Ιούνιος 30, 2021. Ελλάδα.
Η μακεδονική γλώσσα ήταν κάποτε βουλγαρική, δήλωσε η Πορτογαλίδα Υφυπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Άνα Πάουλα Ζακαρίας και προκάλεσε κύμα αντιδράσεων στα Σκόπια.
Η μακεδονική γλώσσα ήταν κάποτε βουλγαρική, δήλωσε η Πορτογαλίδα Υφυπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Άνα Πάουλα Ζακαρίας και προκάλεσε κύμα αντιδράσεων στα Σκόπια.
Απρίλιος 3, 2023. Ελλάδα
Στις 26 Δεκεμβρίου 1944, πέντε (5) μήνες πριν την δημοσιοποίηση του νέου Σκοπιανού αλφαβήτου από την «Επιτροπή Κολισέφσκι», ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Φραγκλίνος Ρούσβελτ, δια του υπουργού Εξωτερικών της κυβέρνησής του, Έντουαρτ Ράϊλι Στετίνιους, με την εγκύκλιο υπ’ αριθ. 868014/24.12.1944 προς τους Πρεσβευτές και Προξένους των ΗΠΑ, διατύπωσε την ξεκάθαρη θέση ότι :
Το λεγόμενο «Μακεδονικό Επιστημονικό Ινστιτούτο», με έδρα τη Σόφια, αναφέρεται στη γλώσσα των Πομάκων επικρίνοντας την ελληνική έκδοση «Γραμματική της Πομακικής Γλώσσας» καθώς και το Πομακοελληνικό Λεξικό και το Ελληνοπομακικό Λεξικό που εκδόθηκαν το 1995-1996 στη Θεσσαλονίκη.
Δύο προϋποθέσεις
και τοποθετήσεις για τη μακεδονική ταυτότητα και τη γλώσσα περιέχονται στο
λεγόμενο επεξηγηματικό μνημόνιο που έστειλε η κυβέρνηση της Σόφιας στα κράτη
μέλη της ΕΕ, αποσπάσματα της οποίας παρουσιάζει το ‘Ράδιο Σλόμποντνα Ευρώπα».
«Η Σόφια δεν
αναγνωρίζει τον μακεδονικό λαό, βλέπει τη Μακεδονία μόνο ως έδαφος»
Φεβρουάριος 6, 2023. Ελλάδα.
Η καλύτερη επιβεβαίωση ότι τα πράγματα κινούνται βήμα-βήμα προς την κατεύθυνση της εδαφικής προσάρτησης, όσο γκροτέσκο κι αν κάποιος εδώ προσπαθεί να κάνει αυτή τη δήλωση, είναι στην πραγματικότητα οι κινήσεις που κάνει η Βουλγαρία τα τελευταία χρόνια:
Αύγουστος 4, 2022. Ελλάδα.
«Ο πρόσφατα δημοσιευμένος βουλγαρικός Άτλας δείχνει σλαβομακεδονικές διαλέκτους στο Πιρίν και στην Αιγαιακή Μακεδονία (Ελλάδα) ως βουλγαρικές διαλέκτους.
Σκόπια.
Μάιος 27, 2020.
17:34
Η Βουλγαρική
Ακαδημία Επιστημών δημοσίευσε ένα βιβλίο στο οποίο αναφέρεται ότι οι ρίζες της βουλγαρικής
γλώσσας βρίσκονται στις περιοχές από τον ποταμό Δούναβη έως την Γευγελή και από
την οροσειρά Κοπαόνικ της κεντρικής Σερβίας μέχρι τον Τίμοκ ποταμό της ανατολικής
Σερβίας και από τον Πτσίνια (παραπόταμος του Αξιού) μέχρι την Αχρίδα.