Οι μυστηριώδεις μούμιες της Τακλαμακάν

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Μούμιες που έχουν βρεθεί στην κινεζική έρημο Τακλαμακάν, δυτικά της επαρχίας Ξινγιάνκ, έχουν αναστατώσει τον ευρωπαϊκό επιστημονικό κόσμο.
Τα χαρακτηριστικά των ταριχευμένων ανθρώπων δεν προσομοιάζουν με αυτά των λαών της περιοχής.
Αυτή ήταν η αφορμή ώστε να αρχίσει μια έρευνα για την καταγωγή των ανθρώπων που θάφτηκαν εκεί.
Χρονολογούνται από την εποχή του χαλκού και ανήκουν στο σύνολο των μέχρι τώρα ταφικών μνημείων που έχουν ένα κοινό όνομα: ‘τσέρτσεν’.
Στον συγκεκριμένο τύμβο βρέθηκε μια οικογένεια ‘τσέρτσεν’, ενός άνδρα, τριών γυναικών και ενός βρέφους.
Οι μούμιες φυλάσσονται σε μια γυάλα στο νέο μουσείο της Ουρουμκί πρωτεύουσας της επαρχίας Ξινγιάνγκ.
Για να εξακριβωθεί η καταγωγή των ταριχευμένων, έγινε ανάλυση DNA των τριχών της κεφαλής τους. Προς έκπληξη όλων οι γενετικές πληροφορίες που ελήφθησαν δείχνουν ότι πρόκειται για άτομα αρχαίας κελτικής καταγωγής. Συγκεκριμένα χαρακτηρίζονται ως μέλη της αρχαίας φυλής της Καληδονίας, της Κεντρικής Σκωτίας. Όπως είναι γνωστό οι Κέλτες στην αρχαιότητα είχαν εγκατασταθεί στη Γαλλία και στα βρετανικά νησιά.
Υπήρξε επικοινωνία μεταξύ των αρχαίων Κινέζων και των πρώιμων Κελτών;

‘Τακλαμακάν’ σημαίνει στην γλώσσα των εντοπίων της ερήμου ‘φύγε και μην ξαναγυρίσεις’, τι αναζητούσαν οι πρόγονοι των Κελτών την εποχή εκείνη στην αφιλόξενη έρημο της Κίνας;
Η ανδρική μούμια έχει καστανοκόκκινα μαλλιά ψηλά ζυγωματικά, μακριά μύτη, σαρκώδη χείλη και κοκκινωπή γενειάδα. Δύσκολα θα χαρακτηρίζονταν ως ασιατικής καταγωγής. Το μήκος του κορμιού του είναι περίπου ένα μέτρο και ογδόντα εκατοστά, και θάφτηκε φορώντας έναν υφασμάτινο κόκκινο χιτώνα με διαγώνια σχέδια και οι περικνημίδες του είναι από ριγωτό ύφασμα (όπως τα σκωτσέζικα υφάσματα). Μια από τις ταριχευμένες γυναίκες έχει ανοιχτόχρωμα καστανά μαλλιά, τα οποία είναι βουρτσισμένα και πλεγμένα μεταξύ τους. Το πρόσωπό της είναι χρωματισμένο με κυκλικές γραμμές και το νεκρικό φόρεμά της είναι ακόμη γυαλιστερό αν και έχουν περάσει τρεις χιλιάδες χρόνια. Ήταν εκεί ο βόρειος Δρόμος του Μεταξιού;
Τα σώματα είναι πολύ καλύτερα διατηρημένα από ότι οι αιγυπτιακές μούμιες.
Το μωρό ήταν τυλιγμένο με ένα όμορφο καφετί ύφασμα που ήταν δεμένο με ένα κόκκινο και μπλέ κορδόνι, και τα μάτια του ήταν καλυμμένα από κυανές πέτρες. Δίπλα στο παιδί βρέθηκε μια φιάλη φτιαγμένη από μαστό προβάτου.
Οι Τσέρτσεν χαρακτηρίζονται ως ειρηνική φυλή, αποδεικνύεται αυτό, από τα ελάχιστα όπλα που βρίσκονται σε παρόμοιους τύμβους. Το στοιχείο αυτό είναι και το χαρακτηριστικό γνώρισμα της ιδιόμορφης φυλής.

Αρίσταρχος Σάμιος εναντίον Nicolaus Copernicus

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Από τα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα άρχισε η αμφισβήτηση της ανακάλυψης του ηλιοκεντρικού συστήματος από το Πολωνό αστρονόμο Νικόλαο Κοπέρνικο (1473 –1543).Η αμφισβήτηση αυτή άρχισε όταν εδραιώθηκε η αναγέννηση στην Ευρώπη, κυρίως στο δέκατο όγδοο αιώνα, όταν, δηλαδή, άρχισαν να εκδίδονται τα βιβλία των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων κατά χιλιάδες, και μάλιστα, όχι μόνον στην λατινική γλώσσα, που ήταν, μέχρι τότε, η γλώσσα της διανόησης αλλά και στις εθνικές λαϊκές γλώσσες της Ευρώπης.
Τότε, κυριολεκτικά, δόθηκε η δυνατότητα της πρόσβασης σε αυτά, σε έναν μεγάλο αριθμό διανοουμένων. Η διακίνηση αυτή των ιδεών με την πρόοδο της τυπογραφίας, προσέδωσε βάθος τους πνευματικούς ορίζοντες, θρυμματίζοντας συγχρόνως το πολιτικό στερεότυπο της καθεστηκυίας τάξης καθώς και το ασφυκτικό στερέωμα της παπικής κοσμοθεωρίας.
Έτσι, πριν μερικούς αιώνες, ξαφνικά, αλλάξανε τα δεδομένα. Το παρελθόν των Ελλήνων δεν ήταν μόνο η μυθολογία τους, οι ελληνοπερσικοί πόλεμοι, και οι αλεξανδρινές κατακτήσεις.
Υπήρχε ένας τεράστιος πνευματικός πλούτος, που για αιώνες, για τους γνωστούς μας λόγους, ό, τι κατόρθωσε να διασωθεί, κρατήθηκε στο σκοτάδι.
Σύμφωνα με τον Όμηρο αλλά και τον Ησίοδο η γη ήταν ένας επίπεδος δίσκος που περιβάλλονταν από τον ποταμό ‘ωκεανό’ που περιφέρονταν γύρω από αυτήν (ἀψόροος) και πάνω από αυτόν βρισκόταν σε σχήμα ημισφαίριου, ο κόσμος.
Στα ομηρικά έπη αλλά και στα κείμενα του Ησίοδου γίνονται αναφορές για:
Τον ήλιο, τη σελήνη, το άστρο της αυγής, το άστρο της δύσης, πλειάδες, υάδες, Ωρίωνα, Σείριο, ο Κύων του Ωρίωνος, ο Βοώτης, η Μεγάλη Άρκτος, ο Αρκτούρος. Και δεν είχανε μόνον μυθολογική αναφορά, η Καλυψώ συμβούλεψε το Οδυσσέα πως για να φθάσει στην πατρίδα του, πρέπει να έχει τη Μεγάλη Άρκτο πάντα αριστερά του. Ήταν, δηλαδή, και σημείο προσανατολισμού.
Ήταν ένα μύθευμα πως η γη ήταν ένας δίσκος στη μέση του Ωκεανού; Όχι. Υπάρχει μια αλήθεια, αλλά δεν είναι, όμως, των χρόνων του Ομήρου. Σήμερα πιστεύουμε πως υπήρξε μια ήπειρος στον πλανήτη μέσα στον ωκεανό και λόγω των υποχθόνιων πλακών της γης, αυτή, διασπάστηκε σε πέντε ηπείρους που ολοένα απομακρύνονται.
Μιλήσαμε πιο πάνω για την αμφισβήτηση της ανακάλυψης του ηλιοκεντρικού συστήματος από τον Κοπέρνικο.
Κι αυτή προήλθε μέσα από τα ελληνικά κείμενα. Προήλθε πρωτευόντως από τη θεωρία που ανέπτυξε ο Έλληνας αστρονόμος και μαθηματικός Αρίσταρχος ο Σάμιος (310– περίπου 230 π.Χ.).Ήταν ο πρώτος που τοποθέτησε στο κέντρο του ηλιακού συστήματός μας τον ήλιο και όχι τη γη, όπως ήταν μέχρι τότε.Ακόμη όμως, και σήμερα, υπάρχει η άποψη πως η ανακάλυψη αυτή είναι του πολυμαθούς διανοητή της αναγέννησης, Νικόλαου Κοπέρνικου.
Αν κανείς επισκεφθεί τις γνωστές παγκόσμιες εγκυκλοπαίδειες, αν επισκεφθεί ιστοσελίδες που αναφέρονται στο ‘ηλιοκεντρικό σύστημα’, θα διαπιστώσει πως ο Κοπέρνικος παρουσιάζεται ως ‘ο άνθρωπος που άλλαξε τον μέχρι τότε γνωστό κόσμο’. Έναν κόσμο, που ακολουθούσε τα πρότυπα του αστρονόμου Πτολεμαίου. Ότι, δηλαδή, η Γη ήταν το κέντρο του Κόσμου. Η ανατροπή αυτού του κόσμου έγινε από το εξάτομο έργο του, που τιτλοφορείται:
Nicolai Copernici Τorinensis: De_revolutionibus orbium coelestium, MDXLIII .(Νικόλαου Κοπέρνικου του Τορίνου: Για τις περιστροφές των ουράνιων σφαιρών. 1543)

Επιχειρώντας να κάνουμε μια σύντομη ανασκόπηση για την αστρονομία, πριν φθάσουμε στα χρόνια του Αρίσταρχου έχουμε, ήδη, τις πρωταρχικές αναφορές μετά από τον Όμηρο και τον Ησίοδο.
Όλοι οι φιλόσοφοι της αρχαίας Ελλάδας ήταν πρώτιστα αστρονόμοι.
Έτσι έχουμε τις αστρονομικές αναφορές από τους:
Θαλή, Αναξίμανδρο, Πυθαγόρα, Ξενοφάνη, Ηράκλειτο, Παρμενίδη, Αναξαγόρα, Εμπεδοκλή, πυθαγόρειους σοφιστές, τους ατομιστές Λεύκιππο και Δημόκριτο, Οινοπίδη το Χίο, Πλάτωνα, την ομοκεντρική θεωρία του Εύδοξου, του Καλλίππου και του Αριστοτέλη, επίσης του Ηρακλείδη του Ποντικού.Τουλάχιστον, αυτούς εμείς γνωρίζουμε από τα έργα τους, μέχρι τα χρόνια του Αρίσταρχου. Ένα, πράγματι, πολύ πλούσιο αστρονομικό παρελθόν.

Μια αρκετά ενδιαφέρουσα μελέτη του sir Thomas Heath έχει το Τίτλο «Αρίσταρχος ο Σάμιος, ο αρχαίος Κοπέρνικος», που εκδόθηκε πριν από έναν περίπου αιώνα, δίδει αρκετά διαφωτιστικά στοιχεία από το έργο του Έλληνα αστρονόμου.
Όπως σημειώνεται, η πραγματεία του Αρίσταρχου του Σάμιου, «Περί μεγεθών και αποστημάτων ηλίου και σελήνης» μεταφράστηκε στα λατινικά, από τον Γεώργιο Βαλλά και εκτυπώθηκε για πρώτη φορά το 1488, όπως συγκεκριμένα γράφει ότι αυτή έγινε με παραγγελία: ‘per Anton. De Strata’ και δεύτερη έκδοση δέκα χρόνια μετά (1498), παραγγελία: ‘per Simonen Papiensem dictum Bevilaquam’ (τα στοιχεία είναι παρμένα από την: Fabricius Bibliotheca Graeca, iv. 19, Harles).
Κατόπιν εκδόθηκε με μετάφραση του ‘αξιοθαύμαστου και ακούραστου’ Κομμαντίνου, το 1572, μετά την έκδοση της πραγματείας του Κοπέρνικου, με τον τίτλο:
«Aristarchi de magnitudinibus at distantiis solis et lunae libeeer cum Pappi Alexandrini explicationibus quibusdam a Federico Commandino Urbinate in latinum converses et commentaries illustratus. Pisauri»

Ο Κοπέρνικος σαφώς και είχε μελετήσει την πρώτη ή την δεύτερη έκδοση του Αρίσταρχου αφού:
«In a manuscript of De revolutionibus, Copernicus wrote, "It is likely that ... Philolaus perceived the mobility of the earth, which also some say was the opinion of Aristarchus of Samos", but later struck out the passage and omitted it from the published book”
Δηλαδή,
«Σε ένα χειρόγραφο του βιβλίου De revolutionibus ο Κοπέρνικος έγραψε: ‘ είναι πιθανόν ότι … ο Φιλόλαος αντιλήφθηκε την κίνηση της γης, η οποία επίσης μερικοί λένε πως ήταν η άποψη του Αρίσταρχου του Σάμιου’, αλλά αργότερα το διέγραψε και δεν το ενσωμάτωσε στο βιβλίο που δημοσιεύθηκε».
Έτσι παρατηρούμε πως ο Κοπέρνικος, σαφώς, και απέκρυψε τις ιδέες, τις απόψεις και τις αποδείξεις του Αρίσταρχου για να καρπωθεί μια ανακάλυψη που ήταν γνωστή χίλια οκτακόσια χρόνια πριν από αυτόν.



Φωτο: Χαλκογραφία 'το σύστημα του Κοπέρνικου', 1660.

Ετρουσκικά, γιατί όχι και ελληνική ερμηνεία;

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος


Ερευνώντας κανείς τις ετρουσκικές επιγραφές διαπιστώνει πως εκτός του ότι ο αρχαίος λαός της ιταλικής χερσονήσου χρησιμοποιεί το ελληνικό αλφάβητο, ήδη, από τον έβδομο αιώνα π.Χ. υπάρχει και μια νοηματική συγγένεια των λέξεων, της γλώσσας του με την αρχαία ελληνική.

Δεν το βρίσκω ορθό, επιγραφολόγοι και αποκωδικοποιητές των αρχαίων ετρουσκικών λέξεων, να παραβλέπουν τελείως την αρχαία ελληνική γλώσσα στις προσπάθειες αποκρυπτογράφησης που πραγματοποιούν.
Επειδή το αλφάβητο των Ετρούσκων προέρχεται από το αρχαίο Ευβοϊκό, οφείλει κανείς στις μεθόδους του να ενσωματώνει και την ελληνική γλώσσα.

Θα παρουσιάσουμε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα. Επιχειρείται η αποκωδικοποίηση μιας φράσης που είναι γραμμένη στο τοίχωμα ενός ετρουσκικού αρύβαλλου που βρέθηκε στη μέση Ιταλία.

Σημειώνουμε πως η καθιερωμένη λέξη ἀρύβαλλος (aryballos) στη διεθνή αρχαιολογία προέρχεται από το σκεύος του αρυβάλλου, κυκλικό ή σφαιροειδές πήλινο βάζο διαφύλαξης ή αποθήκευσης οίνου και ελαίου. (Σύνθετη λέξη εκ του ἀρύειν και βάλλειν –σηκώνω το καπάκι και βάζω).

Αναφέρονται αυτά τα επεξηγηματικά για να προϊδεάσουν τη λογική που ακολουθεί ένας ειδικός που επιχειρεί να προβεί σε αποκρυπτογράφηση μιας επιγραφής.
Έτσι έχουμε τον παρακάτω αρύβαλλο με την επιγραφή στο τοίχωμά του:

Και αν βάλουμε στη σειρά τις λέξεις:



Μεταφερόμενη αυτή η επιγραφή στο σημερινό τρόπο γραφής έχει ως εξής, σύμφωνα με τη μέθοδο αποκρυπτογράφησης που ακολουθήθηκε:

MvLAKAS: SELA: ASKA MIELE IUAN (IFAN)

Και δίδεται ερμηνεία βασισμένη στη λατινική γλώσσα.

Έτσι η λέξη MvLAKAΣ προέρχεται από το λατινικό ρήμα mollesco-ere που θα πεί μαλάσομαι, μαλακούμαι.

Η λέξη ΣELA από το λατινικό sella-e= καρέκλα Καθώς και ιταλικά selle, γαλλικά selle, αγγλικά seller, to saddle. Υπονοείται κάθισμα, θέση τροφής.

Η λέξη AΣKA από τη λατινική esca-ae που θα πει: έδεσμα, τροφή

Η λέξη MIELE από το λατινικό mel, mellis, το μέλι και ιταλικά miele

Η λέξη IFAN από τη λατινική aevum-i, aevus-I, ο αιώνας ή evan, ευάν, ονομασία του Βάκχου.

Έτσι έχουμε τις λέξεις:

Μαλακούμαι (ή παραβάλεται η νεοελληνική λέξη ‘Μαλάκας’ (!)), θέση, τροφή, μέλι, Ευάν (Βάκχος)

Που τις αποδίδει ο αποκρυπτογράφος ως εξής στην αγγλική:
"You soften the seat of food the honey of Bacchus / Dionysus”

Δηλαδή,

«Μαλακώνεις το κατέβασμα των τροφών με το μέλι του Βάκχου»


Αν τώρα χρησιμοποιούσαμε την αρχαία ελληνική γλώσσα:

Θα μπορούσαμε να πούμε πως

Το ΜΛΑΚΑΣ προέρχεται από το Μίλαξ –ακος είναι η αγριάμπελος (Ευρυπίδη: Βάκχαι).

Η Σέλα= ο λαμπερός, ο φωτεινός (βόρειο Σέλας, Σελήνη, Σελλοί)

Ο ΑΣΚΑ = ασκός,

Το ΜΙΕΛΕ=εκ του μελίζω, άδω μέλος, ψάλλω

Και το ΕΥΑΝ =Κραυγή των βακχευόντων, ως τα εὖα, εὐοῖ

Και θα απέδιδε παραπλήσια ερμηνεία με αυτή που αποδόθηκε παραπάνω.

«Με το λαμπερό ασκό της αγραμπέλου τραγουδώ το Βάκχο»

Γιατί όχι;

Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

 

Καλάς, απαγωγή Έλληνα δασκάλου, τι πρωτοέγραψε η πακιστανική εφημερίδα

Η πακιστανική εφημερίδα που πρωτοανέφερε την απαγωγή του Έλληνα δάσκαλου στην περιοχή των Καλάς.

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Ο Έλληνας δασκάλος Θανάσης Λερούνης που βρισκόταν στην περιοχή των Καλάς, έχει ιδρύσει το Μουσείο της περιοχής της Μπαμπορέϊτ στην κοιλάδα Καλάς. Εδώ και πολλά χρόνια προσπαθεί να διασώσει ότι έχει απομείνει από τους απογόνους των στρατευμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου και να τα διαφυλάξει.

Η απαγωγή του έχει δημιουργήσει πολλά ερωτηματικά και οι έρευνες γίνονται προς όλες τις κατευθύνσεις.

Κατά την απαγωγή του, λίγο πριν ξημερώσει την περασμένη Τρίτη, σκοτώθηκε ένας από τους δύο αστυνομικούς που είχαν οριστεί από την κυβέρνηση για την προστασία του. Φονταμενταλιστικοί μουσουλμανικοί κύκλοι δεν έβλεπαν θετικά την παρουσία του στην περιοχή.
Αγγλικά δημοσιεύματα μιλούν ως δράστες της απαγωγής τους Ταλιμπάν. Ωστόσο μυστήριο ακόμη καλύπτει τα αίτια της απαγωγής αυτής.

Μεταφέρουμε το κείμενο της πακιστανικής εφημερίδας, "Down", στα ελληνικά:

Pakistan- CHITRAL 08/09/2009

Ένοπλοι απήγαγαν ένα Έλληνα υπήκοο από την κατοικία του, στην κοιλάδα του Καλάς, αφού σκότωσαν τη φρουρά του νωρίς το πρωί της Τρίτης.
Η αστυνομία ανέφερε πως ο ελληνικής καταγωγής Θανάσης Λερούνης κοιμόταν στο δωμάτιό του, μέσα στο Μουσείο των Καλάς, όταν είκοσι περίπου μασκοφόροι έσπασαν την πόρτα, εισέβαλαν στο κτίριο και τον απήγαγαν.
Ένας αστυνομικός από την ασφάλειά του που προέβαλε αντίσταση δολοφονήθηκε.
Ο κ. Αθανάσιος Λερούνης ζει στην κοιλάδα εδώ και 15 χρόνια, συμμετείχε σε ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα για την κοινότητα Καλάς.
Εργαζόταν στην αποπεράτωση ενός κτιρίου, τριών χώρων, όπου σκόπευε να συντηρήσει και να διαφυλάξει τον μοναδικό πολιτισμό της περιοχής.
Ένα μέρος του κτιρίου λειτουργεί ως σχολείο πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, όπου ο κ. Λερούνης εργάζεται ως δάσκαλος.
Η Κυβέρνηση είχε διαθέσει πέντε αστυνομικούς για την ασφάλειά του, αλλά στην διάρκεια του συμβάντος υπήρχαν μόνον δύο, οι υπόλοιποι είχαν άδεια.
Τον άλλον δάσκαλο του σχολείου, τον Αχμέρ Χαν Καλάς, που βρισκόταν μέσα στο κτίριο, τον φιμώσανε και τον δέσανε σε μια κολώνα.
Η κοιλάδα είναι ακριβώς δίπλα στην περιοχή του Νουριστάν του Αφγανιστάν και όπως πιστεύεται ο κ. Λερούνης μεταφέρθηκε στο Νουριστάν.
Η επικήδειος ακολουθία, για το δολοφονημένο αστυνομικό, έλαβε χώρα στο Σαχί Μασχίντ και η ταφή του έγινε στο χωριό του Κόστ, στο Άνω Χιτράλ.
Στη κηδεία παραβρέθηκε ο ανώτατος αξιωματικός της αστυνομίας της περιοχής του Χιτράλ, ναζίμ Μαγκφιράτ Σαχ.

Σημ. δες νεότερη ανάρτηση εδώ

Ο Μυστικός Κόσμος των Ινδικών και Ελληνικών Κειμένων

Ο πτερωτός ίππος, Πήγασος, με τις Ναϊάδες

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Υπήρξαν στο παρελθόν ιπτάμενες ανθρώπινες κατασκευές;
Υπάρχει μια διαχεόμενη πεποίθηση πως ερευνητές και επιστήμονες γνωρίζουν πάρα πολλά για έναν παγκόσμιο πολιτισμό που χάθηκε. Τα στοιχεία που υπάρχουν και κρατούν αδημοσίευτα, είναι απρόσιτα, ‘ερμητικά’ κλειστά, στην μάζα των ανθρώπων (εδώ πάει η λέξη ‘μάζα’).Οι αναφορές του Πλάτωνα στον Τίμαιο και τον Κριτία για τον χαμένο πολιτισμό της Ατλαντίδας, για υποβρύχια και ιπτάμενα αντικείμενα καθώς και οι αναφορές της ινδικής μυθολογίας για τα περίφημα ‘βιμάνας’ - ιπτάμενα αντικείμενα, έχουν εξάψει την φαντασία του ανθρώπινου πνεύματος τα τελευταία δυόμισι χιλιάδες χρόνια!
Πέρσι, τον Αύγουστο, οργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο Πατρών και συγκεκριμένα από το Τμήμα Μηχανολόγων και Αεροναυπηγών Μηχανικών & Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Μηχανικής, ένα διεθνές συνέδριο στην αρχαία Ολυμπία με θέμα: «Επιστήμη και τεχνολογία στα Ομηρικά Έπη».Ζουμερά σημεία του συνεδρίου ήταν οι διαπιστώσεις για μια ανώτερη τεχνολογία της αρχαϊκής εποχής.
Διαβάζουμε μερικά από τα συμπεράσματα του συνεδρίου αυτού:
«...Στην Ιλιάδα βρίσκεται η πρώτη αναφορά σε προηγμένα σύνθετα υλικά και συγκεκριμένα στις περιγραφές της κατασκευής και της συμπεριφοράς στη μάχη των ασπίδων του Αχιλλέα και του Αίαντα. Δίνονται επαρκή δεδομένα την ανακατασκευή και την πλήρη δομική τους ανάλυση, πράγμα που επέτρεψε την πλήρη μελέτη τους, η οποία και απέδειξε ότι οι επακόλουθες περιγραφές για τη συμπεριφορά τους στη μάχη είναι απόλυτα ακριβείς και επιστημονικά ορθές.
»Το ελληνικό Δωδεκάθεο περιλάμβανε τον Ήφαιστο, ένα θεό-τεχνίτη, στο σιδηρουργείο του οποίου λειτουργούσε το πρώτο πλήρως αυτοματοποιημένο εργοστάσιο. Ο ίδιος ο θεός είχε ως βοηθούς δυο μεταλλικά κορίτσια με ανθρώπινες ιδιότητες, πράγμα που κατά τον Isaac Asimov αποτελεί την πρώτη αναφορά σε ρομπότ. Περισσότερες αναφορές σε ρομπότ βρίσκουμε σε άλλες ραψωδίες της Ιλιάδας και της Οδύσσειας, καθώς και σε σκάφη με εκπληκτικές δυνατότητες αυτοπρόωσης και πλοήγησης.
”Στην Οδύσσεια οι οδηγίες της Κίρκης προς τον Οδυσσέα πώς να διασχίσει με ασφάλεια το στενό της Σκύλλας και της Χάρυβδης, αναλύθηκαν με σύγχρονους αριθμητικούς κώδικες και αποκάλυψαν βαθιά γνώση Δυναμικής των Ρευστών. Επίσης βρίσκουμε ακριβέστατα διατυπωμένες πολλές αρχές της φυσικής επιστήμης, όπως της καμπυλόγραμμης κίνησης και του ερπυσμού των υλικών.»
Στο ενδιαφέρον αυτό συνέδριο αναφέρθηκαν πολύ σημαντικά πράγματα που ανοίγουν ορίζοντες στο νου και τρέφουν άμετρα την φαντασία μας.
Ο Όμηρος, εξάλλου, στα έπη του, περιγράφει τις αστραπιαίες μετακινήσεις των ολύμπιων θεών στον αιθέρα με μεταλλικά άρματα. Μας δίνει, με τον τρόπο αυτόν, την υπόνοια μιας μυστηριώδους θεϊκής τεχνολογίας πολύ ανώτερης του ανθρώπου της εποχής εκείνης.
Λέει ο Όμηρος στην Ιλιάδα του, για παράδειγμα, πως η Ήρα πέταξε από τον Όλυμπο πάνω από τα Πιέρια όρη, την Ημαθία, τα βουνά της Θράκης χωρίς να πατάνε οι φτέρνες της στις κορυφές των βουνών και από τον Άθω κατηφόρησε και ‘προσγειώθηκε’ στη Λήμνο:
«Ἥρη δ᾽ ἀΐξασα λίπεν ῥίον Οὐλύμποιο,
Πιερίην δ᾽ ἐπιβᾶσα καὶ Ἠμαθίην ἐρατεινὴν
σεύατ᾽ ἐφ᾽ ἱπποπόλων Θρῃκῶν ὄρεα νιφόεντα
ἀκροτάτας κορυφάς· οὐδὲ χθόνα μάρπτε ποδοῖιν·
ἐξ Ἀθόω δ᾽ ἐπὶ πόντον ἐβήσετο κυμαίνοντα,
Λῆμνον δ᾽ εἰσαφίκανε πόλιν θείοιο Θόαντος. ”
(Ιλιάς 225)
Όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος έκτισε την Κωνσταντινούπολη έφερε σε αυτήν το άρμα του Δία που το οδηγούσαν πύρινα άλογα:
«Διός άρμα εν τετράσιν ίπποις πυρίνοις, ιπτάμενον παρά δύο στηλών, εκ παλαιών χρόνων υπάρχον»(Scriptores originum Constantinopolitarum 1 (Leipzig 1901, ανατ. 1975), σελ. 41-42.)

Αν ασχοληθεί κανείς, ελάχιστα με το θέμα αυτό, θα παρατηρήσει αμέσως μια ομοιότητα της ομηρικής περιγραφής με τα αναφερόμενα στα ινδικά κειμένα Βέδας.
Στα Βέδας ο Ήλιος και η Ίνδρα, αλλά και άλλοι βεδικοί θεοί μετακινούνταν πετώντας με ιπτάμενα άρματα που τα τραβούσαν ζώα, συνήθως άλογα εκτός από το θεό Πουσάν που το άρμα του το τραβούσαν αίγες.
Περιγράφονται, μάλιστα, και αερομαχίες με τα παράξενα αυτά ιπτάμενα αντικείμενα που ανήκουν στο προϊστορικό παρελθόν.
Αναφέρονται, επίσης, στα παμπάλαια ινδικά κείμενα τα λεγόμενα "agnihotra-vimana", και επειδή στα σανσκριτικά ‘agni’ σημαίνει φωτιά, θεωρούνται ιπτάμενα οχήματα που ωθούνταν από τη φωτιά.
Αναφέρονται, ακόμη, τα "gaja-vimana" , οπου ‘gaja’ στα σανσκριτικά σημαίνει ελέφαντας. Αυτά θεωρούνται ιπτάμενα βαρέως τύπου.

Στην ελληνική μυθολογία έχουμε τον Όλυμπο που βρίσκεται πάνω από τα νέφη και ετυμολογείται ως Ολύν-πους. Το Ολύν από το ρήμα όλλυμι, τόπος που δεν τον έχει πατήσει πόδι, απάτητος, δηλαδή, όπως έχουμε την αρχαία πόλη της Μακεδονίας Όλυν-θος (όπου το όλυν- έχει το νόημα του άνευ, δηλαδή Όλυν-θος = άνευ άνθος, όλυνθος λέγεται και η συκιά, το δέντρο, δηλαδή, που δεν βγάζει άνθη).
Στα κείμενα Βέδας έχουν τη Βιμάνα. Βρετανοί επιστήμονες θεωρούν τη βεδική λέξη ως σύνθετη: Βι-Μάνα, την επεξηγούν ως χώρο, κατοικία των αρχαίων θεών. Θα μπορούσαμε να το παραβάλουμε ως Γη-Μάνα, που υποδηλώνει μια άλλη πατρίδα, την μητέρα της Γης...
Με τη λέξη Βιμάνα υποδηλώνεται και το τέμπλο των ινδουϊστικών ναών.
Η σύγκριση των δύο μυθολογιών της Ινδικής και της Ελληνικής γίνεται αυθόρμητα αφού τα στοιχεία τους είναι κοινά.

Αν λάβουμε, εξάλλου, τις μαρτυρίες του Στράβωνα που αναφέρεται σε παμπάλαια κατάληψη της Ινδίας από τον Ηρακλή και το Διόνυσο, θα μπορούσαμε να εικάσουμε πως η ινδική μυθολογία βασίζεται στην αρχαία ελληνική.
Γράφει ο Έλληνας γεωγράφος Στράβων για το απώτατο ελληνικό παρελθόν της Ινδίας:
«...παρ΄ Ἰνδῶν ...κρατῆσαι τῆς μεθ΄ Ἡρακλέους καὶ Διονύσου»(Στράβων 15.1.6)δηλαδή, “την Ινδία κατέκτησε ο Ηρακλής και μετά ο Διόνυσος’’

Άλλωστε οι ίδιοι οι Ινδοί, παραδέχονται πως ο Ινδός θεός Σκάνδρα, προέρχεται από την ελληνική μυθολογία (δές άρθρο μου Καταραγκάμα ,Διόνυσος και Αλέξανδρος).
Τα ιπτάμενα άρματα ή αντικείμενα υπάρχουν στα ελληνικά και ινδικά κείμενα αλλά τοιχογραφίες σχετικές με τα αντικείμενα αυτά έχουν βρεθεί σε πολλά σημεία της Γης. Έχουν εντοπιστεί στην Ευρώπη, στην Αφρική, στην Αυστραλία, στην Κεντρική Αμερική. Χρονολογούνται κυρίως από το 10.000 έως 3.000 π.Χ. Πολλά νεότερης περιόδου (1η χιλιετία μ.Χ.) υπάρχουν στην Κεντρική Αμερική.
Ήταν δημιουργήματα ανθρώπινης φαντασίας ή αναπαράσταση πραγματικών εικόνων;
Και αν δεν ήταν δημιουργήματα της φαντασίας του, ήταν γήινα αντικείμενα ή όντα που εισέβαλαν από το διάστημα;
Αναδύεται, πραγματικά, ένας μυστικός κόσμος μέσα από τα κείμενα, μέσα από τις απεικονίσεις. Ένας κόσμος που ξέρει καλά να καλύπτει τα ίχνη του...

Τμήμα αρχαίας περγαμηνής βρέθηκε στο Σινά

Ο Σιναϊτικός Κώδικας του 350 μ.Χ., όπως δημοσιεύεται από τη Βρετανική Βιβλιοθήκη

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος


Η παρατηρητικότητα και η διάθεση για έρευνα έφεραν την ανακάλυψη ενός μικρού χαμένου κομματιού από αρχαία περγαμηνή γραμμένη στα ελληνικά, που αρκετά φύλλα της βρίσκονται στην βιβλιοθήκη του Λονδίνου.
Πριν λίγο καιρό δημοσιεύθηκε στην βρετανική εφημερίδα «Independent» η είδηση πως ένας Έλληνας μεταπτυχιακός φοιτητής σε έρευνα για την διατριβή του, ανακάλυψε σε μοναστήρι του Σινά ένα αρχαίο χειρόγραφο του 350 μ.Χ. γραμμένο στα ελληνικά.
Η είδηση έκανε το γύρω του κόσμου για το σπάνιο εύρημα αλλά και για τον Έλληνα φοιτητή του βρετανικού πανεπιστημίου.
Πρόκειται για το Νικόλαο Σαρρή, 30 ετών που τελείωσε συντηρητής αρχαιοτήτων στη Βρετανία και έκανε την ανακάλυψη στη βιβλιοθήκη της μονής της Αγίας Αικατερίνης του όρους Σινά.
















Φώτο: Ο αρχαίος κώδικα γραμμένος στην ελληνική

«Μελετούσα βιβλιοδεσίες που βρίσκονται στο Σινά», είπε ο σπουδαστής, «για τη διδακτορική διατριβή μου και ξαφνικά αυτό το απόσπασμα του χειρογράφου τράβηξε την προσοχή μου. Μόνο αν κάποιος μελετούσε προσεκτικά και ψαχούλευε καλά αυτήν τη βιβλιοδεσία θα μπορούσε ίσως να το προσέξει και να καταλάβει πως κάτι υπάρχει».
Βρήκε το χαμένο, μέχρι τώρα, απόσπασμα του Codex Sinaiticus (Σιναϊτικός Κώδικας),καθώς περιεργαζόταν φωτογραφίες χειρογράφων στη βιβλιοθήκη της αναφερόμενης μονής.
Η εν λόγω Βίβλος, γραμμένη στα ελληνικά πάνω σε δέρμα ζώου, είναι η αρχαιότερη γνωστή. Τα φύλλα του ανεκτίμητης αξίας βιβλίου είχαν μοιραστεί σε τέσσερα σημεία, μεταξύ των οποίων η μονή της Αγίας Αικατερίνης και η βιβλιοθήκη του Λονδίνου, στην οποία υπήρχε το μεγαλύτερο τμήμα της από το 1933, όταν η πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση πούλησε τη συλλογή της στη Βρετανία.
Στο πέρασμα των αιώνων η αρχαία περγαμηνή χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές από τους μοναχούς της μονής της Αγίας Αικατερίνης για το δέσιμο βιβλίων (των σκληρών εξωφύλλων τους), τόσο επειδή ήταν αρκετά σκληρή όσο κι επειδή ήταν εξαιρετικά δύσκολο να βρουν περγαμηνές στην περιοχή.
Ο Νίκος Σαρρής ειδοποίησε το βιβλιοθηκάριο του μοναστηριού, πατέρα Ιουστίνο πως θα ήθελε να δει από κοντά όσα είδε στις φωτογραφίες. Στο δέσιμο είναι ορατό μόλις το ένα τέταρτο του αποσπάσματος, ωστόσο ύστερα από προσεκτική έρευνα ο πατέρας Ιουστίνος επιβεβαίωσε ότι το άγνωστο απόσπασμα της Βίβλου βρέθηκε. Δήλωσε, μάλιστα, ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η σύγχρονη τεχνολογία για να εντοπιστεί πόσα κείμενα υπάρχουν στην περγαμηνή, η οποία έχει χρησιμοποιηθεί για το δέσιμο άλλου βιβλίου, χωρίς να χρειαστεί αυτό να καταστραφεί.

Διασωθέν τμήμα από τον αρχαίο πάπυρο του Σιναϊτικού Κώδικα

Το συγκεκριμένο που βρέθηκε αναφέρεται στην αρχή του κεφαλαίου του Ιησού του Ναυή (κεφάλαιο 1, στίχος 10) στον οποίο προειδοποιεί τα παιδιά του Ισραήλ καθώς μπαίνουν στη γη της επαγγελίας.
«Παλιά, για να δέσουν βιβλία χρησιμοποιούσαν παλιά φύλλα και παλιές περγαμηνές. Έτσι ακριβώς ήταν και αυτό το σπάραγμα» λέει ο ίδιος και συμπληρώνει: «Προφανώς είχε χρησιμοποιηθεί από κάποιον ως εσώφυλλο, το οποίο ήταν λίγο κρυμμένο και δεν φαινόταν καλά».
Ο κ. Σαρρής τόνισε πως το εύρημά του ήταν ιδιαίτερα σημαντικό γιατί δίνει το έναυσμα για περαιτέρω έρευνα. Στην βιβλιοθήκη του μοναστηριού υπάρχουν τουλάχιστον 18 βιβλιοδεσίες που έγιναν από τους ίδιους δύο μοναχούς που είχαν επαναχρησιμοποιήσει τον κώδικα.
« Δεν ξέρουμε αν θα βρούμε περισσότερους κώδικες στα άλλα βιβλία, αλλά μια έρευνα, ωστόσο, θα άξιζε το κόπο», είπε ο Σαρρής.

Μια σελίδα του κώδικα που βρίσκεται στη βρετανική βιβλιοθήκη.

Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

ΤΑ ΦΟΒΕΡΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ της 6ης προς 7η Σεπτεμβρίου 1955

Δυστυχώς τα ξεχάσαμε όλα αυτά λες και δεν συνέβησαν ποτέ...

Οι ορδές των Τούρκων βαρβάρων σε ανθελληνικό παραλήρημα ρατσισμού και εθνικισμού, κατά τη διάρκεια των βανδαλισμών εναντίον των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης

Αναδημοσίευση από το Blog Αιγαίο

Το άρθρο που ακολουθεί μας το έστειλε ο φίλος του ιστολογίου μας, Dr.Ing.N.Malakis και τον ευχαριστούμε ιδιαίτερα γι' αυτό.

Επειδή οι νεώτεροι δεν γνωρίζουν και οι παλαιότεροι ... συνεχώς αποδημούν ... , καλό είναι να ειπωθεί τι συνέβη στην Κωνσταντινούπολη και την Σμύρνη τον Σεπτέμβριο 1955 ...!

Η Αγγλική Κυβέρνηση σε συνεργασία με την Αγγλική Κυβέρνηση και το εκτελεστικό της όργανο, την British Intelligence Service η οποία είχε στην Αθήνα την έδρα της στην Οδό Πλουτάρχου 5, απεφάσισαν με μια δυναμική ενέργεια να κτυπήσουν τον μαχόμενο Ελληνισμό, να τον τρομοκρατήσουν και να τον αναγκάσουν να σταματήσει να ζητά τα δίκαιά του στην Κύπρο και να αγωνίζεται γι’ αυτά!

Ο Άγγλος πρεσβευτής Σερ Τσαρλς Πηκ, είχε ήδη προειδοποιήσει την Ελληνική Κυβέρνηση πως αν δεν σταματήσει ο Κυπριακός Αγώνας, η Αγγλία επρόκειτο να ανακινήσει το «Μακεδονικό».

Επειδή όμως θα έθετε εν κινδύνω την συνεργασία της Δύσεως με τον άρτι αυτομολήσαντα από το σοβιετικό μπλοκ, τέως πράκτορα των Άγγλων και μετά των Αμερικανών, Γιόσιπ Μπροζ, αλλέως πως «Τίτο», για τον οποίο η ύπαρξη της Ελληνικής συνεργασίας ήταν απαραίτητη, δεν προχώρησαν ! Αντίθετα ακολούθησαν την άλλη οδό που είχαν ήδη δρομολογήσει μέσω της Τουρκίας, απεφάσισαν δηλαδή, κατόπιν συνεννοήσεως με την Τουρκική Κυβέρνηση, να χρησιμοποιήσουν την Τουρκία σε μια προσπάθεια εκφοβισμού και καταπτοήσεως των Ελλήνων.

Η τότε τουρκική κυβέρνηση υπό τους: πρόεδρο δημοκρατίας Τζελάλ Μπαγιάρ, πρωθυπουργό Αντνάν Μεντερές [πήρε το όνομα Μεντερές, διότι είχε κατασφάξει πολλούς Έλληνες και τους γενναίους έφηβους Έλληνες προσκόπους που προσπάθησαν να σταματήσουν τους Τούρκους ατάκτους στον ποταμό Μαίανδρο (τουρκιστί Μεντερές)], υπουργό Εξωτερικών Ζορλού, υπουργό Εσωτερικών Γκεντίκ, σε συνεννόηση με τους Άγγλους οργάνωσε Πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως και της Σμύρνης. Πριν γίνει η επίθεση του τουρκικού όχλου, οι ιδιοκτησίες και οι κατοικίες των Ελλήνων σημαδεύτηκαν με έναν κόκκινο σταυρό και ετέθη σε λειτουργία το από καιρό οργανωμένο λεπτομερές και πλήρες σχέδιο για την καταστροφή των Ελλήνων. Ως έναυσμα του σχεδίου, χρησιμοποιήθηκε ο Τούρκος "φοιτητής" του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Οκτάν Ενγκίν, ο οποίος μετέφερε τα εκρηκτικά στην Θεσσαλονίκη, καθώς και το προσωπικό του κτηρίου του Τουρκικού Προξενείου Θεσσαλονίκης, κτήριο στο οποίο «φημολογείται» πως γεννήθηκε ο Μουσταφά Κεμάλ. Εξερράγη μέρος των εκρηκτικών στο προαύλιο του Τουρκικού Προξενείου Θεσσαλονίκης τα οποία είχαν τοποθετηθεί από τους ίδιους τους υπαλλήλους του προξενείου, χωρίς να προκληθούν ιδιαίτερες ζημίες στο κτήριο.

Ο τότε Νομάρχης Θεσσαλονίκης και ο Διοικητής Χωροφυλακής, οι οποίοι ήσαν τότε ικανότατοι λειτουργοί του Ελληνικού κράτους, έδρασαν ταχύτατα. Βρέθηκε ο ένας εκρηκτικός μηχανισμός που δεν είχε εκραγεί και συνελήφθη και ομολόγησε και ο Τούρκος «φοιτητής». Όμως την άλλη μέρα, όλες οι τουρκικές εφημερίδες δημοσίευσαν φωτογραφίες τροποποιημένες με φωτομοντάζ, στις οποίες το εν λόγω κτήριο φαινόταν σχεδόν κατεστραμμένο, συνοδεύοντας τις με εμπρηστικά άρθρα κατά της Ελλάδος και των Ελλήνων της Κύπρου.

Ο τουρκικός όχλος είχε ήδη πριν από την έκρηξη οργανωθεί και προετοιμασθεί κατάλληλα από την τότε ηγεσία της Τουρκίας ! Επί τη βάση οργανωμένου σχεδίου, ο όχλος κινήθηκε και κατέστρεψε και καταλεηλάτησε τα Ελληνικά καταστήματα τις Ελληνικές περιουσίες, έκαψε τις εκκλησίες, βίασε Ελληνίδες και … Έλληνες, σκότωσε ¨Ελληνες, επίσης ανέσκαψε ακόμη και τα Ελληνικά νεκροταφεία πετώντας έξω από τους τάφους τα κόκκαλα των νεκρών!

Στην Σμύρνη, οργανωμένα στίφη Τουρκαλάδων επετέθησαν κατά του Ελληνικού Προξενείου όπου έκαψαν την Ελληνική σημαία και κατέστρεψαν το κτήριο, αλλά επετέθησαν και κατά των κατοικιών των Ελλήνων Αξιωματικών του Ελληνικού κλιμακίου του ΝΑΤΟ και των οικείων τους, στους οποίους διέπραξαν αίσχη! Ο τουρκικός στρατός και η τουρκική αστυνομία παρακολουθούσαν τα εγκλήματα του όχλου χωρίς να παρεμβαίνουν!

Ελέχθη ότι, αν τότε ο Παπάγος ήταν υγιής, θα είχαμε επιτεθεί στην Τουρκία – τότε είχαμε στρατό, ναι μεν με όχι τόσο σύγχρονο οπλισμό, όμως εμπειροπόλεμο με πείρα δύο πολέμων, του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και του αποκαλουμένου σήμερα σκληρότατου «Εμφυλίου».

Εν τέλει τι απέγινε ;

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζων Φόστερ Ντάλλες, αδελφός του Άλεν Ντάλλες αρχηγού της CIA, έστειλε τελεσιγραφικό μήνυμα στην Ελληνική Κυβέρνηση, βάζοντας στην ίδια μοίρα Ελλάδα και Τουρκία όσον αφορά το Κυπριακό. Με το τελεσίγραφό του ο Ντάλλες καλούσε …… την Ελλάδα να αποκαταστήσει την ενότητα του ΝΑΤΟ ! Ο Παπάγος πέθανε στις 4 Οκτωβρίου 1955 και η νέα κυβέρνηση που ανέλαβε υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, δέχθηκε την συγνώμη της επίσημης Τουρκίας στην Σμύρνη όπου τουρκικό στρατιωτικό άγημα απέδωσε τιμές στην Ελληνική σημαία και στους πέντε Έλληνες αξιωματικούς που είχαν κακοποιηθεί και ούτε γάτα ούτε ζημιά …!!!

Αργότερα, εξεδηλώθη στην Τουρκία στρατιωτικό κίνημα. Ο πρόεδρος δημοκρατίας Τζελαλ Μπαγιάρ, ο πρωθυπουργός Αντνάν Μεντερές , ο υπουργός Εξωτερικών Ζορλού δικάστηκαν και βρέθηκαν ένοχοι για την οργάνωση και εκτέλεση του Πογκρόμ κατά των Ελλήνων και καταδικάστηκαν στο δια της αγχόνης θάνατο! Ο Μπαγιάρ γλύτωσε με ισόβια αλλά ο Μεντερές και ο Ζορλού εκτελέστηκαν στην αγχόνη, δηλαδή τους εκρέμασαν σαν σκύλους!Τους δύο πρωταγωνιστές της διαλεύκανσης της προβοκάτσιας της έκρηξης στο τουρκικό προξενείο, τους μετέθεσε η Κυβέρνηση Καραμανλή. Τον μεν Νομάρχη στην Ρόδο και δε τον Διοικητή της Χωροφυλακής αλλού!

Τον Τούρκο «φοιτητή», τον παρέδωσαν οι Ελληνικές αρχές στους Τούρκους οι οποίοι τον έκαμαν τμηματάρχη της μυστικής των υπηρεσίας της ΜΙΤ.Εκείνη την εποχή ήμουν νεαρούλης μαθητής Γυμνασίου, έτσι τους δύο πρώτους, Μπαγιάρ και Μεντερές τους τίμησα, μαζί με τους μαθητές όλων των σχολείων των Αθηνών, που τα είχε κατεβάσει η τότε Ελληνική Κυβέρνηση στην αρχή της Λεωφόρου Συγγρού, για να υποδεχθούν τους Τούρκους επίσημους κρατώντας μια Ελληνική και μια Τουρκική σημαία εις επιβράβευση της ….. «Ελληνοτουρκικής φιλίας» … !!!

…..Τότε ακόμη δεν γνώριζα ακόμη πολλά πράγματα για την «Ελληνοτουρκική φιλία» ... αλλιώς θα είχα αρνηθή την συμμετοχή μου (ειρρήσθω εν παρόδω: για τον Τζελαλ Μπαγιάρ, είχαν κατασκευάσει και μια αψίδα με την αναγραφή «HOS GELDINIS» ήγουν «καλώς ήρθατε» και είχαν φέρει, για μπούγιο (?) και ….. τα σκουπιδιάρικα αυτοκίνητα του Δήμου Αθηναίων (sic!)!

Φλερτ Βουλγάρων με αρχαία Θράκη

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Διαβάζουμε το αμερικανικό αρχαιολογικό περιοδικό archaeology. org, και εντυπωσιαζόμαστε, για άλλη μια φορά, από την έντεχνη βουλγαρική κειμενογραφία που προσπαθεί να διασπάσει ή καλύτερα να χωρίσει, να απομακρύνει, την ιστορική συνύπαρξη αρχαίων Θρακών-Ελλήνων.
Φώτο :Χρυσά ευρήματα του 4ου αιώνα π.Χ.



Επιχειρείται να θεμελιωθεί, για άλλη μια φορά, η εσφαλμένη αντίληψη πως ‘Έλληνες’ ήταν μόνον οι κάτοικοι της, πάλαι ποτε, Αθηναϊκής Δημοκρατίας, της πόλης των Αθηνών.
Ό, τι στοιχείο έχουμε από την αρχαία Θράκη είναι ελληνικό, αν και ποτέ δεν κατακτήθηκε από τους Αθηναίους, παρά μόνον ένα στενό μέρος της ακτής του Αιγαίου και δεν επιβλήθηκε με τη βία, ούτε η ελληνική τέχνη, ούτε η ελληνική γλώσσα. Θράκες σύμφωνα με τον Ηρόδοτο ήταν το πιο πολυπληθές έθνος μετά τους Ινδούς στον κόσμο…


Φώτο : Λατρευτικά σκεύη του 4ου αιώνα π.Χ., από την βορειοδυτική Βουλγαρία

Δεν έχουμε πρόθεση να γράψουμε οτιδήποτε για τους αρχαίους Θράκες, παραθέτουμε το άρθρο της Σούζαν Ι. Ροτρόφ, που δημοσιεύθηκε στο αναφερόμενο περιοδικό και προσπαθούμε να αντιληφθούμε γιατί θεωρείται από τους Βουλγάρους, σκόπιμη ή προκατειλημμένη η τρισχιλιετής συνύπαρξη Ελλήνων και Θρακών.

Ακολουθεί όλο το άρθρο σε απόδοση του γράφοντος.

Ποιοι ήταν οι Θράκες;

Στους λαούς της Μεσογείου έχουν συνήθως καταμετρηθεί μεταξύ των περιθωριακών πολιτισμών, ένας απροσδιόριστος λαός, περιφερειακά του λαμπερού ελληνορωμαϊκού κόσμου. Αναδύθηκε στο ιστορικό προσκήνιο από την τρίτη χιλιετία π.Χ. Οι Θράκες ζούσαν ως φυλετικές ομάδες σε μια περιοχή που είχε όρια νότια το Αιγαίο πέλαγος, ανατολικά τη Μαύρη Θάλασσα, δυτικά τον Αξιό ποταμό (σ.σ.’Vardar’ τον γράφει, υπήρχε τέτοιος ποταμός στην αρχαιότητα;) και βόρεια συνόρευε με τα Καρπάθια όρη.(sic)
Είναι ασαφές αν απέκτησαν δικό τους πολιτισμό και δική τους γλώσσα, ωστόσο δεν κατάφεραν ποτέ να αποκτήσουν πολιτική οντότητα. Ζούσαν σε μικρές πόλεις και χωριά. Οι πόλεις τους εμφανίστηκαν, ιστορικά, παρά πολύ αργότερα και τα περισσότερα μνημειακά κατασκευάσματά τους είναι τύμβοι.
Οι Θράκες δεν άφησαν γραπτές πηγές για τις συνήθειες και την ιστορία τους, και η γλώσσα τους είναι γνωστή μόνο από τοπωνύμια και από ένα μικρό αριθμό επιγραφών γραμμένων με ελληνικούς χαρακτήρες.
Οι Έλληνες, εντούτοις, γνώριζαν καλά τους βόρειους γείτονές τους, με τους οποίους ήρθαν σε επαφή και σύγκρουση, κατά τη διάρκεια του αποικισμού της βόρειας ακτής του Αιγαίου.
Για τους Έλληνες, οι Θράκες ήταν μια άγρια και απροσδιόριστη περιοχή: εκεί βρίσκονταν η κοιτίδα του βίαιου θεού του πολέμου, Άρη, ο τόπος των ανθρωποφάγων φοράδων του Διομήδη και η χώρα όπου παράφρονες γυναίκες καταξέσκισαν και κομμάτιασαν τον αοιδό Ορφέα.
Ο Όμηρος στην Ιλιάδα παρέχει ένα εντυπωσιακό πορτρέτο του θράκα ήρωα Ρέσου, ενός φοβερού πολεμιστή, αξιοπρόσεκτου για τους μεγάλους και όμορφους ίππους του, το περίκομψο άρμα του και τη χρυσή θωράκιση του.
Ο ιστορικός Ηρόδοτος περιγράφει τους Θράκες με ελάχιστες λεπτομέρειες, σχολιάζοντας τον τεράστιο αριθμό τους, την έλλειψη πολιτικής ενότητας τους και διάφορες συνήθειες τους όπως η πολυγαμία και το μαρκάρισμα των σκλάβων που, από μια ελληνική οπτική πλευρά, του φαινόταν πολύ παράξενο (Ιστορίες, 5.3-8).
Οι Έλληνες εγκαταστάθηκαν στη Θράκη και οι Θράκες ζούσαν σε ελληνικές πόλεις, και υπήρξε μια σπουδαία αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο πολιτισμών, αλλά κάθε εικόνα που προκύπτει από τις διασωθείσες γραπτές πηγές είναι βασικά προκατειλημμένη -οι Έλληνες θεωρούσαν τους Θράκες ως βάρβαρους.
Μόνο δια μέσου της αρχαιολογίας μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα αυτόν τον λαό.

Η Έκθεση: Αρχαίος χρυσός

Ο πλούτος των Θρακών.

Θησαυροί από τη Δημοκρατία της Βουλγαρίας εκτίθενται στο Μουσείο Τέχνης Κίμπελ στο Φορτ Γουόρθ Διατίθεται στο αμερικανικό μουσειακό κοινό, ένα μικρό αλλά θεαματικό τμήμα της αρχαιολογικής κληρονομιάς.
Τα εδάφη της Θράκης βρίσκονται κατανεμημένα σε πολλά σύγχρονα έθνη. Μερικά από τις πιο αξιοπρόσεκτες ανακαλύψεις έχουν γίνει στη Βουλγαρία. Η επίδειξη, η οποία παρουσιάζει διακόσια περίπου χρυσά και αργυρά αντικείμενα, άνοιξε στο St.Louis και έχει αρχίσει τώρα εκτενής εκθεσιακός γύρος στις Ηνωμένες Πολιτείες.



















Ένα από τα εκθέματα: Xρυσό δαχτυλίδι με 'θρακική επιγραφή' κατά τους Βουλγάρους αρχαιολόγους

Η έκθεση αναδεικνύει τον αρχαιολογικό πλούτο των παρακάτω βουλγαρικών μουσείων - Το Βουλγαρικό Ινστιτούτο και Μουσείο, η Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών της Σόφιας, το Αρχαιολογικό Μουσείο Βάρνας, το Αρχαιολογικό Μουσείο Πλοβντίν, το Ιστορικό Μουσείο Μπούργκας, το Ιστορικό Μουσείο Καζανλούκ, το Ιστορικό Μουσείο Κιουστεντίλ, το Ιστορικό Μουσείο Λόβεχ, το Ιστορικό Μουσείο Μοντάνα, το Ιστορικό Μουσείο Πλέβεν, το Ιστορικό Μουσείο Ράζγκραντ,το Ιστορικό Μουσείο Ρούσε,το Ιστορικό Μουσείο Στάρα Ζαγορά, το Ιστορικό Μουσείο Τργοβίστε, το Ιστορικό Μουσείο Βελίκο Τούρνοβο, και το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο στη Σόφια

Ο "ενοχλητικός"αρχαίος ναός της Τερπνής.Ένας μικρός Παρθενώνας στο Ν.Σερρών!!

ΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΦΟΒΑΤΑΙ ;

Αναδημοσίευση από το blog Βισάλτης
-Δια χειρός Βισάλτη-

Ο αρχαίος ναός της Τερπνής,ένα οικοδόμημα 600 τ.μ(!!) σπάνιο για τον Ελλαδικό χώρο κατά ομολογία των αρχαιολόγων.

Το οποίο όμως φαίνεται να είναι μέρος μόνο τεραστίου οικοδομήματος,που αν αποκαλυφθεί ολόκληρο θα είναι ίσως απο τα μεγαλύτερα οικοδομήματα και καλά διατηρημένα που βρέθηκαν στην Μακεδονία. Μισο-αποκαλυμμένα δωμάτια στα αριστερά του ναού, και μπροστά στην είσοδο,μαρτυρούν ότι το κτίριο έχει πολύ συνέχεια...Αν καί τοποθετείτε γύρω στο 100-200μ.Χ.,πρέπει σίγουρα να είναι χτισμένος πάνω σε παλαιότερο ναό, αφού υπάρχουν στους τοίχους ενσωματωμένα τμήματα από προγενέστερο κτίριο.Ετσι κι αλλιώς η περιοχή κατοικείται"επίσημα"από τον 6ο π.Χ.αιώνα...
Το αν είναι της Αρτέμιδος ή όχι είναι κάτι δευτερεύον αυτή την στιγμή και αφήνουμε να το επιβεβαιώσει η αρχαιολογική σκαπάνη. Είναι όμως υψίστης σημασίας να αναγνωριστεί επιτέλους και να χαρακτηριστεί σαν ναός. Υπάρχουν όμως κάποια στοιχεία που δίνουν μια σημαντική πιθανότητα να πρόκειται για Ιερό της Άρτεμιδος.

Πρώτο και σημαντικό είναι η αναθηματική επιγραφή όπου εκεί η δέηση γίνεται υπέρ της Αρτέμιδος και λογικά σε αυτήν πρέπει να ανήκε και ο ναός.Ενα δεύτερο σημείο είναι ότι στην περιοχή της Βισαλτίας η κυριότερη και πιο διαδεδομένη λατρεία, ήταν αυτή της Αρτέμιδος μαζί με του Διονύσου, καθώς έχουν βρεθεί και αρκετά "ανεπίσημα" νομίσματα στην περιοχή με την θεά του κυνηγιού. Και ένα ακόμη καινούργιο στοιχείο είναι ότι παρόμοια απεικόνιση της θεάς με αυτήν που υπάρχει στον κίονα,-και αρχικά πιστεύαμε ότι ανήκει στον Τόρκω-, υπάρχει και σε άλλο μέρος της Ελλάδας, άλλα και γενικώς συνηθιζόταν να απεικονίζεται με αυτήν την "ανδροειδή μορφή".

Όλα αυτά όμως είπαμε τα αφήνουμε να τα ξεδιαλύνει η αρχαιολογική σκαπάνη.Αυτό που προέχει τώρα είναι να αναγνωριστεί ότι πρόκειται για ναό, τεραστίων μάλιστα διαστάσεων, και να ενταχθεί άμεσα σε ειδικά προγράμματα που αναστηλώνουν, αναδεικνύουν, και προβάλουν τέτοια μνημεία.Κάτι τέτοιο δεν θα γίνει όμως εύκολα,μιας και θίγονται συμφέροντα. Στην τελευταία επιστολή του ο Υπουργός Πολιτισμού, εμμέσως πλην σαφώς μας υπέδειξε κάποια.....
Το κτίριο αυτήν τη στιγμή έχει περάσει στη φάση της αποσύνθεσης,από την αδιαφορία και απραξία των αρχών καί των βουλευτών του Νομού,από την αδιαφορία και απραξία της ΚΗ' Εφορίας Αρχαιοτήτων Σερρών,την γραφειοκρατία, και την αναλγησία του Υπ.(α)πολιτισμού.Το μόνο "έγκλημα" του μικρού αυτού Παρθενώνα είναι ότι έτυχε να βρεθεί σε κάποια γωνιά της Μακεδονίας .
Θα ασχοληθεί επιτέλους κάποιος;

Ότι απέμεινε από το ψηφιδωτό δάπεδο...

Τόρκω ή Άρτεμις;

Περισσότερες φώτο στο: Βισάλτης

Το βυθισμένο νησί των Πτολεμαίων και ο τάφος του Αλέξανδρου

Τεράστιος αρχαιολογικός πλούτος βρίσκεται στο βυθό του Μεγάλου Λιμένα της Αλεξάνδρειας. Εντυπωσιακές είναι οι λίθινες επιγραφές στα ιερογλυφικά και στα ελληνικά. (Δυστυχώς δεν έχουν δημοσιευθεί ακόμη)

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Μια σημαντική υποβρύχια αρχαιολογική εξερεύνηση του λιμανιού της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και δέκα επτά χρόνια.
Δύτες-αρχαιολόγοι μένουν έκθαμβοι μπροστά σε έναν βυθό που παρόμοιο δεν έχουν συναντήσει, αφού πρόκειται για μια ολόκληρη βυθισμένη αρχαία πόλη.
Τα βασιλικά παλάτια και τα κτήρια τα οποία περιγράφει με εξαιρετική ευγλωττία ο Έλληνας γεωγράφος Στράβων βρίσκονται στο βυθό του Μεγάλου Λιμανιού της Αλεξάνδρειας.
Σύμφωνα με τον γεωφυσικό Άμος Νουρ, η περιοχή βρίσκεται επάνω στο ρήγμα Σικελίας-Καΐρου, και υπέστη σοβαρότατες ζημιές, ειδικά από τα μέσα του 5ου αιώνα μ.Χ.
Όπως μας γίνεται γνωστό από τη βυζαντινή ιστοριογραφία περισσότεροι από 23 σεισμοί χτύπησαν την αιγυπτιακή ακτή από το 320 μ.Χ. έως το 1303. Μεγαλύτερη από όλες ήταν αυτή του 365 μ.Χ.

Ενδεικτικά χαρτογραφούνται τα βυθισμένα σημεία της αρχαίας πόλης και κυρίως το βυθισμένο νησί της Αντιρόδου, μέσα στο σημερινό λιμάνι της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου.

Με την πάροδο του χρόνου ο βυθός του λιμανιού υποχώρησε γύρω στα επτά μέτρα, τα βασιλικά οικοδομικά τετράγωνα κατέρρευσαν και βυθίστηκαν κάτω από τα κύματα.
Οι πεσμένοι κίονες, τα κιονόκρανα, τα αγάλματα, οι λίθινες επιγραφές με ιερογλυφική και ελληνική γραφή, οι εναπομείναντες οδοί, τα πλινθώματα μολύβδου, και οι αμφορείς ρυπαίνονται στο βυθό του σύγχρονου λιμανιού, όπου έχει επικαθήσει μια βρώμικη κρούστα 16 αιώνων, η οποία, επιπρόσθετα, βομβαρδίζεται καθημερινά από τα βοθρολύματα που ρίχνονται στη θάλασσα του λιμανιού.
Προς έκπληξη όλων, αρκετά από τα αρχαία οικοδομικά τετράγωνα έχουν διασωθεί, ώστε να επιτρέψουν στους αρχαιολόγους, να επιχειρήσουν μια σοβαρή χαρτογράφηση όλης της βυθισμένης περιοχής.
Ο επικεφαλής όλης αυτής της προσπάθειας, Φράνκ Γκόντιο, του Ινστιτούτου της Ευρωπαϊκής υποθαλάσσιας Αρχαιολογίας που εδρεύει στο Παρίσι, τονίζει πως:
«Πολλοί κλασσικοί συγγραφείς,- ο Στράβων, ακόμη και ο Ιούλιος Καίσαρ, στα σχόλιά τους, περιγράφουν την Αλεξάνδρεια όπως την είδαν στις επισκέψεις τους σε αυτήν, αλλά είναι αδύνατο να καθοριστεί κάτι ή να προσομοιάσει με την ιδιαίτερη περιγραφή των κειμένων τους».
Σημειώνεται πως από την εποχή της κατάκτησης της Αιγύπτου από τον Ναπολέοντα το 1789, ιστορικοί και αρχαιολόγοι έχουν δημιουργήσει περισσότερους από 30 χάρτες της Πτολεμαϊκής και Ρωμαϊκής Αλεξάνδρειας. Όλοι, όμως οι χάρτες αυτοί, έχουν αποδειχθεί ανακριβείς κυρίως για την περιοχή του λιμανιού.
Ο Φ. Γκόντιο και η ομάδα του σε συνεργασία με το Ανώτατο Συμβούλιο της Αιγυπτιακής Αρχαιολογίας (και ειδικότερα με το τμήμα της υποβρύχιας αρχαιολογίας) άρχισαν να χαρτογραφούν την βυθισμένη πόλη, στο ανατολικό λιμάνι από το 1992.
Προσδιορίζουν, μάλιστα, τη θέση του παλατιού της Κλεοπάτρας της Ζ΄, της πιο διάσημης από τους Πτολεμαίους, στο τωρινό βυθισμένο νησί της Αντιρόδου, μιας βασιλική ιδιοκτησίας καθ’ όλη την πτολεμαϊκή περίοδο (305 έως 30 π.Χ.).
Επειδή εξάλλου σύμφωνα με τις πηγές ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου βρίσκεται στην Αλεξάνδρεια, δεν αποκλείεται η τοποθεσία του να βρίσκεται στα υποθαλάσσια βασιλικά οικοδομικά τετράγωνα, τα οποία συν τω χρόνω θα ερευνηθούν λεπτομερώς.

Βουλγαρικό Εθνικό Κίνημα (VMRO):«Οι Σκοπιανοί δεν έχουν θέση στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε.»

Καλά κρατά και η κόντρα μεταξύ Βουλγαρίας και πΓΔΜ.


Τώρα ξέσπασε και το εθνικό κόμμα της Βουλγαρίας, που ζητά από την Βουλγαρική Κυβέρνηση να τοποθετηθεί αρνητικά στην ένταξη των Σκοπίων σε Ε.Ε. και ΝΑΤΟ.
«Το Βουλγαρικό Εθνικό Κίνημα προτρέπει τη βουλγαρική κυβέρνηση να δηλώσει πως εάν η πΓΔΜ συνεχίζει να διεξάγει αντιβουλγαρική πολιτική δεν θα υπάρχει θέση για αυτήν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ», αυτές ήταν οι δηλώσεις του ηγέτη του ΒΕΚ (VMRO) Κρασιμίρ Καρακατσάνοφ προς το πρακτορείο ειδήσεων Φόκους (Focus News Agency).

Όπως ήταν αναμενόμενο τις προηγούμενες φραστικές επιθέσεις του Καρακατσάνοφ οι σκοπιανές αρχές τις αγνόησαν και δεν επεδίωξαν να δώσουν λύση στο ανθρωπιστικό πρόβλημα της Σπάρκα Μήτροβα, που απασχολεί τον τελευταίο καιρό τη διπλωματία των δύο χωρών. (Μια γυναίκα από τη Γευγελή με βουλγαρικό διαβατήριο που δεν δέχθηκε να το αλλάξει κλπ.)

Σύμφωνα με το προαναφερόμενο ειδησεογραφικό πρακτορείο:
«Οι απόψεις του προέδρου της πΓΔΜ διακατέχονται από κυνισμό, δια των οποίων δηλώνεται ολοκάθαρα ότι η Κυβέρνηση των Σκοπίων είναι έτοιμη να θέσει σε κίνδυνο μία χώρα μέλους της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ και επιπρόσθετα δεν επιδιώκει να δώσει τέλος στην αντιβουλγαρική πολιτική της. Προτείνουμε στη βουλγαρική κυβέρνηση να ξεκαθαρίσει τη θέση της μετά τα τελευταία γεγονότα της σκοπιανής ηγεσίας που δήλωσε πως θα συνεχίσει την πολιτική αυτή».
«Δηλώνουμε», συνέχισε ο Καρακατσάνοφ, «και κάνουμε ξεκάθαρη τη θέση μας: η πΓΔΜ δεν έχει θέση στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε.»
Σε προηγούμενες, μάλιστα, τοποθετήσεις του, το Εθνικό Βουλγαρικό Κίνημα είπε πως αν δεν ελευθερώσουν οι Σκοπιανοί την Μήτροβα θα διαμαρτυρηθεί διαδηλώνοντας έξω από την πρεσβεία των Σκοπίων, στη Σόφια. Κι ακόμη, θα καταφύγει στο Στρασβούργο.

"Τα Σκόπια απαιτούν την επιστροφή των σλαβομακεδόνων»!

Βόρας: Αντάρτες Κομμουνιστές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, 1946

του Γιώργου Εχέδωρου

Με τον τίτλο «Η αξιωματική αντιπολίτευση θα βρει λύση με τα Σκόπια» το μεγάλο κανάλι των Σκοπίων Balkaninsight παρουσιάζει τις θέσεις της πΓΔΜ για το ζήτημα που ανακίνησε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Λοβέρδος.
Σε ανταπόκρισή της η Sinisa-Jakov Marusic από την Αθήνα γράφει:

Η αξιωματική αντιπολίτευση στην Ελλάδα, το πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ), θα ακολουθήσει μια διαφορετική πορεία για την επίλυση της διαφοράς του ονόματος της γειτονικής πΓΔΜ, αν νικήσει στις εκλογές.
«Το ΠΑΣΟΚ έρχεται στην εξουσία να επιλύσει το ζήτημα αυτό. Θέλουμε να στείλουμε ένα μήνυμα συμφιλίωσης και όχι αντιπαράθεσης» δήλωσε ο Ανδρέας Λοβέρδος του ΠΑΣΟΚ στο κανάλι των ελληνικών ειδήσεων Newstime.gr , την περασμένη Τετάρτη.
Ο Λοβέρδος που έκανε χρέη αναπληρωτή πρωθυπουργού κατά τα έτη 2002 έως το 2004, κατηγόρησε το κυβερνών συντηρητικό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας για μετασχηματισμό της διαφοράς σχετικά με το όνομα μέσα σε μια συνολική αντιπαράθεση με τα Σκόπια.
Πέρσι, η Αθήνα εμπόδισε την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, λόγω της μακρόχρονης διαφοράς του ονόματος της πΓΔΜ, καταστρέφοντας σοβαρά τις διμερείς σχέσεις.

Η Αθήνα υποστηρίζει πως το επίσημο όνομα της γείτονος ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» υπονοεί ότι τα Σκόπια έχουν εδαφικές βλέψεις στην βόρεια ελληνική επαρχία, της Μακεδονίας.
Ο Λοβέρδος υποστήριξε πως η Υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη έκανε ένα λάθος με τη μη συμμετοχή στις άμεσες συζητήσεις με τα Σκόπια και απεναντίας αναζήτησε μια κοινά αποδεκτή λύση με τον διαμεσολαβητή των Ηνωμένων Εθνών, Μάθιου Νίμιτς.
Ως ένδειξη καλής θέλησης, «το ΠΑΣΟΚ θα αποδεχτεί την επιστροφή στην Ελλάδα των Σλαβομακεδόνων προσφύγων που εγκατέλειψαν τη χώρα μετά τον εμφύλιο πόλεμο» πρόσθεσε ο Λοβέρδος.
«Σλαβομακεδόνες» είναι το όνομα που χρησιμοποιούν ορισμένοι Έλληνες επίσημοι αναφερόμενοι στους «Μακεδόνες».
Τα Σκόπια απαιτούν την επιστροφή των προσφύγων, οι οποίοι πολέμησαν στο πλευρό του Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας, το στρατιωτικό σκέλος του Ελληνικού Κομμουνιστικού Κόμματος, το οποίο νικήθηκε στον Εμφύλιο Πόλεμο του 1946-1949.
Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής είπε πρόσφατα στους ψηφοφόρους για να ετοιμαστούν για τις πρόωρες εκλογές στις οποίες εύχεται η Νέα Δημοκρατία να εξασφαλίσει μια νέα εντολή για να εξυγιανθεί πλήρως το οικονομικό και κοινωνικό κράτος.
Η «Μακεδονία» φοβάται ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να εμποδίσει την προσχώρηση της στην Ευρωπαϊκή Ένωση λόγω των εσωτερικών πολιτικών εκτιμήσεων.
Η Αθήνα έχει προειδοποιήσει, άλλωστε, ότι θα προβεί σε μια τέτοια ενέργεια λόγων της αναμονής επίλυσης μιας σειράς προβλημάτων των δύο χωρών.

Το κλεμμένο χειρόγραφο του Αρχιμήδη

Το πολύτιμο χειρόγραφο των έργων του μαθηματικού Αρχιμήδη που αντιγράφηκε από μοναχό το 10ο αιώνα.


Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Ένας Αμερικανός συλλέκτης, έχει στην κατοχή του, το βυζαντινό χειρόγραφο του δέκατου αιώνα, αντίγραφο των αρχαίων κειμένων του Αρχιμήδη.
Το σπάνιο μεσαιωνικό ελληνικό χειρόγραφο δημοπρατήθηκε παρά τις αντιρρήσεις που εξέφρασε η ελληνική κυβέρνηση αλλά και το Ορθόδοξο Πατριαρχείο της Ιερουσαλήμ, πως επρόκειτο για προϊόν κλοπής.
Το χειρόγραφο περιέχει σημαντικές πραγματείες του αρχαίου Έλληνα μαθηματικού Αρχιμήδη.
Αντιγράφηκε από μοναχό μεταξύ των ετών 920-980 μ.Χ. , και βρισκόταν σε βιβλιοθήκη μονής που ανήκει στο Ορθόδοξο Πατριαρχείο της Ιερουσαλήμ.
Δημοπρατήθηκε από τον οίκο Christie's της Νέας Υόρκης. Αναφέρεται μάλιστα πως στα τελευταία λεπτά της δημοπρασίας υπήρξε νομική παρέμβαση και του πατριαρχείου αλλά και της ελληνικής κυβέρνησης χωρίς όμως να κατορθώσουν να ματαιώσουν την διαδικασία της δημοπρασίας.
Ο Αμερικανός αγοραστής που παραμένει στην ανωνυμία δήλωσε δια του αντιπροσώπου του, για να κατευνάσει τις αντιδράσεις ερευνητών και επιστημόνων, πως το έργο θα είναι διαθέσιμο στους μελετητές.
Αν και τα κείμενα του Αρχιμήδη σβήστηκαν μερικώς και καλύφθηκαν από θρησκευτικούς-χριστιανικούς ύμνους περί το δέκατο τρίτο αιώνα, εντούτοις είναι ακόμα ευανάγνωστα και έχουν προσδώσει στους μελετητές την ‘εικόνα’ των πολύτιμων ιδεών του μεγάλου Μαθηματικού για την διαδικασία των μαθηματικών αποδείξεών του.
Το χειρόγραφο είναι η μόνη πηγή για την πραγματεία του στη μέθοδο μηχανικών θεωρημάτων και περιλαμβάνει πέντε άλλες άγνωστες εργασίες.
Σαν ιστορικό του χειρογράφου αναγράφονται από τον ‘Οίκο Χρίστις’ τα εξής: Εμφανίστηκε στη μονή καλογριών του Ιερού Τάφου της Κωνσταντινούπολης το 1907, και μετά από τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο αποκτήθηκε από μια μη αναγνωρισμένη γαλλική οικογένεια η οποία το έβαλε στη δημοπρασία αυτή.
Η είδηση της επικείμενης πώλησης κέντρισαν το ενδιαφέρον της ελληνικής κυβέρνησης η οποία προσπάθησε ανεπιτυχώς να συγκεντρώσει το απαιτούμενο ποσό για να αγοράσει το χειρόγραφο. «Ελέγξαμε το ιστορικό του χειρογράφου, της ιδιοκτησίας και καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως νόμιμα το κατείχε η γαλλική οικογένεια" είπε η εκπρόσωπος του Οίκου Χρίστις, Βρέντυ Λούτσμαν. «Επομένως αισθανθήκαμε πως είχαμε το δικαίωμα να το πουλήσουμε».
Ο περιφερειακός δικαστής Κίμπα Γούντ συμφώνησε με τον Οίκο της δημοπρασίας λίγες ώρες πριν την τελική διαδικασία, αφού απεφάνθη πως ο τίτλος ιδιοκτησίας των Γάλλων ήταν νόμιμος.
Ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη πρόσφερε μέχρι $ 1,9 εκατ. πριν τελικά κατοχυρωθεί στον Αμερικανό στην τιμή των $2,2 εκατ.
Για να ξέρουμε που βρίσκονται πολλά αρχαία ελληνικά χειρόγραφα.

Τραβάνε το σχοινί οι Σκοπιανοί

Βάζουν το «Ουράνιο Τόξο» μπροστά και ζητούν αναγνώριση μειονότητας στην Ελλάδα.

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Στην χώρα μας επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους τα σκοπιανά μέσα ενημέρωσης και ιδιαίτερα σε μειονοτικά ζητήματα, τα οποία για την Ελλάδα είναι ανυπόστατα και ανύπαρκτα. Εξομοιώνουν τη μουσουλμανική μειονότητα -την οποία ονομάζουν ’τουρκική’ - με τα σπέρματα των σλαβόφωνων των παραμεθορίων περιοχών.

«Η Ελλάδα ήταν για ακόμη μια φορά το θέμα της συζήτησης στα Ηνωμένα Έθνη», γράφει η εφημερίδα των Σκοπίων Dnevnik (1 Σεπτ. 2009), «για τη μη τήρηση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, όπως έχει αναγνωρίσει η Επιτροπή Εξάλειψης της Φυλετικής Διάκρισης που συστήθηκε για τη χώρα, να αναγνωρίσει, δηλαδή, τις μειονότητες των «μακεδόνων και των Τούρκων»
Είναι ένα από τα συμπεράσματα της επιτροπής, που εξετάζει εκθέσεις προτεραιότητας από διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, όπως έγινε από τις 3 έως 28 Αυγούστου 2009, στη Γενεύη.

Η εφημερίδα σχολιάζει πως

"η Επιτροπή εξέφρασε την ανησυχία της για τα εμπόδια που τέθηκαν από την ελληνική κυβέρνηση στις παραπάνω «εθνικές ομάδες» από την άποψη της ελευθερίας του συνδικαλίζεσθαι και μέσα στο πλαίσιο αυτό, έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα σε πληροφορίες για βίαιο κλείσιμο των ενώσεων των μειονοτήτων καθώς και απόρριψη της αναγνώρισής τους, όπως αυτή των ‘Τούρκων’ και των ‘Μακεδόνων’."
Γίνεται, επίσης, αναφορά για τους σλαβόφωνους της Φλώρινας και το κόμμα “Ουράνιο Τόξο» (Vinozito) που δεν κατόρθωσε, λέει, να ιδρύσει την «Οικία του Μακεδονικού Πολιτισμού» εδώ και έξι χρόνια.

Μέσα σε όλα αυτά έχουμε και πολιτικά άτομα που για ιδεολογικούς ή ψηφοθηρικούς λόγους υποστηρίζουν την επιστροφή των σλαβομακεδόνων στο ελληνικό έδαφος, αλείφοντας κυριολεκτικά το βούτυρο στο ψωμί των Σκοπιανών.
Τους παρέχουν, έτσι, τώρα αλλά και μελλοντικά, το τέλειο επιχείρημα για μια αναγνώριση ενός ανύπαρκτου ιστορικά έθνους. Αλλά και το χειρότερο, την αναγνώριση μιας ανύπαρκτης μειονότητας.
Η συμπόνοια είναι ένα ανθρώπινο συναίσθημα. Αλλά όταν συνδυάζεται με την μαλθακότητα χαρακτηρίζεται ως ενδοτικότητα. Κι αυτή οδηγεί στο χώρο της παρακμής, της διάλυσης.

Η Θεσσαλονίκη δεν μιλά ...ελληνικά

Ο γλωσσολογικός χάρτης της Ethnologue

(κάνε κλικ στη φωτο για μεγέθυνση)

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Το τι ...παρδαλό, κυκλοφορεί στο διαδίκτυο δε λέγεται...

Στο Ethnologue Languages of the World, βρήκαμε πως η Θεσσαλονίκη, για παράδειγμα, δεν ομιλεί την ελληνική γλώσσα (!), στην πόλη και στον νομό ομιλείται η ποντιακή και η σλαβική (!!) (Η ποντιακή διάλεκτος χαρακτηρίζεται ως γλώσσα!)
Επίσης στο γλωσσολογικό χάρτη της FYROM, η σλαβομακεδονική γλώσσα αναφέρεται πως στην Ελλάδα ονομάζεται σλαβική και στη Βουλγαρία ως βουλγαρική.
Το περίεργο είναι πως αναφέρει ότι στην Ελλάδα υπάρχουν 250.000 άνθρωποι που ομιλούν σλαβομακεδονικά.
Οι περιοχές, μάλιστα, στις οποίες βρίσκεται αυτός ο πληθυσμός είναι: Φλώρινα, βόρεια Καστοριά και ο νομός Θεσσαλονίκης. Την γλώσσα αυτήν στην Ελλάδα την ονομάζουν, λέει, ‘μακεδονική’ αλλά και ‘σλαβομακεδονική’.

Στο γλωσσολογικό χάρτη ενδεικτικά σημειώνεται και άλλες ‘γλώσσες’ που ομιλούνται στην Ελλάδα, όπως αρβανίτικα, αρουμούνικα, τουρκικά, τσακώνικα.
Στον πληθυσμό του, ενός εκατομμυρίων της Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με τον χάρτη, δεν υπάρχει ούτε ...ελληνική μειονότητα! Έστω και λίγα άτομα που να μιλάνε ελληνικά...

Μπορείτε να βρείτε τα παραπάνω καθώς και πολλά άλλα προπαγανδιστικά & αξιοπερίεργα στη διεύθυνση της Ethnologue :

http://www.ethnologue.com/show_map.asp?name=MK&seq=10

Εθνικό Σόκ από Λοβέρδο : Θέτει ζήτημα επαναπατρισμού των Σλαβομακεδόνων αποσχιστών του Ελληνικού εμφυλίου

Σε συνέντευξη του στο newstime.gr επανέλαβε την θέση του 2003 που έλεγε για άρση του νόμου Γεννηματά και επαναπατρισμό των Σλαβομακεδόνων αποσχιστών.!!!

Να σας θυμίσω Κε Λοβέρδε ότι η FYROM δίνει σύνταξη σε αυτούς ως "συμμετέχοντες στο Εθνικο-απελευθερωτικό κίνημα στη Μακεδονία του Αιγαίου" ?

Να σας θυμίζω ποιοί είναι αυτοί :

Πολλοί από αυτούς κατά την περίοδο 1941-1944 εξεδήλωσαν φιλοβουλγαρικά αισθήματα και συνεργάστηκαν με τους Βουλγάρους συνεργάτες των Ναζί και με την Βουλγαρική αστυνομία Οχράνα, η οποία έδρασε στην Μακεδονία και την Θράκη ως συμμαχική δύναμη των Γερμανών.

Όταν είδαν ότι το 1944 η Γερμανία και η Βουλγαρία ανήκαν πλέον στο στρατόπεδο των ηττημένων του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, οι άνθρωποι αυτοί, γεννημένοι κυρίως στην Δυτική Μακεδονία, για να αποφύγουν την δίκη και την καταδίκη ως δοσίλογοι, άλλαξαν πολιτική και εθνική συνείδηση εν μία νυκτί.

Κυριολεκτικά μέσα σε μια νύχτα οι συνεργάτες των Βουλγάρων φασιστών μεταμορφώθηκαν σε αριστερούς Σλαβομακεδόνες και εντάχθηκαν στην προπαγάνδα και στους σχεδιασμούς του Τίτο. Το 1946-49 αγωνίσθηκαν για την απόσχιση της Μακεδονίας και της Θράκης από την Ελλάδα ενδύοντας αυτή την επιδίωξη με τον μανδύα του κομμουνιστικού διεθνισμού και της… ταξικής πάλης.

Για δεύτερη φορά ηττημένοι και φοβούμενοι την δίκη και πιθανή καταδίκη τους βρέθηκαν στα Σκόπια και αποτέλεσαν ένα από τα θεμέλια της ψευδομακεδονικής προπαγάνδας. Αρκετοί από αυτούς μετανάστευσαν στις Η.Π.Α., τον Καναδά και την Αυστραλία και μετέφεραν εκεί τον φανατισμό τους κατά της Ελλάδος.

Αυτούς θέλετε να βάλετε ξανά στην Μακεδονία ?

Πηγή: http://akritas-history-of-makedonia.blogspot.com/