Οι Αμαζόνες της ...Ρωσίας

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

«Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τις Αμαζόνες σαν παράδειγμα προς αποφυγή για τις γυναίκες τους, που αυτές τις προτιμούσαν να είναι κατ’ οίκον, και να φροντίζουν την οικογένειά τους. Έτσι οι άνδρες ήταν ελεύθεροι να τριγυρνούν, να πολεμούν και να δοξάζονται σαν ήρωες». Αυτές είναι οι απόψεις των σύγχρονων (αμερικανών) αρχαιολόγων.

Αλήθεια υπήρξανε οι Αμαζόνες;

Η αρχαιολόγος Ιωαννίνη Ντάβις-Κίμπαλ που ανάλωσε ένα σημαντικό μέρος της ζωής της κάνοντας αρχαιολογικές ανασκαφές σε πολλές περιοχές της Ευρώπης και της Ασίας είναι κατηγορηματική: «Οι γυναίκες πολεμιστές, γνωστές στους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, ως Αμαζόνες, δεν έχουν καμία σχέση με μυθικές ιστορίες. Οι Έλληνες ακόμη και στους μύθους τους απεικονίζουν μια πραγματικότητα».
Μία από τις τελευταίες εργασίες της ήταν οι αρχαιολογικές ανασκαφές στις 50 τούμπες κοντά στη ρωσική πόλη Ποκρόβκα, που βρίσκεται στα σύνορα με το Καζακστάν. Η ανακάλυψη αρχαίων τάφων με σκελετούς γυναικών που είχαν ταφεί με τα όπλα τους έδωσε απάντηση στο παραπάνω ερώτημα.
«Οι Αμαζόνες, λέει η Ιωαννίνη, δεν ήταν καθόλου παραμύθια». Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο στη γενικότερη περιοχή βόρεια από την Αζοφική Θάλασσα ζούσε ο νομαδικός λαός των Σαυροματών (Τ.150) που ήταν απόγονοι των Αμαζόνων και των Σκυθών. Οι τάφοι που ανακαλύφθηκαν είναι του 600 π.Χ.
Γύρω στο 400 π.Χ., αλλάζουν οι ταφικές συνήθειες, και η αρχαιολόγος αναφέρεται σε μια άλλη νομαδική φυλή που ενδεχομένως να συνδέονταν με τους Σαυρομάτες. Το χαρακτηριστικό των ευρημάτων είναι πως οι τάφοι των γυναικών ήταν γεμάτοι με μεγάλη ποσότητα πολεμικών όπλων από ό, τι οι ανδρικοί τάφοι.
Συγκεκριμένα σε επτά τάφους που ερευνήθηκαν, οι των γυναικών ήταν γεμάτοι με όπλα της εποχής όπως: σπαθιά ή μαχαίρια από σίδηρο, χάλκινες αιχμές βελών καθώς και πέτρα για ακόνισμα των αιχμών.
Μετά τη δημοσίευση των αρχαιολογικών στοιχείων, ορισμένοι επιστήμονες ισχυρίστηκαν πως τα όπλα που βρέθηκαν στους γυναικείους τάφους ήταν μέρος του τελετουργικού της ταφής και η στάση των οστών αναπαριστούσε τον τρόπο του θανάτου της. Τα κλειστά γόνατα ενός κοριτσιού ηλικίας 13-14 ετών μαρτυρούσε πως επρόκειτο για γυναίκα-ιππέα. Ενώ το καμπύλο βέλος που βρέθηκε στην κοιλότητα του σώματος ενός άλλου νεκρού δήλωνε πως η γυναίκα σκοτώθηκε στο πεδίο της μάχης.
Οι αρχαιολόγοι ασφαλώς και δεν λένε πως βρήκαν τους τάφους των Αμαζόνων, αφού όλες οι αρχαίες ελληνικές μαρτυρίες ομιλούν πως οι μαχητικές αυτές γυναίκες ζούσαν σε χώρες της Δύσης, πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες. Οι τάφοι, όμως, της νοτίου Ρωσίας προέρχονται κατά πάσα πιθανότητα από νομαδικές φυλές που κατέλαβαν τις ευρασιατικές στέπες κατά την Πρώϊμη Εποχή του Σιδήρου.

Θ. Πάγκαλος 2008: Για να θυμηθούμε...

ΣΥΓΚΡΟΥΣΤΗΚΕ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΛΟΣΟΣΚΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΗΣ FYROM

Ο Πάγκαλος πήρε τη σάρισα

«Αψιμαχίες» είχαμε χθες στα Σκόπια μεταξύ του υπουργού Εξωτερικών της χώρας Αντόνιο Μιλόσοσκι και του Θόδωρου Πάγκαλου, ο οποίος βρέθηκε εκεί με αντιπροσωπεία της Δυτικοευρωπαϊκής Ενωσης.

Πάγκαλος: Αν μείνεις θα έχουμε πρόβλημα

Σύμφωνα με ανακοίνωση που εκδόθηκε από το γραφείο του Ελληνα βουλευτή, ο Σκοπιανός ΥΠΕΞ εμφανίστηκε προκλητικός, λέγοντας ότι «οι Ελληνες πολιτικοί δημιουργούν προβλήματα εθνικισμού, για να γλιτώσουν από τα σκάνδαλα». Και, επιπλέον, έθεσε θέμα τουρκικής, σλαβομακεδονικής και αλβανικής μειονότητας στην Ελλάδα, επικαλούμενος τη διεθνή οργάνωση «Παρατηρητήριο του Ελσίνκι».

Οπως αναφέρεται στην ίδια ανακοίνωση, ο κ. Πάγκαλος απάντησε, καταγγέλλοντας τον κ. Μιλόσοσκι, ότι συκοφαντεί την Ελλάδα για θέματα άσχετα με το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης μεταξύ των δύο χωρών και πρόβλεψε ότι, αν παραμείνει υπουργός ο κ. Μιλόσοσκι, θα έχουμε γενικευμένη κρίση με άδηλα αποτελέσματα.

Από τις συναντήσεις που έγιναν, όπως αναφέρει ο κ. Πάγκαλος, έγιναν εμφανείς οι διαφορές μεταξύ των Σκοπιανών αξιωματούχων. Ο πρόεδρος Τσερβένκοφσκι ήταν μετριοπαθής, ο πρωθυπουργός Γκρούεφσκι αδιάλλακτος, ενώ ο Μιλόσοσκι «ξεπέρασε κάθε όριο».

Τηλεγράφημα του Αθηναϊκού Πρακτορείου από τα Σκόπια επιβεβαιώνει τη μετριοπάθεια του προέδρου της ΠΓΔΜ, καθώς σε ανακοίνωση του γραφείου του αναφέρεται ότι «η χώρα του παραμένει προσηλωμένη στην εξεύρεση λύσης στο θέμα του ονόματος», λύση η οποία «δεν θα απειλεί τα εθνικά και κρατικά συμφέροντά της».

Σε ανακοίνωση του προέδρου της Βουλής Τράικο Βελιάνοφσκι, πάντως, δίνεται και μια άλλη διάσταση. Αναφέρεται ότι ο κ. Πάγκαλος, μιλώντας για την εκκρεμότητα της ονομασίας σημείωσε πως στην ουσία δεν υπάρχουν ανοιχτά ζητήματα στις σχέσεις των δύο χωρών και πως η συνεργασία τους είναι καλή και αναπτύσσεται διαρκώς.

Μάλιστα, στην ανακοίνωση προστίθεται ότι ο κ. Πάγκαλος είπε πως «η διαφορά για το θέμα της ονομασίας είναι ιδεολογικής φύσεως και εντοπίζεται στη Δεξιά». Υπενθύμισε δε ότι, όταν ήταν υπουργός στην Ελλάδα, είχε προτείνει να λυθεί το πρόβλημα με την προσθήκη, σε παρένθεση, της ονομασίας της πρωτεύουσας, δηλαδή «Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια)».

Μιλόσοσκι: Πρόβλημα είναι οι Ελληνες πολιτικοί

Μοναδικό όνομα

Στο μεταξύ, από τα ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ, ο ανταποκριτής μας στη Ν. ΥΟΡΚΗ ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΙΤΣΑΣ μεταδίδει:

Τη θέση της ΠΓΔΜ, ότι το περιεχόμενο και οι ιδέες Νίμιτς που κατατέθηκαν στο πρόσφατο ταξίδι του στην περιοχή θεωρούνται μη αποδεκτά από την ηγεσία των Σκοπίων, θα μεταφέρει στη σημερινή συνάντησή του με τον ειδικό διαμεσολαβητή του ΟΗΕ ο διαπραγματευτής της γειτονικής χώρας Νίκολα Ντιμιτρόφ.

Σκοπιανές διπλωματικές πηγές στην έδρα του ΟΗΕ ανέφεραν στην «Ε» ότι το τελευταίο πακέτο δεν εμπεριέχει συγκεκριμένο όνομα, αλλά περισσότερες εκδοχές για ένα και μοναδικό όνομα για χρήση στο εξωτερικό και στο εσωτερικό. Η πρότασή του περιλαμβάνει 4 εκδοχές της προτεινόμενης ονομασίας «Βόρεια Μακεδονία», η οποία θα προορίζεται για ευρύτερη διεθνή χρήση, συμπεριλαμβανομένων και των διμερών σχέσεων με τις χώρες που έχουν ήδη αναγνωρίσει το συνταγματικό όνομα της ΠΓΔΜ, ενώ αυτή θα αναγράφεται και στα διαβατήρια των πολιτών της χώρας.

Για τα ζητήματα που συνδέονται με την εθνική ταυτότητα, οι ίδιες πηγές επιβεβαιώνουν τα σκοπιανά δημοσιεύματα, ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να «κλείσει τα μάτια» ενώπιον του εγγράφου του ΟΗΕ, της λεγόμενης ταυτότητας της ΠΓΔΜ, στην οποία θα αναφέρεται ότι η εθνικότητα και η γλώσσα είναι «μακεδονική». Η Αθήνα, ισχυρίζονται οι Σκοπιανοί διπλωμάτες στον ΟΗΕ, προτείνει, όπως αντί της αγγλικής εκδοχής (Macedonian), να χρησιμοποιείται ο όρος «μακεδονική», αλλά στη λατινική της γραφή («Makedonski»).

Επίσης, μη αποδεκτά από το τελευταίο πακέτο Νίμιτς, που χαρακτηρίζεται από τη σκοπιανή διπλωματία ως «φιλελληνικό», είναι και τα σημεία της πρότασης για αποποίηση του αρχαίου παρελθόντος, αλλαγή διαβατηρίων, που σημαίνει διεθνή χρήση του νέου ονόματος, μη χρήση του όρου «μακεδονικός», καθώς και η αλλαγή του Συντάγματος.

Λόγω του ότι το μεγαλύτερο μέρος της τελευταίας δέσμης ιδεών Νίμιτς είναι μη αποδεκτό από την ΠΓΔΜ, στην προχθεσινή συνάντηση Τσερβένκοφσκι-Γκρούεφσκι συμφωνήθηκε ότι ο διαπραγματευτής Νίκολα Ντιμιτρόφ (που θα συνοδεύεται από τον Μάρτιν Πρότουγκερ, διευθυντή του πολιτικού γραφείου του Σκοπιανού πρωθυπουργού) θα προσέλθουν στη συνάντηση κομίζοντας αντιπροτάσεις για τη λύση της εκκρεμότητας.

Οπως ανακοινώθηκε χθες από τα Ηνωμένα Εθνη, στις νέες εκ του σύνεγγυς επαφές των μερών στη Νέα Υόρκη με τον ειδικό διαμεσολαβητή δεν θα υπάρξουν επίσημες δηλώσεις. Ο Μάθιου Νίμιτς, μετά τη σημερινή συνάντηση με τον Νίκολα Ντιμιτρόφ, έχει προγραμματίσει συνάντηση την προσεχή Δευτέρα με τον Ελληνα διαπραγματευτή Αδ. Βασιλάκη.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 10/07/2008

Славяне :Πανσλαβισμός και Μακεδονία

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Το ρωσικό έντυπο ‘Σλάβοι’, όπως αναφέρθηκε και στο προηγούμενο σημείωμά μας, προσπαθεί να περάσει τη γραμμή των εθνικιστικών κύκλων της πΓΔΜ, διαστρεβλώνοντας τα πραγματικά ιστορικά δεδομένα στον ιστορικό χώρο της Μακεδονίας, ισχυρίζεται, μάλιστα, πως οι Έλληνες, αποτελούσαν μια μικρή και διασκορπισμένη ομάδα στο γεωγραφικό αυτό τμήμα της βαλκανικής.
«Η εθνική σύνθεση στον χώρο αυτόν είναι ανάμεικτη. Συνυπήρχαν οι Θράκες, οι Ιλλυριοί, οι Έλληνες και οι Μακεδόνες» γράφει ο Σλάβος συντάκτης.
Η αναφορά που γίνεται για τον Μέγα Αλέξανδρο τονίζοντας τα περί μακεδονικής εθνότητας είναι ενδεικτική:
« Στην περίοδο του Μεγάλου Αλεξάνδρου που ήταν Μακεδών και βασίλεψε από το 336 έως το 323 π.Χ., η Μακεδονία έφθασε στο αποκορύφωμά της. Μετά την κατάκτηση της Θήβας και της Περσίας ο Αλέξανδρος επεκτάθηκε μέχρι τον Ινδό ποταμό και το μακεδονικό έθνος κυριάρχησε στο περσικό έθνος καθώς και στα αιγυπτιακά εδάφη.»Παρενθετικά σημειώνουμε πως τον περασμένο Οκτώβριο ανακαλύφθηκαν στο αρχαίο ελληνο-βακτριανό κράτος (τμήμα του σημερινού Πακιστάν) καταλύματα του στρατού του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Οι αρχαιολόγοι (βρετανοί επιστήμονες) ανέφεραν συγκεκριμένα για: «ανακάλυψη της πορείας των ελληνικών στρατευμάτων του Αλεξάνδρου», και τεκμηρίωσαν τη θέση τους από τις ελληνικές επιγραφές και τα αρχαία ελληνικά σύμβολα που εντοπίστηκαν σε ποτήρια και άλλα σκεύη.Εντύπωση μεγάλη προξένησαν σχόλια, μάλλον πακιστανών, πως δεν υπήρξαν ελληνικά στρατεύματα με τον Αλέξανδρο αλλά διάφοροι λαοί της βαλκανικής συγκροτούσαν το στρατό του. Προσπάθησαν, δηλαδή, να ...διορθώσουν τους αρχαιολόγους. Έτσι διαπιστώνουμε για άλλη μια φορά την ...επιτυχία του σλαβικού ιού...
Για να μην φύγουμε από το θέμα μας, επιστρέφουμε στις αναφορές του ρωσικού εντύπου για την παρουσία των Σλάβων στη Μακεδονία.
«Το δέκατο τρίτο αιώνα», γράφει ο σλάβος συντάκτης, «ο Σέρβος πρίγκηπας Νεμάνιϊτς της Ράσκα (Неманичей из Рашки) κατείχε τη βόρειο δυτική και βόρειο Μακεδονία. Ενώ στα μέσα του 14ου αιώνα το σύνολο της Μακεδονίας-με εξαίρεση τη Θεσσαλονίκη- αποτελούσε τμήμα της Σερβίας. Το 1346 η μακεδονική πόλη των Σκοπίων έγινε πρωτεύουσα του Σερβο-Ελληνικού Βασιλείου και ο Στέφαν Ντούσαν ανακηρύχθηκε ‘βασιλεύς των Σέρβων και Ελλήνων’. Μετά το θάνατό του η Μακεδονία διαμοιράζεται σε δέκα Σέρβους ηγεμόνες, οι πιο ισχυροί από αυτούς ήταν οι ηγεμόνες αδελφοί Voinovichi (σ.σ. βασίλεψε από 1365 έως 1371) και ο δεσπότης Βουρκασίν Ούγκλες.
Το 1371 οι δύο αναφερόμενοι Σέρβοι αδελφοί σκοτώνονται σε μάχη κατά των Τούρκων στις όχθες του ποταμού Μαρίτσα. Η μακεδονική γη τότε κατανεμήθηκε και διαμοιράστηκε σε Έλληνες και Σέρβους ηγεμόνες, ενώ ο υιός του Βουρκασίν Ούγκλες, ο πρίγκηπας Μάρκος που ανέλαβε τη βασιλεία αναγκάστηκε να γίνει υποτελής στο Σουλτάνο.»

Με την παρουσίαση αυτή το σλαβικό έντυπο προσφέρει ευκολοχώνευτες ιστορικές αναλήθειες καθώς προσπαθεί να εξαφανίσει τον ελληνικό πληθυσμό από τη μακεδονική γη. Δεν μας εξηγεί γιατί το κράτος του, ο Σέρβος Ντούσαν το ονόμασε ‘Σερβο-Ελληνικό’, μήπως επειδή το κυρίαρχο πληθυσμιακό στοιχείο στο κράτος αυτό ήταν το ελληνικό; Ή το ονόμασε έτσι ...απερίσκεπτα; Αλλά πως υπήρχαν Έλληνες ηγεμόνες τον δέκατο τέταρτο αιώνα στη Μακεδονία αφού δεν υπήρχαν Έλληνες; Οι σκοπιανοί που ήταν κρυμμένοι;
Ο αναφερόμενος πρίγκηπας Μάρκος που ανέλαβε την ελληνο-σερβική βασιλεία από το 1371 έως το 1395 στο βόρειο γεωγραφικό τμήμα της Μακεδονίας, είναι ο αγαπημένος ήρωας των Σέρβων (τον θεωρούν Σέρβο), των Σκοπιανών (τον θεωρούν Σκοπιανό) και των Βουλγάρων (τον θεωρούν Βούλγαρο).Γράφει επί λέξει στο σλαβικό έντυπο:
«ο αναφερόμενος πρίγκηπας Μάρκο είναι ένας από τους αγαπημένους ήρωες των σερβικών, των Σλαβομακεδονικών και των βουλγαρικών επών».
Είναι εμφανέστατο πως ο ρωσικός πανσλαβισμός επιδιώκει μια ομογενοποίηση των αναφερόμενων βαλκανικών λαών.

Οι εξισλαμισμοί και οι σλάβοι ...πομάκοι

 «Στους αιώνες 14ο και 15ο οι καταστρεπτικές επιθέσεις» συνεχίζει το σλαβικό κείμενο, «είχαν ως αποτέλεσμα τον αφανισμό μέρους του χριστιανικού πληθυσμού και το 16ο αιώνα η οθωμανική κυβέρνηση εγκατέστησε στις αγροτικές περιοχές της Μακεδονίας Τούρκου Γιουρούκους, νομάδες από την Ανατολία. Κατά το δεύτερο ήμισυ του 17ου αιώνα στην ανατολική Μακεδονία και στη Βουλγαρία οι Σλάβοι εξισλαμίστηκαν και ανέλαβαν θέσεις στον οθωμανικό στρατό (ως βοηθητικοί) και στο οθωμανικό κράτος (ως κρατικοί υπάλληλοι). Αυτοί οι Σλάβοι ονομάστηκαν Πομάκοι, υπάλληλοι, βοηθοί.»

Οι πλούσιοι Έλληνες και τα τσιφλίκια
Είναι η τέταρτη φορά μέσα στο ρωσικό κείμενο που επαναλαμβάνει:
«Ο πληθυσμός της Μακεδονίας ήταν ανάμεικτος για αιώνες» και θα συνεχίσει την εξουδετέρωση του ...εχθρού (των ελλήνων):
«Το μερίδιο των Σλάβων (μουσουλμάνων και χριστιανών) αποτελούσαν περίπου το ένα τρίτο του πληθυσμού στο νότιο τμήμα και το μισό περίπου βορειότερα. Το υπόλοιπο του πληθυσμού αποτελούνταν από Έλληνες, Βλάχους, Τούρκους, Αλβανούς, Εβραίους».
Δεν μπορεί όμως να μην παραδεχτεί το αυτονόητο:
«Στους 17ο και 18ο αιώνες στη Μακεδονία ανθεί η τάξη των εμπόρων που ήταν από την πλουσιότερη των Βαλκανίων. Πλούσιοι έμποροι ήταν κυρίως οι Έλληνες»
Ενώ θα συνεχίσει παρακάτω:
«Ενώ οι Βλάχοι και οι Σλάβοι απέκτησαν την εκτίμηση των Οθωμανών ηγεμόνων και μπορούσαν να λάβουν υψηλά αξιώματα, όπως για παράδειγμα, ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων».

Και τώρα η εθνική συνείδηση των Σλαβομακεδόνων...
Συνεχίζουμε με το ρωσικό πανσλαβιστικό πόνημα:
«Στη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης ( τα έτη από 1821 μέχρι 1829) και την ανάδειξη της ελληνικής εθνικής ταυτότητας σε συνδυασμό με την εξάπλωση της ρωσικής επιρροής (σ.σ. για να μην ξεχνιόμαστε) η οποία κατέληξε στο ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1828-29 αρχίζει η διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης των «Σλαβομακεδόνων» (σ.σ. τα εισαγωγικά στο ρώσικο κείμενο). Η εθνική αναγέννηση υποστηρίχτηκε από το 1860 έως το 1880 από ένα-δύο μοναστήρια. Ο μεγαλύτερος πληθυσμός των σλαβομακεδόνων δεν είχε συνειδητοποιήσει την ξεχωριστή εθνότητά του ούτε μέχρι τα μέσα του εικοστού αιώνα.» (σ.σ. !!)

Και ο εκβουλγαρισμός...

« Η μη συνειδητοποίηση της ξεχωριστής τους εθνότητας διευκόλυνε τον εκβουλγαρισμό του μακεδονικού πληθυσμού, ιδιαίτερα μετά την ίδρυση το 1870 της Βουλγαρικής Εξαρχίας.
Το 1878 συνήφθη μεταξύ της Τουρκίας και της Ρωσίας η συνθήκη ειρήνης η γνωστή του Αγίου Στεφάνου, όπου με αυτήν ιδρύονταν η Μεγάλη Βουλγαρία που συμπεριλάμβανε και τη Μακεδονία εκτός της πόλης Θεσσαλονίκης. Με το συνέδριο όμως του Βερολίνου που πραγματοποιήθηκε κατά το ίδιο έτος, αναθεωρήθηκαν τα όριο του νέου κράτους και η Μακεδονία παρέμεινε υπό της τουρκικής κατοχής.»Το 1893 ιδρύεται στη Θεσσαλονίκη μια μυστική οργάνωση με το όνομα Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση, γνωστή ως BMDP που είχε σκοπό την δημιουργία αυτόνομης (Σλαβικής) Μακεδονίας. Στα 1895 δημιουργείται το βουλγαρο- μακεδονικό κομιτάτο (VMOK), που έχει τους ίδιους στόχους αλλά με ενεργή συμμετοχή των βουλγαρικών ενόπλων δυνάμεων (κομιτατζήδες). Ανά χρονικά διαστήματα υπήρξαν συγκρούσεις μεταξύ των τσετών των δύο οργανώσεων.
Παρόμοιες οργανώσεις δημιουργούνται στη Σερβία και στην Ελλάδα.

»Στις 2 Αυγούστου του 1903 στη νοτιοδυτική περιοχή της Μακεδονίας άρχισε η εξέγερση του Ίλιντεν (ήταν εορτή του προφήτη Ηλία). Την επόμενη αντάρτες κατέλαβαν την πόλη του Κρούσεβο και δημιούργησαν την ‘κρουσόβικη δημοκρατία’ που διήρκεσε δέκα ημέρες. Η εξέγερση κατεστάλη τελείως από τους Τούρκους και χιλιάδες Σλαβομακεδόνες μετανάστευσαν από την περιοχή της εξέγερσης στη Βουλγαρία, Σερβία και Ηνωμένες Πολιτείες. Τότε το BMDP τέθηκε εξ ολοκλήρου στον έλεγχο της Βουλγαρικής Ηγεμονίας».

Σλαβομακεδόνες κομιτατζήδες δολοφόνησαν τον Αλέξανδρο της Σερβίας

«Μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο η ηγεσία του BMDP οργανώθηκε στη Βουλγαρία. Από εκεί έστελνε ένοπλα αποσπάσματα (κομιτατζήδες) στην ελληνική και τη Γιουγκοσλαβική Μακεδονία για εκτέλεση διάφορων τρομοκρατικών πράξεων. Μέλη της BMDP συμμετείχαν στην δολοφονία του βασιλιά Αλέξανδρου της Γιουγκοσλαβίας το 1934 καθώς και άλλων πολιτικών προσώπων.»

Η παρουσίαση των τμημάτων του ρωσικού κειμένου είναι ενδεικτική της πολιτικής που υπάρχει στη σλαβική της διάσταση. Απαλείφονται γνήσια ιστορικά στοιχεία, μειώνεται έντεχνα και μεθοδικά η ελληνικότητα της Μακεδονίας και διογκώνεται η σλαβική παρουσία καθώς παρουσιάζεται αυτή, ως συνέχεια ενός συνονθυλεύματος λαών και εθνών που ζούσαν στον ιστορικό αυτό χώρο.
Επιπρόσθετα γίνεται προσπάθεια δημιουργίας κοινής ιστορικής συνισταμένης Σέρβων, Βουλγάρων και Σκοπιανών.

Το παρόν κείμενο είναι συνέχεια του : http://www.echedoros-a.gr/2009/11/blog-post_29.html

Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

Η "σλαβική πλευρά" της Μακεδονίας

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Είναι γνωστό πως οι σλαβικοί λαοί αποτελούν ένα τεράστιο κομμάτι του συνολικού πληθυσμού της γηραιάς ηπείρου. Με την προσθήκη σε αυτό, της Ρωσικής Ομοσπονδίας ,το κομμάτι μεγεθύνεται ιδιαίτερα.Οι Σλάβοι έχουν συνείδηση της κοινής καταγωγής τους και επιδιώκουν τη σύσφιξη των σχέσεων με διάφορες κοινωνικές και διακρατικές εκδηλώσεις. Είναι γνωστά τα περίφημα πανσλαβιστικά συνέδρια, όπου σλάβοι διανοητές και ερευνητές όλων των επιπέδων διακοινώνουν τις απόψεις και θέσεις τους σε τομείς όπως οι αρχαιολογία, η ιστορία ή πολιτική και ό,τι άλλο εμπίπτει στο σλαβικό ενδιαφέρον και σχεδιασμό.

Ποιοι είναι οι σλαβικοί λαοί

Σύμφωνα με το σλαβικό όργανό που εκδίδεται στη Ρωσία και ονομάζεται ‘Славяне’ σλαβικά κράτη είναι: Ρωσία, Ουκρανία, Λευκορωσία, Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία, Βουλγαρία, Σλοβενία, Κροατία, πΓΔΜ, Βοσνία Ερζεγοβίνη, Σερβία, Μαυροβούνιο και οι Polabian Σλάβοι που δεν έχουν κρατική υπόσταση.

Τι γράφουν για την πΓΔΜ

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η θέση των Σλάβων για το κομμάτι της βαλκανικής που φέρει το αρχαίο όνομα Μακεδονία.
Οφείλουμε να σημειώσουμε πως οι απόψεις του εντύπου αυτού δεν είναι επιστημονικές αφού δεν τεκμηριώνονται από πηγές αλλά αποτελούν θέσεις των Σλάβων. Θέσεις τις οποίες προωθούν προς ...βρώση.
Έτσι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν ελληνικής καταγωγής αλλά μαζί με τους Ιλλυριούς, τους Θράκες και τους Έλληνες, ζούσαν στον αρχαίο γεωγραφικό χώρο που λέγεται Μακεδονία.

Ας δούμε, όμως, πως τα γράφει επακριβώς το έντυπο αυτό και πως αποφεύγει οποιαδήποτε μνεία ή αναφορά στην καταγωγή των Μακεδόνων από τους Δωριείς
Έτσι:
«Οι εκτάσεις που ανήκουν τώρα στη Μακεδονία, κατοικόύνταν ήδη από τις αρχές της δεύτερης χιλιετίας π.Χ. (...)

Στο δυτικό τμήμα υπήρχαν, ως επί το πλείστον, Ιλλυρικές φυλές ενώ στα ανατολικά Θρακικές φυλές.
Στις αρχές της πρώτης χιλιετίας π.Χ. στις ορεινές περιοχές της Ορεστίδας και στην κοιλάδα του Αλιάκμονα εμφανίζεται μια φυλή, γνωστή με το όνομα Μακεδόνες. Αυτή ήταν μια ημι-νομαδική φυλή που με την πάροδο του χρόνου κατέλαβε το μεγαλύτερο μέρος της χώρας που βρίσκεται μεταξύ της Λίμνης Οχρίδας (αρχαία ονομασία Λυχνιδός) και του ποταμού Βαρδάρη (Αξιός), τον ποταμό Στρυμόνα και τον Όλυμπο.

Η αρχαία επαρχία Ημαθία αναφερόταν από τούδε και στο εξής ως Μακεδονία. Η εθνοτική σύνθεσή της Μακεδονίας αυτής ήταν ανάμεικτη όπως : Θράκες, Ιλλυριοί, Έλληνες, Μακεδόνες που είχαν έναν σύμμεικτο πολιτισμό αφού γινόντουσαν γάμοι μεταξύ των εθνοτήτων αυτών και με την αλληλοδιείσδυση των πολιτισμών τους δημιουργήθηκε ένας ανάμεικτος πολιτισμός.
Οι ερευνητές της αρχαίας σλαβομακεδονικής γλώσσας(σ.σ. !!!) κατέληξαν στο συμπέρασμα πως μέχρι και τον 5ο αιώνα μ.Χ. οι αρχαίοι Μακεδόνες χρησιμοποιούσαν την αττική διάλεκτο της ελληνικής γλώσσας (σ.σ. αυτό είναι λίγο χονδρό, βρε παιδιά, μιλούσαν ...1.200 χρόνια τα ελληνικά, και μετά ...βρήκαν τη σλαβική γλώσσα τους; !!), αλλά οι Έλληνες τους θεωρούσαν βαρβάρους, δηλαδή μη Έλληνες»
Αφού λοιπόν είδαμε πως οι Μακεδόνες κατέβηκαν από το πουθενά και κυριάρχησαν μέχρι το Στρυμόνα ποταμό άρχισαν τους γάμους με τους κατακτημένους και βγάλαν τον ανάμεικτο πολιτισμό και επειδή ήταν ...μουγγοί, πήραν ως γλώσσα την αττική διάλεκτο της ελληνικής γλώσσας, άσχετα αν μιλούσαν τη ...δωρική διάλεκτο!

Τόσα επιστημονικά συνέδρια ...τζάμπα!

Ήρθαν και οι ...Σλάβοι...

Σλαβομακεδόνες ως εθνικός προσδιορισμός, εκτός από Σλάβοι της Μακεδονίας υποδηλώνει και άλλη μια υπόσταση: Σλάβοι και Μακεδόνες! Όπως είναι γνωστό στο γειτονικό κρατίδιο υπάρχουν αυτές οι δύο τάσεις, οι αρχαίοι Μακεδόνες και οι αρχαίοι Σλάβοι… και υπάρχει μια τρομερή κόντρα μεταξύ τους...
Έτσι το ρωσικό κείμενο τρέχει να καλύψει και τους Σλάβους της πΓΔΜ που είναι ιδιαίτερα ...βίαιοι...
«Στο τέλος του 6ου αιώνα, ως αποτέλεσμα της μεγάλης μετανάστευσης των λαών στα Βαλκάνια και ιδιαίτερα στη γη της Μακεδονίας ) έρχονται Αβαροσλαβικές φυλές.(σ.σ.Δεν μπορούν να αμφισβητήσουν τις βυζαντινές πηγές…).

Οι σλαβικές αυτές φυλές ήταν : Σαγουδάτοι, Ρινχίνοι, Σμολιάνοι, Δραγοβίτες, Βελεγεζίτες, Στρουμυάνοι, και Μπερζίτες που εγκαταστάθηκαν στο μεγαλύτερο γεωγραφικό τμήμα της Μακεδονίας αλλά δεν κατάφεραν να εκπορθήσουν τις πόλεις: Βέροια, Θεσσαλονίκη, Σέρρες, Έδεσσα.
Στους 7ο-8ο αιώνες οι Σλάβοι της Μακεδονίας είχαν υποδεέστερη θέση στο Βυζάντιο. Μέχρι το τέλος του ενδέκατου αιώνα οι Βούλγαροι που ήταν μια μεικτή τουρκο-σλαβική εθνική ομάδα, κατέλαβαν και κατείχαν περίπου έναν αιώνα το σύνολο, σχεδόν, της Μακεδονίας, με εξαίρεση τη Θεσσαλονίκη».
Από ότι μπορεί να διαπιστώσει ο αναγνώστης τα πανσλαβιστικά συνέδρια, όπως το τελευταίο που έγινε στην Αγία Πετρούπολη, χαράσσουν μια κατεύθυνση που εξυπηρετεί τα σχέδια των μελών τους και του πανσλαβισμού γενικότερα.

—-
Στο επόμενο από το ίδιο ρωσικό έντυπο: πως στη Μακεδονία ζούσαν μόνο Σλάβοι και οι Έλληνες ήταν μειονότητα μαζί με τους Εβραίους...

Το επόμενο εδώ

Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

Πρέσπες: Τι ζήτησε ο Γκρουέφκσι από τον Παπανδρέου

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Στη τριμερή συνάντηση των πρωθυπουργών Ελλάδας, Αλβανίας και πΓΔΜ που πραγματοποιήθηκε στις Πρέσπες την περασμένη Παρασκευή 27 Νοεμβίου 2009, εκτός των οικολογικών θεμάτων συζητήθηκαν και ζητήματα που αφορούν τις τρεις χώρες.
Όπως, ήδη, αναφέραμε ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Σαρί Μπερίσα επικέντρωσε τα αιτήματα στους μετανάστες Αλβανούς που βρίσκονται στην Ελλάδα. (Δες : Πρέσπες: Τι ζήτησε ο Μπερίσα από τον Παπανδρέου )
Ο πρωθυπουργός της πΓΔΜ Νίκολα Γκρουέφσκι, μετά την δίωρη συζήτηση που είχε με τον έλληνα πρωθυπουργό, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Σήμερα μου ανακοινώθηκε ότι η ελληνική πλευρά παραμένει στις θέσεις της, όπως ακριβώς αυτές παρουσιάστηκαν από τον εκπρόσωπο της Ελλάδας στις διαπραγματεύσεις που διεξάγονται στον ΟΗΕ, τόσο για το θέμα της ονομασίας όσο και για το ζήτημα της εθνικής ταυτότητας. Έτσι μπορώ να πω ότι δεν σημειώθηκε κάποια πρόοδος. Ωστόσο θα συνεχίσουμε τις συνομιλίες, θα συνεχίσουμε τον διάλογο, ενώ οι εκπρόσωποι των δύο χωρών στον ΟΗΕ θα συνεχίσουν το έργο τους»

Επιπρόσθετα ο Γκρουέφσκι ζήτησε να δημιουργηθεί ένα νέο διασυνοριακό σημείο μεταξύ των δύο χωρών, καθόρισε μάλιστα πως αυτό να είναι οι Πρέσπες.
Ζήτησε επίσης τη δημιουργία σιδηροδρομικής γραμμής που θα ενώνει τη Φλώρινα με το Μοναστήρι.
Όπως δημοσιεύτηκε, ο έλληνας πρωθυπουργός είδε θετικά αυτά τα ζητήματα.

Πηγές: Focus Information Agency
Το Βήμα

Πρέσπες: Τι ζήτησε ο Μπερίσα από τον Παπανδρέου

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης που αναφέρθηκαν στη συνάντηση των ηγετών των τριών χωρών στις Πρέσπες την περασμένη Παρασκευή (χθές) δημοσίευσαν την κοινή ανακοίνωση που ήταν το οικολογικό και κύριο μέρος της συζήτησης τους. Έτσι έχουμε τις δύο χαρακτηριστικές δημοσιεύσεις των ελληνικών ΜΜΕ:
«οι Πρωθυπουργοί Ελλάδας, Σκοπίων και Αλβανίας επιβεβαίωσαν την Παρασκευή την βούλησή τους για την προστασία του οικοσυστήματος της περιοχής»
και
«Το πάρκο των Πρεσπών είναι η πρώτη προστατευόμενη διασυνοριακή περιοχή στην νοτιοανατολική Ευρώπη, που εγκαινιάστηκε το 2000 έπειτα από πρωτοβουλία των Πρωθυπουργών Ελλάδας, Σκοπίων και Αλβανίας. Σήμερα οι τρεις πρωθυπουργοί επιβεβαίωσαν τη συνέχιση της προστασίας του οικοσυστήματος της περιοχής».
Ένα παρόμοιο κείμενο δεν βρήκαμε, δυστυχώς ούτε στα μέσα ενημέρωσης των Σκοπίων, ούτε στα μέσα ενημέρωσης της Αλβανίας.
Η συνάντηση των Πρεσπών πρέπει ίσως να ληφθεί ως μια προσωπική συζήτηση μεταξύ των ηγετών της Ελλάδας και των δύο χωρών που προσβλέπουν την ένταξή τους στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Το ενδιαφέρον των σκοπιανών Μέσων Ενημέρωσης επικεντρώθηκε σε ό,τι ειπώθηκε, αν ειπώθηκε, για τη ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ. (Μία μάλιστα εφημερίδα αναφέρθηκε στην εκδοχή του ονόματος «Νέα Μακεδονία»).
Ενώ από την αλβανική πλευρά, αν και η συνάντηση παρουσιάστηκε με πρωτοσέλιδα, εντούτοις εστιάστηκε στην επίλυση μεταναστευτικών αλβανικών θεμάτων .
Στις αλβανικές εφημερίδες που διαβάσαμε δημοσιεύονται οι εισηγήσεις που έκανε ο αλβανός πρωθυπουργός προς το Γιώργο Παπανδρέου και που δεν είχαν καμία σχέση με το ...οικοσύστημα της περιοχής.

Τι ζήτησε ο Μπερίσα από τον Παπανδρέου

Στη διάρκεια, λοιπόν, της ...οικολογικής συνάντησης των Πρεσπών, ο Σαλί Μπερίσα ζήτησε από το Γιώργο Παπανδρέου:
Πρώτον -Την πλήρη υποστήριξή του στη διαδικασία ένταξης της χώρας του Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Επισημάνθηκαν και από τις δύο πλευρές το καλό κλίμα που υπάρχει μεταξύ των δύο χωρών και ο έλληνας πρωθυπουργός υποσχέθηκε την πλήρη υποστήριξη της κυβέρνησής του στην ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας.
Δεύτερον– Ο Μπερίσα δεν δίστασε να αναφερθεί σε ένα θέμα που καίει του μετανάστες Αλβανούς στην Ελλάδα. Προέτρεψε τον πρόεδρο της ελληνικής Κυβέρνησης να δείξει ενδιαφέρον στα προβλήματά των μεταναστών. Συγκεκριμένα ζήτησε να αναγνωρίσει το ελληνικό κράτος τα πτυχία και τα διπλώματα των αλβανών μεταναστών ισότιμα με τα ελληνικά.
Τρίτον– Αναφέρθηκε στην ελεύθερη μετακίνηση των Αλβανών προς την χώρα μας
Ζήτησε,δηλαδή, η Ελλάδα να άρει την υποχρέωση θεώρησης εισόδου για όλους τους αλβανούς πολίτες.
Ο αλβανικός τύπος υποβαθμίζοντας την παρουσία του πρωθυπουργού της πΓΔΜ, έκανε απλά μια αναφορά πως παρευρέθη και ο κ. Γκρουέφσκι στη συνάντηση των ηγετών στις Πρέσπες.

Η Βουλγαρία ‘χαϊδεύει’ τα Σκόπια και…

...ζητά κοινές εθνικές εορτές!

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Όταν επισκέφθηκε τον περασμένο μήνα ο πρωθυπουργός της πΓΔΜ την Αυστραλία έκανε την περίφημη δήλωση για ενοποίηση όλων των ‘Μακεδόνων’ που βρίσκονται στα Σκόπια, στην αιγαιακή Μακεδονία (Ελλάδα) και του Πιρίν (Βουλγαρία).
Τότε ο Βούλγαρος πρόεδρος Γκεόργκι Παρβάνοφ τόνισε πως οι δηλώσεις Γκρουέφσκι είναι μια έκφραση εδαφικών διεκδικήσεων «δεν θα πρέπει να ξεχνάμε», είπε, «ότι η ανάπτυξη καλής γειτονίας, οι καλές σχέσεις αποτελούν προϋπόθεση για την ένταξη της (Σλαβο)‘Μακεδονίας’ στην Ε.Ε.»
Ενώ ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας Μπόικο Μπορίσοφ δήλωσε: «Ο Γκρουέφσκι εκφράζει εδαφικές διεκδικήσεις κατά της Βουλγαρίας»(‘Груевски е израз на територијални претензии кон Бугарија').
Η Ελλάδα δεν αντέδρασε στις δηλώσεις αυτές, ίσως, επειδή γνωρίζει πως οι εκφράσεις αυτές αποσκοπούν για εγχώρια (σκοπιανή) εθνικιστική κατανάλωση.
Είκοσι μέρες μετά (στις 16 Νοεμβρίου 2009) πραγματοποιήθηκε συνάντηση των πρωθυπουργών της πΓΔΜ και της Βουλγαρίας, Ν. Γκρουέφσκι και Μπόϊκο Μπορισόφ αντίστοιχα.
Ο Βούλγαρος πρωθυπουργός δήλωσε πως η χώρα του θα υποστηρίξει τη πΓΔΜ στην ένταξή της στην Ε.Ε. τονίζοντας χαρακτηριστικά: “ Οι (σλαβο)Μακεδόνες και οι Βούλγαροι είναι αδελφικά έθνη, στηρίζουμε την ένταξη της (σλαβο)Μακεδονίας στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ αλλά πρέπει η ηγεσία της να έχει υπόψη τις σχέσεις καλής γειτονίας, που είναι ένα από τα βασικά κριτήρια της ένταξης αυτής.»
Ο βούλγαρος πρωθυπουργός ήταν εξαιρετικά ήπιος και εγκρατής στις εκφράσεις αφού είχε σκοπό όχι μόνον να προσεγγίσει την ηγεσία των Σκοπίων αλλά να θεωρηθεί ως προστάτης της.
Χαρακτηριστική είναι η δήλωσή του για την ‘ιδέα της Σόφιας’ όπως είπε, τα δύο κράτη να έχουν κοινούς εθνικούς εορτασμούς σε ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία των δύο λαών.
«Συζητήσαμε με το συνάδελφό μου», δήλωσε ο βούλγαρος πρωθυπουργός, «να αποφεύγουν οι δύο χώρες τις εχθρότητες και να μην σχολιάζονται τα ιστορικά ζητήματα τμηματικά, αλλά να αναζητηθούν τα στοιχεία εκείνα που μας ενώνουν και αυτά είναι οι κοινές ημερομηνίες των ιστοριών μας».
Ο πρωθυπουργός της πΓΔΜ, σαφώς ενοχλημένος από τις θέσεις του Μπόικο Μπορίσοφ, δήλωσε στην κοινή συνέντευξη τύπου, τα εξής χαρακτηριστικά:
«Όσον αφορά τα θέματα που σχετίζονται με την ιστορία η γνώμη μου είναι πως πρέπει να αφήσουμε τους ιστορικούς να ασχοληθούν με αυτά. Και εμείς ως ηγέτες των δύο χωρών να επικεντρωθούμε στα ζητήματα του παρόντος και του μέλλοντος».
Σημειώνεται πως η συνάντηση έγινε στη βουλγαρική πρωτεύουσα και ήταν η πρώτη μεταξύ Γκρουέφσκι και Μπορίσοφ μετά τη ψυχρότητα των σχέσεων τους από την περίπτωση της Σπάρσκα Μήτροβα (για το βουλγαρικό διαβατήριο μιας γυναίκας από τη Γευγελή), τη γιορτή της ημέρας του Ίλιντεν και στη συνέχεια τις δηλώσεις του Γκρουέφσκι από την Αυστραλία για την ενοποίηση των Μακεδόνων.
Η Βουλγαρία, δεν θα μπορούσαμε να πούμε πως δεν έχει καταλάβει καλά την πορεία που ακολουθεί το βαλκανικό κρατίδιο και τον αγώνα που κάνει για αποβουλγαροποίηση του παρελθόντος του. Ίσως σκέπτεται πονηρά και απλώς ...στοργικά περιμένει.
--
Σημείωση: Οι αναφερόμενες δηλώσεις Βουλγάρων προέδρου και πρωθυπουργού καθώς και του Γκρουέφσκι από το σκοπιανό: Α1
με τίτλο : Борисов - Македонците и Бугарите се братски народи (16 Νοε 2009)
και : Прванов: Позицијата на Груевски израз на територијални претензии (29 Οκτωβρίου 2009)

Πατριάρχης Βαρθολομαίος : ‘Ανησυχούμε’...

Στο σημερινό της φύλλο (26 Νοε 2009) η τουρκική εφημερίδα Daily’s Zaman φιλοξενεί συνέντευξη του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου ο οποίος εκφράζει τις ανησυχίες του στη χρησιμοποίηση των μειονοτήτων, της Τουρκίας, για βίαια αλλαγή του πολιτικού σκηνικού της χώρας.
Οι ανησυχίες του ηγέτη της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, βασίζονται σε γεγονότα του άμεσου παρελθόντος αλλά και στο κλίμα που διαμορφώθηκε με την αποκάλυψη των σχεδίων της μυστικής οργάνωσης Εργκένεκον.
Ο Βαρθολομαίος αναφέρθηκε στο σχεδιασμό της παραστρατιωτικής ομάδας, τα μέλη της οποίας ανήκουν στις Ναυτικές Ένοπλες Δυνάμεις και, όπως δημοσιεύθηκε, είχαν σκοπό να δολοφονήσουν προεξάρχουσες προσωπικότητες του μη μουσουλμανικού στοιχείου της χώρας, έχοντας τελικό στόχο την ανατροπή του κυβερνώντος κόμματος.
Ο Οικουμενικός πατριάρχης επεσήμανε τα πρόσφατα γεγονότα που έγιναν στη συνοικία Κουρτουλούς της Κωνσταντινούπολης αλλά και στην περιοχή Ανταλάρ και υποστήριξε πως το ύπουλο σχέδιο έχει μπει ήδη σε εφαρμογή.
Επιπρόσθετα υπενθύμισε στον τούρκο δημοσιογράφο την επίθεση που δέχθηκε μια ομάδα αποφοίτων του κολλεγίου—Γυμνασίου ‘Ζωγράφειον’ της Πόλης πριν από τέσσερα χρόνια.
Τόνισε, μάλιστα, πως κανένας δεν συνελήφθη για την επίθεση αυτή.

Εξέφρασε, πάντως, την ευγνωμοσύνη του προς τις τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας που έφεραν στο φως τα ‘σκοτεινά σχέδια’ της παραστρατιωτικής οργάνωσης.
Δήλωσε πως είναι αισιόδοξος ότι τα προβλήματα της ελληνικής μειονότητας καθώς και των άλλων μειονοτήτων θα επιλυθούν σύντομα.
«Είμαστε πολύ θετικοί στις πρωτοβουλίες της κυβέρνησής μας. Είναι επιτακτική ανάγκη όλων, οι μειονότητες να αντιμετωπίζονται με καλή θέληση».
Δήλωσε, επίσης, αισιόδοξος για την λειτουργία της Σχολής Θεολογίας της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, Σχολή της Χάλκης, που έκλεισε το 1971.
Στο δημοσίευμα επισημαίνεται πως το κλείσιμο της Σχολής της Χάλκης έγινε βάσει ενός νόμου με τον οποίο η θρησκευτική κατάρτιση τέθηκε υπό κρατικό έλεγχο.
«Ανώτεροι αξιωματούχοι της Ε.Ε. και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν καλέσει επανειλημμένα την Τουρκία να ανοίξει τη Σχολή από την οποία έχουν αποφοιτήσει όλοι οι Ορθόδοξοι ηγέτες, συμπεριλαμβανομένου του Βαρθολομαίου», γράφει η ‘Zaman’.

Βολές εξαπέλυσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κατά του λεγόμενου ‘Τουρκικού Ορθόδοξου Πατριαρχείου’ το οποίο επιδιώκει την υποβάθμιση του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Αναφερόμενος στις τρεις εκκλησίες της Πόλης, τις οποίες έχουν καταλάβει οι Τούρκοι Ορθόδοξοι είπε πως θα χρησιμοποιήσει νομικές διαδικασίες για την απόκτησή τους. Δήλωσε μάλιστα πως πίσω από το λεγόμενο ‘τουρκικό ορθόδοξο πατριαρχείο’ βρίσκεται η οικογένεια Ερενερόλ.
Είναι αξιοσημείωτο πως κατά τη διάρκεια των ερευνών για την παραστρατιωτική οργάνωση ‘Εργκένεκον’ μεταξύ των συλληφθέντων ήταν και η Σεβγκί Ερενερόλ (Sevgi Erenerol) η οποία είναι επικεφαλής των δημοσίων σχέσεων του τουρκικού ανεξάρτητου ορθόδοξου πατριαρχείου.
Πρόκειται για την εγγονή του πατέρα Εφτίμ, ιδρυτή του προαναφερόμενου πατριαρχείου.
Ο Βαρθολομαίος ήταν σαφής στην αναφορά του για την Σεβγκί Ερενερόλ:
«Καταφέρεται συνέχεια έναντίον μας. Έχει αποκαλυφθεί πως αυτή οργάνωνε συνεδριάσεις σε εκείνες τις εκκλησίες εναντίον μας… Είναι κρίμα που ένας χώρος λατρείας χρησιμοποιήθηκε για τέτοιους σκοπούς.
»Κανείς δεν έχει αναγνωρίσει το τουρκικό ορθόδοξο πατριαρχείο αλλά παρόλα αυτά επιχορηγείται από το τουρκικό κράτος»…
Αναφέρθηκε μάλιστα σε μια διαμαρτυρία που έγινε στις 28 Οκτωβρίου 2005 μπροστά από το Οικουμενικό Πατριαρχείο όπου φωνάζανε ‘το Πατριαρχείο πρέπει να πάει στην Ελλάδα’. Μεταξύ των διαμαρτυρομένων ήταν αυτή η Σεβγκί Ερενερόλ. Η διαμαρτυρόμενοι τότε άφησαν ένα μαύρο στεφάνι στην πύλη του Πατριαρχείου.

«Είμαστε πολίτες της Τουρκίας»

Στο δημοσίευμα σημειώνεται πως οι πρωτοβουλίες του ‘πατριάρχη Βαθρολομαίου’ (έτσι αναφέρεται χωρίς τη λέξη Οικουμενικού) για την προώθηση της θρησκευτικής ελευθερίας και ανοχής μεταξύ των θρησκειών όλου του Κόσμου εκλαμβάνεται από μερίδα της τουρκικής κοινωνίας με καχυποψία αν και το ελληνικό στοιχείο της Πόλης -τούρκοι πολίτες– καθημερινά μειώνεται.
Ο Βαρθολομαίος θα σχολιάσει σχετικά: «Ελπίζουμε πως οι δημοκρατικές πρωτοβουλίες της (τουρκικής) κυβέρνησης θα αποτρέψουν την αναχώρηση του ελληνικού πληθυσμού.
»Είμαστε χριστιανοί αλλά γεννηθήκαμε εδώ και ανατραφήκαμε εδώ. Εγώ γεννήθηκα στην Gökçeada. Αγαπώ τη χώρα και το χωριό μου. Έκανα δύο χρόνια στρατιωτική θητεία (στον τουρκικό στρατό). Πληρώνω τους φόρους μου. Η μόνη διαφορά μας είναι η θρησκεία. Αλλά βάσει του συντάγματος είμαστε πολίτες με ίσα δικαιώματα.»

Σημ. Το αγγλικό κείμενο της τουρκικής εφημερίδας το δημοσιεύουμε στο: http://echedoros.blogspot.com/2009/11/plotters-planned-to-overthrow.html