Αμυντική Συνεργασία Ρωσίας-Ελλάδας

Αλλαγή κλίματος στις ελληνορωσικές σχέσεις - Ενεργός αμυντική συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών

H αμυντική και στρατιωτικο-βιομηχανική συνεργασία μεταξύ Ελλάδος και Ρωσίας θα αποτελέσει έναν από τους πέντε πυλώνες που θα βασιστούν οι ελληνορωσικές σχέσεις, συμφωνήθηκε στην συνάντηση του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου και του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Σεργκέϊ Λαβρόφ ενωρίτερα σήμερα.

Αμέσως μετά τις συνομιλίες Γ. Παπανδρέου και Σ. Λαβρόφ, το υπουργικό δίδυμο του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, ο υπουργός Ευάγγελος Βενιζέλος και ο αναπληρωτής υπουργός Πάνος Μπεγλίτης υποδέχονταν τον Ρώσο Αξιωματούχο στο Μέγαρο Μουσικής σε μία εκδήλωση του Ελληνορωσικού Συνδέσμου, στην οποία τιμώμενο πρόσωπο και κύριος ομιλητής ήταν ο Σεργκέϊ Λαβρόφ (φωτό).

Ο επικεφαλής της διπλωματίας του Κρεμλίνου, μετά από συνάντηση μιάμισης ώρας με τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, μίλησε στην κατάμεστη αίθουσα "Δημήτρης Μητρόπουλος" του Μεγάρου Μουσικής (χαρακτηριστικό είναι ότι ακόμα και ο Σωκράτης Κόκκαλης που έφτασε λίγο πριν ξεκινήσει η ομιλία, δυσκολεύθηκε να βρει κάθισμα) με θέμα "Η κατάσταση στην Ευρω-Ατλαντική περιοχή και οι ελληνορωσικές σχέσεις".

Το σημείο της ομιλίας του που ξεχώρισε ήταν η αναφορά του στα σημεία που συμφωνήθηκαν ότι υπάρχουν οι καλύτερες προοπτικές να αναπτυχθούν οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδος και Ρωσίας κατά την συνάντησή του με τον Έλληνα πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου. Και οι τομείς αυτοί ήταν η άμυνα, η ενέργεια, ο τουρισμός, η επιστήμη και ο πολιτισμός. Αναφέρθηκε επίσης και στις διαρκώς βελτιούμενες εμπορικές σχέσεις Ελλάδος-Ρωσίας. Επίσης συμφωνήθηκε το συντομότερο δυνατό να ξεκινήσει η κατασκευή των αγωγών Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και South Stream.

Αναφορικά με το διεθνές-συλλογικό σύστημα ασφάλειας, τόνισε μεταξύ άλλων: "Σήμερα δεν είναι δυνατόν να αποκτήσεις συλλογική ασφάλεια, χωρίς να συνεργαστούμε όλοι μαζί. Και δεν μπορείς να εξασφαλίσεις την δική σου ασφάλεια σε βάρος της ασφάλειας των άλλων. Αυτό είναι επιβεβαιωμένο, αλλά έχει έρθει και η ώρα να υπάρξει και ένα κείμενο συμφωνίας."

Στην εκδήλωση παρόντες ήταν όλοι οι υπουργοί Άμυνας του ΠΑΣΟΚ από το 1993 μέχρι σήμερα: Γεράσιμος Αρσένης (ως πρόεδρος του Ελληνορωσικού Συνδέσμου), Άκης Τσοχατζόπουλος, Γιάννος Παπαντωνίου και η νυν ηγεσία, όπως προαναφέραμε.

Παράλληλα με τις εξέλίξεις στο διπλωμαρτικό μέτωπο, πληροφορίες αναφέρουν ότι στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα έχουν συμφωνηθεί να υπάρξουν κινήσεις στο θέμα των ΤΟΜΑ BMP-3HEL αλλά και της ενεργοποίησης του πυραυλικού συστήματος S-300PMU1. Δηλαδή να γίνουν οι κατάλληλες εργασίες συντήρησης και αναβάθμισης βλημάτων-ηλεκτρονικών προκειμένου να υπάρξει επιτέλους η βολή επιχειρησιακής αποδοχής.

Ενδεικτικό του γενικότερου κλίματος είναι οι δηλώσεις που ακολούθησαν της συνάντησης Γ.Παπανδρέου και Σ.Λαβρόφ

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Είναι μια ιδιαίτερη στιγμή, που υπογράφεται αυτή η συμφωνία με τον Υπουργό Εξωτεριικών της Ρωσίας, τον κ. Lavrov. Επιβεβαιώνεται η στρατηγική συνεργασία μεταξύ των δυο χωρών και οι άριστες διμερείς μας σχέσεις.
Είχαμε την ευκαιρία να εμβαθύνουμε στις προτάσεις μας και τις πρωτοβουλίες μας για την περαιτέρω καλλιέργεια και ανάπτυξη των σχέσεών μας, από το χώρο της ενέργειας μέχρι το χώρο του πολιτισμού, από το χώρο της περιφερειακής συνεργασίας μέχρι το χώρο της ασφάλειας και τις σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ.
Θα έχουμε συνεχή διαβούλευση και συνεργασία και χαίρομαι ιδιαιτέρως που είχαμε μια τόσο ζεστή, εγκάρδια και εποικοδομητική συνεργασία με τον κ. Lavrov. Του εύχομαι καλή επιστροφή.

S. LAVROV: Συμμερίζομαι πλήρως τις θέσεις και τις εκτιμήσεις του Πρωθυπουργού, κ. Παπανδρέου, για το στρατηγικό χαρακτήρα των σχέσεων μεταξύ των χωρών μας, σχεδόν σε όλους τους τομείς που μπορούμε να φανταστούμε, και ακριβώς αυτό επισφραγίζεται σήμερα με την υπογραφή του κοινού σχεδίου δράσης, για το 2010 - 2012.
Σήμερα, δώσαμε ιδιαίτερη προσοχή στην εμπορική και οικονομική συνεργασία ανάμεσα στις χώρες μας. Βέβαια, η βάση αυτής της συνεργασίας είναι η ενέργεια, αλλά καταλαβαίνουμε και οι δύο ότι πρέπει να δίνουμε σημασία και στα θέματα της συνεργασίας στον τομέα των υψηλών τεχνολογιών και στον τομέα των αμοιβαίων επενδύσεων.
Συζητήσαμε βέβαια και την ανθρωπιστική συνεργασία, συμφωνήσαμε ότι πρέπει να επεξεργαστούμε μια συμφωνία για τα πολιτιστικά θέματα και τα θέματα της επιστήμης, για τη συνεργασία μας σε αυτούς τους τομείς, και υποστηρίξαμε την πρωτοβουλία της «Κοινωνίας των Πολιτών» των δύο χωρών, για τη συνέχιση του Φόρουμ της «Κοινωνίας των Πολιτών», το Ελληνορωσικό Φόρουμ. Επίσης, εκφράσαμε την ευγνωμοσύνη μας προς την ελληνική πλευρά για την προσοχή και έμφαση που δίνει στην εκμάθηση της ρωσικής γλώσσας, για εκείνους που θέλουν να τη μάθουν στην Ελλάδα.
Συμφωνήσαμε να συνεχίσουμε τη συνεργασία μας για τα διμερή και τα περιφερειακά ζητήματα, στα περισσότερα από αυτά έχουμε τις ίδιες θέσεις και θα συνεχίσουμε τη συνεργασία εδώ.
Επίσης, προσκάλεσα τον κ. Παπανδρέου εκ μέρους της ηγεσίας της Ρωσίας, να επισκεφθεί τη χώρα μας στις αρχές του 2010 και, από ό,τι καταλαβαίνω, αυτή την πρόσκληση τη δέχτηκε.

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Μετά χαράς.

S. LAVROV: Σας ευχαριστώ πολύ.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σήμερα τελειώνει η 2η ημέρα της Υπουργικής συνάντησης του ΟΑΣΕ, θα μπορούσατε παρακαλώ να μας πείτε κάτι για τα προκαταρτικά αποτελέσματα αυτής της Συνόδου; Επίσης για τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ρωσίας - ΝΑΤΟ, θα συμμετάσχει η Ρωσία σε αυτή τη συνεδρίαση ακόμη κι αν δεν είναι έτοιμα τα χαρτιά;

S. LAVROV: Σε ό,τι αφορά την Υπουργική συνάντηση του ΟΑΣΕ, θα ήθελα πρώτα απ' όλα να ευχαριστήσω τους Έλληνες συναδέλφους μας για την τεράστια δουλειά που έχουν κάνει. Έχει ετοιμαστεί ένα σετ συμφωνιών και εγγράφων, αλλά δυστυχώς στον ΟΑΣΕ υπάρχει μια παλιά τακτική, από τα παλιά χρόνια, είναι η τακτική κάποιων τεχνητών διασυνδέσεων και αναφορών.
Τώρα οι συνάδελφοί μου προσπαθούν αυτά τα προβλήματα να τα λύσουν και αν λύσουν αυτά τα προβλήματα, αν ξεπεράσουν αυτή την τακτική των τεχνητών προβλημάτων και διασυνδέσεων, θα εγκριθούν όλα αυτά τα χαρτιά, που είναι πολύ σημαντικά.
Σε ό,τι αφορά το Συμβούλιο Ρωσίας – ΝΑΤΟ, κανένας δεν το έχει ακυρώσει. Θα γίνει την Παρασκευή, ελάτε να δούμε τι θα γίνει εκεί. Σας ευχαριστώ.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Πρωθυπουργέ, θα ήθελα να ρωτήσω αν μιλήσατε για την ελληνορωσική αυτή συνεργασία, αν την χαρακτηρίσατε σημαντική και στρατηγικής σημασίας. Αν αυτή μπορεί να επηρεάσει και τις σχέσεις άλλων χωρών στην ευρύτερη γενικά περιοχή να δημιουργήσουν ένα θετικό κλίμα όπως λέμε και αν αυτό είναι μια νέα σελίδα, δηλαδή αν ξεκινάει μια νέα σελίδα στις ελληνορωσικές σχέσεις. Ευχαριστώ.

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πρώτα απ' όλα, να ευχαριστήσω τον κ. Lavrov και τη ρωσική αντιπροσωπεία για τις προσπάθειες που κάνουν για να φτάσουμε σε μια συναίνεση, σε ένα κοινό κείμενο, σε αυτή τη συνάντηση του ΟΑΣΕ. Μια θετική εξέλιξη, θα είναι θετική για την ευρύτερη ασφάλεια της Ευρώπης.
Επίσης, εκφράσαμε την κοινή μας βούληση να συνεχίσουμε το μεγάλο έργο της προσπάθειας, του στόχου μας για τη διασύνδεση Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη στον τομέα της ενέργειας.
Και βεβαίως, θέλω να τονίσω ότι οι σχέσεις μας με τη Ρωσία είναι εδώ και πολλά χρόνια πολύ καλές και, άρα δεν θα έλεγα «νέα σελίδα», αλλά μια ακόμη, καλύτερη σελίδα, είμαι σίγουρος, με τις νέες πρωτοβουλίες που θα πάρουμε.
Συζητήσαμε την ανάγκη συνεργασίας των λεγόμενων «think tanks», των κέντρων ερευνών μας, γύρω από τη στρατηγική για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η υφήλιος, αλλά και η Ευρώπη και ειδικά η περιοχή μας.
Όπως έχουμε πει ότι θα πρέπει και τα παιδιά οικογενειών που έζησαν ή γνωρίζουν τη ρωσική γλώσσα θα έπρεπε να μπορούν να διατηρήσουν αυτό τον πολιτισμό, που είναι πλούτος και για τη χώρα μας. Αυτό δείχνει το μεγάλο εύρος των δυνατοτήτων που έχουμε για την περαιτέρω ανάπτυξη των διμερών μας σχέσεων.
Ευχαριστώ για την πρόσκληση να επισκεφθώ τη Μόσχα. Προσβλέπω με ιδιαίτερη χαρά στην συνάντηση με την ρωσική ηγεσία και με τον κ. Medvedev και με τον κ. Putin στη Μόσχα πολύ σύντομα, την επόμενη χρονιά.

Συνάντηση-σταθμό για τις ελληνορωσικές σχέσεις θα έχει σήμερα ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου με τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, στο περιθώριο της Συνόδου του ΟΑΣΕ η οποία ολοκληρώνεται σήμερα. Πρόκειται για την πρώτη συνάντηση υψηλόβαθμου στελέχους της Ρωσικής κυβέρνησης με το νεοεκλεγέντα Ελληνα Πρωθυπουργό.

Σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, οι δύο άνδρες θα συζητήσουν για ένα ευρύ φάσμα θεμάτων. Από την κατάσταση στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή, έως την πορεία της ενεργειακής «συμμαχίας» των δύο χωρών και τα εξοπλιστικά προγράμματα.

Ο ηγέτης της ρωσικής διπλωματίας, αναμένεται αφενός πως θα ζητήσει περαιτέρω σύσφιγξη των σχέσεων μεταξύ Αθηνών και Μόσχας και αφετέρου θα εκφράσει την πλήρη υποστήριξη της Ρωσίας τόσο στο ζήτημα της τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο, όσο και στο Κυπριακό.

Παράλληλα ο Σεργκέι Λαβρόφ να επέδωσε στον Ελληνα πρωθυπουργό πρόσκληση να επισκεφτεί τη Μόσχα, όπως πρώτο έγραψε το defencenet.gr χθες.

Συνάντηση και με τον Α. Νταβούντογλου

Συνάντηση θα έχει σήμερα και με τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούντογλου, ο Πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου. Αναμένεται πως θα «τεθεί επί τάπητος» η πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων, της πορείας της γείτονος προς την ΕΕ και φυσικά η πορεία των διαπραγματεύσεων για την επίλυση του Κυπριακού.

Αν και σήμερα αναμενόταν πως ο Πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών θα παρέδιδε «επί χείρας» στον Τούρκο υπουργό, την απαντητική του επιστολή σε αυτή που του έστειλε πρόσφατα ο Ταγίπ Ερντογάν, πηγές του υπουργείου Εξωτερικών έκαναν γνωστό πως τελικά δεν θα επιδοθεί σήμερα η επιστολή και θα αποσταλεί μέσω της «διπλωματικής οδού».

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Η ομηρική Τεγέα στο προσκήνιο από νορβηγούς αρχαιολόγους

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

«ΑΡΚΑΔΩΝ ΔΕ ΤΑ ΠΡΟΣ ΤΗΣ ΑΡΓΕΙΑΣ ΤΕΓΕΑΤΑΙ ΤΕ ΕΧΟΥΣΙ
ΚΑΙ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑΣ ΝΕΜΟΝΤΑΙ ΔΕ ΟΥΤΟΙ ΤΕ
ΚΑΙ ΤΟ ΆΛΛΟ ΑΡΚΑΔΙΚΟΝ ΤΟ ΜΕΣΟΓΑΙΟΝ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ»
γράφει στην ‘Περιήγησή’ του ο Παυσανίας καθορίζοντας τα όρια της αρχαίας Τεγέας.
Στην Τεγέα βρίσκονται, σήμερα, στο στάδιο της εξέλιξης δύο έργα:

η έρευνα στην παράπλευρη κοιλάδα, στα ανατολικά του αστικού κέντρου

και

η ανασκαφική δραστηριότητα στο κέντρο της αρχαίας πόλης, που ξεκίνησαν τον Ιούνιο του 2009.
Πριν λίγες ημέρες συμπληρώθηκε η πρώτη φάση ενός πενταετούς σχεδίου (2009-2013) ανασκαφών στο χώρο της αρχαίας Τεγέας, από μια διεθνή ομάδα αρχαιολόγων με επικεφαλής το Νορβηγικό Ινστιτούτο Αθηνών σε συνεργασία με το ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού.
Οι ανασκαφές γίνονται δυτικά από το θέατρο και τη Βασιλική του Θύρσου, όπου είχε γίνει μια τεκμηριωμένη έρευνα τα έτη 2003-2004.

Πιθανολογήθηκε, με τη χρήση ενός μαγνητομέτρου, η τοποθεσία μιας κύριας οδού βορρά – νότου και μιας στοάς που συνόρευαν με την Αγορά.

Το Νορβηγικό Ινστιτούτο Αθηνών ξεκίνησε την πρώτη αρχαιολογική του επιτόπια έρευνα στον ελλαδικό χώρο το 1990. Αντικείμενο της έρευνας απετέλεσαν τα λείψανα ενός μεγάλου πρώιμου αρχαϊκού ναού, που εντοπίστηκαν μεταξύ των οικοδομικών καταλοίπων του φημισμένου ιερού της Αλέας Αθηνάς, του 4ου αιώνα π.Χ. Η ανασκαφή του αρχαϊκού ναού, που ιδρύθηκε από τον Αλεό, θα μπορούσε να χρονολογηθεί λίγο νωρίτερα από τον ναό της Ήρας στην Ολυμπία, στα τέλη του 7ου αιώνα π.Χ., πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την Ε΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων.

Στο χώρο ανακαλύφθηκαν χάλκινα αναθηματικά των γεωμετρικών και αρχαϊκών χρόνων με τη μορφή αλόγων και ελαφιών. Εντοπίστηκαν επίσης πόρπες και σφραγίδες.
Στην αρχαϊκή περίοδο εννέα οικισμοί σε μορφή συνοικισμού, συγκροτούσαν την αρχαία πόλη της Τεγέας. Αναφέρεται από το Όμηρο στον κατάλογο των πλοίων, ως μια πόλη που συνέδραμε τους Αχαιούς με πλοία και άνδρες στον τρωικό πόλεμο.
Η Τεγέα είχε αντιδράσει στην ηγεμονία της Σπάρτης αλλά τελικά κατακτήθηκε περί το 560 π.Χ.

Τον τέταρτο αιώνα εντάχθηκε στην Αρκαδική Συμμαχία και αγωνίστηκε να απαλλαγεί από τον σπαρτιατικό ηγεμονισμό. Ο ναός της Αλέας Αθηνάς κάηκε το 394 π.Χ. και ξανακτίστηκε σε σχεδιασμό και αρχιτεκτονική του διάσημου της εποχής Σκόπα του Πάριου.

Χαρακτηριστικό της τέχνης του είναι τα αετώματα του ναού όπου παριστάνονται ανάγλυφα μυθολογικά θέματα, όπως το «κυνήγι του Καλυδωνίου Κάπρου» και η «μονομαχία του Τήλεφου με τον Αχιλλέα», ανατολικά και δυτικά αντίστοιχα.

Σημαντικά τμήματα τους εκτίθενται σήμερα στο Μουσείο Τεγέας σε ειδική αίθουσα. Εξαιρετικής τέχνης κεφαλή κόρης που έχει ευρεθεί στο χώρο του ιερού, θεωρείται ότι ανήκει στη θεά Υγεία, κόρη του Ασκληπιού, και εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών.
Μετά την κατάληψη της περιοχής από τους Ρωμαίους, το 31 μ.Χ., ο αυτοκράτορας Οκταβιανός για να τιμωρήσει τους Τεγεάτες για την απήθειά τους διέταξε να μεταφερθεί το άγαλμα της θεάς στη Ρώμη, όπως αναφέρει ο Παυσανίας.

Πιθανόν ο ναός να σωζόταν ως τον 4ο αι. μ.Χ., όμως και καταστράφηκε από τους βυζαντινούς αυτοκράτορες Μεγάλο Θεοδόσιο (379-395) και Θεοδόσιο Μικρό (408-450) και από τις επιδρομές των βάρβαρων Γότθων. Έτσι κατεστραμμένος παρέμεινε για 16 αιώνες, ώσπου τον έφερε στο φως ο G.Mendel, το 1901-2.

Εξάλλου, η σύγχρονη αρχαιολογική ομάδα εντόπισε άφθονη σκωρία από βυζαντινό εργαστήριο μεταλλουργίας και τα ερείπια μιας αγροικίας με πατητήρι, ενώ ήδη με βάση τα ευρήματα ανασυνθέτουν το σχεδιασμό της πόλης από την αρχαϊκή ώς τη βυζαντινή εποχή.
Αναδεικνύεται, έτσι, η βαθμιαία αλλαγή του χαρακτήρα μιας πόλης με συνεχόμενη κατοίκηση από τη ρωμαϊκή μέχρι και τη μεσοβυζαντινή περίοδο. Σημαντική, τελικά, αποδείχθηκε μια στρώση από σπασμένα κεραμίδια που αποκαλύφθηκε δυτικά του αρχαίου θεάτρου, όπου αργότερα οικοδομήθηκε μητροπολιτικός ναός της μεσοβυζαντινής περιόδου (7ος-12ος αι. μ.Χ.).
Αν και αρχικά θεωρήθηκε ότι οι κεραμίδες προέρχονταν από τη στέγη κτίσματος που κατέρρευσε, αποδείχθηκε πως η στρώση αυτή αποτελεί την τελευταία μιας μακρόχρονης σειράς διαδοχικών επιστρώσεων μιας μεγάλης πλατείας, η οποία πιθανότατα ταυτίζεται με την αρχαία αγορά της πόλης.

Ο χώρος της αρχαίας Τεγέας βρίσκεται στο σύγχρονο χωριό Αλέα, 12 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Τρίπολης.


Πηγές:
Det Norske Instituttet i Athen
ΤΑ ΝΕΑ
ΑΠΕ
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΕΓΕΑΣ

Ντοκιμαντέρ: ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ο Ελληνιστικός πολιτισμός μέχρι την Ασία

Του Φώτη Κωνσταντινίδη, σεναριογράφου – σκηνοθέτη

Ένα ντοκιμαντέρ ιστορικής τεκμηρίωσης σ' ένα οικουμενικό κόσμο

Η αντίληψη ενός οικουμενικού κόσμου δηλώνει κατά πρώτον ένα κόσμο απαλλαγμένο από εθνικιστικά πάθη και οποιαδήποτε εθνική αλαζονεία. Δηλώνει, ή πρέπει να δηλώνει, ένα κόσμο που πιστεύει στην ισότητα, τη κοινωνική δικαιοσύνη, την ειρήνη, την αλληλεγγύη και τον αλληλοσεβασμό μεταξύ λαών.

Παράλληλα, ένα κόσμο που δεν ξεχνά την εθνοπολιτιστική του συνείδηση και ταυτότητα. Αντιθέτως, την μελετά σε μεγαλύτερο πλάτος και βάθος για να αποκτήσει καλύτερη αυτογνωσία και να προσθέσει τη δική του συμβολή στον εμπλουτισμό μιας αναπτυσσόμενης πολυπολιτισμικής κοινωνίας.

Από την άλλη μεριά, ο εκ διαμέτρου αντίθετος κόσμος της παγκοσμιοποίησης δηλώνει ένα κόσμο που πορεύεται στο δρόμο της εξομοίωσης, χωρίς εθνοπολιτιστική συνείδηση και ταυτότητα, πλάθοντας ένα κλωνοποιημένο ανθρώπινο είδος, που θα τρέφεται από μια παγκόσμια υποκουλτούρα . Ένα επιφανειακό, ρηχό, αυτοματοποιημένο άνθρωπο, χωρίς ιστορική μνήμη. Στη καλύτερη περίπτωση, ένα παγκοσμιοποιημένο άνθρωπο μιας παγκόσμιας κουλτούρας, κοινωνίας και οικονομίας, που θα έχει καταργήσει τις όποιες αξίες του παρελθόντος βυθίζοντάς το σε αιώνια λήθη.

Η ανθρωπότητα φαίνεται να έχει φτάσει σε ένα σταυροδρόμι που οδηγεί στις δύο αυτές διαφορετικές ατραπούς. Τη ατραπό της οικουμενικότητας και την ατραπό της παγκοσμιοποίησης. Και πιθανόν η επικράτηση της μιας ή της άλλης να οδηγήσει στην επιβίωση ή στην καταστροφή της.

Η πρώτη διέξοδος, αυτή της οικουμενικότητας, όραμα του Μεγαλέξανδρου, με οδήγησε στην απόφαση να γυρίσω το ντοκιμαντέρ «Μακεδονία, ο Ελληνιστικός πολιτισμός μέχρι της Ασία». Θέμα που εξυπηρετεί την επιστήμη της ιστορίας και, παράλληλα, βοηθά στην επίλυση του προκύψαντος από υστερόβουλες πολιτικές πρωτοβουλίες προβλήματος με τη γείτονα χώρα ΠΓΔΜ. Κίνητρό μου η πεποίθηση ότι το πρόβλημα εστιάζεται στην αδήριτη ανάγκη αναγνώρισης της ιστορικής αλήθειας από τη διεθνή κοινότητα. Μιας αλήθειας βασισμένης σε γραμματολογική, επιγραφική, νομισματική, ιστορική, χαρτογραφική, γεωγραφική και αρχαιολογική τεκμηρίωση. Κάτι που μόνο ένα οπτικοακουστικό έργο θα μπορούσε να επιτύχει, με τη συμμετοχή διεθνούς κύρους ιστορικών, επιγραφολόγων και αρχαιολόγων και την οπτική μαρτυρία της παρουσίασης αρχαιολογικών χώρων, επιγραφών, νομισμάτων, χαρτογραφικών και γεωγραφικών θέσεων.

Η τοποθέτηση της άποψης ότι με την πιο πάνω τεκμηρίωση αποδεικνύεται η Ελληνικότητα της Μακεδονίας , αποκλείει θέμα σύνθετης ονομασίας που να περιέχει την λέξη «Μακεδονία» ή παράγωγά της και, κατ' επέκταση, θέμα εθνοπολιτιστικής ταυτότητας της γειτονικής χώρας που να εκπορεύεται από ή να συνδέεται με την ιστορία και τον πολιτισμό της αρχαίας Μακεδονίας.

Οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης, αντιθέτως, θα θεωρούσαν μη αναγκαία μια διαδικασία ιστορικής έρευνας και τεκμηρίωσης για το συγκεκριμένο θέμα, αν όχι επιβλαβή. Θα αποφαίνονταν ότι η προσκόλληση στην ιστορία και η υπεράσπισή της είναι εθνικισμός και απαρχαιωμένος τρόπος σκέψης και αντίδρασης , γιατί η ιστορία κάθε λαού ανήκει σε όλους. Συνεπώς και η ιστορία και ο πολιτισμός της Μακεδονίας μπορούν να ανήκουν και στην ΠΓΔΜ.

Με την ευκαιρία αυτή θα προβούμε σε μια περαιτέρω περιγραφή των δύο αυτών ρευμάτων. Αφ' ενός της οικουμενικότητας, όπου κάθε χώρα μελετά και διαφυλάσσει την ιστορία και τον πολιτισμό της, κρατώντας έτσι ζωντανή τη μνήμη και τη γνώση πολιτισμών, όπως των Σουμερίων, των Βαβυλωνίων, των Ασσυρίων, των Αιγυπτίων, των Ελλήνων, των Μάγια, των Αζτέκων, των Ρωμαίων, των Ευρωπαίων και άλλων, που πέρασαν απ΄ αυτόν τον πλανήτη, διαμόρφωσαν τη συνείδηση του ανθρώπου και συνεχίζουν να γαλουχούν το πνεύμα του. Και αφ' ετέρου της παγκοσμιοποίησης , που θέλει την ισοπέδωση και τη μηχανοποίηση της ανθρώπινης συνείδησης, απογυμνωμένης από κάθε μνήμη, με συμπαραστάτες την υψηλή τεχνολογία, την υπερκατανάλωση, τη πνευματική ατροφία και τη παγκόσμια κεφαλαιοκρατία .

Το πνεύμα όμως του ανθρώπου, όπως αυτό λειτουργεί και προβάλλεται μέσα από τα έργα δημιουργών, στοχαστών, λογίων, μελετητών, διανοουμένων και φιλοσόφων, διαγράφει τη δική του διαδρομή, αντιστεκόμενο σθεναρά στην όποια υποβάθμισή του από την ύπουλη παγκοσμιοποίηση

American News Agency

Πάγκαλος: «Δεν έχουμε αντίρρηση να βρεθεί η ΠΓΔΜ στην Ε.Ε».

Επέμεινε στις ελληνικές θέσεις για το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης κ. Θεόδωρος Πάγκαλος.

Τις ελληνικές θέσεις στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ επανέλαβε ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης κ. Θεόδωρος Πάγκαλος ενώπιον της Ολομέλειας της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Δυτικοευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ).

Ως εκπρόσωπος τής ελληνικής κυβέρνησης (η Ελλάδα ασκεί την προεδρία στην ΔΕΕ κατά το τρέχον εξάμηνο), απάντησε σε ερωτήσεις που του έθεσαν οι παρευρισκόμενοι βουλευτές, μεταξύ των οποίων και ο βουλευτής της ΠΓΔΜ Αλεξάνταρ Νικολόφσκι που έθεσε το ερώτημα εάν η Ελλάδα σκοπεύει να θέσει βέτο το Δεκέμβριο στην ΕΕ, όταν θα τεθεί το θέμα ημερομηνίας έναρξης των διαπραγματεύσεων.

Ο κ. Πάγκαλος αναφέρθηκε αρχικά στις «πλούσιες και εντατικές σχέσεις» ανάμεσα στις δύο χώρες. «Δεν μπορώ να μιλήσω από τη δική σας πλευρά των συνόρων», είπε, «αλλά από τη δική μας πλευρά, είμαστε από τους πρώτους επενδυτές στη χώρα σας, ενώ το εμπορικό μας ισοζύγιο αυξάνεται». Σημείωσε ακόμα ότι «η Ελλάδα δεν έχει αντίρρηση να βρεθεί κάποια στιγμή η ΠΓΔΜ στην ΕΕ», καθώς έτσι «θα πολλαπλασιασθούν οι συναλλαγές και θα αρθούν οι φραγμοί στα σύνορα».

Ωστόσο υπογράμμισε ότι υφίσταται ένα πρόβλημα, το οποίο έχει να κάνει με το θέμα της ονομασίας.

«Έχετε το όνομα μιας επαρχίας ενός τμήματος της χώρας μας» είπε. «Δεν είσαστε μόνοι σε αυτή την περιοχή, σίγουρα υπάρχετε εκεί, αλλά υπάρχει και η ευρύτερη Μακεδονία. Και οι Βούλγαροι έχουν γύρω από την πόλη του Πιρίν επαρχία που ονομάζεται Μακεδονία. Το πρόβλημα λοιπόν είναι ότι η χώρα σας, που έτσι και αλλιώς είναι μια νέα χώρα, επιμένει να διατηρεί μια ονομασία που αναφέρεται στην ονομασία μιας επαρχίας στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας».

Απαντώντας στον κ. Νικολόφσκι ο κ. Πάγκαλος τόνισε ακόμα:

«Η χώρα σας επομένως θα πρέπει να προσθέσει κάτι, που να χαρακτηρίζει τη δική σας χώρα ξεχωριστά και όχι την ευρύτερη επαρχία της Μακεδονίας. Εάν προσθέσετε έναν επιθετικό προσδιορισμό κάποιο διευκρινιστικό στοιχείο δεν θα υπάρχει πια πρόβλημα για εμάς».

Στη συνέχεια εξήγησε τι καταλαβαίνουν οι Έλληνες από την στιγμή που υπάρχουν δυσκολίες από την πλευρά της ΠΓΔΜ να αποδεχθεί τον γεωγραφικό προσδιορισμό στην ονομασία.

«Οι Έλληνες θα καταλάβουν ότι θέλετε να μονοπωλήσετε την ονομασία Μακεδονία, ότι θέλετε να είστε η μία και μόνη Μακεδονία, η οποία έχει οράματα αλυτρωτισμού να ανακτήσει την υπόλοιπη Μακεδονία και να απορροφήσει και να μονοπωλήσει ένα ιστορικό παρελθόν. Η ιστορία δεν είναι πολιτική έννοια, αλλά είναι πολύ σημαντική. Όταν πήγα στα Σκόπια την τελευταία φορά, με μεγάλο ενδιαφέρον παρατήρησα ότι μένω στο ξενοδοχείο Μέγας Αλέξανδρος, ‘Alexander Belic’ και δίπλα υπήρχε ένα άλλο μεγάλο ξενοδοχείο που λεγόταν Βεργίνα. Πολύ ωραία είναι όλα αυτά, αλλά έχετε πάρει το όνομα ενός Έλληνα βασιλιά για το ξενοδοχείο σας, και το όνομα ενός αρχαιολογικού χώρου, της Βεργίνας, και τα έχετε οικειοποιηθεί».

Και ο κ. Πάγκαλος κατέληξε:

«Εάν υπήρχε ένα απλό, ένα αγνό όνειρο συμμετοχής σε ένα κοινό παρελθόν, που άλλωστε μπορούμε να πούμε ότι ανήκει σε όλη την ανθρωπότητα, δεν θα λέγαμε όχι. Αλλά εάν θέλετε να μονοπωλήσετε σύνορα, περιοχές και ιστορία, υπάρχει πρόβλημα και δεν θέλουμε να θέτουμε αυτά τα προβλήματα συνεχώς στην ΕΕ».

Αργά το απόγευμα, ο κ. Πάγκαλος ως εκπρόσωπος της ελληνικής προεδρίας στην ΔΕΕ, κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στην Αψίδα του Θριάμβου. Με την οργάνωση ειδικής τελετής «αφής φλόγας», η ΔΕΕ θέλησε να τιμήσει τη μνήμη των Ευρωπαίων, απλών πολιτών και στρατιωτικών, που έχασαν το περασμένο έτος τη ζωή τους κατά την διάρκεια διαφόρων επιχειρήσεων.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Οι Αμαζόνες της ...Ρωσίας

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

«Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τις Αμαζόνες σαν παράδειγμα προς αποφυγή για τις γυναίκες τους, που αυτές τις προτιμούσαν να είναι κατ’ οίκον, και να φροντίζουν την οικογένειά τους. Έτσι οι άνδρες ήταν ελεύθεροι να τριγυρνούν, να πολεμούν και να δοξάζονται σαν ήρωες». Αυτές είναι οι απόψεις των σύγχρονων (αμερικανών) αρχαιολόγων.

Αλήθεια υπήρξανε οι Αμαζόνες;

Η αρχαιολόγος Ιωαννίνη Ντάβις-Κίμπαλ που ανάλωσε ένα σημαντικό μέρος της ζωής της κάνοντας αρχαιολογικές ανασκαφές σε πολλές περιοχές της Ευρώπης και της Ασίας είναι κατηγορηματική: «Οι γυναίκες πολεμιστές, γνωστές στους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, ως Αμαζόνες, δεν έχουν καμία σχέση με μυθικές ιστορίες. Οι Έλληνες ακόμη και στους μύθους τους απεικονίζουν μια πραγματικότητα».
Μία από τις τελευταίες εργασίες της ήταν οι αρχαιολογικές ανασκαφές στις 50 τούμπες κοντά στη ρωσική πόλη Ποκρόβκα, που βρίσκεται στα σύνορα με το Καζακστάν. Η ανακάλυψη αρχαίων τάφων με σκελετούς γυναικών που είχαν ταφεί με τα όπλα τους έδωσε απάντηση στο παραπάνω ερώτημα.
«Οι Αμαζόνες, λέει η Ιωαννίνη, δεν ήταν καθόλου παραμύθια». Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο στη γενικότερη περιοχή βόρεια από την Αζοφική Θάλασσα ζούσε ο νομαδικός λαός των Σαυροματών (Τ.150) που ήταν απόγονοι των Αμαζόνων και των Σκυθών. Οι τάφοι που ανακαλύφθηκαν είναι του 600 π.Χ.
Γύρω στο 400 π.Χ., αλλάζουν οι ταφικές συνήθειες, και η αρχαιολόγος αναφέρεται σε μια άλλη νομαδική φυλή που ενδεχομένως να συνδέονταν με τους Σαυρομάτες. Το χαρακτηριστικό των ευρημάτων είναι πως οι τάφοι των γυναικών ήταν γεμάτοι με μεγάλη ποσότητα πολεμικών όπλων από ό, τι οι ανδρικοί τάφοι.
Συγκεκριμένα σε επτά τάφους που ερευνήθηκαν, οι των γυναικών ήταν γεμάτοι με όπλα της εποχής όπως: σπαθιά ή μαχαίρια από σίδηρο, χάλκινες αιχμές βελών καθώς και πέτρα για ακόνισμα των αιχμών.
Μετά τη δημοσίευση των αρχαιολογικών στοιχείων, ορισμένοι επιστήμονες ισχυρίστηκαν πως τα όπλα που βρέθηκαν στους γυναικείους τάφους ήταν μέρος του τελετουργικού της ταφής και η στάση των οστών αναπαριστούσε τον τρόπο του θανάτου της. Τα κλειστά γόνατα ενός κοριτσιού ηλικίας 13-14 ετών μαρτυρούσε πως επρόκειτο για γυναίκα-ιππέα. Ενώ το καμπύλο βέλος που βρέθηκε στην κοιλότητα του σώματος ενός άλλου νεκρού δήλωνε πως η γυναίκα σκοτώθηκε στο πεδίο της μάχης.
Οι αρχαιολόγοι ασφαλώς και δεν λένε πως βρήκαν τους τάφους των Αμαζόνων, αφού όλες οι αρχαίες ελληνικές μαρτυρίες ομιλούν πως οι μαχητικές αυτές γυναίκες ζούσαν σε χώρες της Δύσης, πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες. Οι τάφοι, όμως, της νοτίου Ρωσίας προέρχονται κατά πάσα πιθανότητα από νομαδικές φυλές που κατέλαβαν τις ευρασιατικές στέπες κατά την Πρώϊμη Εποχή του Σιδήρου.

Θ. Πάγκαλος 2008: Για να θυμηθούμε...

ΣΥΓΚΡΟΥΣΤΗΚΕ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΛΟΣΟΣΚΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΗΣ FYROM

Ο Πάγκαλος πήρε τη σάρισα

«Αψιμαχίες» είχαμε χθες στα Σκόπια μεταξύ του υπουργού Εξωτερικών της χώρας Αντόνιο Μιλόσοσκι και του Θόδωρου Πάγκαλου, ο οποίος βρέθηκε εκεί με αντιπροσωπεία της Δυτικοευρωπαϊκής Ενωσης.

Πάγκαλος: Αν μείνεις θα έχουμε πρόβλημα

Σύμφωνα με ανακοίνωση που εκδόθηκε από το γραφείο του Ελληνα βουλευτή, ο Σκοπιανός ΥΠΕΞ εμφανίστηκε προκλητικός, λέγοντας ότι «οι Ελληνες πολιτικοί δημιουργούν προβλήματα εθνικισμού, για να γλιτώσουν από τα σκάνδαλα». Και, επιπλέον, έθεσε θέμα τουρκικής, σλαβομακεδονικής και αλβανικής μειονότητας στην Ελλάδα, επικαλούμενος τη διεθνή οργάνωση «Παρατηρητήριο του Ελσίνκι».

Οπως αναφέρεται στην ίδια ανακοίνωση, ο κ. Πάγκαλος απάντησε, καταγγέλλοντας τον κ. Μιλόσοσκι, ότι συκοφαντεί την Ελλάδα για θέματα άσχετα με το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης μεταξύ των δύο χωρών και πρόβλεψε ότι, αν παραμείνει υπουργός ο κ. Μιλόσοσκι, θα έχουμε γενικευμένη κρίση με άδηλα αποτελέσματα.

Από τις συναντήσεις που έγιναν, όπως αναφέρει ο κ. Πάγκαλος, έγιναν εμφανείς οι διαφορές μεταξύ των Σκοπιανών αξιωματούχων. Ο πρόεδρος Τσερβένκοφσκι ήταν μετριοπαθής, ο πρωθυπουργός Γκρούεφσκι αδιάλλακτος, ενώ ο Μιλόσοσκι «ξεπέρασε κάθε όριο».

Τηλεγράφημα του Αθηναϊκού Πρακτορείου από τα Σκόπια επιβεβαιώνει τη μετριοπάθεια του προέδρου της ΠΓΔΜ, καθώς σε ανακοίνωση του γραφείου του αναφέρεται ότι «η χώρα του παραμένει προσηλωμένη στην εξεύρεση λύσης στο θέμα του ονόματος», λύση η οποία «δεν θα απειλεί τα εθνικά και κρατικά συμφέροντά της».

Σε ανακοίνωση του προέδρου της Βουλής Τράικο Βελιάνοφσκι, πάντως, δίνεται και μια άλλη διάσταση. Αναφέρεται ότι ο κ. Πάγκαλος, μιλώντας για την εκκρεμότητα της ονομασίας σημείωσε πως στην ουσία δεν υπάρχουν ανοιχτά ζητήματα στις σχέσεις των δύο χωρών και πως η συνεργασία τους είναι καλή και αναπτύσσεται διαρκώς.

Μάλιστα, στην ανακοίνωση προστίθεται ότι ο κ. Πάγκαλος είπε πως «η διαφορά για το θέμα της ονομασίας είναι ιδεολογικής φύσεως και εντοπίζεται στη Δεξιά». Υπενθύμισε δε ότι, όταν ήταν υπουργός στην Ελλάδα, είχε προτείνει να λυθεί το πρόβλημα με την προσθήκη, σε παρένθεση, της ονομασίας της πρωτεύουσας, δηλαδή «Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια)».

Μιλόσοσκι: Πρόβλημα είναι οι Ελληνες πολιτικοί

Μοναδικό όνομα

Στο μεταξύ, από τα ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ, ο ανταποκριτής μας στη Ν. ΥΟΡΚΗ ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΙΤΣΑΣ μεταδίδει:

Τη θέση της ΠΓΔΜ, ότι το περιεχόμενο και οι ιδέες Νίμιτς που κατατέθηκαν στο πρόσφατο ταξίδι του στην περιοχή θεωρούνται μη αποδεκτά από την ηγεσία των Σκοπίων, θα μεταφέρει στη σημερινή συνάντησή του με τον ειδικό διαμεσολαβητή του ΟΗΕ ο διαπραγματευτής της γειτονικής χώρας Νίκολα Ντιμιτρόφ.

Σκοπιανές διπλωματικές πηγές στην έδρα του ΟΗΕ ανέφεραν στην «Ε» ότι το τελευταίο πακέτο δεν εμπεριέχει συγκεκριμένο όνομα, αλλά περισσότερες εκδοχές για ένα και μοναδικό όνομα για χρήση στο εξωτερικό και στο εσωτερικό. Η πρότασή του περιλαμβάνει 4 εκδοχές της προτεινόμενης ονομασίας «Βόρεια Μακεδονία», η οποία θα προορίζεται για ευρύτερη διεθνή χρήση, συμπεριλαμβανομένων και των διμερών σχέσεων με τις χώρες που έχουν ήδη αναγνωρίσει το συνταγματικό όνομα της ΠΓΔΜ, ενώ αυτή θα αναγράφεται και στα διαβατήρια των πολιτών της χώρας.

Για τα ζητήματα που συνδέονται με την εθνική ταυτότητα, οι ίδιες πηγές επιβεβαιώνουν τα σκοπιανά δημοσιεύματα, ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να «κλείσει τα μάτια» ενώπιον του εγγράφου του ΟΗΕ, της λεγόμενης ταυτότητας της ΠΓΔΜ, στην οποία θα αναφέρεται ότι η εθνικότητα και η γλώσσα είναι «μακεδονική». Η Αθήνα, ισχυρίζονται οι Σκοπιανοί διπλωμάτες στον ΟΗΕ, προτείνει, όπως αντί της αγγλικής εκδοχής (Macedonian), να χρησιμοποιείται ο όρος «μακεδονική», αλλά στη λατινική της γραφή («Makedonski»).

Επίσης, μη αποδεκτά από το τελευταίο πακέτο Νίμιτς, που χαρακτηρίζεται από τη σκοπιανή διπλωματία ως «φιλελληνικό», είναι και τα σημεία της πρότασης για αποποίηση του αρχαίου παρελθόντος, αλλαγή διαβατηρίων, που σημαίνει διεθνή χρήση του νέου ονόματος, μη χρήση του όρου «μακεδονικός», καθώς και η αλλαγή του Συντάγματος.

Λόγω του ότι το μεγαλύτερο μέρος της τελευταίας δέσμης ιδεών Νίμιτς είναι μη αποδεκτό από την ΠΓΔΜ, στην προχθεσινή συνάντηση Τσερβένκοφσκι-Γκρούεφσκι συμφωνήθηκε ότι ο διαπραγματευτής Νίκολα Ντιμιτρόφ (που θα συνοδεύεται από τον Μάρτιν Πρότουγκερ, διευθυντή του πολιτικού γραφείου του Σκοπιανού πρωθυπουργού) θα προσέλθουν στη συνάντηση κομίζοντας αντιπροτάσεις για τη λύση της εκκρεμότητας.

Οπως ανακοινώθηκε χθες από τα Ηνωμένα Εθνη, στις νέες εκ του σύνεγγυς επαφές των μερών στη Νέα Υόρκη με τον ειδικό διαμεσολαβητή δεν θα υπάρξουν επίσημες δηλώσεις. Ο Μάθιου Νίμιτς, μετά τη σημερινή συνάντηση με τον Νίκολα Ντιμιτρόφ, έχει προγραμματίσει συνάντηση την προσεχή Δευτέρα με τον Ελληνα διαπραγματευτή Αδ. Βασιλάκη.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 10/07/2008

Славяне :Πανσλαβισμός και Μακεδονία

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Το ρωσικό έντυπο ‘Σλάβοι’, όπως αναφέρθηκε και στο προηγούμενο σημείωμά μας, προσπαθεί να περάσει τη γραμμή των εθνικιστικών κύκλων της πΓΔΜ, διαστρεβλώνοντας τα πραγματικά ιστορικά δεδομένα στον ιστορικό χώρο της Μακεδονίας, ισχυρίζεται, μάλιστα, πως οι Έλληνες, αποτελούσαν μια μικρή και διασκορπισμένη ομάδα στο γεωγραφικό αυτό τμήμα της βαλκανικής.
«Η εθνική σύνθεση στον χώρο αυτόν είναι ανάμεικτη. Συνυπήρχαν οι Θράκες, οι Ιλλυριοί, οι Έλληνες και οι Μακεδόνες» γράφει ο Σλάβος συντάκτης.
Η αναφορά που γίνεται για τον Μέγα Αλέξανδρο τονίζοντας τα περί μακεδονικής εθνότητας είναι ενδεικτική:
« Στην περίοδο του Μεγάλου Αλεξάνδρου που ήταν Μακεδών και βασίλεψε από το 336 έως το 323 π.Χ., η Μακεδονία έφθασε στο αποκορύφωμά της. Μετά την κατάκτηση της Θήβας και της Περσίας ο Αλέξανδρος επεκτάθηκε μέχρι τον Ινδό ποταμό και το μακεδονικό έθνος κυριάρχησε στο περσικό έθνος καθώς και στα αιγυπτιακά εδάφη.»Παρενθετικά σημειώνουμε πως τον περασμένο Οκτώβριο ανακαλύφθηκαν στο αρχαίο ελληνο-βακτριανό κράτος (τμήμα του σημερινού Πακιστάν) καταλύματα του στρατού του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Οι αρχαιολόγοι (βρετανοί επιστήμονες) ανέφεραν συγκεκριμένα για: «ανακάλυψη της πορείας των ελληνικών στρατευμάτων του Αλεξάνδρου», και τεκμηρίωσαν τη θέση τους από τις ελληνικές επιγραφές και τα αρχαία ελληνικά σύμβολα που εντοπίστηκαν σε ποτήρια και άλλα σκεύη.Εντύπωση μεγάλη προξένησαν σχόλια, μάλλον πακιστανών, πως δεν υπήρξαν ελληνικά στρατεύματα με τον Αλέξανδρο αλλά διάφοροι λαοί της βαλκανικής συγκροτούσαν το στρατό του. Προσπάθησαν, δηλαδή, να ...διορθώσουν τους αρχαιολόγους. Έτσι διαπιστώνουμε για άλλη μια φορά την ...επιτυχία του σλαβικού ιού...
Για να μην φύγουμε από το θέμα μας, επιστρέφουμε στις αναφορές του ρωσικού εντύπου για την παρουσία των Σλάβων στη Μακεδονία.
«Το δέκατο τρίτο αιώνα», γράφει ο σλάβος συντάκτης, «ο Σέρβος πρίγκηπας Νεμάνιϊτς της Ράσκα (Неманичей из Рашки) κατείχε τη βόρειο δυτική και βόρειο Μακεδονία. Ενώ στα μέσα του 14ου αιώνα το σύνολο της Μακεδονίας-με εξαίρεση τη Θεσσαλονίκη- αποτελούσε τμήμα της Σερβίας. Το 1346 η μακεδονική πόλη των Σκοπίων έγινε πρωτεύουσα του Σερβο-Ελληνικού Βασιλείου και ο Στέφαν Ντούσαν ανακηρύχθηκε ‘βασιλεύς των Σέρβων και Ελλήνων’. Μετά το θάνατό του η Μακεδονία διαμοιράζεται σε δέκα Σέρβους ηγεμόνες, οι πιο ισχυροί από αυτούς ήταν οι ηγεμόνες αδελφοί Voinovichi (σ.σ. βασίλεψε από 1365 έως 1371) και ο δεσπότης Βουρκασίν Ούγκλες.
Το 1371 οι δύο αναφερόμενοι Σέρβοι αδελφοί σκοτώνονται σε μάχη κατά των Τούρκων στις όχθες του ποταμού Μαρίτσα. Η μακεδονική γη τότε κατανεμήθηκε και διαμοιράστηκε σε Έλληνες και Σέρβους ηγεμόνες, ενώ ο υιός του Βουρκασίν Ούγκλες, ο πρίγκηπας Μάρκος που ανέλαβε τη βασιλεία αναγκάστηκε να γίνει υποτελής στο Σουλτάνο.»

Με την παρουσίαση αυτή το σλαβικό έντυπο προσφέρει ευκολοχώνευτες ιστορικές αναλήθειες καθώς προσπαθεί να εξαφανίσει τον ελληνικό πληθυσμό από τη μακεδονική γη. Δεν μας εξηγεί γιατί το κράτος του, ο Σέρβος Ντούσαν το ονόμασε ‘Σερβο-Ελληνικό’, μήπως επειδή το κυρίαρχο πληθυσμιακό στοιχείο στο κράτος αυτό ήταν το ελληνικό; Ή το ονόμασε έτσι ...απερίσκεπτα; Αλλά πως υπήρχαν Έλληνες ηγεμόνες τον δέκατο τέταρτο αιώνα στη Μακεδονία αφού δεν υπήρχαν Έλληνες; Οι σκοπιανοί που ήταν κρυμμένοι;
Ο αναφερόμενος πρίγκηπας Μάρκος που ανέλαβε την ελληνο-σερβική βασιλεία από το 1371 έως το 1395 στο βόρειο γεωγραφικό τμήμα της Μακεδονίας, είναι ο αγαπημένος ήρωας των Σέρβων (τον θεωρούν Σέρβο), των Σκοπιανών (τον θεωρούν Σκοπιανό) και των Βουλγάρων (τον θεωρούν Βούλγαρο).Γράφει επί λέξει στο σλαβικό έντυπο:
«ο αναφερόμενος πρίγκηπας Μάρκο είναι ένας από τους αγαπημένους ήρωες των σερβικών, των Σλαβομακεδονικών και των βουλγαρικών επών».
Είναι εμφανέστατο πως ο ρωσικός πανσλαβισμός επιδιώκει μια ομογενοποίηση των αναφερόμενων βαλκανικών λαών.

Οι εξισλαμισμοί και οι σλάβοι ...πομάκοι

 «Στους αιώνες 14ο και 15ο οι καταστρεπτικές επιθέσεις» συνεχίζει το σλαβικό κείμενο, «είχαν ως αποτέλεσμα τον αφανισμό μέρους του χριστιανικού πληθυσμού και το 16ο αιώνα η οθωμανική κυβέρνηση εγκατέστησε στις αγροτικές περιοχές της Μακεδονίας Τούρκου Γιουρούκους, νομάδες από την Ανατολία. Κατά το δεύτερο ήμισυ του 17ου αιώνα στην ανατολική Μακεδονία και στη Βουλγαρία οι Σλάβοι εξισλαμίστηκαν και ανέλαβαν θέσεις στον οθωμανικό στρατό (ως βοηθητικοί) και στο οθωμανικό κράτος (ως κρατικοί υπάλληλοι). Αυτοί οι Σλάβοι ονομάστηκαν Πομάκοι, υπάλληλοι, βοηθοί.»

Οι πλούσιοι Έλληνες και τα τσιφλίκια
Είναι η τέταρτη φορά μέσα στο ρωσικό κείμενο που επαναλαμβάνει:
«Ο πληθυσμός της Μακεδονίας ήταν ανάμεικτος για αιώνες» και θα συνεχίσει την εξουδετέρωση του ...εχθρού (των ελλήνων):
«Το μερίδιο των Σλάβων (μουσουλμάνων και χριστιανών) αποτελούσαν περίπου το ένα τρίτο του πληθυσμού στο νότιο τμήμα και το μισό περίπου βορειότερα. Το υπόλοιπο του πληθυσμού αποτελούνταν από Έλληνες, Βλάχους, Τούρκους, Αλβανούς, Εβραίους».
Δεν μπορεί όμως να μην παραδεχτεί το αυτονόητο:
«Στους 17ο και 18ο αιώνες στη Μακεδονία ανθεί η τάξη των εμπόρων που ήταν από την πλουσιότερη των Βαλκανίων. Πλούσιοι έμποροι ήταν κυρίως οι Έλληνες»
Ενώ θα συνεχίσει παρακάτω:
«Ενώ οι Βλάχοι και οι Σλάβοι απέκτησαν την εκτίμηση των Οθωμανών ηγεμόνων και μπορούσαν να λάβουν υψηλά αξιώματα, όπως για παράδειγμα, ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων».

Και τώρα η εθνική συνείδηση των Σλαβομακεδόνων...
Συνεχίζουμε με το ρωσικό πανσλαβιστικό πόνημα:
«Στη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης ( τα έτη από 1821 μέχρι 1829) και την ανάδειξη της ελληνικής εθνικής ταυτότητας σε συνδυασμό με την εξάπλωση της ρωσικής επιρροής (σ.σ. για να μην ξεχνιόμαστε) η οποία κατέληξε στο ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1828-29 αρχίζει η διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης των «Σλαβομακεδόνων» (σ.σ. τα εισαγωγικά στο ρώσικο κείμενο). Η εθνική αναγέννηση υποστηρίχτηκε από το 1860 έως το 1880 από ένα-δύο μοναστήρια. Ο μεγαλύτερος πληθυσμός των σλαβομακεδόνων δεν είχε συνειδητοποιήσει την ξεχωριστή εθνότητά του ούτε μέχρι τα μέσα του εικοστού αιώνα.» (σ.σ. !!)

Και ο εκβουλγαρισμός...

« Η μη συνειδητοποίηση της ξεχωριστής τους εθνότητας διευκόλυνε τον εκβουλγαρισμό του μακεδονικού πληθυσμού, ιδιαίτερα μετά την ίδρυση το 1870 της Βουλγαρικής Εξαρχίας.
Το 1878 συνήφθη μεταξύ της Τουρκίας και της Ρωσίας η συνθήκη ειρήνης η γνωστή του Αγίου Στεφάνου, όπου με αυτήν ιδρύονταν η Μεγάλη Βουλγαρία που συμπεριλάμβανε και τη Μακεδονία εκτός της πόλης Θεσσαλονίκης. Με το συνέδριο όμως του Βερολίνου που πραγματοποιήθηκε κατά το ίδιο έτος, αναθεωρήθηκαν τα όριο του νέου κράτους και η Μακεδονία παρέμεινε υπό της τουρκικής κατοχής.»Το 1893 ιδρύεται στη Θεσσαλονίκη μια μυστική οργάνωση με το όνομα Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση, γνωστή ως BMDP που είχε σκοπό την δημιουργία αυτόνομης (Σλαβικής) Μακεδονίας. Στα 1895 δημιουργείται το βουλγαρο- μακεδονικό κομιτάτο (VMOK), που έχει τους ίδιους στόχους αλλά με ενεργή συμμετοχή των βουλγαρικών ενόπλων δυνάμεων (κομιτατζήδες). Ανά χρονικά διαστήματα υπήρξαν συγκρούσεις μεταξύ των τσετών των δύο οργανώσεων.
Παρόμοιες οργανώσεις δημιουργούνται στη Σερβία και στην Ελλάδα.

»Στις 2 Αυγούστου του 1903 στη νοτιοδυτική περιοχή της Μακεδονίας άρχισε η εξέγερση του Ίλιντεν (ήταν εορτή του προφήτη Ηλία). Την επόμενη αντάρτες κατέλαβαν την πόλη του Κρούσεβο και δημιούργησαν την ‘κρουσόβικη δημοκρατία’ που διήρκεσε δέκα ημέρες. Η εξέγερση κατεστάλη τελείως από τους Τούρκους και χιλιάδες Σλαβομακεδόνες μετανάστευσαν από την περιοχή της εξέγερσης στη Βουλγαρία, Σερβία και Ηνωμένες Πολιτείες. Τότε το BMDP τέθηκε εξ ολοκλήρου στον έλεγχο της Βουλγαρικής Ηγεμονίας».

Σλαβομακεδόνες κομιτατζήδες δολοφόνησαν τον Αλέξανδρο της Σερβίας

«Μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο η ηγεσία του BMDP οργανώθηκε στη Βουλγαρία. Από εκεί έστελνε ένοπλα αποσπάσματα (κομιτατζήδες) στην ελληνική και τη Γιουγκοσλαβική Μακεδονία για εκτέλεση διάφορων τρομοκρατικών πράξεων. Μέλη της BMDP συμμετείχαν στην δολοφονία του βασιλιά Αλέξανδρου της Γιουγκοσλαβίας το 1934 καθώς και άλλων πολιτικών προσώπων.»

Η παρουσίαση των τμημάτων του ρωσικού κειμένου είναι ενδεικτική της πολιτικής που υπάρχει στη σλαβική της διάσταση. Απαλείφονται γνήσια ιστορικά στοιχεία, μειώνεται έντεχνα και μεθοδικά η ελληνικότητα της Μακεδονίας και διογκώνεται η σλαβική παρουσία καθώς παρουσιάζεται αυτή, ως συνέχεια ενός συνονθυλεύματος λαών και εθνών που ζούσαν στον ιστορικό αυτό χώρο.
Επιπρόσθετα γίνεται προσπάθεια δημιουργίας κοινής ιστορικής συνισταμένης Σέρβων, Βουλγάρων και Σκοπιανών.

Το παρόν κείμενο είναι συνέχεια του : http://www.echedoros-a.gr/2009/11/blog-post_29.html

Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

Η "σλαβική πλευρά" της Μακεδονίας

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Είναι γνωστό πως οι σλαβικοί λαοί αποτελούν ένα τεράστιο κομμάτι του συνολικού πληθυσμού της γηραιάς ηπείρου. Με την προσθήκη σε αυτό, της Ρωσικής Ομοσπονδίας ,το κομμάτι μεγεθύνεται ιδιαίτερα.Οι Σλάβοι έχουν συνείδηση της κοινής καταγωγής τους και επιδιώκουν τη σύσφιξη των σχέσεων με διάφορες κοινωνικές και διακρατικές εκδηλώσεις. Είναι γνωστά τα περίφημα πανσλαβιστικά συνέδρια, όπου σλάβοι διανοητές και ερευνητές όλων των επιπέδων διακοινώνουν τις απόψεις και θέσεις τους σε τομείς όπως οι αρχαιολογία, η ιστορία ή πολιτική και ό,τι άλλο εμπίπτει στο σλαβικό ενδιαφέρον και σχεδιασμό.

Ποιοι είναι οι σλαβικοί λαοί

Σύμφωνα με το σλαβικό όργανό που εκδίδεται στη Ρωσία και ονομάζεται ‘Славяне’ σλαβικά κράτη είναι: Ρωσία, Ουκρανία, Λευκορωσία, Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία, Βουλγαρία, Σλοβενία, Κροατία, πΓΔΜ, Βοσνία Ερζεγοβίνη, Σερβία, Μαυροβούνιο και οι Polabian Σλάβοι που δεν έχουν κρατική υπόσταση.

Τι γράφουν για την πΓΔΜ

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η θέση των Σλάβων για το κομμάτι της βαλκανικής που φέρει το αρχαίο όνομα Μακεδονία.
Οφείλουμε να σημειώσουμε πως οι απόψεις του εντύπου αυτού δεν είναι επιστημονικές αφού δεν τεκμηριώνονται από πηγές αλλά αποτελούν θέσεις των Σλάβων. Θέσεις τις οποίες προωθούν προς ...βρώση.
Έτσι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν ελληνικής καταγωγής αλλά μαζί με τους Ιλλυριούς, τους Θράκες και τους Έλληνες, ζούσαν στον αρχαίο γεωγραφικό χώρο που λέγεται Μακεδονία.

Ας δούμε, όμως, πως τα γράφει επακριβώς το έντυπο αυτό και πως αποφεύγει οποιαδήποτε μνεία ή αναφορά στην καταγωγή των Μακεδόνων από τους Δωριείς
Έτσι:
«Οι εκτάσεις που ανήκουν τώρα στη Μακεδονία, κατοικόύνταν ήδη από τις αρχές της δεύτερης χιλιετίας π.Χ. (...)

Στο δυτικό τμήμα υπήρχαν, ως επί το πλείστον, Ιλλυρικές φυλές ενώ στα ανατολικά Θρακικές φυλές.
Στις αρχές της πρώτης χιλιετίας π.Χ. στις ορεινές περιοχές της Ορεστίδας και στην κοιλάδα του Αλιάκμονα εμφανίζεται μια φυλή, γνωστή με το όνομα Μακεδόνες. Αυτή ήταν μια ημι-νομαδική φυλή που με την πάροδο του χρόνου κατέλαβε το μεγαλύτερο μέρος της χώρας που βρίσκεται μεταξύ της Λίμνης Οχρίδας (αρχαία ονομασία Λυχνιδός) και του ποταμού Βαρδάρη (Αξιός), τον ποταμό Στρυμόνα και τον Όλυμπο.

Η αρχαία επαρχία Ημαθία αναφερόταν από τούδε και στο εξής ως Μακεδονία. Η εθνοτική σύνθεσή της Μακεδονίας αυτής ήταν ανάμεικτη όπως : Θράκες, Ιλλυριοί, Έλληνες, Μακεδόνες που είχαν έναν σύμμεικτο πολιτισμό αφού γινόντουσαν γάμοι μεταξύ των εθνοτήτων αυτών και με την αλληλοδιείσδυση των πολιτισμών τους δημιουργήθηκε ένας ανάμεικτος πολιτισμός.
Οι ερευνητές της αρχαίας σλαβομακεδονικής γλώσσας(σ.σ. !!!) κατέληξαν στο συμπέρασμα πως μέχρι και τον 5ο αιώνα μ.Χ. οι αρχαίοι Μακεδόνες χρησιμοποιούσαν την αττική διάλεκτο της ελληνικής γλώσσας (σ.σ. αυτό είναι λίγο χονδρό, βρε παιδιά, μιλούσαν ...1.200 χρόνια τα ελληνικά, και μετά ...βρήκαν τη σλαβική γλώσσα τους; !!), αλλά οι Έλληνες τους θεωρούσαν βαρβάρους, δηλαδή μη Έλληνες»
Αφού λοιπόν είδαμε πως οι Μακεδόνες κατέβηκαν από το πουθενά και κυριάρχησαν μέχρι το Στρυμόνα ποταμό άρχισαν τους γάμους με τους κατακτημένους και βγάλαν τον ανάμεικτο πολιτισμό και επειδή ήταν ...μουγγοί, πήραν ως γλώσσα την αττική διάλεκτο της ελληνικής γλώσσας, άσχετα αν μιλούσαν τη ...δωρική διάλεκτο!

Τόσα επιστημονικά συνέδρια ...τζάμπα!

Ήρθαν και οι ...Σλάβοι...

Σλαβομακεδόνες ως εθνικός προσδιορισμός, εκτός από Σλάβοι της Μακεδονίας υποδηλώνει και άλλη μια υπόσταση: Σλάβοι και Μακεδόνες! Όπως είναι γνωστό στο γειτονικό κρατίδιο υπάρχουν αυτές οι δύο τάσεις, οι αρχαίοι Μακεδόνες και οι αρχαίοι Σλάβοι… και υπάρχει μια τρομερή κόντρα μεταξύ τους...
Έτσι το ρωσικό κείμενο τρέχει να καλύψει και τους Σλάβους της πΓΔΜ που είναι ιδιαίτερα ...βίαιοι...
«Στο τέλος του 6ου αιώνα, ως αποτέλεσμα της μεγάλης μετανάστευσης των λαών στα Βαλκάνια και ιδιαίτερα στη γη της Μακεδονίας ) έρχονται Αβαροσλαβικές φυλές.(σ.σ.Δεν μπορούν να αμφισβητήσουν τις βυζαντινές πηγές…).

Οι σλαβικές αυτές φυλές ήταν : Σαγουδάτοι, Ρινχίνοι, Σμολιάνοι, Δραγοβίτες, Βελεγεζίτες, Στρουμυάνοι, και Μπερζίτες που εγκαταστάθηκαν στο μεγαλύτερο γεωγραφικό τμήμα της Μακεδονίας αλλά δεν κατάφεραν να εκπορθήσουν τις πόλεις: Βέροια, Θεσσαλονίκη, Σέρρες, Έδεσσα.
Στους 7ο-8ο αιώνες οι Σλάβοι της Μακεδονίας είχαν υποδεέστερη θέση στο Βυζάντιο. Μέχρι το τέλος του ενδέκατου αιώνα οι Βούλγαροι που ήταν μια μεικτή τουρκο-σλαβική εθνική ομάδα, κατέλαβαν και κατείχαν περίπου έναν αιώνα το σύνολο, σχεδόν, της Μακεδονίας, με εξαίρεση τη Θεσσαλονίκη».
Από ότι μπορεί να διαπιστώσει ο αναγνώστης τα πανσλαβιστικά συνέδρια, όπως το τελευταίο που έγινε στην Αγία Πετρούπολη, χαράσσουν μια κατεύθυνση που εξυπηρετεί τα σχέδια των μελών τους και του πανσλαβισμού γενικότερα.

—-
Στο επόμενο από το ίδιο ρωσικό έντυπο: πως στη Μακεδονία ζούσαν μόνο Σλάβοι και οι Έλληνες ήταν μειονότητα μαζί με τους Εβραίους...

Το επόμενο εδώ

Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος  Ἐχέδωρος