Αύγουστος 22, 2022. Ελλάδα.
Η σειρά βομβαρδισμών που έπληξαν ρωσικές στρατιωτικές θέσεις στην Κριμαία έριξαν φως στην «Ουκρανική Κατεχόμενη Επικράτεια» και προκάλεσαν τα μαθήματα ιστορίας ενός παρόμοιου πολέμου για την «Κριμαία» μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας τον δέκατο ένατο αιώνα.
Η Ρωσία κατέλαβε τη χερσόνησο της Κριμαίας της Ουκρανίας το
2014 και μια σειρά από εκρήξεις και πυρκαγιές μετέτρεψαν την περιοχή από μια
ασφαλή πίσω βάση σε ένα νέο πεδίο μάχης στον πόλεμο, σύμφωνα με το Associated
Press.
Η χερσόνησος στις ακτές του Ευξείνου Πόντου αποτελεί εδώ και
καιρό πηγή τριβών μεταξύ των παγκόσμιων υπερδυνάμεων και αποτελεί το σημείο
σύγκρουσης μεταξύ Μόσχας και Κιέβου εδώ και χρόνια, σύμφωνα με δημοσίευμα
της Washington
Post .
Μαθήματα του
παρελθόντος
Στις 24 Αυγούστου η Ουκρανία γιορτάζει την ανεξαρτησία της,
η οποία θα συμπέσει φέτος με την παρέλευση έξι μηνών από τη ρωσική εισβολή, η
οποία μετατράπηκε σε «παρατεταμένη σύγκρουση», σύμφωνα με δημοσίευμα της
βρετανικής εφημερίδας « The
Guardian».
Η έκθεση του Guardian ξυπνά μνήμες ενός «εκτεταμένου
πολέμου» πριν από σχεδόν ενάμιση αιώνα, τον οποίο η Ρωσία έχασε παρά τις
«προσδοκίες για τη νίκη της» εκείνη την εποχή.
Μιλώντας για την εισβολή στην Ουκρανία, ο Ρώσος Πρόεδρος
Βλαντίμιρ Πούτιν ξυπνά πάντα μνήμες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά ο δυόμισι
χρόνια «Κριμαϊκός πόλεμος», από το 1853 έως το 1856, μπορεί να είναι ο πιο
παρόμοιος με την τρέχουσα κατάσταση. σύμφωνα με τον «The Guardian».
Σε εκείνον τον πόλεμο, ο ρωσικός στρατός με «υποεπιδόσεις»
απέτυχε να πετύχει τους στόχους του και αυτή η ήττα είχε «πρωτοφανείς διεθνείς
επιπτώσεις», σύμφωνα με τον Guardian.
Η Ρωσική Αυτοκρατορία ηττήθηκε σε αυτόν τον πόλεμο από μια
συμμαχία που περιλάμβανε την Οθωμανική Αυτοκρατορία, τη Γαλλία, τη Βρετανία και
το Βασίλειο της Σαρδηνίας, σύμφωνα με το BBC .
Μπορούμε να
αντλήσουμε μαθήματα από τον Κριμαϊκό πόλεμο;
Αναπαράσταση μιας μάχης κατά τη διάρκεια του «Κριμαϊκού Πολέμου» στις 5 Σεπτεμβρίου 2020.
Αυτός ο πόλεμος απέδειξε «την ανακρίβεια των περισσότερων
προβλέψεων», συμπεριλαμβανομένης της πεποίθησης ότι ο ρωσικός στρατός είναι
«αήττητος όταν πολεμά κοντά στην πατρίδα», σύμφωνα με τον Guardian.
Ο Κριμαϊκός πόλεμος ξεκίνησε για μικρούς λόγους, όταν οι
Ρώσοι και οι Γάλλοι μοναχοί μάλωναν για το ποιος είχε το δικαίωμα του κλειδιού
του ναού της Γεννήσεως στη Βηθλεέμ, που ανήκε τότε στην «Οθωμανική
Αυτοκρατορία».
Ο Ρώσος Τσάρος Νικόλαος Α' διέταξε τις δυνάμεις του «να
εισβάλουν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία για να καταλάβουν την πόλη της
Κωνσταντινούπολης (Οι Τούρκοι την μετονόμασαν σε Istanbul).
Η Γαλλία και η Βρετανία ενώθηκαν με τους Οθωμανούς και έστειλαν
πλοία και στρατεύματα στον Εύξεινο Πόντο και ξέσπασε πόλεμος φθοράς και αρκετές
ναυμαχίες μεταξύ των δύο πλευρών, σύμφωνα με τον «The Guardian».
Η Ρωσία έχασε τις περισσότερες από τις εμπλοκές και ο
πόλεμος κατέληξε σε μια «στρατιωτική ήττα που έπληξε τη φήμη των ρωσικών
δυνάμεων», σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα.
Οι δυνατότητες των ρωσικών όπλων ήταν «σημαντικά
χαμηλότερες» από αυτές των Βρετανών και των Γάλλων, οι οποίοι διέθεταν φρεγάτες
και τουφέκια που πυροβολούσαν με ακρίβεια σε μεγάλες αποστάσεις, σύμφωνα με τον
Guardian.
Παρά αυτά τα πλεονεκτήματα, η νίκη είχε βαρύ τίμημα, υπήρξαν
εντάσεις μέσα στη συμμαχία και σοβαρά τακτικά λάθη σταμάτησαν μια αποφασιστική
νίκη των Γάλλων και των Βρετανών.
Υπολογίζεται ότι περίπου 25.000 Βρετανοί, 100.000 Γάλλοι και
έως και ένα εκατομμύριο Ρώσοι πέθαναν σε αυτόν τον πόλεμο, οι περισσότεροι από
αυτούς από ασθένειες και παραμέληση, σύμφωνα με το BBC.
Οι συνέπειες
της «Μυστηριώδους Ειρήνης»
Η κοιλάδα της
Σκιάς του Θανάτου» φωτογραφία του Roger Fernton της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου (The Guardian)
Η Συνθήκη του Παρισιού τερμάτισε τις εχθροπραξίες το 1856, αλλά
άφησε πολλές άλλες ανησυχίες αδιευκρίνιστες, συμπεριλαμβανομένων των πορωδών
συνόρων της νοτιοανατολικής Ευρώπης, σύμφωνα με τον Guardian.
Ο Κριμαϊκός Πόλεμος εξαπέλυσε νέες ανατροπές στην πολιτική
των μεγάλων δυνάμεων και έτσι η Ευρώπη γνώρισε μια σειρά μικρών πολέμων που
οδήγησαν στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο το 1914.
Οι πόλεμοι
έχουν εκτεταμένες συνέπειες
Το 1855, ο Νικόλαος Α' πέθανε και ο γιος του Αλέξανδρος Β'
αποδέχτηκε την ήττα και εξέτασε τις «αιτίες» της, σύμφωνα με τον Guardian.
Συνειδητοποιώντας ότι η απόδοση της Ρωσίας συνδέθηκε με την
αυστηρή ταξική της δομή και τη μεγάλη εξάρτηση από τους δουλοπάροικους «μια
κατάσταση σκλαβιάς ή δουλοπαροικίας για τους εργάτες γης», κατήργησε το σύστημα
δουλοπαροικίας στις 3 Μαρτίου 1861.
Μετά τον Κριμαϊκό Πόλεμο, ο νεαρός Τσάρος έμαθε ότι δεν
μπορούσε να υπερασπιστεί «τα μακρινά σύνορα της Ρωσίας και αποφάσισε να
πουλήσει την «Αλάσκα» στις Ηνωμένες Πολιτείες με την ελπίδα να την «αποκτήσει
κάποια μέρα», σύμφωνα με τον «The Guardian».
Το δημοσίευμα σημειώνει ότι ο κόσμος στον οποίο ζούμε τώρα
έχει διαμορφωθεί από «τα αποτελέσματα ενός ξεχασμένου μικρού πολέμου πριν από
ενάμιση αιώνα στη νοτιοανατολική Ευρώπη».
Al Hurra
--
© Βαλκανικό Περισκόπιο -Γιῶργος Ἐχέδωρος
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- https://www.echedoros-a.gr