαία καταγωγή των σημερινών κατοίκων (της πΓΔΜ)!
Τα παραπάνω υποστηρίζει ο ‘αρχαίος μακεδόνας’ κύριος Ποπόφσκι...
Ο σκοπιανός συγγραφέας που συγχρόνως δημοσιογραφεί εξέδωσε ένα δίτομο έργο που όπως λέει: ‘με τεκμηριωμένα πλέον στοιχεία αποδεικνύει την απάτη ή την κλοπή των Ελλήνων της ιστορίας και πολιτισμού της Μακεδονίας’.
Σε δημοσίευμα της σκοπιανής εφημερίδας kirilica ο Πέταρ Ποπόφσκι (Петар Поповски ) υποστηρίζει πως το βιβλίο του επιδιώκει να δώσει απαντήσεις στην ελληνική εκδοχή για την πραγματική καταγωγή των Μακεδόνων.
Η παρουσίαση του βιβλίου έγινε στα Σκόπια στη βιβλιοθήκη Μπράκα Μιλαντίνιβτσι (Градската библиотека Браќа Миладиновци - Скопје) από τους κριτικούς Σεντομίρ Σβετανόφσκι και Σταύρι Ντζίκοφ.
Ο σκοπιανός συγγραφέας που θεωρεί τον εαυτό του ως απόγονο των αρχαίων Μακεδόνων δήλωσε πως το βιβλίο είναι ένα μικρό λεξικό της ιστορίας του (σλαβο) μακεδονικού λαού.
Μέσα από το βιβλίο του προσπαθεί να ανατρέψει τη θεωρία του ακαδημαϊκού Tome Boševsk ότι οι Μακεδόνες ήρθαν από τα Καρπάθια Όρη το μεσαίωνα...
«Έχουμε πολλά επιχειρήματα για να υπερασπίσουμε τη θέση μας πως είμαστε γηγενείς κάτοικοι αυτής της περιοχής» δήλωσε ο Ποπόφσκι.
«Οι Έλληνες ήταν πειρατές και δεν μπορούσαν να έχουν τον πολιτισμό που είχαν οι αρχαίοι Μακεδόνες, διότι δεν είχαν το ίδιο πολιτιστικό επίπεδο» (μπα!...)
Τα επιχειρήματα του σλαβομακεδόνα ‘απόγονου’ των αρχαίων Μακεδόνων, κυρίου Ποπόφσκι είναι τα τοπωνύμια που δίνουν και το στίγμα του πολιτισμού των ...προγόνων του!
«Σήμερα, εμείς, χρησιμοποιούμε τις ίδιες ονομασίες που είχαν οι αρχαίοι Μακεδόνες. Τα τοπωνύμια σε όλη την Βαλκανική χερσόνησο, σε όλη τον Ατλαντικό μέχρι των Ινδικό Ωκεανό είναι καθαρά Σλαβομακεδόνικα(!!) γιατί κανείς δεν μπορεί να ετυμολογήσει τα τοπωνύμια αυτά παρά μόνον εμείς»…(πω,πω!)
Όλοι οι αρχαίοι θεοί από την Θεογονία, που ονομάζονται ελληνικοί όλοι είναι αρχαίοι Μακεδόνες θεοί (древномакедонски-drevnomakedonski)”, υποστήριξε ο σκοπιανός εθνικιστής.
Δεν άφησε τίποτε ιερό και όσιο ο διαστρεβλωτής σκοπιανός. Χαρακτηριστική είναι η θέση του για τον Πλάτωνα:
«Ο Πλάτων στο έργο του «Η Δημοκρατία» έπρεπε να ζητήσει συγχώρεση από τον Όμηρο, γιατί όλο του το έργο, είναι μια εξελληνισμένη εκδοχή (του ποιητή).
Σημείωσε ακόμη πως κάποιοι (Σλαβο) μακεδόνες διανοούμενοι προσπαθούν να φέρουν σύγχυση στο κοινό και να εξομοιώσουν τους αρχαίους Μακεδόνες με τις σύγχρονες σλαβικές φυλές.
(σ.σ. ποιος θεός θα σώσει τα Βαλκάνια δεν ξέρουμε…)
--
Σχετικά για την προέλευση των Σλαβομακεδόνων από τα Καρπάθια του Tome Boševski δες:
http://echedoros-a.blogspot.com/2009/06/tome-bosevski.html