Macedonian names and makeDonski pseudo-linguistics: The case of the name Pyrrhus


Miltiades Elia Bolaris

Balkan Illusion - phantasia archaica:
"...it is very interesting to note that many of the authentic ancient Macedonian words, according to their etymology and pronunciation, have a striking resemblance to the appropriate words used in the modern Macedonian language (and other so called "Slav"[sic] languages). "Pyri(as).
The root of this name could be connected to the noun "pir" (merriment). The name Piri is present in todays' Macedonian onomasticon. Pyrh(os). This is probably a variant of the previous name."
From: "Similarities between ancient Macedonian and today's' Macedonian Culture (Linguistics and Onomastics)" by Aleksandar Donski, celebrity historian from FYROM.

Pyrrhos / Πύρρος

In the time of the old, humans did not exist.
The world was the realm of the Gods. The first supreme divine couple was Ouranos/Ουρανός, Sky and Gaea/Γαια, Earth.
They were followed by Cronos/Κρόνος and Rhea/Ρέα.
Following a Titanic battle, Zeus (gen:Dios) / Ζευς (Διός) emerges as the supreme Deity.
Zeus the Father of all (Ζευς Πατήρ/Zeus Pater) is the sky God, the Father Sky (*Dyeus Phater) of our Indo-European past.
He is also the Dyaus-Pita of the Sanskrit Vedes, the Ju-Piter of the Latins, the Dei-Patrous of the Illyrians, but also the Attas Isanus (father sun God) of the Hittites, the Stri-bogu (father God) of the Russians and the Debess Tevs (God father of Heaven) of the Latvians.
(1)Zeus asked Prometheus/Προμηθεύς to mold a human, which the crafty Titan did, molding him out of clay. It was the Golden Generation of mortals that first walked the earth, followed by the Silver one. Times were good for humanity. Everything was easy. Life was good. But then the Bronze Generation came to being, and things did not go so well. Humans became corrupt and impious. Zeus was not going to stand for this kind of insolence coming from the mortals.

Something drastic had to be done!
Deukalion/Δευκαλίων was a mythical king of Phthia/Φθία, in Thessaly/Θεσσαλία, the place where many years later Achilles was born. Deukalion was the son of Prometheus/Προμηθεύς and Pronoea/Πρόνοια. Pro-metheus and Pro-noea are etymological synonyms, and they both mean "forward thinking"; "thinking and planning ahead".Prometheus was the one who (despite Zeus's protestations had "provided" (the verb "to provide" in both ancient and modern Greek is tellingly prometheuo/προμηθευω and provisions are called prometheies/προμήθειες) the human race with the gift of Fire.
Along with the fire, he also "provided" them with the knowledge and technology to use it for humanity's benefit. Fire until then was in the exclusive usage of the Gods, especially of Zeus (thunderbolts were fire falling from the shy on earth) and of Hephestos/Vulcan (he controlled volcanic activity: fire from inside the earth).

Deukalion was married to Pyrrha/Πύρρα who was his opposite in many respects: Her parents were the personification of foolishness: Pyrrha's father was Epimytheus/Επιμηθεύς ( his name means the backward-looking, the conservative-thinking one) and her mother was Pandora/Πανδώρα (=the one full of gifts).
Greeks used all the caustic irony in their arsenal when choosing her name, considering that she was the woman who opened the treasure chest of evils letting them escape to plague humanity ever after, allowing only Elpis/Eλπίς, Hope, to console the now wretched humans in their suffering.When Zeus caused the cataclysm to destroy the impious Bronze Generation of humans, Deukalion, adequately warned by his father Prometheus, created a water tight wooden cabin and hid in it with his wife.

The cabin Deukalion had built floated on water, but once the high waters receded (the parallel connections with the Mythology of the Jews, the Egyptians and the Mesopotamians is obviously apparent), it finally touched on dry land on Mount Parnassus.Deukalion's name sounds deceptively like "Zeus´ attractive one", Deus/Δεύς (as Zeus was called in the Aeolian dialect spoken in Thessaly) and kalos/καλός, the handsome, good looking one. But while the part of Deus/Zeus, the supreme God of light and thunderbolts is not off the mark, it gets a bit more interesting: "Deu-" derives also from the verb Deuo / Δεύω which means: to moisten something, to wet, to soak in water. Zeus is is not only known for the fire he sends through his thunderbolts, but rain too ("βροχαι και θυελαι εξ αυτου προερχονται" / rains and storms have Zeus as a source and (Ζευς Υει = Zeus rains).

The second part of Deukalion's name "-kalion" comes from the noun kalia / καλια or kalias / καλιας and which means wooden cabin. Deukalion, therefore, is of the water, but not salty water of Poseidon, it is from the water that Deus / Zeus sends from the skies, and his wife is his material opposite, she is Pyrrha/Πυρρα of Pyr/Πυρ : Fire! She is the Fiery one.
The two elements of primordial creation, water and fire, meet at the top of dry earth on top of Parnassus, the poetic mountain of the Muses.
And after consulting the Delphic Apollo who tells them to close their eyes and walk and throw behind them the bones of their mother, Pyrrha understands: they pick up stones and start throwing them behind them.
The three elemental units of ancient cosmology and creation : Water, Fire and (the bones of) Earth meet and blend in the clear, mountain top Air of the divine Parnassus, and out of their sacred union a new nation of people is being born: the progenitors of all the Greek tribes are born that same day, one after the other, as laas/λααs (stone) after laas is falling, one after the other behind Deukalion, the one of moisture and Pyrrha the one of fire.
The first three stones produce sons.
The first son was Hellen / Ελλην whose children are Doros / Δωρος (progenitor of Dorians), Xouthos / Ξουθος (progenitor of Ionians), and Aiolos / Αιολος (progenitor of Aeolians):"...και οτι Προμηθέως (ή Δευκαλίωνος) καί Πύρρας ΄Ελλην, αφ' ού ΄Ελληνες καί Ελλάς" Ησιόδου Γυναικών Κατάλογος,
Fragment #2 Oxford Classical texts"...also that Hellen was the son of Deucalion and Pyrrha, from whom the Hellenes and Hellas" (take their Hellenic name) Hesiod, Women's Catalog,

Fragment #2 Oxford Classical textsThe second son is Amfiktyon/Αμφικτύων, king of Thermopylae and later king Athens, representing the line of the autochthonous people of Greece, and the third is Orestheus (Ορυσθεύς) king of the Ozolian Locrians (Λοκροί) of Aetolia/Αιτωλία in western - central Greece.

And the next three stones produce daughters: Protogeneia/Πρωτογενεια who produced the son Endymion/Ενδυμίων who became king of the Elis, where Olympia is.
The second daughter is Pandora / Πανδώρα, the mother of Graecos/Γραικός (from whom name and of his descendants of Magna Graecia in Southern Italy the Latins took the name by which they call the nation of the Hellenes-Greeks):

"κούρη δ΄ εν μεγάροισιν αγαυού Δευκαλίωνος Πανδώρη Διί πατρί θεών σημάντορι πάντων μιχθεισ΄εν φιλότητι τέκε Γραικόν μενεχάρμην"

Ησιόδου, Γυναικών Κατάλογος,

Fragment #5 Oxford Classical texts"and in the palace the daughter of noble Deucalion Pandora was joined with father Zeus, leader of all the gods, in love and gave birth to Graecus, the fierce one in battle."Hesiod, Women's Catalog, Fragment #5 Oxford Classical textsThe third daughter was Thyia / Θυία, mother of Magnes / Μάγνης, progenetor of the Magnetians of Eastern Thessaly and Olympus and also of Macedon / Μακεδών, progenetor of the Macedonians, as Porphyrogenetos (Constantinus Porphyrogenitus (3), de Them. 2) mentions, quoting Hesiodos:

"Μακεδονία χώρα νομάσθη π Μακεδόνας το Δις και Θυίας τς Δευκαλίωνος, ς φησιν σίοδος ποιητής..." Ησιοδου, Γυναικων Καταλογος,
Fragment #7 Oxford Classical texts"The district Macedonia took its name from Macedon the son of Zeusand Thyia, Deucalion's daughter, as Hesiod says:"Hesiod, Women's Catalog,
Fragment #7 Oxford Classical texts

"η δ' υποκυσαμενη Διι γεινατο τερπικεραυνειωιυιε δυο, Μαγνητα Μακηδονα θ' ιππιχαρμην,οι περι Πιεριην και 'Ολυμπον δωματ' εναιον"Ησιοδου, Γυναικων Καταλογος,

Fragment #7 Oxford Classical texts"and she conceived and bare to Zeus who delights in thethunderbolt two sons, Magnes and Macedon, rejoicing in horses,who dwell round about Pieria and Olympus..." Hesiod, Women's Catalog, Fragment #7 Oxford Classical textsIt is incidentally interesting to note that the names Magnes / Μάγνης and Macedon / Μακεδων, Magnesia/ Μαγνησία and Makedonia /Μακεδονία linguistically are very closely related words. This in itself betrays a deeper fraternity between the two tribes which is attested in the very revealing mythical connection anyway (…"two sons, Magnes and Macedon"…: You cannot get any closer than being brothers!).
Both names are derivatives of the Greek root word Mak- / Μακ- (makos / μάκος and mekos / μήκος mean length in Greek and are still very much in usage today in modern Greek: Μakrys / Μακρυς / long and Mekos/Μηκος/long). The original Indo-European root word: *mak which meant "length" and it has remained unchanged in Greek, through ancient times. The same word appears in the Greek word Μακροοικονομικά/Makrooeconomika, spelled in English as Macroeconomics/Large scale Economics. Macro is used in this case as "large scale" to contrast with Micro/small scale. Magnesia, and Macedonia are both places with mountains. The most probable etymology for their people, the Magnetes and the Macedonians is the "mountain people", the highlanders, similar to the tribal "Orestai", for example. This is well accepted by the most respected modern Macedonia scholars:"What language did these Macedones speak? The name itself is Greek in root and in ethnic termination. It probably means highlanders, and it is comparable to Greek tribal names..." N.G.L. Hammond, "The Macedonian State" (1989)]

This was the sacred creation myth of the ancient Greek cosmology, as it was poetically narrated mainly by Hesiod/Ησίοδος (about 700 BC, Aeolis and Boeotia), and later on by Αpollonios the Rodian / Απολλώνιος ο Ρόδιος (born 270 BC in Alexandria) and others over the centuries. In this Mythical context, Pyrrha's destiny, as we saw, was to be the mother or grand mother of all Greeks. Hesiod's books, along with Homer's became the sacred bible of Greek religion, so what was told in them was taken very seriously and at face value by the ancient Greeks.

In passing I find the opportunity to mention and to stress here that Hesiod's sacred pronouncements relating to the fraternal blood relationships between the progenitors of the Ionians, the Dorians, the Aeolians, the Locrian Aetolians, the Magnetian Thessalo-Pierians, the Epirotans and the Macedonians, counted, for the ancient Greeks, sacred volumes more than any demagogic pronouncements by any Athenian orator, who had political knives to grind and geopolitical reasons to raise his fellow citizens´ fears and wreath against Philip II, the restless king of Macedonia.

If Hesiod classified the Macedonians as one of the Greek tribes, then so it was, for the ancients: end of the story! More than one thousand and four hundred years after Hesiod had written his assessment on the Macedonians and the other Greek tribes, several Slavic tribes, the Mijaci/Мијаци and the Brsjaci/БРСЈАЦИ and others, crossed the Danube, being pushed by or sometimes following and joining the Turkic Avars in their attacks into the Eastern Roman Empire, Btzantium.

These Slavic tribes had been scraping a living just north of the Danube, for some time, but this was only a temporary stop, in the long descent of the Slavs from the Pripet marshes of Belorussia, which eventually ended inside Byzantine lands of the middle and lower Balkans. Twelve hundred years after their arrival, some of the descendants of these Mijacs and Brsjaks suddenly decided that Hesiod was wrong: The Macedonians were not Greek after all, they claimed, but Slavic.

They proclaimed themselves to be the true and only Macedonians, the Makedonci.
Leaving the government of the twenty first century Mijaci/Мијаци and Brsjaci/БРСЈАЦИ of Skopje busy erecting statues to Alexander the Great, trying to prove their imaginary ancient Makedonist laurels, we now return to Pyrrha. Pyrrha was considered by the Greeks to be the first mortal person ever born.
The province of Thessaly was also called Pyrrhaea/Πυρραία after her descendants who stayed and lived there. Deukalion took Pyrrha and they walked to Epiros/΄Ηπειρος, where they founded the temple and oracle of Dodona/Δωδώνα – Dodone/Δωδώνη.
They dedicated this temple to the worship and divine honor of father Zeus. History tangles its branches with mythology and following the Trojan war, Neoptolemos/Νεοπτόλεμος (=Young Warrior) the son of Achilles/Αχιλλεύς leaves his paternal Thessalian Phthia/Φθια and follows his grandmother's footsteps and establishes a new kingdom among the Molossian Greeks of Epirus.
The first king of the Molossian Epirotans was another deity of fire, Phaethon (from Phos/Φως (=Light as in: Photographia/Φωτογραφία) derived from: *bheh2 = to shine), the one full of light, the son of Helios/΄Ηλιος (*sehaul), the solar God. The ancients have left us the information that the ancient inhabitants of Epiros were the Selloi/Σελλοί [whose name is related to the Selas / Σέλας , which means "light", as in Boreion Selas/Βόρειον Σέλας, the northern lights – the Aurora Borealis of the Latins. Selene is incidentally the name of the "night light", i.e. the moon, in Greek. Selene is also called Selana, by Sappho, in her Aeolian dialect, and Theocritos tells us "
λλ Σελάνα, φανε καλόν / alla Selana phaine kalon / but Selana lights up beautifully." Theocritus, Idylls 2.10. Selana or Selene is obviously from the same linguistic root as Luna, the moon of the Latins.
The fire and light connection is everywhere here: Pyrrha, the grandmother of the Greeks, Pyrrhos – Neoptolemos the son of Achiles and first king of the Pyrrhidae dynasty, and finally Phaethon and finally the Selloi.Selloi/Σελλοι, was also the name by which the priests of Zeus in Dodona were known by. Some ancient authors, and none other than the Macedonian Aristotle himself among them, interestingly claim that the common name of the Greeks "Hellenes" to have derived from these Eperotan Sellenes – Hellenes.


"Περί την Ελλάδα την Αρχαίαν. Αύτη δ' εστίν η περί την Δωδώνην και τον Αχελώον... Ώκουν γαρ οι Σελλοί και οι καλούμενοι τότε μεν Γραικοί, νυν δ΄Έλληνες" Αριστοτέλης, "Μετεωρολογικά, Α, 352b""in ancient Hellas, in between Dodona and the Acheloos river [...], the land occupied by Seli and Graecoi who later came to be known as Hellenes" Aristotle, "Meteorologica, I, 352b I need to make a parenthesis and insert a few notes here: The first is on "Hellas". As Aristotle tells and all the ancients knew, Hellas was originally only the name of the land around Thessaly. It was only much later that the other Greeks adopted this name as their own ethnonym. Additionally, not every place that was inhabited by Greeks was called Greece/Hellas.
Greeks of southern Italy re-named their place into Megale Hellas, Greater Greece, Magna Graecia of the Latins, but this were the exception.
Greeks lived in Asia Minor for millennia, and they never called their land Greece/Hellas. They instead called their homeland Ionia, Aeolia, etc. and they were called by the other Greeks Ionians, Aeolians, etc.
The Macedonians were likewise considering themselves of Greek stock, but they called their land Macedonia, which was considered to be north of the original Hellas proper (south of Olympus). Ethnically though, everyone accepted Macedonia, especially after the expulsion or the eventual Hellenization of the Paeonians and the remaining Thracians to be unquestionably a Greek Land. None other than Strabo the Geographer declares this:


στι µέν ον λλάς καί Μακεδονία / Esti men oun Hellas kai he Makedonia: Macedonia of course is part of Greece too. Strabo 7.9Another issue is the name Graeci and Graecia. Some, who never read their Hesiod or Aristotle, ignorantly claim that these are names that the Romans attached to the Greeks, but this is plainly wrong and unhistorical. The Romans heard the Greeks of southern Italy (Megale Hellas) call themselves Graeci, (Graecoi and Hellenes were both acceptable ethnic names for the Greeks themselves, as Achaeoi, Danaoi or Argoites were in the earlier, Homeric times), so the Romans simply adopted it. Back to Epirus again, and to Dodona, which is the place where tribes of Pelasgians and Hellenes came together and under the divine light of Helios they worshiped Zeus. Homer has Achilles exclaim in the Iliad:


"Ζευ άνα, Δωδωναίε, Πελασγικέ, τηλόθι ναίων Δωδώνης µεδέων δυσχειμέρου, αµφί δε Σελλοί σοι ναίουσ' υποφήται, ανιπτόποδες, χαµαιεύναι..." / Zeus king, Dodonian, Pelasgian, living afar, being master of the cold Dodona around which live the Selloi, your prophets, the dirty footed who sleep on the floor..." Homer, Iliad Π 233 – 235.Neoptolemos, the son of Achilles was also called Pyrros (which means of the fire, but also red-haired, as some say he was) and established as we said his kingdom among the Molossians. This dynasty was called the Pyrrhidae/Πυρρίδαι after him. Years later, a Pyrrhidaean prince of the Molossians named Myrtale/Μυρτάλη was betrothed to the young king Philip / Φίλιππος of the adjacent kingdom of Macedonia. When his horses won the tethripon (four horse) chariot race for him, Philippos II renamed his queen Olympias/Ολυμπιάς to commemorate his becoming an Olympian victor himself. A succession of kings some of whose names have come down to us, like Tharrhypas / Θαρρύπας, Arybas/Aρύβας, Alcetas/Αλκέτας, Alexandros/Αλέξανδρος (brother of Myrtale-Olympias) and Aeacides / Αιακίδης, who succeeded him after his (Alexander the Molossian) untimely death in Italy. Aeakides had three daughters, Phthia, Deidamia and Troas, and a son, whom he named Pyrrhos / Πύρρος.
Pyrrhos (319 - 272 B.C) had shaky, dangerous and politically eventful childhood, when at two years of age, after the deposition of his father from royal power while he was fighting against Cassandros/Κασσανδρος/Cassander οf Macedonia, he was rushed to Macedonia and from there to Illyria, where he grew up. Pyrrhos returned to claim his kingdom and established himself as one of the most memorable of the Hellenistic kings. Being a second cousin of Alexander (through his aunt Myrtale/Olympias), he was as fierce and Homeric in battle as Alexander, reminding the older Macedonian soldiers of their fabled king, Alexander the Great.8]
δ' γν οτος ο τοσοτον ργς ν παθον οδ μσους νπλησε τος Μακεδνας πρς τν Πρρον, σην δξαν ατο κα θαμα τς ρετς κα λγον νειργσατο τος δοσι τ ργα κα συνενεχθεσι κατ τν μχην. κα γρ ψιν οντο κα τχος οικναι κα κνημα τος λεξνδρου, κα τς φορς κενου κα βας παρ τος γνας ν τοτ σκις τινας ρσθαι κα μιμματα,
8 ] This conflict did not fill the Macedonians with wrath and hate towards Pyrrhus for their losses, rather it led those who beheld his exploits and engaged him in the battle to esteem him highly and admire his bravery and talk much about him. For they likened his aspect and his swiftness and all his motions to those of the great Alexander, and thought they saw in him shadows, as it were, and intimations of that leader's impetuosity and might in conflicts. It was the assistance of his legendary Macedonian cousin Alexander the Great whom Pyrrhos saw lying sick in bed in his dream, to help him overcome Demetrios.
Sure enough, Alexander helped:

κενης δ τς νυκτς δοξε κατ τος πνους π' λεξνδρου καλεσθαι το μεγλου, κα παραγενμενος κλινρη μν ατν δεν, λγων δ χρηστν τυχεν κα φιλοφροσνης, παγγελλομνου προθμως βοηθσειν. ατο δ τολμσαντος επεν "κα πς ν βασιλε νοσν δυνατς εης μο βοηθεν;" "ατ" φναι "τ νματι", κα περιβντα Νισαον ππον γεσθαι2
That night Pyrrhus dreamed that he was called by Alexander the Great, and that when he answered the call he found the king lying on a couch, but met with kindly speech and friendly treatment from him, and received a promise of his ready aid and help. "And how, O King," Pyrrhus ventured to ask, "when thou art sick, canst thou give me aid and help?"
"My name itself will give it," said the king, and mounting a Nisaean horse he led the way. Plutarch, Parallel Lives, PyrrhosSo he attacked and took over Berroea and forced Demetrios to turn back from his war against another Macedonian King, Lyssimachos.
καταλαμβ
νει τν Βροιαν, κα τ πλεστον ατθι τς στρατις δρσας, τ λοιπ προσγετο δι τν στρατηγν.
he took possession of Beroea and then, having established the greater part of his forces there, he proceeded to subdue the rest of the land through his generals.But events betrayed Demetrios' false assumptions. Far from being seen as a foreigner by the Macedonians, he was welcome by the local population as a
θεν πιστρψας π τν Πρρον γεν ς ξνον κα μισομενον π τν Μακεδνων. πε δ παρεστρατοπδευσεν ατθι, πολλο τν κ τς Βεροας φικνομενοι τν Πρρον νεκωμαζον ς μαχον μν ν τος πλοις κα λαμπρν νδρα, πρως δ κα φιλανθρπως τος λωκσι χρμενον.
Therefore he turned back and led them against Pyrrhus, with the idea that he was a foreigner and hated by the Macedonians. But after he had pitched his camp over against Pyrrhus, many Beroeans came thither with loud praises of Pyrrhus; they said he was invincible in arms and a brilliant hero, and treated his captives with mildness and humanity. Of course the fact that Pyrrhus engaged in some of the early attested "hearts and minds" propaganda campaigns did not hurt at all. Using the fact that Epirotans and Macedonians spoke the same dialect of what Linguists now call Northwestern Greek, he dressed some of his Epirotans as Macedonians and put them to the field to do his work:
σαν δ τινες ος ατς Πρρος γκαθει, προσποιουμνους εναι Μακεδνας κα λγοντας, τι νν καιρς στι τς Δημητρου βαρτητος παλλαγναι, πρς νδρα δημοτικν κα φιλοστρατιτην μεταβαλομνους τν Πρρον. κ τοτου τ πλεστον νηρθιστο τς στρατις, κα τν Πρρον ζτουν περισκοποντες·
There were some also whom Pyrrhus himself sent into the camp; they pretended to be Macedonians, and said that now was the favorable time to rid themselves of Demetrius and his severity, by going over to Pyrrhus, a man who was gracious to the common folk and fond of his soldiers. In consequence of this, the greater part of the army was all excitement, and went about looking for Pyrrhus; And here we read a most interesting point as made by Plutarch, which many a later day convert to the peculiar Balkan cult of Slavο-"Makedonism" would curse the time it was printed on paper. It is yet another solid ancient proof of the fraternal identity shared between ancient Macedonians and Epirotan Greeks, whose king Pyrrhos was readily accepted by the famously conservative, stubborn and tribally-minded Macedonians as one of their own kings. A king, indeed that vividly reminded them of Pyrrhus´ own cousin, Alexander the Great:
8] τν μν λλων βασιλων ν πορφραις κα δορυφροις κα κλσει τραχλου κα τ μεζον διαλγεσθαι, μνου δ Πρρου τος πλοις κα τας χερσν πιδεικνυμνου τν λξανδρον.

8] The other kings, they said, represented Alexander with their purple robes, their body-guards, the inclination of their necks, and their louder tones in conversation; but Pyrrhus, and Pyrrhus alone, in arms and action. It was now a matter of simply arranging the turning in of the Macedonian army to Pyrrhus. The communication was flawless. The fraternization of the two armies happened by the soldiers themselves, the Epirotanas and the Macedonians, and there was no need for translators: Epirotans and Macedonians spoke the same (Northwest Greek) dialect, after all:
στε τος Μακεδνας σνθημα προστρχοντας ατεν, λλους δ κλδους δρυς ναστφεσθαι δι τ κα τος περ κενον στεφανωμνους ρν. δη δ κα πρς ατν τινες τλμων λγειν τν Δημτριον, ς πεκστς κα προμενος τ πργματα καλς δξει βεβουλεσθαι. τοτοις τος λγοις μοιον ρν τ κνημα το στρατοπδου κα φοβηθες κρφα διεξπεσε, καυσίᾳ τιν κα λιτ χλαμυδίῳ περιστελας αυτν. πελθν δ' Πρρος μαχε παρλαβε τ στρατπεδον, κα βασιλες νηγορεθη Μακεδνων.
and some of the Macedonians thus ran to him asking for the watchword, while others put oak branch garlands on their heads because they saw the men around him garlanded. At the same time some dared to tell even Demetrios himself that if he withdrew and renounced his affairs people would think that he had followed a wise course. He saw that these words seemed to correspond with the agitation in the camp, and frightened as he was, secretly disappeared, wearing a (typical Macedonian) causia hat and a simple soldier's cloak. With him gone, Pyrrhos took over the camp without a fight, and was proclaimed king of the Macedonians. (Plutarch, Parallel Lives, Pyrrhus)This signaled the end of Demetrios's army, and the Chinese strategist Sun Tzu would have been very proud of Pyrrhos: "Hence to fight and conquer in all your battles is not supreme excellence; supreme excellence consists in breaking the enemy's resistance without fighting – Sun Tzu".The Carthaginian Hannibal, arguably the best strategist of ancient times after Alexander, excluding Alexander from the competition, when asked who was the best strategist, answered that in his opinion, Pyrrhos was the best of them all:
ννβας δ συμπντων πφαινε τν στρατηγν πρτον μν μπειρίᾳ κα δειντητι Πρρον, Σκιπωνα δ δετερον, αυτν δ τρτον,
Hannibal, however, declared that the foremost of all generals in experience and ability was Pyrrhus, that Scipio was second, and he himself thirdHe went on to fight many battles, in Thrace, Macedonia, and Epirus. He fought and defeated the Romans in two major battles, first being the battle of Heracleia (280 BC), after which he marched on to Rome, but realizing that his army was not as large as was required for a siege and capture of such a large city, he turned back having come as close as 50 kilometers from Rome's walls. He fought against the Romans a second time, in the battle of Asculum (279 BC). Following that second defeat at the hands of Pyrrhos, the Romans were hard pressed to find excuses:
18 ...κατοι λγεται Γιον Φαβρκιον επεν, ς οκ πειρται ωμαους, λλ Πρρος νενικκοι Λαιβνον, οἰόμενον ο τς δυνμεως, λλ τς στρατηγας γεγονναι τν τταν·
18…and yet we are told that Caius Fabricius declared that it was not the Epeirots who had conquered the Romans, but Pyrrhus who had conquered Laevinus, Fabricius being of the opinion that the Roman defeat was not due to their army, but to its general; His costly victories drained his army of his best Epirotan and Macedonian soldiers. To his jubilant supporters at the end of the battle of Asculum, he philosophically replied: "Εν ετι μίαν μάχην νικήσωμεν, απολώλαμεν.""If we win yet one more battle, will' ll be destroyed.",giving rise to the now famous expression: Pyrrhic victory / Πύρριος νίκη, to henceforth describe a victory won at such a great cost that should be considered as bad as a defeat. Pyrrhos, restless as usual, went south to help the Sicilian Greeks against the encroaching Carthaginians. They eventually proclaimed Pyrrhos king of Sicily, then disillusioned with his dictatorial ways asked him to leave. One more battle fought against the Romans, and unable to find fresh, new war-hardened recruits among south-Italian Greeks, convinced him to return to Greece. He fought against the Spartans in a not so glorious battle against Spartan old men and belligerent Spartan women who were fighting on a ditch they had hastily dug outside of unfortified Sparta, but he failed. On his return, he went to help his supporters in the city of Argos, but he died in the narrow streets of ancient Argos. Most of the information and most all of the quotes on the life of Pyrrhos I took from Plutarch's Parallel Lives/Πλουτάρχου, Βίοι Παράλληλοι, a monumental collection of biographies written by the Plutarch/Plutarchos/Πλούταρχοs, circa 45–120 CE. His 46 Lives/Bioi are in "Greek and Roman" pairs: He paired every Greek statesman, general, orator etc, that he presented, with a Roman equivalent.Here are some of the most famous examples:
The Greek orator Demosthenes was paired with the Roman Cicero.
The Greek statesman Demetrios Poliorcetes was paired with the Roman Antonius.The Greek marshal-statesman Alexander the Great was paired with the Roman Julius Caesar.
The Greek marshal-statesman Phillipos B' was paired with the Roman Scipio Africanus. (both biographies are now lost).
Greek marshal-statesman Pyrrhos was paired with the Roman Gaius Marius. Unlike some modern Balkan chauvinists, bent on history falsification, the ancients knew their history very well.
They knew very well who was a Greek and who was a Roman. Maybe the ones who try to claim Alexander, Philip, Aristotle or Pyrrhus as Slavic (or even Albanian, for that matter), should take note of what the ancients wrote in their own time. At that time, the Greeks and the Romans had no idea of the whereabouts of the Slavs (or the Albanians), both of whom appeared in history and in the present location in the lower Balkans several centuries later.
What would have been the name of Pyrrhos/Πύρρος, had he been a south Slav today? Pyr/Πύρ/ Π
ρ, as we previously saw means "fire" in Greek. The words pyroclastic (broken rocks of fire, coming out of the volcano), Pyrotechnics (the science of materials capable of producing heat, and the art of creating fireworks), Pyre (Greek πυρά/pyrá, as in "Funeral Pyre", the funeral fire that consumes the human body, as practiced by Hindus or ancient Greeks, among others), Pyrex Glass (the fire-resisting glass used in home kitchen products), Pyromania (the impulse to deliberately start fires for self gratification), are all derived from the Greek root "pyr-". This is how Webster´s dictionary defines it: " Main Entry: pyr-Variant(s): or pyro- Function: combining form Etymology: Gr, from pyr — more at fire1 : fire : heat 2 a : produced by or as if by the action of heat b : derived from a corresponding ortho acid by loss usually of one molecule of water from two molecules of acid 3 : fever "Pyrrhos/Πύρρος and (in feminine form) Pyrrha/Πύρρα evidently mean "the one of fire", the person that is made of or is born of: pyr/fire. In a less poetic way, which obviously does not apply to the name of a king or a goddess, it is also used to describe a red-haired person or "the reddish one". Back to our question now: What would have been the name of Pyrrhos/Πύρρος, had he been a south Slav of the middle ages, or of today? We do not need to go too far searching for it; a beautiful equivalent Slavic name already exists in Bulgarian: Ognyan/Огнян, "the one of fire" (Female: Ognyana/Огнянa), as derived from Ognen/Огнeн the Slavic and, particularly in this case Bulgarian, word for fire.

Sources:

(1)The Oxford introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European world, J. P. Mallory, Douglas Q. Adams).
(2) Women's Catalog, Hesiod, Oxford Classical texts. Ησιόδου Γυναικ
ν Κατάλογοι.
(3) Iliad, Homer. Ομήρου Ιλιάς.
(4) Parallel Lives, Pyrrhus, Plutarch. Πλουτάρχου Παράλληλοι Βίοι, Πύρρος.

--
Sourch: http://www.americanchronicle.com/articles/view/133384

Εδώ Μακεδονία, ελάτε να παίξετε!

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

«Οσμή χρήματος και θάλασσας στα καζίνο της νότιας ‘Μακεδονίας’ »
Πρόκειται για τον τίτλο δημοσιεύματος του περιοδικού 'Капитал', που αναφέρεται σε μια μεγάλη πηγή εσόδων του σκοπιανού κράτους:
Τα καζίνα που βρίσκονται στις παραμεθόριες με την Ελλάδα περιοχές!
«Μία από τις πιο έξυπνες και επιτυχημένες επενδύσεις στην περιοχή» τονίζεται σε άρθρο του ‘Καπιτάλ’.
Και θα μας ενημερώσει παρακάτω: «Ένα εκατομμύριο ευρώ είναι τα έσοδα κάθε σαιζόν από τα καζίνο της Γευγελής ή της Δοϊράνης».
Πρόκειται για μια τεράστια πηγή εσόδων που προέρχεται από τις τσέπες Ελλήνων επισκεπτών και παικτών των καζίνο.

«Το καζίνο «flamingo” που βρίσκεται στη Γευγελή, πέντε λεπτά από το συνοριακό σταθμό ‘Εύζωνοι’, εμφάνισε κέρδη της τάξης των 30 εκατ. ευρώ".
Σημειώνει χαρακτηριστικά η αρθογράφος Μαγδαλένα Μιχαήλοσκα ( Magdalena Mihajloska ) και θα συνεχίσει:
«τα καζίνα στις δύο αυτές περιοχές της Γευγελής και της Δοϊράνης αποτελούν μια τεράστια πηγή εσόδων για τους ιδιοκτήτες και τους εντόπιους κατοίκους. Πάνω από 1.000 άτομα της περιοχής έχουν εξασφαλίσει το βιοπορισμό τους»
Ένα ποσό της τάξης 60.000 ευρώ μηνιαία από το κάθε καζίνο πηγαίνει στα ταμεία του κράτους. Τα καζίνα επίσης καταβάλλουν τέλος και για κάθε συσκευή τυχερών παιχνιδιών που υπάρχει στο χώρο τους.
Όπως σημειώνεται όλα τα καζίνο λειτουργούν με κρατική άδεια που το κόστος της ξεπερνά τις 400.000 ευρώ.
Σε ένα άλλο άρθρο που φιλοξενεί το σκοπιανό οικονομικό περιοδικό και υπογράφεται από τον Πέτρο Δημητρόφ -Петре Димитров δημοσιεύει πως ο τούρκος πολυεκατομμυριούχος Ραχμί Κος θα ανοίξει κι άλλο καζίνο στην περιοχή της Γευγελής, καθώς επίσης και η σλοβένικη εταιρία "HIT Gorica” που έχει το καζίνο της Δοϊράνης έχει ζητήσει την άδεια για να ανοίξει κι αυτή, καζίνο στη Γευγελή.
Γενική είναι η πεποίθηση πως «οι έλληνες έχουν ψωμί», αφού στα καζίνο δεν επιτρέπονται οι εντόπιοι και κατά ποσοστό 93% (εκτός του ...υπαλληλικού προσωπικού, δηλαδή!!) οι πελάτες είναι κάτοικοι Ελλάδας. Γράφει σχετικά ο συντάκτης:
«Οι πιο συχνοί πελάτες είναι άνθρωποι από τη μεσαία ελληνική τάξη και έρχονται με αυτοκίνητα ή λεωφορεία των καζίνων από Θεσσαλονίκη, Έδεσσα, Φλώρινα και άλλες πόλεις της βόρειας Ελλάδας»
»Στην είσοδο, τους περιμένουν οι υπάλληλοι των καζινό με το ‘καλημέρα’ αφού μιλούν άπταιστα ελληνικά.»
Οι χαρτοπαικτικές λέσχες, είναι ανοικτές για τα μέλη του καζίνο και, φυσικά, στους ξένους επισκέπτες.
Ο διευθυντής του καζίνο της Δοϊράνης Μαριάν Ανγκέλοφ, θα τονίσει τα εξής:
"Είμαστε μια ιδιωτική εταιρεία και έχουμε το νόμιμο δικαίωμα να εργαζόμαστε για το κέρδος.
»Για μας είναι σημαντικό να υπάρχει κέρδος, διότι κάθε μήνα, ανεξάρτητα από τον αριθμό των επισκεπτών που έρχονται σε μας, πρέπει να πληρώσουμε το ανάλογο ποσό (φόρο) στο κράτος».
Οι σκοπιανοί επιχειρηματίες είναι πανέξυπνοι.
Διοργανώνουν ελληνικές βραδιές με λαϊκά και ...ποντιακά τραγούδια. Έχουν περάσει από εκεί η τραγουδίστρια Άντζελα Δημητρίου, Λευτέρης Πανταζής κ.α.
Εκατομμύρια, λοιπόν, αν όχι δισεκατομμύρια ευρώ, περνούν από ελληνικά χέρια σε σκοπιανά.
Τώρα υπάρχει ο φόβος, στους σκοπιανούς επιχειρηματίες, με την λεγόμενη ‘οικονομική κρίση’ στην Ελλάδα, να μειωθούν τα έσοδά τους.
Θα στριμωχτούν, άρα γε, οι τζογαδόροι;
Θα μειωθούν τα (αδήλωτα) έσοδα της μεσαίας ελληνικής τάξης;
Δεν είμαστε οι αρμόδιοι να απαντήσουμε.
Μας είναι και αδιάφορο.
Όπως αδιάφοροι είναι και όλοι αυτοί που βλέπουν πως μπαίνουν στη χώρα που λέγεται ‘Μακεδονία’ για να πάνε να βρουν την τύχη τους...
Δεν τους χρειαζόμαστε, ούτε μας χρειάζονται...

Ανησυχία στην πΓΔΜ για την κρίση της Ελλάδας

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Η δημοσιονομική αστάθεια της Ελλάδας προκαλεί φόβο για περαιτέρω επιδείνωση της ήδη υπάρχουσας κρίσης στην πΓΔΜ.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Radio Slobodna Evropa εκφράζονται ανησυχίες στο κυβερνητικό επιτελείο της πΓΔΜ από δύο πιθανότητες που θα μπορούσαν να προκύψουν.

Γράφει συγκεκριμένα ο Срѓан Стојанчов:
«Δύο είναι οι πλευρές που θα μπορούσαν να επιδεινώσουν την οικονομική κατάσταση της χώρας.
Από τη μια πλευρά είναι η αναμενόμενη μείωση των ξένων επενδύσεων που προέρχονται από την Ελλάδα γιατί υπάρχει το ενδεχόμενο η ελληνική κυβέρνηση να αντλήσει χρήματα από τις επιχειρήσεις για να καλύψει την τρύπα του προϋπολογισμού.
Από την άλλη πλευρά, αν η ελληνική κυβέρνηση αποφασίσει τη γενικότερη επιβάρυνση των επιχειρήσεων, θα αναζητούσαν αυτές, εναλλακτικές θέσεις για τις επενδύσεις.
»Είναι δύσκολο να προβλεφτεί εάν και πόσο θα επηρεάσει δυσμενώς η κρίση και ιδιαίτερα με τον νέο προϋπολογισμό της Ελλάδας τη χώρα μας.»
Στο οικονομικό άρθρο επισημαίνεται πως αν χειροτερέψει η οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα, τότε θα υπάρξουν προβλήματα στις ελληνικές τράπεζες και φυσικά στα υποκαταστήματά τους στις γειτονικές χώρες. «Η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος ας σημειωθεί πως κατέχει μια εμπορική τράπεζα στα Σκόπια»…
Ο συντάκτης σημειώνει πως το γενικό συμπέρασμα που προκύπτει από τις εκτιμήσεις των τοπικών οικονομολόγων αλλά και των κυβερνητικών στελεχών, δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως αισιόδοξο.
«Ο οικονομολόγος Βλαντιμίρ Γκλικόροφ του Ινστιτούτου Οικονομικών της Βιέννης, υποστηρίζει πως είναι ακόμη ασαφές για το πόσο βαθιά είναι η κρίση στην Ελλάδα. Επισημαίνει, μάλιστα, πως αν η Ελλάδα αρχίσει να ανακάμπτει δεν θα υπάρξουν σοβαρές συνέπειες στις ελληνικές επιχειρήσεις που βρίσκονται στην πΓΔΜ», γράφει o Срѓан Стојанчов.
Ο αναφερόμενος οικονομικός αρθογράφος, απευθύνθηκε σε έλληνες επιχειρηματίες που έχουν επενδύσεις στα Σκόπα για να ζητήσει την άποψή τους, αλλά οι τελευταίοι αρνήθηκαν να σχολιάσουν οτιδήποτε γι’ αυτό.
Ο σκοπιανός διευθυντής του Οργανισμού για τις Ξένες Επενδύσεις κ. Βίκτορ Μίζο υποστηρίζει πως οι ελληνικές επιχειρήσεις στην πΓΔΜ είναι διαφοροποιημένες από την Ελλάδα και δεν πρέπει να συνδέεται η κρίση της χώρας αυτής με τις επιχειρήσεις αυτές.
«Είναι αλήθεια», τονίζει, «πως ο μεγαλύτερος ξένος επενδυτής στην πΓΔΜ είναι η Ελλάδα. Αλλά πρέπει να γνωρίζουμε πως σε μια αναπτυγμένη οικονομία της αγοράς ( όπως της ελληνικής) δεν πρέπει να συνδυάζονται οι καταστάσεις που επικρατούν στο δημόσιο με τον ιδιωτικό τομέα».
Ως κατακλείδα στο άρθρο, σημειώνει πως στα χέρια των Ελλήνων επενδυτών βρίσκονται ορισμένες από τις πιο μεγάλες επιχειρήσεις της πΓΔΜ, όπως η Family Ζυθοποιία, η CEMENTARNICA USJE, η Commerce Bank και τα διυλιστήρια Okta και σε μια ενδεχόμενη κρίση που θα επεκταθεί στην πΓΔΜ θα είναι καταστρεπτική για τη χώρα.

MINA News Agency a Major Embarassment of Objectivity and Truth in Reporting

FYROM’s efforts to disseminate propaganda in the internet, has reached recently epidemic proportions. FYROM’s propaganda machine has been masterful at using certain electronic media in performing this task, and intentionally producing lies and misinformation.

One of the most suitable candidates for earning the title of the News “Best Manipulator” is the infamous MINA. Today’s MINA landscape consists of tiresome repetition of half-truths and falsehoods when dealing with neighbouring Greece.

A fine example can be found on the news story concerning Ms Dora Grosomanidou, the former Head of the Greek Liaison Office in FYROM. Ms Grosomanidou had given an interview for Financial Times on 04.07.2007 where she stated explicitely:

““Greece has to face the new reality, as the Former Yugoslav Republic of Macedonia has been recognised under its constitutional name by more than half of the members of the United Nations

Let’s check out now, how the Masters of Manipulation in MINA, distorted and presented Ms Grosomanidou’s statements.

CASE 1. In MINA’s related report of the 1st May 2008, we can find.

Someone here just shot on his own foot. Ms Grosomanidou never stated “‘Macedonia’ [Meant here FYROM] has been around before Greece“. MINA commited an amateurish, pitiful attempt to distort her original statements. They have a point though. Indeed, the culprit behind this petty article could constitute a Jerry Springer’s Material.

The rest of the article can be found here
tracking

Νέγρος σε αρχαίο ελληνικό νόμισμα

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Οι νέγροι δεν ζούσαν μόνον στην Αφρική. Για τους αρχαίους που ταξίδευαν και κυριαρχούσαν στα πέρατα της γης, οι νέγροι αποτελούσαν «μηχανισμό παραγωγής».
Φυσικά και δεν ήταν μόνον οι Βρετανοί που κουβαλούσαν κατά χιλιάδες τους νέγρους στον Νέο Κόσμο, ούτε μόνον οι Ρωμαίοι που τους είχαν για δουλειές που απαξίωναν οι ίδιοι να κάνουν. Ήταν και οι αρχαίοι Έλληνες, οι πρώτοι διδάξαντες!
Αλλά ήταν και οι μοναδικοί στην Ιστορία που έδειχναν σεβασμό και στο έργο αλλά και στην προσωπικότητά τους...
Αυτό μας δηλώνει το απεικονιζόμενο νόμισμα, που αποτελεί τρανταχτό παράδειγμα μιας περασμένης δουλοκτητικής εποχής με άγνωστες, όμως, παραμέτρους, τουλάχιστον στους αρχαίους ελληνικούς αιώνες.
Στη μία πλευρά του απεικονίζεται μια αγελάδα με γυρισμένο το κεφάλι προς την ανασηκωμένη ουρά της και ένα μοσχάρι που την βυζαίνει. Στην άλλη πλευρά υπάρχει το κεφάλι ενός νέγρου άνδρα.
Πρόκειται ένα από τα πλέον σπάνια αρχαία νομίσματα του αρχαίου ελληνικού χώρου.
Προέρχεται από ιδιωτική συλλογή Ελβετού συλλέκτη. Εντυπωσιάζει η καθαρότητα της απεικόνισης και ο ιδιαίτερος τόνος που του αποδίδεται.
Είναι βάρους 6,05 γραμμαρίων και εικάζεται πως προέρχεται από νομισματοκοπείο της Καρίας ή της Λυκίας της Μικράς Ασίας γύρω στον 5ο αιώνα π.Χ.
Νομισματολόγοι καθορίζουν το νόμισμα αυτό ότι πρόκειται για μισό στατήρα ως υποδιαίρεση του αιγινήτικου ή του σαμιώτικου προτύπου.
Το νόμισμα δεν περιέχει έγγραφη αναφορά ώστε να δοθεί η δυνατότητα να καθοριστεί επακριβώς η χρονολόγηση και ο τόπος παραγωγής ή χρησιμοποίησής του.
Αν και η μία πλευρά με την εικονιζόμενη αγελάδα έχει συναντηθεί σε νομίσματα κυρίως της Βόρειας Ελλάδας αλλά και της Μικράς Ασίας, εντούτοις, η άλλη πλευρά με την κεφαλή του νέγρου παραξενεύει και συγχρόνως εντυπωσιάζει.
Πρόκειται, μάλλον, για εικόνα της καθημερινότητας που απεικονίσθηκε στο αρχαίο νόμισμα, από όπου διαφαίνεται η αγροτική ζωή στην αρχαιότητα. Δούλοι νέγροι, αιχμάλωτοι ίσως, ασχολούνταν με τις αγροτικές εργασίες.
Το νόμισμα βρέθηκε στη Λέσβο περί το 1870 και καθορίστηκε από τον γερμανό συγγραφέα και περιηγητή Friedrich Martin von Bodenstedt ως δημιούργημα του νομισματοκοπείου της αρχαίας Φώκαιας, όπου εκεί συνηθίζονταν οι παραστάσεις των νομισμάτων να περιέχουν σκηνές από την καθημερινότητα της εποχής.

Βαρθολομαίος: "είμαστε πολίτες β' κατηγορίας"

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Ως περίεργη αναφορά παρουσιάζει η τουρκική εφημερίδα Haber Vaktim (18 Δεκ. 2009) τη συνέντευξη του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου σε γνωστό αμερικανικό τηλεοπτικό κανάλι.

Μιλώντας στην αμερικανική τηλεόραση ο οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, δήλωσε πως στην Τουρκία οι χριστιανοί αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας, ενώ απάντησε στην ερώτηση γιατί δεν μετακομίζει στην Ελλάδα.
Στην εξήντα λεπτών συνέντευξη του, προς το αμερικανικό δίκτυο CBS ο οικουμενικός Πατριάρχης δεν έκρυψε την αλήθεια. Δήλωσε στον αμερικανό δημοσιογράφο πως ενώ είναι δηλωμένος ως Τούρκος πολίτης δεν μπορεί να επωφεληθεί των δικαιωμάτων που απορρέουν με την έννοια αυτή.
Ο αμερικανός δημοσιογράφος Μπομπ Σιμόν δεν δίστασε να τον ρωτήσει γιατί δεν μετακομίζει στην Ελλάδα.
«Είσαι Έλληνας», είπε, «πείτε με σαφήνεια, γιατί δεν πάτε στην Ελλάδα;»
Ο κ. Βαρθολομαίος απάντησε:
"Επειδή αγαπάμε τη χώρα μας. Εδώ γεννηθήκαμε και εδώ θα πεθάνουμε. Επί δέκα επτά αιώνες από εδώ εκτελούμε το ιερό χρέος μας, εδώ είναι η πατρίδα μας. Αναρωτιέμαι, απλώς, γιατί οι (τουρκικές) αρχές δεν τα σέβονται όλα αυτά.»
Αναφερόμενος στην χριστιανική έννοια δήλωσε: «Δεν πρέπει να πιστεύουμε μόνο στον Χριστό αλλά να υποφέρουμε για τον Χριστό».

«Τα Σκόπια και η Αθήνα χρησιμοποιούν βαριά λόγια»

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη φιλοξενεί στις στήλες της η σκοπιανή Utrinski Vesnik(Утрински весник) (18-12-2009), του προέδρου της Μικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τις σχέσεις Ε.Ε. – πΓΔΜ, ευρωβουλευτή της Γερμανίας Γιώργου Χατζημαρκάκη, ο οποίος είναι ελληνικής καταγωγής.

Η συνέντευξη έχει τίτλο «Τα Σκόπια και η Αθήνα χρησιμοποιούν βαριά λόγια» (Скопје и Атина користат силни зборови) και με υπότιτλο «Η ιστορία δεν έχει αποκλειστικότητα».
Θα παρουσιάσουμε ορισμένα ενδιαφέροντα αποσπάσματα της συνέντευξης αυτής.

Ποιος έχει δίκιο;

Δημοσιογράφος:
«Ποιος έχει δίκιο σε αυτήν την περίεργη διαμάχη;»
Γιώργος Χατζημαρκάκης:
Πρόκειται για την ιστορία, την εθνική ταυτότητα αλλά και την ψυχολογία δύο λαών.
Και οι δυο πλευρές έχουν ένα κοινό σημείο.
Οι Έλληνες έχουν δίκιο όταν λένε ότι δεν υπήρχαν Σλάβοι στην Αρχαία Μακεδονία. Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Έλληνας!
Αλλά στην βυζαντινή και οθωμανική περίοδο η περιοχή ήταν πολυεθνική. Ζούσαν μαζί με τους Έλληνες, οι Σλάβοι, οι Αλβανοί, οι Τούρκοι.
Η αποκλειστική χρήση του ονόματος Μακεδονία (από ένα κράτος) δεν έχει ιστορική βάση.

Δημοσιογράφος: «Πως είναι δυνατό αυτό το ζήτημα να είναι πιο σημαντικό από την ένταξη ενός κράτους στην Ε.Ε.; »

Γιώργος Χατζημαρκάκης:
Έγιναν λάθη και από τις δύο πλευρές. Η Ε.Ε. έπρεπε να πιέσει και τα δύο μέρη να βρουν μια λύση εδώ και πολύ καιρό. Αντί να γίνει αυτό το ζήτημα εκκρεμεί πολλά χρόνια στο παρασκήνιο.
Η Αθήνα προσπάθησε και κατάφερε να αποτρέψει τη συνολική χρήση του όρου Μακεδονία. Στα Σκόπια επικρατεί ένας παραλογισμός, η κυβέρνηση προσπαθεί να επιβάλλει μια αρχαία ταυτότητα σε ένα σύγχρονο κράτος… Και όλη η γενιά έχει σημαδευτεί με την ιδέα αυτή!

Δημοσιογράφος:
«Υπήρχε η ελπίδα πως η νέα ελληνική κυβέρνηση θα έδειχνε μεγαλύτερη ανοχή. Γιατί δεν συνέβη αυτό;»

Γιώργος Χατζημαρκάκης:
Η προηγούμενη κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή πάγωσε σχεδόν τις επαφές υψηλού επιπέδου. Ο νέος πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου συναντήθηκε με τον ομόλογό του κ. Γκρουέφσκι, δύο φορές από τον περασμένο Οκτώβριο. Υπάρχει, πράγματι, μια δυναμική στην ελληνική κυβέρνηση, να προχωρήσουν οι διαπραγματεύσεις της ένταξης της πΓΔΜ στην Ε.Ε.. Μέχρι το Μάρτιο πρέπει να δοθεί μια ημερομηνία για αυτήν (την ένταξη).

Δημοσιογράφος: Έχουν συμφωνήσει σ’ αυτό τα κράτη της Ε.Ε.

Γιώργος Χατζημαρκάκης:
Νομίζω πως μπορεί να επιτευχθεί αυτός ο στόχος μέχρι το Μάρτιο. Φυσικά θα πρέπει να αποφεύγονται οι προκλήσεις. Δυστυχώς οι πρόεδροι των δύο χωρών χρησιμοποιούν σκληρά λόγια. Αυτό δεν βοηθάει. Ο πρωθυπουργός κ. Γκρουέφσκι πρέπει να μιλάει ως εκπρόσωπος όλων των πολιτών. Μην ξεχνάμε πως υπάρχει μεγάλη ανησυχία και αντίθεση από τους Αλβανούς της χώρας αλλά και από το στρατόπεδο της αντιπολίτευσης, πως δεν πρέπει να χάσει τη μεγάλη ευκαιρία αυτής της πρόκλησης.

Δημοσιογράφος: Ο αλβανόφωνος πληθυσμός της πΓΔΜ είναι εξαγριωμένος. Γι’ αυτούς η διαφωνία του ονόματος επιβραδύνει άνευ λόγου την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση της χώρας. Πόσος χρόνος πιστεύεται πως χρειάζεται για την ένταξη;

Γιώργος Χατζημαρκάκης:
Αυτό πρέπει να γίνει το πρώτο εξάμηνο του επόμενου έτους, όταν η Ισπανία θα βρίσκεται στο τιμόνι της Ε.Ε. Στη συνέχεια η δυναμική που υπάρχει θα εκλείψει. Νέες προκλήσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε νέα ένταση μεταξύ των Σλάβων και των Αλβανών, τότε τα πράγματα θα είναι άσχημα και θα αντιμετωπίσουμε θυελλώδεις ανέμους στα Δυτικά Βαλκάνια.

Ο παππούς μου ήταν Έλληνας αλλά και του ...Γκρουέφσκι!

Δημοσιογράφος: «Είστε ελληνικής καταγωγής, πως μπορείτε να είστε ουδέτερος σε αυτήν την διένεξη;

Γιώργος Χατζημαρκάκης :
"Ακριβώς. Ο παππούς μου είναι Έλληνας, αλλά και του Γκρουέφσκι (ήταν έλληνας). Τις προάλλες έκανε λόγο για μάχη μέχρι εσχάτων. Αυτή είναι μια λανθασμένη διαδικασία.
Μερικές φορές αναρωτιέμαι μήπως η προσωπική αναζήτηση της ταυτότητας κρατά όμηρο μια ολόκληρη χώρα.
Για μένα η ευρωπαϊκή προοπτική είναι ζωτικής σημασίας. "

Ειρήνη στα δυτικά βαλκάνια

«Η Ελλάδα επιθυμεί να οδηγήσει την περιοχή στην ευρωπαϊκή προοπτική μέχρι το 2014. Είναι ημερομηνία ορόσημο. Εκατό χρόνια από την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Είναι ένα όραμα αλλά θα ήθελα να τηρήσει η Ελλάδα την υπόσχεσή της.»

Δύο είναι οι δύο προτάσεις λέει ο Χατζημαρκάκης

"Πρώτα από όλα πρέπει να υπάρξει μια γρήγορη συμφωνία για το όνομα: Βόρεια ή Άνω Μακεδονία.
Τότε θα μπορούσε να οριστεί μια ημερομηνία για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με το όνομα που θα προκαθοριστεί.
Οι έλληνες ζητούν για εγχώρια χρήση τις λέξεις που θα καθορίζουν την γλώσσα και ταυτότητα των πολιτών όπως: "gornomakedonski" γλώσσα και "gornomakedonski" πολίτες.
Αλλά και οι δύο πλευρές σήμερα βρίσκονται υπό πίεση για να επιτευχθεί μια τέτοια συμφωνία.
Η διαδικασία αυτή θα περιλαμβάνεται στις συνομιλίες με την Ε.Ε.– αν βέβαια συμφωνήσουν Γκρουέφσκι και Παπανδρέου.»

Η δημιουργία της Μεσογείου και η ανθρώπινη μνήμη

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Υπάρχει μια αδήλωτη συγγένεια στα κείμενα της αρχαιότητας μεταξύ της χαμένης Ατλαντίδας, της λεκάνης που είχε στο ‘Μέσον Γαία’ (Μεσόγειος), του Ηρακλή με τις Ηράκλειες Στήλες, του Άτλαντα με τον ουράνιο θόλο στους ώμους, την ατλαντική οροσειρά της βορειοδυτικής Αφρικής καθώς και τους τεράστιους και καταστροφικούς κατακλυσμούς που δεν έφυγαν ποτέ από τη μνήμη του ανθρώπου.
Είναι μια συγγένεια που χάνεται στα βάθη της ανθρώπινης συνείδησης. Τότε που διεξήχθη για πολλά χρόνια η μεγάλη μάχη των Τιτάνων και των Ολύμπιων θεών. Όπου βράχοι μετακινούνταν, όρη χάνονταν, νησιά βυθίζονταν, ηφαίστεια εκρήγνυντο και ποτάμια από λάβα γέμιζαν τη λεκάνη της ‘Μεσο-Γαίας’. Και μέσα από όλα αυτά άρχισε να αναδύεται η ελληνική ‘Κοσμογονία’.
Οι επιστήμονες ομιλούν για ανάμνηση του απώτατου νοητικού παρελθόντος του ανθρώπου, των αμέτρητων ετών, δηλαδή, που αποτελούν μια τεράστια χρονική περίοδο στην οποία επήλθαν μεγάλες μορφολογικές αλλαγές της ‘Μεσό-Γαίας’ λεκάνης.
Μια επιστημονική ομάδα ενός ισπανικού ινστιτούτου (Institut de Ciències de la Terra Jaume Almera - I.C.T.J.A.) και υπό την καθοδήγηση του ερευνητή καθηγητή Daniel Garcia-Castellanos κατέληξαν σε νέα συμπεράσματα για το γέμισμα της λεκάνης της μεσογείου από τον ατλαντικό ωκεανό.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η έρευνα αποκάλυψε λεπτομέρειες της καταστροφικής πλημμύρας πριν από πέντε εκατομμύρια χρόνια που γέμισε τη λεκάνη της Μεσογείου με τα ωκεάνια ύδατα.
Οι εκτιμήσεις των επιστημόνων είναι πως ακόμη παλαιότερα από την πλημμύρα αυτήν η μεσόγειος και ο ατλαντικός ωκεανός ήταν ενωμένοι και από κάποιο γεωλογικό φαινόμενο αποκόπηκε η σύνδεση μεταξύ τους. Τότε σε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα από 50 έως 400 χιλιάδες χρόνια όπου εξαιτίας άλλων γεωλογικών φαινομένων (εκρήξεις ηφαιστείων, διάνοιξη ρωγμών κλπ) τα ύδατα της μεσογείου εξατμίστηκαν και παρέμεινε η μεσόγειος ως μια ρηχή αλμυρή λίμνη. Το φαινόμενο αυτό ονομάστηκε ως «κρίση αλμυρότητας του Μεσσηνίου».
Υπολογίζεται πως η εξάτμιση ήταν της τάξης των 1500 έως 2700 μέτρων από το ύψος της σημερινής επιφάνειας των υδάτων της μεσογείου.
Χιλιάδες χρόνια αργότερα, τα νερά του ατλαντικού ωκεανού, βρήκαν μια δίοδο εισόδου στη λεκάνη, στο σημερινό πέρασμα του Γιβραλτάρ ή τις λεγόμενες ‘Ηράκλειες Στήλες’ και άρχισε πάλι να ξαναγεμίζει η λεκάνη με μεγάλη ταχύτητα.
Αυτό το φαινόμενο επιστημονικά ήταν γνωστό. Η νέα όμως έρευνα που έγινε, αποκάλυψε ένα ‘κανάλι’ στη δίοδο του Γιβραλτάρ το οποίο παρουσιάζει μορφολογική ‘λείανση’ από την δυνατή ορμή των εισερχομένων υδάτων. Υπολογίστηκε πως η ταχύτητα των νερών στο κανάλι αυτό, ήταν χίλιες φορές από την ταχύτητα που έχει ο σημερινός Αμαζόνιος.
Οι ερευνητές εκτίμησαν πως το χρονικό διάστημα της μεταφοράς του 90% του όγκου των υδάτων έγινε μέσα σε μερικούς μήνες ή το πολύ δύο χρόνια.
Σε παλαιότερες μελέτες είχαν εκτιμήσει πως το χρονικό αυτό διάστημα ήταν από δέκα έτη έως μερικές χιλιάδες χρόνια.
Η νέα έρευνα ανοίγει νέους ορίζοντες και στις μυθολογικές προεκτάσεις των λαών της Μεσογείου, όπου ομιλούν για χαμένους πολιτισμούς ή χαμένες πολιτείες εξαιτίας ξαφνικών καταστρεπτικών γεωλογικών φαινομένων.

Πηγές: AFP, BBC, SBS, ALLHEADLINENEWS

Η ελληνική Βουλή στα ...Σκόπια

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Σε πρώτο πλάνο βρίσκεται το σκηνικό της ελληνικής πολιτικής ζωής στον Τύπο των Σκοπίων. Σε ιδιαίτερους τόνους αναφέρεται η οικονομική κρίση από την οποία διέρχεται η χώρα, και επισημαίνεται η ενότητα που παρουσιάζει ο πολιτικός κόσμος στην αντιμετώπισή της.
Πέρα από τα οικονομικά γίνεται μνεία στις συζητήσεις της ελληνικής βουλής στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και ιδιαίτερα στο ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ.
Η φράση του έλληνα Αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών κ. Δ. Δρούτσα:
«Η μακεδονική ταυτότητα είναι μέρος της ταυτότητας κάθε Έλληνα. Με αυτήν γεννιόμαστε και με αυτήν πεθαίνουμε», κάνει το γύρο των Σκοπίων και όχι μόνον.
Ιδιαίτερη παρουσίαση στο θέμα αυτό κάνει το σκοπιανό «Κανάλ 5 Τελεβίζιγια»(16 -12-2009) παρουσιάζοντας συγχρόνως και τις θέσεις του προέδρου του ΛΑΟΣ Γ. Καρατζαφέρη.
Αναφέρεται, μάλιστα, η σχετική αναφορά του:
«Όλοι ακούμε για την κόκκινη γραμμή, αλλά την ίδια στιγμή η Μπακογιάννη, ως Υπουργός Εξωτερικών άφησε στο Παρίσι τις κόκκινες γραμμές και αναφέρθηκε για μακεδονικό έθνος και μακεδονική ταυτότητα».
'Εμφαση δίνεται στην απάντηση που έλαβε από το Δ. Δρούτσα:
«Η μακεδονική ταυτότητα είναι μέρος της ταυτότητας κάθε Έλληνα. Δεν τη διαπραγματευόμαστε. Με αυτή γεννιόμαστε και με αυτή πεθαίνουμε Κι αυτό είναι καλό να το ακούσουν όχι μόνο στα Σκόπια, αλλά και στη Νέα Υόρκη και όπου αλλού χρειάζεται.»
Σημειώνεται, ακόμη, πως ο Γ. Καρατζαφέρης είναι ο μοναδικός ηγέτης κόμματος που δεν μπορεί να δεχθεί μια σύνθετη ονομασία που να περιέχει τον όρο ‘Μακεδονία’ και υποστηρίζει πως η Ελλάδα πρέπει να διεξαγάγει δημοψήφισμα για το νέο όνομα της πΓΔΜ.
Η δημοσιογραφική ανταπόκριση κλείνει με την επισήμανση του κ. Δρούτσα για τον πρωθυπουργό της πΓΔΜ, Νίκολα Γκρουέφσκι:
«...μπορεί να εξελιχθεί σε ηγέτη ο οποίος παρείχε στη χώρα του το ευρωπαϊκό μέλλον ή να γραφεί στην ιστορία ως ο άνθρωπος που ματαίωσε την ένταξη της χώρας του στην Ε.Ε. και στράφηκε προς τον εθνικισμό και στο παρελθόν των Βαλκανίων.»

Αρχαία του Λούβρου επιστράφηκαν στην Αίγυπτο

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Πέντε τμήματα τοιχογραφίας από έναν φαραωνικό τάφο της 18ης αιγυπτιακής δυναστείας που εκλάπησαν από τον φυσικό τους χώρο, είχαν αγοραστεί από το μουσείο του Λούβρου της γαλλικής πρωτεύουσας στην περίοδο 2001-03.
Όταν εντοπίστηκαν από τις αρχαιολογικές υπηρεσίες της Αιγύπτου, το περασμένο καλοκαίρι, η Αίγυπτος ζήτησε την επιστροφή των κλεμμένων αρχαιολογικών τμημάτων. Μάλιστα, διέκοψε «κάθε συνεργασία» στον αρχαιολογικό τομέα με το μουσείο του Λούβρου, όσο δεν επιστρέφονται αυτά τα τμήματα της φαραωνικής στήλης.
Τον περασμένο Οκτώβριο ο υπουργός Πολιτισμού της Γαλλίας , Φρεντερίκ Μιτεράν, αποφάσισε να επιστρέψει τα τμήματα που είχαν αποκολληθεί από τον αιγυπτιακό τάφο. Τότε ο γάλλος υπουργός είχε δηλώσει πως η απόφαση ήταν απόφαση της Εθνικής Επιστημονικής Επιτροπής των Συλλογών των Μουσείων της Γαλλίας, η οποία ήταν σύμφωνη με τη σύμβαση της UNESCO του 1972, όπου «αντικείμενα τα οποία έχουν εξαχθεί λαθραία από μια χώρα πρέπει να επιστρέφονται στον τόπο προέλευσής τους».

Την περασμένη Δευτέρα στην επίσημη επίσκεψη του προέδρου της Αιγύπτου στη Γαλλία, ο πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί παρέδωσε στον Χόσνι Μουμπάρκ ένα τμήμα που είχε αφαιρεθεί από τον αιγυπτιακό τάφο του Tetiky, της 18ης δυναστείας του βασιλείου του Νείλου και είναι ηλικίας 3.000 ετών.Ο Νικολά Σαρκοζί δήλωσε πως:
«Η Γαλλία έχει δεσμευθεί στην καταπολέμηση της παράνομης διακίνησης έργων τέχνης» και τόνισε ιδιαίτερα πως ο μουσείο του Λούβρου ενήργησε με καλή πίστη, όταν αγόρασε τα αντικείμενα και είπε πως η επιβεβαίωση πως επρόκειτο για τμήματα του εν λόγω τάφου, έγινε μόλις τον περασμένο Νοέμβριο.
Για τη διασταύρωση των στοιχείων, η Αίγυπτος είχε προσκομίσει φωτογραφίες από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, όπου φαίνονται τα θραύσματα στο τοίχωμα του αρχαίου τάφου.
Τα υπόλοιπα τέσσερα τμήματα θα παραδοθούν την αιγυπτιακή πρεσβεία στο Παρίσι.
Όπως διευκρινίστηκε οι επιμελητές του Λούβρου που αγόρασαν τα πέντε τμήματα της τοιχογραφίας ανέφεραν πως τα τέσσερα ήταν από τη συλλογή του αρχαιολόγου Gaston Maspero και το πέμπτο κομμάτι αγοράστηκε το 2003 κατά τη διάρκεια δημόσιας πώλησης σε πλειστηριασμό του οίκου Drouot.

Σημειώνεται πως η Αίγυπτος έχει αρχίσει τις έρευνες για την εξεύρεση πολλών αρχαιοτήτων που έχουν αφαιρεθεί από το φυσικό τους χώρο και έχει απαιτήσει, (όπως το αναφέραμε ήδη σε προηγούμενο δημοσίευμα) τη λίθινη επιγραφή γνωστή ως Rosetta stone από το βρετανικό μουσείο καθώς και την κεφαλή της βασίλισσας Νεφερτίτης από το Νέο Μουσείο του Βερολίνου.

Μέγας εχθρός η ...Ελλάδα

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Ένα από τα κυρίαρχα εξωτερικά θέματα των ημερών είναι και το ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ.
Πώς, όμως, βλέπει ο κάτοικος της γειτονικής χώρας τα κράτη που βρίσκονται γύρω του;
Υπάρχει μια σχετική δημοσκόπηση η οποία αν και δεν είναι σημερινή, είναι ωστόσο ενδεικτική της ψυχολογίας των Σλαβομακεδόνων. Αναφερόμαστε στους «Σλαβομακεδόνες» και όχι στους κατοίκους που είναι αλβανικής καταγωγής, των ... «Αλβανομακεδόνων» δηλαδή...

Πίνακας στα κυριλλικά Πίνακας στα ελληνικά
Πρώτος εχθρός, είναι η Ελλάδα που καταλαμβάνει το 48,57%, και δεύτερη η Σερβία με 11,43%.
Λένε, λοιπόν, οι Σλαβομακεδόνες – σύμφωνα με σχετικό forum:
«Οι Βούλγαροι υποστηρίζουν τη γλώσσα μας και τη συνέχειά μας γιατί μας θεωρούν συγγενικό λαό. Έχουν μόνον κάποιες ιστορικές διαφωνίες, για το Ίλιντεν κλπ.»

«Οι Έλληνες καθυστερούν σκόπιμα την αναγνώρισή μας και αμφισβητούν την ύπαρξη μας ως κράτος.»

«Οι Αλβανοί ονειρεύονται τη μεγάλη Αλβανία, περιμένουν την κατάλληλη ευκαιρία για να διασπαστεί η χώρα μας.»

«Το Κοσσυφοπέδιο βρίσκεται σε κρίση, υπάρχουν εγκληματικές ομάδες, είναι πηγή τρομοκρατίας κλπ.»

«Οι Σέρβοι παρουσιάζονται εδώ μόνο με την σερβική εκκλησία, αλλά πολλά σερβικά πράγματα πρέπει να καταργηθούν.»

«Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα έχει ισχυρή παρουσία εκεί. Η πίεση προς εμάς θα μετατραπεί σε ανοικτό εκβιασμό.»

«ΗΠΑ, αιώνιος υποστηριχτής της Αλβανίας»

«Οι Ρώσοι κοιτούν το σύνολο των Βαλκανίων, οι μεταβολές δεν έχουν συνέπεια σε αυτούς».

‘Αχιλλεύς ο ποντοπόρος’

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

«Την Μαύρη Θάλασσα οι Έλληνες την αποκαλούσαν ‘Αφιλόξενο Πόντο’ και στη συνέχεια που άρχισαν να την πλέουν άφοβα την μετονόμασαν σε ‘Εύξεινο Πόντο’, δηλαδή φιλόξενη θάλασσα.

"Αυτήν τη θάλασσα διάλεξε η μητέρα του Αχιλλέα, Θέτις, να μεταφέρει το σώμα του νεκρού υιού της από την Τροία.
»Σύμφωνα με τον ελληνικό μύθο η Θέτις μετέφερε τον νεκρό υιό της στο μικρό νησί Λεύκος της Μαύρης Θάλασσας για να το θάψει. Το νησί αυτό που βρίσκεται κοντά στις εκβολές του Δούναβη ονομάστηκε πολύ αργότερα από τους νεώτερους έλληνες ‘Φιδονήσι’

Αυτά γράφει, μεταξύ άλλων, η η Σβετλάνα Τριγκούβ στο κείμενό της που τιτλοφορείται: «Αχιλλέας, ο προστάτης της Μαύρης Θάλασσας» (στο ρωσικό κείμενο: Ахилл - покровитель Черного моря).
Και για πείσει τους αναγνώστες για την ιστορία αυτή σημειώνει χαρακτηριστικά:
«Φυσικά, θα μπορούσαμε να πούμε πως όλα αυτά είναι παραμύθια....Αλλά τα έπη του Ομήρου επιβεβαιώθηκαν με την ανασκαφή της Τροίας από τον Σλήμαν. Έτσι δεν είναι ένα απλό παραμύθι, ο μύθος πέρασε από γενιά σε γενιά μέχρι τις μέρες μας. Και η Μαύρη Θάλασσα διατηρεί ακόμη τον αρχαίο ήρωα της, τον Αχιλλέα, που η φήμη του δεν μπορεί να σβήσει στο διάβα των αιώνων...» Πρόκειται για ένα ενδιαφέρον κείμενο της συγγραφέως που μας ξαναγυρίζει πίσω, στο μεγαλείο ενός ανεπανάληπτου ελληνικού παρελθόντος.
Ο επικός ποιητής Ἀρκτῖνος ὁ Μιλήσιος (έζησε περί το 650 π.Χ.) στο έργο του «Τρωϊκός Πόλεμος» αναφέρει πως τα νεκρά κορμιά του Αχιλλέα και του Πάτροκλου η θεά Θέτις, τα μετέφερε και τα απόθεσε στο ιερό της νήσου Λεύκος. Από τότε το νησί ήταν γνωστό ως ‘Νήσος Αχιλλείς’.
Το νησί θεωρούνταν ‘Ιερό’ και ο Αχιλλέας προστάτης των ναυτικών που διέπλεαν τη Μαύρη Θάλασσα, πήρε μάλιστα την επωνυμία « Αχιλλεύς ο Ποντοπόρος» γνωστός στα ρωσικά ως «Ахилл Понтархом».
Το 1823 ανακαλύφθηκε από το Ρώσο πλοίαρχο Κριτζίκλυ ένας τετράγωνος ναός με πλευρά τριάντα μέτρων, αφιερωμένος στον Αχιλλέα.
Σχετικές αναφορές για το μικρό νησί έχουμε από τον Στράβωνα και τον Πτολεμαίο, επίσης αναφέρεται και από τον Πλίνιο στην ‘Φυσική Ιστορία’ του (IV.27.1).
Έχουν βρεθεί πάρα πολλές ελληνικές επιγραφές στο Λευκός, συμπεριλαμβανομένου και ενός διατάγματος των Ολβιοπολιτών (της ελληνικής πόλης Ολβίας της Ουκρανίας) στο οποίο εξαίρεται κάποιος για τη νίκη του κατά των πειρατών που απείλησαν το «ιερό νησί».
Οι Ρωμαίοι το είχαν ονομάσει Άλμπα. Στο νησί ανακαλύφθηκε και ένας ναός του Απόλλωνα που τον έκτισαν οι Θράκες των παραδουνάβεων περιοχών.
Το νησί Λευκός ή Φιδονήσι γνωστό σήμερα στα ουκρανικά ως Ostriv Zmiinyi (Острів Зміїний)

Έτοιμος ο ‘Αλεκσαντάρ Μακεντόνσκι’ !

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Ιδιαίτερα κατακριτέα είναι τα σχόλια του σημερινού (Δευτέρα 14 Δεκ’ 09) σερβικού δημοσιεύματος της Σερβικής Ραδιοτηλεόρασης (Радио Телевизија Србијe) που έχει τον τίτλο
«Ο Αλέξανδρος ιππεύει στα Σκόπια»( Александар јаше ка Скопљу).

Το δημοσίευμα κάνει λόγο για το αμφιλεγόμενο άγαλμα του Αλεξάνδρου, το οποίο έχει ολοκληρωθεί και σύντομα θα τοποθετηθεί στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων.
«Το άγαλμα μαζί με τη βάση του θα είναι περίπου επτά μέτρα ύψος. Η κυβέρνηση της πΓΔΜ έχει πληρώσει για αυτό πέντε εκατομμύρια ευρώ και η απόφαση αυτή εξόργισε τους Έλληνες αλλά και τους δυτικούς διπλωμάτες» αναφέρει το δημοσίευμα.

«Κατασκευάστηκε», συνεχίζει το κείμενο, «στα ιταλικά χυτήρια Marinela της Φλωρεντίας και το τελικό ύψος του αγάλματος του Μεγάλου Αλεξάνδρου με τον Βουκεφάλα είναι 12 μέτρα. Θα τοποθετηθεί στην περίφημη πλατεία των Στρατηγών των Σκοπίων παρά την αντίθεση της Αθήνας αλλά και των τοπικών αρχιτεκτόνων που πιστεύουν πως η τοποθέτηση αυτή θα καταστρέψει ένα γραφικό μέρος της πόλης.»

Όπως σημειώνεται η ακριβής ημερομηνία κατά την οποία θα γίνει η τοποθέτηση και τα αποκαλυπτήρια δεν είναι ακόμη γνωστή.
Ωστόσο ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου των Σκοπίων Βλαντιμίρ Τοντόροβιτς δήλωσε πως αυτό θα γίνει μέσα στο προσεχές εξάμηνο.
Η κυβέρνηση της πΓΔΜ κατασκευάζει, επίσης, μια σειρά έργων που θα αποδεικνύουν(...) την καταγωγή των αρχαίων Μακεδόνων.
Με μεγάλη μάλιστα μυστικότητα αποφάσισε να οικοδομήσει νέο κτίριο στην πλατεία όπου θα στεγαστεί το Συνταγματικό Δικαστήριο της ‘Μακεδονίας’. Το κτίριο αυτό θα ονομαστεί ο «Παρθενώνας του Βαρδάρη» και θα είναι αντίγραφο αρχαίων (ελληνικών) ανακτόρων. Θα στοιχίσει μάλιστα 30 εκατομμύρια (!!) ευρώ.

«Η κατασκευή του ‘Παρθενώνα του Βαρδάρη’» σημειώνει το σερβικό δημοσίευμα "είναι ένα μέρος μόνον της ‘αρχαιοποίησης’ της πΓΔΜ, που ξεκίνησε πριν από αρκετά χρόνια, όταν το αεροδρόμιο των Σκοπίων μετονομάστηκε σε ‘Μέγας Αλέξανδρος’, ενώ το εθνικό στάδιο της πόλης πήρε το όνομα του πατέρα του Αλεξάνδρου, ‘Φίλιππος Β΄’».

Τα σχόλια που ακολουθούν του δημοσιεύματος, από τους Σέρβους πολίτες είναι εντυπωσιακά ως προς το ύφος αλλά και το περιεχόμενο.
Κυριαρχούν του τύπου:
«αν ένα κράτος δεν έχει δική του ιστορία και επιζητά να αποκτήσει, κλέβει από τους γύρω του. Οι Έλληνες έχουν τον Αλέξανδρο όπως οι Σέρβοι τον Μάρκο Κράλιεβιτς»,
«Η απόφαση των Σκοπίων είναι επαίσχυντη αντί να δημιουργήσουν μια δική τους ταυτότητα κλέβουν των γειτόνων τους...»
κ.ά.

«Η Ελλάδα αποτελεί σταθερό παράγοντα ύπαρξης της πΓΔΜ»

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Τις σκέψεις και απόψεις δύο Ελλήνων, του Νεοκλή Σαρρή και του Μιχάλη Ρέλλου, παρουσιάζει το σκοπιανό «Канал 5 Телевизија» .
Στο δημοσίευμα που έχει τον τίτλο «Το ζήτημα της ονομασίας μπορεί να επιλυθεί στα πλαίσια της Ε.Ε.» (Прашањето за името може да се решава и во рамките на ЕУ )επισημαίνεται πως από τις θέσεις που θα παρουσιάσουν τα Σκόπια και η Αθήνα θα εξαρτηθεί το ευρωπαϊκό μέλλον της πΓΔΜ.
Οι δύο διακεκριμένοι Έλληνες εκφράζουν την άποψη, σύμφωνα με το Κανάλ 5, πως θα υπάρξει λύση την επόμενη φορά, εφ’ όσον βέβαια, επικρατήσει η καλή διάθεση και η λογική και από τις δύο πλευρές.
Τονίζεται πως με την αναβολή της συζήτησης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων των Βρυξελλών δίνεται περισσότερος χρόνος στην πΓΔΜ να δει θετικότερα τις διαπραγματεύσεις που γίνονται στα πλαίσια του ΟΗΕ.
Ο Μιχάλης Ρέλλος, που χαρακτηρίζεται ως ‘εμπειρογνώμων αναλυτής’, εκφράζει την άποψη πως στη διάρκεια της Ισπανικής προεδρίας δεν περιμένει να αλλάξει οτιδήποτε με τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της πΓΔΜ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
«Εκτός από τον αμερικανικό παράγοντα που σας επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό θα πρέπει να συμπεριλάβετε και τις θέσεις της Γερμανίας, της Γαλλίας, ίσως και της Αγγλίας, ώστε να δοθεί (στην Ε.Ε.) μεγαλύτερη σημασία στο ζήτημα της χώρας σας» δήλωσε ο κ. Ρέλλος και τόνισε πως «η Ελλάδα δεν μπορεί να παρεκκλίνει από την κόκκινη γραμμή».

Ο Νεοκλής Σαρρής αναφέρθηκε στα προβλήματα της γλώσσας και της ταυτότητας.
«Ο εθνικισμός της πΓΔΜ που βρίσκεται σε δύο επίπεδα, περιπλέκει τη διαδικασία, αλλά είμαι αισιόδοξος πως θα βρεθεί λύση».
Ο κ. Σαρρής εξέφρασε την άποψη πως οι δύο γειτονικές χώρες πρέπει να συνεργαστούν.
«Η Ελλάδα αποτελεί έναν σταθερό παράγοντα για την ύπαρξη του κράτους σας και υπάρχει η δυνατότητα ανάπτυξης φιλικών σχέσεων και συνεργασιών στο κοινωνικό και οικονομικό τομέα».
Σε ερώτηση του δημοσιογράφου αν μπορεί να δοθεί λύση στο ζήτημα του ονόματος, όπως έχουν εξελιχθεί τα πολιτικά πράγματα, ο καθηγητής απάντησε καταφατικά:
«Ναι. Πιστεύω ότι μπορεί. Θα ήθελα να πω ότι είμαι σίγουρος πως θα λυθεί, εφ’ όσον βέβαια υπάρξει θετική στάση από την πΓΔΜ.»
Για το ευρωπαϊκό μέλλον της γείτονος τόνισε πως :
«Η θέση της Ελλάδας μέσα στην Ε.Ε. είναι τόσο ισχυρή που αν δεν λυθεί το πρόβλημα, δεν θα υπάρξει πρόοδος στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις»
Σύμφωνα με το σκοπιανό Κανάλ 5, οι Έλληνες αναλυτές και εμπειρογνώμονες συμβουλεύουν την πΓΔΜ να δεχθεί την πρόταση της ‘Βόρειας Μακεδονίας’ καθώς αυτή θα είναι μια νίκη και όχι ήττα για τη χώρα.

---
Ο Νεοκλής Σαρρής είναι καθηγητής της Κοινωνιολογίας της Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, συγγραφέας και Πρόεδρος της Ένωσης Δημοκρατικού Κέντρου (Ε.ΔΗ.Κ.)

Ο Μιχάλης Ρέλλος είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Πρόεδρος και ιδρυτής του ‘Αχιλλέως’ –Επιστημονικής Εταιρείας Μελέτης Εθνικών θεμάτων.

Αρχαίες περσικές επιγραφές και η ελληνική παρουσία

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι επιγραφές που βρέθηκαν στην Οχύρωση της αρχαίας περσικής Περσεπόλεως, στο νότιο δυτικό Ιράν.
Μετά από δεκάδες χρόνια ερευνών όπου πολυάριθμοι μελετητές και γλωσσολόγοι είχαν ως αντικείμενο την αποκρυπτογράφηση των επιγραφών αυτών διαπίστωσαν πως πέρα από τη βασιλική περσική γραφή, που είναι γνωστή, υπήρχε και η λαϊκή μορφή της περσικής γλώσσας.
Μια ισχυρή απόδειξη αποτελεί ένας μισο-κατεστραμμένος πήλινος δίσκος που είναι χαραγμένος με αρχαία περσική γραφή που ήταν σε καθημερινή χρήση.
Ο δίσκος αυτός βρέθηκε στην περιοχή της Οχύρωσης της αρχαίας Περσεπόλεως και βρίσκεται σήμερα στο Ανατολικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου του Σικάγου.
Η ενεπίγραφη πινακίδα αποτελούσε διοικητικό αρχείο πληρωμών για διάφορα προϊόντα πέντε οικισμών της περιοχής της Περσεπόλεως και χρονολογείται γύρω στο 500 π.Χ.

«Έχουμε τη δυνατότητα να δούμε πώς οι Πέρσες οι οποίοι ζούσαν στο κέντρο της περσικής αυτοκρατορίας συνήθιζαν να γράφουν στην καθημερινότητα τους, στην περσική γλώσσα και γραφή», δήλωσε ο Γκιλ Στάιν διευθυντής του Ανατολικού Ινστιτούτου και συμπλήρωσε πως «η ανακάλυψη αυτή είναι για μας μια μεγάλη έκπληξη».

Σημειώνεται πως η αρχαία περσική γραφή ήταν από τις πρώτες σφηνοειδείς που είχαν αποκρυπτογραφηθεί μεταξύ των ετών 1800-1840.

Πρόγονος της σύγχρονης περσικής

Με την αποκρυπτογράφηση, οι μελετητές παρατήρησαν πως η αρχαία περσική ήταν πρόγονος της σύγχρονης περσικής και μάλιστα σχετική με την σανσκριτική γλώσσα.
Μπορούσαν έτσι να καταλάβουν τις επιγραφές του Δαρείου, του Ξέρξη, και των διαδόχων του, των βασιλέων της περσικής αυτοκρατορίας που ιδρύθηκε από τον Κύρο τον Μέγα, στα μέσα του 6ου αιώνα π.Χ. για να διαλυθεί από το Μέγα Αλέξανδρο και τους διαδόχους του μετά το 330 π.Χ.
Μέχρι σήμερα οι περισσότεροι γραφολόγοι της αρχαίας περσικής γραφής πίστευαν πως η περσική γλώσσα και γραφή χρησιμοποιούνταν μόνο από τους βασιλείς για να δώσουν το στίγμα τους στα έργα που είχαν πράξει.
Για να καταγράψουν οποιαδήποτε άλλες πληροφορίες που σχετίζονταν με διοικητικά θέματα οι Πέρσες χρησιμοποιούσαν άλλες γλώσσες και γραφές όπως αραμαϊκή, βαβυλωνιακή, ελαμιτική, που προέρχονταν από λαούς της αυτοκρατορίας τους.

Δεκάδες χιλιάδες πινακίδες

Οι δίσκοι, όμως, που ανακαλύφθηκαν, στην παλιά οχύρωση της Περσεπόλεως, έδωσαν μια νέα διάσταση στο γλωσσικό υπόβαθρο της περσικής αυτοκρατορίας. Διενεργήθηκαν σχετικές αρχαιολογικές ανασκαφές από το Ανατολικό Ινστιτούτο στη δεκαετία του 1930, με άδεια της ιρανικής κυβέρνησης και εστάλησαν στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου το 1937 στα πλαίσια ενός μακροπρόθεσμου δανεισμού για ανάλυση και μελέτη των αρχαίων επιγραφών.
Το αρχείο που διαμορφώθηκε είναι τεράστιο, αφού περιλαμβάνει δεκάδες χιλιάδες πήλινες πινακίδες και θραύσματα με κείμενα στη γλώσσα των Ελαμιτών, που ήταν η εντόπια γλώσσα και γραφή, 2.000 χρόνια πριν την ίδρυση της περσικής αυτοκρατορίας.
Περιλαμβάνει, επίσης, εκατοντάδες πήλινες πινακίδες και θραύσματα χαραγμένα στην αραμαϊκή γλώσσα, που ήταν μια σημιτική γλώσσα που χρησιμοποιούνταν στο μεγαλύτερο μέρος της Μέσης Ανατολής από την εποχή των Ασσυρίων και των Βαβυλωνίων (9ο-8ο αιώνες π.Χ.)
Περιλαμβάνει, ακόμη, χιλιάδες δισκία που αν και δεν περιέχουν κάποια γραφή εντούτοις είναι αξιόλογα λόγω των σφραγίδων που είναι χαραγμένες σε αυτά. Δεκάδες μελετητές ασχολήθηκαν επί πολλά χρόνια για να αποκρυπτογραφήσουν τις πινακίδες αυτές.

Τα σημαντικά κείμενα

Σημαντικά θεωρούνται πως στις χιλιάδες αυτές επιγραφές της αρχαίας Περσεπόλεως έχουν βρεθεί :
-Ένα κείμενο στα φρυγικά (που ήταν γλώσσα της δυτικής Ανατολίας (στη σημερινή Τουρκία).
-Ένα ελληνικό κείμενο και
-Ένα κείμενο στα περσικά της γλώσσας των ηγεμόνων της αυτοκρατορίας.
Εκείνο το οποίο διαπιστώθηκε από την ανάλυση των αρχαιολογικών στοιχείων είναι πως οι γραφείς των πινακίδων αυτών είχαν μεγάλη ευχέρεια να γράφουν σε πολλές γλώσσες, πράγμα το οποίο δηλώνει τη μόρφωση τους αλλά και τη γνώση των αρχαίων γλωσσών.
Το καλό είναι πως η καταγραφή σε πολλές γλώσσες δίνει τη δυνατότητα στους γραφολόγους να αποκρυπτογραφήσουν και γλώσσες που σε κάθε άλλη περίπτωση θα ήταν αδύνατο να το πράξουν.
Η εύρεση αρχαίων ελληνικών πινακίδων στάθηκε ως οδηγός για αποκρυπτογράφηση και άλλων γλωσσών.
Η πρώτη ανακοίνωση για την ανακάλυψη της αρχαίας περσικής διαλέκτου έγινε το Νοέμβριο του 2006 σε συνέδριο που έγινε στο Παρίσι, σε συνεργασία του πανεπιστημίου του Σικάγου.
Μια σχετική μελέτη, «Οι γλώσσες της αρχαίας Περσίας», των Στόλπερ και Γιαν Ταβερνιέρ του Πανεπιστημίου Leuven του Βελγίου δημοσιεύθηκε πριν από δύο χρόνια.





























Αλβανοί Σκοπίων: Ζητάμε αλλαγή Συντάγματος…

Διαδήλωση Αλβανών στα Σκόπια. Στο πανώ ο χάρτης του αλβανικού τμήματος της πΓΔΜ

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Με σύνθημα πως η πΓΔΜ δεν μπορεί να γίνει προτεκτοράτο, εκατοντάδες Αλβανοί των Σκοπίων βγήκαν στους δρόμους και διαδήλωσαν κατά των κυβερνητικών χειρισμών για την ένταξη της χώρας στην Ε.Ε.
Σε σχετικό δημοσίευμά η σκοπιανή εφημερίδα Νόβα Μακεντόγια (11 Δεκ ‘ο9)παρουσιάζει τις θέσεις του αλβανικού στοιχείου της χώρας και των κομμάτων που το εκφράζουν καθώς και τις απόψεις καθηγητών του διεθνούς συνταγματικού δικαίου για το συνολικό αίτημα του 1/3 του πληθυσμού της χώρας, για αλλαγή του Συντάγματος και την Ομοσπονδοποίηση της χώρας.
Στο προσκήνιο βγήκε το σχέδιο-μελέτη του Καστριότ Χατζηρέντσα του 2001 για ομόσπονδο κράτος με τρεις ανεξάρτητες περιφέρειες: την Βορειοδυτική, όπου επικρατούν οι Αλβανοί, την Νοτιοδυτική, όπου επικρατούν οι Σλάβοι και η τρίτη περιφέρεια θα περιλάμβανε την πόλη Σκόπια, όπου έχει ανάμεικτο πληθυσμό.
Ο Λαζάρ Λαζάροφ, καθηγητής του διεθνούς δικαίου των Σκοπίων υποστηρίζει πως η ομοσπονδοποίηση της πΓΔΜ είναι ένα γλυκό όνειρο των ριζοσπαστικών αλβανικών κομμάτων.
«Το κράτος δεν μπορεί να ομοσπονδοποιηθεί», δήλωσε. «γιατί στην πΓΔΜ δεν ζουν μόνον οι Αλβανοί και οι Σλαβομακεδόνες. Άλλωστε, ανεξάρτητα από την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ ή την Ε.Ε. η Ευρώπη ενδιαφέρεται για μια διαρκή ειρήνη στην περιοχή».
Η «Νόβα Μακεντόνιγια» σημειώνει πως δεν είναι η πρώτη φορά που τα αλβανικά κόμματα αναφέρονται στην αλλαγή του Συντάγματος και στον χωρισμό της χώρας σε ομόσπονδα ανεξάρτητα κρατίδια ή καντόνια στα πρότυπα της Ελβετίας ή του Βελγίου.
Η εφημερίδα σημειώνει, επίσης, πως στο διεθνές δίκαιο το προτεκτοράτο ορίζεται ως μια πολιτική οντότητα που συμφωνεί επίσημα να τεθεί σε άνιση μεταχείριση από μια άλλη χώρα ή οργανισμό που έχει τη θέση του προστάτη ή κηδεμόνα.
Στην Ευρώπη σύγχρονα παραδείγματα προτεκτοράτων είναι η περίπτωση της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης από το 1991 μέχρι πέρσι και του Κοσσυφοπεδίου ως προτεκτοράτο των Ηνωμένων Εθνών λόγω της Σερβίας που δεν συμφωνεί στην ανεξαρτησία της πρώην γιουγκοσλαβικής επαρχίας.
«Με τη λογική αυτή», σημειώνει ο Βλαντιμίρ Ορτακόσφκι πανεπιστημιακός καθηγητής του διεθνούς δικαίου, «είναι αδιανόητο να διαχειρίζεται κάποιος από το εξωτερικό ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, όπως η πΓΔΜ».
Ο Τόνι Ντεσκόφσκι, (καθηγητής δικαίου) θεωρεί πως «όλα αυτά είναι επιπόλαια ζητήματα από επιπόλαιους πολιτικούς».

Την ομοσπονδοποίηση της χώρα είχαν προτείνει όλα τα αλβανικά κόμματα συμπεριλαμβανομένου και αυτού που συμμετέχει στον κυβερνητικό σχηματισμό του κ. Γκρουέφσκι.

Ανακαλύφτηκε το μεγαλύτερο νεκροταφείο σκλάβων

Βρετανός αρχαιολόγος ερευνά τον σκελετό ενός τάφου στο νησί της Αγίας Ελένης

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Το μεγαλύτερο νεκροταφείο σκλάβων του κόσμου έφεραν στο φως οι αρχαιολόγοι στο μικρό νησί της Αγίας Ελένης.
Το νησί που είναι γνωστό ως ο τόπος εξορίας του Ναπολέοντα, βρίσκεται στο θαλάσσιο δρόμο που ενώνει τη δυτική Αφρική με τον Νέο Κόσμο.
Αποτελούσε το σταθμό των βρετανικών πλοίων που μετέφεραν από την Αφρική χιλιάδες σκλάβους για να δουλέψουν στις φυτείες της Αμερικής.

Οι αρχαιολόγοι ερευνητές ανακάλυψαν τουλάχιστον 10.000 οστά νεαρών Αφρικανών που θάφτηκαν στο πετρώδες έδαφος του ηφαιστειογενούς νησιού.
Πρόκειται για θύματα αδίστακτων εμπόρων δούλων που κυριαρχούσαν στην βρετανική κοινωνία το 18ο αιώνα και κυνηγήθηκαν αργότερα με την νομοθεσία της κατάργησης της δουλείας.
Η ανακάλυψη έγινε κατά τη διάρκεια κατασκευής αεροδρομίου στο νησί το περασμένο έτος και ήρθε μόλις χθες (10 Δεκ’09) στη δημοσιότητα.
Τα οστά έδειξαν πως είχαν ταφεί κατά την περίοδο 1840-1874. Σύμφωνα με έγγραφα της εποχής πρόκειται για τάφους που δημιούργησε το βρετανικό βασιλικό ναυτικό για να ενταφιάσει τα θύματα των δουλεμπόρων που συλλαμβάνονταν στον νότιο Ατλαντικό ωκεανό.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται «τα πλοία δουλεμπόρων ήταν γεμάτα με νεκρούς που πέθαιναν στη διάρκεια του ταξιδιού αφού έμεναν νηστικοί για πολλές μέρες και από αρρώστιες ευλογιάς και τύφου. Οι ζώντες οι οποίοι αποβιβάζονταν στο νησί λόγω της δυσωδίας και των ασθενειών πέθαιναν από δυσεντερία στην κοιλάδα του Ρούπερτ, κοντά στην πρωτεύουσα Τζαίημς Τάουν."
Οι νεαροί αφρικανοί συλλαμβάνονταν στην πατρίδα τους και προωθούνταν από τους δουλεμπόρους για πώληση στην Κούβα, Βραζιλία, Ηνωμένες Πολιτείες και σε πολλά άλλα μέρη του Νέου Κόσμου.
Η ανακάλυψη των χιλιάδων οστών διευρύνει τα ιστορικά στοιχεία για το εμπόριο σκλάβων από Βρετανούς, μετά την κατάργηση του δουλεμπορίου αφού αποδεικνύεται πως αυτό δεν έπαψε μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα.
Απόγονοι επιζησάντων σκλάβων, ζουν σήμερα στο νησί αλλά δεν δείχνουν προθυμία στην εξιστόρηση των περιπετειών των προγόνων τους.
Οι περισσότεροι τάφοι είναι ομαδικοί και η ανάλυση των οστών έδειξε πως η ζωή των ενήλικων νέγρων στην πατρίδα τους δεν ήταν ιδιαίτερα εύκολη.
Πάντως τα περισσότερα οστά είναι νεαρής ηλικίας.
Η ανασκαφική έρευνα διενεργήθηκε το καλοκαίρι του 2008 και κράτησε 10 εβδομάδες. Όλοι οι τάφοι βρέθηκαν σε μια λωρίδα παράπλευρα του νέου αεροδρομίου.
Χιλιάδες επίσης σκελετοί βρίσκονται στην κοιλάδα Ρουπέρτ αλλά δεν προβλέπεται να ανασκαφεί αφού καθώς δεν υπάρχει, προς το παρόν, λόγος για να γίνει κάτι τέτοιο.






Το ηφαιστειογενές νησί της Αγίας Ελένης στο νότιο Ατλαντικό. Στη φωτό η πρωτεύουσα Τζαίημς Τάουν.

“Gruevski want ‘Slavo-Macedonia’ to be part of Bulgaria”

Skopje.
The Albanian political bloc has voiced its anger over the decision of the Council of Ministers of the EU to put off determining a starting date for "Macedonia’s" accession negotiations in the next six months, "Macedonian" A1 television channel reports.

“Nikola Gruevski’s policy is not accidental. He does not want "Macedonia" to be part of Europe, but part of Bulgaria,” said the leader of the opposition Democratic Party of Albanians (DPA) Menduh Thaci.

He called on the international community to turn "Macedonia" into a protectorate.

“The government should resign because it is not legitimate any longer,” said Thaci.

10 December 2009 08:45 FOCUS News Agency




Εξοργισμένη η Αίγυπτος ζητά από τη Βρετανία την Rosetta Stone

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Άναψε φωτιές η επιτυχία στον ΟΗΕ, του Έλληνα υπουργού Πολιτισμού Παύλου Γερουλάνου. Το ψήφισμα για την «Επιστροφή ή αποκατάσταση των αγαθών της πολιτιστικής κληρονομιάς στις χώρες προέλευσής τους» που υιοθετήθηκε από 85 κράτη-μέλη έδωσε ώθηση στην Αίγυπτο να ζητήσει πίσω τις αρχαιότητές της.

Σύμφωνα με χθεσινό δημοσίευμα (του AFP) ανώτατος Αιγύπτιος αξιωματούχος απαίτησε από τη Βρετανία την επιστροφή της αρχαίας λίθινης επιγραφής που αποτελεί ιδιαίτερο πολιτιστικό στοιχείο της χώρας του. Επιπρόσθετα, αντέδρασε στο χαρακτηρισμό των συμπατριωτών από τους βρετανούς ως «πειρατές της καραϊβικής» που επιδιώκουν σαν κλέφτες να φέρουν πίσω την αρχαία λίθο.
Ο Ζάχι Χαβάς , πρόεδρος του αιγυπτιακού Ανώτατου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων, δήλωσε πως άλλαξε γνώμη, μετά το αίτημα για προσωρινό δανεισμό της Ροζέτας Στόουν από το Λονδίνου λόγω ανυπόστατων ισχυρισμών του Βρετανικού Μουσείου.
Τώρα ζητάει αποκλειστικά την επιστροφή της λίθινης επιγραφής, η οποία λόγω του τμήματος της ελληνικής γραφής θεωρείται το κλειδί για την αποκρυπτογράφηση της ιερογλυφικής.« Όταν δήλωσα ότι επιθυμούσα την πρόσκαιρη επιστροφή της τριπλής επιγραφής-για να παρουσιαστεί ένα μικρό χρονικό διάστημα στη χώρα μου– το Βρετανικό Μουσείο μου έστειλε μια επιστολή που ήθελε να μάθει ποια ήταν τα ασφαλιστικά μέτρα του μουσείου που θα φιλοξενούσε την Ροζέτα, στην Αίγυπτο» είπε ο αρχαιολόγος στο βρετανικό ραδιόφωνο.
Όπως είπε δεν του άρεσε καθόλου το ύφος της επιστολής του Μουσείου και δήλωσε χαρακτηριστικά:
«Δεν είμαστε πειρατές της Καραϊβικής. Είμαστε μια πολιτισμένη χώρα. Εάν υπογράψω ένα συμβόλαιο για την επιγραφή, με το Βρετανικό Μουσείο, θα την επιστρέψω.
”Αλλά, μετά από όλα αυτά (τα προσβλητικά), αποφάσισα να μην φιλοξενήσω τη Ροζέτα Στόουν, αλλά να απαιτήσω την επιστροφή της για το καλό της Αιγύπτου, είναι, άλλωστε, ένα σημαντικό πολιτιστικό κομμάτι που διαγράφει την αιγυπτιακή ταυτότητα».

Η λίθινη επιγραφή είναι του 196 π.Χ. και ανακαλύφθηκε στην Αίγυπτο από τις γαλλικές ένοπλες δυνάμεις το 1799. Δόθηκε στους Βρετανούς στα πλαίσια μιας συμφωνίας δύο χρόνια μετά.
Η εύρεσή της οδήγησε σε μια σημαντική ανακάλυψη, την αποκρυπτογράφηση των ιερογλυφικών, αφού το ίδιο κείμενο ήταν γραμμένο στα ιερογλυφικά, τα αρχαία ελληνικά και τη δημώδη αιγυπτιακή. Μέσω της αρχαίας ελληνικής έγινε η αποκρυπτογράφηση της ιερογλυφικής.

Ο Ρόι Κλαίρ που είναι επικεφαλής του Βρετανικού Μουσείου δήλωσε πως η αιγυπτιακή επιγραφή πρέπει να παραμείνει στο Λονδίνο.
«Αυτή η επιγραφή ανήκει στον παγκόσμιο πολιτισμό», δήλωσε και πρόσθεσε πως «θα μπορούσε το Βρετανικό Μουσείο να δανείσει τη Ροζέτα για ένα σύντομο χρονικό διάστημα».
Το δημοσίευμα καταλήγει με τη φράση:
«Στο Βρετανικό Μουσείο υπάρχουν επίσης τα Ελγίνεια Μάρμαρα που αφαιρέθηκαν από την Ελλάδα στις αρχές του 18ου αιώνα, τα οποία είναι το αντικείμενο πολύχρονης διένεξης μεταξύ Αθηνών και Λονδίνου».



Έχεις μήνυμα!!

Το παρακάτω μήνυμα λάβαμε μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας από φίλο που αποδεικνύει την προπαγανδιστική τακτική της σκοπιανής ειρηνευτικής αποστολής στο Αφγανιστάν.
Το όνειρο της μεγάλης Σλαβομακεδονίας προσπαθούν να το διοχετεύσουν στον άρρωστο εγκέφαλό τους από τον εικονιζόμενο χάρτη του καπέλου τους... Εδώ τα λόγια περιττεύουν.

Το email:


Παράκληση: Στείλτε το παντού για να δει όλος ο κόσμος την ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ.

ΑΓΟΡΑΣΘΗΚΕ ΧΘΕΣ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΑ THΣ ΕΙΡΗΝΕΥΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΑΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ (ISAF HQ)!