Ο αλεξανδρινός επιγραφικός πλούτος

του Γιώργου Εχέδωρου
Μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου και τις διαμάχες μεταξύ των διαδόχων του, ιδρύθηκε το Βασίλειο της Αιγύπτου από το Μακεδόνα Πτολεμαίο τον Α’ το Σωτήρα.



Φωτο: Ο ιδρυτής της πτολεμαϊκής δυναστείας του μακεδονικού βασιλείου στην Αίγυπτο. Πτολεμαίος Α' ο Σωτήρ.



Ο Πτολεμαίος ήταν ένας από τους βιογράφους του Αλεξάνδρου. Η Αλεξάνδρεια έγινε η πρωτεύουσα του μακεδονικού βασιλείου και δεν άργησε να καταστεί το κέντρο των γραμμάτων και των τεχνών της μεγάλης ελληνιστικής περιόδου. Οι Πτολεμαίοι δημιούργησαν ολόκληρη δυναστεία με τεράστια παράδοση στην Αίγυπτο. Αναδιαμόρφωσαν και αναδιοργάνωσαν το κράτος το εμπλούτισαν με τον ελληνικό πολιτισμό και στα χρόνια της μακεδονικής δυναστείας ήταν ένα από τα πιο ακμαία κράτη του τότε γνωστού κόσμου.
Η επιρροή του ελληνικού πολιτισμού ήταν τέτοια που προξενεί ακόμη και σήμερα τον παγκόσμιο θαυμασμό. Αναπτύχθηκαν σε απερίγραπτο βαθμό οι τέχνες, τα γράμματα, η εντόπια παραγωγή, το εμπόριο.
Έχουν βρεθεί πάρα πολλές αρχαίες επιγραφές που δείχνουν την ισχυρή επίδραση του ελληνικού πολιτισμού στη δημιουργία του πτολεμαϊκού βασιλείου.
Χαρακτηριστικό είναι πως οι πρώτες επιγραφές ήταν γραμμένες σε τρεις γραφές. Στην ελληνική, στην ιερή γλώσσα του ιερατείου (ιερογλυφικά) και στην αιγυπτιακή δημοτική. Αργότερα με την εξοικείωση των Αιγυπτίων ή καλύτερα την αποδοχή των ελληνικών γραμμάτων από το σύνολο του αιγυπτιακού λαού, οι επιγραφές ήταν χαραγμένες μόνο με ελληνικά γράμματα.
Από τις επιγραφές καταλαβαίνουμε πως η πτολεμαϊκή δυναστεία λατρεύτηκε, όπως λατρεύονταν παλαιότερα οι Φαραώ.
Πιστεύουμε πως ένα μικρό μέρος των επιγραφών αυτών είναι αρκετό να διαπιστώσει κανείς τον πολιτισμό που δημιουργήθηκε στη χώρα του ζωοδότη Νείλου.




Σύμφωνα με το Διόδωρο—βιογράφο του Αλεξάνδρου– έγινε η μεταφορά της σωρού του Αλεξάνδρου από τη Βαβυλώνα μέσω της Μέμφιδας στην Αλεξάνδρεια, όπως αποφάσισε ο Πτολεμαίος ο Σωτήρ. Η μεταφορά έγινε με ένα τεράστιο τροχοφόρο μνημείο.Εμπνευσμένος από την αναφορά αυτή του Διόδωρου, στα μέσα του 18ου αιώνα, ο Γάλλος Compte de Caylus ζωγράφισε τον πίνακα αυτόν.
Από τότε, κυριολεκτικά, ανέβηκε ο πυρετός για την αναζήτηση του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Οι Επιγραφές


"ΥΠΕΡ ΒΑΣΙΛΙΣΣΗΣ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΣ ΘΕΑΣ'' Μνημειακή επιγραφή

"Υπέρ Βασιλέως Πτολεμαίου του Πτολεμαίου και τη Βερενίκης". Μαρμάρινη επιγραφή.

Ευχή προς τους Μεγάλους Θεους της Σαμοθράκης. Μαρμάρινη Επιγραφή.

Η επιγραφή του 'Στρατιώτη. Μαρμάρινη επιγραφή.

Τμήμα κίονος: ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ.

Βάση βάθρου του " ΕΥΚΛΕΙΔΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΑ".

Επιγραφή ' Βασιλέως Πτολεμαίου' . Μαρμάρινη επιγραφή.

Επιγραφή του γραμματέα: ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΚΑΛΛΩΝΟΣ

Αποσπάσματα επιγραφών από το Μουσείο της Αλεξάνδρειας

ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ. ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΙΣΣΗΣ ΒΕΡΕΝΙΚΗΣ. Ορυχάλκινη επιγραφή δίγλωση (και στα ιερογλυφικά).

Η επιγραφή του Αυκαρίωνος. Λίθινη.

Επιγραφή 'Αφροδίτης ή Αρσινόης'.
-----

Πηγή: Μουσείο Αλεξάνδρειας Αιγύπτου

Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

Πως δημιουργήθηκε από τον Ιωσήφ Τίτο η:

"Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας "

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Μια διάσταση για τη δημιουργία μιας ενοποιημένης ‘Δημοκρατίας’ που θα φέρει το ιστορικό όνομα ‘Μακεδονία΄στα πλαίσια της πάλαι ποτε Γιουγκοσλαβίας είναι αυτή που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Sunday Herald της Σκωτίας στις 27 Μαρτίου 1949.
Το δημοσίευμα που υπογράφει ο Ian Bevan αναφέρει χαρακτηριστικά πως όταν ένας Γάλλος θέλει να ονομάζει ένα μίγμα ή ένα συνονθύλευμα το αποκαλεί απλά «Macedoine”, Μακεδονία, δηλαδή. Κι ο λόγος είναι απλός. Στον ιστορικό γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας υπάρχουν εκτός από τον ελληνικό λαό ένα σωρό (σλαβικές) φυλές, τόσες που πραγματικά γίνεται χαμός. Η πολυεθνικότητα άλλωστε της σημερινής FYROM είναι επίσημα παραδεκτή.

Φωτο: Ο Ιωσήφ Μπρόζ Τίτο (Јосип Броз Тито )

Η ανακίνηση του ‘μακεδονισμού’ από τη Βουλγαρία

Ο συντάκτης του άρθρου μπαίνει αμέσως στο ‘ψητό’. Γράφει επί λέξει:
«Bulgaria, with the blessing of Moscow, has revived a movement to create an independent Macedonia. It would incorporate territory from southern Bulgaria, southern Yugoslavia and northern Greece.»
Δηλαδή,
«Η Βουλγαρία με τις ευλογίες της Μόσχας, αναβίωσε ένα κίνημα για δημιουργία μιας ανεξάρτητης Μακεδονίας. Θα ενσωμάτωνε περιοχή από τη νότιο Βουλγαρία, νότιο Γιουγκοσλαβία και τη βόρειο Ελλάδα.»
Αυτό βέβαια ήταν ένα παλιό όνειρο της Βουλγαρίας που εμφανίστηκε μετά από την ήττα της στους βαλκανικούς πολέμους. Ιδιαίτερα κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο είχε ενεργοποιηθεί αρκετά για το ζήτημα αυτό. Ήθελε να δημιουργήσει κάτι παραπλήσιο με την Ανατολική Ρωμυλία. Την οποία κατόπιν ενσωμάτωσε.
Όπως μας αναφέρει η αναφερόμενη εφημερίδα το ζήτημα αυτό είχε φθάσει και στη Βουλή των Κοινοτήτων του Ηνωμένου Βασιλείου και συζητιόταν με σοβαρότητα. Αναφέρεται μάλιστα και στη βουλγαρική προπαγάνδα πως δεν είχε ακόμη δημιουργηθεί ένα ‘μακεδονικό κράτος’ μετά από το βασίλειο του Φίλιππου και του Αλέξανδρου του 4ου αιώνα π.Χ.
Μάλιστα αναφέρεται χαρακτηριστικά πως στη αναφερόμενη Βουλή ειπώθηκε πως με τις θέσεις της Βουλγαρίας υποδαυλιζόταν η ενότητα της Ελλάδας:
«Ο Υπουργός, ο κ. Hector McNeil, είπε ότι το ‘μακεδονικό ζήτημα’ αποκάλυψε πλήρως ότι η εξέγερση στην Ελλάδα κατευθύνθηκε προς το ενδεχόμενο διαμελισμού της χώρας.»
Μην ξεχνάμε πως βρισκόμαστε στο έτος 1949 και στη χώρα μας βρίσκεται σε εξέλιξη ο εμφύλιος πόλεμος.
Ένα σημαντικό σημείο του δημοσιεύματος είναι πως το μακεδονικό ζήτημα που έφερε στο προσκήνιο εντέχνως η Βουλγαρία δεν επηρέασε καθόλου την κυβέρνηση της Ελλάδας που βρισκόταν προσηλωμένη στον εμφύλιο πόλεμο με τους Κομμουνιστές Επαναστάτες, στις οροσειρές της βόρειας Ελλάδας.

Το δημοσίευμα της εφημερίδας "Sunday Herald" της Σκωτίας στις 27 Μαρτίου 1949.

Η δημιουργία της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» και το λιμάνι της Θεσσαλονίκης

Επηρέασε όμως σε μεγάλο βαθμό τον ηγέτη της Γιουγκοσλαβίας Ιωσήφ Τίτο που ανησύχησε σοβαρά για την υπόσταση του νότιου τμήματος της χώρας του.
Γνώριζε όμως πως χωρίς τη σύμπνοια των Μεγάλων Δυνάμεων τα βουλγαρικά σχέδια –αν και αυτά υποστηρίζονταν από τη Μόσχα- δεν θα μπορούσαν να υλοποιηθούν.
Οι πληροφορίες που είχε, του δήλωναν πως οι θέσεις της Βουλγαρίας είχαν μεγάλη απήχηση στο λαό της Νοτιοσλαβίας τη λεγόμενη «Βαρντάσκα» για μια ενιαία ‘δημοκρατία’ που θα έφερε το όνομα ‘Μακεδονία’.
Σημειώνει ο Ian Bevan:
»Το ζήτημα μιας ‘ανεξάρτητης Μακεδονίας’ δεν είναι τίποτα νεότερο. Οι κομμουνιστές το έφεραν στο προσκήνιο το 1944 όταν διαμόρφωσαν μια αριστερή ομάδα αντίστασης γνωστή ως N.O.F. (Slav People’s Libaration Front -μέτωπο απελευθέρωσης των σλάβικων λαών). »Αναμφισβήτητα ο Τίτο έλπιζε να ανταμειφθεί με το να ηγηθεί μιας κομμουνιστικής δημοκρατίας που θα δημιουργούνταν με ενσωματώσεις περιοχών της Ελλάδας και ενδεχομένως και την απορρόφηση της μακεδονικής μειονότητας της Βουλγαρίας. Επεδίωξε να οδηγήσει την παλίρροια του μακεδονικού εθνικισμού κατευθείαν στη Θεσσαλονίκη, όπου ο ελληνικός λιμένας ήταν το ζητούμενο από όλα τα κομμουνιστικά κράτη.»
Προφανής, λοιπόν, ο στόχος του Τίτο.
Αν δεν υπήρχε δηλαδή το βουλγαρικό ζήτημα της ανεξαρτοποίησης της Μακεδονίας και αν δεν βρισκόταν σε εξέλιξη ο εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα, ίσως, να μην είχε επέλθει καμία αλλαγή στην περιοχή.
Την εποχή, όμως, αυτήν είχε πολλά προβλήματα στο Μαυροβούνιο, ευτυχώς όμως γι’ αυτόν, όπως σημειώνει ο συντάκτης, πρωθυπουργός στα Σκόπια ήταν ο κομμουνιστής Lazar Kolishvski που, ευτυχώς, βασανίστηκε από τους Γερμανούς και του Βουλγάρους στη γερμανική κατοχή και έτσι δεν υπήρχε ‘φόβος’ να ενστερνιστεί τις βουλγαρικές προτάσεις.

Τα ...εύθυμα κείμενα των Σκοπιανών

Η λέξη ‘Μακεδών’ σημαίνει:

μητριά που ανακατεύει σούπα!

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Αν μη τι άλλο, τα ... επιστημονικά κείμενα των Σκοπιανών που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο εμπεριέχουν θεραπευτικές ιδιότητες!

Αν είστε κατηφής, μελαγχολικός ή περνάτε μια συναισθηματική κρίση, δεν έχετε παρά να ανατρέξετε σε σκοπιανά ιστολόγια για να σας έρθει η ευθυμία και το γέλιο.
Αυτό πράξαμε και εμείς. Η οικονομική δυσπραγία μας έφερε μελαγχολία, όταν όμως ανατρέξαμε στα ιστολόγια των γειτόνων μας, γύρισε ο κόσμος ...ανάποδα. Η μελαγχολία εξαφανίστηκε και η θέση της καταλήφθηκε από την ευθυμία!

Διαβάζουμε, λοιπόν, τις ...επιστημονικές απόψεις του κ. Nikola Spasikov για την προέλευση της λέξης ‘Μακεδών’:


«Πιστεύω πως η ετυμολογία της λέξης MACEDON ή MAKEDON προέρχεται από τη ρίζα των λέξεων “MAKE” και “DON”.


»Ας αρχίσουμε με τη λέξη “MAKE”. Η ετυμολογία της λέξης “MAKE” μπορεί να προήλθε από:
»α) τη λέξη “MAKEJA”.

Η σημασία της λέξης “MAKEJA”. Στην σύγχρονη ‘μακεδονική’ γλώσσα είναι μητριά. Για παράδειγμα εάν μια γυναίκα με παιδιά πεθάνει, και ο άνδρας παντρευτεί άλλη γυναίκα, τότε τα παιδιά θα έχουν μια “makeja” ή μία μητριά.
»β) Η λέξη “MAK”. “MAK” είναι ένα πρόθεμα των λέξεων σαν “MAK-LJASH”, “MAK-A” και “MAK-ARA”.
“MAK-LJASH” ή Makljash είναι ο χασομέρης, ο αργόσχολος αυτός που δεν έχει να κάνει τίποτε για να περάσει τον καιρό του.»

Και συνεχίζει απτόητος ο φίλος μας ο Nikola Spasikov:
»Η λέξη “MAK-A” ή Maka έχει μερικές έννοιες:
1. “Maka chorba” – ( θα πει) βουτάει στη σούπα ένα κομμάτι ψωμιού.
2. “Mi e maka”- (θα πει) αισθάνομαι κομμάτι οκνηρός
3. “Viduv maka” – (θα πει) περνάω μια ταλαιπωρία
Επίσης:
“MAK-ARA” or Makara ,είναι το μασούρι που τυλίγουμε το νήμα.»

Για να μας πείσει στην ετυμολογική του ανακάλυψη μας εξηγεί με πολύ σοβαρό ύφος:
«Όλες οι ανωτέρω έννοιες για τις λέξεις που προτάσσονται από τη «MAKA», συνδέονται με την αίσθηση της βραδύτητας, της αργής και χρονοβόρας διαδικασίας. Παραδείγματος χάριν, η κατανάλωση της σούπας με τη βύθιση του ψωμιού σε αυτήν, είναι μια πολύ πάρα πολύ αργή διαδικασία από το να βυθίζουμε το κουτάλι στη σούπα. Ομοίως, το αίσθημα της οκνηρίας, του χασομέρη ο χρόνος και η ταλαιπωρία είναι επίσης αργές και χρονοβόρες ενέργειες. Το μάζεμα του νήματος σε ένα μασούρι μπορούν επίσης να αντιπροσωπεύσουν μια μεγάλη, αργή και χρονοβόρα διαδικασία.»

Κάντε λίγο υπομονή, όμως, να δούμε, πως αναλύει ο ...αξεπέραστος σκοπιανός ‘ετυμολόγος’ τι θα πει η υπόλοιπη λέξη από το Μακε- don.

Έτσι έχουμε το δεύτερο μέρος:

« 2. «Η ετυμολογία της λέξης “DOM”ίσως προήλθε από τη λέξη “DON”.
Για να προχωρήσουμε στην υπόθεση πρέπει ΠΡΩΤΑ να αποδείξουμε γιατί το «DOM» έχει την ίδια ή παρόμοια έννοια με το «DON». Αυτό θα αποδειχθεί αργότερα
» “DOM” σημαίνει οικία ή σπίτι
»Τώρα να δούμε πως και γιατί το “DON” χρησιμοποιείται σαν πρόθεμα:
» “DON-NAS”, Donas =Denes σημαίνει σήμερα.. Ο συνδυασμός των λέξεων μας δίνει μαζί το νόημα «σήμερα»
Χωρίζοντας τις λέξεις θα μας δώσουν:
» “DON” ή μια θέση όπου ένα πρόσωπο βρίσκεται εκφράζοντας τη λέξη «donas». «NAS» που σημαίνει «εμάς», εσείς, εγώ και όλοι οι άλλοι, συμπεριλαμβανομένου του προσώπου που εκφράζει τις λέξεις.

Έτσι «Donas» στους σύγχρονους όρους σημαίνει «τη θέση εκτός αυτού». Εάν σκεφτόμαστε τώρα το χρόνο αντί του διαστήματος, βρίσκουμε τη λέξη «Denes» ή σήμερα, ο χρόνος εκτός από μας. Όχι ο χρόνος ενώπιον μας (χθες) ή ο χρόνος μετά από μας (αύριο) αλλά «denes» σήμερα, ο χρόνος εκτός από μας.»
Αυτά μας λέει ο γείτονας κ. Spasikov, κάποιος, όμως, θρασύς αναγνώστης του, τόλμησε, ναί τόλμησε(!!) να αμφισβητήσει την ετυμολογική θεωρία του και μάλιστα τον παρέπεμψε στο Ετυμολογικό Λεξικό που έλεγε πως η λέξη προέρχεται από το Μακεδνός, δείτε πια ήταν η απάντησή του:
"Sounds Greek to u Slavobulgarian Atheists?? It is."
«Ακούγεται ελληνικό ή μήπως είσαστε Σλαβοβούλγαροι Αθεϊστές?? Αυτό είναι.»

Εύχομαι να μην σας κούρασα πολύ. Πάντως δεν "χασομερήσαμε και δεν ταλαιπωρηθήκαμε"...

Έτσι και αλλιώς μια ψυχοθεραπεία κάναμε. Για να ξεφύγουμε από τη μονότονη ζωή μας.
Σε ευχαριστούμε, γείτονα Nikola Spasikov!



---

Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

To διαστημικό ταξίδι του Λουκιανού

Μια προφητική και ευφάνταστη ιστορία

πριν από 1850 χρόνια!

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

«...τυφὼν ἐπιγενόμενος καὶ περιδινήσας τὴν ναῦν καὶ μετεωρίσας ὅσον ἐπὶ σταδίους τριακοσίους οὐκέτι καθῆκεν εἰς τὸ πέλαγος, ἀλλ᾿ ἄνω μετέωρον» "Δημιουργήθηκε τυφώνας που περιέστρεψε το πλοίο και το σήκωσε στον αέρα τριακόσια στάδια χωρίς να ξαναπέσει στο πέλαγος, αλλά έμεινε εκεί μετέωρο"

Μπορεί ο Ιούλιος Βερν να πήγε «είκοσι χιλιάδες λεύγες κάτω από τη θάλασσα» και να είδε το μυστηριώδη βυθό, μπορεί η ‘προσελήνωση’ των Αμερικανών να έγινε τη δεκαετία του ’60, πριν όμως από αυτά, το 160 μ.Χ. ο Λουκιανός όχι μόνο πήγε στη Σελήνη με το αερό - πλοίο του, αλλά έφθασε μέχρι το διαστημικό οικισμό που είχε το όνομα Λυχνόπολις.Με μια φαντασία που εκτινάσσεται στα ουράνια, ο συγγραφέας της ύστερης αρχαιότητας, με εξαιρετική δεινότητα στο γραπτό λόγο, μας παρασύρει και μας οδηγεί σε μαγικούς κόσμους του ...διαστήματος.

Η ...εκτόξευση της ‘νηώς’ και η ...προσελήνωση

Αποφάσισε, λέει, το ταξίδι αυτό από ... περιέργεια «ἡ τῆς διανοίας περιεργία». Αλλά και για έναν ακόμη λόγο, να μάθει τι υπάρχει στην άκρη του Ωκεανού και ποιοι άνθρωποι κατοικούν εκεί. Λέει επί λέξει:
«τὸ βούλεσθαι μαθεῖν τί τὸ τέλος ἐστὶν τοῦ ὠκεανοῦ καὶ τίνες οἱ πέραν κατοικοῦντες ἄνθρωποι»Μετά από ογδόντα μέρες ταξίδι στον άγνωστο ωκεανό έφθασαν σε ένα παράξενο νησί. Εκεί βρήκαν μια τεράστια χάλκινη στήλη που ήταν γραμμένη στα ελληνικά και έλεγε πως μέχρι εκεί είχανε φθάσει ο Ηρακλής και ο Διόνυσος.
(Στο σημείο αυτό υπάρχει ένα ‘παιχνίδισμα’ του συγγραφέα με την ελληνική μυθολογία και με τα υπερατλαντικά ταξίδια των αναφερομένων μυθικών προσώπων, των οποίων οι ιστορίες πολύ συζητούνταν στην εποχή του).Όταν βγήκαν για αναγνώριση στο νησί βρήκαν κι έναν ποταμό τεράστιο που δεν έτρεχε νερό αλλά κρασί που έβγαινε απευθείας από τις ρίζες των ...αμπελιών. Υπήρχαν και ψάρια που όταν τα έτρωγε κανείς μεθούσε...
Φύγανε από το νησί και όταν βρεθήκανε στο πέλαγος δημιουργήθηκε ξαφνικά τυφώνας που άρπαξε το πλοίο και το σήκωσε τριακόσια στάδια αλλά δεν το άφησε να πέσει πάλι στη θάλασσα. Επτά μέρες και επτά νύκτες βρισκόταν στον αέρα. Την όγδοη μέρα είδαν μια μεγάλη γη στον αέρα σαν ένα νησί λαμπερό που είχε σχήμα σφαίρας με φωτισμό μεγάλο. Προσγειώθηκαν σε αυτή όπου και αποβιβάστηκαν. Διερευνώντας την παράξενη γη διαπίστωσαν πως ήταν κατοικήσιμη και καλλιεργημένη.

Η συνθήκη ήταν γραμμένη με ...ηλεκτρισμό!

Ο Λουκιανός μας λέει πως η γη που βρήκαν κατοικούνταν από τερατόμορφα όντα. Ένα είδος από αυτά τους συνέλαβε και τους οδήγησε στο βασιλιά τους που είχε το όνομα Ενδυμίων. Αυτός κατάλαβε πως ήταν ...Έλληνες από τη στολή τους. Απόρησε πως κατάφεραν να ταξιδεύσουν στον ...ουρανό.
Λέει ακριβώς:
«ὁ δὲ θεασάμενος καὶ ἀπὸ τῆς στολῆς εἰκάσας, ῞Ελληνες ἆρα, ἔφη, ὑμεῖς, ὦ ξένοι; Πῶς οὖν ἀφίκεσθε, ἔφη, τοσοῦτον ἀέρα διελθόντες;»
Τους εξήγησε μάλιστα πως ο τόπος που βρίσκονται είναι η σελήνη που βλέπουν από τη γη.
Τότε πληροφορήθηκε πως εκεί, στο διάστημα, κατοικούσαν άλλα όντα αλλά με κοινά γνωρίσματα αυτών της γης. Με κράτη, με διενέξεις και πολέμους. Υπήρχαν οι ‘Σεληνίτες’, και οι Ηλιώτες που είχαν κοινή αποικία τον Εωσφόρο. Είχαν υπογράψει μάλιστα και συνθήκη ειρήνης μεταξύ τους. Τη συνθήκη αυτήν την γράψανε με ηλεκτρισμό και τη στήσανε στο μέσο του αέρα στα σύνορά τους.
«ἐγγράψαι δὲ τὰς συνθήκας στήλῃ ἠλεκτρίνῃ καὶ ἀναστῆσαι ἐν μέσῳ τῷ ἀέρι ἐπὶ τοῖς μεθορίοις»

Δεν υπήρχαν γυναίκες στη Σελήνη...

Μας λέει ο Λουκιανός πως πολλά παράδοξα γινόντουσαν στη Σελήνη. Τα όντα εκεί δεν γεννιόντουσαν από γυναίκα αλλά από τους άρρενες. Δεν υπήρχε καν όνομα γυναικείο και οι γάμοι γίνονταν μεταξύ ανδρών. Ο κάθε ένας μέχρι τα είκοσί πέντε του χρόνια ... πηδιέται , μετά ...πηδάει αυτός...(!!) «μέχρι μὲν οὖν πέντε καὶ εἴκοσι ἐτῶν γαμεῖται ἕκαστος, ἀπὸ δὲ τούτων γαμεῖ αὐτός»
Εκτός από αυτό το σεξουαλικό παράδοξο εκεί τα όντα όταν γερνάνε δεν πεθαίνουν, όπως στη γη, αλλά σαν καπνός διαλύονται και γίνονται αέρας.

Το κάτοπτρο της Σελήνης!

Το ευφάνταστο μυαλό του Λουκιανού δεν σταματά στα παραπάνω. Μας λέει με τι τρόπο οι σεληνίτες είχαν ...επαφή με τους γήινους.
«Υπάρχει ένα μεγάλο κάτοπτρο πάνω από ένα αβαθή φρεάτιο. Αν κατέβει κάποιος στο φρεάτιο ακούει όλα όσα εμείς λέμε στη γη. Κι εάν στραφεί κάποιος προς το κάτοπτρο βλέπει όλες τις πόλεις όλα τα έθνη όπως βλέπουμε τον καθένα. Τότε και εγώ τους συγγενείς μου είδα και όλη την πατρίδα, αν, βέβαια, και αυτοί με έβλεπαν δεν μπορώ με ασφάλεια να το πω. Και αν κάποιος δε με πιστεύει όταν κάποτε και αυτός πάει εκεί θα διαπιστώσει ότι λέω αλήθεια...»

Ταξίδι μέχρι τις Πλειάδες...
Αφού ταξιδεύσαμε, γράφει, την επομένη όλη τη νύκτα και την ημέρα, γύρω στο απόγευμα φθάσαμε στη Λυχνόπολη. Αυτή βρίσεται μεταξύ των Πλειάδων και των Υάδων. Εκεί δεν βρήκαμε κανέναν άνθρωπο μόνον ‘λύχνους’ – λάμπες μικρές και μεγάλες.
Ο Λουκιανός μετά το διαστημικό ταξίδι του επιστρέφει προσθαλασσώνεται στη γη αλλά για κακή του τύχη ολόκληρο το καράβι του καταπίνεται από τεράστιο θαλάσσιο κύτος. Και οι περιπέτειες συνεχίζονται μέχρι το θάνατο του κύτους – μετά από πολύ καιρό- και την απελευθέρωση τους από την κοιλιά του κύτους.

Πηγή: Λουκιανός ο Σαμοσατεύς (π. 120 μ.Χ. - 190 μ.Χ.) «Ἡ ἀληθής ἱστορία»

Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

Ένα ξεχωριστό βίντεο

Μύθοι και ιστορία της Βισαλτίας-Μια ανεξερεύνητη αρχαιολογικά και ιστορικά περιοχή της Μακεδονίας
Η περιοχή της Βισαλτίας πουβρίσκεται δυτικά του Ν.Σερρών, κατοικείτε απο τους προ'ι'στορικούς χρόνους από αυτόχθονες πληθυσμούς,ενώ αργότερα ενσωματώθηκαν και Θράκες δημιουργώντας έτσι τους Βισάλτες.Σπουδαία πρόσωπα της περιοχής ήταν ο Βασιλιάς Βισάλτης ο οποίος δεν δίστασε να τυφλώσει τους δυο γιούς του όταν αυτοί δεν τον υπάκουσαν και ακολούθησαν τον Ξέρξη στην εκστρατεία του εναντίον της Ελλάδος.Επίσης ο Βασιλιάς Ρήσος με τα φημισμένα άσπρα άλογα της Βισαλτίας,άλλα και το ολόχρυσο του άρμα κατασκευασμένο απο τον άφθονο χρυσό της περιοχής,όπου πήρε μέρος και στον πόλεμο της Τροίας.Στην Ιλιάδα έτσι περιγράφεται ο πλούτος του Ρήσου: “Ανάμεσά τους είναι ο βασιλιάς Ρήσος, τον Ηιονέα ο γιος. Τα άλογά του είναι τα πιο όμορφα και πιο μεγάλα πού έχω δει. Πιο άσπρα κι απ' το χιόνι και στην τρεχάλα όμοια με τους ανέμους. Και τ' άρμα του είναι μαστορικά φτιαγμένο, με ασήμι και χρυσάφι πλουμισμένο. Κι ήρθε κρατώντας όπλα μαλαματένια, πελώρια, θαύμα των ματιών να τα βλέπεις, πού δεν ταιριάζει σε άντρες θνητούς να τα φοράνε, αλλά σε Θεούς αθάνατους” (10). Υπάρχουν αρκετές αναφορές για την ανδρεία των Βισάλτων όπως στην μάχη της Πνύκας όπου διακρίθηκαν,καθώς και για τους Βρύγες της Βισαλτίας που αποδεκάτισαν στον Άθω τον στρατό του Μαρδόνιου το 492 π.Χ.Το βασίλειο των Βισάλτων αν και ήταν αρκετά μεγάλο(Από τα Κερδύλια περίπου ως την Ηράκλεια)ωστόσο το κέντρο φαίνεται να είναι στην περιοχή ανάμεσα στα χωριά Βέργη και Τερπνή,μιας και εκεί έχουν βρεθεί και τα σημαντικότερα ευρήματα(νομίσματα,αμφορείς,τάφοι, και κτίρια),καθώς η γεωστρατηγική θέση της περιοχής,ο άφθονος χρυσός,τα πολλά ποτάμια που διασχίζουν την περιοχή και ο Στρυμόνας αποτελούσαν έναν πραγματικό επίγειο παράδεισο για τους Βισάλτες.Δείτε στο παρακάτω βίντεο μια μικρή ιστορική αναδρομή στην Βισαλτία...(για αργές συνδέσεις αφήστε το βίντεο να "φορτώσει"2-3 λεπτά)

Click to play

Για να το δείτε καλύτερα πηγαίνετε στην Πηγή: Visaltis